Vargje nga autori Xhelal Ferizi

[lirik]

Postimi origjinal është bërë nga Kalimero

lirik, silam boni xhilalit ere thuj . ri tu varxhet e mus e le me ti gjujten qito vargje pash qikit kapuq, silam boni , siriozisht gati be kajta be gati , :

.........................
haaaaaaaaaaaaaaaa ok dil te tema tjeter tash te nje teme tjeter
..................

[lirik]

Postimi origjinal është bërë nga Kalimero

lirik, silam boni xhilalit ere thuj . ri tu varxhet e mus e le me ti gjujten qito vargje pash qikit kapuq, silam boni , siriozisht gati be kajta be gati , :

----------------------
mos kaj bre kalimero un jam xhelali edhe nuk po kaj e ti pse po kan
...........................

[lirik]

Natë
autori xhelal ferizi
era frynte në errsirë
e dritat dukeshin larg-

kujtimet nata mi trazonte
malli ishte
diqkaja
qe nuk po mund as te thuhej


ndoshta
vetem me fjale te mdhaja
ndoshta
mund te pershkruhej

nata errsira
e dritat larg
mendimet
mi trazonte
ne shpirte
ne varg

era floket mi shprishte

disi me perzihej kerkimi
i udhes
e
i nates

per te gjete emerimin e fjales

dhe definicionin
shpirtror
te ndjenjes
e udhes aty
t e asaj nate
ne udhe
kerkoja shpirtin e dhimbjeve me sy

qe nuk dija se kah shkon
psehja

as caku
ne emocione

diqka e quditshme
me trazonte
penda ime i ttash
e ti

qka mendon
ku je
perse je strukur

dora e gjiri

penden e shtrengonte

ah malli i vjeter
nuk kisha leter
deshiroja
qe shpirti im
fjalen
ne leter
ta perqonte

oh vargu im

ndjenja ime

neper thellsi nate levronte

per te gjete nje zbullim
shpirti im hulumtonte
kah
ku
pse

ne mergim

perse shpresa ime e dermuar udhtonte
liri
ku je
ti
ku je
e ti

atheu im


ndjenja e vargut te lirë

diqkaja
ne mbrendi sikur gjemonte

nga largsia
toka e loti i pa faj
atje

sikur me ftonte

un me hapin tim
neper errsire
mbi dhe
hapi e nata
kah po me qonte
ah
penda ime
ku je
ajo

meditonte
strukur

shtrenguar ne gji

heshtja qka esht kjo
qka po mendonte

oh mos
mos o udhë e largët
mos me bën hi
hapi im
lakonte

nganjiher renekonte
jeta ime nga hiri ne hi
udhtonte
dialogonte
me shpresen
e shekullin plot merzi
me veten
qe djegë
pa shteg
pa dashuri
hapi ndalej

ndalej
e ecte
ee cte
perseri
autori xhelal ferizi vargje shqiptare

[lirik]

Jeto neper jete
nga autori xhelal ferizi
jeta esht guxim
udhto
neper keto udhe
jan udhtime personale
nga njiher te dalin si rrudhe
nga njiher si bjeshke e male
por shpresat nuk duhet me i hudhe
jeta sjell bukuri ngadale
jetoje
ajo te befason
jeten e jeton
ai


ai qe guxon
ai e jeton jeten
jeton

kekroje te verteten
shko andej
kah indi i dashurise prekë
ne thellsi
ne emocion
aty ku burimi
ka dashuri
lumturi
aty
ku dashuria gjeneron

o vargu im
ajo pra
jeta
dahsuria
esht mahni
bukuri

udhë me kerkim

her neper lot
jetë
esht si lule
qe qele me flete
jete
i thone
e ti
udhton

her neper jete
me shpresë
her
neper dashuri

neper shekuj e mot

!
ajo ngajiher
eshtë mrekulli
nganjiher vesë

esht pranverë
nga ngnjiher behet lot

ajo na jep edhe sherbet
embelsi

me pi
jetoje

se ajo ka vlerë



bindu ne d ashuri

bindu per her

per te perqafuar artin e atij
me te lartit gjen
qe vjen
si dashurii


perqafo puthjet e jetes
kur ajo vjen

kur vijne si rrisk me mahni

jetoje jeten jeten

mo s u be i vone
jetoje me rreke
me valet plot emicion

me gurgullimat pasion
e gezim

mos e humb hapin e shtreses

e te beses

kekrohet zbukurim
e din
menquria

ne vargun tim

se qka kerkon dashuria
cilin perkushtim

fito ne besim
fito ne guxim

trego
kah te erdhen keto menquri
o vargu im

shpalosi skeretet tua
ne njerzim

globi i takon atij qe dashuron
atij qe guxon
e punon
kush je ti
qe don
e dashuron
secilen lule
secilen fletë
o vargu im
keshillo
secilin qe vone ka mbetë
thuaj
dashuro
jeten
jeten
qe ka kuptim si jetë

