Kur’ani - Burim I Udhëzimit Dhe Ndërtues I Jetës”

[Lapsi]

Postimi origjinal është bërë nga panta_rhei

Ok shefqet,
Jemi që jemi shqiptarë, nuk po shkojmë fort larg në këtë qasje:
Cili ishte qëndrimi i shteteve islamike ndaj çështjes së Kosovës në kohën sa ishim nën okupim dhe pas saj? Le të themi, nëse doni, edhe, qëndrimi i politikës ndërkombëtare islame?!

Ne, iu nënshtruam Amerikës, perëndimit dhe krishterizmit, dhe e refuzuam ndihmën e vendeve islame???!!!
Jo, aspak.
Vetëm pas luftës në Kosovë, nuk jam i sigurtë por, janë ndërtuar së paku 1500 xhami. Do të ndërtohet një katedrale.

Ose, si shpjegohen afërsitë e përhershme të bartësve kryesorë të islamit gjatë historisë, me kishën ortodokse (kujto patrikanen e Stambollit)... marrëdhëniet e vazhdueshme dhe të shkëlqyesme me rusinë, e me shtetet e popujt sllavë? Marrëdhëniet tradicionale të shteteve islamike me vendet diktatoriale dhe, sidomos, ato komuniste?
Si shpjegohen?
A e favorizon politika islame diktaturën??? A çka është puna?

Nejse...
Në të vërtetë, u kyqa në këtë temë për të shtruar këtë pyetje:

Çka po don ti shefqet??? Kah po don???
Shko, askush s'po të ndalë???

Kot pyet, prof Shefqetin e ke ne Prishtine

[hasanmehmeti]

Postimi origjinal është bërë nga panta_rhei

Vetëm pas luftës në Kosovë, nuk jam i sigurtë por, janë ndërtuar së paku 1500 xhami.

Mendo sa eshte ky numer,sje i sigurt ski faj!Edhe 100% me shume me u ndertur , nderohen ne trojet e muslimaneve, dhe eshte pjese e identitetit te tyre.

[LOJETARI]

Postimi origjinal është bërë nga hasanmehmeti

Mendo sa eshte ky numer,sje i sigurt ski faj!Edhe 100% me shume me u ndertur , nderohen ne trojet e muslimaneve, dhe eshte pjese e identitetit te tyre.

Bile t´ishin ndertue me najfare vlere arkitektonike , po cilen te kqyresh me katastrofe se tjetra, pa kurrefare plani ,pa kurrefare vlere . Ani ne toke te myslimaneve , po le o Hasanmehmet se ma mire e din ti se cdonjeri se cfare myslimanesh ka ne Kosove , po pse po mundohni me e mashtrue veten .

[Makresh]

Postimi origjinal është bërë nga panta_rhei

Ok shefqet,
Jemi që jemi shqiptarë, nuk po shkojmë fort larg në këtë qasje:
Cili ishte qëndrimi i shteteve islamike ndaj çështjes së Kosovës në kohën sa ishim nën okupim dhe pas saj? Le të themi, nëse doni, edhe, qëndrimi i politikës ndërkombëtare islame?!

Ne, iu nënshtruam Amerikës, perëndimit dhe krishterizmit, dhe e refuzuam ndihmën e vendeve islame???!!!
Jo, aspak.
Vetëm pas luftës në Kosovë, nuk jam i sigurtë por, janë ndërtuar së paku 1500 xhami. Do të ndërtohet një katedrale.

Ose, si shpjegohen afërsitë e përhershme të bartësve kryesorë të islamit gjatë historisë, me kishën ortodokse (kujto patrikanen e Stambollit)... marrëdhëniet e vazhdueshme dhe të shkëlqyesme me rusinë, e me shtetet e popujt sllavë? Marrëdhëniet tradicionale të shteteve islamike me vendet diktatoriale dhe, sidomos, ato komuniste?
Si shpjegohen?
A e favorizon politika islame diktaturën??? A çka është puna?

Nejse...
Në të vërtetë, u kyqa në këtë temë për të shtruar këtë pyetje:

Çka po don ti shefqet??? Kah po don???
Shko, askush s'po të ndalë???

Mos mendo prapsht Panta, sepse sipas teoris tende, i bie qe Kosova iu nenshtrua te Krishtereve, te Krishterët e Luftuan, dhe te krishterët e shpetuan, pra krishteret luajn me ne si maca me miun ! ...dhe ne te ndershem sic jemi, u paskam ndertuar edhe katedrale ?... Kete deshe ta thuash ?

Te njejtat beteja i kan edhe muslimanet nderkombtar qofshin ata ne filipin, afganistan, irak, palestin, somali e po kaloj,.. te gjitha qe nga periudhat e kryqëzatave ata jan çliruar, te coptuar, nga kolonit e krishtera !


Po nejse,... a ben te pergjigjem une pyetjes se fundit ?
Shefqeti s'po don asgje, eshte thjesht duke e ber hapin e par nje faqe te re ne historin shqiptare !
Ky eshte fillimi, dhe se kjo do t'arrihët me apo pa-shefqetin.

[Lapsi]

