Vargje nga autori Xhelal Ferizi

[lirik]

Titulli: Mendimet tuaja mbi poetin Xhelal Ferizi- pseudonimin lirik?
--------------------------------------------------------------------------------

Sa do të shkruaj
---------------
Autori Xhelal Ferizi vargje shqiptare
--------------
sa do të shkruaj e të nxjerrë nga dija
vargje të thella nga' shpirti i lirisë
nuk po shterren shpirt'detrat të' mia
q' ësht ky art burim i enigm'sisë
------------
sa ma shum shpirti im po shkruan
aq ma thell hyjnë gjithqkajat kureshtare
sa në pa fund ato që hulumtuan
nëpër shpirtë kto fjalë kërkimtare
--------------
un mahnitem si ato nuk shterren
si prodhojnë aq shum varg pa u ndalë
zot i madh sa shum në fletë po nxjerren
thua se jan ndoj det krijues me fjalë
--------------
thua se jan po ndoj gurrë a liqe
thua se jan ndoj magjik burim
thue gjithsisë un ato jam tu i ble
kah do rrijnë anve në pafundsim
----------------
pse nuk shterren pra as penda e brumi
i vargut të shpirtit kahdo që burohet
thue se ësht ujvarë që del nga lumi
përjetsisht me vargun që s' shterrohet
------------------
Shkruar nga Xhelal Ferizi në mërgim
------------------------------------------------

[lirik]

Pashë at zot ma thuaj një fjalë
------------------
Autori Xhelal Ferizi
---------------------
Pashë at zot ma thuaj një fjalë
o tufë zambak që rrin buzë qelë
cila rreze në ty ësht ndalë
kush ti lmon tufat mbi krelë
-----
po ti i ngjanë ksaj bukurije
prandaj kshtu po të quaj n' gjuhë drite
ëmbëlsisht me gjak qershije
a thue në degë si fletë mu rrite
-----------
sa her vet ai shpirti i hanes
me ato deje rrezemira
të ka bekue si gjini i nanes
veq pse ti je në art ma e mira
------
se asaj shpirti i ka pushue
mu në at erë aq aromtare
ty me sharm të ka bekue
si ma e bukura lulë shqiptare
--------
edhe buzët ti ka diellzue
me shartim të ati dielli
me romansë' t' ka ninullue
porsi fleten që e l'mon prilli
-------
pasha at zot e pasha at fe
pasha gjakun e ylberit
sikur ti s 'ka ngjyrë mbi dhe
kah lmon era fllad e fjerit
---------
kah lmon era nder qetina
kah shkojnë zogjt mbi dhe shtetgtarë
as nder fllanza e kanarina
as nder artin rrezatarë
-------------
sikur ti nuk ka mbi shtroje
kahdo rrijnë me sharm larmitë
je ma e mira lulë ndër troje
kahdo shndrisin bukuritë
-----
kahdo rrin ajo qehre dielli
kahdo zanat në sharm rrijnë pyllit
kahdo enden re prej qielli
je si art zbritur ndoj yllit
---------
prandaj fjala më del kshtu e arit
porsi shkrirja në palcë t' ngazllimit
ti je fama në art t' beharit
lulja e qelë si qehre e gzimit
---------
të ka dalë nami ndër behare
se lëvizjen art ma ke
kush si ti mbi erë shqiptare
në sharm levizë aq leht mbi dhe
------------
Autori Xhelal Ferizi
---------------------------

[lirik]

Titulli: Vargje Nga autori Lirik Xhelal Ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Liria
*************
"""""""""""""""""""""""""""""""""""

shkruan xhelal ferizi
"""""""""""""""""""""""""""""""""""""
====================================
---------------------------------------------------


ma t' bukur nuk thurë qielli as dielli s' qëndisë
je ,pikturë ma e bukura ndërtue prej perendisë
të kan qëndisë ylberat me at bukuri
të kan la me drita ,yjet që jan shkri
të ka ndertua dielli hana t' ka qëndisë
ta ka dhanë ylberi ngjyren t' bukurisë
edhe lulja e fletes të ka qelë në fleta
pa ty oj mahni nuk qeshë shpirti as jeta
mbi ty kan ndërtu shekujt me kristale
ti je fllad ma i bukuri që njomson n' për male
ti je erë magjike e freskon qdo fletë
ti je gjak i diellit globit që i jep jetë
ah liri shjetnore qiellore mahni
ti je zemer qielli për ty bëhen fli
për ty ka folë ari ka folë karajfili
ka ligjrue zogu ka ligjru bilbili
edhe qehre e arit ka shkri sharm për ty
sa her jan gzue yjet kur t' kan pa me sy
edhe vet puhizat jan shtrue para teje
gjaku pa erë tënde ecë kuq nder deje
ty të duan shum zemra e të thurin lavdinë
hana nëpër shtigje e yjet kur shndrijnë
ëngjuj ,e heroj dëshmorë e qëndrestarë
ti je cak i drites diellit rrezatarë
gjithmonë n' qendër t' fjales , e para në agjendë
ti je gjak i arit që kullon n' argjend
ti je vlerë madhore ,ma e përsosur n' qiell
ti je vlerë kurore ,që rrin përmbi diell
ti je një mbretreshë mbi glob e mbi dhe
një magji e dashur në kombe e në fe
ty të don dhe globi të don deti e fusha
të dojnë ëngjuj t' qiellit; edhe ëngjëllusha
je ma, e bukura lule që lmon me aromë
pa ty shekujt vitet mbeten si kufomë
pa ty ara e pylli lisi me ato degë
pa ty qanë qershija qanë molla me shegë
pa ty nuk qeshë qielli qehre s' jepë natyra
gazi nuk shkrinë fushes dheut i ngryset ftyra
ti e gazmon yllin, e nxitë meteor
i nxitë nëpër valle lidhur dorë për dorë
re të bardha qiellore e shpirta mbi dhe
kombe n' tokë mbi kore që ecin si rrke
ti je bukurija që i jepë cak argtimit
ti je fryt i drites si rrezja e agimit
ti je simbol jete si dita në ag
pa ty qdo komb bote ,nuk mund t' kalon prag
liri që nuk prekesh me dorë as me lkurë
por prekesh me ëndrra e gjallron qdo gurë
ti që je liri shpirti t 'prekë në emer
py ty damarë dheu nuk lidhet me zemer
as nuk lidhen dejet e qeillit as t' detit
as damari i gzimit as shpresa e vullnetit
ti je si shpirt'shega të ndjenë dashuria
ti je ndjenjë ma e bukura që të prekë njerzia
prekesh me qdo gjak prekesh me qdo fe
ti je shejti i shejtit ,që flet përmbi dhe

