Reflektime

[Albonita]

Kohë më parë një Bure ecte në plazh .
Dielli sapo po perëndonte ...
Ai ecte dhe mendonte :
Të kisha një makinë të re do të ndjehesha i lumtur ..
Të kisha një shtëpi të re do ndjehesha i lumtur ..
Të kisha një punë të mirë do ndjehesha i lumtur ..
Të kisha një grua të mirë do ndjehesha i lumtur ..
Në atë moment u pengua në një çantë të mbushur me gurë.
Filloi të luante me ta duke i hedhur një e nga një në det dhe mendonte :
Sikur të kisha ....do të ndjehesha...deri sa mbeti vetëm me një gur , të cilin vendosi ta mbante.
Kur arriti në shtëpi vuri re që guri që mbante në dorë ishte një diamant .
Mendoi se sa diamante kishte hedhur në det ,pa i vënë re se ishin gurë të çmuar .
Kështu veprojnë edhe njerëzit ...
Ëndërrojnë atë që se kanë , pa i dhënë rëndësi gjërave që kanë pranë. Nëse do ti vështronin më mirë do të vinin re se sa me fat janë...
Lumturia është më afër se mendojnë..
Cdo gur duhet ruajtur mirë.
Cdo gur mund të jetë i çmuar !
Cdo ditë e jona mund të jetë një gur i çmuar , i pazëvendësueshëm .
Cdo njeri duhet të vendosi nëse ta çmojë një gur apo ta hedhi në det ..
Miqtë , Familjen , Punën,Dashurinë apo ëndrrat ...

Uaooo e vodha ja vlejti me pru qiknenaj, Rreflektejshen

[natyra]

Apokalipsi po vjen une po e shofee ,me lini te klith per boten qe po i vie fundi
sikur njerzit te mund ta ndalonin

Natyra.

[dAdA_DriTe]

Postimi origjinal është bërë nga natyra

Apokalipsi po vjen une po e shofee ,me lini te klith per boten qe po i vie fundi
sikur njerzit te mund ta ndalonin

Natyra.

me kan qe e kishin ndalu
njerzit edhe kur kishin desht e kishin ba,
kshtu mire qe sna vet
i din punet e veta ia lart

[Alima]

...

Nc nc..

Apokalipsi joooo... nje lufte e madhe po!

Reflekt!

.

[lovely]

Rrini rahat, me 23 dhjetor kam me iu kallxu qe, as nuk pat apokalips e as lufta t`mllaja.

[zanaa]

Apokalipsi eshte moti prezent tek ne-por ne nje menyre te ngadalshme shkatrruese.....

[Alima]

...

Data nuk luan rrol!

Lufta e madhe po!

Relax !

.

[Le jardin des disparus]

Dhe kështu, brengosshëm, më në fund bëhemi të vetëdijshëm se është për ne, që tashmë mplakemi, dashuria aq e shtrenjtë, që s`ka shpresë që në përgjithësi na takon, nëse e kemi humbur, ose asnjëherë nuk e kemi takuar.
Ne pothuajse patjetër bëhemi lypsarë. Lypim pak simpati, një buzëqeshje më të ëmbël, një trohë më tepër vëmendje, një shkresë të intonuar sa më intime - ne bëhemi lypsa të dashurisë.
Shpesh e kapim vetën në tundime se kemi dashur të ndalemi në një kënd në muzg, kur ndizen dritat në vitrina... me shpresë për (ri)takim me dashurinë, edhe pse kjo mund të jetë vetëm shpresë e rreme, që vdes e fundit...


(© disparus)

[Le jardin des disparus]

Sot është dimër i vërtetë... Kurse trëndafili nën dritaren time çuditërisht paska çelur dhe ngjyra e kuqe duket aq e shprehur kundrejtë bardhësisë së borës.
Ky trënfdafil çelte edhe në pranverë, çelte tërë verës e vjeshtës. Por nuk do të besoja se do çelte edhe tash, kur akujt kanë shtrënguar tokën!
Mbase tash kuptimi për qeniesinë e tij është të tregojë se kjo është e mundur, se mjafton dëshira për të çelur qoftë dhe mes akujsh!
E vështroj atë lule të kuqe, atë trëndafil se si lëkundet në erën e ashpër, është jashtëzakonisht i vetmuar, pa shpresë. Por ky është realiteti i ftohtë, s`e kam menduar unë...


(© disparus)

[natyra]

Postimi origjinal është bërë nga Le jardin des disparus

Dhe kështu, brengosshëm, më në fund bëhemi të vetëdijshëm se është për ne, që tashmë mplakemi, dashuria aq e shtrenjtë, që s`ka shpresë që në përgjithësi na takon, nëse e kemi humbur, ose asnjëherë nuk e kemi takuar.
Ne pothuajse patjetër bëhemi lypsarë. Lypim pak simpati, një buzëqeshje më të ëmbël, një trohë më tepër vëmendje, një shkresë të intonuar sa më intime - ne bëhemi lypsa të dashurisë.
Shpesh e kapim vetën në tundime se kemi dashur të ndalemi në një kënd në muzg, kur ndizen dritat në vitrina... me shpresë për (ri)takim me dashurinë, edhe pse kjo mund të jetë vetëm shpresë e rreme, që vdes e fundit...


(© disparus)

me shpresë për (ri)takim me dashurinë,

me fale,per nderhyrjen i nderuar,ishte vetem ky vargu qe me beri pershtypje/cilin veqova ketu...Shtoi,sikur gjitha dashurit te ken nje gje te tille,(ri)takimin/dhe ne boten tjeter...vdekja do kishte kuptim!....(me me pak dhimbje)

respekt juve

...Natyra!

[natyra]

Perse nejrzit nuk shofin te keqen, para se me ndodhe?por pasiqe ndodh!
Keshtu dhe Policia veproin,te njejten gje(pasi qe ndodhe)... jan ne vengjarje

"Nime,pse shqiptart e hajn darken pasi qe musafiri te shko ne shpi te vet?lol
Dikur flitej,per te Z. e shpis qe kishte pas ni pul duke zie ne veksh mi shport,dhe posa thrret musafiri te dera ajo me ni ren e vekshin ne (magje te millit) deri te nesermen,kur shkon me marr e qel kapaken e vekshit!,,qe pula ishte ba Breshk

P/S.me te nime ishte,lol

<<<<<<<
Flm/Natyra

[Dardanesha]

Postimi origjinal është bërë nga natyra

Perse nejrzit nuk shofin te keqen, para se me ndodhe?por pasiqe ndodh!
Keshtu dhe Policia veproin,te njejten gje(pasi qe ndodhe)... jan ne vengjarje

"Nime,pse shqiptart e hajn darken pasi qe musafiri te shko ne shpi te vet?lol
Dikur flitej,per te Z. e shpis qe kishte pas ni pul duke zie ne veksh mi shport,dhe posa thrret musafiri te dera ajo me ni ren e vekshin ne (magje te millit) deri te nesermen,kur shkon me marr e qel kapaken e vekshit!,,qe pula ishte ba Breshk

P/S.me te nime ishte,lol

<<<<<<<
Flm/Natyra

Natyra, ketu nuk pajtohem me ty, ku ka me mikeprites se Shqipetaret e sidomos nese ju shkon ne konak. Asnje popull ne bote nuk eshte mikeprites si ne...

[natyra]

Postimi origjinal është bërë nga Dardanesha

Natyra, ketu nuk pajtohem me ty, ku ka me mikeprites se Shqipetaret e sidomos nese ju shkon ne konak. Asnje popull ne bote nuk eshte mikeprites si ne...

hahaha Jo te gjithe mendoi

P/s. mfal'a per nderhyrjen...(jo per gje, por eshte zakon te thuhet tek ne shqiptart)

Natyra...