dashuro
nes edon ta njohesh
jeten evertetë
nga autori xhelal ferizi

[lirik]

Romansa
'''''''''''''''''' nga autori xhelal ferizi liriku
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: ::::::::::::
ah romansa e kujtimeve
dikurë jetë shpirtë i kohes
që so mallengjyeshem me flet

ah kohë nuk mund te rri ne harrrime

un dua të perjetoj
gitaren ta kujtoj
ah gitara ime

me gitaren time nostalgjike#

kam kënduar afër lumit
e afer detit
me mallëngjime
ne token time

o gitara ime
sa romansat i kam kënduar
me ty oj magjike

secil varg ishte zemer
secila rimë shenjtëri
art damaresh
me ri'imime
kenge bukurije etnike
tinguj te gjuhes amtare
dashuri melankolike
ndenja gitare
ne gjuhen lirike
ne gjuhen ebukur shqiptare


'''''''''''''''
un kam kënduar me gitaren time
ku do
edhe te deti
ne per brigje
nen hije

nën d eg ë
e fletë të lisit
kam kenduar shqip
edhe per toske
edhe per gegë
edhe per bukurine e plisit
oh secila fjale e kenges ishte si shegë
sa me embelsi
kendoja ne at mallë
nga njiher kur binte shi
edhe ne d ritat e qytetit
ne hyrje
ne shkalle
ah e imja rini
atdhe
me kujtime
atdhe me bukuri
ah gitara ime


kam kënduar për dashurinë
edhe nën qershija
i kam kënduar edhe kombit tim
gjubletes e plisit
me ky shty dashuria
kenga ime
arti me magji rime
dhe vargjet e mia
poema ime
shqipnia
toka ime

kam qa
edhe në të tel të gitares
kur jam permallue
kur ësht rimue
mmallegnjyeshem
etnike shqipëria

''''''''''''
un kam këndue me gitarë
edhe për secilin ind të qiellit
për secilin damarë në atdhe
un në emocion
me tinguj i kam prekë
edhe ndjenjat diellit
në palcë te rrezeve
jam ndje

ku ai shqip
diellorisht ka nxe
un me gitarë
kam kenduar romansa
lehte me mallë
mbi gurë
e dhe
ezallë
dikure ne at mot
me pike lot
me pikon edhe sot
kur me kujtohet shekulli im
gitara
e koha
rinia evendit tim

'''''''''''''''''
gitara ime
aq melankolike
gurët i ka bë emocion

e dheun
që të ndjehen të gjallë
ajo me notat e saja magjike
kohrat i ka shpirtëzuar me mallë
''''''''''''

ah romansat e mia me gitarë dikurë

ato kan shpirtzuar lidhje të mahnitshme bukurije

nga zemra në zemer në jetë kan lidhë magjike urë

kan lidhur fjalë me art si dehje në aromë dashurie
'''''''''''''''''

a të kujtohet gitarë fjala ime romantike
ti kur e shpirtëzoje në secilin tel

kur ndonjë romansë e shkruaja për dashurinë idilike
liriku me varg sot prap si dikurë
ne kujtime me lotin po del

''''''''''''''''''''
gitarë në shkallët e qytetit të bukur
në hyrje'' un me ty
kalonin vashat
e ndonje porri flutur
romansen ma shikonin ne sy

ah bashk kemi shpirtëzuar
un e ti gitar
kohrat tona
e të shpirtit
ata tela
deri ne netet e vona
romansa ne qiellin e kaltrise
kendonim per yjet
per detet
per malet
per valet e dashurise
ah gitara ime

kemi kënduar magjikshëm
për sa të mahnitshëm sy

per vashat shqiptare
per rininë
indet emocionet i shpirtzonim neper tela

per dashurine
pe r bukurine
e vashat me flokun krela krela
kujtimet nga ather po me vijne

