Ditari i ndjenjave....!

[Zero Cool]

Ndryshe nga mbrem...sonte po e festoj ikjen tende! I vetem,pa dhimbje,vuajtje apo lot! Madje dhe erresiren u mundova qe ta largoja! Ndeza te gjitha dritat e dhomes dhe sikur u ndjeva me ndryshe. I thash vetes qe Ti vlen me shume se Ajo! Dhe si per cudi ashtu u ndjeva...i vlersuar! Fundi fundit ti humbe dike qe te donte. Ndersa une...thjesht ate qe me shkaterronte c'do dit! C'fare ndryshimi apo jo?...! Po ngre dolli per veten...per ty...per ne te dy! Po ngre dolli per dhimbjen,vuajtjet dhe lotet! Po ngre dolli per te shkuaren,te tashmen dhe te ardhmen! Dhe dollin e fundit e ngreva per shoqerin tende!!
Per ato qe perflasin dhe manipulojn fjalet si mbas deshires se tyre!! Per ato qe nderhyn kur ne u lidhem,dhe heshten kur u ndam!!
Per ato qe ti fshinin lotet kur ishin me ty,dhe qeshnin kur largoheshin!!
Por mbi te gjitha prandaj ekziston nje Zot. E me kaq mbaroi dhe shishja e veres! Doja te hapja te dyten po s'kisha se per ke te ngreja me dolli! Fundja...me kaq mjaftoi! Mbase do ta pi kur te mesoj dicka te ngjashme me mua,per ty apo shoqerin tende!! Apsolutisht mos e merr si urim,sepse nuk eshte i tille! Por thjesht bota me rrota eshte...ashtu sic thua dhe ti...
As te fle nuk dua. Dua qe agimi i kesaj dite bashke me lindjen e diellit te me gjejn zgjuar ashtu si c'do nate. Por ama ndryshe nga netet e tjera! Dua ti them qe e permbysa realitetin me emrin sfid! Ja dola vetem pa Ate!
Dua ti them qe e rigjeta forcen qe kisha DIKUR!
Dua ti them aq shume...sa qe s'do pushoja kurre se shprehuri ketu!
Por kryesorja mbi te gjitha eshte se dua ti them qe ATE dhe ATO qe na ndan me vjen keq qe nje dit do ti shoh keshtu si veten! Keshtu sic une isha! Per ATE me vjen vertet keq. Jo se e doja...por nuk e meriton,sepse nuk eshte si ATO. Ndersa per ATO s'do kem keqardhje! As gezim. S'di se si ta quaj! Mbase Krenari! Une ja dola...duke u rrezuar e duke u ngritur serish! Duke u zvarritur pas gjithckaje qe mendoja se me jepte force! Mbi te gjitha duke gjet mbeshtetjen e disa personave qe vertet ja vlen ti FALENDEROSH!
Ne rrugen e gjate te jetes,e di qe do perballem serish me shume disfata.
Por mjaftoi nje fitore per te kuptuar se e pamundura nuk ekziston!
Thjesht paska njerez pa kurajo...te cilen duke luftuar arrin ta fitojn ate...KURAJON!
Me fal ZEMER... Mbi te gjitha,me fal qe po te quaj serish Keshtu!

[Denim]

Tashmë isha më i vendosur për tu pagëzuar, por duhesha të kaloja rrugëtim të gjatë për të arritur deri tek caku. Kur shkova te shtëpija, nëna me pyeti ku isha, i thash isha me shokë, e besoj, e ndiva veten keq që po genjeja nënën e cila me vujte më kishte rritur dhe edukuar, thuja vetem sepse babai ka vite që punon në mergim. U mbylla në dhomen time, hapa kompjuterin, hyra në internet, kërkoja faqe katolike shqip. Kërkoja dhe gjeta gjëra interesante, u befasova sa shumë kisha katolike paska nëpër trojet shqiptare, shumica nga ato ishin të bukura, zemra mu kënaq.

Vazhdova me kërkime, dhe ja çelsi që më duhej, gjeta Biblen në gjuhen shqipe. Faqja quhej www. Bibla.net. Kisha shumë paqartësi, fillova të lexoj nga fundi, duke mendu se lexohet sikur Kurani, ama asgja nuk kuptoja kështu. Dilsha nga një kapitull në tjetrin. Mbeta pa gjumë deri në ora 5 e mëngjesit. Shyqyr se ishte ditë e diele, dhe nuk duhej të dilsha në punë, sepse lokali ku punoja ishte i mbyllur. Nëna më trokiti në derë në ora 10, me vështirsi u zgjova, hengra bukë dhe piva kafe.

