Aleksandri i Madh

[Zero Cool]

Aleksandri i Madh









Mbreti i Maqedonisë dhe pushtuesi i Perandorisë Persiane, Aleksandri i Madh konsiderohet si një prej gjenive ushtarakë më të mëdhenj të të gjitha kohërave. Ai ishte frymëzim për të tjera pushtime të mevonshme.

Ai lindi në kryeqytetin e Maqedonisë së lashtë në vitin 356 Para Krishtit. Ishte biri i Filipit, Mbretit të Maqedonisë dhe Olimpias, princeshës së Epirit fqinj. Pavarësisht mosmarrëveshjeve, ai e udhëhoqi ushtrinë e tij në fitore të njëpasnjëshme në territoret persiane, në Azinë e Vogël, në Egjipt dhe nuk pësoi asnjë humbje.

Fitorja më e madhe e tij ishte Beteja e Gaugamelas, që tani ndodhet në veri të Irakut, në vitin 331 Para Krishtit. Mbreti i ri i Maqedonisë, sundoi Azinë e Vogël dhe u bë faraon i Egjiptit dhe mbret i madh i Persisë kur ishte vetëm 25 vjeç.

[Zero Cool]

"The Bridge"



"I became a friend of the Church's Council and after some days one of the church advisors called çiko phones me to let me know about their difficult position. During the conversation he told me that he found that I was interested about the history of Albanians and he wanted to show me what his father or his grandfather had told him. He told to me that his father had graduated at the Cairo University and as a student he went for a walk together with an Albanian student. A student of another nationaliy joined them too, their friend. While, they were walking they spoke in Arabic language. When they had to talk about something that was secret they spoke in Albanian in order not to be understood by their friend. Their friend kept quiet and when they finished the conversation he told them that he understood everything, and that he speaks that language too. Two Albanian students remained amazed and asked him why he didn't tell what he had studied Albanian language. He swore that he had never studied Albanian, but that language was spoken in his birthplace. They told him how could be spoken the Albanian language there; that he came from the cursed devil in Pakistan near India. He esplained them that his country was called Burria(men)(Burushu) and surely all of them were burria (men-soldiers) of Alexander the Great. The two Albanian stubborn students didn't believe to him. The boy became nervous becouse they called him a liar. He wrote to hsi father that when he will buy him the ticket for sumemr holidays he wanted to take two of his friends from the university who were speaking Albanian language. So, two Albanians went on summer holydays together with their friend in the place called Burria and when they arrived there they remaned senseles when they realized that they were speaking Albanian Langauge(surely in dialect). The boy's father since he was the Governor of Burria accepted them with a lot of pleasure and explained to them many interesting things and told to them that beyong the monuntains on the Indian part live our people in a place calles Kaushet(Qaushet).
I think that they didn't settle there after the murder of Achilles(Cleats), but they remained there when Alexander the Great decided to come back from India to Babylon and older soldiers who were Phillip's soldiers, bedore leaving he asked them to go through Hindu Kush, an easier way for older people. Whereas he left himself, Petale, India, through the desert of Makran, a very difficult and dangerous road. Whereas half of the army leaded by Narkos was aksed by him to go through the Indian Ocean, thinking that he will be connected with Nile and will come out in the Mediterranean Sea. I think that those who were sent through Hindi Kush about six thousand soldiers stopped in actual Burria. But, it is not sure yet becouse Alexander in order to protect the rear of the supplies he left many of his soldiers as in Baktria and in any other fortress. Burushu could be any of those soldiers.

Common mistake

Whereas in 1990, in a cocktail in Washington t was my honor to have a long conversation with the Pakistani's abassador in Washington and I asked him: "Tell me does it look like that the family Buta seems to be with European face that it is whiter from other Pakistanis". He told me that they are Greeks and remained there after Alexander, they even have the monument of Alexander the Great in their town and that they are called Pashtun-Pashto-Invader(Pushtues-Albanian).








Burushet:


Burushet, gjithashtu te njohur si Burushas, jetojne ne tre zona malore ne Pakistanin verior qe njihet me emrin Hunza. Asnjeri nuk di origjinen e sakte te Burusheve, por sipas legjended, 3 ushtar nga ushtria e Aleksandrit te Madh, erdhen dhe u vendosen ne Hunza rreth 300 BC. Nje tjeter histori thote se Burushet, u spostuan poshte nga veriperendimi i Indise nga pushtuesit Indo-Arjan. Per qindra vjet territori i krahines se Hunza udhehiqeshe nga nje princ. Me vone nga 1892 deri ne 1949, Anglezet ishin ata qe benin ligjin ne keto territore. Ne 1949, Pakistani morri perseri kontrollin e Hunza. Kjo u arrit nepermjet traktatit qe u krye me Kombet e Bashkuara dhe qe solli fundin e luftes Pakistan-Indi per kete krahine. Burushet jane njerez shume krenar dhe mjaft mikprites. Shume prej tyre kryesisht punojne token, por disa merren dhe me tregeti dhe turizem