Xhelal Ferizi autori i vargjeve liria
******************************
/xhela i mitrovices/
*****************
l i r i k u
*************************

kontakti me autorin
-----------
[email protected]

[lirik]

Titulli: Vargje Nga Lirik Xhelal Ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

O populli im i përgjakur
------------
Do të mbysin disa bij' tu bastard tru'tharë
ata që nuk kan vetëdije sa një gogël
sahanlpirsa karrierist bajraktarë
me shpirtë sa nji duashk a gogel
--------
ata mendjelehtë jan si vocrrak
ata gjak atdheu po thuajse nuk kan në deje
ata vuajnë për emer karrigë e bajrak
nuk kan mbi dhe kurar feje
--------
ata tallen oj nanë etnike shqipni me ty
ata nuk kan zemer
as ujë as nji pikë nuk e kan në sy
luftojnë për karrigë e emer
---------
postin e shohin me lakmi
gjijtë e sarhosheve e vithet
ata nuk ndjejnë për etni
shqiptare ku rënkojnë me gjamë viset
-----------
ata hypin mbi banka e tavolina
kur të ju rrezikohet pozita
ata këndojnë but si kanarina
kur ju ofrohet kuleta e mëditja
---------
ata jan ma shum me armikun
nuk ndjejnë as për gurë e dhe
zot e babë e nanë e kan metelikun
pazaret me hile i kan fe
---------
ata shqipfolsa jan
nuk kan dhimbje për zallina e gurë
kahdo t' përgjakur e të përlotur mbi vatan
as për shtizë të thyer e flamurë
---------
as hallet te popullit nuk i ndjejnë
kahdo kur e kaplon varfrija
ata hanë e pijnë e dëfrejnë
kur në lot mbi dhe lahet etnija
--------
vuajtjen ata e përqeshin
as nuk e njohin fare
zemren si në festa e veshin
kur rënkon toka shqiptare
----------
ata jan si dobiqa
paraja ësht e tyre shejtëria
jan bosha kokëkunguj e hiqa
vardisen nëpër rruspija
---------
atdhe për ne ti jeta
sa shum na i shtove kopilat
ku i le shqipet t' vërteta
ku i ke shpërnda bilbilat
-------------
Autori Xhelal Ferizi
--------------

[lirik]

Ferizi- pseudonimin lirik?
--------------------------------------------------------------------------------

Më fal
-----------
më fal se nuk mundem pa e nxjerrë fjalen nëpërmes dhimbjes shpirtrore

e di se këtu e gjejë konakun e shpirtit tim
për mitrovicen time nuk mundem pa nxjerrë dënesje zemrore
mos më qorto se më shëndron në pendim
-----------
un e di se ti e njeh miqsinë
fakti nuk heshtet kur ka emer
për etnike mëmë shqipërinë
un jap gjak e damarë e zemer
---------
mos më gjyko as mos u bën shpirtë vogel
un nuk mund të rri pa zjarre
se kokat me mendje si gogel
trojet mi lan andej ibri si varre
-----------
un tash vuaj e qajë për secilen zallinë
nuk e duroj dot tradhtarin
që i shiti lirë pazarin e bëri me shkja e shkinë
qytetin tim si arin
--------
qyteti im në secilen qelizë më dridhë
në pranga i lidhur po qanë
tradhtari andej e ka lidhë
tradhtarët nga etnija e ndanë
-------------
qyteti im ësht magjik
ëndrrat mi falë në gjumë më përkundë qdo natë
e shiti tradhtari armik
e bleu lirë dora e gjatë
----------
gjithmonë tradhtari u duk si shekull vule
ai vulosi zezonat mbi ne sa her
mitrovica po vyshket e imja lule
gjysma e zemres i rrin pa pranverë
-----------
ibri im po loton
e dënesë lirik poeti
qyteti im rënkon
se në duar të hasmit mbeti
------------
kalaja andej po qanë
gurët dëshmojnë për helm
lirinë andej e vranë
mizori e mbanë në shqelm
---------------
Autori nga mitrovica xhelal ferizi poeti lirik i vargjeve shqiptare
-----------------------------------------------------------------


lirikk
Shiko Profilin Publik
Gjej më shumë postime nga lirikk

18-07-2009, 18:59

[lirik]