Thirra të fejuaren time në mobil, pas gjysem ore u takuam në qytet, shkum në ameltore, pimë nga një limonat. Bisedonim për përgatitjen për martesë. Kishin mbet edhe 6 muaj deri te dasmja jonë. Duke folur, nga naiviteti e pyeta: a kishe pranu meu ba katolike ? Mu përgjigj : kurr nuk bana kaurre (krishtere) !

Ajo kishte migjen imam, dhe familja e saj ishte shumë e islamizuar. Fillova t'ja spegoj se të gjithë shqiptarët para 300 vjetve kanë qenë katolik apo ortodoks, por kot, ajo ishte skuqur në fëtyrë, dridhej nga nervoza. Pastaj i thash vetem të testova. Po të kishte pas guxim ndoshta ma kish dhanë një shuplak !

Pas një jave, kamë udhëtuar për në Gjakovë për vizit te disa shokë (i njohja që nga koha e luftes). Jemi kënaq duke shëtit, në një pjesë të qytetit vërejta dy kisha katolike. U thash tre shokve dua të hyj mbrenda. Ata qeshen me mua, dhe më than me humor: hajt bre a e ki menjen meu ba prifta a ? U përgjigja me humor: po du meu ba prift ! Njëri nga shokët banonte nja 5 minuta nga kisha, dhe kishte vizitura këtë kishë me qindra herë edhe pse ai është musliman. Aty ishte një si dyqan ku shitnin libra dhe kryqa katolik.

Bleva Biblen, kushtoj dikund 15 euro më duket. Ishte liber me mbi 600 faqe dhe me kualitet të lart. Pas qëndrimit tim dy ditor u ktheva në qytetin tim, biblen e kisha mëshef në qanten e krahut. Kisha frikë që ma shef dikush. U futa në dhomen time, tani vazhdova të lexoj biblen, por këtë herë vetem pjesë nga Ungjilli, ashtu si më pati kshilluar një grua aty tek kisha në Gjakovë.

[Zero Cool]

Atë e kishte marrë malli kaq shumë për atë njeri! Ajo i mungonte atij çdo ditë, por sot i mungonte edhe më shume.

Përse?
Dikund dëgjohej kënga 'Ilaçi im', dhe zhurma e lotëve që përplasej në bllokun e shkrimeve te tij. Çfarë e mundonte vallë atë?
Në një cep të dhomës ishte një faqe kalendari e grisur, muaji maj ishte ndarë në shume copa dhe po pëngjante në puzzle! Ai qante dhe nuk pushonte së thirruri emrin e saj.

Po shikonte një fotografi dhe filloi të pëshpëriste:
"Zemër, sot bëhen katër vjet që nga momenti që kam kurorëzuar dashurinë time ndaj teje me puthjen e parë, atëhere kurë më dhurove dhuratën e parë, kurë me the fjalën e parë*. Janë katër vite që nuk kam rreshtur kurrë së dashuri dhe kujtuar. Më ke munguar si vesa që i mungon lules në gjdo mëngjes. Sikur të mund të dije sa më mungon edhe sot.
Padashur jam kthyer në kujtimet e tretura të katër viteve më parë dhe .. ahhh, sa shumë kemi ndryshuar ne dhe gjërat që na rrethonin! Trishtohem kur kujtoj sa të lumtur kemi qenë dhe sa te largët jemi tani. Vendtakimi ynë i parë dhe të gjitha rrugët ku po ecnim së bashku sa të shkretë më duken sot. Sa bosh më duket qyteti, sot, pa ty, pa ne.

Akrepat e orës kanë ngecur në 12:00. Vetëm buzëqeshja yte mund t'i lëvizë ata. Ishte shumë e vështirë për mua keto dy vitet e fundit të shtirem sikur gjithçka është në rregull. Ka qenë shumë e veshtirë për mua t'i them botës, që të ka harruar, aq ma e vështirë ishte t`ia them vetës këtë. E kisha shumë vështirë të mbaj lotët kur dikush po përmendte emrin tënd. E din?