Disa nga Burushat punojne per shtetin. Lidhjet familjare te Burusheve jane shume te rendesishme. Burri eshte gjithmone ne krye te familjes. Ato zakonisht nuk martohen me asnje grup tjeter etnik, as Hunza ose Nagar Burusho. Shtepite e tyre jane ndertuar me beton ose gur dhe nuk jane shume te ngrohta nga dimri. Zakonisht perdoret Kerosene per tu ngrohur. Burushet hajne shume fruta, perime dhe prodime gruri. Disa nga ushqimet e tyre te preferuara jane pjeshka, kajsia dhe arrat. Ata rrisin dhente per lesh dhe qumesht. Industria e tyre primare eshte prodhimi i rrobave prej leshi dhe kajsia te thara.

Gjuha qe flitet nga Burushet quhet Burushaski. Eshte gjuha e tyre kryesore por nuk eshte akoma nje gjuhe qe shkruhet. Njerez te kualifikuar nevojiten per te formuluar alfabetin e ketyre njerezve, ne nje menyre qe Bibla te perkthehet ne gjuhen e tyre. Hunza, Nagar dhe Lugina Yasin kane dialekte te vecanta. Shume ngjashmeri ka ndermjet Hunza dhe dialektit Nagar. Urdu eshte gjuha kombetare e Pakistanit dhe eshte dhe gjuha dytesore e Burusheve.

Tradicionalisht, Burushet ishin animist, besonin ne objekte qe nuk kane shpirt, por Islami tani eshte feja e tyre. Burushet kane nje diference nga lugina ne lugine te klasifikuar se nga kush fraksion i Islamit ato ndjekin. Shume prej tyre jane Ismails, te tjeret Shia ose Sunni. Aga Khan qe eshte dhe udheheqesi shpirteror i Ismailive dhe thuhet se eshte i vetmi qe ka Shpirtin e Shenjte. Ata besojne se ai eshte rapresentuesi i Zotit ne toke. Ismaili nuk besojne se Jezusi ishte femija i zotit, por ama ato besojne se ai qe nje profet i madh. Burushet nuk kane asnje fare urrejtje ndaj Krishtereve sepse ato pranohen si udheheqesat shpirteror ne kuptimin vellazeror. Ata madje jane dhe te hapur sa here ka diskutime per Zotin dhe nuk e dekurajojne kurre ate qe do te lexoj Biblen. Shiitet nuk jane dhe aq te hapur.

Ne ditet e sotme populli Burush vuan shume nga shendeti. Mungesa e ujit, dhe izolimi nga bota kane ndikuar shume ne varferine e keti rrajoni.

[Zero Cool]

Fisi Kalash në Hindu Kush.

Nga këta thijnë se 5 ushtarë të Aleksandrit të Madh ishin ndalë në këtë pjesë të botës dhe ishin martuar me femrat e atij vendi. Sot në atë vend gjenden përafërsishtë 3000 Kalash.

Ata janë definitivishtë më të bardh se Pakistanezët dhe natyrishtë ndyshojnë nga Pakistanezët (sipas një shokut tim nga Pakistani).

Pasi çë këta ushtar të Lekës së Madh janë martuar me femrat e atij vendi natyrishtë edhe gjuha e tyre është e përzier. Dhe duke qenë të vetëdijshëm se fëmijët flasin gjuhën e nënës ne nuk mund të presim ngjajshmëri shumë të madhe mes gjuhëve të Kalashëve, Burushëve, Nuristanëve dhe me siguri edhe disa fiseve tjera. Por me siguri mund të gjejmë shumë fjalë çë kanë kuptimin e njejtë si psh PI-njëra nga këto fiset thotë për të pirë.

Ajo çë gjithashtu është interesant është fakti se këta këta (siq u përmend edhe më lartë) kanë mbetë mbrapa në kohë dhe me këtë edhe besimi i tyre i vjetër.
Këta besojnë në vëllaun e Zeusit, Zaun. Edhe kjo nuk është kurfar rastësie, sepse ZE siq e dimë ishte burimi i ZEusit në toskërishte, kurse ZA gegnishte është burim i ZAUt të Kalashëve.

Këta e dinë fare mirë se prej nga e kanë prejardhjen (nga Leka i Madh), por kursesi nuk mund të dinë se kanë lidhje me Shqiptarët. Sepse siq e dimë historianët Grekë i bënë të gjithë Grekë, duke përfshi këtu edhe Lekën. Dhe kjo është arsyeja pse sot Kalashët thonë ne e kemi prejardhjen prej Grekëve.



