Poezi nga Poetë të ndryshëm

[Gega 1]

Nga Sabri Hamiti Eqrem Cabej Ku ndricon plisi perthekon guna Ku buka eshte buke e uji uje Ku digjet qiriu e tymon una Rrjedh lume Drini rrjedh lume Buna Hesht Ili Iliri flet vete Albani Ne valle Lisi ku feston fisi Merr ne thua e bie tirani Ne male te bardha bardhon plisi Ne naten e zeze del para Abeja Ti thur ballin me kujtime e gjak Midis kraherorit te shkrep rrufeja Klithjen e mocme e zgjon ne prak Ku ndricon plisi perthekon guna Ku buka eshte buke e uji uje Ku digjet qiriu e tymon una Rrjedh lume Drini rrjedh lume Buna Vallezon shqipja ne teatrin antik Me bukuri te thurur fije me fije Ne shi furtune kerkon nje mik Per heshtje urti per bese e dije E shpresa syrin e hap ne diell E ne naten me peshe te vone Fjala fluturon flet vete ne qiell Kengen e mocme e ben jehone Ku ndricon plisi perthekon guna Ku buka eshte buke e uji uje Ku digjet qiriu e tymon una Rrjedh lume Drini rrjedh lume Buna Ne vete thur vete - dijen e durimit Si kengen e dhembjes se pafund Ne boten e gjalle te humbjes shpetimit I njohur rinjohur perdit pa mund Ku ndricon plisi perthekon guna Ku buka eshte buke e uji uje Ku digjet qiriu e tymon una Rrjedh lume Drini rrjedh lume Buna Nga monografia "Leja e Njohtimit 1985"

[Gega 1]

Nga Ndre Mjeda

ZOGA

I.
Neper ograje po kendojne bylbylat
Si tu`u prralle me shoqi shojne;
Drandofilleve zymylat
T`kandshmen ere dhuntie ju cojne.


E nalt n`qiell ma e bukur hana
Rreze t`paqta shkon tui shkrie;
Maje bjeshkve fillon Zana
N`valle shoqeve m`u prie.


Lodhe prej vegesh,prej rranjesh shpijet
Si u ba nate,ndej Zoga n`voter;
Ndej m`u xe me dru dullijet
Qe kish ba nper mal, pa motre!


E kuvendte me nane locen,
Si pergjumshem, ndonji fjale,
Deri sa brie votres gocen
E muer gjumi dal ka dale.


Fjet bri votres : e kur shkendija
Shendritte at fetyre`te pa travaje,
Engjell prei qiellet ule te shpija
Dukej faret fetyra e saj.


Here n`at gjume tui qeshun dukej,
Si m`u fale here doren cote;
Here permallshem n`vedi strukej
E n`fetyre gjaku t`tane i velote.


(Ngrimun n`ar , mbi`j pullalie,
Nen balkue nji beg kish dale;
Holl`e i giate porsi silvie
N`rruge nen gardh ish duke nji djale)

E nan - bardha tui shikjue
"Flej me egjuj,thote, o bie
Pusho shtatin me i ndimue
Lokes s`ate neper shpie".

[Gega 1]

Nga Sabri Hamiti


Eqrem Cabej

Ku ndricon plisi perthekon guna
Ku buka eshte buke e uji uje
Ku digjet qiriu e tymon una
Rrjedh lume Drini rrjedh lume Buna



Hesht Ili Iliri flet vete Albani
Ne valle Lisi ku feston fisi
Merr ne thua e bie tirani
Ne male te bardha bardhon plisi



Ne naten e zeze del para Abeja
Ti thur ballin me kujtime e gjak
Midis kraherorit te shkrep rrufeja
Klithjen e mocme e zgjon ne prak


Ku ndricon plisi perthekon guna
Ku buka eshte buke e uji uje
Ku digjet qiriu e tymon una
Rrjedh lume Drini rrjedh lume Buna


Vallezon shqipja ne teatrin antik
Me bukuri te thurur fije me fije
Ne shi furtune kerkon nje mik
Per heshtje urti per bese e dije


E shpresa syrin e hap ne diell
E ne naten me peshe te vone
Fjala fluturon flet vete ne qiell
Kengen e mocme e ben jehone