'''''''''''''''''
mua loti tash
o gitarë po më pikë
se un isha djalë qyteti

a të kujtohet nata
me plot yje drite
me galaktikë

kur un romansa
me ty këndoja
nga qyteti
pran kalaje
e pran nji deti
her ne breg
e her ne maje
ah jete dikurë
e sot
mos me djeg
mos me sjell lot
ma gjej nje shteg
gitaren ta kem perseri
si kure e ne mot
të dukem si ather i ri
te kujtoj kohen
qe nuk kthehet dot
gitarë
te kujtoj me dashuri

melankolite
e tua
sa artet
me butesi
ne ty i kam shkri


'''''''''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[lirik]

Nëper gara te psudopërgjegjsive
autori xhelal ferizi
neper gara te pseudo përgjegjsive
në ket treg me fjalë
q far tregu me qmime
po shesin pergjegjsi me fjalë
o penda ime
po shesin edhe aktrime
moral e etikë pergjegjsie
po shesin edhe ata
thitë e të bijtë e thive
qfar hipokrizie
u mbushen tregjet
me lloj lloj dyftyrsie -
dikush shet pseudo nderë
e dkush pseudovlerë
edhe maskat
po marrin pjesë
ne ket treg
oh shekull i pa nderë

per se keshtu përse

në kohra jetime po na djeg
per se të blejmë vetem llafe
kur zemrat po kërkrojnë shteg
dritë të vërtetë
nuk jeton shpirti nga demagiogjija

as a rti as dielli
pa jetë

a ndegjoni ne emocion
si renkojnë toka e qielli
po vdes jeta
e bukuria
po vdes vertetsia vet
kërkoni një botë tjeter
o fjalët o ju vargjet e mia
mos besoni në secilen leter
ku në treg po shitet
edhe dyftyrsia
edhe pseudo pergjegjsia
q pordhime paska maska
e laraska
ikni të gjith nga njerzia
kërkoni neper ikje
atje
ne nje dhe
ne nje tjeter vertetsi
ne nje tjeter dashuri
atje
vetem atje
ku nuk ka qenje njeri
nga autori xhelal ferizi

[lirik]

Në jetë kam mesuar
,,,,,,,,,,
autori xhelal ferizi

se më duhet vetem nje gomë
gomë zemre per fshirje
-te fshij ë diqka
e ndoshta gjithqka

e të gjitha
edhe ato fjale
të thëna
apo te shkruara në jetë
fjala më e mirë
ësht ajo
q ë nuk thuhet
e nuk shkruhet
pyetne
jeten vet
autori xhelal ferizi

[lirik]

Penndimi
autori xhelal ferizi
me i mire i vonshëm pendimi
dhe vet pyetsja
qe te njoha
perse
se sa te kaloja andej
kah mos njohja
pa e ditur se kush je
andej kam mashtrimi
e vetmashtrimi

e i mashtruar
te ecja mbi dhe
autori xhelal ferizi

[lirik]

Kërkova
autori XHELAL FERIZI liriku ne mergim
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
kerkova nder pyje
neper male
n e dushk e lisa
kerkova nder nder zogzat krahëlira
kudo kerkova
edhe neper token me plisa
neper vargjet e lira

kah shqiperia etnike
e bukura kosova
eremira
me doli
ma e mira

----------
prandaj te fala
te fala ke
ke nga vargjet
e mia
o atdhe
nga vargu im
ku qelë d ashuria
si luzlet e kombit tim
të fala
me perrmallim
si emocionale vala
neper mahni
ne lkullim
gurgullim
un dua etnike shqiperi
ku je o kombi im
të tthrrasin mallengijimet
e loti i syrit tim
o toke shqiptare

me shum udhë
dahsuria ime komb'tare
ma ndjej secilin hall
secilen rrudhe

meqense ti je
ma e mira

si ti quaj keto udhë
kah fluturon shqiponja krahlira

me dy krena
fjalet me rrejdhin si ujvare
me shum shpirtesi

o tokë mahnitse shqiptare
si te quaj un ty
e lulet tua ne behare
si ta quaj qerpikun tim ne sy
qe me pikon lot
qe nuk i pershkruaj dot
as ne shpirtesine e gjuhes amtare
nga malli
dje epardje e sot
qe dheu guri e zalli
atje
ku me la me se pari
i madhi zot
ne token time

un digjem si zhari
kam mbete neper harrime
dua token qe ma la i pari
mjaft ma me mohime
nuk dua te heshti si qyqe
o toka ime
si quhen keto udhkryqe
po pyet gjithqkaja ime