Hunza



Hunza


Burushaski

[Zero Cool]

Fiset e Pakistanit që 2300 vite me prejardhje “shqiptare”








Këto fise të Pakistanit pretendojnë se janë pasardhësit e drejtpërdrejt të Aleksandrit të Madh. Ata flasin një gjuhë e cila është e ngjashme në shumë fjalë me gjuhen tonë shqipe, kanë veshjet kombëtare të cilat u ngjajnë shumë veshjeve tona antike, ata madje edhe i thërrasin me emrin shallvare.

Përpos këtyre ngjashmërive, dokumentari i mësipërm tregon se sa është muzika e tyre autoktone e njëjtë me muzikën ton folklorike, dhe me të dëgjuar, nuk do të keni mundësi të dalloni cila është muzikë shqiptare apo cila është muzikë e Huanza, apo siç quhen ndryshe ata.

Për më tepër, vallëzimet e tyre tradicionale ngjajnë tepër shumë me vallëzimet tona dhe simbolet e tyre janë simbolet identike të cilat janë përdorur prej ilireve të lashtë.

Ata kanë ngjyrë të bardhë lëkure, e cila është plotësisht e kundërt me ngjyrën e popullsisë së Pakistanit, gjë që lënë të kuptojë se ata janë racë tjetër, gjë të cilën edhe ata vet e pranojnë, por se nuk e dijnë që gjuha që ata flasin është tejet e ngjashme me gjuhën tonë, dhe atë vetëm e vetëm me gjuhën tonë.

Për ta vulosur se ata janë me prejardhje shqiptare, dokumentari e tregon edhe qenin e sharrit të cilin ata e kanë! Për t’u mahnitur me këta “shqiptarë” të cilët edhe pse 5000 kilometra larg neve mendohet që janë të të njëjtit gjak.

[Zero Cool]

Historia 2300-vjeçare e “shqiptarëve” të Qafiristanit







Kjo është një temë disi e rrahur në shtypin shqiptar në formën e një kërshërie, kurioziteti shkencor, por asnjëherë nuk është marrë me seriozitet nga autoritetet tona shkencore, megjithëse kemi të bëjmë me një rast unik të ekzistencës të paraardhësve tanë, ilirëve, në një cep tjetër të botës, me mijëra e mijëra kilometra larg, që mund të hedh dritë mbi historinë e tyre, por edhe mund të pasurojë historiografinë tonë. Ngaqë, ka qenë një vend i izoluar për mijëra vjet, atje janë ruajtur të gjalla tiparet popullore, gjuhësore e zakonore pellazge-ilire-arbëreshe-shqiptare.







Ekzistencën e Ilirëve në rajonin e madh gjeografik të Indokinës, në Qafiristan (sot Nuristan), një vend ku piqen Afganistani, Pakistani, Kina e Taxhikistani, dhe pikërisht në atë zonë ku para disa kohësh u vra Bin Ladeni, fillimisht e ka zbuluar shkrimtari amerikan James Hilton, me veprën e titulluar “Horizonte të humbura” (Lost Horizon). Më pas, në maj 1983, në gazetën “Lidhja” të Antonio Belushit ka shkruar Ernesto Skura shkrimin me titull “Ilirët në Afganistan”. Të njëjtën gjë ka bërë në librin “Arvanitasit”, historiani i madh me prejardhje shqiptare, Aristidh Kola, i cili dëshmon kohën e vendosjes së ilirëve në atë vend të largët.

Historia e hulumtuar deri më sot tregon se këta janë pasardhësit e 6000 luftëtarëve ilirë të larguar nga shteti i tyre pas vrasjes së mbretit Kliti, nga Aleksandri i Madh, rreth vitit 300 para erës sonë. Ata ngelën andej, për shkak të largësisë nuk mund të ktheheshin në atdhe, por u vendosën në atë rajon ku u detyruan të martoheshin me gra vendase. Gjuha e tyre quhet burrashka, gjuha e burrave, ndërsa gratë flisnin gjuhën tjetër. Tani kjo gjuhë përsëri quhet burrashka, por është e përzier dhe nuk shkruhet.

Karakteristikat e banorëve të Hundëzës janë të ndryshme nga ato të pakistanezëve: ata jetojnë gjatë, janë shtatlartë dhe kanë flokë gështenjë, bëjnë dhe pinë verë si askush tjetër nga zonat dhe rajonin ku jetojnë. Lugina ku jetojnë quhet në ditët e sotme Hundëza (Hundë e vogël) dhe me të vërtete kjo fushë mbyllet me një hundëz midis dy maleve që e rrethojnë. Një tjetër vendndodhje moçalore quhet Balta. Mali përballë quhet Torabora (Tu ra borë). Një mal tjetër ngjitur me luginën është i mbuluar me akullnaja, të cilat rrëshqasin me kalimin e kohës. Ky mal quhet Rakaposhi (Ra kah poshtë).

