Jashari, 510 pyetje Xhavit Halitit

[gazi-de]

Jashari, 510 pyetje Xhavit Halitit
Vëllai i Ismet Jasharit, komandant “Kumanova”, Murat Jashari, pas një letre publike, ku ia parashtroi 372 pyetje deputetit të PDK-së, Fatmir Limaj, tani del me letrën e tij të re, ku i parashtron 510 pyetje deputetit tjetër të PDK-së, Xhavit Haliti.
Jashari, në këtë letër, shkruan se, këto pyetje janë vetëm 5 % e të bëmave, siç thotë ai, “tuaja (duke iu referuar deputetit Haliti) & Co”.
Më poshtë, mund ta gjeni letrën me 510 pyetjet e Murat Jasharit, drejtuar deputetit Haliti.
*Shënim: Letra është e palekturuar dhe e pandryshuar!
Për Xhavit Halitin dhe mediave të shkruara dhe ato elektronike në gjuhën shqipe.
Letra Nr.5
Le ta quajmë edhe këtë: Letër e shenjtë!
„shkrime-kujtime-testament“
Fundi i vitit 1985 dhe fillim viti 1986 bëri një dimër shumë i madhë. Në një prej atyre mbasditeve m’u lajmëru Rrusta (Mustafa Xhemajli) dhe më tha: “Nji shok i Organizatës ka mbërij në Itali dhe duhet të shkosh patjetër me e marrë. Të lutem, gjejë disa pasaporta të moshës 28-35 vjeçarë”, dhe më dha adresën dhe nji numër telefoni fiks.
I telefonova Rashit Rashitit dhe Selim Sejdinit dhe u tregova se sonte na duhet të udhëtonim gjatë, për të kryer një detyrë të Lëvizjes.
Mirëpo, Unë e Rashiti nuk i kishim veturat të përgatitura teknikisht për këtë dimër aq të ashpër, ndërsa Selimi nuk kish fare veturë. Shkuam në Aeroport të Cyhrit e muarëm një veturë Rentakard (me qera). Paguajtëm nja 380 fr zviceriane dhe u nisëm.
Mbërritëm në Chiasso, te pika e fundit e karburantit që është. Pijtëm nga nji kafe. Rashitit i dhashë adresën dhe numrin e telefonit dhe ata të dy u nisën. Unë mbeta aty, jo se nuk kisha pasaportë, por më tha Rrusta të mos rrezikoja. Po prisja të ktheheshin. Mbas 3-4 orëve mbërrinën. Pimë kafe dhe nga nji sendviç dhe u nisëm.
Udhtari i ri, që ata sollën me vete, ishte i moshës time, por nji çik ma i rritur. Kishte nji mantil e nji “shapkë“ të „zhelezniçkëve”, si të atyre që presin trenat dhe u japin lejen me u nisë. Emrin ia mësova rrugës. Më quajnë Zeka, më tha, dhe unë nuk e zgjata më tepër edhe pse e pash që ishte pseudonim.
Aty afër mëngjezit mbëritëm në Richtersëil, kantoni i Cyhrit, kurse Rashiti shkoi me e çue veturën aty ku e morëm, kurse Selimi ka qen me banim afër meje. Me një fjalaë, ata shkuan të dytë, ndërsa Zeka ndejtë me mue.
Unë kisha një dhomë e nji Sallon. Gruaja u zgjua nga gjumi dhe na bëri mëngjezin dhe, pasi e konsumuam atë, ramë për gjumë. Ramë që të dy në sallonë.
Qëndruma në shtëpinë time nja katër ditë dhe në ditën e pestë e çova te Rrusta e Muhameti, (Mustafë Xhemajli e Emrush Xhemajli), në Biel/Bienne.
Në Celulën e OMLK-së kisha dy shokë, Jonuz Musliu dhe Hajrush Ramabaja. Ata në fund viti shkuan për në vendlindje dhe nuk u këthyen më. Jonuzin në fillim të shkurtit 1986 e arrestuan.
Më ra në hise që në Celulë të jem me Ismetin, (Gafur Elshani), dhe Zekën, (Xhavit Haliti).
Ndoshta dikush mund të na thotë se është vonë me ba këto pyetje, por populli thotë: Ma mirë vonë, se kurrë.
Meqenëse na ka pasë bashkuar Programi i LPK-së, (për popull, çlirim e Atdhe), po fillojë me pyet z. Xhavit Haliti, Nënkryetar i Parlamentit të Kosovo*1244: