Nën qiellin e hapur

[caki]

Ëndrra e ditës

Në një moment gjatë ditës,
U thellova thellë në kujtime,
I kujtoja ditët e lumtura,
Në vendlindjen time.

Kujtoja ditët e jetës sime,
Kujtoja lumturin time,
Mendoja shoqërin time,
Që sot më rrin në kujtime.

Paraftyroja shëtijet me shoqëri,
Paraftyroja fushat me aq gjelbrim,
Përplot lulesh me ngjyr të ndryshme,
Për syt e mi ishin ushqim.

Pas pak kohe u ktheva nga kjo ënërrë,
Realiteti ishte krejt diçka tjetër,
Pash vetën më të ndryshëm,
E pash vendin shumë të tmerrshëm.

E kuptova se gjithëçka ka ndryshuar,
Vendi ku qëndroja unë ishte i huaj,
Shoqërija krejtsisht tjetër,
Edhe uji i ndryshuar dhe shumë i egër.

Ky kujtim ashtu i pa pritur,
Më bëri të kuptoj se jam në mergim,
Në ndjenjat e mija ndjeva izolimin,
Si bylbyli në kafaz që e ndien burgimin.