Para një dite vizitova vendtakimin tonë të parë, ishte ai vendi ynë i dikurshëm. Po qëndroja aty ku të prita herën e parë, aty ku dole ti me buzëqeshjen tënde dhe e bëre diellin të turpërohej para dritës sate.

Uhhh, sa kujtime më përplasën nëpër kokë, fytyra yte, buzëqeshjet, fjalët tua, lotët e tu...

Të menqurit thonë që ëndrrat bëhen realitet. Gënjejnë! Ti ishe ëndrra ime, dhe nuk u realizove kurrë. Ti vdiqe si një frigacake vetëvrasëse dhe kurrë nuk pate guximin të përballeshe me atë çka ndjeje në të vërtetë. E gjunjëzova dashurinë time para teje, dhe ti shkele mbi të pa mëshirë.
Jam munduar të jetoj pa ty, kam qeshur dhe do të jetoj, dhe do të qeshë por përbrenda...

Zot, të lutem më ndihmo ta harroj! "

Lotët nuk e lanë të fliste më. Stilolapsi që kishte në dorë pëlciti dhe fleta ku po shkruante u rrudhos nga shtrëngimet e tepërta.
Ajo i mungonte shumë!

* sa i madh


1

2

[lovely]

Ti, pema ime!
Unë qëndroj e fortë nën hijen tënde.
Bari nuk ndal vrullin e hapave tanë.. Këta te fundit kanë për forcë dashurinë.
Një ditë të bukur, kur gjithcka do të jetë një kujtim i largët,do të ta shtrëngoj dorën me fuqinë e fundit, dhe do të t`falënderoj për bashkëudhëtimin nëpër këtë rrugë.
Asnjëherë nuk u garantua lehtësi, gurët na ngritën lart, gjithmonë u përplasëm nëpër dallgë, por mbijetuam. Mbijetuam sepse unë jam hija jote, ti je pema ime!

[Bona-us]

Kishte kaluar shume kohe qe nga hera e fundit qe kisha degjuar ate kenge....Kisha vendosur qe kurre me nuk do te ishte pjese e repertorit tim muzikor....Mbreme me lindi deshira per te provuar c'ndjesi do te me krijonte....e cuditshme !!!!!!Nuk pati lot, dhimbje, trishtim nga degjimi i atyre tingujve qe dikur me kishin bere te lumtur. Sa shume kohe ka kaluar..............Plote 1 vit pa ty.....Mbaje mend heren e fundit te takimit tone...Duhet te kishte qene nje dite e mbushur p...lot dashuri dhe buzeqeshje...Do te festonim 1 vit e 6 muaj bashke por ishte pikerishte ajo dite qe nga 2 u beme 1. Me kujtohet sa te urreva ato caste, sa ne mijra copeza mu thye zemra, sa e erret mu duk jeta. Bota humbi shkelqimin e saj. Mallkova veten qe te dashurova marrezishte dhe ty qe me lendove pafundesishte.!!!Urreva paftyresine dhe buzeqeshjen tende ironike. Nuk doja te me shihje te nxirrja lot sepse ishin lot qe si meritoje por e pamundur.....Lotet s'jane dobesi por dhimbje.....Sa here e kam pyetur veten se ku gabova ????? Pse ???? Arrita te te plotesoja cdo deshire qe kerkoje...Ndyshova per ty dhe ti e di mire. Kam falur gabime te pafalshme per hire te asaj ndjenje...Ishe puthja ime e pare, dashuria ime e pare...Buzeqeshja dhe frymezimi im..... te kujtohet ????????? dikur me quaje jeten tende......UNE DHE TI PERGJITHMONE BASHKE ASGJE DHE ASKUSH SMUND TE NA NDAJE.....Sa shpejt i harrove premtimet ...Fjale qe shkuan bashke me eren ! Valle vertet e meritova tradhetine tende....???!!! Gabimi im i vetem ishte qe te desha cmendurishte ! Nese dikur te urreva tani jo me!!! Sot pas kaq shume kohesh ndjej te kem rifituar buzeqeshjen, qetesine, te jem serisht vajza qe isha para se te te njihja ty....Do kujtoje nga ty ato momente qe me ke bere vertete te lumtur ...dhe e di ???? Te falenderoje vertete per kohen e bukur dhe nese ato momente kane qene jo te ndjera nga ty...Tashme cdo gje ka mbaruar....JO ME KUJTIMI YT NE TE TASHMEN TIME......Nuk ishte e destinuar per te qendruar bashke, Zoti te largoi nga rruga ime per te gjetur ate te duhurin , ate qe vertet do ta meritoje zemren time..... ISHE DASHURIA E PARE POR.........JO E VERTETA...