Ideja per nje politike te jashtme dhe te sigurise ka ngjallur frike nder shume politikane. Kjo gjendje ka mbizoteruar shume me heret dhe ne njefare menyre jane krijuar situata ku civilizimet jane zhvendosur nga nje vend ne tjetrin. Historikisht, marredheniet nderkombetare kane luajtur rol pozitiv. Sa njeriu ka qene i gatshem te pranoj te tjetrin eshte ceshtje tjeter, ngase gjithnje ka pasur urrejtje, inat dhe prishje te marredhenieve kur dikujt i eshte cenuar interesi personal. Duke lexuar shkrimin e Profesorit te nderuar Shefqet u ndesha me dy momente shume te rendesishme. I pari eshte Kushtetuta e Medines, pra koha e profetit Muhammed a.s qe karakterizohet me nje te arritur dhe hedhje hape per nje qartesi te gjerave, kuptohet ne marredhenie me te tjeret. Nese gjykojme nga spektri i funksionimit, atehere do te bindemi per nje largpamesi dhe zgjuaresi ne shume drejtime. Shperngulja e profetit nga Meka ne Medine eshte nje rast, kurse rasti tjeter eshte ai i themelimit te bashkesise se pare muslimane qe me vone do te behet faktore i rendesishem per rajonin dhe me gjere. Dhe, nga kjo bashkesi qe u nenshkruan marreveshje per paqe (ruajtjen e armepushimit), komunikim me letra- qe profeti ua ka derguar udheheqesve te kohes paraqet lajmin me te mire se ne bote gjerat po ndryshojne, njeriu per njeriun nuk eshte ujk, por ata mund te merren vesh dhe mund te bashkejetojne dhe bashkepunojne. Dhe ceshtja e dyte eshte funksionimi i asaj qe themeloi profeti. Perhapja e Islamit me nje shpejtesi te madhe eshte tregues se mbrenda tij ekziston dicka qe shume kohe njeriut i ka munguar. Nga shume beteja qe ka be profeti, numri i te vdekurve ka qene shume i vogel. Nuk bejme krahasime me perandoret Romak, Bizantin e Persian ngase sistemi i tyre funksiononte mbi parimin PRCA, URREJ dhe SA ME SHUME TE VRASESH. Nga ky kend veshtrim vijme deri te nje moment shume interesant: Gjunjezimi i perandoreve, pranimi dhe dergimi i letrave ishte shenje se ata pranonin bashkesine muslimane si te rendesishme dhe me ndikim, tani jo vetem ne Arabi por edhe me gjere, ne Bote. Rendesi e marreveshjeve shihet me perhapjen e Islamit ne bote dhe me funksionimin e sistemit Islam, gjithnje duke u mbeshtetur ne parimin se duhet te pranohet edhe tjetri.

[Lapsi]