Mitrovica ime
------------
Autori Xhelal Ferizi
-------------------
të quajta dashuri dhe mu duk pak
të quajta shejtëri e art fund e krye
të mbajë në damarë përkushtueshëm e në gjak
nuk dua ti me u thye
---------
un do të bërtas deri në qiell deri në yje
shekujt do ti shtrydhi në mund
un bashk ti dua ara e fusha e pyje
gëzim të dua pa fund
-----------
të dua shum të dua o dhe
ti je shum i bukur magjik
si ti asnji diell nuk mundet me më nxe
të fala nga poeti biri i yt lirik
-------------
xhelal ferizi
----------
kushtuar vendlindjes mitrovices
nga autori i lindur në mitrovicë
----------

[lirik]

--------------------------------------------------------------------------

Deshta të jem damarë me rreze
------------
Autori xhelal ferizi
---------
deshta të jem damarë me rreze
gjakun deshta ta kem prej ari
që të jem si ari nëpër kohra e breze
por nga mishi më krijoj i pari
---------
dhe jam shum i dëshpruar
nuk dua nga mishi të jem as nga lëkura
i përjetshëm si dielli të jem un dua
ti lidhi n' glob rrezet në mirsi si ura
---------------
mishi mbanë edhe myk e smirë
gjaku mbanë zili e mëri
por rrezja e bukur diellore e mirë
mbanë gjithmonë dashuri
------------
prandaj nga rrezet e kohra më ndërtoni
se nga mishi buron edhe vrerë
gjakun nga ari me dashuri ma shpirtzoni
un dritë dua të jem përherë
------------
se mishi paska edhe prishje me erë
mishi paska edhe gjak po edhe lot e dhunë
mishi pse mishi të sundoj përherë
rrezet i dua un
---------------
Autori xhelal ferizi
-----------------
Vargje shqiptare
--------------------

[lirik]

Mos më rilindni ma o shekuj
----------------
Autori xhelal ferizi
-------
liriku në mërgim
--------------
nuk dua rilindje as tjetërsim
nuk dua ma shpirtzime nga jeta në jetë
nuk dua riinkarnim
du të jem hiqi vet
-------
q' më duhet ma rropamë rrokullisje jetsore
Nëse transformohem në lule nga bora do të ngrihem
nëse bëhem zog do të mbetem pas dore
ndër strehë e shtigje do mërdhihem
--------
nëse bëhem lis gjarpijt rreth meje do të mbshtillen
nëse bëhem erë do të përplasem ku do me ballë
nëse bëhem dhe lot mbi mua do mbillen
do thahet mbi mua peshku nëse bëhem zallë
--------
nëse bëhem peshk prore do të vuaj
do të bie në kurtha të njeriut me grep
nëse bëhem qyqe në mot e në muaj
do të qajë n'ë kohra mbi mal e mbi shkrep
-------
nëse bëhem bari do më bie ndoj gjak
i derdhur nga ndonjë betejë
nëse bëhem kovë do t' më vejnë kapak
dikush për shfrytzim do të më blejë
--------
prandaj nuk dua të jem as në hekur
substancë e me shpirtin gjithmonë në transformim
mjaft ma dua të jem hiqi prore i vdekur
nuk dua të jem i përhershmi mundim
---------
as në re andej mos më mbajë
nuk dua të jem as shpirti në qiell
të qeshi prore pse e të qajë
në kohra her varnsirë her me diell
-------
dua të jem qetsia
dua të mos ringjallem
nuk dua të jem shpirtsia
me vuajtjet gjithmonë të përballem
-------------
p%rse nëpër jetëra në ndryshime pse
përse shpirti nga ngjyra në ngjyrë
nëpër shekuj prore ndryshimesh me u ndje
sadiste më duket kjo detyrë
----------
për kë ta bëj kët shërbim
përse përsëri të shpirtzohem
si kshtu o zoti im
nga jeta në jetë t' rigjallrohem
---------
e kujt me shpirtë ti sherbej
gjithmonë mbijeteses vuajtërisë
me vrap në jetë si qakej
gjithmonë drejt të mjerë grabitësisë
--------
përse aq llasë të marr
se jeta qenka lakmi
të vrapoj e në fund një varr
hise errsira me pi
-------
mandej pra të transformohem
si shpiirtë për hesapë të shërbimit
nëpër jetra kshtu të mundohem
nuk dua te jemi i riinkarnimit
--------
të hyj gjithmonë n'për subjekte
të jem vet stermundimi
e kahdo neper objekte
objekt i përjetësie shfrytzimi
------
jo nuk dua
nuk dua o qiellit zot
sadizem ësht ky per mua
në shekuj në muaj e mot
--------
nuk dua të jem as dru as guri as lëvore as fletë
nuk dua të jem ringjallje nga hiri prap me mbi
nuk dua askund të bëj jetë
më le o zot në hiq'si
-------------
Autori Xhelal Ferizi
-------------------
liriku në mërgim
--------------------

[lirik]

Populli im
---------------
Autori Xhelal Ferizi
-----------------
l-i-r-i-k-u- në mërgim
--------------
Populli im me mjegull kurtha i mbuluar
me shi të përvajshë e t' përgjakshëm
zemra nëpër shekuj sa her i ësht përvëluar
spjegimi ësht i tragjik pakapshëm
------------
nuk spjegohet dhimbja me asnji instrument melankolik
as me instrumente vajtuese
as me ndonjë isntrument tragjik
as me shprehje imagjinuese
-----------
ky ësht popull dhimbje që nuk nuk gjenden fjalë
bora toka ju skuq nëpër kohra me gjak
driten e diellit demonët ia kan ndalë
gjarpijt shoven ju kan mbshtjellë rreth fyti si lak
---------
për popullin tim nuk gjejë fjalë as dënesje
edhe sikur të marr shprehje mu në burim lot
nuk gjejë për vajtim askund pikë as presje
përjetimet mund të ja përshkruaj vetëm i madhi zot
--------------

tërmetet i ranë në shpinë e peshat e tokes
peshat e mundimeve e të robërisë

me gjak e lot ja përzien gjinin e lokes
me gjak ja lanë kahdo dheun e etnisë
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Autori Xhelal Ferizi në mërgim
-------------------------------------------------

