"Një shkronjë për një tingull"!?

[Kodra]

Postimi origjinal është bërë nga panta_rhei

Ku mbeti ky parim? (vetem nje shkronje per nje tingull)
Alfabetet e botes (gjuheve indoevropiane) jane te formuara mbi kete parim themelor.
Pse nuk ka bota shkronja "dyshkronjeshe"?

Pse na duhet veq neve shqiptareve shkronja te tilla si: dh, sh, zh, nj, ll, xh, gj th???
(s'ka kush qe ma hjek se ne veq per budallaki i kemi 36 shkronja. Na kemi mund t'i kemi edhe 200 shkronja, tu bo kombinime palidhje "sj" "sp" "dr" "an" "pr" "mj" "gr" "ng" etj, pa pike nevoje).
A qaq zor i madhe eshte qe kur t'i shohesh ne nje fjale te shkruar shkronjen "N" edhe shkronjen "J" afer njera tjetres, ta dijsh se lexohen "NJ"?
A qaq budall e koketrashe jemi na shqipet qe kur ta shohim shkronjen "D" edhe "H" prane njera tjetres, te mos e dijme se duhet te lexohet "DH"?!
Veq po u dashka patjeter ta vulosim ne alfabet nje kombinim te rastesishem shkronjash!?
Ne gjuhen gjermane, kombinimi "tsch" lexohet "q" (deutsch - dojq), por gjermanet ne alfabet nuk kane shkronje "tsch", i kane secilen veq e veq, qe pastaj kur kombinohem japin tinguj sipas nevojave te gjuhes.

ps. s'dij a ka nje teme te ngjashme ne forum, por edhe nese ka... le t'i kthehemi

**********
**********
**********

I nderuari Pantha,

të jap të drejtë kur thua se kur të bëhet kombinimi i shkronjave japin një shkronjë tjetër, do të thotë, gjuha shqipe është më e pasur se gjuhët tjera sepse e ka bërë kombinimin e veçantë, me kohë dhe është rregull ai kombinim, nuk të jap të drejtë kur thua se nuk ka nevojë të ekzistojnë këto shkronja sepse në kombinim e sipër të çdo fjalie duhet të kuptohet dhe të lexohet si th apo gj apo xh.

Duke u nisur nga shembulli që ke sjellur dhe të falemnderojë për këtë, duhet secili ta kuptojë se alfabetet tjera janë më prapa se alfabeti ynë.

Pse, sepse në alfabetin e tyre nuk ekziston shkronja q (tsch) e kur shkruhet deutsch lexohet dojq, pra një i jashtëm si ne kur fillon ta mësojë gjuhën gjermane, ngatërrohet dhe pyet veten, po pse tsch lexohet q kur në alfabet nuk është ajo shkronjë, pse ky lexim pikërisht q e edhe unë atëherë e edhe tash jam duke bë "shaka" me gjermanë se duhet një revolucion në gjuhën e tyre.

Ose shembulli tjetër, Heute që lexohet hojte.

Ose shembulli tjetër, në kohën kur gjuhëtarët panë të arësyeshme të bëjnë një revolucion të vogël, atëherë transmetohej një emision i quajtur me emrin e Moderatorit " Hans Meiser".
Meiser lexohet Majza, e ky Hans Meiser, filloi të ju thotë ma prisht emrin se unë tash e tutje duhet Majza me shkrue bënte shaka.

Pra të jemi krenar që kemi shkronja të mjaftueshme e sa për kombinime, i bëjmë edhe ato pa i ngatërruar.

Të përshëndes përzemërsisht



Kodra