Nese nuk do te kishit femije?

[Kalt]

Cfare rruge do te zgjidhnit nese nga martesa me te dashurin/ren tuaj nuk mundeni te keni femije?
Do te ndaheshit?
Do te adoptonit nje femije?
Do te provonit nje lindje me rruge artificiale?
Do ta pranonit fatin sic ju ka ardhur dhe do te vazhdoni jeten pa femije?

[Reana]

uhhhh...shume teme e rende per diskutim ne ora 5 te mbremjes...
A ben neser te them dicka???

[Kalt]

Provoje me mire sonte Reana se ndoshta ke sukses e s'ke nevoje ti pergjigjesh temes.

[Artisti]

Postimi origjinal është bërë nga Kalt

Cfare rruge do te zgjidhnit nese nga martesa me te dashurin/ren tuaj nuk mundeni te keni femije?
Do te ndaheshit?
Do te adoptonit nje femije?
Do te provonit nje lindje me rruge artificiale?
Do ta pranonit fatin sic ju ka ardhur dhe do te vazhdoni jeten pa femije?

Kalt ( gjermanisht-ftohte) shume do tema te nxehta pi hap hahaha .

Nqoftese me vjen puna keshtu,do te folsha me te dashuren time dhe nqofse ajo kishe me pranu me provue me rruge artificiale mire,nqofse jo do t isha pajtue me meriten qe e kam pase nafake dhe gjithmone e kisha dashte pa asnje mendje -- ho bre qe spo munet me gjet fmi e hajt te lshoj--- se nuk dihet ndoshta edhe te mashkulli jane fajet,po mu nda me grua nqofse nuk ke fmi ,une nuk e perkrahi.

Adoptimi nuk vjen ne shprehje te une


Artisti

[Reana]

kjo tema yte qenka DISKRIMUNESE pra...
po vlejka vetem per ata qe NUK kane femije, a???

[turisti]

Postimi origjinal është bërë nga Kalt

Cfare rruge do te zgjidhnit nese nga martesa me te dashurin/ren tuaj nuk mundeni te keni femije?
Do te ndaheshit?
Do te adoptonit nje femije?
Do te provonit nje lindje me rruge artificiale?
Do ta pranonit fatin sic ju ka ardhur dhe do te vazhdoni jeten pa femije?

Pershendetje per temen i nderuardhe per diskutuesit.

Dy prej ketyre i kam provuar,por çka eshte e sigurte,kurre nuk isha nda prej partneres,perkundrazi - kisha mbet se bashku deri ne fund te jetes....

[laliloli]

Postimi origjinal është bërë nga Kalt

Cfare rruge do te zgjidhnit nese nga martesa me te dashurin/ren tuaj nuk mundeni te keni femije?
Do te ndaheshit?
Do te adoptonit nje femije?
Do te provonit nje lindje me rruge artificiale?
Do ta pranonit fatin sic ju ka ardhur dhe do te vazhdoni jeten pa femije?

Pershendetje Kalt per temen,vertet prekese .Edhe pse une veq jam prind i dy femijeve,po te me ndodhte diq e tille ,do te zgjedhja dy rruget e fundit qe ke shkruar.

[e_martumja]

Postimi origjinal është bërë nga Kalt

Cfare rruge do te zgjidhnit nese nga martesa me te dashurin/ren tuaj nuk mundeni te keni femije?
Do te ndaheshit?
Do te adoptonit nje femije?
Do te provonit nje lindje me rruge artificiale?
Do ta pranonit fatin sic ju ka ardhur dhe do te vazhdoni jeten pa femije?

Te them te drejten une isha shume e re kur u martova dhe nuk dojsha femije, por kur njerzit ja nisen mem pyet cka po pret more i thojsha femija nuk ban femije dhe me kohe me hyri ne koke ndoshta nuk do te bej femije, nuk kisha besim ne veteveten dhe e ndala pilulen. mbas nje viti mbet shtatzon, me kujtohet qe me ka pas shku mendja qe me me kalimin e kohes thojsha nese nuk mbes do te provoj me epruvet artifical me spermin te burrit apo te tjeter kujt !!!

Por mbas 6 vite martes na Lindi nje bukurosh dhe nuk ka knaqsi ma te mire se me ja dhon jeten dikujt, me kujtohet aroma e tij ishte e imja.

Edhe per adoptimin do isha dakord,Adoptimi nuk eshte i keq nese vertet ska tjeter rruge dalje !!!

