Misteriet e Piramides

[jadore]

Pertej Deres

Dhoma qe vijonte mbas deres se madhe dhe te rende nuk ishte drita, ndonje ajer te kondencionuar te dallueshem ose ndonje pajisje te koheve tona moderne. Por ajo qe na tronditi me shume ishte fakti qe sapo kaloje pragun e deres nuk shikoje as gjurmen me te vogel te pluhurit apo reres.

Vetem nje pellembe me tutje ne hyrje ku ishte paradhoma ndodheshin pirgje te tera me rere ndersa brenda ne dhome as edhe nje kokrrize e vetme. Te ndodheshe ne nje ambjent te tille kaq te paster dhe pa piken e pluhurit ishte jo vetem nje lehtesim i madh per ne por edhe nje mister akoma me i madh, pertej cdo mundesie te shpjegueshme.

Perpara se te kaloj ne pershkrimin e brendesise dhe ne pergjithesi te gjithe struktures do te deshiroja qe tju jepja nje pamje te qarte te madhesise dhe ndarjeve te shumta qe kishte kjo dhome.

Varri qe mesa duket ishte ndertuar mijera vjet me pare se vete Piramida (kjo rezultonte nga vete permbajtja e saj) ishte i madhesie gjigande. Sejcila prej kater dyshemeve kishte nje permase prej 93 metrash katrore (matjet u bene mbas heres se trete) ndersa lartesia ishte 4.3 metra.

Duke mbledhur permasat e te kater niveleve dilte nje total prej 400 metrash katrore ose si te themi madhesia e nje punishteje te zakonshme te diteve te sotme. Sejcila kat kishte mure te lemuara prej mermeri, dysheme tejet te pastra nga pluhuri dhe rera dhe me nje material shume te lemuar si dhe mure te gurte qe ndanin cdo seksion te rregjistruar historik.

Cdo kthine paraqiste tavane me harqe te bera nga nje lloj guri gelqeror me prejre te vogla dhe qe kishin nje madhesi pothuajse 10 here me te madhe se nje tulle e zakonshme.

Ne pjesen jugore, ne fund te dhomes ndodheshin disa shkalle te ngushta qe te conin nga nje nivel ne tjetrin. Sejcili nivel kishte nje siperfaqe prej 30 mije kembesh dhe po me te njejten pamje murale, hapesire te gjere dhe hapje ne mur.
Dizajni i brendeshem ishte shume i pazakonte ne faktin qe cdo hark i vecante ne tavan dukej sikur bashkohej ne mesin e dhomes qendrore.

Pra kater tavanet me harqe bashkoheshin ne nje pike por nuk mund te dallohej asnje gjurme cimentoje ose prerje midis gureve. Ne kater kendet e seciles dhome ndodheshin shtylla te gjera qe mesa duket ndihmonin ne mbajtjen e struktures. Keto shtylla ose kollona ishin shume te vecanta dhe te nje menyre ndertimi te pa hasur me pare. Guret e medhenj ne forme drejtkendore qe krijonin pjesen e siperme te tavanit ishin te nderthurur me nje lloj mbeshtjellje metalike te nje materiali te panjohur.

Sado e pabesueshme te duket keto veshje metalike bashkoheshin ne formen e nje disku por pa gjurmen me te vogel te ngjitjes midis tyre. Pra ajo qe shikoje ishte thjesht nje mbulese metalike e trashe 10 cm qe nderthurej neper gjithe strukturen dhe si menyre ndertimi eshte jo vetem e paimagjinueshme por edhe e pamundur per tu realizuar.

Hyrja per ne keto dysheme te varrit ndodhet ne nivelin e poshtem ose ne katin e pare ne krahun e veriut magnetik (ose murit ballor) duke perballur te njejtin drejtim si ai i hyrjes se Piramides se Madhe, drejtimi me Sfinksin. Kjo hyrje ndodhej ose ne gjysem te rruges nga Muri Verior ose direkt perballe “Hollit te Madh” sic u quajt mbas zbulimit. Sic mund ta gjykoni nga foto (meqe ra fjala foto eshte thjesht nje paraqitje artistike dhe jo foto e vertete) muret kane ndarje te cilat mbahen nga shtylla gelqerore.

Dyshemeja ndonese prej mermeri te lemuar kishte nje si lloj vezullimi dhe vazhdimisht reflektonte cdo rreze direkte ose indirekte drite. Kjo dysheme dukej sikur ishte lare dhe lemuar vazhdimisht gje per te cilen jam i sigurt qe nuk eshte ashtu. Shume prej pjeseve te mureve ishin te mbuluara nga nga disa si rafte metalike (metali nuk ishte as alumin dhe as ndonje perzjerje, celik ose ndonje derivat i tille) qe mbulonin pothuajse cdo cm te hapesires dhe midis ketyre rafteve ndodheshin disa disqe metalike ne forme te cuditshme dhe fleta drejtkendore te nje materiali shume te holle metalik teresisht te panjohur.

Vizita e pare ne varrin sekret ishte ne nje fare menyre e shkurter dhe nuk u krye asnje studim i ketyre objekteve metalike te pazakonta po ashtu as nuk u analizuan disa si makineri te cuditshme qe u gjeten ne paradhoma te ndryshme. Duke qene se zbulimi i krye krejt aksidentalisht, grupi nuk ishte i pergatitur.

Largimi nga varri ishte relativisht i kollajte dhe perdorimi mbrapsht i kodit vibracional zanor funksioni sic pritej. Vetem 2 ndejtem ne kete varr sekret pasi mezi prisnim te dilnim ne siperfaqe. Nese grupi do arrinte qe te hapte gurin e madh atehere do planifikohej nje tjeter ekspedite. Atehere dhe vetem atehere do te mund te vazhdonim te studionim dhe zbulonim ate qe gjendej para syve tane.

Dymbedhjete ore kishin kaluar dhe shpesh gjate kesaj kohe te qendrimit ne varr mendonim per gryket tona te thara dhe do jepnim gjithe parate qe kishim vetem per nje gllenjke uje. Edhe nje gllenjke wisky do mjaftonte per te shuar etjen torturuese qe po na mundonte prej oresh.

Dera e dhomes u mbyll ngadale mbas shpinave tona dhe ne filluam te rrugen drejt majes se Piramides. Ideja qe do dilnim seshpejti na mbushte me energji dhe merzine e oreve te gjata ne ngjitjen e shkalleve e thyem duke diskutuar planin per ekspediten tjeter ne brendesi te Piramides dhe pajisjet qe duhet te merrnim me vete.

Mendimi i pergjithshem ishte qe te ndertonim nje maket te hapjes se gurit dhe te ushtroheshim ne menyre qe te saktesonim sesa persona mund te futeshin brenda perpara se guri te mbyllej perseri.

Kur tre anetaret e ekspedites mberriten ne maje te shkalleve ata menjehere provuan sinjalin tonal (kete rradhe te kthyer mbrapsht) duke e lene butonin gati. Ngjitja neper shkalle ishte pabesueshmerisht e shkurter dhe ju hengri vetem 5 ore e gjysem qe mund te duket e gjate por nuk eshte aspak e tille po te kihet parasysh veshtiresia e ngjitjes, pluhuri dhe rreziku i vazhdueshem i demtimit apo plagosjes neper guret e thepisur.

Koha totale qe na mori per te gjithe kete aventure duke filluar me hapjen e gurit, zbritjen neper shkalle, zbulimin e deres se hekurt dhe hyrjen brenda ne dhome, studimin perciptaz te saj, daljen nga dhoma dhe ngjitjen perseri drejt majes se Piramides ishte rreth 19 ore e gjysem. Kur provuam kodin zanor cdo perpjekje deshtoi dhe kjo na mbushi zemren me nje frike te papare.

Mbas nje fare kohe zhytjeje ne mendime te tella Amend Abouu papritur gjeti zgjidhjen qe duke qene se cdo gje ishte e shumezuar me shtate atehere kjo duhet te jete dhe zgjidhja. Ora tani ishte 20.45. Nese kjo teori ishte e sakte dhe numri magjik ishte 7 atehere guri duhej te hapej ne oren 21, pra nje pritje e vogel prej 15 minutash. Ose 21 + 7 sic ndodhi ne momentin e hapjes.

Ne oren 21.07 perdoren perseri rregjistruesin zanor dhe kete rradhe guri filloi te levizte ngadale dhe nje rrjedhe ajri i fresket na mbushi mushkrite per mrekulli. Liria eshte dicka e shtrenjte dhe nuk i gezoheshimi dot. Poshte nesh mundem te shikonim pjestaret e tjere te grupit qe spo i besonin syve.