[lirik]

Mos thuej se jam shqiptarë
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''

nga autori xhelal ferizi liriku në mërgim
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''''''''''''''''''''

Mos thuaj se jam shqiptarë,nëse zot nuk ke,
Mos thuaj se jam shqiptarë,nëse nuk je besimtarë,
Mos thuaj kurr mos thuaj se je shqiptarë,
nëse nuk ke shqiptare fe
nëse nuk lufton për liri e atdhe
për fis e farë e tokë
per flamur
për shqiponjen me dy kokë
për token tënde për dheun tënd me gurë
për miq e farefis e shokë
për të shejtin të dashurin atdhe
për qeill e diell e mëmëdhe
mos thuaj se jam shqiptarë
nëse nuk punon e puntorë nuk je
nëse pajtohesh me anarki
nëse nuk don liri
pamvarsi demokraci barazi
nëse nuk i don fusha e male
humanitete sociale
e shpirtin e njeriut human
nëse nuk shkrihesh pa u hamendur -
për dheun e te parve tanë
per trollin e lashtë ilirian
mos thuaj mos thuaj kurrë që jam shqiptar'ë,
nëse i drejtë nuk je
nëse nuk je si flaka me zharë
nës e nuk je trim mbi dhe
mos thuaj se jam shqiptarë
nëse nuk punon për atdhe
e nëse je tradhtarë
mos thuaj se shqiptarë je
As kurr mos thuj shqiptarë
nëse i pa rod bizarë e i pa fis e farë je le
asnjiher mos thuaj se je shqiptarë nëse trim me farë nuk je
shqiptari duhet trim me qenë e trim me le,
shqiptari shqiptarin nuk duhet me e shitë as me e ble
as ne besë e fjalë me e pre
pa trimni nuk ka shqiptarë
e trimni pa shqiptarë nuk ka
mos u bën kurrë mercenarë
nën rus nën grek e shkja
as mos ju shit kurrë ndërkombtarit
shqiptarin duaje si vlla
trim nëse je ather shqiptarë qofsh me komb e fe
qofsh gjithmonë skyfter
puntorë e trim me nderë
mos thuaj që je shqiptarë nëse gënjshtarë je
ndërsy qiellit e zotit gënjen
nëse nuk je në luftë me armikun i rrept si rrufe
mos thuaj se je shqiptarë
nëse shqiptarin në besë e prenë
para hanes e diellit rrenë
ma mirë shpallu me komb tradhtarë
se sa te thuash mbi dhe jam shqiptarë
shqiptari duhet të ket gjak trimnije sa nji det
para drjetësisë shqiptari i vërtetë gënjeshtren e qet
koken në sater shpifjes e intriges ja qet
e
gënjeshtarë nëse je
as besë e burrni nuk ke
shqiptarë ma nuk je
para tokes e dheut para fisit e para kombit nëse gënjen
me gënjye nuk duhet shqiptari-
as para thikes as para pushkes e litarit
e le ma me gënjye për qef
shqiptari duhet si guri me kenë
e jo të gënjej
se gjaku ma nuk ësht shqip në dej
duke e ditë mirë se zoti hidhrohet pa masë
e feja shqiptare liget e normat qnjerzohen
shqiptarë të jeshë ma nuk ke gjasë
as nën të bukurin qiell
as mbi tokë e dhe
nëse prishet shqiptari në pikë të dites n,për diell
ai mbetet pa komb e fe
mos gënje nëse je shqiptarë kurr mos gënje
as ma të voglen grimë as trohë mos gënje
as pikë as presje mos shto
të verteten duhet me e ndje
te verteten deshmoje mbi dhe
nga e verteta mos u largo
mos lejo kurrë me u ble
nga nji e verrtetë mos u largo nëse shqiptarë je
nëse je shqiptarë mos u ligshto kurr mos u dorzo
mos u gjunjzo nëse je shqiptarë
mos thuej se jam shqiptar nëse je i pa besë vrastarë,
tinzarë tradhtarë mercenarë
mos thuaj kurr se je shqiptarë
nëse e falë armikun e se falë mikun
mos thuaj se je shqiptarë nëse vetvaresh në litarë
duhet punë e besë
duhet optimizëm e të qelikten qëndresë
shqiptari burrë i ndershem fisnik duhet te jetoj e te vdes
burrrnija i duhet per jetë
bëhu shqiptarë i vertetë
e vetvra duhet vetem ather
duhet vetvrarë vetëm nëse nga armiku rrethohesh
e nuk ke dalje për të gjallë
ather si oso kuka duhet te flijohesh
baroti te shkoj lart me gurë e zallë
qiellit le te shkoj tymi perpjetë
hasmit tregoj se gjallë shqiptari nuk mbahet e nuk kapet
as rob nuk bëhet në jetë
qe të mos thot armiku e zuna shqiptarin te gjallë
e mos me u rjepë i gjallë me u rjepë i gjallë nga armiku
prej prerjes se syve veshve gjymtyrve
prandaj duhet te vringlloj qeliku
te ju tregohet armiqve te pafyrve
se shqiptari nuk kapet i gjallë
se armiku ësht i lig ai dhunon gra e qika
vetem ather duhet menduar si me u vetvra
por ndryshe nuk e don burrnia as etika
shqiptari ne betejë duhet si skyfter me ra
mos me ra i gjallë sa te ket tokë e dhe e qiell e zot
e stinë e shekuj e mot
me u djegë duhet në flakë e barot
mos thuaj kurr se jam shqiptarë nëse bjen i gjallë,në dorë
as burri as grue shqiptarë po as fmija i djepit
nuk duhet të bëhesh i gjorë
nëse je shqiptarë gjallë,nuk duhet me ra plumbin pa e shkrepë
nese gjakun e ke arbnorë
shqiptari nuk bjen leht pa flakë
pa u ndezë si zhari me gjak
vazhdon ne pjesen -II-
nga autori xhelal ferizi liriku
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''

