Rruga e lumturisë - NAMAZI

[Albanian eX|PerT]

Lidhja e radhëve në namaz
Revista el-Huda

Ibn Umer [radiallahu anhu] transmeton se i dërguari i Allahut [salallahu alejhi ue selam] ka thënë:"Rregulloni radhët e juaja [drejt], se vërtet engjëjt falen në radhë. Radhitni krahët e juaj, mbyllni zbrazëtirat, mbështetni duart për vëllanë e juaj dhe mos lini zbrazëti për shejtanin. Kushdo që e lidh një radhë [saf], Allahu e mban atë; kushdo që e ndërpret një radhë, Allahu e nderpret atë." [Ahmed, Ebu Daud, en-Nesa'i dhe të tjerët. Shiko Sahi ul-Xhami nr.1187]


Kushdo që është falur me grupe të ndryshme njerëzish mbas gjase ka përjetuar situatën në vijim: Kur radhiteni për namaz, personi afër jush s'lejon që shputat e juaja t'i prekin të tyret; nëse orvateni t'u afroheni atyre, ata largohen, nëse ngulmoni në këtë ka mundësi që të shpërthejë belaja.



Dëshmia për të qëndruar katër gishtërinj larg?


Shumica e njerëzve, të cilët qëndrojnë larg fqiut të tij gjatë namazit me xhemat, e bëjnë këtë vetëm nga shprehija. Nuk do të ishte me vend që të pohohet se kjo është e bazuar në ndonjë medhheb të caktuar, ngase kjo s'do të gjindej në mësimet e librave burimore të medhhebit. Për shembull, në librin e famshëm të fikhut Hanefi "Hashije" nga Ibn Abidejn, përmendja e vetme e mosprekjes së shputave të fqiut gjatë namazit, është në rastin e burrit kur falet me bashkëshorten e tij! Ngjashëm, kjo s'është përmendur në "el-Um" të esh-Shafi'i. Mirëpo, opinioni se është e lejueshme që të qëndrohet katër gishtërinj larg nga personi i afërt, është përmbledhur në disa libra krahasues të fikhut.1 Ky opinion, që ne shpresojmë ta paraqesim, është supozim i pabazë, dhe zbatimi i mëtejshëm i kësaj shkel tekste të shumta të përgjithshme e të veçanta, të cilat mësojnë se si të qëndrohet në radhë për namazin e përbashkët. Veç kësaj, mënyra në të cilën faleshin shoqëruesit [sahabët] në praninë e pejgamberit [salallahu alejhi ue selam] është dëshmi për t'u ndjekur nga muslimanët, posaçërisht kur ai [salallahu alejhi ue selam] tha, "… se vërtet unë mund t'ju shoh prapa shpinës sime…" [el-Buhari] Dhe ai e tha këtë pasi urdhëroi shoqëruesit t'i ndreqin radhët e tyre. Po të mos e zbatonin urdhërin e tij si duhet, apo po ta tepronin në këtë, atëherë ai, duke pasur mundësi që ta shohë këtë, me siguri do t'i ndreqte edhe më tej. Dhe kjo është dëshmi kundër atyre që pohojnë se interesi në këtë çështje paraqet teprim.


Për më shumë, ky opinion kërkon nga personi që falet të bëjë një akt shtesë, dmth të largohet, ndërsa po të mos lëvizte kur personi afër tij e vendos shputën e tij afër të tijës, ai do të vepronte më pak, dhe veprimi më i pakët është rregulli në namaz po nuk u dëshmua ndryshe! Kjo është veçanërisht e vërtetë në dritën e tekstit, siç do të dëshmojmë nëse lejon Allahu.



Urdhëri për të drejtuar radhët dhe mbyllur zbrazëtirat, dhe se kjo është uaxhib [detyrim]


Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] ka thënë:"Bëjeni të mirë qëndrimin tuaj në namaz." [Ahmed dhe Ibn Hiban. Saktësuar nga el-Albani në Sahi ul-Xhami nr.195] Dhe:"Vendosni radhët [drejt], dhe bashkohuni…" [el-Buhari, Muslim, dhe të tjerët].


Imam el-Begaui komentoi fjalën 'terasuw' [këtu është përkthyer si bashkim] duke thënë, "Thënia e tij 'terasuw' do të thotë të ngjiturit bashkë derisa të mos ketë zbrazëti në mes. Siç ka thënë Allahu:"Vërtet, Allahu i do ata që luftojnë në rrugën e Tij në radhë sikur të ishin një mur i ngurtë [mersusen]." [es-Saf:4] Do të thotë se ata bashkohen me njëri-tjetrin. Në këtë ka dëshmi se imami duhet të kthehet nga njerëzit për t'i urdhëruar ata që t'i drejtojnë radhët e tyre."2


Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] po ashtu ka thënë:"Drejtoni radhët, se vërtet drejtimi i radhëve është pjesë e plotësimit të namazit." [el-Buhari dhe Muslim], për të cilën imam esh-Sheukani konstatoi, "Nga kjo kuptohet që drejtimi i radhëve është uaxhib." [Nejl ul-Autar]


Dhe ai [salallahu alejhi ue selam] urdhëroi:"Mbyllni zbrazëtirat… [Ahmed, Ebu Daud, en-Nesa'i dhe të tjerët. Shiko Sahi ul-Xhami nr.1187]



Urdhërimi i veprës me anë të foljes, e cila shoqërohet me 'Lamin' e urdhërimit


Midis shenjave të mirënjohura të një detyrimi apo uaxhibi, në usul ul-fikh, është kur folja urdhëruese të jetë paraprirë nga shkronja Arabe lam. Ky lloj lami është i njohur si lam el-amr, apo lam urdhërues. Kurdo qoftë që kjo të përdoret, atëherë në kuptojmë se adresimi paraqet një detyrim, përveç nëse kjo shoqërohet me një akt apo thënie, e cila tregon se kjo është vetëm rekomandim. Në tekstin vijues, lami i tillë i paraprin foljes, duke na lënë të kuptojmë se thënia është një detyrim:"Vendosni radhët [drejt], [në një transmetim këtë e vijon:Pasha Allahun, ose do t'i vendosni radhët [drejt], ose Allahu do të hedhë përçarje në zemrat e juaja." [Ebu Daud, Ibn Hiban. Sahi, shiko Sahih et-Tergib uet-Terhib nr.512 dhe shtesa gjindet në Ebu Daud, shiko Sahi ul-Xhami nr.1191]


Dhe:"Ose drejtoni radhët, ose Allahu do të bëjë që përçarja të shfaqet në fytyrat e juaja." [el-Buhari, Muslim dhe të tjerët]


Imam en-Neueui shpjegon siç vijon:"Do të thotë se hidhërimi, armiqësia dhe mospajtimi do të shfaqen në zemrat. Sikur thuhet, 'Fytyra e filanit ndryshojë ndaj meje.' Kjo do të thotë, 'fytyra e tij tregon mospëlqim ndaj meje.' Pra, dallimi i tyre në radhët është një lloj i dukshëm i përçarjes, dhe dallimet e dukshme së jashtmi janë shkak për përçarjen e brendshme."3



Vazhdon

[Albanian eX|PerT]

Përmednja e 'la' së ndalimit


La-ja e ndalimit quhet kështu nga që do të thotë, "Mos e bëj këtë e këtë." Në të gjitha rastet e tilla të ndalimit [nehi], kjo nënkupton që akti është haram, përveç nëse është i shoqëruar nga një akt apo thënie që tregon se kjo është vetëm e papëlqyeshme.


Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] ka thënë:


• Mos lini zbrazëtira për shejtanin [Ahmed, Ebu Daud, en-Nesa'i dhe të tjerët. Shiko Sahi ul-Xhami nr.1189]

• Mos u dalloni, se zemrat e juaja do të përçahen. [Muslim, Ahmed, en-Nesa'i dhe të tjerët.]

• Mos i bëni gjoksat të çregullt, se zemrat e juaja do të përçahen. [Ibn Khuzejme. Shiko Sahih et-Tergib uet-Terhib nr.513]

• Mos i lini radhët e juaja të çrregullta, se zemrat e juaja do të përçahen. [Ebu Daud, en-Nesa'i dhe të tjerët. Shiko et-Tergib uet-Terhib nr.513]



PARALAJMËRIM


Paralajmërime kundër zbrazëtirave


Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] ka thënë:"Ruajuni nga zbrazëtirat." Do të thotë në namaz. [et-Taberani në el-Kebir dhe të tjerë, shiko es-Sahiha nr.1757]



Zbrazëtirat e ftojnë shejtanin


Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] ka thënë:"Drejtoni radhët dhe radhitni krahët, dhe bashkoni duart me vëllezërit e juaj, dhe mbyllni zbrazëtirat, se vërtet shejtani hyn mes jush nëpërmjet tyre mu siç hyn qengji i vogël." [Ahmed, et-Taberani dhe të tjerët dhe kjo është sahi.]4



Paralajmërim i ashpër për shkëputjen nga Allahu


"Kushdo që lidh radhën, ai mbahet nga Allahu; kushdo që ndërpret radhën, Allahu e ndërpret atë." [Shiko shënimin për hadithin e parë.] Dhe një paralajëmrim i tillë s'do të bëhej për një vepër, e cila thjesht është e rekomanduar.



Sjellja e shoqëruesve [sahabëve]


Goditja në shputat


Umer dhe Bilal [radiallahu anhu] - nga të dytë është transmetuar të kenë goditur shputat e njerëzve me qëllim për të drejtuar radhët.5 Dhe siç konstatoi Ibn Hazm, ata s'do ta goditnin dikë po që se ai [salallahu alejhi ue selam] s'do ta mendonte nje detyrim.



Shpjegimi i "Drejtoni radhët"


Enes [radiallahu anhu] transmetoi se në el-Medine ai qe pyetur nëse po shihte ndonjë gjë të ketë ndryshuar nga koha e pejgamberit [salallahu alejhi ue selam], me ç'rast u përgjigj:"S'po shoh ndonjë ndryshim, përveç që nuk po i drejtoni radhët si duhet." [el-Buhari]


Do të na mjaftonte të kuptojmë thënien e tij 'tekimune es-sufuf' se thjesht kjo do të thotë, radhët e juaja janë zigzag dhe nuk po i drejtoni ato. Por, transmetimi në vijim nga Enesi [radiallahu anhu] na e ndriçon kuptimin e vërtetë të drejtimit të radhëve:"[Pas ngritjes për namaz, para tekbirit, i dërguari i Allahu [salallahu alejhi ue selam] tha:] Drejtoni radhët e juaja dhe bashkohuni, se vërtet ju shoh prapa shpinës sime." [Dy transmetime të ndara nga el-Buhari dhe Muslim.] Në një transmetim Enesi shtoi:"Pashë që njëri nga ne do të ngjitte krahun e tij për krahun e shokut të tij, dhe thembërën me thembërën e tij, dhe po ta bënte këtë sot ndokush, ndonjëri nga ju do të ikte sikur gomar i pashtrueshëm."6


En-Nu'man bin Beshir [radiallahu anhu] ka thënë:"… kështu që pashë një njeri duke ngjitur krahun për krahun e shokut të tij, dhe shputën për shputën e tij, si dhe nyjen e këmbës për nyjen e këmbës së tij." [el-Buhari]



Argumenti se ngushtimi i radhëve pengon nga koncentrimi


Pas tërë këtij vlerësimi, disa njerëz ngulmojnë që qëndrimi afër njeri-tjetrit gjatë namazit ua humbë mendjet atyre. Për shkak të këtij problemi, ata besojnë se është më me vend që namazi i tyre të pranohet nëse qëndrojnë më larg personit afër tyre. Sidoqoftë, ky është një arsyetim i varfër, nga që paaftësia e ndokujt për t'u koncentruar gjatë namazit s'është arsye për të që ta nxisë shejtanin të hyjë në radhët. Dhe qartë urdhërimi e po ashtu edhe mirësia është me njerëzit që falen afër e jo veças, siç ka thënë pejgamberi [salallahu alejhi ue selam]:"Më i miri nga ju është ai që ka krahërorin më të favorshëm në namaz." [Ebu Daud dhe të tjerët. Ky është hasen sipas el-Albanit, Sahih ul-Xhami nr.3264]



Çështjet që kanë të bëjnë me këtë


Kur dy veta janë duke u falur…


Ibn Haxher transmeton nëpërmjet Ibn Xhurejxh, i cili tha:"I thashë Attasë, 'Njeriu që falet me një njeri tjetër, ku duhet të qëndrojë ai?' Ai tha, 'Në anën e djathtë të tij.' Thashë, 'Ai duhet të vijë paralelisht me të derisa të radhitet me të, dhe asnjëri të mos jetë më mbrapa se tjetri?' Tha:'Po.' Thashë:'A pëlqen që ai të barazohet me të derisa të mos mbetet më zbrazëtirë mes tyre?' Tha:'Po." [Fet'h ul-Bari – Kitab el-Ethan nr.57]



Ndalimi i faljes mes shtyllave apo kolonave


Është e detyrueshme për njerëzit që të radhiten ose përpara, ose përmbas pragut të çfarëdo strukture arkitektonike në xhami. Kjo është përftuar nga transmetimet ne vijim.


Mu'auije bin Kurreh transmeton se babai i tij ka thënë:"Ne qemë ndaluar që të radhitemi mes 'es-seuari' [gardhe, mure, shtylla, etj] gjatë kohës së të dërguarit të Allahut [salallahu alejhi ue selam], ai na largoi nga këto." [Ibn Maxheh, Ibn Khuzejme, Ibn Hiban dhe të tjerët.]7


Dhe, Abdul-Hamid bin Mahmud ka thënë:"U fala me Enes bin Malik një të Premte. U falëm në anën e kundërt të seuari, dhe u zhvendosëm përpara apo së prapthi, ngase Enesi tha që ndaloheshim nga kjo gjatë kohës së të dërguarit të Allahut [salallahu alejhi ue selam]." [Ebu Daud, en-Nesa'i, et-Tirmidhi dhe të tjerët me zinxhir të vërtetë transmetuesish.]


Është transmetuar nga Ibn Mes'ud [radiallahu anhu] të ketë thënë:"Mos u radhitni mes seuari."8


el-Bejheki komentoi:"Kjo ngase shtyllat [i parandalonin të lidhnin] radhën." Imam Malik ka thënë:"Nuk ka dëm në radhët mes shtyllave nëse nuk ka vend në xhami." Dhe, Ibn Kudame ka thënë:"S'është e papëlqyeshme për imamin të qëndrojë mes seuari, por vetëm për ndjekësit, nga që ajo i ndërpret radhët e tyre…"9


Ebu Hanife ka thënë:"Është e papëlqyeshme të qëndrohet mes dy shtyllave, apo në kënde, apo mes enklavave…"10