------------
me ndjej o atdhe
me ndjej
me kupto
ne te bukura qellime
mos më shkrumbo

se koha na thej

e ndjene penden time
si si duan ti vene frej
ata me pshtjellime
ata
me pelime
ata qe pshtyjne metaforen time


do vijme si zogj
te gjith si grup
ne qiellin e lirë
do te fluturojm ë
se mergimi na dogjj
do te vijmë

me kenge e me gjuhë amtare
me cicërime
shqip me qellimin e mirë
le te rilinidn abetare
per brezin e ri te lirë


'''''''''''''''''
NGA AUTORI XHELAL FERIZI LIRIKU NE MERGIM
GJITHMONë ME QELLIMIN E MIRë PER ATDHE
GJITHMONë NE SHERBIM TE ARTIT TE VARGUT TE PENDES SHQIPTARE
GJITHMONë NE SHERBIM DHE NE QELLIM TE KOMBIT
GJITHMMONë NE SHERBIM TE PASTERTISë DHE DASHURISë PER ATDHE
GJITHMONë NE SHERBIM TE GRUPIMEVE PER QELLIME TE MIRA TE PERBASHKTA SHQIPTARE
AUTORI I PENDES SHQIPTARE XHELAL FERIZI
ne jeten e tij te bujjshme ka hase jo rralle ne mendjemadhsi e injorance - te jo pak shqipfolsve me maska -ne prapaskena te ligsive bizare pas shpine- ne disa tru fanatikesh ne gomarlleqe koketrashsie te pa gdhendur te pa kuluture te pa emancipim -
te prapambetur te kohes se shpelles - autori i vargjeve shqiptare liriku ka has e edhe ne njerz te pa kultur fatkeqsisht si per inate te jetes ka hase ne te tilla fate te zeza te njerzve te tille qe mos ta prefshin rrugen - disa nga ata ishin te pa moral njerzor te pa cilsi te pa vlera ne shpirtvegjel te pa bujari te pa cipe provokator dinak te pa burreri jo vetem ne jeten e perditshme reale por edhe virtuale -ne sulme tradhtare- ne padrejtesi-ne mburraveceri -ne mosmirnjohje -ne shpirta eunuk te tredhur -ne ngucakqi -ne spiuna-ne hajna -bizarë -kurvarë-
Megjithat ppopulli shqiptar esht mbi 95 periqnd populli mire dhe i dashur por ky pes peqrindshi esht mjaft i demsshem per interesat dhe jeten e kombit

POSHTë TRADHTARëT ARMIQT E JASHTEM
DHE MBRENDSHEM ---TE KOMBIT SHQIPTARë DHE SABOTATORëT

KOMBI SHQIPTARë RRNOFTë I LIRë PA PENGESA NE TROJET E VETA SHEKULLORE--

[lirik]

ai qe ta merr fjalen e lirë te merr edhe shum qka tjeter - msohet me marre nga msimet e tilla ta merr edhe buken prej goje dhe kjo esht nje e vertete me pervoja te njerzve

[lirik]