Edhe pse vendi është malor, ai është shumë pjellor në prodhimin e zarzavateve, frutave e drithërave të ndryshme, si për shembull: patate, bizele, kastravecë, grurë, misër, elb, kajsi, dardhë, mollë, pjeshka, kumbulla, fiq, qershi, rrush, shalqi etj., që nuk i kultivojnë vendësit. Banorët janë bujq (arë-bërës) të shkëlqyer dhe kanë krijuar një sistem mahnitës e madhështor tarracash dhe vaditjeje për to. Kanalet kullues, që lidhin dhe ushqejnë tarracat me ujë quhen Kulluse. Njerëzit janë shumë mikpritës dhe ndihmues të njëri-tjetrit. Kryetari i Hundzës e ka titullin Mir (Më i miri). Festa më e madhe është Viti i Ri diellor (ashtu si pellazgët, arbëreshët), quhet Naurosh (Na uro) dhe bie më 21 mars.

Hundëzakët janë shumë të ndryshëm në krahasim me pakistanezët me lëkurë të errët apo me afganistanasit, taxhikistanasit e kinezët. Hundëzakët janë të bardhë dhe me mollëza të kuqe. Shumica e 50 mijë hundëzakëve kanë sy të kaltër, të gjelbër ose bojë hiri dhe flokë që kalojnë nga e verdha e misrit tek e zeza e korbit. Disa fëmijë kanë edhe flokë të kuq.

Lart në male është një fis i madh që quhet Kalash dhe ngjashmëria e tyre me paraardhësit evropianë të lë me gojë hapur. Perënditë e Kalasheve kryesohen nga perëndia Di-Zau (Diell-Zeus). Kalashët skalisin në portat e tyre edhe një gjë që shpreh origjinën e tyre të lashtë ilire dhe lidhjen e tyre me Aleksandrin e Madh: dy brirë dhie (edhe Skënderbeu dy brirë dhie kishte në përkrenare). Një lule të egër me ngjyrë të verdhë, që fëmijët e mbledhin në mal apo fushë e quajnë Bisha. Burrat veshin pantallona të bardha që i quajnë Shalëvare (shalë të varura), ndërsa gratë bluzën e tyre e quajnë Kamishë (që vishet në misht). Vallet e hundëzakëve shoqërohen nga daullet, fyejt apo pipëzat dhe valltarët kërcejnë të kapur dorë më dorë në formë rrethi. Një valle popullore e rëndësishme është Vallja e Shpatave, që kërcehet vetëm nga burrat dhe valltarët vishen me rrobe me ngjyra të quajtura Kamarbunde.

Banorët e Hundëzës dhe Baltëzës e dinë origjinën e tyre të lashtë që kanë qenë ushtarë të Aleksandrit të Madh. Ata e lidhin origjinën e tyre me Greqinë, e cila ka patur më shumë kontakt me ta dhe nuk kanë shumë dijeni për Shqipërinë, gjuhën e së cilës flasin, pasi atje nuk ka shkelur asnjë këmbë shqiptari, pavarësisht se ka njëmijë e një arsye për të shkelur e për t’u ngulur mirë.

Dijetari Dr. J. M. Hoffman ka vizituar dy herë Hundëzën dhe ka nxjerrë këto konkluzione: Vendbanimi i ilirëve është aty ku takohen Afganistani, Pakistani, Kina, Taxhikistani, në pjesën e Pakistanit. Lugina ku ata jetojnë sot quhet Hundëza (Hundë e vogël). Kjo fushë mbyllet me një hundëz, rrethohet nga dy male 6000-7500 metra mbi nivelin e detit. Një vend moçalor aty quhet Balta. Pllaja e Hundëzës është 2300-2700 metra mbi nivelin e detit. Vendi ku banonin ilirët më pas u quajt Kafiristan (të pafetë, qafirët), sot e quajnë Nuristan.

Ata pinë verë të përzierë me ujë, si paraardhësit e tyre. Jetojnë shumë vjet, pinë shumë ujë që rrjedh nga akullnajat, pinë çaj me rrëshirë shkëmbi (që e quajnë shëlli-rë). Nuk pinë kafe ndërsa janë shumica vegjetarianë.