Ku ndricon plisi perthekon guna
Ku buka eshte buke e uji uje
Ku digjet qiriu e tymon una
Rrjedh lume Drini rrjedh lume Buna


Ne vete thur vete - dijen e durimit
Si kengen e dhembjes se pafund
Ne boten e gjalle te humbjes shpetimit
I njohur rinjohur perdit pa mund



Ku ndricon plisi perthekon guna
Ku buka eshte buke e uji uje
Ku digjet qiriu e tymon una
Rrjedh lume Drini rrjedh lume Buna

Nga monografia "Leja e Njohtimit 1985"

[Antika]

ÇASTE POETIKE
Që nga Jugu ne Veri mbretëron një errësirë,
nëpër fusha, nëpër kodra, vërshëllen një egërsirë!
Pra, o burra, hani, pini, hani, pini or' e ças,
Për çakallin, nat' e errët, është ras' e deli ras'!

Hani, pini dhe rrëmbeni, mbushni xhepe, mbushni arka,
të pabrek' ju gjeti dreka, milionier' ju gjeti darka!
Hani, pini e rrëmbeni, mbushni arka, mbushni xhepe,
gjersa populli bujar t'ju përgjigjet : peqe, lepe!

Ai rron për zotrinë tuaj, pun' e tija, djers' e ballit,
ësht' kafshit për gojën tuaj. Rroftë goja e çakallit!
Shyqyr Zotit, s'ka më mirë, lumturi dhe bukuri,
dhe kur vjen e ju qan hallin, varni buz' edhe turi!

Hani, pini dhe rrëmbeni, është koha e çakenjve;
hani, pini e rrembeni, ësht' bot e maskarenjve;
Hani, pini, vidhni, mblidhni gjith' aksione, monopole,
ekselenca dhe shkelqesa, tuti quanti come vuole!

Nënshkrim i zotris suaj nëpër banka vlen milion,
ju shkëlqen në kraharuar decorata "Grand Cordon"!
Dhe kërkoni me ballhapur (!) komb i varfër t'ju thërres'
gjith me emrin tingëllonjës: Ekselenca e Shkelqes'

dhe të quheni përhera luftëtar' e patriot',
Po ka një Zot qe s’do duroje, shume lavdi të madhit Zot
Grand Cordon i zotris'sate, që në gji të kan ' vendosur,
ësht' pështyma e gjakosur e atdheut të vremosur;

dhe kolltuku ku ke hipur, duke hequr nderin zvarr',
ësht' trikëmbshi që përdita varet kombi në litar!
Dhe zotrote kullurdise, diç, u bëre e pandeh,
kundër burrit të vërtetë zë e vjell e zë e leh!

E na tunde, na lëkunde, nëpër salla shkon e shkunde,
mbasi dora e armikut ty me shok' të heq për hunde.
Rroftë miku yt i huaj, që për dita los e qesh,
të gradoi katër shkallë, pse i the dy fjal' në vesh!

Koha dridhet e përdridhet, do vij' dita që do zgjidhet
dhe nga trasta pem' e kalbur doemos jasht' do hidhet!
Koha dridhet e përdridhet, prej gradimit katër shkallë
nuk do mbetet gjë në dorë veç se vul' e zezë në ballë!

Mirpo ju që s'keni patur as nevoj' as gjë të keqe,
më përpara nga të gjithë, ju i thatë armikut: "Peqe!"
Që të zinit një kolltuk, aq u ulët u përkulët,
sa në pragun e armikut vajtët si kopil u ngulët!

As ju hahet, as ju pihet, vetem titilli ju kihet...
Teksa fshat' i varfer digjet... kryekurva nis e krihet!
Sidomos ju dredharakë, ju me zemra aq të nxira,
ju dinakë, ju shushunja, ju gjahtar' në errësira!

