POROSI DJALIT NGA El-Hafidh Ibnul-Xhevzi

[AlbaPoweR]

Dije djali im-të udhëzoftë Allahu në rrugë të drejtë – njeriu dallohet me logjikë edhe atë vetëm për të punuar me të. Për këtë shkak përdore logjikën dhe mendo në vete, do të kuptosh me argumente se ti je krijesë që ke obligime. Duhet të dish se melekët I shkruajnë (regjistrojnë) fjalët dhe veprimet e tua dhe gjithashtu duhet të dish se çdo frymëmarrje e të gjallit është një hap kah vdekja. Koha e qëndrimit në Tokë është e kufizuar, është e shkurtër, kurse qëndrimi në varr I gjatë dhe dënimi I atij që pason epshin është I dhembshëm.
Pra, ku është kënaqësia e dheut? Shkoi e nuk la asgjë përveç pendimit.
Ku është dëshira e epshit? Sa koka ka mposhtur e sa këmbë kanë rrëshqitur për shkak të saj?
Çdokush që është kënaqur, është kënaqur duke e kundërshtuar epshin e tij, kurse çdokush që I ka dhënë përparësi dynjasë para ahiretit është dëshpëruar. Merr këshilla prej mbretërve dhe asketëve që kanë kaluar para teje. Ku është kënaqësia e tyre dhe lodhja e tyre?
Mbeti mëshira e madhe dhe përkujtimi I mirë për njerëzit e mirë dhe thënie të këqija, përfundim i ashpër për mëkatarët. E gjithë kjo harrohet siç harrohet uria pas ngopjes.
Sa shok I keq është përtacia ndaj veprave të mira, Dashuria për rehati trashëgon pendim që tejshkon çdo kënaqësi. Për këtë shkak ki kujdes dhe përpiqu për vetveten.
Dije se veprimi I farzeve dhe largimi nga harami është detyrë e domosdoshme, kurse ai që I kapërcen këta kufij atë e pret zjarri.
Dije se kërkimi I veprave të mira është qëllimi I muxhtehidëve (atyre që mundohen). Veprat e mira kanë dallim mes tyre. Disa vepër të mirë e konsiderojnë zuhdin në dynja, të tjerët thonë se adhurimi është vepër e mirë. Në realitet nuk është vepër e mirë dhe e plotë përveç bashkimi I diturisë dhe I veprës. Nëse këto dy gjëra realizohen, kjo pronarin e këtyre dy gjërave e ngre në gradë të realizimit të njohjes së Krijuesit dhe e shpie kah dashuria, frika dhe mallëngjimi për Të. Kjo njëherit është edhe qëllimi I besimtarit, ngase në pajtim me vullnetin tënd për punë vijnë edhe detyrat.
Çdo send që shpresohet nuk arrihet e as çdo gjë që kërkon s’mund ta gjesh, mirëpo detyrë e robit është të mundohet.
“Çdokujt I lehtësohet rruga për atë që është krijuar”. (Buhariu dhe Muslimi).