Demokracia ne islam

Shkruar nga
Agim Jakupi

Fjala demokraci ka treguar gjithmonë një entitet politik, një formë shteti e qeverisjeje. Nocionin e demokracisë shoqërore e fut Tokëvili te DE LA DEMOCRATIE EN AMERIQUE. Kur, më 1831, vizitoi Shtetet e Bashkuara, Tokëvili u befasua nga një “gjendje shoqërore” që Europa nuk e njihte. Po duhet kujtuar se në fakt Shtetet e Bashkuara në atë kohë kishin një sistem politik të një Republike, por ende jo një demokraci. Pra, këtu demokracia nuk ishte e kundërta e regjimit shtypës, tiranisë, por e “aristokracisë”... Si duket Tokëvili nuk e ka vërejtur se ato njerëz atje dhe kudo në perëndim kanë jetuar (jetojnë) në një kohë përplot shqetësime. Jeta ska domethënie. Njerëzit e harxhonin jetën në aktivitete të paqëllimta dhe të pakuptimta, por kjo gjithnjë në emër të demokracisë. Por zotëri Tokëvil ku na mbeti lumturi, besa për këtë nuk mundem të flasë, se kam frikë se do të akuzohem se vuaj nga romantizmi. Është e dobishme të studiohet dhe të kuptohet se si doli në skenë kjo kohë e turbullt në të cilën është duke jetuar njeriu. Pra, për të shëruar një sëmundje a nuk duhet pikësëpari ta përcaktojmë diagnozën? Kush do ta shpëtojë këtë njerzim të tërbuar dhe të devijuar? Vrasjet e përgjakshme, luftërat, eksploatimi që nuk njeh drejtësi, varfëria e madhe, tronditjet shpirtërore, devijimet seksuale, plaçkitjet dhe krimet, dhuna dhe terrori, njerëzit përplot dhembje që në çdo katër minuta provojnë të bëjnë vetëvrasje... A thua demokracia nuk mund të përkufizohet kësisoj: të vrojtosh dhe të ofrosh zgjidhje për çështjet e kohës? Çdo mësim që përcakton diagnozë të drejtë dhe që ofron zgjidhje të shëndosha për çështjet ose problemet e kohës aktuale, është bashkëkohor dhe demokratik. S’do mend se ky qëndrim është mjaft i saktë, sepse islami me të vërtetë është fe që dallohet nga tjerat sepse i drejtohet çdo kohe, ngase njerëzimit “izmat” e shtyjnë prej një mashtrimi në tjetrin. Nga njëra anë ideologjitë që njeriun e shndërrojnë në objekt, sistemet të cilat i kanosen natyrës dhe jetës së gjallë, nga ana tjetër mësimi hyjnor që na bënë qenie më të ndershme të gjithësisë, mëkëmbës dhe përfaqësues të ndershëm të All-llahut në faqe të tokës. Le të ndalemi pak edhe në pikën e fundit lidhur me temën tonë: Në ditët e sotme shpesh shtrohet pyetja nëse Islami përputhet me demokracinë. Po ia fillojmë me një thënie të dijetarit Jusuf El Kardavi, ku thotë: Ai i cili demokracinë e barazon e me mosbesim, nuk e kupton as Islamin , as demokrcinë. Ajo që vlen për të drejtat e njeriut vlenë edhe për demokracinë brenda botës muslimane. Rezultatet e këtyre polemikave të ashpra janë mjaft me rëndësi. Nuk e kam për qëllim të konsiderojë demokracinë si alternativë të Islamit, por si parim Islam. Për tejkalimin e temës që ka të bëjë me demokracinë, mirë është që Islami të mos largohet nga kjo botë, por në mënyrë të barabartë të pranojë edhe këtë edhe botën tjetër, gjë e cila e bën religjionin politik. Nëse muslimani e sheh një të keqe, atëherë ai e largon me dorë “nëse nuk mundet atëher “me gjuhën e tij”, e nëse nuk mundet edhe me këtë atëherë një djë të tillë e bënë “me zemër”. Dhe këtu nuk ka dyshim, se Islami mundet të qëndrojë në shtet dhe në ekonomi.
Gjdo musliman nuk është i kënaqur vetëm me shqiptimin e Shehadetit, por shumë pak e kanë kuptuar se ndotja e rrethit nuk është gjë tjetër pos pas-efekt i ndotjes së shpirtit të njeriut, gjë që lindi në çastin kur njeriu i perëndimit vendosi të luaj rolin e Hyjnisë mbi sipërfaqen e tokës. Andaj edhe mendojmë se besimtarët e Jezusit si krishterë të parë, njëkohësisht konsiderohen edhe si besimtarë të fundit, si dhe siç dihet Jezusi nuk e konsideronte veten si themelues të një religjioni të ri, por si reformator i judaizmit të vet. Ndërkaq Muhammedi a.s. mendoi për dy fenomenet: në mundësinë e Ditës së Fundit dhe në mundësinë e rrjedhave historike. Në fillim të shekullit disa intelektual ishin të magjepsur nga Perëndimi, se kërkuan birësimin e të mirës dhe të keqes së përvojës Perëndimore, e tashmja përshkruhet nga një zhgënjim i madh për shkak të kalbëzimit moral dhe të padrejtsive politike të Perëndimit, sa njerëz mohojnë gjithçka Perëndimore, duke përfshirë dhe demokracinë.
Është e vërtetë se nuk është e mundur të krahasohet sistemi Islam që u krijua në fillim të shekullit VII me institucionet demokratike të Perëndimit, të cilat u zhvilluan shumë shekuj më vonë. Perëndimori beson se shoqëria rregullohet me ndihmën e ligjeve. Qysh nga “Shteti” i Platonit e nëpërmjet utopive të njohura për rregullimin ideal të shtetit, por realiteti tregon se në shoqëri diçka është e kalbur. Vera, bixhozi dhe falli- tre gjëra mjaft të përdorura në atë kohë në Lindje, janë eliminuar me një ajet të vetëm Kuranor, me shpjegimin: Se janë të ndaluara nga Zoti. Kurse, Ligji për ndalimin e alkoolit amerikan, i shpallur në emër të shkencës dhe i sendërtuar me fuqinë e njërës më të organizuara të botës, u deshtë të tërhiqej, pas përpjekjeve 13 vjeçare, të përmbushura me dhunë dhe krime. A nuk është ky shembull që fletë qartë se shoqëria mund të përmirësohet vetëm me anën e Zotit? Medet! Demokracitë në Perëndim janë më të mëdha pas dhunës se sa pas demokracisë. Si mund ta akuzojnë Islamin kur vetë kanë dështuar...Është për me u habitur, Amnesty Internacional, organizatë e njohur për mbrojtjen e të drejtave të njeriut, nuk arriti ti ndihmojë njerëzimit me gjë tjetër përveç publikimit të raporteve në gazeta. Mandej OKB-e cila nuk është gjë tjetër veç se një dështuese e madhe. Kush i krijoi këta institucione Islami apo Perëndimi? Dihet se Perëndimi është ai që çdo gjë që krijon nuk respektohet se kjo për ta ,kuptohet, është demokratike. Edhe pse gjendet në dështim të plot, perëndimi e akuzon Islamin se nuk i pranon të drejtat e njeriut, të drejtat themelore të gruas dhe nuk janë të aftë për ta treguar demokracinë. Kurse e vërteta qëndron në anën e Islamit:
1. Të drejtat e njeriut- Në Perëndim fillohet prej aty se, përkujdesja për të drejtat e njeriut në mënyrë të përgjithshme bëhet vetëm në Perëndim, duke konsideruar se në botën Islame anashkalohen. Vallë a ka pasur shkelje të së drejtave të njeriut në ndonjë kohë tjetër më tepër se gjatë periudhës së dy luftërave botërore ( ku u përdoren armët bërthamore), gjtaë kohës së terrorit Stalinist, apo gjat pastrimit etnik në Bosnje dhe Kosovë? Nuk ekziston ndonjë ekuivalent musliman për llogoret naziste të vdekjes, për gjenocidin e përmasave të gjëra siç ishin ato në Amerikën Jugore dhe Australi, për racizmin e egër japonez të vitit 1945 dhe as me kulturën amerikane e përcjellë me ekzekutimet dhe brutalitetin e ushtruar ndaj zezakëve. E sa i përket Islamit, edhe pse ka shumë shembuj, por mjafton të përmenden vetëm dy:
a) Qabeja, vendi i shenjtë i adhurimit, kështu personi që ngjitej në çatinë e saj për të bëre thirrjen për lutje, sipas traditës së perëndimit për një vendë të tillë, duheshte të ishte prej një shtrese të lartë. Kurse Bilalli ishte vetëm skllav i zi... ja demostrimi i demokracisë në Islam.
b) Gjatë kohës së kalifit Omer ibn Hatabit, guvernatori i Egjptit organizoi një garë kuajsh ku mori pjesë edhe djali i tij, i cili e humbi garën që bëri me një të ri kopt. Prej mërzizë së humbjes djali i guvernatorit e goditi me kamxhik rivalin e tij duke i thënë; “le të jetë mësim kjo, që mos të kalosh më djalin e fisnikut”. Me të kuptuar Omeri r.a i thiri që të paraqitej urgjentisht guvernatori me të djal. Ai e detyroi koptin që ta godas edhe djalin e fisnikut... dhe ju drejtua guvernatorit: Që kur i keni kthyer në robër, njerëzit e lindur të lirë nga nëna.
2. Të drejtat e gruas: Mund të themi se historia është histori, por prapëseprapë vetëm atëher nëse historia është vetëm histori. Sot një nga vajzat amerikane në moshën 15-19 vjeç aborton ose lind fëmij. Më tepër se 15% nga të gjitha amerikanet deri në moshën 19 vjeçare, së paku një herë, kanë qenë shtatëzëna. Gjdo e 4-ta femer amerikane dhunohet prej 2-6 sulmuesve dhunues, shumë nëna braktisen nga fëmijët e tyre, e shumë të tjera malltretohen poashtu nga bashkëshorti dhe fëmijët, e shume të vërteta tjera, që mundeni të vërtetoeni vetëm nëse qëndroni 1 minut para një TV-je amerikane. Vlenë të përmendet trendi i ashpërsisë seksuale që erdhi si pasojë e revolucionit seksual e që mbaroi me legalizimin e homoseksualizmit( Vallë Zoti nuk e dënoi popullin e Lutit për këte gjë?). Më 1972 në SHBA (në Doracakun diagnostik për klasifikim të sëmundjeve psiqike), homoseksualizmi konsiderohej sëmundje psiqike, por në botimin e dytë homoseksualizmi nuk përmendet si sëmundje, por “stil jetësor”. Ka të drejtë Novalis kur thotë se: Aty ku nuk ekzistojnë Zota, do të sundojnë fantazmat. Cka mendoni për rolin e femrës në Islam? Kjo është çështje emocionale se ajo reduktohet pikërisht në një element margjinal, siç është shamia, si simbol Islam. Perëndimorët e kanë rëndë, që stereotipat imagjinuese për femrat joshëse syzeza të haremit, pajtohen me “fundamentalistet” reale të fqinjësisë, të cilat e fshehin bukurin e tyre femërore. Unë mbeta i habitur kur një koleg maqedon më pyeti se sipas Islamit a posedon femra shpirt dhe a do të hyjnë femrat në xhenet. Duke menduar rreth këtij botkuptimi të gabuar dhe stereotipe ndaj islamit, erdha në përfundim se si Islami nuk varet vetëm nga temat “e të drejtave të njeriut”ose “demokracia”, por në shikim të parë nga të kuptuarit e çështjes së “femrës“, rreth së cilës u thurën mjaft të pavërteta. Kurse pergigjeja ime drejtuar kolegut ishte: Jeni mësuar të thoni se femrat janë të krijuara vetëm për familje dhe fëmijë..., por Islami ua garanton atyre të gjitha të drejtat dhe liritë, të cilat i dëshirojnë feministet perëndimore, përveç prostitucionit, lezboizmit dhe abortimit.