Gjuha e vendit illirian Makedhonia ishte Skipja - Shqipja e Lekës së Madh, e të atit të tij, Filipit të Makedhonisë. Ishte ajo gjuha që nuk e kuptonin autorët antikë, të cilët nga mëria ekspansioniste e quanin shqipen e vjetër edhe gjuhë barbare (“Aleksandri i Madh fliste një gjuhë barbare, që nuk ishte as greke dhe as latine”). Ishte ajo shqipja e Lekës së Madh, e përcjellë gjatë pushtimeve të tij në Aleksandri, Hindi, po ashtu deri tej illerit gjërman, në rrafshin trekontinental afriko-azio-evropian. Leka i Madh nuk pushtoi vetëm ushtarakisht, por edhe kulturalisht antikitetin botëror të kohës.

[Makresh]

Egziston nje pjes e dijetarëve Islam, te cilt pohojn se Aleksandri ishte Pejgamber, i cili njihët me emrin Dhulkarnejn.

[Zero Cool]

Postimi origjinal është bërë nga Makresh

Egziston nje pjes e dijetarëve Islam, te cilt pohojn se Aleksandri ishte Pejgamber, i cili njihët me emrin Dhulkarnejn.

Mundet të jetë Makresh, sidoqoftë për mua është mëkat i madh fakti që Grekët kan përvetësu të gjithë ata që kan lënë gjurmë në histori. Grekët janë hajdutët më të mëdhenjë të historisë duke u pasuar nga shkijet.





Kujt i takon Leka i Madh?



Pretendimet e studiueses italiane Lucia Nadin, se ka zbuluar një testament që dëshmon se Aleksandri i Madh “është pinjoll i farës ilire”, ka “sqaruar” dilemat e shumta se kujt i takon Aleksandri i Madh, që shpesh herë ka qenë temë diskutimi në mes të popujve të Ballkanit. Publicistët shqiptarë theksojnë se faktet shkencore disa herë e kanë dëshmuar se Aleksandri i Madh, ose siç njihet ndryshe Leka i Madh, ka prejardhje ilire.



Historiani dhe publicisti Jusuf Buxhovi, theksoi se testamenti i publikuar ditëve të fundit, i cili u zbulua nga studiuesja italiane Lucia Nadin, nuk është diçka e çuditshme. Sipas tij, historiografia e cila mbështetet në burime të antikitetit dëshmon se Aleksandri i Madh nuk ka qene grek, por gjenealogjia e tij familjare më së shumti e lidh atë me Ilirët.

“Nëse analizohen burimet antike, atëherë prejardhje e mbretërisë së Maqedonisë është nga e gjashta dorë e mbretërisë së dardanëve. Kjo është shumë e qartë. Mirëpo, këtu historiografia serbomadhe qëllimisht ka krijuar huti në botimet e tyre për historinë. Historianët maqedonas dhe ata serb i kanë trilluar tekstet e historisë, duke u përpjekur që maqedonasit ta përvetësojnë Aleksandrin e Madh. Unë kam vërejtje edhe për historianët institucionalë, si në Kosovë ashtu edhe në Shqipëri, të cilët duhet që t’i korrigjojnë qëndrimet e tyre të gabuara se Leka i Madh ishte grek. Këtë lëshim të tyre më së miri mund ta shohim tek tekstet që përdoren nëpër shkollat tona, respektivisht te libri Historia e Popullit Shqiptar, i botuar në vitin 2002, e ku mbretëria e Maqedonisë shkëputet nga trashëgimia dardano-ilire. Veçanërisht, historiografia e autorëve të Shqipërisë në raport me Lekën e Madh është shumë vulgare”, ka thënë Buxhovi për Telegrafin.

Publicisti Kim Mehmeti theksoi se raporti i shqiptarëve me figurën e Aleksandrit të Madh ka qenë raport korrekt dhe objektiv, raport që duhet të jetë ndaj një figure që i ka rrënjët në lashtësi.

Ai ka theksuar se zakonisht në Ballkan të gjithë tentojnë që t’i përvetësojnë figurat historike, duke treguar se e kanë një hero të tyre të rëndësishëm.

“Fatmirësisht, shqiptarët gjatë historisë së tyre asnjëherë nuk kanë përvetësuar pa të drejtë heronjtë, sepse çdo here si popull kemi pasur heronj të shumtë në historinë tonë kombëtare. Nëse vërtetohet përmes zbulime shkencore se Aleksandri i Madh ka rrënjë shqiptare, kjo duhet të na bëjë të ndjehemi krenarë”, ka thënë ai për Telegrafin.

Mehmeti, duke folur për raportin në mes të Republikës së Maqedonisë dhe historiografisë, tha se përmendoret te cilat gjendjen ne Shkup pothuajse të njëjtat i gjen në Athinë, Sofje dhe gjetiu, për shkak se maqedonasit vazhdimisht përvetësojnë heronjtë.