Detyra, veprat e mira dhe
aspiratat e larta

Vepra e parë në të cilën duhet të ndalesh është njohja e Allahut xh.sh. me argument. Është e ditur se ai që shikon qiejt e lartësuar dhe tokën e vendosur rrafsh dhe ai që vëren këto gjëra të ndërtuara me një mençuri absolute, sidomos nëse shikon trupin e tij, kupton se medoemos këto krijesa dhe krijime duhet ta kenë Krijuesin dhe Mjeshtrin e tyre.
Pastaj ndalu dhe përqendrohu në argumentet e sinqerta të Pejgamberit s.a.v.s. Argumenti më i madh është Kur'ani i Madhëruar dhe nëse të gjitha krijesat tubohen për të bërë një sure të tillë, nuk do të kenë mundësi. Nëse një person vërteton ekzistencën e Krijuesit xh.sh. dhe vërtetësinë e Pejgamberits.a.v.s, detyrohet medoemos t’i dorëzohet sheriatit e nëse nuk e bën këtë gjë, atëherë dihet se ekziston devijim në besimin e tij.
Pastaj duhet t’i dish vaxhibet e abdestit, vaxhibet e namazit, vaxhibet e zekatit, nëse posedon pasuri, vaxhibet e haxhxhit etj. Nëse i mëson të gjitha këto, duhet të veprosh sipas tyre.
Ai që është ambicioz duhet të ngjitet në shkallë të dytë, të fillojë të bëjë vepra të mira, të fillojë ta mësojë përmendësh Kur'anin, të mësojë tefsirin e Kur'anit, të mësojë hadithin e as’habëve dhe dijetarëve pas tyre. Me qëllim që të fitojë gradë të lartë e më të lartë. Pastaj medoemos duhet ta dijë gjuhën arabe dhe lëndët e saj mirë, që të mund të shpreht ashtu siç duhet. Pastaj medoemos duhet ta dijë gjuhën arabe dhe lëndët e saj mirë, që të mund të shprehet ashtu siç duhet.
Fikhu është baza e diturive, kurse përsëritja e diturisë ësthë e ëmbël dhe më e dobishme.
Për të gjitha këto që i përmenda kam shkruar ashtu që s’ke nevojë t’u kthehesh shkrimeve të vjetra. Për këtë i falënderoj Allahut s.v.t.prandaj s’ka nevojë të kërkosh libra të vjetër dhe të shkruash.
Ambiciet e njeriut ndahen përveç nëse njeriu nuk ka potenciale të mëdha, kurse nëse ngrihet potenciali nuk do të kënaqet me çështje të pakta. E ke të njohurme argument se ambiciet janë të lindura me fëmijën, mirëpo në disa kohë potenciali pakësohet, kurse nëse nxitet bëhet i fortë. Nëse në vete vëren mosmundje, lute Atë që jep begati, ose nëse në vete ndjen përtacinë, kthehu tek Ai që të orienton në rrugë të vërtetë, ngase nuk mund ti arrish të mirat përveç se duke e respektuar Allahun xh.sh. dhe nuk mund të kalojnë këto të mira vetëm duke bërë mëkat. Kush është ai që iak ka kthyer shpinën Allahut e ka pasë dobi ose ka realizuar ndonjë dëshirë prej dëshirave të tij?

Vazhdon....

[Pause_Print_Scroll]

Allahu te sjperbleft

[AlbaPoweR]

Kini frikë Allahun, Ai ju mëson

Shih djali im, ki kujdes kufijtë e Allahut dhe ki kujdes si do ti ruash kufijtë e Allahut, ngase ai që ruan ruhet, kurse ai që këtë e lë pas dore, lihet pas dore. Dua të t’i përkujtoj disa periudha që i kam kaluar, ndoshta do të shoshë mundin tim dhe do të bësh dua për mua, sepse begati që më janë dhënë nuk kanë qenë nga mundi im, por dhunti e Allahut mbi mua.
Më kujtohet vetvetja. Më kujtohet se kam qenë shumë ambicioz, kështu që kam shkuar në bibliotekë kur kisha vetëm gjashtë vjet dhe i kam shoqëruar në këtë moshë të mëdhenjtë. Më është dhuruar tru i madh në vegjëli, aq sa kam qenë me inteligjent se të mëdhenjtë. Nuk më kujtohet se kam luajtur ndonjëherë me fëmijët në rrugë, e as që kam qeshur me të madhe.
Kur mbusha shtatë vjet fillova të prezantoj ligjëratat në xhami. Nuk jam munduar ti gjej magjistarët, por kërkova muhadith (dijetar të hadithit), i cili flet për biografinë e Pejgamberit s.a.v.s dhe kështu gjithë atë që mësoja në xhami, e mësoja përmendësh dhe kur vija në shtëpi e shkruaja.
Kam marrë mësim nga shejhu (mësuesi) im Ebul-Fadl ibn Nasir rahimehull-llah. Me të shkonim edhe te dijetarët të tjerë për të marrë dituri prej tyre. Në praninë e tij kam lexuar “Musenedin” e Imam Ahmedit rahimehull-llah dhe libra të tjerë të mëdhenj. Pasi i mësoja, ai korrigjonte mësimet e mia. Nga ky shejh (dijetar) kam mësuar deri sa vdiq. Allahu e mëshiroftë. Nga ai mësova diturinë e hadithit dhe transmetimit.
Në këtë kohë fëmijët zbritnin në breg të lumit Tigris dhe shikonin urën, kurse unë merrja një vëllim të ndonjë libri dhe ulesha i ndarë prej njerëzve, pranë Rakes (Raka është vend në Irak), duke kërkuar dituri, duke lexuar. Pastaj fillova të agjëroj shumë, të ha pak, të bëj sabër shumë dhe pandërprerë, saqë fillova të mbetem deri vonë në mbrëmje. Nuk jam ndalur të mësoj vetëm një degë, por dëgjoja fikh, vaaz, hadith, shkoja me asketët, pastaj mësova edhe gjuhë.
Nuk kam lënë askënd që transmeton ose këshillon pa qenë edhe unë tek ai e as që ka ardhur ndonjë i huaj e unë të mos isha i pranishëm. Kam zgjedh veprat e mira. Nëse më afroheshin dy gjëra, në të shumtën e rasteve i jepja përparësi obligimit ndaj Allahut xh.sh.
Më edukoi mirë dhe më mësoi të marr atë që është më e mirë dhe më mbrojti nga armiqtë, ziliqarët dhe shpikësit. Mi ofroi kushtet e diturisë. Më mundësoi arritjen deri te librat në mënyrë që nuk mbajta llogari. Më dhuroi kuptim dhe të mbajtur mend bukurshkrim dhe shkrim të mirë të librave. Nuk më la mangët asnjë gjë prej dynjasë, më ofroi rrizk (furnizim) të mjaftueshëm. Më mundësoi që fjala të jetë e pranuar te njerëzit, ashtu që njerëzit nuk dyshojnë në atë që them. Në tubimet e mia janë penduar me mia njerëz. Shkoja nëpër mësues që të dëgjoja prej tyre hadithe. Më ndalej fryma nga të ecurit shpejt, nga dëshira që të jem i pari. Në mëngjes s’kisha ç’të haja dhe në mbrëmje s’kisha ç’të haja. Megjithatë nuk më përuli Allahu i Lartësuar para asnjë krijese, por më ofronte rrizkun për të mbajtur veten. Po qe se dëshiroj të jap sqarime për jetën time kjo punë do të zgjaste shumë. Ja po sheh se në çfarë gjendje jam. Ta përmbledh ty këtë në një fjalë: “Kijeni frikë Allahun dhe Allahu ju dhuron dituri” (Bekare: 282)