[Lapsi]

Vlenë ti përmendim dy fakte historike:
a. Beteja e Devesë e zhvilluar afër Basrës më 656... e udhëhoqi Aisheja gruaja e ve e Muhammedit a.s.dhe
b. Me të vërtetë bota muslimane me Benazin Buton e Pakistanit (1988) dhe Begum Halide Zia (1991), ka pasur më së shumti femra në krye të shtetit se sa Gjermania, Franca, Anglia dhe SHBA së bashku.

3. Demokracia- Mendoj se as kombet Islame, as ato krishtere nuk duhet t’ia detyrojnë pikpamjet e veta njëri-tjetrit, por nuk ndodhë kështu, ngaqë perëndimi, në mënyrë të njëanshmei pengoi vetëqeverisjet e muslimanëve në përputhje me Islamin,ngase ata mbështeten diktaturat laike dhe diktaturat që në mënyrë të gënjeshtërt vetëshpallen si Islame. Kudo ku procesi demokratik është gati të sjellë fitoren e një partie Islame, ndërhyjnë menjëherë aleancat paradoksale dhe e ndërlikuar ndërmjet demokracive kryesore dhe diktaturave sunduese, për ta asgjësuar këtë përpjekje pa i dhënë mundësi që të vërtetojë ose çvërtetojë vetveten. Kjo bëhet ngase, në Islam, drejtuesi mban përgjegjësi para kombit, duke u quajtur shërbetoti dhe sundimtari i tij. Është kundër Islamit të gjykohen vetëm njerëzit e thjeshtë dhe të dobtit, duke lejuar ndërkohë që të mos ndëshkohen për shkeljet të pasurit ( perkujtohu në shembullin me guvernatoin). Në ditët e sotme mjaftë shpesh shtrohet pyetja nëse Islami përputhet me demokracinë. Kundërshtarët tradicional të Islamit në Perëndim, edhe në media edhe në rrethet politike, gjithashtu, nuk lodhen së përshkruari Islamin si një besim anti-demokratik, se është kundër njerëzimit, pasi paska dënime të rrepta për vjedhësit dhe për të pamoralshmit-tradhëtarët. Për këte skemi pse të futemi në panik, vlenë të përkujtojmë se si edhe disa shtete të fuqishme të perëndimit( veçojmë SHBA-të), jo vetëm që nuk e kan hequr këtë dënim, por e zbatojnë me qindra herë gjatë një viti: prerja e kokës, varja në litar, injeksioni me helm në venë ose vendosja e të gjykuarit në karrige elektrike etj. Do të thote se kjo e thëne e tyre nuk qëndron, pasi që islami nuk është fjalë magjike që do ti zgjedhë problemet e ndërlikuara ekonomike, politike dhe shoqërore që e rëndojnë në shpatullat vendet e tyre. Është e vërtetë se, ligji nuk njeh kufi. Të gjithë atyre që shformojnë dhe shtrembërojnë demokracinë, do të doja tu themë se demokracia nuk ka qenë kurrë e huaj për Islamin: vujatjet e tij të vazhdueshme kanë qenë despotizmi dhe diktatura. Atyre që akuzojnë Islamin se nuk toleron demokracinë, u them se ekanë gabim, dhe se ka një ndryshim shumë të madh mes demokracisë perëndimore dhe Islamit. Një demokraci perëndimore, ndaj Zotit mund t’i vihet veto ose mund të rrëzohet me vota nëse kundërshtarët e Tij ia dalin të grumbullojnë shumicën e votave. Në Islam kushtetuta bazohet tek sheriati, çdo ligj që bie ndesh me te do të jetë jo-kushtetues. Brenda këtij konteksti, rrjedh njëqind përqind procesi demokratik.

E mos u dobësoni (fizikisht) dhe mos u dëshpëroni (shpirtërisht) derisa ju jeni më të lartit, po që se jeni besimtarë të sinqertë.
( Ali Imran: 139)




Shkruar nga:


Agim Jakupi

[Lapsi]

Një natë në meditim!

Ndjeja një mungesë të madhe, ndoshta nga nata e gjatë që kaloja në vetmi, duke qenë në punë. Shiqoja nga dritarja e hapur dhe para meje kishte vetem errësirë. Shoqëria më mungonte, nuk kishte njeri që më flet... Në vete mendoja, jam më i humburi nga të humburit e kësaj bote...njerëzit që dikur ishin afër meje tani nuk janë..., shushurimën e tyre e dëgjojë, por ata nuk i shohë... respektin dhe miqesinë, mendoja që ata e kanë shndërruar në tallje dhe armiqësi. Ishte vetëm një mendim që më sillej në kokë dhe doja të gjejë ngushëllimin dhe furnizimin për të qetësuar shpirtin tim të trazuar. Unë udhëtari i anijes kozmike që quhet Tokë...Në këtë natë të errët e të qet, shiqoja edhe qiellin dhe arkitekturën kolosale, më nxiti mahnitje.
Morra krahë me shpritin tim duke soditur ekspozitën e shtruar përgjatë rrugës time... u mundova të kuptoj... Krijova një mendim të prerë për veprën artistike me trajta të përsosura, të krijuara nga Krijuesi... Kuptova, çdo gjë që hynë në ekzistencë, hyn në dyert e domosdoshmërisë dhe është e detyrueshme të ndodhë në bazë të caktimit të pashmangshëm e të amshueshëm. Gjithçka që na rrethon në këtë botë është mashtruese, e ngjyrosur me ngjyra nga më të ndryshmet, sikur rrena...ka një drejtim të caktuar që çon drejtë përfundimit dhe zhdukjes... Çfarë na qenkan veprat, lëvore të ngjitura të cilat bien gjatë turbulencave të kohës, apo ngjyra të improvizuara të cilat zhduken me kalimin ekohës ose sikur lara në rërë të cilën e fshijnë erërat...? Vazhdojë të shiqoj nga dritarja e hapur... dhe ate që shiqoj ma shton besimin dhe vullnetin për të nis një udhëtim të ri shumë më të gjatë se ai i pari, që u ndërpre nga mendjemadhësia, nga vrapimi pas asaj që nuk arrita ta kuptojë asnjëherë... për këtë ia lë fajin paturpësisë së shpirtit të pagdhendur që s’dinë çështë besimi, çështë njerëzia, çështë dashuria, çështë e mira e çështë e keqja..., kjo ndoshta është ajo që gjthë kësaj kohe më bëri aq të “veçantë” që njerëzit shumë lehtë ikin nga unë...!
Edi që konstrukti i kozmosit është i ndërtuar në pajtim me vullnetin dhe urtësinë e Zotit. Edi që Ai çdo gjë ka krijuar... Ai jep besim dhe siguri shpirtërave... dhe i forconë në rrugën e tyre ata që nuk janë të përkulur dhe që iu bëjnë ballë sfidave kohore. Gjithçka është e përkufizuar me kufijtë e kohës dhe hapësirës. Çdo gjë ka pranverën dhe vjeshtën e vet... lulja që lulëzon, një kohë na jep aromë, e pas saj venitet dhe vyshket. Dielli lind, por ai edhe perëndon. Dita përsëritet gjatë ndërrimit të pandërprerë të ditës dhe natës... ashtu siç stinët pasojnë njëra pas tjetrës duke u përsëritur në intervalin e caktuar kohor. Gjithëçka është mashtrim e kalimtare, por Zoti është i përhershmi, Ai është mbi kohë dhe hapësirë. Ekzistenca e Tij është shkaku i ekzistencës sonë...qiellin e mbushur me yje, që shiqojë është përshndritje prej rrezatimeve të dritës së Tij. Ah, o shpirti im që shehë vetëm errësirën e kësaj natës, i lënë në vetmi, dëgjoje klithmën e ndërgjegjës, hapi sytë ndaj të vërtetës dhe ngushëllohu...lutju Zotit për shpëtim, për udhëzim... afrim të zemrës drejtë bukurive të fshehta të ekzistencës së Tij, strehou nën fjalën e Tij... mos përbuzë njeri, mos i ndaj ata por mundohu të arrishë oqeanet e pafundme të aftësisë për të njohur Zotin...
O Zoti im, na i ndriço sytë me dritën Tënde dhe na i shëro zemrat! Mos më bënë nga ata që përbuzin, që veçojnë njerëzit për nga ana materiale, nga pozita dhe grupi qe i takojnë, por më bënë nga ata që iu ndihmon atyre që kanë mbetur në rrugë...
O Zot ty të takon madhështija, kurse mua përkulësia... të lutem më dhuro dritë edhe në këtë natë të errët!

Agim Jakupi
Shkruar më:
15.08.2008

[Lapsi]

Islami eshte kunder spiritualizmit dhe materializmit ekstrem.

Nga:
Agim JAKUPI



Islami nuk eshte thjeshte vetem nje ideal abstrak, i kuptuar vetem per nje adhurim te pakonsiderueshem....Islami eshte kod i jetes, eshte force e gjalle qe manifestohet ne cdo aspekt te jetes.
Shume here kemi degjuar te thuhet se Islami eshte fe e mesme, kurse muslimanet populli (umeti) mesatar. Islami nuk eshte nje „izem“ i ri. Ai eshte nje koncept qe i nenshtrohet Ligjit te Zotit, pra nenshtrimi behet vetem ne emer te Tij.
C’eshte e verteta, problemi boteror qe preokupon mendimin njerezor dje dhe sot, si dhe prek realitetin eshte problemi i vleresimit te ideve si dhe sistemet e krijuara nga ata ide. Ky problem permblidhet ne te munduarit e te dhenurit pergjigje pyetjes: cili sitsem eshte i mire per njerezimin qe i siguron atij nje jete te lumtur shoqerore?
Pra, ky eshte nje problem qe rrenjet thelle i ka ne historine njerezore... Njerezimi eshte perballuar me kete histori...me perpjekje te gjata dhe te dhimbshme, me udhetime te largeta drejt pikave te ndryshme ne drejtime te ndryshme. Mirepo, natyra dhe mendja e njeriut u ndryshua me paraqitjen e Islamit, ata ndikoheshin nga Islami qe i kundervihet materializmit, i cili jo vetem qe mohon cdo gje jomatriale, por nxit ne genjeshter, veper te keqe, qofte publike ose e fshehte. Po ashtu Islami e lufton edhe spiritualizmin, i cili rekomandon izolim nga kjo bote, nga kenaqesit, stolit dhe bukurit e saja. Islami e ndalon spiritualizmin nga se ai eshte drejtuar kunder individit kurse matirializmi i ben dem shoqerise. Eshte e nevojshme te gjindet mesi ndermjet teprimit dhe abstenimit.

Zoti na e terheqe verejtjen duke thene:

“O bijte e Ademit, vishuni bukur, kur doni ta kryeni namazin! Edhe hani, edhe pini, por mos e teproni! Ai nuk i do ata qe e teprojne.”( El-Araf-31)

Kerkon veshje te bukur me rastin e takimit me All-llahun ne namaz, ashtu edhe gjate cdo takimi, qofte ndermjet burrit dhe gruas ose farefisit. Na lejoi te hame dhe te pime nga ajo qe eshte e lejuar nga begatite e kesaj bote, por ndalon teprimin dhe thyerjen e normave te te matures. Andaj, Zoti i kundervihet sicilit qe ia mohon vetes keta begati:

“Thuaj: kush i ka ndaluar stolite, te cilat i ka krijuar All-llahu per robet e vet, dhe ushqimet e shijshme!” Thuaj “Ato jane per besimtaret ne kete bote, ne ate bote jane vetem per ata. “Ja keshtu Ne hollesisht ua ekspozojme ajetet njerezve qe dijne.” .”( El-Araf-32)


Kur ne kete menyre e mohon ndalimin e kenaqesis ne begati, njekohesisht dhe haptas deklaron se te mirat i perkasin besimtareve dhe te tjereve qe jetojne me ta ne kete bote, duke theksuar se ne boten e ardhme ato do t’i shfrytezojne vetem besimtaret. D.m.th qe kjo shkon ne llogari te lejimit te tyre... Numersia e tyre eshte lejuar dhe kjo ne kufij te mesit te arte. Mirepo, kur me kete teprohet, ndalimi i Islamit eshte kategorik, sepse perdorimi i tepruar ne bukurite dhe begatite e kesaj bote shpie drejt shume mekateve, duke filuar prej pershkrimit shok Zotit deri te kundervajtjet shoqerore. Para nesh kemi dy raste, njeri eshte nje person, shenjtor qe shkon dhe izolohet neper male apo ne manastire. Ne qoftese hapin e tyre e ndjekin shume individ te nje shoqerie, jeta familjare nuk do ekzistonte.... Kjo valle nuk paraqet nje gjenocid kunder njerezimit? Rastin e dyte e kemi ate qe eshte i pangopur per defrime nuk ndalet ne kufirin e lejuar dhe te caktuar. Ne rast se nuk ka mjete materiale, pangopesia e shtyn ne vjedhje dhe prostuticion dhe e shpie ne veprim te padrejte me antaret e familjes, sikur edhe me ata per te cilet eshte i detyrushem te kujdeset, nese te drejtat e tyre i sjellin ne pyetje defrimet e tyre. I tilli verifikon cdo gje qe i vie ne dore, shete shume gjera te shtepise, mandej edhe vete shtepine per te vetmin qellim ti kenaq endjet e veta, duke synuar qe te mbetet ne shoqerine e kenaqesive. I kthehet asaj ashtu si ai qe i drejtohet idhullit te vet, per plotesimin e deshirave. Materia eshte qellim i tij dhe nuk e sheh asgje tjeter pos saj. Vlerat jomateriale sikur as devotshmeria nuk meritojne angazhimin per respektimin sipas botekuptimit te tij. Per kete eshte lehte qe ne rrugen e senderimit te kerkesave te materies te blasfenoje dhe te genjeje All-llahun i cili ia terheq verejtjen per Veten dhe per rrugen e drejte. Kur’ani kur i komenton keto pyetje, thote :

“Thuaj: “Krijuesi im ndalon shfrenimin, edhe publik edhe fshehur, edhe mekatet, edhe dhunen e paarsyeshme dhe qe All-llahut t’ia konsideroni te barabarte ate per te cilet Ai kurrfare deshmie nuk ka shpallur, dhe per All-llahun te flitni ate qe nuk dini. ”( El-Araf-33)

E ky eshte islami qe nuk mban anen e ateistit qe te gjitha per te jane te lejuara dhe te nje prifti te mbyllur ne nje manastir.....
Ai eshte koncept i mesit, pra qendroni ne mes!

[Lapsi]

Një botë...

Një kujtim i kohës që shkon e nuk kthehet më. Një botë e mbushur me iluzione... Sakrificë në emër të...Vazhdoj të shohë të pakëndshmen...Gjithçka po lëvizë në mënyrë të kundërt nga e dëshiruara...
Fjala drejtësi është e pakuptimt. Dashuria e humbi peshën e vetë! Vullneti dhe vetëbesimi u venitën. Mardhënie të mira nuk ka...shokët dhe kolegët shiqohen në mes vete me syrin e interesit. Njerëzorja po e humb vlerën. Kështjellat e larta, të ngritura nga dija dhe shkenca, tani po shkatërrohen dhe zëvendësohen me ndërtesa të krijuara nga numri i madh i diplomava “SHKENCORE”.
...Zoti im, më shto diturinë!(Ta-ha:114)

Hë, një botë e shiquar nga një kënd tjeter, nga këndi i largësisë dhe e mbetur e izoluar dhe e vetmuar nga ndikimi i “civilizimeve” shumë të përfolura...njeriu në këtë botë jeton në hapsirën e fushës së polarizuar tensionesh të krijuara nga antivlera... Ndjenja e paqes dhe sigurisë është mbështjellur nga frika dhe shqetësimi. Lumturia që vjen nga brendësia e shpirtit dhe mendjes së shëndoshë është shndërruar në hamendje të kënaqësisë së përkohshme, njeriu interesohet për të sotmen si ta kaloje në dëfrime, kurse për të nesërmen nuk do të dëgjojë. Njerëzit veten e gjejnë në mes luksit. Paraja është vënë mbi gjthçka. I varfëri shfytëzohet pa mëshirë, për te flitet shumë keq, ai nuk gëzon të mira, ai përbuzet...
Ndihmouni mes vete me të mira dhe në të mbara, e mosni në mëkate dhe armiqësi. (El-maide:3)

Një botë që shiqohet si e pashpirtë, me nje panorame të zbehtë. Janë të paktë ata që mundohen t’ia japin ngjyrën e duhur. Mandej, edhe ata pak përpjekje i ngjasojne nje pikturimi që shpie në nje rrënim kërcënues. Gjithçka është në harresë...një shoqëri me standarde te edukimit të keq, pa mardhënie dhe interesa të përbashkëta... Secili shiqon ta shfrytëzojë tjetrin, të pasurohet në kurrizë të të tjetrit. Shpirti alturist thuajse nuk ekziston. Nuk shiqohet menyra se si të arrihet deri te pasuria, grada, pozicioni, fama... Tek ta mbisundon ndjenja dhe presioni për të fituar dhe për të pasur gjithçka në pronën e vetë... Një profesor ngacmon seksualisht studentet, një avokat kurorëzohet me një biznezmen, një sportist i cili nuk do të ballafaqohet me humbjen e një loje, përdorë drogë, një këngëtare që zbulon trupin e vetë...
Kudo që të jeni vdekja do t’ju kapë, po edhe në pallate të fortifikuara...(En-Nisa:78)

Një botë e kundërshtimeve dhe shpikjeve teknologjike. Një dhunim i njeriut dhe i natyrës... çdo kund shkatërrim, njeriu asgjë nuk vë në peshë. Probleme nga më të ndryshmet. Bëhen projekte vetëm nga jasht, në mënyrë sipërfaqësore. Ambienti po shkatërrohet nga kriza ekologjike dhe të ngjajshme që e kanë përfshi, e kjo është si rezultat i sëmundjes së harresës nga e cila vuan njeriu...
A nuk e sheh se All-llahu nënshtroi çdo gjë që gjendet në tokë, për të mirën tuaj... (El-Haxh:65)

Çdokund po shfaqen mëkate dhe krime, pasiguri, inate, zili e xhelozi, frikë, padrejtësi, dyshim, pesimizëm, arrogancë, hidhërim... A ka shpresë?
Njeriu është i pajisur me aftësinë e të menduarit, të arsyes dhe te kuptimit...Ai mund të kontrolloj emocionet... a i mund të krijojë një botë në dritën e kuptimit të vlerave...ai për të arritur deri te suksesi duhet ti kuptoj Udhëzimet Hyjnore, të cilat e drejtojnë drejtë të vërtetës. Do të krijojë një botë të përpjekjeve intelektuale dhe shpirtërore, me çka do të jetë i aftë të dije për ekzistencën e tij, lidhjen e tij me universin dhe me krijesat e tjera, qëllimin e krijimit të tij, se si ka ardhur në këtë botë. Nëse respektohet Udhëzimi Hyjnorë do të krijohet një botë gjithëka do të lëvizë në drejtim të duhur; dominim i dituris së shëndoshë, e mbështetur në të vërtën shkencore, njerëzit do të ndihmohen në mes vete, fqinji do të kujdeset për fqiun, ndarje në klasa nuk do të ketë, profesori do të jetë edukues i gjeneratave të ardhshme, pesimizmi do të zëvendësohet me shpresë...
...Ai (Kur’ani) nuk është bised e trilluar, por vërtetues i asaj që ishte më parë (librave të shenjta) dhe sqarues i çdo sendi, edhe udhërëfyes e mëshirë për një popull që beson (Junus:111)




Shkruar nga
Agim Jakupi
14.04. 2008

[Lapsi]

Islami dhe Demokracia

“Ai, i cili demokracin e barazon me mosbesim, nuk e kupton as Islamin, as demokracin”
(Jusuf Kardavi)

Në ditët e sotme hasemi në shumë polemika rreth asaj se Islami përputhet me demokracin apo jo. Një numër I madh orientalistësh të mëparshëm, musliman e perëndimor, mendonin se ndërmjet tyre ekziston një kontrast i madh. Këta grupe heterogjene, mesaduket nuk kanë qëndrim të njejtë dhe nga ajo shkaktohet habi. Kjo me siguri vjen nga ajo se disa grupe intelegjente muslimane, në fillim ishin të magjepsur nga Perëndimi, kurse sot janë të zhgënjyer nga morali dhe padrejtësia politike e Perëndimit, andaj edhe mohojnë gjithçka perëndimore, duke përfshirë edhe demokracin. Kurse, perëndimoret Islamin e shiqojnë si rrënues të nocionit eurocentrik, nocion ky i vlefshëm për ta. Sundimi I diktatorëve laik në vendet Islame ka luajtur rol jashtzakonisht të madh për paraqitjen e demokracisë si joislame. Përdorimi I veshjes islame nga ana e diktatorëve, propaganda e demokracisë si e huaj përshkak të veshjes na lë të kuptojmë për qëndrimin e tyre prej Makiaveli. Kundërshtarët tradicional të islamit për qëllim të largojnë edhe më tej islamin nga mendja e opinionit Perëndimorë, edhe në media edhe në rrethe politike nuk lodhen të përshkruarit islamin si një besim antidemokratik. Ajo çka është evidente, është politika e udhëhequr nga Perëndimorët që ju dalin në mbrojtje udhëheqësve diktatorë të vendeve që veten e quajnë islame. Ne nuk bëjmë krahasime ndërmjet sistemit islam I cili u formua shumë më herët, me institucionet demokratike perëndimore që u zhvilluan më vonë. Është më se e vërtetë se edhe demokracitë perëndimore nuk përputhen njëra me tjetrën, ata të përbashkët kanë vetëm parimin dhe ideologjinë e demokracisë. Me plotë bindje e pranoj thënien e Radwan Mesoud që thotë se:“Ne nuk e konsiderojmë demokracinë si alternativë të Islamit ose më të mirë se ai. Ne demokracinë e llogarisim si një parim Islam, të cilin i Dërguari Muhammed dhe sahabët e tij e mësuan dhe e zbatuan”, ngase është e vërtetë se zbatimi praktik i këtij parimi cilësohet si pararendësin Islam të demokracisë. Në Kuran lexohet qartë dhe pranohet parimi i konsolidimit të ndërsjelltë (Shura). Pra, që atëherë muslimanët qe urdhëruar për të marrë vendime përmes procesit të konsultimit, që përfshin përzgjedhjen e drejtuesve përmes mandatit publik dhe konsulitimit me ata që i përfaqëson gjatë marjes së vendimeve që ndikojnë tek ta. Qeveritë muslimane janë të detyruara që të ndjekin metodologjinë e Shuras. Aty nuk ka vend për diktaturë. Këtë e vërrejmë që nga paraqitja e islamit. Shembuj kemi shumë, vetëm në zotësinë e vet si profet kur përcjellte shpjegimet e marra nga Zoti, si dhe ua bëri të qartë se është njeri i zakonshëm që nuk mund të parashikonte të ardhmen dhe nuk thonte se kishte më shumë njohuri se njerëzit tjerë në fushat përkatëse të dijes. Shembujt flasin. Ndeshja e parë ushtarake mes muslimanëve dhe idhujtarëve është një dëshmi që flet për këtë. Edhe pse Muhammedi bëri planin e shpërndarjes së ushtarëve të tij, ai plan u ndryshua me sugjerimin strategjik që e dha njëri nga ndjekësit e tij. Muhammedi e pranoi këshillën, e zbatoi dhe rezultoi me fitore madhështore. Rast tjetër është edhe Beteja e Uhudit, kur Muhammedi mendonte të qëndronte në Medinë dhe aty të ndeshej me armikun, por diskutimet bënë që ajo të zhvillohet në Uhud. Nuk dua që të flas për betejën e Uhudit ku edhe Zoti dërgoi në suren 3 ajetin 159. Siç dihet se Muhammedi është profet i fundit, pas vdekjes së tij ai do të zëvendësohet nga një kryetarë shteti. Rasti i Ebu Bekrit është argument i zgjedhjes së një udhëheqësi të shtetit me anë të një debati të hapur...
E vërteta qëndron në atë se sikur gjërat të ishin zhvilluar dhe të ishte punuar sipas parimeve islame kur u bënin zgjerimet e perandorive islame dhe me zhvillimin e qytetërimit të tyre muslimanët do të kishin një qeverisje që do tua kalonte demokracive perëndimore dhe muslimanët nuk do të ishin zhytër në të metat e tyre. Veçojmë edhe Omerin kur ngriti vetëdijen e mbështetjes kur ishte në të drejtë dhe që ta përmirësonin kur ishte në gabim, qoftë edhe me majën e shpatës. Ajo që ndodhi pas sundimit të Omerit është shqetësuese dhe një nga ngjarjet më trishtuese të historisë islame. Akuza për nepotizëm dhe vrasja e Osmanit janë pjesë e atij trishtimi. Mandej edhe vrasja e Aliut është një goditje e rëndë ngase pas vrasjes së Aliut lind Shiizmi si lëvizje që vetën e konsideronin partizanë të Aliut. Ngjarjet e përmendura ishin momentet ogurzi të kalimit të pushtetit nga dora në dorë, që fatkeqësisht nuk ndodhi përmes mbështetjes së popullit, por me anë të shpatës dhe pasurisë. Ngjarjet e mëvonshme, kur kërkohej dituri, shkëlqente shkenca dhe u krijonte qytetërim, zbulojmë se të drejtat kushtetuese të popullit ishin të fuqishme. Sot duhet larguar polemikat në përgjithësi dhe duhet biseduar hapur për çështjet i tangojnë muslimanët. Nëse vendet islame nuk e vërrejnë dhe nuk e pranojnë lëvizjen islame drejt demokracisë dhe nëse haptazi nuk i publikon mendimet islame, bota islame asnjëherë nuk do të pranohet nga perëndimi si model, e as që plotësisht do të mund të zhvillohet brenda tij. Në këtë rast vlen të përmendet princi Charles i cili ka thënë se:”Ne jemi duke rrënë në një grackë të tmershme arogante, kur me modernizim në vendet e tjera nënkuptojmë se ata duhet të jenë sikur ne... Zemra e islamit është të perceptuarit e tij integral të botës... Këtë vizion integrues perëndimi dalëgadalë është duke e humbur”. Muslimanëve të cilët e shtrembërojnë demokracinë do tju thoja se demokracia nuk ka qenë asnjëherë e huaj për muslimanët, se vuajtjet e tyre e vazhdueshme kanë qenë diktatura. Në vend të ofendimeve muslimanët duhet kuptuar se dëshira themelore e demokracisë do të thotë të kesh kontroll sistematik te qeveritë për tu ndaluar çfarëdolloj diktature. Pra, esenca e islamit a nuk është lufta e diktaturës???! Në këtë rast e pëlqej dr. Murat Hofman kur thotë se gurrëthemel i parë e demokracisë islame është të pranuarit e Kuranit si kushtetutë më të lartë, për të vazhduar me legjislacionet e trupës ligjdhënëse me baza parlamentarizmi islamik për tu biseduar hapur me Shura dhe me zgjedhje të përgjithsme të lira ku do të zgjidheshin përfaqësuesit e popullit. Nga ana tjetër nuk pranoj demokracinë perëndimore ku edhe Zotit i vihet veto. Është më se e vërtetë se kushtetuta në islam bazohet tek sheriati, nga kjo del se çdo ligj që bie ndesh me të është jo kushtetues. Dhe brenda këtij konteksti rrjedh procesi demokratik. Dhe në fund islami shtrihet përtej imazheve edhe pse disa ekstremistë të zjarrtë dhe qeverisje despotike laike përpiqen tja humbin vlerën. Në fund të fundit dijetarët kanë shpallur se një shtet që zbaton drejtësinë edhe pse është joislam është më i mirë se ai shteti islam i udhëhequr nga tirani dhe padrejtësia në te.

Agim Jakupi

[Guri i madh]

ne islam nuk ka demokraci dhun dhe terror ne po shohim

[premium]

Postimi origjinal është bërë nga Guri i madh

ne islam nuk ka demokraci dhun dhe terror ne po shohim

Gjynahit .. të paskan dhunu shumë keq Islamikët ty.. çdohere që shpifesh me fjalët arogante

[Lapsi]

Postimi origjinal është bërë nga Guri i madh

ne islam nuk ka demokraci dhun dhe terror ne po shohim

Zoti nuk i udhezon mizoret qe me ane te shprehjes dhe veprimit shkaterrojne cdo gje, shkaterrojne ate qe shume veta me mund dhe djerse e kane ndertuar. Dhe nga ti nuk pres fjale te ngrohta ne kete drejtim. Ky koment nuk eshte se dua ty te komentoj por te mbroje ate qe kam shkruar me larte. Nese flasim me argumente historike do dalesh nje qyqar i vertete dhe per ate nuk dua te te pengoj ne rrugen tende te nje hileqari. Nese flasim ne aspektin diplomatik, aty do dalesh qesharak. Edhe ne kete rast do te le te lire se po te fola ne kete drejtim do te zbulohesh se komunizmi eshte ideologji e ytja.
Islami, deri me sot eshte kuptuar ne formen devijuese. Diplomati nga gjermania F. Hofman kur bene krahasime rreth sistemeve, Islamin e paraqet ne piadestal duke ua be me dije te gjitheve se ky sistem qendron mbi demokracin.

[premium]

I nderuar Lapsi
së pari të falendëroj për hapjen e kesaj teme që vlen për të kuptuarit dhe e diturit .
dhe e dyta ... dijuria yt nuk vlen të diskutohesh(është mëkat) me aq komplimente të mira për një njeri se është '' hiç'' e të harxhon kohën kot për një person se është i ngopur me injorime ndaj literaturave ku bahet fjalë për fejën Islame.

kët faktor i njohi çysh ma herët ???
është provokator.. dhe gjuhet çdo temës se përkasin fejës Islame.

selamealeykum Lapsi .
kerkoj falje se i nderhura fjalëve të tuaja.