Poezi te perzgjedhura nga Linka_Pz

[Linka_pz]

Nenat

Kur dhimbja ne shpirt të gjuan me shuplaka merzije
dhe dielli shpirtëror te shikon me inat
kur dita e lodhur ta fiku semaforin e fatit
vjen nena si ne nje ëndërr të arte.

E dhimbja ne çast iken rreshqathi te mbytet ne det
dhe dielli shpirteror te fal ledhatime
fati te merr ne krahe pa pertim e tuj qesh
merzija e mbyll rubinetin e nuk ka me shi dhimbjeje!

Nena kjo ndienje e qeshur si vete pranvera
por kur ajo është mungese
ke gjithmone tallaze shpirterore
dhe asnjehere ndienjat nuk kane me qeshe !..


Lekë Gjoka

[Linka_pz]

Diellin kapa për veshesh !...

Diellin kapa për veshesh naten një dite
dhe ai me pa me inat
në trup e kapluan ca të dridhura si mornice
e një të zbehtë fytyres i trokiti në prag !..

Ah !- shfryu dielli - kur ia lëshova veshet
e tonëlata vransire i shpërthyen sytë
male zemerimesh kercitnin mengjesesh
e në pellgjet e trishtimit notonin merzite !..

Me shikonte dielli si i turrullosur
- çfarë ke me mua ? - më tha
ta dish unë Shqipërinë nuk ta kam ftohur
e lumin u mundova te pi por ajo mbrenda ra !..

- Më fal !- i thashe me një shikim
dhe desha prap për veshesh ta kap
por shoh tek rrokulliset disi me e qeshur Shqipërinë
e dielli shtriu duart dhe e ledhatontë tere merak !...

Lekë Gjoka

[Linka_pz]

“Askush, askund, asnjehere…Vetem ti…”

(fragment)



Shkula një copëz nga shpirti.
Me pelenën që u formësua prej saj ,
Të mbulova…
Deshifrova pafajësinë e syve të tu trembur…
Klitha pa zë…

Qielli,
Mes errësirës së virgjër,
Po pikturon një të errët vrimë,
E cila,
Herë me duket si Ferri
që më pjek me të nxehtin zeher,
E herë ylber që ngjason me një “N”.

Një shkronjë asgjëprurëse,
Na largon skajesh, ty dhe mua.
Hepohet, përplaset
Humbet dhe…s’na nxë…


Kafshova gjuhën.
Me buzë të perpiva.
(Mbase të helmova)
I trembur,
U lëshove rrugëve që si dije.


Sot,
Kërkoj një fjalë prej teje…
Një fjalë të pa shkruar në asnjë plazh të lagur,
Zodiak,
Alfabet të mykur,
Apo gjuhë të shuar…

E ke harruar…?

Nesër,
Në mëngjes,
Do pres këmbë e duar…
Sokakëve të askundit pa dyer, pa emra…

……………………………………………..

Pyllit tim të errët me gjemba,
Iu largove Ti
dhe Zemra…

Suzana Zisi

[Linka_pz]

. . .


Me flasin shumë,
Kaq shumë, sytë e tu.
Më dridhet zemra,
Digjem në mendje…
Thellë i dashur, thellë më shih.
Genjeshtra ështe si me qenë vdekje.
Nëse më do, ma belbëzo puthjesh,
Nëse s’më do,
Flakmë në heshtje…
Njollat e trupit lahen me ujë
Njollat e e shpirtit janë të përjetshme…

Suzana Zisi

[Linka_pz]

Fjala e urtë…


Fjala i takon kohës.
Heshtja - përjetësisë…
Në pafundësi,
……………shekuj,
…………………ditë e netë…
Mësoje veten të heshtë,
Të kafshojë gjuhën e mërisë
Për të folur do ketë kohë një jetë.

Gjuha e lëvizjeve të trupit tënd,
Është po aq e bukur sa fjala e pathënë,
E vetme çan shtigjesh…
Është një lloj përgjigjeje
…………………kur ti nuk përgjigjesh.

Mbetem tërë jetën me kryet nga pas,
Duke mbledhur gjuhë,
Duke krehur fjalë.
Kush nuk di të heshtë,
Nuk di as të flasë…

E lehtë të flasësh
………………kur ke çfarë të thuash.
Me metrin e mendjes ta masësh,
humnerën që të jep asgjëprurja,
Ç’të thuash, kur duhet të flasësh…?


