Refleksion -Meditim

[pasioni_]

15. janar 2012

Nata më e gjatë, pas qershorit 1999 kaloi. Pak kush bëri gjumë të qetë. Duke iu falenderuar teknikës mundësia e përcjelljes së ngjarjeve të djeshme, bëri që sadopak të "gjendemi" në vendin e ngjarjes. Përjetimet ishin gati të njejta. Dallonin vetëm vendi dhe kushtet. Dikush në rrugë, në natyrë, në temperaturat dimërore e dikush në dhomën e nxehtë, me kafe në dorë.
Fotografitë e përleshjeve, skenat rrenqethëse, skenat brutale, zërat e çjerrë, bërtimat, lutjet, urdhërat krijojnë kaos në linjën e mendimeve. Shihen përballë njëri tjetrit "makineria" shtetërore (e cilit shtet?) dhe rinia e njomë (e cilit popull?).. Makineria shtetërore e pajisur me të arriturat e fundit të teknikës "bindëse" dhe rinia, ardhmëria jonë që kërkon realizimin e synimeve, dëshirave dhe idealeve shekullore. Rinia e pajisur me nga një shall rreth qafës dhe nje strajcë me ndonjë ushqim ditor në shpinë, por me një dëshirë që të jetë vetvetja, "freskohet" me ujë të ftohtë, "hekurroset" me shofra gome dhe "zbutet" e "vetëdijësohet" nga shërbyesit e makinerisë shtetërore të cilët paguhen nga prindërit (taksapaguesit) e tyre.
Shumë interesant, shumë, shumë. Po ballafaqohen njerëzit e njejtë, nga familjet e njejta. Po ballafaqohen shokët, miqët të njohurit që deri dje i ndanin të mirat dhe të këqijat bashkë...