[Antika]

Urtësia e psikopatëve
Astrit Lulushi

Rruga drejt një posti është e vështirë, e përjetë. Ajo mund të
krahasohet me një shtyllë të lyer me graso, në majë të së cilës
qëndron shpërblimi. Për t'u ngjitur, njeriut i duhet të jete i
përqëndruar, këmbëngules, egocentrist, i pamëshirshëm, pa empathi, të
harrojë çdo vlerë veç asaj materiale; të tjerët t'i shtyjë a t'i
shkelë; dhe këta të mos e kundërshtojnë pasi nga fitorja e tij mund të
vjelin ndonjë përfitim.

Kjo është psikologjia e garës drejt postit në shekullin e 21, ku
mirësjellja, dashamirësia, etika, aftësia, intelekti, gjitha dalin në
vend të dytë.

Shfrytëzimi i mirësisë së tjetrit - e mare për dobësi - idea e fitores
me çdo kusht a mjet janë "veti", megjithëse nxisin, përdoren a
motivojnë njësoj edhe një vrasës - me përjashtim se ky i fundit ka
zgjedhur rrugën e krimit dhe jo atë të politikës.

Psikopatët janë njësoj, ata ndahen vetëm në varësi të rrugës që
zgjedhin - funsionalë dhe jo-funksionalë. Ky, pak-a-shumë është edhe
linja i librit "Wisdom of Psychopaths", ku autori Kevin Dutton, doktor
psikolog në universitetin e Oksfordit, Angli, bën një udhëtim tërheqës
në jetën e psikopatëve dhe sjelljet e tyre tepër dinake e të
përllogaritura.

Duke u mbështetur në kërkime e studime mjekësore e shoqërore, autori
zbulon se të gjithë njerëzit deri-diku kanë një shkallë "çmendurie".

Duke ndërthurur përparimet më të fundit në teknologjinë e skanimit të
trurit dhe në neuroshkencë, Dr. Dutton thotë se një drejtues, një
neurokirurg i shkëlqyer a një polic i zellshëm kanë shumë gjëra të
përbashkëta me një "Ted Bundy" që vret për kënaqësi, ose me një shofer
që zihet a vret për një vend parkimi. Në fakt ky i fundit ka të
njëjtën shkallë sjelljeje të papërmbajtur më një "psikopat
funksional", që ia bën vartësve jetën në punë të padurueshme, ose
shfrytëzon gjendjen e tyre nevojtare për t'i shërbyer egos së vet a
për t'iu gëzuar pushtetit. Por ndryshe nga homologët e tyre vrasës, në
disa fusha, sa më shumë "psikopatë" këta funksionarë janë, aq më shumë
të ngjarë ka që të ngjiten në pozita a poste më të larta.

Duke shtjelluar teorinë e tij se të gjithë njerëzit kanë prirje
psikopatie, Dr. Kevin Dutton vë përpara argumentin që shoqëria si
tërësi është sot më shumë se kurrë e "çmendur", ku njerëzit priren të
jenë trima, vetë-vlerësues, karizmatikë të sipërfaqshëm, të
pandjeshëm-të pamëshirshëm, të pangopur, egocentristë, amoralë dhe të
fiksuar në një ide, "cilësi" që rekomandohen për të patur sukses në
kohën tonë.

Duke përcjellë optimizëm përmes një rruge të errët, siç është sëmundja
e psikopatisë, dhe njëkohësisht duke nxitur mendimin nga
faqja-në-faqe (280), libri "Wisdom of Psycopaths" botuar nga
Scientific American 2012, duket se është për çdo njeri që kërkon të
njohë më shumë veten dhe të tjerët ose që përpiqet të gjejë çelësin e
suksesit,

[jadore]

..jetojme me aq sa marrim, por jeten e bejme me aq sa japim.