[Zero Cool]

Te kerkova mbi toke, nen toke, mbi uje, nen uje, ne qiell e ku do tjeter por prap nuk te gjeta, nuk lash gur pa levizur per ty, te kerkova posht cdo guri, nen ura, ne kopshte, lendina, kodra, male, shkretetira e akullnaja, neper fshatra, qytete edhe neper metropolet me te medha te botes, nuk lash ndertes, pallat, shtepi e keshtjell pa boshatisur por prap nuk te gjeta ty. Te kerkova ne cdo ishull e gadishull, shtet e kontinent por asgje, kerkova neper oqeane, detra e lumenj por perseri nuk te gjeta. Te kerkova ne qiell, shikova diellin, henen, yjet por ti nuk ishe edhe pse te gjitha keto kishin bukurin, buzeqeshjen dhe embelsin tende. Te kerkova me ore, me dite, me muaj, me vite por nuk te pash, te kerkova ne cdo kohe: kur dielli buzeqeshte ngroht, kur qielli qante ftoht, ne pranvere, vere dimer e vjeshte edhe kur bora mbulonte gjithqka. Te kerkova diten e naten, kur te gjithe ishin zgjuar edhe kur te gjithe flinin, te kerkova midis njerzve, midis bisedave e buzeqeshjeve te tyre por prap ty nuk te gjeta, te kerkova lart e posht, ketu e atje, afer e larg, nuk lash centimeter te tokes pa kerkuar por perseri asgje, shkova pas cdo traku me shpresen se ish i yti, pas qdo britme e zani por perseri nuk ishe ti.

I zhgenjyer qe nuk te gjeta u ula dikund me nje qoshe, buze rruges isha i rraskapitur dhe deshiroja te mbaja zi per shpresat qe me kishin vdekur, per endrrat qe me ishin rrenuar, e kisha humbur arsyen, motivin dhe deshiren per te vazhduar jeten, sepse isha i bindur qe nuk do te te gjeja kurr me. Po ndjeja dhembje, urrejtje, meri e neveri per veten, ndjeja gjithqka te keqe perveq meshires, sepse sa do qe isha munduar perseri kisha frik mos kam harruar ndonje vend pa te kerkuar. Ne keto mendime e siper nje ze doli nga mbrendsia ime, mbeta i shtangur ne vend, nuk mund ta besoja, ishte zeri yt, po po zery yt e njoha te betohem. Ishe strukur mbrenda zemres sime te pash, e ateher si per ironi te fatit me pyete: Cfare po kerkon???

fb

[natyra]

[I]Me jan zhveshur ndjenjat,
Si "trungut" gjethet..
domosdoshmerisht
me nuk ndjej,edhe po dua
Instikisht,jam rebelua
..mundohem,per ta kthyer
t'kalueren,,
Por,Me nuk vjen(pa ty)!
....
http:/www.zonkerala.com/gallery/gene...-bee-eater.jpg

Natyra.

[Bona-us]

Une nuk te dua!

Kur te shoh e ndiej ngrohtesine e zemres sime ngadale dhe ngrihet deri ne fytyren time. Kur dikush e therret emrin tend zemra fillon te me rrah, dhe e ndiej nje ftohje te lehte e cila percillet ne kurrizin tim,te te menduarit ne ty. Nese ti me flet mua nuk mund te ndryshoje asgje, perveq fjaleve te bukura qe i degjoj sepse nje engjull bisedon me mua.
Mund te te njoh nga nje distance e larget, dhe me duket sikur se me godet me therje sa shume qe shkelqen. Buzeqeshja jote eshte tingellimi me i bukur i kesaj bote dhe e vetmja qe mua me jep lumturi. Kur filloj te afrohem zemra ime fillon te rrah aq shpejte, sa qe kur me prekesh nuk mund te marr me fryme akoma.

Une nuk mund te them se nuk te dua, sepse kjo do te jete shprehje e pasakte per ndjenjat e mia qe kam per ty.

