Mija te kuptoj se pse ke shkruar ashtu. Motra ime ka veshtiresi e kuptojme edhe ne qe jetojme ne perendim por me vendlindjen tende nuk ka.
Edhe per ne perendimoret eshte veshtire, jemi gjithnje ne sy te keq te vendasit, shoqeri te mirefillte nuk kemi. Me shume i bejme qejfin vetes se kemi nje jete te lumtur e realiteti eshte krejt ndryshe. Nuk prajm se levderuari jeten e mire qe kinse po e bejme e nuk e shohim katastrofen ne cieln jemi zhytyr. Femijet tane nuk i dijne traditat tona e besa nese tenton tju tregojsh tallen me ty. Po asimilohemi ne emer te nje jete imagjinare qe e bejme ketu.
Une shpresoj e jo vetem qe shpresoj por besoj qe se shpejti ne perendimoret do tju kemi lakmi per jeten e juaj ne Kosove por zingjiret qe kemi neper kembe nuk do te na lejojne te kthehemi. E ata zingjir jane femijet.
__________________
Mė duaj ose mė urrej, sepse qė tė dyja janė nė favorin tim. Nėse mė do, do jem gjithnjė nė zemren tėnde, nėse mė urren do jem gjithmonė nė mendjen tėnde!
|