Nuk eshte e nevojshme te pershkruhet se cfare ndodhi kur grupet u bashkuan. U diskutuan shume gjera ne lidhje me kete zbulim te madh. U hartuan plaen brenda diteve te ardhshme per nje udhetim te dyte dhe shqetesimi i perbashket ishte ndertimi i nje maketi per te llogaritur kohen dhe numrin e njerezve qe do ishin ne gjendje te futeshin brenda ne kalim. 15 ditet qe vijuan sherbyen per te gjetur materialet e duhura per ndertimin e modelit.

Gjate zbritjes se pare ne pame dicka e cila nuk mund te shpjegohej teresisht por sidoqofte ne ate moment tre eksploratoret ishin te perqendruar ne zbritjen e shkalleve dhe evitimin e pluhurit. Por mbas perfundimit te ekspedites se pare ju rikthyen pamjes se atyre dy dyerve te pazakonta qe ndodheshin, e para poshte pikes se mesit te shkalleve ndersa tjetra jo me larg se tre grupe shkallesh me poshte.

Nese gjate zbritjes nuk do qellonte qe ajri te ishte pastruar per disa sekonda nga pluhuri do te kishte qene e pamundur qe te viheshin re. I gjithe imazhi mendor nuk ishte fare i qarte dhe mbase nje e care ne gur mund te na kishte krijuar imazhin e nje dere. Ne momentin kur te tre po perpiqeshim te kujtonim detaje nuk u ndjeme me te sigurt per ate qe menduam fillimisht. Udhetimi tjeter per ne kalimin sekret dhe ne varrin e fshehur do zbulonte nese dyert ndodheshin aty apo ishin nje produkt halucinativ i mendjeve tona.

[jadore]

Nga 9 Qershori 1976 deri ne 30 Tetor te te njejtit vit ishin bere shume pergatitje per te realizuar ekspediten e dyte dhe ishte vendosur njezeri qe te qendrohej me gjate per te studiuar kete varr me detaje. Qellimi ishte te fotografoheshin disa nga pjeset e dhomave dhe te ekzaminohej disa prej mijerave te pllakave dhe disqeve metalike.

Ne viziten tjeter per ne varr do perdorej nje spray gjate kalimit neper shkalle i cili do evitonte jo vetem pluhurin duke e mbajtur ate poshte dhe stabel por edhe substancat toksike qe ndodheshin me shumice ne mykun mijera vjecar. Nje tjeter ceshtje urgjente ishte perdorimi i maskave dhe i bombolave me oksigjen ne dhomat e mbyllura qe mund te gjeheshin gjate ketij kalimi.

Pajisjet qe u vendosen te merren ishin mese te mjaftueshme dhe pak nga pak po krijohej pershtypja qe me nje ngarkese te tille sdo mjaftonte koha per te hyre ne te hapuren e gurit.

Mbas nje diskutimi. Sherman Styles qe ishte Shefi Inxhinjer per ekspediten dhe Robert Simitteey i sektorit te elektronikes kembengulnin ne idene qe gjate kohes se hapjes se dyte te gurit (duke supozuar qe kjo kryehej nepermjet parimeve elektronike) rregjistrimi i atij toni vibracional special mund te vonohej pak, mjaftueshem per te mbajtur te hapuren disa sekonda me shume. Nese nje dublikim i tille mund te realizohej atehere kjo do i jepte kohe ekuipazhit qe te fuste pjesen derrmuese te pajisjeve.

Duke mos e patur idene sesi funksiononte saktesisht hapja e gurit, te gjitha eksperimentet perqendroheshin ne kete ide, pra te mundesise se zgjatjes ose perseritjes se tonit vibracional por pa u tentuar te futej brenda. Ky eksperiment u be me shume per te pare nese menyra e hapjes ishte ose jo elektronike. U hartuan te gjitha format inxhinjerike te mundeshme duke perdorur aparatura rregjistruese zanore, radare, sonare, lazera zanore, rreze-x dhe dedektore minash qe arrijne te dallojne pajisje elektronike te fshehura ne gur. Keto eksperimente te pazakonta kerkuar jave te tera kohe me deshtime dhe prova pa fund.

Ne perfundim te te gjitha eksperimenteve, mbas nje periudhe 3 mujore u arrit me ne fund suksesi duke dublikuar kohe hapjen dhe duke u bindur qe ne fakt guri hapej ne menyre elektronike por shtyrja ne kohe nuk mund te behej per me shume se 12 sekonda.

Ne 3 Nentor filloi eksperimenti. Kater anetare ishin te pranishem per kete prove dhe kishin ne dispozicion te gjitha pajisjet elektronike. Ne oren e sakte, plus shtate, toni vibracional u aktivizua drejt pikes se duhur ne gur dhe mbas hapjes se gurit toni do perseritej cdo 2 sekonda.

Fillimisht u duk sikur eksperimenti po funksiononte por diktofoni dhe vibracioni zanor arriti te mbante te hapur gurin jo me shume se shtate sekonda dhe pas kesaj per deshperimin e madh te shkenctareve, guri i rimbyll vetem se me ngadale se me pare. Sidoqofte u arrit te provohej qe guri levizte ne menyre elektronike dhe se pajisjet tona nuk ishin te afta ta vononin mbylljen per me shume se 7 sekonda.

Nese kjo do ishte arritja e fundit atehere do te na duhej te kenaqeshim me kohe zgjatjen dhe te arrinim te fusnim brenda nje tejter person, nese do ishte i shkathet ne veprimet e tij. Pra kater veta ne total.

Maketi si dhe eksperimenti me gurin rreshqites treguan vetem nje gje te rendesishme. Kater persona nese do ishin te shkathet aq sa duhet do te arrinin te futeshin ne shkallen poshte gurit. U bene prova mbas prove dhe me ne fund u bindem qe kater persona mund te futeshin por nje pjese e mire e pajisjeve duhej hequr nga lista.

Kjo ishte lista perfundimtare me pajisjet qe do merreshin: Dy ene me presion te mbushura me nga 3 gallone solucion kimik qe nevojitej per te sperkatur pluhurin. Dy kamera me rreze infra, nje kuti e vogel e ndihmes se shpejte, kater elektrike te fuqishem dore, 12 bateri rezerve, shtate pako me ushqim te konservuar per sejcilin nga personat dhe nje pagure me uje si dhe nje tjeter me leng limoni qe ndihmonte ne rrezistimin ndaj etjes.

Ato objekte qe mund te futeshin neper xhepa ishin te domosdoshem, te tjerat duhet te ngjiteshin ne pjese te trupit (zonen e stomakut) duke e bere te nevojshme rreshqitjen per ne hyrje me kurriz. Ne momentin qe do hynim ky lloj paketimi mund te spostohej ne kurriz si cante shpine. Kjo u be per arsye te shmangies te cdo lloj vonese.

Kalvari i dyte filloi ne oren 7.30 te pasdites ne 4 Dhjetor 1976 dhe qellimi ishte qe te arrihej ne destinacion perpara orarit kyc i cili vlente per te hapur hyrjen. Kur mberritem ne maje te Piramides beme disa ushtrime gjimnastikore per te cliruar muskujt nga tensioni gjate ngjitjes dhe per te qene gati per momentin e rendesishem.

Veprimi i sakte nuk kishte te bente thjesht me hyrjen sa me te shpejte brenda por edhe zbritjen e menjehereshme te 15 shkalleve qe te mund ti lejohej vend personit tjeter qe do hynte nga mbrapa. Momentin e fundit u vendos qe nese personi i katert do e shikonte qe do e kishte te veshtire te hynte atehere ai duhet te braktiste misionin.

Ata qe do hynin kete mision nuk do hynin ne tjetrin qe ti linin mundesi te gjithe te tjereve te shikonin varrin. Mbas 40 vjet pergatitjesh ishte konsensusi i perbashket kushdo qe merrte pjese ne kete ekspedite do kishte te drejta te barabarta per te vizituar ate qe kishin enderruar gjithe keto vite. Vetem dy nga pjestaret e grupit fillestar te eksploratoreve nuk ndodheshin aty dhe ishin zevendesuar 5 vite me pare (sepse nuk jetonin me).

Me ne fund ora e madhe erdhi. Ishte rregjistruar koha e sakte dhe diktofoni u ndez. Te gjithe ndaluan frymarrjen duke pritur me padurim cdo ndodhte. Zemrat na rrihnin me force dhe njeri prej nesh i filloi nje dhimbje koke e forte si rezultat i eksitimit. Kjo ishte ora e shumepritur dhe nese cdo gje do shkonte me se miri, ne do hynim ne histori.

Megjithe ato deshtime dhe perpjekje madheshtore (qe shpesh kishin pefunduar ne disfate) asnjeri prej nesh nuk ishte i sigurt qe cdo gje do shkonte sipas planit te hartuar dhe nese do arrinim te hynim te gjithe ne hapjen e gurit pa bere asnje gabim, kjo do konsiderohej si nje sukses i madh.