[Reana]

Postimi origjinal është bërë nga e_martumja

Te them te drejten une isha shume e re kur u martova dhe nuk dojsha femije, por kur njerzit ja nisen mem pyet cka po pret more i thojsha femija nuk ban femije dhe me kohe me hyri ne koke ndoshta nuk do te bej femije, nuk kisha besim ne veteveten dhe e ndala pilulen. mbas nje viti mbet shtatzon, me kujtohet qe me ka pas shku mendja qe me me kalimin e kohes thojsha nese nuk mbes do te provoj me epruvet artifical me spermin te burrit apo te tjeter kujt !!!

Por mbas 6 vite martes na Lindi nje bukurosh dhe nuk ka knaqsi ma te mire se me ja dhon jeten dikujt, me kujtohet aroma e tij ishte e imja.

Edhe per adoptimin do isha dakord,Adoptimi nuk eshte i keq nese vertet ska tjeter rruge dalje !!!

[halla e madhe]

Une s'paskem qka te flas ne kete teme...kohe e kaluar per mua
Secili le te vendos si eshte me se miri per vete per nje bashkejetes me femije apo jo!

[e_martumja]

Postimi origjinal është bërë nga halla e madhe

Une s'paskem qka te flas ne kete teme...kohe e kaluar per mua
Secili le te vendos si eshte me se miri per vete per nje bashkejetes me femije apo jo!

ashtu eshte oj halla e madhe gjithe kush e ka per veti le et ben si i thot zemra e vete


ps: dmth paske pas pjell moti Halla e madhe

[djal_serioz]

hmmm tem shume delikate
mirepo nje gje duhet ta dim te gjithe se Ti o njeri je ne ket bot pa deshiren tende , dhe Ti o njeri ke vella e moter pa deshiren tende , Ti o njeri e ki ban dhe nen ate qe e ki pa deshiren tende , te gjitha keto jan deshira te Allahut i cili na ka krijuar te gjithve , andaj edhe tek femijet tan se a do kem a sdo kem eshte deshir e Zotit , dhe duhet njeriu qe te lus Zotin per ti fal femij , por edhe ilaqin duhet ta kerkoj ne te gjitha mnyrat , vetem e vetem qe mos tja shkatrroj jeten askujt gruas , a po gruaja burrit . Ndarja mes bashkrorteve per shkak te femijve nuk eshte e vlefshem eshte vertet diskrimin andaj behuni te barabart
" qka nuk ki qef me ta be dikush ty , as ti mos ja bej dikutj tjeter "

[Murgesha]

Hmmmmm temë që ja vlen të diskutohet.
Kam fatin e mirë që kam fëmijë edhe pse pak me vonesë që për mua nuk ka shkaktuar edhe aq shumë ndjenja se nuk do të lindi kurrë, por që kishte të tjerë që ma banin "gajlen" më shumë se unë vetes, siç janë familja ime, familja e burrit të cilët vërtet e kishin brengë.
Por atë që dua ta theksoj (primitiven tek ne shqiptarët) se unë vajzë qyteti martuar në fshat ngjallja me të madhe "gajle" të mëdha tek fqinjet e mia (në të dy familjet) të cilat nuk pranin së pyeturi se a kam ende "diçka" dhe çka jam duke pritur që nuk po e "nisi" një? - sa që njëherë njërës i pata thënë se nëse ma ke aq fort dertin hajde ndihmom ta "nisi" edhe unë një ...........
Por... nëse nuk do të kisha lindur kurrë pa marrë parasysh me faj timin apo të burrit nuk besoj se do të kisha ndërrmarrë adoptim apo diçka tjetër, kuptohet në pajtim dhe marrëveshje të plotë me shokun tim do të isha pajtuar me fatin.

Ps. Po e tregoj një rast.

Çifti jeton këtu, por që kohë të gjatë nuk kan pas fëmijë.
Gruaja pranon që ti martohet burri me një tjetër në Kosovë.
Shkon ai dhe rri një muaj me gruan e re dhe ajo i mbetet shtatëzanë.
Ai tash ka një djalë me gruan tjetër atje e vet jeton me gruan e parë këtu.
E pasi që këtu nuk lejohen dy kurora kan mbetur ashtu, djali po i rritet në Kosovë e ai këtu.
A mendoni se kjo është zgjidhje e pranueshme??