Ndryshe, studiuesja e shquar italiane Lucia Nadin ka zbuluar një testament të Aleksandrit të Madh në të cilin ai i drejtohet popullit të Shkodrës duke ju dhënë atyre një territor në administrim si dhe duke ju drejtuar me fjalën se ai është “pinjoll i farës së ilirëve”.

Dokumenti është publikuar këto ditë nga studiuesja italiane e cila ka bërë një hulumtim për Aleksandrin e Madh.

Në letrën e dërguar shkodranëve, Aleksandri i Madh shkruan: “Unë Aleksandri, bir i Filipit, mbretit të maqedonasve, mishërim i monarkisë, krijues i Perandorisë Greke, biri i Zeusit, bashkëbisedues i Brahamanëve dhe i Pemëve, i Diellit dhe Hënës, triumfues mbi mbretëritë e Persëve e të Medëve, zoti i Botës prej ku lind dhe ku perëndon dielli, nga Veriu në Jug, pinjoll i farës së shquar të popujve Ilirikë të Dalmacisë dhe Liburnisë dhe të popujve të tjerë të së njëjtës gjuhë që popullojnë Danubin dhe zonën qendrore të Thrakës, u sjell dashurinë, paqen dhe përshëndetjet e mija dhe të të gjithë atyre që ndjekin sundimin e botës.

Duke qenë se ju gjithmonë me jeni treguar të besës dhe të fortë e të pathyeshëm në betejat e bëra krah meje, u jap dhe u dorëzojë juve në zotërim të lirë gjithë hapësirën e Akuilonit e deri në skaj të Italisë së Jugut. Askush tjetër, veç jush, të mos guxojë të vendoset dhe të qëndrojë në ato vende. Dhe, po u gjet ndonjë i huaj, ai do të mund të qëndrojë vetëm si skllavi i juaj, dhe pasardhësit e tij do të jenë skllevër të pasardhësve tuaj.

U shkrua në Kështjellën e qytetit të Aleksandrisë, themeluar prej meje buzë lumit madhështor të Nilit në vitin XII. Me vullnet të perëndive që nderohen në mbretëritë e mia, Zeusit, Marsit, Plutonit dhe Minervës, perëndisë së perëndive. Dëshmitar të këtij akti janë Atleti, logotheti im, dhe 11 princa të tjerë, të cilët unë po i emërojë si trashëgimtarë të mi dhe të të gjithë Botës, meqenëse po vdes pa lënë pasardhës” (testamenti është zbuluar dhe përkthyer nga studiuesja italiane Lucia Nadin, të cilin ajo e ka paraqitur në hulumtimin shkencor, “Statuti de Scutari, della prima meta del secolo XVI con le addizioni fino al 1469”, e cura di Lucia Nadin, giogno 2002, Romë)

Më poshtë mund t’i lexoni qëndrimet e disa studiuesve, shkrimtarëve, të cilët e dëshmojnë prejardhjen ilire të Aleksandrit të Madh.

Rose Wilder Lane, shkrimtare e studiuese amerikane e njohur në të gjithë botën, në vitin 1920 ka vizituar Shqipërinë e veriut dhe pastaj ka shkruar librin “Majat e Shalës”, ku ndër të tjera shpjegon se “Aleksandri i Madh ishte nga Mati (nga babai) dhe kur u rrit shkoi ne Maqedoni”. Lane, në bisedë e sipër me një malësor, tregon se si ai (malësori) duke folur për figurën e Aleksandrit të Madh, rendit brezat paraardhës të tij: Karana, Cenua, Trimi, Perdika, Argua, Filipi, Ajeropi i cili u bë dhe mbreti Dare i Maqedonisë dhe kishte këta pinjollë: Alqeti Leka , Arminti, Perdika i Dytë, Arqelloja i Dytë, Oresti, Leka i Dytë, Filipi i Dytë dhe Leka i Madh (i biri Filipit dhe Olimbisë) që njihet me emrin Aleksandri i Madh i Maqedonisë.

Profesori Edvin Jasques, duke folur për vetitë e shqiptarëve dhe lidhjen e tyre me Aleksandrin e Madh, thotë se "ilirët ose shqiptarët, këta bijë të paepur, ishin luftëtarë të shqipes, trashëgimtarë të denjë të Akilit, Filipit, Aleksandrit të Madh dhe Piros së Epirit...".

Edit Durham, shkrimtare britanike që u bë e famshme për shkrimet e saj antropologjike rreth jetës në trojet shqiptare, në fund të shekullit XIX dhe fillim të shekullit të XX, ka thënë se Leka i Madh, pa dyshim ishte shqiptar”.

Studiuesi francez Robert D’Angely, i njohur për hulumtimet e tij shumëvjeçare për dhe rreth shqiptarëve thekson se “gjeneralëve të vet, Leka iu drejtua në gjuhën amtare, pellazge ose shqipe”.