Foto e meposhte eshte nje punim grafik qe tregon hyrjen e fshehte, Shkallen, dhomen e fshehte dhe tunelin e “trans-tubit”.

A = “dhoma” zyrtare e njohur qe perdorej per ritet dhe per te ndare trupin fizik nga ai astral ne menyre qe personi mund te perjetonte pavdeksine dhe shkalle me te larta te ekzistences.

B = Dhoma e Mbyllur dhe dysheme te shumta.

C = Kalim i panjohur per tek Sfinksi.

D = “trans-tub” sekret (i hapur me laser ne koren e Tokes shenje e gjurmave te teknologjise se larte jashtetoksore?)

E = Shkallet e ngushta te fshehura dhe sekrete.

Guri levizi sic pritej dhe cdo gje shkoi me se miri. Ne vend qe te prisnim per hapjen komplet njeri nga anetaret u zvarrit per ne brendesi te kalimit duke i dhene kohe me shume atyre qe vinin nga pas. Te gjithe arritem te futeshim brenda pa patur nevoje te perdornim aparaturat per te vonuar mbylljen e kalimit.

Do i ishim gezuar shume ketij suksesi po te mos ishte per faktin qe ky veprim i shpejte ngriti nje re te tille pluhuri qe na mbyti dhe ndonese perdorem sperkatjen ishte e pamundur qe pluhuri te shperndahej per 20 minuta. Fatmiresisht pluhuri nuk pati ndonje disavantash dhe ne momentin qe u kthjellua mjaftueshem qe te mund te perdornim elektriket, sperkatja u be me efikase per te vazhduar zbritjen neper shkalle.

Vetem pak me poshte se mesi i shkalleve (sipas perllogaritjeve te bera te sheshpushimeve) tekniku i ekspedites filloi te skanonte muret duke kerkuar ndonje dere te mundeshme per te vertetuar deklaraten e teknikut te pare nese ishte dicka reale apo thjesht nje halucinacion.

Mbas sheshpushimit te 21-te pati nje sinjal. Ne krahun e djathte qe ishte ne te kunder te sheshpushimit ne murin gelqeror dallohej qarte nje prerje ne forme dere por qe ta arrije ate duhej te kishe aftesi te majftueshme atletike pasi dera gjendej ne nje lartesi te konsiderueshme mbi shkalle dhe ishte e pamundur te arrihej qe nga plaforma. Nuk kishim asnje dyshim qe ajo prerje ne mur ishte nje dere por nuk ishte nje dere e zakonshme. Ishte nje vije e drejte nemenyre perfekte, e larte 7 kembe, 4 kembe e gjere.

Ndersa ndodheshim aty provuam disa here tingujt vibracional por pa sukeses. Asgje nuk e levizte kete dere te gurte dhe mbasi humbem nje ore aty vendosem qe te studionim kete dere ne udhetimin tjeter. Vetem dy sheshpushime me poshte dhe kete here u gjendem perpara nje dere te vertete qe ndodhej ne fund te plaformes. Fillimisht pamja nuk ishte e qarte per shkak te pluhurit shume shekullor qe i mbulonte siperfaqen.

Mund te mos ta kishim pare sikur te mos ishte per nje carje vertikale qe dukej aty e paprekur dhe e pambuluar nga pluhuri dhe myku mijeravjecar.

Kjo, sic e theksova me perpara, ishte nje dere dhe kur e sperkatem per te parandaluar nje tjeter re pluhuri mund te dallohej nje perberje si metalike. Kur goditem siperfaqen prodhoi nje tingull te mbytur qe tregonte nje dicka te trashe dhe solide. Ngjante me ato lloj dyersh qe perdoreshin ne Kishat Katolike gjate kohes se Romes. Kjo dore ashtu si dhe hyrja e gurte mesa dukej ishte e mbyllur dhe cdo perpjekje per ta hapur me kode zanore mund te ishte e kote. Pra per te mos humbur me kohe vendosem te vazhdonim udhetimin tone.

Dy prej nesh rreshkiten pak neper shkalle dhe gjate perpjekjeve per te ruajtur ekulibrin dhe rrezimin u mbajten ne muret anash qe ishin te mbushur me gure te mprehte dhe te thepisur. Per kete arsye te dy ata kullonin gjak nga shpatulla deri tek pellembet. U detyruam te perdornim ndihmen e shpejte per te parandaluar cdo infeksion te mundshem si dhe morem masa te mbulonim carjet neper rrobat e tyre, me aq sa kishim mundesi.

Mbas ketij aksidenti te vogel, vetem dy prej nesh ishin ne gjendje te mire fizike ndersa dy te tjeret po mundoheshin te kontrollonin cdo hap duke e shoqeruar me ofshama dhimbjeje. Udhetimi i gjate per ne varr perfundoi dhe te kater qendruam te shtangur perpara deres. Si dhe me pare, tingujt e duhur zanore funksionuan dhe dera u hap ne te njejten menyre.

Dy prej nesh qe kishin qene me pare ne udhetimin e pare qendruan ne hyrje dhe po ashtu bene dhe dy te tjeret te shtangur dhe te mrekulluar me nje ndjesi te pabesueshme brenda vetes sikur nje dore magjike i kishte cuar mbrapa ne kohe dhe po hynin ne dhomen historike te te gjithe koherave ku asnje qenie njerezore nuk kishte hyre me pare.

Sekreti i fenomeneve te panjohura dhe moria e papershkrueshme e thesarit shtriheshe para syve te tyre, me shume se gjithe ari dhe argjendi i kesaj bote. Aty perpara syve te tyre gjendeshe rezultati i 40 viteve studimesh, pune stermunduese, borxhe financiare, semundje dhe deshperim dhe me te vertete ajo qe shikonin ishte jashte cdo kufiri te pershkrimit njerezor.

[jadore]

Sekretet e Varrit

Ndersa leviz perpara ngadale dhe hyn me kujdes ne deren sekrete qe permenda me perpara, e gjen veten perpara misterit te koherave. Kalimi me shkalle qe te conte tek kjo dhome ishte i mbuluar nga shtresa te tera pluhuri dhe myku dhe era qe leshonin ishte nga me te temerrshmet qe mund te nuhaste hunda njerezore, shto ketu dhe akumulimin e aromave te tjera neper shekuj.

Por ne momentin qe kaloje pragun e deres nuk gjeje as gjurmen me te vogel te ketij pluhuri, myku apo ere te keqe. Kjo dhome perfaqesonte nje nga misteret me te medha te kohes sone pasi pabesueshmerisht ishte tejet e paster dhe sidomos ajri qe thithnim aty ishte i kulluar, me i paster se ai qe mund te thithje ne siperfaqen e shkretetires, 980 kembe mbi kokat tona.

Nuk kishte asnje shenje te dukshme tuneli ajroses, mur apo vrima ajrimi ne tavan por pavaresisht nga kjo ndihej vazhdimisht nje shtjelle ajri i fresket qe vinte nga cdo drejtim. Qe te gjeje nje dhome te tille te mbyllur, te varrosur me qindra metra poshte Piramides dhe te vjeter me shume se 5000 vjecare (numer modest ky) pa gjurmen me te vogel te ajrit te keq, mykut dhe pluhurit ishte jo vetem nje faktor misterioz por edhe nje mrekulli e papare. Natyrisht aty skishte ndricim, gjurme te telave elektrike apo celesa neper mure.

Per aq sa mendonim e ndjenim se duhet te kishte ndricim dhe per ta gjetur ate kaluam nje aventure te vertete. Pergjate murit jugor kishte disa vrima ne lartesine e kokave tona me nje distance prej 21 kembesh nga njera tjetra dhe kishin disa si lente qe mbulonin ate qe gjendej pas tyre.

Duke qene se ne murin perballe tyre nuk gjendeshin te njejtat vrima, u hodh poshte teoria qe ato mund te ishin ndonje lloj aparature sy vezhguese. Keto lente paraqesnin nje tjeter mister dhe gjate cdo misioni, secili nga pjestaret ndihej si i survejuar. Keto vrima me lente gjendeshin ne cdo dysheme dhe kur i afroheshe nuk mund te shikonim asnje gjurme drite, ajri apo tingulli.

Thesaret e varrosura te nje civilizimi te lashte shtriheshin tashme para syve tane. Pa e patur fare idene e permbajtjes se dhomave ne thjeshte menduam se thesaret e gjetura duhet te ishin dokumente arkivore ose dicka e ngjashme enje civilizimi shume te lashte.