[turisti]

Postimi origjinal është bërë nga Murgesha

Hmmmmm temë që ja vlen të diskutohet.
Kam fatin e mirë që kam fëmijë edhe pse pak me vonesë që për mua nuk ka shkaktuar edhe aq shumë ndjenja se nuk do të lindi kurrë, por që kishte të tjerë që ma banin "gajlen" më shumë se unë vetes, siç janë familja ime, familja e burrit të cilët vërtet e kishin brengë.
Por atë që dua ta theksoj (primitiven tek ne shqiptarët) se unë vajzë qyteti martuar në fshat ngjallja me të madhe "gajle" të mëdha tek fqinjet e mia (në të dy familjet) të cilat nuk pranin së pyeturi se a kam ende "diçka" dhe çka jam duke pritur që nuk po e "nisi" një? - sa që njëherë njërës i pata thënë se nëse ma ke aq fort dertin hajde ndihmom ta "nisi" edhe unë një ...........
Por... nëse nuk do të kisha lindur kurrë pa marrë parasysh me faj timin apo të burrit nuk besoj se do të kisha ndërrmarrë adoptim apo diçka tjetër, kuptohet në pajtim dhe marrëveshje të plotë me shokun tim do të isha pajtuar me fatin.

Ps. Po e tregoj një rast.

Çifti jeton këtu, por që kohë të gjatë nuk kan pas fëmijë.
Gruaja pranon që ti martohet burri me një tjetër në Kosovë.
Shkon ai dhe rri një muaj me gruan e re dhe ajo i mbetet shtatëzanë.
Ai tash ka një djalë me gruan tjetër atje e vet jeton me gruan e parë këtu.
E pasi që këtu nuk lejohen dy kurora kan mbetur ashtu, djali po i rritet në Kosovë e ai këtu.
A mendoni se kjo është zgjidhje e pranueshme??

Hahahahahahahahaahahahahahahahaahahahahahahahahaha ahahahahahaahahah.Mire ja ke bo,he !!!!


Kjo eshte - BUDALLAKI -.

[seriozja_19]

Postimi origjinal është bërë nga Kalt

Cfare rruge do te zgjidhnit nese nga martesa me te dashurin/ren tuaj nuk mundeni te keni femije?
Do te ndaheshit?
Do te adoptonit nje femije?
Do te provonit nje lindje me rruge artificiale?
Do ta pranonit fatin sic ju ka ardhur dhe do te vazhdoni jeten pa femije?

Me ke dhen tash teper material te mendohem...sinqerisht...hahahaha!

Shume thjeshte kjo pergjigjet: Nese e don personin XY dhe personi XY te don ty dhe eshte aq dashuri e forte qe je te dyte vendosni qe ta kaloni jeten me njeri-tjetrin - pa mare para syshe se kohe e mire apo kohe e veshtire ju kaplon - ateher nuk ja vlen aspak te ngelish e humbur dhe mos te dish te veprosh...

Kur une psh. martohem me dike dhe per fate te keq Zoti nuk na fal femije, qoft tash faji i burrit apo i gruas, ateher nuk ka ndarje. Zoti e ka shkruajtur ashtu dhe tash ta le dashurine time per shkak pse nuk mund te na gezoje Zoti me femije, mua me duket personalisht absurde.

Kjo me adoptimin ose me rrugen artificiale eshte solucion i mire, pse jo? Ne kohen e sotit dhe si pas teknologjise dhe progreseve medicionale e kemi kete mundesi dhe mendoj qe duhet te shfrytezohet. Jeta pa femije nuk eshte e gezueshme, edhe pse nuk i dua aq shume femijte sepse une mendoj qe primare eshte karriera, pastaj familja... sepse femija kushton shume keto ditet e sodit dhe dua te ja ofroj cdo gje te mire dhe te ja plotesoj deshiren. Nuk eshte e gezueshme sepse une si grua, me burre ne anen e djathte, kam deshire qe ate mesimin qe e kam une apo eksperiencat e mia qe une i kam perjetuar ti ja tregoj dikujt, ti ja trashigoj disa fjale apo disa amenete qe ecin shume gjenerata ne familjen tone. Dua qe nje dite, femija im te jet pronar i diturise, i pasurise sime dhe per kete dua femije...

Femija eshte gezim i pashmangshem dhe nuk pate femije, emri yt harrohet ndonjeher, por femija gjithe e vazhdon ate tradite te tregimit dhe keshtu qe edhe pse je i vdekur, emri dhe fjala jote e then, do te jete gjithmone ne memorine e njerzve...

Me respekt, seriozja_19