Të falurit i vetëm përmbas radhës


Janë disa transmetime që ndalojnë faljen e personit përmbas radhës. Kjo që vijon është një shembull. Ali bin Shejban ka thënë:"U falëm pas tij – dmth pejgamberit - dhe pejgamberi i Allahut [salallahu alejhi ue selam] e përfundoi namazin. Ai e pa një njeri duke u falur i vetëm përmbas radhës. Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] priti derisa ai e përfundoi namazin e pastaj i tha: Kthehu dhe falu, ngase s'ka namaz për atë që falet i vetëm përmbas radhës." [Ibn Khuzejme 1569. Shiko Irua ul-Galil nr.541]



Tërheqja e ndokujt së prapthi nga radha


Nuk ka ndonjë dëshmi të vërtetë për tërheqjen e personit nga radha përpara për të formuar një radhë të re kur namazi tashmë ka filluar dhe jeni të vonuar. Madje, teksti që e mbështet këtë është shumë i dobët apo i shpikur.11



Çfarë duhet të veprohet në këtë rast?


Meqenëse është vërtetuar se transmetimet mbi urdhërimin për të tërhequr dikë së prapthi s'janë të vërteta, atëherë s'është e lejueshme që kjo të veprohet, madje është e detyrueshme të mbyllen zbrazëtirat në radhët, e nëse jo, atëherë ai duhet të falet i vetëm dhe namazi i tij do të jetë korrekt, ngase ai ka bërë gjithë atë që mund të bënte dhe ka ndjekur atë që është ligjëruar, dhe Allahu ka thënë [domethënia]:"Allahu nuk e ngarkon asnjë shpirt përtej mundësive të tij." [el-Bekare:286]

[Albanian eX|PerT]

Rregullat e adbesit
nga shejh Allame Salih Ibn Feuzan Ibn Abdillah Ibn Feuzan
Burimi: el-Mulekhes el-Fikhi, vëllimi 1, f.31-35

Dije, o musliman, se abdesi ka kushte, detyrime dhe akte të rekomanduara. Kushtet dhe shtyllat duhet të përmbushen nëse njeriu është i aftë për këtë, që abdesi të jetë korrekt. Përsa u përket akteve të rekomanduara, ato e përsosin abdesin dhe në to ka shpërblim shtesë, e nëse këto lihen, atëherë rregullsia e abdesit s'do të ndikohej nga kjo.


Kushtet janë Islami, intelekti, vitet e pjekurisë dhe qëllimi [nijeti]. Pra, abdesi i mosbesimtarit dhe i të çmendurit s'është i vlefshëm, as i të riut që s'mund të gjykojë si duhet, as i atij që s'ka për qëllim të marrë abdes por vetëm dëshiron të freskohet apo të lajë ndonjë pjesë të trupit për të larguar papastërtinë.


Kusht i abdesit është që uji të jetë i pastër dhe pastrues, sepse nëse është i papastër, kjo s'do të ishte pranueshme. Nga kushtet e abdesit është se uji duhet të jetë i lejueshëm. Nëse uji përfitohet në mënyrë të paligjshme apo merret në mënyrë joislamike, atëherë abdesi s'është korrekt.


Nga kushtet e abdesit është që ai [abdesi] të paraprihet nga pastrimi i organeve gjenitale duke përdorë ose ujë, ose gurë.


Po ashtu kusht është edhe largimi i gjërave që do ta pengonin ujin ta prek lëkurën. Pra, është detyrim për atë që merr abdes që ta heqë atë që e mbulon pjesën trupore të abdesit, qoftë baltë, brumë, qiri, pisllëk i mbledhur apo bojë e trashë; që uji të rrjedhë drejpërdrejt në lëkurën e pjesës së trupit pa pengesë.


Përsa u përket detyrimeve [uaxhib] të abdesit, ato janë gjashtë:


1. Larja e tërë fytyrës, dhe larja e gojës dhe e hundës është pjesë e kësaj. Pra, ai që lan fytyrën e tij dhe e lë larjen e gojës dhe hundës apo njërën nga këto, atëherë abdesi i tij s'do të ishte korrekt, sepse fytyra dhe hunda janë pjesë të fytyrës.


Allahu ka thënë:"Lani fytyrat e juaja." [el-Maide: 7]


Ai urdhëron që e tërë fytyra të lahet, kështu që kushdo që lë diçka nga kjo, ai nuk i bindet urdhërit të Allahut. Po ashtu pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] e lante gojën dhe hundën e tij.



2. Larja e dy duarve përfshirë edhe bërrylat, për shkak të thënies së më të Lartit:"Dhe duart e juaja deri në bërryla." [el-Maide: 7]


Domethënë: përfshirë bërrylat. Dhe për shkak se pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] i lante me ujë bërrylat e tij, ndërsa në një tjetër hadith "Ai i lante duart e tij deri në krah," që tregon se bërrylat përfshihen në larje.



3. Fshirja e tërë kokës, kurse veshët janë pjesë e kokës nga thënia më të Lartit:"Fshini kokat e juaja." [el-Maide: 7]


dhe thënia e pejgamberit [salallahu alejhi ue selam]:"Veshët janë pjesë e kokës."1 Pra, larja e vetëm një pjese të kokës s'është e pranueshme.

1. Transmetuar nga Ibn Maxhe, ed-Darakutni dhe të tjerë pos tyre.

4. Larja e dy shputave së bashku me nyjen [e këmbës]. Për shkak të thënies së më të Lartit:"Dhe shputat e juaja deri në nyje." [el-Maide: 7]

Kjo vërtetohet nga hadithet që përshkruajnë abdesin e pejgamberit [salallahu alejhi ue selam] dhe vërtet në to qëndron se nyjet përfshihen në larje.



5. Marrja e abdesit sipas renditjes [siç përmendet në ajetin], që së pari të lahet fytyra, pastaj dy duart, pastaj të fshihet koka, pastaj të lahen shputat për shkak të thënies së më të Lartit:"O ju që besoni! Kur të përgatiteni për namaz lani fytyrat e juaja, duart e juaja deri në bërryla, fshijeni kokën, dhe lani shputat e juaja deri në nyje." [el-Maide: 7]


Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] merrte abdes sipas kësaj renditjeje. Dhe ai [salallahu alejhi ue selam] ka thënë:"Allahu s'do ta pranojë abdesin përveç në këtë mënyrë."2

2. Transmetuar nga Ebu Daud dhe të tjerët veç tij.
6. el-Muwalat, dhe domethënia e kësaj është se secila pjesë e trupit që është përmendur të lahet në seri në mënyrën që s'do të kishte zbrazëti mes larjes së njërës pjesë dhe pjesës tjetër që është larë përpara, por që larja e tyre të jetë e njëpasnjëshme, duke e larë njërën pas tjetrës, nëse për këtë ka mundësi.


Këto janë detyrimet e abdesit, të cilave duhet përmbajtur ndërsa merret abdesi në pajtim me atë që Allahu përmend në Librin e Tij. Dijetarët ndahen në mendime përsa i përket rregulles së të thënit 'bismilah' në fillim në abdesit, se a është kjo detyrim [uaxhib] apo Sunet, por të gjithë mbajnë qëndrimin se kjo është ligjëruar, kështu s'është e përshtatshme që kjo të lihet.


Përsa i përket ndonjë gjëje, e cila është plotësuese e asaj që u përmend në përshkrimin e abdesit të pejgamberit [salallahu alejhi ue selam], atëherë kjo është e rekomanduar [mustehab]; ai që e bën këtë do të ketë shpërblim shtesë, ndërsa ai që e lë atë asgjë se parandalon nga kjo.


Për këtë shkak disa nga Fukahatë [Juristët] e quajnë këtë veprim suneni i abdesit, duke menduar në aktet e rekomanduara. Sunenet e abdesit janë:


1. Siuak – momenti për të është kur të lahet goja, që goja të pastrohet me këtë dhe t'i mundësohet individit gjendja e duhur e adhurimit për të lexuar Kur'an dhe për t'iu lutur Allahut, më të lartit dhe të fuqishmit.


2. Të lahen duart tre herë para larjes së fytyrës në fillim të abdesit, për shkak të hadithit që përmend këtë, nga që duart janë mjeti që mbart ujin nëpër tjerat pjesë të trupit, kështu që larja e tyre është një masë parandaluese për abdesin.


3. Të fillohet me larjen e gojës dhe hundës para larjes së fytyrës, për shkak se me to është filluar në hadith. Dhe, në këtë duhet bërë përpjekje nëse nuk jemi agjërueshëm, dhe domethënia e përpjekjes në larjen e gojës është lëvizja e ujit nëpër tërë gojën, ndërsa në larjen e hundës mendohet në futjen e ujit deri në pjesën e epërme të saj [hundës].


4. Ndër aktet e rekomanduara të abdesit është hollimi me ujë i mjekrrës së dendur, në mënyrën që do ta mbërrinte pjesën e brendshme, dhe larja e gishtërinjëve të dorës, si dhe gishtave të shputave.


5. et-Tejemum – që të fillohet me dorën dhe shputën e djathtë para të majtës.


6. Përsëritja e larjes deri në tre herë, kur të lahet fytyra, duart dhe shputat.



Këto janë kushtet, shtyllat dhe aktet e rekomanduara të abdesit. Është me rëndësi që t'i mësoni këto dhe të përpiqeni t'i zbatoni në çdo abdes, që abdesi i juaj të jetë i plotë dhe në pajtim me përshkrimin e ligjëruar, dhe që ju të arrini shpërblimin.


Lusim Allahun që ta na e shtojë diturinë e dobishme dhe veprat e mira, neve dhe juve.

[Albanian eX|PerT]

NAMAZI I PAKUJDESSHËM

E kujton gjyshën dhe vërejtjet e saja që namazin e tij ta kryen me kohë: »Djali im, nuk duhet lënë namzin deri në momentin e fundit!« Gjyshja e tij ishte shtatëdhjet vjeçare, por, sa herë që e dëgjonte ezanin, menjëherë ngrihej dhe i përgjigjej thirrjes së myezinit.
Ai, përkundrazi, kurrë nuk mundi ta mposhtë egon e tij, të ngritet menjëherë e të falet. Çfarëdo pune të bënte, namazi ishte në rend të fundit dhe çdo herë e kryente me shpejtësi të madhe që të arrijë me kohë. Duke menduar për këtë, u ngrit dhe e kuptoi se i kishin mbetur vetëm pesëmbëdhjetë minuta deri në ezanin e jacisë. Shpejtë morri abdest dhe filloi të falë namazin e akshamit.
Derisa bënte tesbih, sërish e kujtoi gjyshën e tij dhe filloi t’i vie turp nga lutjet e veta. Ajo u falte me aq përulësi dhe qetësi. Filloi me duanë e tij, pastaj e lëshoi kokën në sexhde dhe për një kohë qëndroi në atë pozitë. Kishte qenë tërë ditën në shkollë dhe ishte shumë i lodhur…
Papritmas, e zgjoi një zë i çuditshëm, zhurmë dhe bërtimë. Filluan ta kaplojnë djersët e ftohta. Shikoi rreth vetes, në secilën anë që shikonte – shihte shumë njerëz. Turmë e madhe. Disa qëndronin të ngrirë, duke shikuar rreth vetit, disa vraponin herë djathtas e herë majtas, krejtësisht të humbur, përderisa disa prej tyre ishin gjunjëzuar me duar të mbledhura, vetëm duke pritur… E kaploi një frikë e madhe dhe panikë kur e kuptoi se ku gjendet. Kjo ishte Dita e Gjykimit!!!
Derisa ishte gjallë kishte ndëgjuar për dhënjen e llogarisë në Ditën e Gjykimit, por kjo i dukej shumë largë! A thua kjo mund të jetë fryt i imagjinatës së tij, diçka çka mendja e tij kishte trilluar?! Jo, pritja dhe frika ishin aq të mëdha – është e pamundshme që kjo të jetë e pavërtetë. Hulumtimet ende vazhdonin. I dëshpruar filloi të vrapojë herë tek njeri e herë tek tjetri duke pyetur se a e kishin thirrur emrin e tij. Askush nuk kishte mundësi t’i përgjigjet.
Papritmas, ndëgjoi një zë duke thirrur emrin e tij, turma e njerëzve filloi të ndahej duke i bërë rrugë për të kaluar. Dy veta e kapën për dore dhe e tërhiqnin përpara. Kaloi në mes të turmës duke mos shikuar fare. Melekët e sollën deri në qendër dhe aty e lanë. Derisa koka e tij ishte e përulur, e gjithë jeta e tij i kalonte para syve, si të jetë ndonjë film.
E shikontë babain e tij duke vrapuar nga ligjerata në ligjeratë, duke hargjaur shëndetin e tij në rrugën e islamit. E shikonte nënën e tij duke ftuar mysafir në shtëpinë e tyre, duke shtruar sofrën e mbushur me të gjitha të mirat. Filloi të mbrohet: »Edhe unë gjithnjë isha në atë rrugë. I kam ndihmuar të tjerët, e kam përhapur fjalën e Zotit, namazin e kam kryer, kam agjëruar Ramazanin. Të gjitha obligimet e All-llaht i kam kryer, ndërsa ato që i ka ndaluar, nuk i kam bërë« Filloi të çajë dhe të mendojë për atë sa e ka dashur All-llahun. E dinte se të gjitha që i bëri në jetë nuk ishin aq sa e meriton All-llahu. E dinte se All-llahu është Mbrojtësi i vetëm i tij…
Djersitej dhe dridhej sa asnjëherë në jetën e tij. Sytë e tij ishin të ngulitur në peshojën e veprave, duke pritur vendimin. Më në fund, vendimi është marrë. Dy melekë, duke mbajtur fletët në duart e tyre, u kthyen në drejtim të turmës. Këmbët i kishte para kolapsit. I mbylli sytë posa filluan të lexojnë emrat e atyre të cilët shkojnë për në Xhehennem. Emri i tij ishte i pari. U gjunjëzua dhe filloi të bërtasë me zë të lartë »Si mund të jamë unë për në Xhehennem? Tërë jetën time i kam shërbyer të tjerët, e kam përhapur fjalën e All-llahut në mesin e njerëzve të tjerë…«
I humbi shikimi, filloi të dridhej në tërë trupin. Ata dy melekë e kapën për duar. Përderisa këmbët i zvarriteshin, ata e tërhiqnin nëpër turmë në drejtim të humnerës së Xhehennemit. Bërtiste, dhe i dëshpruar mendonte se a ka ndokush prej njerëzve që mund t’i ndihmojë… I thërriste të gjitha veprat e mira të cilat i kishte bërë: ndihmën të cilën ia kishte bërë babait të tij, agjërimin e tij, namazet e tij, Kur’anin të cilin e kishte lexuar, pyeste se amund t’i ndihmojë ndonjëra vepër të cilën e kishte kryer!? Por, melekët edhe më tej e tërhiqnin në drejtim të Xhehennemit.
Iu afruan zjarrit. Shikimi i tij i fundit pas vete… A nuk kishte thënë Resulullahi s.a.v.s., i pastër është ai person i cili pastrohet në lumë pesë herë në ditë, ashtu edhe namazi i kryer pesë herë në ditë pastron nga gjynahet?! Filloi të bërtasë: »Namazi im? Namazi im? «
Melekët nuk u ndalën dhe arritën buzë grëminës së Xhehennemit. Filloi ta ndien nxehtësinë e zjarrit në fytyrën e tij. Shpresat e fundit ishin humbur, është dënuar në zjarr të përhershëm…Njëri nga melekët e shtyri në zjarr dhe ai filloi të bie, duke shikuar fundin i cili afrohej sa më shumë … Papritmas, një dorë e fortë e kapi dhe e tërhoqi prapa. E fshiu pluhurin nga fytyra dhe para veti pa një plak me mjekërr të gjatë dhe të bardhë. E pyeti: » Kush je ti?« Plaku u përgjigj: »Unë jam namazi yt«
»Po ku ishe deri tani? Më shpëtove në momentin e fundit! edhe pak dhe do të përfondoja në fund të Xhehennemit!«
Plaku buzëqeshi dhe tha: » Po, edhe ti mua më ke kryer gjithmonë në momentin e fundit, a ke harruar?!«
Në atë moment i hapi sytë dhe e ngriti kokën nga sexhdeja. Ishte tërësisht i djersitur. Ndëgjonte zërat të cilat vinin nga jashtë dhe ndëgjoi ezanin e jacisë. Menjëhërë u ngrit dhe shkoi të marrë abdest.
“Pra shkatërrim është për ata që falen, Të cilët ndaj namazit të tyre janë të pakujdesshëm”. (El Ma’un, 4,5)

E përkthyer nga boshjnakishtja

http://islamgjakova.net

[Albanian eX|PerT]

Falja e namazit të sabahut mbronë nga sëmundjet e zemrës
Studimi më u fundit mjeksor - Oman, 7 Mars 2007


Agjënsia e lajmëve Islame shpallë studimet më të fundit mjeksore për shërimin e sëmundjeve të zemrës dhe arteriosklerozës. Është zbuluar se falja ditore e namazit të sabahut në kohën e vet është mënyra më e mirë për t'u shëruar nga sëmundjet e zemrës dhe arterioskleroza.

Sëmundjet më të shpeshta të zemrës janë ç'rregullimet e rrahjeve, që ndodhin nga lëndët mpikëse të zemrës dhe arterioskleroza, shkak i së cilës është pushimi i gjatë i trurit.

Një grup mjekësh nga Jordania kanë vërtetuar se ç'rregullimet e rrahjeve të zemrës është sëmundja më e rrezikshme, e cila i kanosët zemrës. Gjithashtu dhe arterioskleroza dhe tromboza (dobësia dhe bllokimi i gjarkullimit të gjakut), që shkak kryesor i këtyre sëmundjeve është gjumi i gjatë, qoftë ai ditën apo natën.

Studimet mjeksore kanë konstatuar se njeriu kur bën gjumë të gjatë pakësohen tepër të rrehurat e zemrës, nuk i kalon 50 të rrehura në një minutë. E kur pakësohen të rrehurat e zemrës gjaku kalon nepër kanalet e veta shumë ngadal dhe kjo dukuri sjellë rënien e kriprave dhe yndyrës. Shkak i kësaj njeriu kanoset me arteriosklerozë apo trombozë (dobësimin e arterive apo bllokimin e tyre) e kjo shkakton në zemër ç'rregullimin dhe dobësimin e rrahjeve gjithashtu shkakton dobësimin e arterieve, të cilat do të transferojnë gjakun nga zemra e në tru e që nga kjo shkaktohet apopleksia (pushimi i trurit), e cila e vën jetën në rrezik.

Ky studim mjeksor bën të ditur se është e domosdoshme që të ndërpritet gjumi i gjatë, gjegjësisht të mos kalojë më tepër se katër orë. Pas kësaj periudhe të gjumit, për ta vënë zemrën në sistemin e duhur, duhet që të bëhën levizje trupore së paku 15 min. E këto levizje duhet të jenë ditore dhe të bëhën në oret e para të mëngjesit.

Me fjalë të tjera, falja e namazit të sabahut në kohën e vet dhe duke shkruar në xhami është ushtrimi i duhur pas gjumit për të shëruar sëmundjet e zemrës.

Në këtë studim gjithashtu përmendet se një musliman, i cili e ndërpret gjumin e tij dhe falë namazin e sabahut duke dalur në xhami bën riparimin dhe sistemimin e rrehjeve të zemrës dhe ruan arteriet e saja. Sidomos tek ata që bëjnë më tepër se tetë orë gjumë ditor.

[BaNu Ne JeT I sInQeRt]

Un po e baj shkurt....FALENI DHE LUTENI sa ma shum,...se veq kur ben NAMAZ e ndjen veten te knaqur dhe te lir....

Ju pershendes

[Albanian eX|PerT]

VllĖZĖR DHE MOTRA MENDOHUNI

MIR PER KĖTĖ…
Nese ALLAHU tė jepė ty 70 vite jetė ..

Ti do tė shpenzosh :

24 vite nė gjume

14vite nė punė


8vite nė argetim



6vite nė tavolionen e bukes




5vite nė veturė






4vite nė bisedė







3vite nė edukim







3vite nė lexim
3vite nė shikim tė TV-sė

Nese ti falesh 5 herė nė qdo ditė, ti do ti japish Allahut5 muaj nga jeta jote.

A mundemi ti ndajm 5 muaj nga 70 vite tė jetes tone pėr Allahun?

Ejani pra ti ndajmė se paku 5 muaj nga jeta jonė pėr Allahun

Allahu na mėshiroft tė gjithve

[Lijanna]

Si te falet namazi?

Namazi është shtylla kryesore e fesë Islame. ثshtë ibadet (adhurim) i cili bëhet për Zotin me zemër, me gojë dhe me trup, pesë herë në ditë. Ky adhurim e mban njeriun në kontakt të vazhdueshëm me Krijuesin e tij dhe me të Adhuruarin e tij, si dhe i ndihmon të jetë gjithmonë në përputhshmëri me fenë e All-llahut të Lartësuar dhe e largon nga të këqiat. All-llahu i Lartësuar në Kur'an thotë: “Ata nuk ishin të urdhëruar me tjetër, pos që ta adhuronin Allahun sinqerisht që të largohen prej çdo besimi të kotë, ta falin namazin, ta japin zekatin, se ajo është feja e drejtë.” (El-Bejjine: 5). Pastaj thotë: “Faleni namazin, ngase namazi largon nga punët e irrituara dhe të këqia, e përmendja e All-llahut (që namazi e përmban është) më e madhe!” Kurse Muhammedi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] thotë për rëndësinë e namazit thotë: “اka mendoni nëse dikush nga ju e ka para shtëpisë një lum dhe pastrohet në të pesë herë në ditë, a mbetet në trupin e tij ndonjë papastërti?! Të pranishmit thanë: “Jo, nuk mbetet”. Pastaj Muhammedi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] tha: “Ashtu edhe me pesë namazet All-llahu i fshinë mëkatet (e vogla)”. Me fjalë të shkurtëra dhe në mënyrë të lehtë, në vazhdim do ta tregojmë formën se si falet namazi, duke u bazuar në hadithet e vërteta të cilat për shkak të shkurtimit të lëndës nuk do t'i përmendim. I Dërguari, Muhammedi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] thotë: “Faluni ashtu siç më shihni mua duke u falur!” Në vijim le të përcjellen këto hapa:

1.Të merret abdest, ngase kjo është kusht i namazit. Abdesti merret në këtë mënyrë, thuhet:

bismil-lahirrahmanirrahim (me emrin e All-llahut, të Gjithmëshirshmit, Mëshiruesit të Posaçëm);

-lahen duart tri herë; -shpërlahet goja dhe hunda tri herë;

-lahet fytyra tri herë;

-lahen duart deri në bërryla tri herë duke filluar me dorën e djathtë;

-preket koka me duar të lagura (mes-h) dhe gjithashtu edhe veshët;

-lahen këmbët deri në nyje tri herë duke fillluar me këmbën e djathtë.

Në rast të mungesës së ujit, gjymtyrët lahen nga një herë.

Abdestin e prishin këto gjëra: kryerja e nevojës së madhe, urinimi, dalja e gazrave, vjellja me qëllim, gjumi dhe humbja e vetëdijes.

2. Të kthehet kah Kibleja (Qabeja në Mekkë), që është në juglindje, duke pasur për qëllim me zemër faljen e namazit përkatës, por nuk ka nevojë të shqiptohet nijjeti me gojë, ngase një gjë të tillë nuk e ka bërë Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem], e as as'habët (shokët) e tij [radijall-llahu anhuma]. Para vetes vendoset një trup kah i cili falet, (quhet sutre) dhe nuk duhet lejuar asnjë njeri a kafshë të kalojë ndërmjet namazxhiut dhe sutres.

3. Të thuhet ezani:

All-llahu ekber, All-llahu ekber

All-llahu ekber, All-llahu ekber

Eshhedu en la ilahe il-lallah Eshhedu en la ilahe il-lallah

Eshhedu enne muhammeden resulullah Eshhedu enne muhammeden resulullah

Hajjales-salah Hajjales-salah

Hajjalel-felah Hajjalel-felah

(As-salatu hajrun minen-neum As-salatu hajrun minen-neum) vetëm në namazin e sabahut

All-llahu ekber All-llahu ekber

La ilahe il-lallah
All-llahu është më i madhi, All-llahu është më i madhi, All-llahu është më i madhi, All-llahu është më i madhi, Dëshmoj se nuk ka të adhuruar përveç All-llahut, Dëshmoj se Muhammedi është i dërguari i All-llahut, Dëshmoj se Muhammedi është i dërguari i All-llahut, Eja në namaz, Eja në namaz, Eja në shpëtim, Eja në shpëtim, (Namazi është më i dobishëm se gjumi, Namazi është më i dobishëm se gjumi) All-llahu është më i madhi, All-llahu është më i madhi, Nuk ka të adhuruar përveç All-llahut.
vazhdon...