--------------------------------------------------------------------------------
Ndryshuar për herë të fundit nga lirikk : 06-03-2009 më

[lirik]

--------------------------------------------------------------------------------

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''
Në fenomenin e gjakut
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '
--------------------------------

*Titullin e vargjeve- në fenomenin e gjakut*
--------
*e shkruan xhelal ferizi autori ne mergim*

*Shkruan Xhelal Ferizi*
--------------------------
*nëpër të gjitha kokrrat që ishin një planet me fjalë*
*duheshin miliona penda ,me i përshkrue*
*në të gjitha kokrrat kishte nga i shekull ,romane me dalë*
*kokrrat e gjakut me i spjegue*
*ore ,nëse, don merr yllë e merr dete me ngjyrë o poet*
*nëse don merr lëng nga të gjitha qerrshitë,e shegë*
*merr fjalë sa,të gjith ,oqeanet ,e lëngje qielli me det*
*nëse don merr të gjith bilbilat në degë*
*por fenomenin gjak kurr s' ke për ta përshkru*
*as me e pasqyru me fjalë e përmbarim*
*përmbajtjen domethënse e rrjedhen,kurr s' ke për ta kuptu*
*se zoti vetëm zoti e din kët burim *
*gjaku ësht vet fjala damarin,që e mbanë gjallë*
*pse me ujë damari nuk mbahet*
*pse me gjak nuk mbahen kokërr dhe e zallë*
*prej ujit ujë si gjak si rrol përse gjaku ndahet
*se gjaku ësht substancë që ësht ma shum se e, thanuna*
*e thanuna e qdo fjalori që mund t' marrrim , n' gjithsi
*si gjaku nuk ka kush funksion as toka as hana
*gjaku ësht thellsija e fjalës qe ësht shkri
*gjaku ësht spjegimi i pakapshëm në thelb
*gjaku ësht esencë e esencës,që ka mbrri
*e mbanë,t,gjallë,të natyres njeriun fenomen
*ai shëndrrohet i lëngshëm,por nuk bëhet ujë
*ësht substancë qudije,që i shërben gjithkujë
*por kur me ujë përzihet,ngjyren ujë e merr
*ësht lëng përmbi langje,që fjalen e nxjerr
*ai e mbanë thellsinë mendjen fenomene
*ai e mbanë at tru qeliza e gjene
*ai ësht ujë i kuq që nuk ësht si ujë
*përmbajtja e quditshme që nxitë mendjen t'shkrujë
*gjaku ësht që ecë,që ushqen qdo fije
*e ushqen nëpër deje të njeriut at dije
*gjaku ësht nji vlerë që ësht ma shum se vlera
*gjaku ësht spjegim ,që ecë porsi era
*gjaku ësht roman qe shkruhet n' për deje
*ai ecë mendjes Së kombeve ,ai ecë në rrugë t' qdo feje
----------------------------------------------------
*xhelal ferizi nga mitrovica e kosoves*
------------------------------------------
*vazhdon me shkrimet vargje shqiptare ne mergim
-----------------------------------------------
lexoni vargje
nga autori
xhelal ferizi tregoni shoqes shokut
--------------------------------------------
l--i--r--i--k--u
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''

[lirik]

Vargu i lotit
'''''''''''''''''''''''''''''''''''
Shkruan Xhelal Ferizi,
l-i-r-i-k-u- n-ë- m-ë-r-g-i-m
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''
Vargu im shkon degë më degë
pikë mbi toskë e pikë mbi gegë
kahdo në lot si curril ari
prekë,n'për gjak,të qdo,damari
thrret,n' për,krena,e n' për,ndergjegje
rrokllisë,lotin n' gurë prej,megje
kërkon,dritë,e kërkon,shtegje
ju kërkon,bijve t'shqipnisë
n'gjuhë,amtare,të lashtsisë
nji themel,të ri,me e,nisë
me besë hane,e,rreze,dielli
me currila,që,i lshon qielli
me,erë t'freskt prej,karajfili
e porsi za që lshon bilbili
me dy krah e me dy kokë
t' mbesin vllezer miq e shokë
e t' mos kputet gJaku e fija
as aortë që e lidhë shqipnija
rrugë e,zemres n' fise t' mija
lidhnu,prore, n' fjalë,t'qelikut
n'besë e shend t'adriatikut
si ai diell që lidhë ,bregore
n' rreze e dritë,që i mbanë për dore
që i mbanë shendi i ti i dritsisë
gjithkah rrin toka e etnisë
me ato thekse e me zanore
mbane bashk zemren arbnore
porsi ylberi i bukurisë
mbajeni artin t' dashurisë
porsi harku e ngjyra e ti
që lidhë,qiellin e bjen me pi
tu i,shëndritë,currilat,n 'shi
edhe ju me gjakun shegë
lidhni pipat degë më degë
jo shqipninë për t' gjallë me e djegë
veq pse don kshtu i' far' padroni
Me u nda copash dhe i joni
mbani lidhjet porsi vlla