[sheqerja]

Sonte paskam nevoje te madhe te qaj, shpirti mu paska mbush buzë më buzë e zemra, zemra nuk po e mban dot dhimbjen mbrenda e ka fillu të pikojë gjak. As syri nuk po i mban dot lotët. Nuk e di pse po paskam sonte shum trishtim? Dje isha si sorkadhe lëvizja kudo, kërceja e vallëzoja nga gëzimet që më falte jeta, sonte më paska kaplu heshtja, e nata me qetësinë e pafundme më sillka vetëm trishtim. Një zë i çuditshëm po më flet, është i mbushur me ngashërima, po e ndëgjoj me vëmendje. Kishte dhimbje e rënkonte, sa frigë kish të pranonte mallin. Nuk donte të pranonte minutat që e ndanin nga njerëzit që i donte e i kishte në zemër. Qante, lëngonte, ëndërronte për diçka të njohur, që e kish sa afër aq edhe larg, nuk pajtohej të mendonte për diçka të re, nuk e imagjinonte që nesër do të duhej të zgjohej prap me të njëjtën dhimbje malli. Imagjinonte ti kthehej jeta e vjetër. Pastaj i mbyllte sytë, i hapte përsëri dhe prap lotonte

Nuk e merrja dot me mend se mund të egzistonte një dhimbje kaq e madhe, nuk më kishin dëgjuar veshët kurr një zë që të lëngonte aq fort.
Sa u çudita kur kuptova se ajo dhimbje i ngjante pikë e presje dhimbjes sime, edhe zëri ishte sikur i imi.
Si ka mundësi, si ka mundësi një ngjashmëri kaq e madhe?
Po dëgjoja zërin, e asnjë ftyrë nuk shifja, as lotët nuk po ja shifja!
Vura duart tek sytë e mi, kisha lot, paskam qarë thash me zë, e çuditërisht zëri ishte i njëjtë me atë që më tregoi dhimbjen e vet.
Nuk e kisha menduar kurr që zëri që më foli ishte i imi. U struka tek vetja ime dhe qava, kuptova që më kishte folë vetë shpirti im për dhimbjen që mbante. Nuk e kisha ditur deri në atë moment se sa e rëndë qenka pesha e dhimbjes që mbaj në shpirt. E shpirti, shpirti asnjëherë smë ka fol gjer më tani, po si duket sonte qenka mbush plot e donte të shpërthente. Paskam dhimbjen e pafund, shpirti sonte nuk po u zbrazka me asgjë, nuk po e gjen qetësinë, as nuk po e imagjinon lumturinë, sonte paska nevojë vetëm të derdhi lotë!

[YanYan]

E Hene, 30 Shtator, 2013

E kuqe,
e helmte,
gjak ne vene.

E zeze,
e paster,
ajer ne ere.

.....ditari im i tu kosoves,

....po, qe isha duke u mendu se vertet jeta e njeriut munde te ndryshoi e besa edhe ndryshone, nga casti ne cast deshem apo jo, ajo bene punen e saje. Prandaje njeriu para se te thote fjalen kurre kurre, duhet te mendohet mire ngase jetes nuk i dihe, sot je keshtu neser munde te jesh krejt ndryshe. Ajo nuk te pyet, i ka planet e veta te cilat edhe vlejn deshem apo nuk deshm, fjalen e fundit e thote ajo.Ne mundemi vetem ti propozoim asaj me planet tona, me moton ah do te doja , sa kisha pas deshire, apo edhe te behemi edhe kryeneq e te thome do ja beje keshtu do arrije aty, perseri e fundit vendos ajo. Prandaj njeriu arrine ne nje situate dhe thote, a e dini qka, flaka i dalte se nuk e kam ndermed te merzitem ma, le te vije si te vije une do mundohem te marre vetem ate me te bukuren nga ajo qe me sjell jeta, edhe nese do gjindem para zgjedhjes nje thike apo dy une do marr njeren dhe jo te dyjat.Plane programe perkushtime llogari dhe ne fund, kam fjalen per fundin e fundit cprrt asgje hiq, e vetmja ajo qe duhet te bejme eshhte te kerkoim falje dhe meshire para krijuesite te botrave.

[halla e madhe]

Ditari im!