Perpos atyre qe ne mendonim se duhet te ishin arkivat historike, mbas nje vezhgimi te kujdesshem nen driten e elektrikeve te dores pame akoma dhe me shume objekte misterioze. Ne katin e pare ndodheshin disa makineri te cuditshme qe ishte e pamundur ti kuptoje ne shikim te pare, madje edhe mbas nje hulumtimi me te kujdesshem. Qe te arrinim te kuptonim funksionin e tyre do te duhej nje tjeter udhetim per ne varr gje qe kishin filluar ta planifikonim menjehere gjate ketij udhetimi te dyte.

Thesaret e fshehura te ketyre antikeve qe ishin ruajtur nga syri i publikut natyrisht qe nuk ishte ajo qe nje eksplorator i thjeshte do pretendonte te gjente pasi aty nuk kishte gure te cmuar, argjend e flori. Thesari i vertete, me i vlefshem se gjithe ari i botes gjendeshe ne formen e dokumentave arkivore, artifakte te zgjedhura me se miri dhe makina te dizenjuara me nje menyre shume te panjohur qe kalon cdo lloj imagjinate.

Me aq sa mund te arrinim ne konkluzion paraprakisht, ndarjet e ndryshme te paradhomave funksiononin si periudha kohore dhe datime te disa civilizimeve. Objektet qe ne po studionim me padurim ndonese ishin vendosur aty me qindra mijera vjet me pare dukeshin sikur sapo ishin vene disa dite me pare.

Asnjera prej tyre nuk tregonte shenja vjetersie madje dhe pjese te drunjta nuk kishin as rrenjen me te vogel apo shenje te kalbezimit. Cdo objekt me permbajtje metalike nuk tregonte asnje shenje ndryshkjeje, madje as formen me elementare te korrozionit.

Ndersa shikonim me vemendje rreth e rrotull arritem ne konkluzionin e perbashket qe shume pak gjera mund te arrinin te nxirreshin nga ky varr dhe po ashtu ishim te bindur qe hyrja e ngushte ishte bere me qellim e tille qe te evitonte daljen e objekteve nga dhoma.

Pra nese ishte keshtu atehere cdo lloj pajisje e rende qe dallohej ne katet e ndryshme duhet te jene vendosur gjate ndertimit dhe jo mbas ndertimit te dhomes. Edhe dicka tjeter qe u be menjehere e qarte ishte fakti qe varri ishte nje kapsule kohe, e njejte me kapsulat tona te kohes qe jane varrosur thelle ne toke ne pjese te ndryshme te Shteteve te Bashkuara.

Shume vite me pare (me shume se c’mund te perpiqem te kujtoj) isha i ftuar ne nje ceremoni ku qeveria jone do varroste thelle ne toke nje nga kapsulat tona te kohes. Kjo lloj kapsule ishte nje cilinder i rende metalik, ne forme te ngjashme me nje bombel oksigjeni.

Perpara se te mbyllej gryka dhe te vendosej nen toke u futen keto objekte: nje Bibel, nje liber historie i rifreskuar qe konsistonte ne ngjarjet e te gjithe botes, nje liber mjeksie ku perfshiheshin te gjitha semundjet dhe mjekimet respektive, nje kopje e kushtetutes sone dhe kopje te te gjitha ligjeve te krijuara nga njeriu deri ne ate dite te vitit 1932, himne kishtare te fese Katolike, Cifute dhe Protestante, nje harte e Shteteve te Bashkuara, monedha ne flori dhe argjend, nje liste e pothuajse cdo shpikje teknologjike me fotot perkatese, historia e fluturimit dhe projekti per te arritur neper planetet e tjera, lista e te gjitha luftrave tona dhe atyre te mundeshme ne te ardhmen, numerimi i popullsise, libra mbi ushqimin dhe dieten, nje harte e galaksise dhe qindra objekte te tjera qe u konsideruan te nevojshme ne menyre qe civilizimi i ardhshem qe do vije mbas Epokes se Peshqve (epoka jone) mund te fitoje disa njohuri se kush ishim ne dhe cfare rroli luajtem ne historine e Tokes.

Te gjitha civilizimet e kaluara (pese te tilla qe jane rregjistruar) kane lene disanga gjurmet apo arkivat e arritjeve te tyre, ose te varrosur neper varre si ky qe u futem ne, neper tabela, piktura ose doreshkrime. Eshte nje fakt qe cdo civilizim ka lene gjurme te se kaluares se tyre. Pra ky varr duhet konsideruar si i tille por ketu (sic mesuam me pas) keto arkiva nuk i perkisnin vetem civilizimeve te Tokes por te gjithe historise se njerezimit – ketu dhe pertej sistemit tone diellor.

Ne fund fare te hollit kryesor arkitektura e te cilit arrinte 300 kembe, ne nje mbajtese prej mermeri qendronte nje liber i mbyllur ne xham. (Xham eshte e vetmja fjale qe mund ti afrohet pershkrimit te atij materiali pasi nuk ishte as xham dhe as plastik po nje forme totalisht e panjohur e nje materiali te shkelqyeshem.)

Ky liber i hapur pothuajse ne mes te tij u fotografua dhe mbasi u deshifrua vite me pas tregoi per te gjitha civilizimet e meparshme dhe se kur vuri kembe njeriu ne kete planet 576.000 vjet me pare. Keto civilizime ishin listuar ne faqet e fillimit te ketij libri. Vetem keto dy faqe ishin te disponueshme pasi sic e thashe libri ishte i mbyllur ne nje mbulese mbrojtese por sidoqofte mjaftonte per te mesuar disa gjera thelbesore mbi banimin ne Toke qe ne fazat e hershme te saj.

Per ti dhene ketyre arkivave nje forme dokumenti me te fresket ne informacion do deshiroja te citoja disa thenie nga Bibla juaj ne te cilen shkruhet si vijon:

“Kur njeriu filloi te shumohej ne faqe te dheut dhe bijat e tij linden, bijte e Perendise e pane qe bija e njeriut ishte e bukur; dhe ata i zgjodhen dhe i moren per grua. Atehere Perendia tha, ‘Shpirti im nuk mund te rrije pergjithmone tek njeriu pasi ai eshte prej mishi dhe kocke por ditet duhet te jene 120 vjet (perkthyer sipas kohes universale dhe perdorimit te sistemit metrik si 582001 vjet ose datimi i sakte 576.000 vite me pare.

Ky numerim i referohet deri ne vitin 2001.) Nefilimit ishin ne toke ne ato kohe si dhe me pas, kur bijte e Perendise ju afruan bijes se njeriut dhe linden femije me to. Keta ishin njerezit e fuqishem te se kaluares, njerez te famshem.” (Gjeneza, Kapitulli 6)

Kjo fraze tregon faktin qe perpara Adamit dhe Eves ne kete toke kishte njerez te famshem dhe per aq sa mund te arrihet ne lashtesi, rraca e Nefilimeve ekzistonte ose filloi te ekzistonte rreth vitit 32.000 P.E.S. ose 28 mije vjet perpara Adamit dhe Eves. Sipas shkrimeve Adami dhe Eva filluan jeten e tyre ne toke ne vitin 4000 P.E.S. dhe ishin kreret e asaj epoke te re te Kristianizmit sipas mbreterimit te ri te Zotit... i cili mbaroi po aq papritur si filloi.

[jadore]

Pervec arkivave te provuara te civilizimeve te kaluara dhe u listuan dhe fotografuan, grupi bashkarisht vendosen qe kishte ardhur momenti qe te perqendroheshin tek disqet metalike misterioze qe ndodheshin neper raftet e shumta ne fillim te Korridorit te Madh.

Mbas nje vezhgimi me te hollesishem dhe nga afer te disa prej disqeve metalike qe zgjodhem rastesisht pame nje si shkrim te gedhendur ne siperfaqen e shkelqyer dhe qe tregonte nje gjuhe totalisht te huaj dhe te panjohur ne krahasim me cdo gjuhe tjeter qe kishim pare ne te kaluaren.

Te dy, Sherman Stiles dhe Amend Abouu kishin njohuri te detajuara te gjuheve Arave, Cifute, Greke, Atlantides dhe Maja dhe ajo qe po shikonin nuk perngjante me asnje prej atyre qe ishin studiuar me pare. Edhe mbasi udhetimi i trete ne Varr kishte perfunduar ne perberje te te cilit ishte nje pjestar shume me teper familjar me gjuhen e Atlantidasve, asgje nuk perputhej ose te pakten perafrohej me ndonje alfabet ose strukture gjuhesore te njohur prej njeriut modern.

Vete disqet ishin te cuditshem pasi ishin te perbere nganje metal i panjohur, i holle si nje fije leter. Nesenje disk i tille mblidhej shuk ne dore sic behet zakonisht me nje cope leter, ai rikthehej perseri ne gjendjen fillestare pa lene as gjurmen me te vogel te perkuljes.