Ndërsa, Straboni ka thënë “Maqedonia më përpara quhej Emathia”, sipas Emathit. Shumë historianë fjalën Emathia e zbërthejnë me gjuhën shqipe si “i madh”. Emrin tjetër më vonë e mori nga një udhëheqës i vjetër, që quhej Macedon. Sipas Strabonit, këtë vend e sundonin disa nga fiset epirote dhe ilire. Pak a shumë të njëjtën gjë thotë historiani romak, M. Iuniani Iustini, e po ashtu Plini.

[Zero Cool]

Alexander the Great Macedonian+Illyriane origine.








Google translator



Alexander the Great, expeditions, military battles ...

The album contained more about the kingdom of Alexander the Great of Macedonia

The exhibition "In the kingdom of Alexander the Great" in the Louvre Museum in Paris in 2011 opened until 6 January 2012 ...

Finally, on this special exhibition Macedonia secede from the Hellenistic world "Greek" for taking over cultural inheritance that belonged to the people but he was denied so far, according spe ... lance, these scenes are mortal similar to the Iliad also know that this occasion is paid attention to the old Illyrians and Macedonians that according to these texts "-Hellenic Greeks" regarded as "Barbarian" ... but the reality emerges from the earth and these graves are above surface of the earth by asking him to witness trashegimsise that had belonged to the people and not those who claim Greek or Macedonian Greek Volgarofoni=Bulgarian B-is .... So, a little late but divorce forced, finally came to the benefit of everyone, especially the science ...

The benefit of this exhibition is that, once described as not that these helmets are Hellenistic Greek or Macedonian, but Illyrian, although we have found that ancient Macedonian territory in Sindos, today Echodoros, near Thessaloniki VI century, around the year 520 before Christ ... is the bronze helmet mask is golden but ... It should be noted that all the old names are the names of young unscrewing also Aigai, is turned into Vergina, but the dynasty of Macedonian kings is Argead, where The first king was ARGEU, VII century, BC, after his Vienna;
AMINTASI of I, vassal of Darius the first, then pumped;
Alexander I and its immediate aftermath Vienna;
Alketa II, and last but this dinastije
Alexander I of known as the father of the new Macedonian dynasty with his son
PERDIKASI II takes up mbretrinë in 448, where after his Vienna
The ARKELAOSi ARKELAOS and II, this oresti rooted expire and the latter starts a new dynasty else that comes directly from
Alexander I of 454 BC, the son of Amintasit I, (where it was helmet must present his or age) after his Vienna;
AMINTASI II which marries the princess Illyrian
EURIDIKEN and arise:
Alexander II Perdikas II and Philip II, these three were the chieftains of the Illyrians by their mother Euridika, where the first two were killed last survived only;
Philip II Illyrian nephew who grew up in exile in Illyria who married a princess from the king of Bardylis, had a son, then even married a princess from another Illyrian tribe of Molossoi, Pinces Olympia,
Olimbia of Molossoi on which bore;
Alexander the Great, as we see, similarly we FILIP II as well
Alexander III are of Illyrian origin, no doubt that this is Illyrian dynasty but the old Macedonian territories where there had no connection with blood or marriage but only the Hellenes with the Illyrians.

[vjeshta]

Ne filmin e tij, xhiruar s'fundmi, personazhin e tij, e paraqesin si Gay.

[Zero Cool]

Postimi origjinal është bërë nga vjeshta

Ne filmin e tij, xhiruar s'fundmi, personazhin e tij, e paraqesin si Gay.

Une e kam kuptu si biseksual e jo si homo (gay).

Mendimi im:
Ne koherat e vjetra te bashkesive primitive, sikur edhe tani ne shumicen e shteteve (bashkesi jane edhe keto apo jo? ) seksualiteti eshte kuptu keshtu sic po interpretohet edhe ne filma.Ne ate kohe homo/biseksualiteti nuk ishte as mekat e as turp.

Kjo ishte koha e Lekes se Madh.
Me pastaj:

Mu per kete me perpjekjet per te shthurre bashkesite primitive dhe per te transformuar ne ato moderne synohej nje perparim ne te gjitha fushat, edhe ne seksualitet. Gati ne te gjitha librat(sidomos ne ato fetare, libra keto me shume infuence ne bashkesite njerezore) e asaj kohe tentohej nje ndalese e marrdhenjeve bi seksuale dhe zooseksuale (sex me shtazet).

