Kujtim

[Gega 1]

Vetmia

Zgjohem heret , ne mesnate.
Laje fytyren dhe n`pasqyre e shoh vehten seri :
Me vjen keq per ty , o njeri !
Vec eshnat t`kane mbete !
Kafen….
M`duhet ta bej kafen , se shoh ma mire.
M`paska lane kujtesa !
Filxhani eshte ende i ngrohet , kafen qe kam pi !


Tash me duhet te ia nisi pej fillimi.
M`u kane perzie kohet,
Shume gjana i mbuloi harrimi.
Ty te kam harrue qe moti.
Per bese , vec ndonjehere , n`drite te agimit ,
Kur e pikas portretin tand , se koti ,
M`doket qe te kam pa diku !
Dhe as atehere nuk jam i sigurt :
A je ti , a m`u ke diftu ?!

N`qytet dal rralle , se ndjej bezdi.
Te gjithe nguten per dikah , m`doket mue.
Mue nuk me pelqen ky rrnek e rri ne shtepi
Edhe ashtu s`gjej njeri , dy fjale me i nrrue…