Shfrytëzo kohën

Biri im, ki kujdes vetveten tënde. Pendohu për mungesën tënde gjatë kohës që ka kaluar. Ujite drurin përderisa ka lagështi. Kujtoji orët e humbura, të mjafton këshilla. Është harruar kënaqësia e përtacisë dhe kanë kaluar gradat e veprave të mira.
Selefus-salihu (të parët tanë të mirë) kanë dëshiruar ti përmbledhin të gjitha veprat e mira dhe kanë qenë prej atij lloji që nëse u kalonte ndonjë e mirë janë dëshpëruar.
Ibrahim ibn Edhemi thotë: “Hymë te një ibadetxhi i sëmurë. Atë e gjetëm duke shikuar këmbët dhe duke qarë. I thamë: “Pse po qan?” Tha “Qaj këto këmbë që nuk janë pluhurosur në rrugë të Allahut.” Qau një tjetër. I thamë atij: “Pse po qan?” Tha: “Po qaj filan ditën, të cilën nuk e kam agjëruar dhe filan natën në të cilën nuk kam falur namaz”.
Biri im, dije se ditën e përbëjnë orët dhe orët i përbëjnë frymëmarrjet, kurse çdo frymëmarrje është magazë. Ki kujdes se mos të shkon ndonjë frymëmarrje kot dhe në Ditën e Kijametit ke për të parë magazën të zbrazët dhe do të pendohesh. Një person i ka thënë Amr ibn Abdul-Kajsit: “Ndalu të t’i them disa fjalë.” Ia ktheu: “Ndale diellin.”
Një ditë janë ulur disa njerë te Ma’rufi rahimehullah, e ky u tha: “Pash Allahun xh.sh. a nuk doni të shkoni? Shkoni ngase Pronari i diellit e lëviz atë, nuk e ndal.”
Në hadith qëndron: “Kush thotë: Subhanall-llahil-adhi ve bihamdihi (I lavdëruar qoftë Allahu i madh dhe i falënderuar) i mbillet me këtë thënie një dru hurme në xhennet.” Pra, shiko sa drunj hurmash të xhennetit i humb kur e humb kohën kot. Selefus-salihu (të parët tanë të mirë) janë kujdesur që asnjë sekondë mos ta kalojnë kot. Për këtë e kemi Kehmesiunmin i cili ka bërë hatme Kur'anin tri herë në ditë. Dyzet persona prej selefus-salihut e kanë falur namazin, e sabahut me abdest të jacisë.
Rabiatul-Adevija gjithë natën falte namaz, pastaj para mëngjesit flinte pak, ndërsa kur ngrihej i thoshte vetes: “Gjumi në varr është i gjatë”.

[AlbaPoweR]

Me çka fitohet bota e amshueshme?

Kush ndalet dhe mendon mbi këtë botë para se të dalë në të, sheh se ka kaluar një kohë shumë e gjatë, nëse mendon pasi të dalë në të, gjithashtu sheh një kohë shumë të gjatë. Nëse mendon për qëndrimin në xhennet ose xhehennem, kupton se është i pafund. Nëse pas gjithë kësaj fillon dhe mendon për qëndrimin e tij në këtë botë, sheh se do të jetojë përafërsisht 60 vjet. Nga kjo kohë gjysma, d.m.th. 30 vjet, kalojnë në gjumë, pesëmbëdhjetë në fëmijëri, atë që mbetet sheh se e ke shpenzuar në dëfrime të epsheve, në punë dhe fitim, ashtu që për ahiret mbetet vetëm pak, mirëpo edhe kjo pak nuk është e pastër, ngase është zhytur në syfaqësi dhe jovigjilencë. Nuk e di me çka mund të fitohet jeta e amshueshme nëse nuk është çmimi i këtyre orëve?

Zgjimi prej gjumit

Biri im, mos të të dëshpërojë prej të mirës ajo që ka kaluar ngase shumë njerëz janë zgjuar prej një gjumi të rëndë e të gjatë. Ebu Hakimi më ka treguar: “Në djalërinë time merrsha me trimëri, nuk hidhja sy diturisë, mirëpo më erdhi Ebu Abdull-llahu dhe më tha:”Biri im, nuk do të jem me ty përgjithmonë. Merri njëzet dinarë dhe një dyqan për të shitur bukë në të, që të fitosh për të jetuar. I thashë: “Ç’thua kështu?”. Tha: “Atëherë pra hap një dyqan për të shitur stof në të.” I thashë: “Si m’i the këto fjalë duke qenë unë i biri i kadiut-kudatit (gjyqtar suprem), Abdull-llah ed Demeganit”. Tha: “Nuk po të shoh duke kërkuar dituri.” I thashë: “Mi përkujto mësimet një orë.” Filloi dhe m’i përkujtoi mësimet një orë dhe kështu fillova të kërkoj diturinë, dhashë mundin tim dhe Allahu xh.sh. m’i hapi të gjitha rrugët.”
Disa shokë të Ebu Muhammed el-Halvanit më treguan se ai ka thënë:”Babai im vdiq kur isha 21 vjeqar. Isha i dalluar me trimëri. Një ditë prej dite erdha t’i padis disa banorë të shtëpisë që pata trashëguar. Kur'an arrita tek ata i dëgjova duke thënë: “Erdh përtaci”. Në këtë rast i thashë vetes:”Kjo thuhet për mua! Pastaj shkova te nëna ime dhe i thashë:”Nëse do të më kërkosh, kërkomë te xhamia e shejh Ebil-Hatabit”. Iu bashkangjita këtij hoxhe derisa u bëra kadi (gjyqtar) dhe një kohë veprova si kadi.
Unë e pashë duke dhënë fetva dhe duke diskutuar.

Metoda edukative gjatë ditës dhe natës

Biri im, ki kujdes agimin e mëngjesit dhe në këtë kohë mos bisedo për këtë botë, ngase selefus-salihu, Allahu i mëshiroftë, nuk kanë biseduar kësi lloj bisede në këtë kohë.
Kur të zgjohesh prej gjumit thuaj:”Elhamdulil-lahil ledhi ehjani ba’de ma emateni ve ilejhin-nushur”. (Falënderimi i qoftë Allahut i cili na ngjalli pasi që na bëri të vdekur dhe tek Ai do të ringjallemi). Gjithashtu thuaj:”Elhamdulil-lahil-ledhi jumsikus-semae en tekae alel-erdi il-la bi idhnihi, inall-llahe bin-nasi lereufun rahim.” (Falënderimi i qoftë Allahut i cili mban qiellin që të mos bie në tokë, përveç se me lejen e Tij. Me të vërtetë, Allahu është i Butë, i Mëshirshëm).
Pastaj ngrehu, pastrohu dhe fali dy rekate sunet të sabahut, shko në xhami i përulur dhe gjatë rrugës thuaj:”O Zot! Të pyes Ty me të drejtën e pyetësve të Tu dhe me të drejtën e atyre që ecin në namaz. Unë nuk kam dalë kryelartë, për sy e faqe dhe për famë. Kam dalë duke iu frikuar hidhërimit Tënd dhe duke shpresuar kënaqësinë Tënde. Të lus që të më shpëtosh nga zjarri i xhehennemit, të m’i falësh mëkatet, ngase askush përveç Teje nuk i fal mëkatet.”
Mundohu të falësh namazin në të djathtën e Imamit, dhe pasi ta mbarosh thuaj:”La ilahe il-lall-llahu vahdehu la sherike lehu, lehul-mulku ve lehul-hamdu, juhji ve jumitu, bijedihil-hajru ve huve ala kul-li shej’in kadir”. (Nuk ka të adhuruar me meritë përveç Allahut, i cili është Një, i Pa shok, Atij i takon mbretëria dhe falënderimi, Ai ngjall dhe Ai shkakton vdekjen. Në dorë të Tij është e mira dhe Ai është i mundshëm për çdo gjë).
Pastaj thuaj 10 herë subhanall-llah, 10 herë elhamdulil-lah dhe 10 herë Allahu Ekber. (Hadithi është sahih, transmeton Ebu Davudi, Tirmidhiu dhe Nesaiu nga Abdullah ibn Amri). Pastaj lexo Ajetin Kursi (ajetin 255 të sure Bekare)

[AlbaPoweR]

Dituria është më e vlefshme se çdo nafile

Nëse ke përgatitur mësimin deri në kohë të duhasë (kohë pas lindjes së diellit derisa të arrijë në zenit), ngrihu dhe fali tetë rekate namaz të duhasë, pastaj lexo ose shkruaj atë që ke mësuar deri në ikindi. Pastaj ktheju mësimit tënd pas ikindije deri në kohë të akshamit, pas akshamit fali dy rekate të shkurtra. Pasi që të falësh jacinë ktheju mësimit tënd, pastaj bjer në krahun e djathtë dhe thuaj “33 herë subhanall-llah, 33 herë elhamdulil-lah dhe 33 herë Allahu Ekber).
“Allahume kini adhabek jevme texhmeu’ibadek” (O Zot. Më mbro nga dënimi Yt ditën kur do t’i mbledhësh robtë e Tu).
Kur të zgjohesh prej gjumit, dije se shpirti ka marrë pjesën e nevojshme të pushimit. Pastaj ngrehu, merr abdest dhe fal namaz sa të mundesh. Filloje këtë namaz me dy rekate të shkurtra, pas këtyre dy rekateve fali dy rekate të tjera, lexo në të dy xhuze nga Kur'ani, pastaj kthehu diturisë, ngase dituria është më e dobishme se çdo nafile.

Ki kujdes veprat e këqija dhe bezdisjen

Largohu prej njerëzve, ngase kjo (largimi) është nëna e të gjitha të mirave dhe ki kujdes e mos i shoqëro njerëzit e këqij. Shokët e tu le të jenë librat dhe biografia e selefus-salihut. Mos mëso diç të re pa e përvetësuar atë që e di. Qëllimi yt le të jetë biografia e njerëzve të mëdhenj të cilët kanë pasur dituri dhe punë dhe mos u këna me pak.
Dije se dituria i ngriti njerëzit e mposhtur. Shumica e dijetarëve nuk kanë pasur prejardhje të njohur e as pamjet të bukur. Ata ibn Rebahi ka qenë i zi dhe jo i bukur. Një ditë i erdhi halifeja Sulejman ibn Abdul-Meliku me dy djemtë e tij për ta pyetur për haxhxhin. Ky ua sqaroi haxhxhin duke ua kthyer fytyrën. Në këtë rast halifeja u tha djemve të tij:”Ngrihuni dhe mos u bëni përtac në kërkimin e diturisë, ngase nuk mund ta harroj poshtërsinë tonë para këtij robi të zi”.
Gjithashtu Hasan el-Bahriu, Ibn Sirini, Mekhuli dhe shumë të tjerë kanë qenë robër, mirëpo e kanë marrë këtë gradë të lartë me diturinë dhe devotshmërinë që kanë patur.

[AlbaPoweR]

Bëhu i pavarur nga ajo që posedojnë njerëzit

Biri im, mundohu të jesh i ndershëm dhe të mos e kërkosh këtë botë, e të mos u mposhtesh pronarëve të saj. Kënaqu dhe bëhu krenar me atë që e posedon. Më parë është thënë:”Kush kënaqet me bukë dhe perime, askush s’mund ta bëjë rob.”
Një ditë pranë Basrës kaloi një beduin dhe tha:”Kush është zotëri i këtij qyteti? Njerëzi i thanë:”Hasan el-Basriu”. Beduini pyeti: “Me ç’është bërë zotëri?” Njerëzit i thanë:”Ishte i panevojshëm për dynjanë e tyre, kurse ata ishin të nevojshëm për diturinë e tij.”
Biri im, dije se babai im ka qenë i pasur dhe ka lënë pas vetes pasuri të madhe. Pasi hyra në moshën madhore m’i dha njëzet dinarë dhe shtëpi e më tha:”Kjo është pasuria që ta ka lënë prindi”. I mora këto para dhe me to bleva libra, pastaj i shita të dy shtëpitë dhe gjithë këtë pasuri e shpenzova në kërkim të diturisë, kështu që nuk mbeti asgjë. Kështu babai yt asnjëherë nuk është mposhtur, as që i ka rrotulluar qytetet, ashtu siç kanë bërë të tjerët, shumica e këshilluesve, e as që kam kërkuar nga ndokush ndonjë sen. Por edhe me këtë çështjet kanë ecur mirë: “Kush i frikohet Allahut, atij Ai i hap rrugë dhe e furnizon prej nga nuk e kujton fare.” (Talak: 2-3).