Edhe sot e kesaj dite ne shoqerite me pak te zhvilluara, per nje burre, nje gomar ka ma shume vlere sesa nje grua mu per faktin qe gomari i sherben per te gjitha inkluzivisht edhe per sex.
Mu per kete ne kohet e vjetra njerezve u eshte transmetuar se seksualiteti eshte vetem per te lindur femijet. Marredheniet seksuale qe nuk i sherbejne ketij qellimi, konsiderohen si mekat. Kjo ishte ne te gjithe boten keshtu.

Sot po lejohet homo dhe biseksualiteti gati gjithkund qe une e kuptoj si nje kthim prapa...

[vjeshta]

Postimi origjinal është bërë nga Zero Cool

Une e kam kuptu si biseksual e jo si homo (gay).

Mendimi im:
Ne koherat e vjetra te bashkesive primitive, sikur edhe tani ne shumicen e shteteve (bashkesi jane edhe keto apo jo? ) seksualiteti eshte kuptu keshtu sic po interpretohet edhe ne filma.Ne ate kohe homo/biseksualiteti nuk ishte as mekat e as turp.

Kjo ishte koha e Lekes se Madh.
Me pastaj:

Mu per kete me perpjekjet per te shthurre bashkesite primitive dhe per te transformuar ne ato moderne synohej nje perparim ne te gjitha fushat, edhe ne seksualitet. Gati ne te gjitha librat(sidomos ne ato fetare, libra keto me shume infuence ne bashkesite njerezore) e asaj kohe tentohej nje ndalese e marrdhenjeve bi seksuale dhe zooseksuale (sex me shtazet).

Edhe sot e kesaj dite ne shoqerite me pak te zhvilluara, per nje burre, nje gomar ka ma shume vlere sesa nje grua mu per faktin qe gomari i sherben per te gjitha inkluzivisht edhe per sex.
Mu per kete ne kohet e vjetra njerezve u eshte transmetuar se seksualiteti eshte vetem per te lindur femijet. Marredheniet seksuale qe nuk i sherbejne ketij qellimi, konsiderohen si mekat. Kjo ishte ne te gjithe boten keshtu.

Sot po lejohet homo dhe biseksualiteti gati gjithkund qe une e kuptoj si nje kthim prapa...

Aresyeja qe nderhyra ishte shkrimi i Makreshit. Disi...edhe pejgamer edhe homo apo biseksual mu dok diqka e pakjarte.

Po i bjen, sa kuptova;

...qe, te klasifikojsh diqka te turpshme apo te paturpashme, krejt qenka nga koha se ku ndodhen e jo veprea ne vete.


Luaje macë kokën e buallit!

Ps, MACA PO E PRET KOHËN...

[Makresh]

Nese ka qen pejgamber, sigurisht qe s'ka qen as homo e as biseksual.

Un nuk kam njohuri te shumta, vetem se thash qe egziston nje numer dijetaresh qe nuk e perjashtojn mundesin qe Alexandri te kete qen Pejgamber i Zotit,


DHULKARNEJNI – DYBRIRËSHI


Kur’ani Suretu El Kehf ajeti 83.

“Të pyesin ty për Dhulkarnejnin, thuaj: “Do t’ju rrëfej për punën e tij me Kur’an (me shpallje)”
84. “Ne i mundësuam atij forcë në tokë dhe i dhamë mundësi për çdo send që mund të arrijë”
86. “Deri kur arriti në perëndimin e diellit, e gjeti se po perëndon në një farë burimi me lym të zi dhe aty e gjeti një popull. E Ne i thamë: O Dhulkarnejn, ose do t’i dënosh, ose do t’i marrësh me të mirë e t’i udhëzosh!”
87. “Ai (Dhulkarnejni) tha: “Ai që vazhdon edhe më tej të jetë zullumqar, atë do të dënojmë.”
90. “Deri kur arriti vendlindjen e diellit, e gjeti atë si po lind mbi një popull, që nuk i kemi dhënë ndonjë mbulojë prej tij (diellit).

Ajet 91 flet për sundimin e drejtë të Dhulkarnejnit.
Ajeti 93, Dhulkarnejni shkon drejt Veriut ku gjeti një popull që nuk kuptonte gjuhë tjetër veç gjuhës së vet dhe ata u ankuan për Je’xhuxh Me’xhuxhët, që bëjnë shkatërrime në tokë dhe kërkuan që t’i japin një tatim për të ndërtuar një pendë mbrojtëse.
Ajeti 95,96. Dhulkarnejni u kërkoi fuqi punëtore, hekur dhe bakër, ndezi zjarr dhe bëri një pendë të pakapërcyeshme deri në ditët e fundit të botës. Kur’ani fundin e botës e lidh me daljen e Je’xhuxh Me’xhuxhëve. Në kaptinën “Enbija” ka disa ajete që flasin rreth tyre si një nga shenjat paralajmëruese për afrimin e Kijametit.