Ç'na pa syri, ç'na pa syri!... Hunda juaj ku nuk hyri:
te i miri, te i ligu, te spiuni më i ndyri!
Dallavera nëpër zyra, dallavera në Pazar,
dallavera me të huaj, dallavera me shqiptar'

Vetëm, vetëm dallavera, dhe në dëm të këtij vëndi
që ju rriti, që ju ngriti, që ju ngopi, që ju dëndi!
Nëse kombi vete mbarë, nesër ju veproni ndryshe,
dylli bënet si të duash, kukuvajk' dhe dallandyshe...

kukuvajka gjith’ me lajka, neser silleni bujar,
nën dorë e nën maska, shkoni jepni një kapar!
Dhe kujtoni tash e tutje me të tilla dallavera
kukuvajka do përtypi zog e zoga si përhera...

Ja, ja grushti do të bjeri përmbi krye të zuzarve,
koha është e maskarenjve, po Atdheu i shqipëtarve!
Edhe ju të robëruar, rob në dor' të metelikut,
fshini sofrat e kujtdoj', puthni këmbën e armikut!

Që ta kesh armikun mik e pandehni mënçuri,
mjafton bërja pasanik, pasanik dhe "bej" i ri,
dhe u bëtë pasanik, me pallate, me vetura,
kurse burrat më fisnikë, japin shpirtin në tortura!

Vëndi qënka sofr' e qorrit, vlen për goj' e për lëfytë,
bëni sikur veni vetull', shoku shokut krreni sytë...
Dhe për një kërkoni pesë, po më mir' njëzet e pesë.
Le të rrojë batakçiu dhe i miri le të vdesë!

Po një dit' që nis e vrëret do mbaroj' me bubullimë,
ky i sotmi zër' i errët, benet vetëtimë
dhe i bije rrufeja pasuris' dhe, kësi lloj,
nuk ju mbetet gjë në dorë, vetëm një kafshit' për goj'!

A e dini që fitimi brënda katër vjet mizor'
nuk ësht' yti, nuk ësht' imi, është i kombit arbror,
ësht' i syrit në lot mekur, ësht' i vëndit djegur, pjekur,
Ju do thoni si të doni... po e drejta dermon hekur!


shkruar nga autori Ali Asllani në vitin 1942

[Idila]

Fole mëmë me lot
shpirtcopëtuar pa shëmbëllim
bij shpërndarë nëpër botë
rrugë më rrugë pa mbarim


U lëkund imja barkë
valët më nxorrën në Kalabri
dëgjova Arbëreshën urtare
matanë detit në Sicili


Mora rrugën për në Kosovë
ku lulëzon një bozhur
atje ku shtrihen fusha vargmale
fërfërit i kuq flamur


S`ma ndal hapin mua lodhja
kur shqiponja më bën shoqëri
bukë e kripë shtruar sofra
n`djep të lashtë në Maqedoni


Më mori mua kjo pendëshkruar
dhe më hodhi në Camëri
te ata bijë të përmalluar
që u ndanë me dhemshuri


Pyet mëma me brengë në shpirt
-Dallëndyshe ku po shkon
-Mbi piramida në Egjipt
fole ndërtoj në faraonë


Nën qiell të huaj një zë jehon
mes metropoleve në Turqi
nga gojët e shqipeve buron
fjala e arbërit për liri


Në udhëkryqe t`Afrikës t`Australisë
sodis nga larg një yll-zjarr
i bardhë plisi si bora në mal
derdh dritë një fanar


Kudo që shkela në rruzulli
n`Amerikë Europë e Azi
vetëm trupin - në mërgim
kurse zemrën - në Iliri


F D L

[Idila]

U privatizua vargu!