..djali me thoshte kur ishte i vogel;_"mami,maqinen e teshave duhet mi gjujt n'berllog,po mi han carapat"..hahahahaha vertete mbetshin corapet teke,s'ka pas faj djali..kur e diktuam defektin, u gjeten e corapet tjera te lidhura bistek

[emine]

Ke len dhe sonte porten hapur,me shprese se do vij ne endrrat e tua,ke hapur dhe dritaret,qiellin ,ke menduar ndonjehere se duhet hapure zemren ndjenjen me te paster per te shkel kemba ime aty,apo mendone se une do jem si ty te futem ne kopshtet e te tjereve dhe ti shkel pa meshire gjithe ato trendafile te bukura,,,,,,
Ke mendu ndonjehere per at Oazen qe kishe dikure,ku bota ishte aq e padrejte dhe ti ikje dhe strukeshe aty,ku me muaj te gjate strehoheshe dhe merrje gjitha knaqesit e ksaj bote,ku vetem aty ishe vetvetja,i vogel i dobet si nje femije ne krahet e nje nene,qe kerkone me syte tij me jep me shume,me fal me fal pafundesin.Ke menduar ndonjehere sa me ka kushtuar te dua ashtu sic te doja,sa e shtrejt ishte cdo ardhje dhe sa vrastare ishte ikje jote:ke menduar ndonjehere sa rendone shpirti im me vite ,per gjitha ato qe ti i strehove aty,mu desht te zgjeroja dhomat e shpirtit tim,te bej vend cdo dite e me shume,per gjitha ato dite qe vije te strehoje dhe nje dhembje me shume.Nje dite kam shiku se e gjitha ajo hapsire ishte e rezervuar per ty dhe per dhimbjet e tua,,,,,kisha harru se cfare doja une dhe cfare me takonte mua,,,,,,
Ke menduar ndonjehere sa egoist qe ishe,sa egoist qe vazhdone te jesh,dhe sa jam rendu me vite duke te strehu dhe mbrojte nga te tjeret,ke menduar se me ket ke burgose veten ne nje kafaz te arte,dhe qelesin e mbaje une......

[e-uritura]

Ditari im i dashur,


Sot do ia them nja dy fjalë Sykaltroshit;

Per cka e shkruan njeriu letren "lamtumirese" ??? vetem me u kthy pas-pak dhe me lexu reagimin, opinionet e njerzeve... Largimi nga forumi behet thjeshte, kur stopon se shkruari, thjeshte te humb motivi, te hargjohen fjalet, nuk e gjen veten ose per shkaqe tjera qe ti imponon realiteti.

Cdo njerit na ndodhe te mos dukemi me muaj ndoshta, tash me kontrrate se kemi mu duke ksajde... pune qejfi e ulitul. Pra per mua personalishte ke qene si hije, asnje ndryshim nuk kam verejete ( heren e pare qe demek u largove) si me ty si pa ty. e ke luajt te zgjuaren dinake pasukses. krejt bota kane merak gjerat origjinale e njeriu prej skfilltit, (Zoti ia ka jap origjinalitetin/vetveten) e ai shkon e prej origjinalit transferohet ne fallce, bile asi fallcovine te keqe.

hajde bythqeta

Më falni, ai i paska shkruar këto fjalë.

Po t`i thuash vetit burrë Sykaltrosh, kurrë e përjetë nuk do të kthehesha!

Turqeta (Bythqeta, si të duash)!

[Dardanesha]

Po une jam "ajo"..
Cila? Vetja ime...Ste kam folur asnjeher per te!
Gabim ,duhet hapur ky shpirt unik...me nje bote te paster,e nje shpirt te gjalle!
Nuk me duhet te jem ne pritje te momenteve magjike...perkundrazi gjithe kohen perpiqem te kthej gjerat e zakonshme ne te jashtezakonshme,per te tilla momente jetoj cdo dite...Dua te kap cdo moment e ta ruaj me" fanatizem te tepruar " e pse jo ! Te fotografoj ate vogelueshe me ate fytyre super te lumtur e te pafajshme ...Te llastohem si femije tek mbaj ne koke fjongon e preferuar, te puth cdo dite mamin e ti them se sa shum e adhuroj...te shkruaj ne ditar nje tjeter histori,te nje tjeter dite,,,derisa te jete mbushur plot ... te bej dedikime dashurie per dashurine e jetes time ...Te perqafoj lumturine fort e skllaven time ate kam bere..
Indiferente kundrenjte ziliqareve e mosmirnjohesve ...ncncnc vetem per ata skam kohe.
Keto pikerisht keto e mbushin boten time . E lumtur cdo dite ashtu sic vetem une di te jem...tha dikur, dikush ...





x.x...