Po qe se posedon devotshmëri i sheh të gjitha të mirat

Biri im, po qe se posedon takvallëk i sheh të gjitha të mirat. I devotshmi nuk punon për sy e faqe, as që bën ndonjë vepër që e ofendon fenë e tij. Kush i ruan kufijtë e Allahut, Allahu xh.sh. e ruan atë. Muhamedi s.a.v.s. i ka thën Ibni Abbasit: “Ruaje Allahun (vepro me atë që ta ka urdhëruar dhe largohu nga ajo që ta ka ndaluar), Allahu të ruan ty. Ruaje Allahun, do ta gjesh Atë”.
Biri im, dije se Junusi a.s. pasi që kishte zahire të mira, shpëtoi nga ajo vështirësi.
Allahu xh.sh. thotë:”E sikur të mos ishte ajo që ai kishte qenë prej atyre që shumë përmendin Zotin, Ai do të mbetej në barkun e tij (të peshkut) deri në Ditën e Ringjalljes.” (Saffat:143-144)
Kurse Faraoni pasi që nuk kishte zahire të mira, nuk gjeti shpëtimtar në kohën e vështirë të tij. Iu tha:”Ti tani beson, mirëpo më parë kundërshtove”. (Junus:91)
Pra, bëjini vetes zahire të ëmira, zahire prej takwallëkut, nëse dëshiron t’i shihni gjurmët e tyre.
Transmetohet në hadith:”Çdo i ri që i frikohet Allahut në rininë e tij, Allahu e ngre atë në pleqërinë e tij”.
Allahu xh.sh. thotë:”E kur e arriti pjekurinë e tij. Ne i dhamë pushtet e dituri. Kështu ne i shpërblejmë punëmirët.”(Jusuf:22)
“Ai që ruhet dhe bën durim s’ka dyshim se Allahu nuk e ka humb shpërblimin e punëmirësve”. (Jusuf:90)
Biri im dije se zahireja më e mirë është largimi nga harami, largimi i gojës prej fjalëve të kota, të pasurit kujdes kufijtë e Allahut, dhënia përparësi Allahut xh.sh. para epshit tënd. Sigurisht e din hadithin që flet për ata tre personat që kishin hyrë n ëshpellë e shkëmbi ua kishte mbyllur hyrjen. Njëri prej tyre tha:”O Zot! Unë kisha prindërit dhe fëmijët dhe u jepja të pijnë qumësht, mirëpo çdo herë së pari u jepja prindërve. Nëse e kam bërë këtë vepër për hir Tëndin, na shpëto nga kjo vështirësi.” Shkëmbi u lëviz pak, saqë u hap një e treta e hyrjes. Pastaj i dyti tha: “O Zot! Kisha marrë si mëditës një punëtor, mirëpo nuk u kënaq me mëditjen e tij dhe nuk e mori. Kurse unë me mëditjne e tij bëra tregti. Një ditë erdhi dhe më tha:”A nuk i frikohesh Allahut xh.sh. dhe të më japësh mëditjen time?” I thashë:”Shko te ato lopë me çoban dhe merri.” Nëse këtë e kam bërë për hirë Tëndin na shpëto nga kjo vështirësi.” Shkëmbi u lëviz edhe pak dhe u hap dy e treta e hyrjes. Së fundi i treti tha:”O Zot! Unë pata dashuruar një vajzë. Kur iu afrova më tha: Frikësoju Allahut e mos e thy unazën pa të drejtë. Në këtë rast nuk e preka atë. Nëse e kam bërë këtë për ty, na e shpëto nga kjo vështirësi” Në këtë rast u lëviz shkëmbi dhe u hap hyrja e që të tre dolën nga shpella.” Është parë në ëndërr Sufjan eth-Thevriu e i është thënë: “Ç’bëri Allahu me ty?” Tha:”Posa u lëshova në varr, u gjeta para Allahut. Hyra. Duke hyrë dëgjova një zë i cili tha:”Sufjani?” Thashë:”Sufjani”. Tha: “A të kujtohet dita në të cilën i dhe përparësi Allahut xh.sh. para epshit tënd?” Thashë:”Po”. Zëri tha: “Urdhëro në bukuritë e xhennetit”.