Keto disqe nuk ndryshonin ngjyre nen nxehtesine e flakes se nje cakmaku dhe po ashtu nuk thithnin as sasine me te vogel te nxehtesise nga flaka. Metali i holle, pavaresisht nga elasticiteti ishte teresisht rrezistent ndaj nxehtesise. Nuk mund te pritej, demtohej apo gervishtej as me briskun me te mprehte. Madje as diamanti me preres nuk mund ti shkaktonte as shenjen me te vogel.

Ne kete pike u hipotezua qe duhej te ishte i njejti material relativ me ate te pedorur ne mbeshtjelljen e anijeve kozmike aliene. Per ta bere pershkrimin akoma dhe me shume misterioz duhet te themi qe mbishkrimi ne disk ne formen e simboleve (gjuha) nuk ishte aspak e pikturuar, gedhendur apo stampuar.

Germat e bardha ne nje fushe paksa si te gjelber ishin te mahnintshme dhe ndonese mund te duket e pabesueshme, germat ishin ne disk si pjese perberese e tij. Sikur te ishin derdhur ne momentin qe vete disku ishte prodhuar. Madhesia e tyre varionte nga nje forme drejtkendeshe me gjeresi 7 inc dhe e gjate 14 inc me nje forme ovale diskoidale qe kishte nje diameter prej 7 inc. (1 inc = 2.5 cm). Sic doli me pas nga studimi i hollesishem i cdo gjeje qe permbante ky varr, pothuajse cdo objekt kishte pranine e shtates ose shumezimin me shtate.

Keto pjese jo te zakonshme metali u fotografuan sipas rastit pasi nese do fotografinim seicilen prej tyre ne menyre individuale do te na duhej te rrimin ne varr per shume muaj pasi aty gjendeshin mbi gjysem milioni fleta te tilla metalike dhe do na duhej me shume film, nje sasi qe sdo te mund te siguronim dot ne nje vend si Egjypti.

Mbishkrimi nuk ishte i nje lloji qe te mund te quhej hieroglif pasi ky i fundit perbehet mese shumti nga figura si ato qe jane pare me shumice neper token e Egjyptit. Ishte i nje lloji te vecante pasi cdo simbol paraqiste nje vecori individuale. Per te deshifruar kete shkrim do te duhej nje kohe jashtezakonisht e gjate dhe per te mesuar gjithe permbajtjen e asaj qe paraqitej neper disqe mbase zdo te mjaftonte as edhe nje shekull.

Disa prej disqeve nuk kishin asnje mbishkrim ne siperfaqe. Madje disa ishin thjesht fleta metalike ose metal qe dikush mbase kishte harruar ta stamponte ose nuk e kishin vrare mendjen ta hiqnin prej andej mbasi kishin mbaruar arkivimin. Kjo natyrisht qe ishte menyra e te menduarit te njeriut te siperfaqes pasi cdo gje ne ate varr duhet te kishte nje qellim te caktuar.

Kohe me vone u mesua qe keto fleta metalike permbanin vibracione verbale qe perdoreshin ne njeren prej makinerive qe ndodhej ne brendesi te varrit, gjashte ore mbasi u mesua sesi mund te perdorej. Keto vibracione u rregjistruan nga aparaturat tona dhe ndersa studimi vazhdoi per kater vjet me rradhe u be e qarte prania e toneve vibracionale.

Ne vend qe tju pershkruaj keto fleta metalike dhe permbajtjen e tyre do ju sugjeroja qe te shikonit me mire foton e meposhtme qe i perket fletes metalike me numer 19 (sipas skedimit tone) dhe do e shikoni vete se cfare pune na u desh te benim per kater vjet me rradhe duke shpenzuar 14 ore ne dite, 7 dite ne jave.

Ne kete vizite te dyte ne varr kryem 1200 fotografi te disqeve dhe kjo u be per arsyen qe nese nuk arrinim dot te ktheheshim perseri ketu atehere do te mund te kishim mikrofilmat per ti studiuar ne laborator. Vizites po i vinte pothuajse fundi per shkak te perkeqesimit te gjendjes se dy pjestareve te ekspedites, Jessie Durham dhe Norman Zeller. Plani fillestar ishte qe te rrinim aty me shume se 24 ore por sic doli me pas beme mire qe e nderpreme viziten. Dy pjestaret e demtuar ndersa ngjiteshim drejt siperfaqes u perkeqesuan shume dhe dhimbjeve te plageve hde infeksionit ju shtua nje temerature e larte.

Vizita e Trete

Ka qene 12 Janari 1977 dhe ora e njejte kur vendosem por veshtiresite ishin shtuar shume pasi nderkohe grupi yne ishte vizitor i perhershem i piramides dhe skishte sesi te mos binte ne sy. Njohja me disa zyrtare te larte Egjyptiane na kishte siguruar mundesine e nje leje per te bere rimatje te perimetrit te jashtem te Piramides mbas argumentin tone qe te dhenat aktuale mbi strukturen duhet te freskoheshin.

Per te qene ne rregull me cdo gje per udhetimin e nates, filluam diten si zakonisht ne oren 10 me disa matje paraprake dhe analizime te mbi 100 gureve te jashtem duke dhene pershtypjen sikur ishim gjeometra dhe specialiste te perkryer ne metrike. Ne momentin qe rojet u larguan filluam ngjitjen per ne maje te Piramides dhe kur arritem aty ishim aq te derrmuar sa nuk e vrisnim me mendjen nese na kishin pikasur apo jo.

Kete here ishim pergatitur akoma me mire duke paketuar cdo gje te nevojshme ne pako te vogla, dysheke per fjetje, uje dhe ushqime pasi kishim vendosur te qendronim me gjate. Duke qene se aktiviteti yne kishte rene ne sy te autoriteteve egjyptiane, cdo udhetim qe benim per ne varr mund te ishte i fundit dhe per kete arsye kete rradhe kishim vendosur te studionim cdo gje me detaje sa me te hollesishme, dmth makinerit e cuditshme, te kryenim foto te tjera dhe te eksploronim pjeset e tjera te varrit me katet e mbetura pa kontrolluar.

Grupi prej kater vetash kishte marre detyra specifike dhe seicili prej nesh do studionte nje nivel te caktuar per te mundesuar keshtu studimin e plote te te kater niveleve qe kishte varri.

Ndersa personat e caktuar per te kryer fotot kishin vendosur llambat e ndricimit, te tjeret u shperndane neper katet per te analizuar makinerite e cuditshme. Kishte shume gjera per te pare dhe shume pak kohe per ti studiuar me detaje. Per te arritur te studiohej cdo kat ishte vendosur qe do shpenzohej nje maksimum prej 5 oresh ne cdo kat dhe kjo gje ishte teresisht e pamundur.

Nuk duhet harruar qe po perpiqeshim te shfletonim nje histori antike qe kishte filluar 500 mije vjet me pare dhe per nje pune te tille do te duhej nje ekip prej te pakten 20 specialishtesh me teknologjine me te fundit. Si rezultat ajo qe mundem te benim ishte thjesht nje skanim qe mund te barazohet vetem me nje minute te kesaj historie qindra mijera vjecare.

Midis artifakteve sic mund ti quajme per hir te pershkrimit ishin te grumbulluara ose te paraqitura ne dhomen e fundit ne te djathte te Korridorit te Madh nje grup aparaturash qe dukeshin si kompjutera, forma te komunikimit kompjuterik, nje ekran i ngjashem me nje televizor i futur ne nje rrethuese metalike e bere nga i njejti material si ai i disqeve, harta grafike qe tregonin perimetrin e krijimit (jo te universit), instrumenta me pllaka te sensorizuara mbi nje si tastiere dhe nje mekanizem shume i cuditshem per te cilin shpenzuam ore te tera per ta kuptuar se cfare ishte. Mund ta merrje shume kollaj per nje prozhektor gjigand nga ata qe perdoren per te ndricuar qiellin e nates me rastin e ndonje feste te organizuar nga kompani te fuqishme.

Kjo makine e cuditshme perseri nuk ishte elektrike dhe mungonte cdo lloj kablli apo mjet tjeter qe te jepte nje shpjegim konvencional mbi menyren sesi prodhohej energjia,. Pertej mbuleses transparente prej metali (metal i tejdukshem si te ishte xham) mund te dallohej nje si filament metalik qe lidhej me qendren e cilindrit.