Ata qe vrasin jan gjallë-
nga autori shqiptarë xhelal ferizi
disa per se gjalli kan vdekë -vdiqen -nga ndonje mendjemadhsi---------disa kan vdekë per se gjalli nga lakmia ---e disa nga akulli i shpirtit- e disa nga ftoftëSia disa nga hingirizia-- nga buzet prej llastiku..qe kurre nuk kan qeshë mezemer--- atyre edhe syri e qerpiku--ne lakmi ju ka levizë per emer-- ata kan vdekë per nje pike lavdi-----ata kan vdekë edhe nga vesi--e nga interesi-- jan tha--dikush vdiq si shqipfols e dikush si shkja---disa vdiqen si kurva e kurvarë -e disa si rruspija ---VDIEQEN SI TE VDEKUR E SI TE GJALLë-- E DISA VDIQEN NGA SERVILIA -
se dikurë kishin shum fjalë- e hargjuan shum fjalë-vdiqen nga e tyre kotesia -ne perpjekje dikund me dalë--aty ku del madheshtia--
--e disa u shuan ne ket koozmetikë---u shuan ne ket vrap maraton-----ata u shuan nga cektesia--nga e tyre ne mendje varfria- e ti nuk di ku je --te kekron kah do miqsia --a je dikund mbi dhe --te thrrasin vargjet e mia.--- tani ti ne cilen udhë --mbanë halle --neper cilen rrudhë--flet me gurë e me zalle--
---ku esht e jote mirësia ---
duku mbi dhe -- se ata vrasin --bertasin--po shuhet e tyre demagogjia--po pelcasin--- dil o bilibil --tregoju se q esht dahsuria---sepse ata mbas palljevce ngasin---e prapa i ndjeke vet hiqësia ------------nuk vrasin vetem me armë----por të vrasin edhe me poshtersi--- ata te vrasin me ligsi-----disa te vrasin me mediokritet- ---ata tash kan mbetë shkret--se ne kohen e arit --nuk i falen asgje bukurisë --as zogut te vet---as dashurisë se vertetë-qe ua shpaloste zogu i cicerimsisë--por sytë i mbanin kah lavdia--e i huaji--kah dyftyrsia e demagogjia--
e disa me lloj lloj sjellje e me lloj lloj mbjellje - vranë e u vetvranë----secili ne stilin e vet - ata tash u thanë--e ti o lule ku ke mbetë--- se ata edhe shekullin e vranë-- llafet vetem llafet e shterrura ju kan mbetë---e loti i turbulllt ne jetë--qe te kthjellur se paten ndonjeherë--i vrau fama duke dashur te behen mbret---e disa me lloj lloj pjellje --qe mendja ju pjelle ne ket jete---disa me se mendjet bajate q i kan ---e disa me dyfftyrsi-disa me psuedomiqsi e pseudo dashuri-- ata mbeten shkret--secili ne në denimin e tij--neper vese -e zymtesi harrese--se fatin ua ka shkruar--vetvteja neper kokoirizje e himgirzje- ata nuk paskan pasë te mbrendshme bukuri---veshtirë esht i qendrueshem me mbetë--nese nuk ke mbjelle vertetsi -nes e nuk ke mbjelle sinqeritet ---ne kohen mbi fjalen kur ke mbi--prandaj gjithqka mbetet shkret-se koha s esht mbjelle me dashuri-- a s me miqsi te vertetë--por llafe per famë e lavdi---
Miqsia kurr nuk jeton--nga ata qe me hile e kan mbi--ajo behet shkrumb--ajo behet hi--kur hilja e nisë me maskë--me rrena e demagogji-.-prandaj vdesin me masë--disa si hile.edisa si skile--ata e humbin secilen miqsi--se ne kohen kur e kan nisë--e kan nisë me dyftyrsi--prandaj vdiqen per se gjalli--neper harresa nga mekatet--neper borgje deri ne fyt- secili nga ata rropatet--dhe nga lotet nuk i teren sytë ---se i kan humbur fatet--disa vetevten per se gjalli e kan mbytë--kur keshtu i kan nisë dyftyrsitë--qe ne zanafillë--të veteten mbi dhe
--askurrë duke te sinqerten duke mos e perfillë--kan mbjellë lule me hile--e qelë ju kan si ferrë--ato nuk jan karajfile..por llafe te mbjellura me sherr--
disa jan shuar -e disa akoma vrasin--ku je ti lule e zbukuruar--se vargjet e mia po ngasin--neper artin e harruar--ato neper kohra bertasin--gjithmone duke ciceruar--

[lirik]