Fjala e pa nxjerrë nga buzët, ende,
Është robinja jote,
………………..ruaje si sytë.
Ajo që nga goja, ka shkarë si padashur,
Të tërheq prej hunde,
Është “Zoti” yt.



Fjala e gjatë, ka kuptim të shkurtër.
Thuaje pra shkurt,
………………..tek unë të arrijë.
Fjala e keqe, është si qymyri,
Edhe kur nuk djeg, arrin të të nxijë…

[Albonita]

Postimi origjinal është bërë nga Linka_pz

Fjala e urtë…


Fjala i takon kohës.
Heshtja - përjetësisë…
Në pafundësi,
……………shekuj,
…………………ditë e netë…
Mësoje veten të heshtë,
Të kafshojë gjuhën e mërisë
Për të folur do ketë kohë një jetë.

Gjuha e lëvizjeve të trupit tënd,
Është po aq e bukur sa fjala e pathënë,
E vetme çan shtigjesh…
Është një lloj përgjigjeje
…………………kur ti nuk përgjigjesh.

Mbetem tërë jetën me kryet nga pas,
Duke mbledhur gjuhë,
Duke krehur fjalë.
Kush nuk di të heshtë,
Nuk di as të flasë…

E lehtë të flasësh
………………kur ke çfarë të thuash.
Me metrin e mendjes ta masësh,
humnerën që të jep asgjëprurja,
Ç’të thuash, kur duhet të flasësh…?


Fjala e pa nxjerrë nga buzët, ende,
Është robinja jote,
………………..ruaje si sytë.
Ajo që nga goja, ka shkarë si padashur,
Të tërheq prej hunde,
Është “Zoti” yt.



Fjala e gjatë, ka kuptim të shkurtër.
Thuaje pra shkurt,
………………..tek unë të arrijë.
Fjala e keqe, është si qymyri,
Edhe kur nuk djeg, arrin të të nxijë…

Linka ishte knaqsi se i lexova kto poezi tuat met vertet ishin te mira..


Te pershndes shum Motrushe me Rrespekt> Albonita

[Linka_pz]

Postimi origjinal është bërë nga Albonita

Linka ishte knaqsi se i lexova kto poezi tuat met vertet ishin te mira..


Te pershndes shum Motrushe me Rrespekt> Albonita

Gezohem qe te kan pelqy Albonita .....



Claude Roy (1915-1997)

Kam kohë

Kam pak frymë dhe pak forcë dhe më pak vrull
Por nuk ngutem më Kam kohë
të pres
Qëkur është vonë kam kohë përpara meje
Jam si ai që e ka mbaruar ditën e vet
dhe reflekton i ulur duart rrafsh mbi gjunjë
për gjëra që ai do të bëjë dhe do t'i bëjë në kohën e tyre

nëse burimi i kohës i ka lënë ende ca ditë

[Linka_pz]

Poezi shume te mira , te falenderoj qe zgjodhe kete teme dhe shkrove ato qe te pelqejne ,,,je e mire se ardhur çdo here
ketu .

[natyra]

Postimi origjinal është bërë nga Linka_pz

Poezi shume te mira , te falenderoj qe zgjodhe kete teme dhe shkrove ato qe te pelqejne ,,,je e mire se ardhur çdo here
ketu .

Jufalemnderit dhe mire se ju gjeje Linka, jeni e mrekullueshme....

me respekt
Natyra

[Linka_pz]

“Kushtuar X…”



Të jetë kaq e pështirë
ajo që drita nesër do të zbulojë në fytyrën tënde?
Të kesh vallë në lëkurë sadopak ndjesi?
Thua të rrjedhë në venat e tua gjak?
Të jesh përsëri si sot,
nën diellin e ngrohtë,
Që (duke të rritur temperaturën),
Të gjallëroi të qelbëzuarat prenka
që me ndyrësi më spërkatën për pak?
Pas shpirtit ëngjëllor,
Nën Make – Up – in, erërëndë,
vlon vullkani i qukatriçeve gri…
Blerë tregjeve të pista të shpirtvogëlsisë,
Që gjenden diku...
Tek ti,
E pakënaqura
E llojit NJERI…
Edhe nëse llagëmeve shekullore zvarritem,
E di,
Kurrë nuk do të ndotem
me llojin tënd...
Sepse je kudo.
Edhe tek e bardha që bëhet më e bardhë
krahasuar me ty.
Edhe tek e blerta
………………që të flak mbi kurm
…………………………kalbësirat e dimrit.

Do të gjendesh gjithmonë diku.

Edhe aty
Ku,
të çelurat ditët e mia,
Përndriten, nga thinjat e së ardhmes,
Dhe lastarët e së shkuarës rrebele,
……………………………….fëmijërisë sime…
U mësova me ty.

Tashmë, duke vëzhguar veten,
I njoh më mirë errësirat e mia.
Fal dhe jap,
Dhuroj dhe rikthej përsëri.
Rrëmbej prapë..

E këndshme, jeta me ty…
Ç’vlerë do kish luledelja ime,
nqs nuk do shihej në pasqyrën e tëndes shëmti?
Me prenka në zemër,
Me quka në sy,
Ti çan errësirat e vjen tek unë,
Hije.
E pangopur me asgjënë,
E dashuruar me askushin.
Llupëse e dëshirave,
që kurrë s’ta ndritën atë “te paqtën” fytyrë…
Te cilën,
Sot,
Ta stukoi bujarisht me errësirë
Nata - Maska më e mirë…

Suzana Zisi

[Linka_pz]

Alain Bosquet

Bari

Në Pyllin e Gjashtë Bollave,
krahët të shtrënguar pas një lisi, kam ulëritur :
"Do të vdes."
Kaltërsia më është përgjigjur : "Mua, aq më bën."
Përroi nuk është ndalur
dhe guri më ka thënë :
"Nuk është punë e imja kjo
sepse jam për vete i vdekur dhe nuk mërzitem shumë."
Milingona më ka shtrembëruar buzët :
"Nuk dua të di asgjë."
Por një fije bari, më është dukur më e dashur :
"Do të të mbuloj unë, nëse ti ngul këmbë."

[Linka_pz]

Kthehu…


Zvarrite hapin e plogësht,
Mbi gjurmën që le kur erdhe,
(E parmja dhe e mbrapshta
S’përputhen aspak)

Këpucët e ikjeve pa kthim,
Lermi në prag.

Ktheje me fund kupën e verës – gjak.
Edhe trishtimin…

Për dashurinë që nuk t’i ngrohu
……………………….ankthet e ftohta,
Për zjarrin që mbi hirin e saj u mpak.

Mëshoji me forcë gjurmës së ikjes,
Për të gdhendur kthimin…

Suzana Zisi

[Linka_pz]

Paris at night

Tri shkrepse te ndezura ,
nje nga nje ne erresire
E para per te pare
fytyren tende,
e dyta per te pare
syte e tu,
e fundit per te pare
gojen tende
dhe tere nata per te mi kujtuar perseri
duke te te shtrenguar ne krahet e mi

Zh.Prevert

[Linka_pz]

Mardena Kelmendi

Efekt skenik...


Muzike e stonuar filmi

nje cift i trembur qe rend ne ekranin vjole

Messenger!

Gjurme dashurish skenike

i kane kaluar ne profilin e tyre

Aktore protagoniste

drejt horizontit vjole

Ne sfond degjohen hingellima kuajsh

Shihet trubullt kerpudha e grixhte

e vdekjes se jetes !

Lindin dashurite shpirterore

Gjuhe radioaktive e dashnoreve pa ze!

dhe degjohen te qeshura indiferente

te disa prifterinjeve te nje feje te re

vetem per kritike!

Syte e tyre nuk shprehin kurgje ne efektin skenik!

[Linka_pz]

Oh...!

Tak.. tak... tak..
...dhe melodi e eres qe kreh floket drejt perendimit
Mbasdite verore ti qiellin vesh
me mendafshin e kuq
ngjyrë e moshes time ...

Largesi....

Ti nuk njeh ende perendimin e nostalgjisë

si ta lodh zemrën…

Ti nuk njeh shpaten e saj,

që pret çdo dëshire

Ti nuk e njeh stinën e mërgimit

se si lulëzon thatë rrenjët e jaseminit…

Sikur njëhere ti të kaloje tek unë,

kufinjtë e mendimit ndare pa koh

rruga jote do ndalte
në një qytet
pa rrugica....

Atëhere do kuptoje këtë gjuhë dallgesh

oqeanike...

me klithma shtegëtimesh pa fund…!

Larg kaq larg nga miq e toke e dashur
nga kull e lotëve dhe kuror e dashurisë
me 44 fije te fildishte vendosur mbi te
Larg nga dhembshuria e dhimbjes
ku ulen netet...
...në dritaren time të nostalgjise
e shikoj pafundesitë e udhëtuara në koh!

Mardena Kelmendi