Po pertej kesaj mburoje ndodhej nje kuti 53 me 53 cm dhe 16 cm lartesi qe dukej si nje kompjuter dhe qe dukej sikur leshonte grimca te vogla energjie . Po aty kishte pllaka te medhaja metalike te cilat pesonin nje lloj ndjeshmerie nga preka me gishta madje njera prej tyre filloi te funksiononte. Shenjat perkatese ne pllake (mbas perkthimit) do te thonin: Antigravitor !

[jadore]

Mbas studimeve te metejshme u zbulua se kjo aparature e shpikur nga njeriu krijonte nje nje rreze aktuale me fushe antigravitacionale ne gjendje per te ngritur nje bllok guri disa tonelatash duke e mbajtur ate pezull dhe me pas ulur ne vendin e paracaktuar.

Kjo lloj aparature padyshim ishte makina operative qe ishte perdorur per te ndertuar Piramiden e Madhe dhe qe mund te jete nje forme mbajtje ne ajer mekanike. Menyra sesi furnizohej me energji duhej te fshihej ne bazen e gjere te aparatures e cila mbas nje ekzaminimi te hollesishem dukej si nje pjese teresore pa gjurmen me te vogel te bashkimit apo ngjitjes. Kjo makineri sado e cuditshme mund tju duket lexuesve, ne kohen e ekzaminimit ishte teresisht funksionale.

U zbulua qe ishte funksionale mbas 2 oresh studimi te kujdesshem kur vala e shkaktuar nga dora kalonte mbi nje si lente ne ngjyre te kuqe. Per te parandaluar cdo lloj alarmi qe mund te binte prej makines, tingulli i nje frekuencie te larte vazhdoi vetem per disa sekonda.

Gjate ketyre sekondave elektriku i dores qe mbahej nga Sherman Stiles u ngrit pezull dhe drita qe ishte drejtuar paralel u ngrit vertikalisht drejt tavanit dhe fatmiresisht tingulli i alarmit u nderpre. Tingulli filloi i ngjashem me tingullin e nje violine ne rregjister te ulet dhe cdo sekonde ngrihej ne frekuence me nje kreshendo te papritur. U llogarit qe nese ky tingull arrinte maksimumin e tij, frekuenca e tij do ishte shume pertej diapazonit te degjimit njerezor.

Ndonese kjo duket shume e pabesueshme po ju kujtoj George Makefield nga Toronto, Kanada i cili kreu nje eksperiment me nje shpikje te ngjashme ne vitin 1931. Makina qe ai prodhoi u konsiderua nga dy qeverite, ajo Britanike dhe Amerikane si nje mashtrim dhe qe nuk mund te funksiononte.

Po ne demonstrimin ne Ottawa, George Makefield provoi makinen e tij antigravitacionale duke ngritur pezull ne ajer nje automobil e markes Buick Sedan, 1930 dhe duke e mbajtur lart nga toka pothuajse 1.85 cm per me shume se 2 ore e gjysem. Per shkak te cmimit te larte te energjise qe ai perdori nuk u konsiderua si shpikje e vlefshme dhe te dy qeverite refuzuan ta pranonin shpikjen deri sa Makefield vdiq dhe mori me vete ne varr sekretin e shpikjes. Ai vdiq ne mjerim te plote si shume shpikesa dhe shkenctare te tjere.

Ne nje situate te ngjashme, George Worl nga Philadelphia eksperimentoi me nje makine identike ne vitin 1937 ku ai kishte rregjistruar tingullin dhe vibracionin e notes DO ne nje oktave shume te larte ne instrumentin e violines dhe e aplifikoi ate 20 mije here. Ky tingull dhe vibracion i padegjuar ndonjehere ishte ne gjendje te ngrinte nga toka nje bllok solid betoni me peshe prej 5 tonelatash.

Ndejti ashtu pezull deri sa shpikesi morri perseri ne dore kontrollin e violines duke i rene nje akordi. Ne vend qe blloku te binte ngadale u perplas me force ne pllakat prej qeramike te dyshemese se laboratorit. Worl ishte ne rruge te drejte per te perfeksionuar shpikjen e tij por vdiq krejt papritur. Pra kjo lloj aparature ishte e njohur qe ne vitet 30-te dhe ajo qe shikonim perpara syve tane nuk paraqiste ndonje cudi te madhe.

Shume shpikje te tilla jane realizuar gjate 2 gjeneratave te fundit po per shkak te skepticizmit te atyre qe kontrollojne fondet qeveritare si dhe te investitoreve private, shuhen dhe publiku as qe e merr vesh ndonjehere se cfare arritjesh madheshtore mund te gezonin.

Tani qe me ne fund kjo aparature u zbulua dhe zgjidhi enigmen sesi ishte ndertuar Piramida (nepermjet perdorimit te me shume se nje makine) lindi pyetja – kush e ndertoi dhe kush ishin shpikesit e kesaj makine ta pakrahasueshme?

Nje tjeter objekt qe meritonte nje vemendje te vecante ishte po aq i cuditshem dhe i pakuptueshem sa te tjeret. Behet fjale per nje unaze gjigande metalike me nje diameter prej 25 kembesh dhe me nje si te futur ne forme tuneli ne brendesi me nje gjatesi prej 12 kembesh. Me nje shikim te pare mund te mendohej qe ishte ndonje pjese e madhe kanali betoni nga ato te nendhshmit qe bejne derdhjen e ujerave por me nje ndryshim, ky qe shikonim ne ishte metalik.

Pjesa e brendeshme (me nje trashesi prej te pakten 10 cm) kishte nje siperfaqe shume te lemuar dhe te shkelqyer, te ngjashme me veshjen e disqeve fluturuese. Edhe ne kete pjese metalike provuam te gervishtnim, prisnim apo krijonim ndonje shenje por pa sukses dhe vete metali nuk paraqiste asnje shenje ndryshkjeje apo ngjyrosjeje artificiale.

Ne pjesen ekstreme ne te djathte, nese e shikoje perballe (gje qe eshte e veshtire per ta shpjeguar) ndodhej nje si kuti kompjuterike, e njejte me ate qe pame tek makineria e antigravitetit. Duke u nisur nga eksperienca e pare me ate makine preferuam te mos e preknim. Askush nuk guxoi te provonte sepse nuk dihej cfare efekti mund te shkaktonte.

Ne brendesi te siperfaqes struktura ishte disi ndryshe. E gjithe veshja e brendeshme ishte e mbushur me vija te holla qe fillonin nga pjesa e jashteme e unazes dhe vazhdonin te ngushta ne forume spirale duke perfunduar tek pjesa tjeter ne krahun e kundert, 12 kembe ne thellesi te unazes. Keto vija te holla ishin prerje ne metal me nje distance prej 5 cm nga njera tjetra dhe ne kete distance brendesia e unazes kishte nje siperfaqe te ashper.

Dyshemeja ishte po aq e lemuar sa edhe ajo jashte unazes pervec nje vendi te caktuar. Ne mes te tunelit ishte nje si urez horizontale qe lidhte dy pjeset e harkuara. Dukej si nje lloj platforme ku mund te rrinte dikush perpara se te aktivizohej makineria.

Me ndihmen e inxhinjereve tane si dhe te tjereve, mbas 2 vjetesh teoria me e forte qe mbeshtetej kryesisht ne pranine e atyre vija te cuditshme brenda unazes, mund te shpjegohet ne dy menyra. Nga dizajni i vijave spirale brenda unazes mund te dilje ne konkluzion qe kjo aparature mund te ishte nje “makine kohe” ose nje unaze transferuese (si ajo ne filmin Stargate) per teletransportim (duke e spostuar nje person nga nje pike e caktuar ne nje tjeter nepermjet ristrukturimit te atomeve fizike).

Gjate studimit te 19 fotove nga afer te kesaj unaze te pazakonte, pergjigja duhej ti perkiste ose njeres ose tjetres teori. Ne perpjekje per te dhene nje shpjegim rracional sipas arritjeve te shkences sone ideja e nje “Makine Kohe” por...

Nje brendesi te dhomes u gjet nje tjeter dere hekuri e mbyllur por jo e kycur. Kjo dhome ishte komplet e boshatisur pervec nje modeli ne miniature te vete Piramides qe ishte vendosur ne mes te dhomes. Nuk e levizem por e matem dhe permasat e saj nga binden qe behej fjale per nje replikim te persosur te vete Piramides se Madhe e cila eshte 762 me 486 kembe ndersa modeli ishte 7.62 me 4.86 inc.

Kjo strukture ne miniature ishte krijuar me nje material te ndritshem sikur te ishte plastike. Nga njera prej fasadave mund te dallohej nje fije e holle qe perdridhej per nje gjatesi rreth 2.86 inc dhe mund te krahasohet si trashesi me telin me te holle te pianos. Nuk kishte asnje buton, disk sensoresh apo hapje me drita te vogla.