Ata duan te na quanë kosovarë
Shkruar nha xhelal ferizi ne mergim --

--e nga mbrenda duan të na bëjnë-të na ndajnë neper copa-që askund emri shqipni-as kah bota e europa--të mos lihet me mbi -ata na duan ne copa--neper hendeqe e rovina-neper prroje e ploje--te ndarë neper fe -e ne krahina--te varfer te na lënë mbi dhe--vetem se duan shkjau e shkina--e tjere grek e rus e shkje-arabi panxhabi e kina--qe vuajtjet pore mbi ne --ti mbjelle moti e stina.--ata na duan pa atdhe--na u mor edhe liria--hallet na i leshuan si rreke--neper copa rrin shpernda --kah do e mjera shqipnia--e qka esht ma zi--vllau u nda me vlla--ne nje anë mendje zia-e dikush me shkja--dikush kah rruspia--koha don me ne vra--ku jan qiell e dhe--ku esht perendia--pse keshtu me na tha--ku e kushqenka shqipnia--o zot. pse--
perse sa shum e aq shum tradhjtia--per se po mbillen nde rne -her me fe-e her me shkje--mbi ne thua se ka ra e gjith djallzia--e sa e sa kombe e fe--per te mos pa kurr dit shqipnia--e bashk te mos jet mbi nje dhe- khado na ndjekë hieja--e hamsit grek e shkje--e nga ferri e ardhura rusia--duan te na lene pa atdhe--nga mbrende ka hy tradhtia--pallin disa per shkje-e disa kah pasuria--na doggjen na poqen --me jargë na pervluan--na ndoqen --ah ku esht liria bukuria dashuria--se zemren nga jeta na e hoqen -ata duan qe e pa shpirte te mbetet liria--shqipnia- e jeta--na vodhen na derdhen gjaak--trojet na i lan te shkreta--e qyqet mbeten mbi prak--o kah te niset jeta--ah mjerim--rrespekt nuk mbet aspak---e ikje neper mergim--gjurme me lot e gjak--ah vatani im--e un ku mbeta--ne udkryqe nee te huaj sokak--ah kohe qyqe-- e ju kohra tjera -me kurtha eme lak---me thuani edhe ju te pa drejta gjygje--perse na vrisni pa hak--ah pseudoligje--ju vrafte zoti e moti--neper pazare-sa shum na u derdh loti.--sa shum na shisni kukulla mercenare-- tregti mbi dhe --e me ne--shekujt po i lakoni--her me pare e me fe--e her na vallzon demoni--si i pari dasmes mbi dhe--e ky dhe i joni--mbet i vershuar me rreke --oh mjaft ma o shekuj te pa mshirë--mjaft ma--derikurë ne zingjirë--fjala e lirë--deri kure sshkinë e shkja--e maska pshtirë--ah mjaft ma -se un nuk paskam pasë as voter-- as vlla--as mik as babë as moter--as nënë e rrisk--ak bresheri me ka ngri--me ka tha--neper zgripe--pa ja nda--neper degë e pipe--si zog jetim duke qa--ah toka gjuha shqipe --me lot e gjak--sa shum je la--e tash hingirizia--buzqeshjet ne buze ti ka tha--tradhtia ne jetë-tradhtia kah ardhmeria--tradhtia ne gazetë--tradhtia te anarkia--tradhtia ne jetë tradhtia te la shkret--ah un e ju o viset e mia-o toka ime me det--kur do te mbine mbi ty liria-bukuria--qe un te vdes i qetë aromë le te ndjejë ardhmeria--e qkaj mbi dhe te mos ket..--ather do te vertas deri ne qiell--e le te ndjene perendia--rronofte per jete e ne jete- etnike e bardhe shqiperia--
autori xhelal ferizi neper kohra te gjëmuara -

[lirik]

Ne vargjet e tua e nderuara mike jeta ti je dukur shkelqyyer -aty kam gjet dhimbje dhe perkushtime mallë e d ashuri te ndjeshme ,
shpresa e shprehje te lotit dhe prekje shpirti deri ne themele e ne rrenje te thella dashurie -

e shoh se je shpirtvrarë lenduar me mallë e plagë per diqka te shtrejtë -
dhe ke intepretuar thellsi fjale origjinalitet me plot thellsi emocioni te prekura ne themele
-te brengave te halleve te preokupimeve -me vargun tend te mbledhur plot shkelqim interpetues ke shprehur origjinalitet ---dhe paraqitje teper domthenese ,kuptimplote.
Ku je ti tani e di kjo tani nuk ka rendeesi por po flas me dikurshmen tende me gjurmet tua a qe i ke lene ktu--se ato nuk shuhen leht si gjurmet e dikuj tjeter si bryma para dielli qe jan shuar ato--se pse paskan qene bryma dhe asgje tjeter -

-


Ne secilin varg tend kam pa nje shprehje te thekshme dhe plot me shpirtvuajtri -e ndjesi - NE VAFRGUN POETIK TE KRIJUAR ME MJESHTRI ORIGJINALITETI
-prej nJe femre te plagosur per diqka e dhimbshme-
por i talentuar vargu yt gjithsesi i aft ne shpirte per intepretim te denjë e te fortë gjithsesi -