[Savior]

Postimi origjinal është bërë nga AlbaPoweR

Me çka fitohet bota e amshueshme?

Kush ndalet dhe mendon mbi këtë botë para se të dalë në të, sheh se ka kaluar një kohë shumë e gjatë, nëse mendon pasi të dalë në të, gjithashtu sheh një kohë shumë të gjatë. Nëse mendon për qëndrimin në xhennet ose xhehennem, kupton se është i pafund. Nëse pas gjithë kësaj fillon dhe mendon për qëndrimin e tij në këtë botë, sheh se do të jetojë përafërsisht 60 vjet. Nga kjo kohë gjysma, d.m.th. 30 vjet, kalojnë në gjumë, pesëmbëdhjetë në fëmijëri, atë që mbetet sheh se e ke shpenzuar në dëfrime të epsheve, në punë dhe fitim, ashtu që për ahiret mbetet vetëm pak, mirëpo edhe kjo pak nuk është e pastër, ngase është zhytur në syfaqësi dhe jovigjilencë. Nuk e di me çka mund të fitohet jeta e amshueshme nëse nuk është çmimi i këtyre orëve?...

Ama mbas shkuarjes ne xhenetin Islam aty fillon kenaqesia, virgjeresha, bukuroshe symedha, vere, mjalte, sherbetore te rinj duke te sherbyer, ti bon qef me hyrija, ulesh ne kolltuke e knaqesh, si sulltan bre ki me jetu, hiq mos ta nin ty. Ti fal mekatet po more qysh jo, ti si t'i thush Ai menjehere ty ka me t'i fal mekatet hiq mos ta nin. Ai te ka qu Shpetimin falas dhe pa piken e mundimit e ka lon deren qele (Besimi ne Jezusin), ju kerkoni dyer te tjera por nuk do te gjeni kurre, vetem se do ta mashtroni veten.

Sura 52:17, 19, 20, 22,23
Ata të devotshmit janë në kopshte e në begati.
(U thuhet) Me të mirë hani e pini, për atë që vepruat mirë
Ata janë të mbështetur në koltukë të renditur dhe Ne u shoqëruam atyre hyri symëdha.
Ne atyre u shtojmë të mirat me pemë e me mish që ata e dëshirojnë.
Aty njëri-tjetrit ia zgjasim gotën, aty nuk ka fjalë të kota e as mëkat. *[ia zgjasim goten, hajde per hajr]


Sura 2:25
E, përgëzoi ata që besuan dhe bënë vepra të mira se ata do të jenë në Xhennete në të cilët rrjedhin lumenj. Saherë që u jepet ndonjë ushqim nga frutat e tij, ata thonë: "Ky është që me te u ushqyem edhe më parë". Ngase, u sillet ushqim i ngjashëm (vetëm në formë, e jo edhe në shije). Aty do të kenë ata bashkëshorte të pastra dhe aty do të jenë përgjithmonë.


Sura 4:55-57
Po disa prej tyre i besuan atij (Muhammedit), e disa e refuzuan. Për ta mjafton zjarri i xhehennemit. *[spo mjafton se me mjaftu, na po lypim diqka ma shume se zjarri]
Është e vërtetë se ata që mohuan argumentet Tona, do t'i hudhim në zjarr. Sa herë që u digjen lëkurat e tyre, Ne ndërrojmë lëkura të tjera që të shijojnë dënimin. All-llahu është i plotëfuqishëm, i drejtë.
Ata që besuan dhe bënë vepra të mira, Ne do t'i fusim në xhennet nën të cilin burojnë lumenj, ku do te jenë përgjithmonë. Aty kanë edhe bashkëshorte të pastra e hije të mrekullueshme.