t' gjith damartë gjaku ku i ka
lidhni bashk si'q'lidhet ari
me kullim e gjuhë shqiptari
mos u shponi,n,fjalë e,zhgjetë
sa,nji gogel për me mbetë
n'hartë,shqipnija,mos,,me,u,gjetë
lidhni,kokrrat n'për,qdo pip
n'sy largpams,,e gjuhen shqip
me ngjyrë shege sa nji det
ti mbajmë bashk tri fe,n'nji,shtet
s'ka q'na,bën as krajl as mbret
shkrueni n' qiell,kto vargje t' mija
ti'lexojnë kur t'lindin fmija
ti,mbajnë,syt,për,kah shqipnija
jo kah greku e kah armiku
se me u thye mundet qeliku
se,na'qanë ,adriatiku
na,qanë,dheu e'na kjanë'shkolla
na,shkretohen,shegë e mollla
na,lidhë*hasmi n'pranga e,bolla
na,i nxinë,ditët që,i ka moti
na,largon prej jete e,zoti
e na djegë,me,flakë baroti
kur,njiherë n'copë,t'na ket nda

n,tre,gishtrijë,me,grek,e shkja
kur në zemer trinitrinë
te na e ngulë e t' therrë,shqipninë
me shtizë,hasmi,n,.dy barkusha
kan me kja po mali e fusha
myzeqeja e dardanija
fusha e shkodres e qamërija
mosni ,mosni,toskë,e,gegë
gjaku juaj që vlon n'dy degë
prej nji nane e nji rremë,mishi
besen tuaj vallë,kush e prishi
e ka prish thonë trinitrija
mos me mbetë nji brum vllazrija
lot me ra neper saksija
e jo ujë qe lshon currili
e jo shqip me kndue bilbili
me e gzue fleten karajfili
me lidhë ,n'gjuhë ,e, n'komb,krahinen
dialektin e mot e stinen
bashk me e mbajt shqiptart kaptinen
at kaptinë me dy kokë,nane
të shqiponjes iliriane
vargu im që pikë në vrri
majes t' pendes,n'ftue e bli
shkon tue pikë po flet më fletë
tue mbledhë ngjyrë ndër hoje e bletë
don shqipninë me e kthye në jetë
gegë e toskë me i ëmbëlsue
shkon tue marrrë currila n' krue
tue thirrë vashë e tue thirrë grue
tue marr',ari gurrë me gurrë
tue prekë gjakut djalë e burrë
kah rrijnë moshat i ri e plak
vargu im tue pikue n' gjak
tue rrshqitë ngjyra porsi shegë
sharton ëmbël toskë e gegë
pajton djemt ,t' nji nane ! djegë !
edhe moshat,lidh n' ylbera
vargun tim që e mbanë era
era e shqipes n' krih pranvere
që thrret diell e yllë dritë'vere
qe thrret shqipet,në cak,ndere
n'lidhje e punë e në asht t' skeletit
n,për,kallij të bereqetit
bardh me qeshë si vala e detit
nanë shqipnisë me i mbajtë at dinë
kryq e fe edhe krahinë
mbajë karrshi sllav e latinë
o toskë e gegë se jeni vlla
mos ndëgjoni grek as shkja
as gjarpij që,u,flasin n'vesh
tokë e dhe që u bëjn përshesh
sa per dinë e per krahinë
leni pllumba e kanarinë
le të këndojnë në gjuhë të vet
leni valët bardh mbi det
lidhni gjuhë lidhni adet
lidhni gjuhen e shekujt n'cak
shqipja jonë e ka nji gjak
lidhni shpresat,nxeht si flakë
e mos ndigjoni fjalë turrece
kah shpërdajnë shtrigat kasnece
anë e mbanë me kryq t' ballkanit
akingji të car dushanit
jeniqerë të helenisë
rus e vlleh të trinitrisë
mbani,n' cak krent e shqipnisë
mbani thumbin mirë në sy
hasmi n' tokë,kur don me msy
me tri fe,qe i keni n ,kry
me dy krena e me dy krah
mos u bëni mish për gjah
se për gjah e m'ni u kan nda
mish t' nji nane për me tha
bëhuni djem të urt për nanen
per shqipnin që e,mahnitë,hanen
që din bashk me ndejtë n'tri fe
që i gzon tokes gurë e dhe
por që gjakut ia njeh eren
se e ka nanë shqipni pranveren
prandaj kryqi kurr si ndanë
sa t' ket lulja qelë mbi thanë
ngjyren t' bardhë,e gjaku i ftonit
forcë e shqipes krah t' drangonit
kurr shqipnija s' bahet dy
se nji zemer e ka e sy
i ka bashk në shqipe të ballit
bashk e ka edhe dheune zallit
bashk e ka fushen e detin
male e ara e bereqetin
bashk e ka mishin e gjakun
bashkl e ka gjuhë e bajrakun
se e ka t' nanes veq nji mish
nuk ësht tym që del n' kamish
kah kush t'don at me e shpernda
por ësht gjak qe,vlon n'nji vlla
kot e keni o ,grek e shkja
gegë e toskë kurrë s' kan me u tha
sa të jet gjallë,moti me dhe
gurë e zalle e diell me nxe
as n' tri fe s' mbanë m'ni etnija
se at gji ju dha shqipnija
ata vrap bien n' prehen t' nanes
kur ti thrret shkëlqimi i hanes
ashti i vjeter i ilirianes
kur ti thrret nji grup i gjakut
vargu im e shekujt t'cakut
kur ti thret vargu i poetit
kan me ushtue si vala e detit
në emocione kan me u ndje
bashk me e mbajtë shqipninë me dhe
me ato fusha e maja të malit
të jet shqiptare djal pas djalit
turr e vrap po kan me vlue
gegë e toskë kan me vërrshue
n' dashuri,shqipnin me e,shtrue
edhe ne lule karajfile
e me e dashtë si nanë pa hile
deri n' dardanë e n 'mollë të kuqe
kan me i lidhë moza e burbuqe
kan me lidhë ara e ledina
fletë me shegë lisa e qetina
kan me lidhë po mote e,stina
me gjak t' kuq që ju dha nana
me at ballë,qe u shndritë si hana
fara e lasht ah pellazgiana
kah ka fis e kah ka farë
gegë e toskë që jan shqiptarë
qam dardan edhe malsorë
kan me i lidhë n' damarë arbnorë
siq lidhë besa gjak e dorë
ka me u lidhë e fortë etnija
n' det e tokë ku rrin shqipnija
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''
------------------
Autori Xhelal Ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[lirik]