E pare nga jashte dukej si dicka krejt pa kuptim por jo gjithmone ajo qe ska kuptim do te thote se ska nje funksion. Mbas 4 vjetesh studime te kater fotografive ky objekt vazhdon te mbetet edhe sot e kesaj dite nje mister i pazgjidhur.

[jadore]

Cfare zbuluan arkivat antike

Nga Qershori i vitit 1976 deri ne Maj te vitit 1977 u kryen 6 vizita. Ishte shume e dyshimte nese do te mund te realizonim nje vizite te shtate dhe nuk dihej se kur do te ishte e mundur kjo. Dyshimet per ekspediten dhe qellimin tone kishin filluar te ngriheshin ne mase nga ana e zyrtareve egjyptiane, sidomos per faktin qe disa here pjestaret e ekspedites sone ishin pare te ngjiteshin ne murin jugor dhe te zhdukeshin krejt papritur.

Miqte tane egjyptiane mund te jene pak te ngadalshem ne te kuptuarin e qellimit te udhetimeve tona te shumta por jane shume larg te qenurit budallenj. Ishte fakt qe cdo pjestar qe shikohej te ngjitej ne Piramide zhdukej krejt papritur dhe kjo ishte nje dicka shume e pazakonte. Cdo justifikim i metejshem per te vazhduar qendrimin aty apo blerje te ushqimeve dhe filmave fotografike do e kishte cuar dyshimin ne esktrem dhe kjo do sillte ndjekjen e sejcilit prej nesh nga ana e zyrtareve egjyptiane.

Nga keto gjysem duzine udhetimesh ne varr u kryen 2700 filma fotografik te arkivave. Ne periferi te Bonit, Gjermani kishim ngritur nje laborator ku zhvillonim filmat dhe i zmadhonim ato 250 here deri sa efekti i paqartesise e bente te pamundur perkthimin e shkrimeve te lashta. Ne Nentor te vitit 1979 te gjitha perkthimet perfunduan ne forme te pergjithshme per tu vazhduar ne vitet qe vijuan. Per te percaktuar hapat fillestare ne dekodimin e shkrimeve duhej te stabilizohej nje lloj fjalori, pa i dhene rendesi nese ishin germa apo simbole.

Disa germa qe shfaqeshin me shpesh se te tjerat u listuan ne nje grup tjeter germash. Simbolet qe i ngjanin trekendeshave fillimisht kishin kuptimin e Piramides por kur fjalia ndertohej, kjo fjale e humbiste kuptimin e struktures. Nje detaj thelbesor ishte nje germesimbol e ngjashme me nje “S” gjysem te anuar dhe me nje si vize ne mes. Kjo me pas u kuptua te ishte “qender”.

Simboli i rrumbullaket ne brendesi te te cilit ishte nje si gjysem rrethi u kuptua te ishte simboli qe paraqiste planetin tone me nje vrime te madhe ne Polin e Veriut, ashtu sic u konstatua dhe nga zbulimi i bere nga Admirali Byrd. (Per admiralin Byrd dhe zbulimin e tij do bej nje shkrim menjehere mbas perfundimit te ketij shkrimi-Darius).

Duke i bashkuar keto germa dhe simbole me forma te cuditshme dhe vendosur ato ne vije te drejte sic pranohen nga nje fjali e strukturuar llogjikisht rezultoi pa sukses disa here dhe nuk jepnin asnje nga kuptimi i pritur. Simbolizimi i zbuluar ne fillim te perkthimit ngjasonte me Gjuhen e Atlantasve dhe duke u bazuar ne kete gjuhe progresi ishte i shpejte, ndonese njohuria per gjuhen e Atlantasve ishte shume e paket.

Petrie de La Rue, i famshmi Biblioskriptori francez qe drejtonte ekipin prej pese studiuesish te nje kalibri te njejte dhe qe ishin te gjithe mjeshtra te gjuheve antike, bene nje pune kolosale.
Fotoja qe eshte postuar me siper paraqet shkrimin ne njerin nga disqet dhe perkthimi i ketij shkrimi nxorri kete informacion:

Njohuri mbi shtate hapjet e Urimi, njera ne qendren magnetike te tij (Poli i Veriut), dy ne rajonet e mesit (rajoni i Jukatanit), nje ne Kuadratin Lindor (Shtetet e Bashkuara), dy ne krahun e kundert magnetik (Polin e Jugut) dhe nje ne mes te kuadratit oqeanik (Atlantik).

Banore te nentokes ne kuadratin lindor dhe ne mes te gjysem sferes se perimetrit (Zona e Amerikes se Jugut) banor te solar 500 ne 1000 (qe do te thote se civilizimi i nendheshem ka ekzistuar prej 500 mije vjetesh solare) Baza e energjise Fizionike ne themel te sferes (kjo i referohet berthames se lenget te Tokes ose energjise se brendeshme).

Hapesira te krijuara nepermjet drites per te hyre mbas strukturave (qe do te thote se hapesirat e nentokes te banuara nga ky civilizim ishin krijuar nga rreze lazeri perreth qyteteve per te krijuar mundesine e lidhjes midis tyre.) E njejta metode ishte pershkruar ne librin e Rampas, HEREMITI.

Shtate prej te shtatave te fizionit dhe 63 nga ndarja e atomeve (qe ka kuptimin qe nga 70 qytete, shtate prej tyre kane energji ne formen e fizionit te lenget ndersa 63 perdorin perdorin ndarjen e atomit, neutronit dhe fotonit) dhe vija e nisjes drejtohet nga forca dhe lazeri. (Kjo ka kuptimin e nje fushe force speciale qe perdorej per te siguruar sistemin shtytes per anijet komzike duke i dhene drejtimin e duhur nepermjet teknologjise lazer.)

Energjia per driten e lenget (fizionin) merrej nga qendra e pese planeve te ndryshme dhe nxirrej dhe kultivohej nga fushat e forces magnetike.

Te gjitha strukturat e nendheshme te siguruara nga brendesia e berthames se berthames dhe te perpunuara me lazer strukturoheshin nepermjet ngritjes pezull (ka kuptimin qe te gjitha ndertimet strukturale metalike siguroheshin nga brendesia e tokes dhe vendoseshin nepermjet ngritjes pezull duke perdorur lazerin).

Mbas 2 vjet e gjysem studimesh intensive dhe skanimi te detajuar te 2700 mikrofilmave duke zmadhuar ato qe paraqiteshin me te lehta ne perkthim, duke studiuar harta dhe te dhenat e tjera, u mesuan shume gjera ndonese fotot e bera ne librarine “metalike” nuk kishin rend kronologjik.

Nepermjet ketyre perkthimeve ne mesuam per civilizimet tona paraardhese sic e permenda me perpara, gjuhen e tyre dhe arritjet e tyre, sidomos faktin qe perpjekjet dhe zhvillimi teknologjik nuk kishte nderhyre me elementet e natyres. Mesuam po ashtu qe Egjyptianet ishin pasardhes direkt te rraces Atlanteane dhe sesi sebashku kishin jetuar si njerez te civilizuar, ndryshimi i emrave qe ndodhi mijera vjet me pare si dhe vendet ku ata kane jetuar.

[jadore]

Fuqia Supreme e Njeriut

2700 mikrofilmat e kryera ne varr nxorren ne shesh shume gjera mbi vizitoret tane Aliene dhe mesimet e tyre dhe perpjekjet per te nxjerre ne pah fuqite e padukshme te rraces njerezore si dhe per ta aftesuar ate ne thyerjen e barrierave tokesore. Zoti krijoi Token dhe mbi te krijoi njeriun, ky ishte mesazhi qe ishte shkruar.

Njeriu duke qene i verber mbi ligjet universale dhe qellimit te ekzistences se tij si rrace njerezore eshte i paafte te kuptoje ate qe ishte shkruar dhe nuk mund te kuptoje qellimin e vete kohezgjatjes se jetes se tij. Disa te perzgjedhur nga te paret tane duke patur njohuri mbi universin ja u shpjeguan ato te tjereve por pjesa me e madhe e mases sone inkompetente i shmangen fakteve qe ata nuk munden ose nuk i pranojne si te verteta.

Duke qene se njeriu eshte nje shpirt ne nje trup njerezor dhe eshte pasardhes direkt i Zotit dhe Alieneve refuzon me mosperfillje faktin qe te gjithe kane lindur te barabarte dhe pavaresisht nga zhvillimi qe arrin gjate kohes se shkurter te jetes se tij, ai dhe vetem ai mendon se ka krijuar cdo gje. Te tallesh me idene e nje inteligjence superiore, te ardhur nga planete te tjere eshte nje shprehje e injorances qe rraca njerezore ka kultivuar me kaq persosmeri.