Hej milet!
Dallkaukë, letrarë, bejtexhinj dhe poet
Mblidhuni tek Sheshi i Poezisë!
Erdhi momenti i shumëpritur
Privatizohen vargjet, vjerrshat, poezitë
poemat, balladat e vlerat e Letërsisë,
merrini Antologjitë Letrare ku janë e ku nuk janë
fillojmë nga ato të shkruarat në pergamenë
nga autorë me emra të lashtë Taukrik, Taulant
Vraufrik, Hespant, Iprisht, Ibrisht
Ecni ndër shekuj tek poetët me mbiemra
justinianë dhe bizantinë
Zarisht, Bogdan, Ylenec, Jeronim,
ndaluni tek arbëreshët e Moresë
Gavril, Derad, Pal, Muzak, apo Golem
Blini Fishtën, shisni Koliqin, një Mjéd ndrrohet me dy Migjen!
Mblidhuni të gjithë me lajmërimin tem!
Do ndrrohet Naimi, Chajupi,Prenushi dhe Shantoja
Me poezi shkruar nga Mao Y dhe Go Mo Zhoja(!)
Mblidhuni pra mos humbisni rastin!
Sot hapet Tenderi i Privatizimit Epokal!
Tek Sheshi i Poezisë
Shisni Ismail Kadarenë dhe blini poetin Fekal!
Ka dalë nga gjiri i popullit!
Gjyshi i tij ka qenë Këshilltar në Hekal!
Bile dhe kryetar fronti...kryeçoban i dhisë!
Rapsod i orëve të para, që me porosi të partisë..
diskretitoj puçistat në gjirin e ushtrisë..
Nxitoni se vargjet po mbarohen!
Poemat shiten, blihen, privatizohen!
Kurvat e Poezisë krihen, zbukurohen
gëzohen, pasurohen!
Në bordellet e vargut të thyer...
Mos humbisni rastin!
Poezinë kombëtare për ta këmbyer.
Nesër do privatizojmë Historinë!
Do këmbejmë Korçën e Gjirokastrën
të bëjmë Vorio Epirinë!
Mos humbisni rastin!
Sot privatizojmë Poezinë!
Nesër Historinë, Gjeografinë, emrat e mbiemrat!..etj.etj.
Nesër!...
Nesër ama!..pastaj?..
Pastaj na mbetet të privatizojmë Atdheun!
Dreqi le ta haj!
Jepen falas Eposi i Kreshnikëve
Legjenda e Murimit!
Është rinovuar koncepti për Atdheun!
Tani kemi Bashkimin Europian
Atje mund të futemi pa Skënderbeun(!)
Gjin Bue Shpatën, Kont Uranin
Adem Jasharin, Zahirin, se vallah na lodhën.
Privatizojmë fushat dhe malet e mandej
privatizojmë Kosovën!!!
(Oj medet!)
Si dikur Plavë e Guci..
Shkodrën e bëjmë Zonë të Lirë
(pa dalje në det..)
ndoshta e lemë të shkoj me Mal të Zi.
Hej milet!
Mblidhuni tek Sheshi i Poezisë!
Privatizohet vargu atdhetarë!
Shitet me shumicë !
Mblidhini kursimet tuaja shqiptarë!
Ejani dhe bleni vargjet me rimë, pa rimë.
Se Antologia do muroset si Rozafa dhe jashtë do ti lëmë vetëm një sisë...
Ka ardhur Koha e Mbrapshtë
Të pijmë qumësht të konservuar nga punishtet e Greqisë
Mblidhuni të gjithë
në Sheshin e Poezisë!



Agim Doçi

[Oltiana1]

Kristal

Ka kohë që s`shihemi dhe ndiej
Si të harroj unë dalngadalë
Si vdes tek unë kujtimi yt
Si vdesin flokët dhe gjithçka

Tani kërkoj unë poshtë e lartë
Një vend ku ty të të lëshoj
Një strofë a notë a një brilant
Ku të të lë , të puth , të shkoj

Ne s`të pranoftë asnjë varr
Asnjë mermer a morg-kristal
Mos duhet vallë prap të të bart
Gjysmë të vdekur , gjysmë të gjallë

Në s`gjetsha hon ku të të hedh
Të gjej një fushë a një lulnaje
Ku butësisht porsi polen
Gjithkund , gjithkund të të shpërndaj

Të të mashtroj ndoshta kështu
Dhe të të puth e t`ik pa kthim
Dhe nuk do të dimë as ne , askush
Harrimi ish ky , a s`ish harrim .


Ismail Kadare

[tipi engjellor]

uaaaaaaaa hej bre qysh me rrejt jaaaaaa nuk vij
hahahahahhaah

[YanYan]

Postimi origjinal është bërë nga tipi engjellor

uaaaaaaaa hej bre qysh me rrejt jaaaaaa nuk vij
hahahahahhaah

Hahahahahah ndac

~

SY TE RREJSHEM - MAN POGA

Kot fshihesh neper hije lisesh
të zgjatuna për qiell nga ujtë e iluzionit.
Dil,
se të k'qyra tek kqyrje!