Që të mos vuani
--------
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Autori Xhelal Ferizi
----------------------
që të mos vuani gjithmonë në vuajtëri
ndërtoni ura nga zemra në zemer
lidhuni me besë e përkrahje e dashuri
shqip kah frymon qdo emer
--------
që të mos vuani gjithmonë në robëri
ikni nga vetlavdija
nga vet mburrja e nga secila vetiakëri
cak i jetes tuaj le të bëhet etnike shqipëria
------------
që të mos vuani në lot
lidhuni me shpirtra si qeliku
mos rrini kurr pa barot
në gjumë të mos ju gjejë armiku
--------
që të mos vuani mbi dhe
lidhuni si damarë
shqip bashkohuni me fe
lindni dhe vdisni si shqiptarë
--------
që të mos vuani gjithmonë në mjerim
vraponi mbas pune
punoni nat e dit punoni o kombi im
që të mos shkelni prej armiku e dhune
---------
që fëmijët të mos ju qajnë prore
e gratë e dhunuara të ju dënesin
mbi dhe e tokë arbnore
largoni të ligat e vesin
---------------
që të mos vuani me shpirtë ndër dhëmb e shpërnda
bashkohuni në besë e armë e shkollë e qëllim
në thumb mbani gjithmonë grek e shkja
armatë le të jet kombi im
------------
që të mos vuani gjithmonë e të ju laget qerpiku
mbani bashk tri fe
të mos ju ndajë në hasmëri armiku
shqipërinë etnike mbane si diell me u nxe
--------
shpirtin ta keni nji e të pa ndarë
brengen për secilin bashkkombas ta keni
shpirtin për njeriun tuaj solidarë
sytë e mendjen shqip mbani bashk si kalaja e bedeni
--------
dhe për secilin shqiptarë mendoni se mund të ju duhet
mos hudhni njerz ti mbani pran me kimet
vetëm kështu qdo armik ju druhet
kur keni mbi dhe unitet
-----------
dhe mbane kahdo shqiptari shqiptarin
nëse nuk doni të gjëmoni në vuajtëri
mos e ndjeni zot metelik edollarin
por bashkimin e kultin etnike shqipëri
---------
mos lakmoni pas luksit vetmashtrim
se prap motra e fëmij ju qajnë gjith nën shkja
merrni o shqiptarë o kombi im mësim
se vuajtëria mundet përëri me të tha
----------
nëse nuk doni të tmerrshme vuajtëri
armët ti keni adhurim e dijen shkollare
me gegë e toskë mbani shqipëri
një zemër shqipëri ta keni shqiptare
----------
XhelaL-Ferizi-autorë
l-i-r-i-k-u- n-ë- m-ë-r-g-i-m-
--------------------------------

[lirik]

Shkruan Xhelal Ferizi nga Mitrovica e Kosoves
------'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''''''''''''
Në qoftë se në botë ka ujë si ari
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''''''''