Te dyja palet, alienet dhe njeriu kane te njejten aftesi te valeve mendore dhe te dyja palet jane pjese e fuqive universale. Duke u perqendruar ne faktin e fuqise supreme dua te citoj dicka nga libri “Universi Misterioz” i Sir James Jeans i cili shkroi fjalet e meposhtme ne lidhje me njohurine njerezore:

“Te gjithe ato trupa qe perbejne skeletin e fuqishem te teresise nuk do kishin asnje vlere substanciale pa mendjen. Ndersa jetojme ne nje epoke te nje progresi shkencor te paharrueshem, njohuria eshte shnderruar ne qellimin tone me kryesor ndersa besimi ne Zot dhe ne mendjen universale ka kaluar ne plan te dyte.

Njeriu ka qene gjithmone pertej realitetit te tij te ngjergjegjes dhe te mendimit dhe nuk e kupton fuqine e madhe qe ndodhet ne mendje si dhe qellimi universal i kesaj te fundit, gje qe mund ti japi shume mire pergjigje se cfare dhe pse ndodhet pertej asaj qe mendojme se eshte kufiri i normales.

Albert Einstein ka shprehur gjithmone besimin e tij qe njeriu duhet ta konsideroje kohen si nje dimension tjeter ku te gjithe te pranishem duhet te pergatiten per zgjerimin dhe hyrjen ne nje dimension qe vijon. Teorite e rifreskuara te Einstein e cuan ate ne perfundimin se me mendja eshte realiteti perfundimtar dhe celesi qe hap dyert e mistereve te universit.

Ne jetojme ne nje sfere rrotulluese ne hapesire, e ndodhur ne orbiten e nje ylli qe shkon nga Plutoni tek Merkuri.

Ne e dime gjera per keto planete dhe historine e tyre, daten e perafert te lindjes dhe distancave midis njeri tjetrit. Ne ne menyre te vazhdueshme po eksplorojme hapesiren duke dizenjuar anije gjithmone e me te mira dhe te shpejta per te penetruar qiejte, satelite si laboratore ekzistence dhe komunikim me vizitore nga zona shume te largeta te universit por si per ironi (sic mund te duket) ne duhet ende te zbulojme misteret e vete mendjeve tona e cila eshte damari me i pasur i njohurise.

Ligji i mendjes tuaj eshte gjithashtu dhe ligji i universit dhe ligji i besimit qe do te thote se nese ju besoni ne vete besimin atehere cdo gje eshte e mundeshme pasi mendja juaj eshte nje qenie e pandare e shpirtit universal ku njeri nuk mund te ekzistoje pa tjetrit.

Si rrjedhoje fuqia qe ndodhet tek sejcili prej nesh ne sbukoshiencen tone eshte supreme dhe si e tille eshte praktiuar nga civilizimet e lashta te se kaluares dhe te atyre qe sollen nje njohuri te tille ne Toke me shume se gjysem milioni vjet te shkuara. Nese fuqite e mendjes jane te njohura ne ditet e sotme nga shkenctaret, studiuesit, profetet dhe pjestaret e kulteve psiqike atehere kush mund te jete ne gjendje te luaje rrolin e gjykatesit dhe te gjykates mbi te dhenat qe dolen nga shkrimet e lashta te disqeve?”

Teletransportimi

Teletransportimi i perdorur ne kohet e lashta eshte teresisht pjese e fuqise supreme te Njeriut pasi trajton fuqine mendore dhe vetem ate (ne nje nivel shume te avancuar). Fjala “teletransportim” ne cdo fjalor i referohet nje transferimi te menjehershem te nje trupi ose objekti nga nje pike fillestare ne nje tjeter pike ne hapesire dhe kohe pa perdorur forcen fizike te dukshme.

Eshte nje proces ku nje trup duket sikur dematerializohet dhe rishfaqet ne nje pike te caktuar distante, te ngjashme me historine fantastiko-shkencore te “Makines se Kohes” si dhe te filmit “Star Trek” ku njerezit teletransportohen ne Toke nga anija kozmike.

Arkivat e lashta tregonin se pavaresisht nga cdo proces dematerializimi pa patur rendesi nese realizohej nepermjet aparaturave te nje teknologjie te larte ose duke perfshire transformimin spiritual, eshte vete nje ceshjte qe mund te realizohet duke bere rindertimin e struktures se atomeve, pak rendesi ka nese jane pjese e trupit njerezor apo te ndonje objekti te ngurte.

Pra Teletransportimi eshte nje proces i cili kryet ne nje te miliarden e sekondes. Detajet sesi funksionon nen rregullat e aparaturave jane pertej aftesie njerezore te te kuptuarit. Gjate transferimit te nje trupi ose objekti ka nje gabim i nje rreziku te pallogaritshem per njeriun dhe cdo gje tokesore. Teletransportimi kryhet vetem ne nje fraksion te sekondes dhe pertej kesaj nje te miliarde te sekondes, transferimi humbet pergjithmone.

Nje shembull do e shpjegonte me mire kete ide; nese procesi i teletransportimit do vonohej ne momentin qe ka filluar per te transferuar nje trup ne nje dimension kohor tjeter ose nese ndarja e atomeve perdoret per te pershkuar nje mur atehere nje hezitim i tille ne fraksionin e sekondes do shkaktonte ngecjen e perhershme te njeriut apo objektit brenda murit.

Arkivat tregonin per dy forma teletransportimi. Njera behej nepermjet aparaturave ku rrezet e drites drejtoheshin mbi trupin ose objektin duke perdorur zberthimin e “dritens se lenget” , kompleksiteti i nje atom ndaresi dhe nje force fushe magnetike qe zgjaste vetem disa caste. Mbas kesaj procesi i menjehershem fillonte mbi trupin ose objektin qe zhdukej dale nga dale nga pamja per tu rishfaqur ne nje destinacion te ndryshem ne te njejtin moment, pa patur rendesi se sa larg mund te ishte.

Nese e keni parasysh filmin serial “Star Trek”, kjo forme teletransportimi tregohet me saktesi pervec faktit qe kohezgjatja nuk eshte korrekte. I gjithe procesi i teletransportimit nga momenti i fillimit deri ne perfundimin e tij zgjat vetem 3 sekonda dhe gjate ketyre 3 sekondave vetem nje e miliarda e sekondes nevojitet per te krijuar rindertimin e perkohshem te struktures atomike.

Sic mund te jeni ne dijeni, cdo gje qe ekziston ne kete univers, perfshi ketu format e ngurta qeniet njerezore ose nje forme spirituale, konsiston ne perberje atomesh ose nje strukture atomi. Trupi dhe shpirti juaj jane atome por ndnryshojne ne dendesine e tyre dhe duke qene se atomet jane materie ato nuk mund te shkaterrohen asnjehere. Ato pranojne te ndryshojne nga nje forme ne tjetren dhe mund te rindertohen perkohesisht por kurre nuk mund te shkaterrohen perfundimisht.

Atomet te cilat jane frymarrja e vete jetes mund te ndryshohen nga te padukshme ne te ngurta. Ato mund te behen njeri nje dite dhe spirituale diten tjeter; mund te ndahen per tu perdorur si energji shperthyese (bomba atomike) ose mund te ndahen per tu perdorur per energjine e paster. Pra nga kjo forme mikroskopike, pjesez e padukshme, vjen jeta dhe cdo gje per te cilen ne jemi deshmitare ketu ne Toke dhe ne univers.

Alienet ose antiket e famshem perdornin teresisht fuqine e mendjes. Ata perdornin atomet si nje njohuri per energji, teletranportim, penetrim kranial (lexim te mendjes), anije hapsinore, fuqi per te sheruar, telekinetike, ngritje pezull te objekteve dhe shtim ne mase te jetegjatesise ne me shume se 1 mije vjet (sipas mases kohore ne Toke).

Teletransportimi pervec kryerjes nepermjet aparaturave ishte aplikuar edhe nepermjet fuqise se mendjes universale. Kur dikush ka nje eksperience jashte trupit (out of body experience) ai aktualisht prek nje forme dematerializimi vetem se ne kete eksperience ai shnderrohet ne nje qenie spirituale dhe i mungon teknologjia per te realizuar edhe transportimin e vete trupit fizik. Ne arkivat e fshehta te disa nga instituteve tona me prestigjioze ekzistojne materiale mbi “Forcen

Transportuese” ose te fluturimit qe eshte klasifikuar si Top Sekret. Qeveria jone dhe agjensite e saj institucionale kane te dhena te detajuara qe liston zhdukjen e anijeve te medha te ngarkuara me mallra dhe me pasagjere, njerez qe jane pare krejt papritur te emetojne drite dhe te vibrojne si nje llambe inkandeshente dhe me pas te zhduken menjehere nga shikimi.