Sura 47:15
Shembulli i Xhennetit, i cili u është premtuar atyre që janë ruajtur (të devotshëm) në të cilin ka lumenj me ujë për pije, lumenj mga qumështi me shije të paprishur, lumenj nga vera e shijshme për njerëz, lumenj nga mjalti i kulluar, ata kanë aty edhe gjithfarë lloj pemësh, kanë edhe falje nga Zoti i tyre (a është i njejtë) a si ai që është përgjithmonë në zjarr dhe u shuhet etja me ujë të valë që ua copëton zorrët e tyre? *[ku shuhet more etja me vale, phai, kta njerez eshte shtire me i kuptu pasha Zotin, krejt mitologji e kercenime te kota vetet per ta frikesuar masen]

Sura 78:31-34
S'ka dyshim se të devotshmit kanë fitime të mëdha. *[edhe une e di]
32. Kopshte e vreshta rrushi.
33. Edhe vasha të një moshe.
34. Edhe gota të mbushura plot verë.


Marku 12:24,25
Jezusi, duke u përgjigjur, tha atyre: ``A nuk është pikërisht për këtë që jeni në gabim, sepse nuk i njihni as shkrimet as pushtetin e Perëndisë?
Sepse kur njerëzit do të ringjallen së vdekuri, as do të martohen as do të martojnë, por do të jenë si engjëjt në qiell. *[po ua zmadhoj pak shkronjat se ju nuk i shihni, megjithate kush don le t'i enderroje ato hyrija, veq s'kan me i marre kurre]

Mos harroni se ideja e Muhamedit per marredhenie seksuale ne parajse vjen nga paganet, ka shume pagane qe kane besuar keshtu, por kjo nuk do te ndodhe kurre. Zoti kurre nuk do te lejonte qe te beheshin gjera te tilla amorale ne Krijimin e Tij, Parajsen. Aty do te jetohet si Engjujt ne Qiell, ashtu siq e tha Jezusi.


Jo jo mos u mashtroni dhe as mos provoni bile qe ta arrini parajsen me vepra, kjo eshte mashtrim i djallit per te na larguar nga Shpetimtari Jezus Mesia. Shikoni se sot krejt fete e botes mundohen qe ta arrijne shpetimin me vepra kinse te mira dhe rite religjioze pa kurrfare kuptimi, vetem Krishterimi thote qe ti duhet se pari ta pranosh Mesine si Shpetimtarin tend, perndryshe je i humbur pergjithmone. Ne "parajsen" e Kuranit asgje nuk ka hyjnore, te gjitha gjerat jane kenaqesi tokesore, si seks me bukuroshe, shfryrje e epshit, gjera ushqimore, peme etj. Keto nje njeri i kerkon ne toke, por atje "tjeter kang knohet". Zoti nuk do qe t'i te humbesh me keso gjera, keshtu qe lexo Ungjillin, dhe prano Jezusin (Mesihun) si Shpetimtarin tend te vetem. Mos harro se Besimi ne Jezusin eshte marredhenie personale me Zotin, ti i jep llogari vetem Zotit e askujt tjeter.

Pershendetje, ne jemi ketu qe t'ju ndihmojme. Mos harro se Zoti i Bibles te do deri ne ate shkalle saqe ka derguar Shpetimtar per ty, ndersa Zoti sipas Kuranit nuk merzitet per ty, se a shkon ne ferr a parajse, bile shume ajete thone se ai disa i humbe nga vet deshira e tij, pra nuk i udhezon ata. Disa i udhezon e disa jo. Islami nuk ofron shpetim, as Muhamedi nuk e diti se a do te jete i shpetuar, por per te tani eshte vone, por ju ende keni kohe, mos u mashtroni ne doktrina fallse. Agjero edhe 365 dite ne vit, edhe 50 vakte fali ne dite, krejt rit eshte, pra gje krejt e kote. Feja eshte perpjekje e njerezve per ta fituar jeten e amshuemshme, ardhja e Jezusit ishte dhurate nga Zoti qe t'i mos e humbesh rrugen.

Kush deshiron te besoje keto qe i shkrujta le te besoje, kush nuk do mos te besoje.

[Albanian eX|PerT]

Pse Savior, ju a mendoni se ka dikush qe ju beson?

Pse vallë, mos ishim duke te pyetur ty a te besojme a jo?

Ti je ai qe merr citate nga Kurani, dhe i interpreton ashtu si ke deshire, vetem e vetem te largohesh nga e verteta e vetme.

Eh sa bukur thoshte shkenctari i mirenjohur Xhuli Samsun: "Une besoj se s'ka kundershtim mes njohurive shkencore dhe shpalljeve islame. Islami i perkrah dhe i inxit metodat shkencore. Shfaqja kur'anore e cila iu zbulua Muhamedit, para 1400 vjetesh aludon ne te vertetat shkencore rreth te cilave u diskutua ne simpozium. Kjo deshmon se: Kur'ani eshte fjala e Zotit".

Me rrespekt
Albanian eX|PerT