Pandehe se etja e thatë
pejte e arsyes
do t'mi griste...
nga një vështrim tinëzar?!

O dil,
skam nevojë
për sy të rrejshëm

Të pashë!

[tipi engjellor]

e qitahs mire qisaj radhe mire jo moj une nuk mhsfemna hahahah

[lovely]

Në mundsh...

Përkthyer nga Robert Shvarc

Në mundsh ta ruash arsyen, kur bota humbet fillin
e fajin ty ta hedh dhe vetes t’i besosh,
sa herë tek ti dyshojnë e s’të përfillin
por edhe dyshimet drejt t’i gjykosh...
Në mundsh të rrish në pritje, nga pritja pa u lodhur,
e, kur t’urrejnë, urrejtje mos t’ushqesh,
madje, ndaj shpifjeve të rrish pa folur,
me thjeshtësi, me to pa rënë ndesh...

Në mundsh t’mendosh, por jo gjer në shkatrrim,
të ëndërrosh, por jo si rob ëndërrimesh,
dhe t’i trajtosh njëlloj e pa dallim
ngadhnjim e shpartallim burim mashtrimesh...
Në durofsh dot thëniet e tua të drejta
në kurthe për trutharët, kopuket që t’i kthejnë,
t’i shohësh të thyera gjërat më të shtrenjta
e prapë t’i ndërtosh me vegla që nuk vlejnë...

Në mundsh fitoret që ke korrur t’i flijosh
si në kumar, në një të vetme lojë,
të rrezikosh, të humbasësh e prapë t’ia fillosh,
dhe humbjen kurrë të mos e zesh në gojë...
Në i detyrofsh dot muskul, nerv e puls e zemër
të të shërbejnë edhe kur gjithçka duket e kotë,
e të qëndrosh kur s’ke asgjë më veç vullnetit,
që vetëm fjalën “Qëndro!” gjithmonë të thonë...

Në mundsh të flasësh me maskarenj, por nderin tënd ta ruash
e t’ecësh përkrah mbretit pa krenari që të verbon...
Nëse armiku apo miku s’të bëjnë dot të vuash,
dhe gjithkend e çmon, por veç sa meriton...
Në mundsh t’i mbushësh ti minutat aq të renda
me vepra që peshojnë
dije dhe mos kij asnjë dyshim,
se jotja do të jetë Bota, me ç’ka brenda,
dhe NJERI do të jesh, o biri im!

[YanYan]

Ti

Në këto dit’ e këto nete*
Kur po kaloj nëpër tërmete*
Kur m’i u vu shkelmi gjith një jete*
E vetmja Ti përkrah m’u gjete*
E dashur qe* e dashur mbete*
Gëlltite lotët në vetvete*
Më hodhe krahun... U mbështete...
Atëherë ndjeva me gëzim*
Se jeta prapë kish kuptim.

Petraq Kolevica

[Domira]

Postimi origjinal është bërë nga YanYan

Ti

Në këto dit’ e këto nete*
Kur po kaloj nëpër tërmete*
Kur m’i u vu shkelmi gjith një jete*
E vetmja Ti përkrah m’u gjete*
E dashur qe* e dashur mbete*
Gëlltite lotët në vetvete*
Më hodhe krahun... U mbështete...
Atëherë ndjeva me gëzim*
Se jeta prapë kish kuptim.

Petraq Kolevica

Sa e bukur kjo poezi YanYan :)

[YanYan]

Poezia nuk asht luks
mantela e dantella t'arta
nuk e stolisin trupin e saj
vajin ajo se njeh:
Poeti qe vajton
asht nji qyqan qe kot jeton.
Poezia britem lufte asht
kushtrim.
Poeti asht trim.
e trimat jane te pakte
Prandaj poetet nder gishta numrohen.

~ H. Hajne

[YanYan]

Si te gjithe vargjet e Hajne-s edhe keto poshte jane te mrekullueshme...

Më je betuar deri në varr
Me magjinë tënde më ke folur
Se do më duash tërë zjarr
Po prapë mbetem i pangopur.
Gojën te fytyra ime e ver
Fryma jonë s'ka të sosur
Shpirtin tënd do ta pi krejt
Të vdekshmit janë të pangopur.