,mrekullueshem paraqet dhe kjart paraqet forcen e fjales ne origjinalitet ti jehon -

.
Te deshiroj mirsi dhe suksese dhe vertet je talente per tu s hprehur bukur poashtu
forma e paster e vargut fjjales dhe kullimi i fjales kullimi yt ne paraqitje --
sharmi yt ne shprehje origjinale arti yt i yt e hjeshojn vargun kumbues tingllues shprehes
dhe ndjenjat i dergojne ne shum vesh te shpirtrave ne veshet e emocionit ne thellsi te ndjenjave ne vesh te te secilit ind ne vesh te seciles zemer qe ndjene therrshem -
prandaj o mike e shkelqyer-te porosis shkruaj-
,dhe jeten luftoje me kthetra lufto me jeten se buka pas lufte e lodhjes ka shije lufto -se ne jete kemi ardhe direkt ne beteje


,Jeta esht jetë ajo quhet jet por ne gjuhen e praktikes ajo esht lufte-

dhe vuajtje,--jetoje dhe neper kopshtije te vuajterise mbjkell aq s amundesh lumturi ato nje dite do te mbijn e ose ne ket bote os ene at bote o mike e dashur--
te vjetrit ne shprehjet popllore tge pervojave jetsore kan thën --shtat dit jan ne ket dynja 6 gjashte idniim e një sefa -

qe do te thot -:

N e ket bote kemi lindur per te luftuar dhe per tu kacafyt me dukurinë ekzistenciale - qe na pershkojn gjat jetes me rriskun me fatet me ngjarjet me befasinat me ndodhit e shum shum tjera .
n je keshill prej meje

,ngadhnjimi ehst maja e qellimit ,mbi maja te fotoreve njitet vetem ai qe lufton
.
mbi te keqen dhe plaget dominon vetem ai qe me arsye i mundë dhe fiton
mbi dallget qe sjell jeta.

Ne jetë pra arma ma e fortı esht lufta per mbijetesa dhe arsyeja e ftoft,
arsyeja esht pushtet mbi plaget qe sheron --
arsyeja esht pushtet mbi ngjarjet
.arsyes mbaju gjithmon dhe do te fitosh qetsinë.

pershendetje miqsie te shejta per miqsine ke nga miku yt qe nuk te harron lirik-

[lirik]

Mos qajë
nes e per ty askush nuk qanë
qajë vetem ather-
kur din pse qanë-
qajë-
nëse fjala ma nuk ka vlerë

autori xhelal ferizi

[lirik]

E di qe nuk je i madh
as ti
as shpirti yt
bile as shekulli
qe te rrethon
as ty
as ata
-
e di
..
e di q e ti kurr nuk e e din
pse
psehja ime renkon
se ti ke veogelsi
vogelsia jote nuk din te mendon
aty nuk vendë
as per nje lot
per ta pi ne dolli
nuk kishte
as dje as sot
se ti je vogelsi
e di


qe nuk je i madh-
as ti
e as ai

as ajo-
as ata


por nuk e dija
se vendë nuk ke
as per nje dije

ne shpirtin tendë te vogel

ti qenke vetem nje hije

ne tru mikroskopik

nuk e dija
se kurrë nuk ke ndje
art loti ne asnji qerpik

qfar qenje paske qene ti
e ata mbi dhe
ah vargu im lirik
pse

pse kerkon pse-
aty nuk ka vende dashuria

në trurin e hiqt
sa nje pikë
a s fjalë
a shpirtë mbi dhe
pse
o vargu im pse
pse kekron aty valë
emocion aty nuk ka le
as si rreke
nuk ka si me dalë
aty
kurre nuk esht ndje
as nujk esht pa asnje sy
as nje vend shpirti me fjalë
e ti
per se ti je ndje
shpresë
o varg
ec ma mirë ne ndonje jetesë
se udha e jote esht larg
eja metaforë
se po te pres
te ecim nga vargu
ne
varg
ik
se
dje
sot
e pardje
s paska pase ë
vend
sa nje pikë
ec neper madhsi permbi dhe

e ngopi syte
me qerpik
autori xhelal ferizi