Autori xhelal ferizi
---------''''''''''''''''''''''''
në qoftë se në botë ka ujë si ari
si kaltri margaritari
si biluret me safire
dilni e shihni në tokë ilire
kah dhërmia e kah himara
ujë të detit për kah fara
thua se valë ësht qiellorike
mbi himaren perlë antike
e krijoj vet perëndia
thue se në lot ësht shkri ingjija
ashtu shkrinë artin vizllimi
ujë e zallë për kah shkëlqimi
aty shkrihet bukurija
llogaraja e kah dhërmija
shkrinu shkrinu ndjenja t'mia
vuaj poet se penda jote
lot po derdhë në epoka e n' mote
kah jan turrë kah toka jote
grek e sllav e tjerë me plane
kush me grup e kush me klane
ata ujë e duan n' at m'nyrë
për me e shprishë atdheun n' fytyrë
shqipërinë nënën t’poetit
duan ta vrasin ujt e detit
ata ujë shtri buzës t' bregut
kush kah vjen me plane shtegut
kush kah greku e kah sllaviani
kush me plan e helm dushmani
për me i qthurë të bukurat male
q' po m’qanë penda n' shkumbë t’qdo vale
se un andej me art jam shkri
kam ra me valë në dashuri
e me kaltrinë të ati deti
e me fusha bereqeti
e ka folë me ndjenjë me valen
i kam dhanë besen e fjalen
kam me mbrojtë peshkun e njalen
kam me e mbrojtë ekologjinë
kam me i mbrojtë atdheut virgjrinë
do të shkruaj në yje për lirinë
për himarë të shqipërisë
me palcë ndjenjash të bukurisë
kam me mbrojtë gjithmonë o zot
her me fjalë e her me lot
m'fton kushtrimi e dashurija
ah me dhimbje më fton etnija
mëmë e dashur shqipërija
e toskëria e dashur moter
fton kosoven në at votër
fton e bukura vala në det
me pendë timen si poet
se un vuaj shum për himaren
i kam shiju un shegë e naren
mbi ujë të shndritshëm kam ra në shpinë
ah me not e ndjeshmërinë
kam ndrrue fjalë me qdo zallinë
ju nuk e dini o fise të mija
si më shkrinte në shpirtë knaqsija
si kam ndejtë un mbi at ujë
n’ njiqind penda se përshkruej
as nuk ka mbi globe e dhe
si himara n' shpirtë me t’nxe
deri poshtë ku bjen ksamili
kam mbjellë vargje karajfili
ju betohem në kohra e stinë
vet kam qa për qdo zallinë
nga ajo droja për dhërminë
vet kam qa si zog shqiptarë
për ksamil e për himarë
se mos vallë ma merr armiku
si kah joni e adriatiku
e na nxitë ndoj sherr me fe
e na e mbytë hjeshinë mbi dhe
fort shtrëngue e kam himaren
e kam marrë penden shqiptaren
e kam shtrydhë me fjalë fishtiane
kam marrë ngjyrë prej diell e hane
jam ra në gjuj në kullim rane
e jam lidhë me shpirtë shartimit
me shum ndjenja e germa t’shkrimit
me ndjenjë dheu të përmallimit
per tu lidhë me bukurinë
me e bashku me dashurinë
me ato brigje argjentare
shqip ku shndritë qehre shqiptare
në llogara e tokë himare
mandej ujin e kam nda
n' për currila kthjellt tue pa
mbi shuplakë bilur kah rrshqet
kam shartue lotin me det
lot i g'zimit e i rrezikut
për at perlë t’adriatikut
për at perlë të detit jon
mos na e sheh thash ndoj demon
mos don kush me na e grabitë
e kam qa për bukuritë
gjith tu m' pikë shum lot qerpikut
duke u trembë planit t' armikut
e i kam lshue po sytë kah moti
në shum lutje n’ qiell kah zoti
shum jam lutë për brigje e detin
me ja ruajt integritetin
edhe tërsinë ksaj bukurije
kah shqipni i thonë etnije
m' ja ruaj fisin edhe faren
shqip kullue ma ruaj himaren
i kam nda currila e zallin
edhe qiellit i nxita mallin
shum kaltri m' kan kuptu hallin
ma kuptoj hallin kaltria
tue përkdhelë me vargje t’ mia
se tu i mbajtë un sytë kah qielli
shqip tu veshë me rreze dielli
tue veshë ndjenjen shqip me emer
nanë shqipninë tue mbajtë në zemer
kshtu jam lutë për tokë e dhe
shqip m'kan ra lotët si rrke
se më pushtoi shum bukuria
emocioni e dashuria
për himarë margaritare
tokë shejtërie bregdetare
shqip ma ruaj o zot me fe
plani i hasmit mos me e bre
shum jam dridhë nga përkushtimi
nga hjeshia e ledhatimi
i ksaj toke aq magjike
shqip himara rrnoftë etnike
kshtu jam lutë me emocion
se m' ka shkri ai deti jon
me kaltri e bukuri
prandaj thrras me ndjeshmëri
un i biri i dardanit
prekur thell në gjen të ’gjanit
se m' frymzoj qdo pikë me ujë
rrshqitja e notit s’ mund t' përshkruaj
si kam rrshqitë un porsi njalë
mbi kaltri n' shkumbardha e valë
se n' qfar ndjenje në ujë me pika
shihej fundi si optika
edhe zalli në qehre dritë
por si qelqi n' margaritë
mandej shpinen e lash të lirë
më mbante uji plot dëshirë
shqip më fliste toka e qielli
rrezja e arit e i famshmi dielli
më mbante uji i himares
për'gjat bregut të nënë shqiptares
e knaqsija prekë kah qielli
kah m' ngacmonte n' rreze 'dielli
e kah bregu një erë ftoni
shkrinte aromë kah det i joni
deti jon deti i magjisë
n' shkumbë magjike m 'ka harlisë
se' q' m 'ka l'muar në valë të gjakut
kur me not trupin n'rreth t' lakut
në nji lak që e thente vala
e kam kthye knaqsisht si njala
jam shëndrru në të dashur lojë
s’ mund ta them me shkrim as gojë
kur mbi det pushoja në shpinë
m' pushtoj loti për shqipërinë
se ma nxiti dashurinë
edhe m' perfshiu në emocion
shqip kaltroshi deti jon
ma përziu ndjenjen e lotit
e ' m' ka nxitë me thirrë drejt zotit
un shqip i biri kosovari
kam thirrë shqip me theks shqiptari
siq thirr shendin drita e ari
e jam lutë për valë ujvare
shqip t' shkumbzoj mbi tokë himare
valabardha e gurgullima
shqip me qiell e gjeraqina
shqip ti qelin karajfilat
shqip ti kndojn gjithmonë bilbilat
e jam lutë për komb për mshirë
për me mbetë shqiprija e lirë
mos me e nga kush me e trazue
thirra shekujt me e lulzue
në megjë etnije kah qdo shteku
të mos e prekë as shkja as greku
ma ruaj zot gjithmonë etninë
shqip mbi dhe m' ja ruaj tërsinë
e bekua i kam shegë e nara
shqip mi pastë shekujt himara
mandej dola n' shkëmb e guri
uj kah lmonte si biluri
thue zallina si gurë qmue
leht optikes tu u ngacmue
po lëvizte e nanurisë
me plot art të bukurisë
thua reflekset jan valëzue
thue se dielli ish tu i shkrue
thue se ari e kaltrija
ishin shkri kah rrezanija
edhe përplasjet tingull'tare
valabardhas në tokë shqiptare
shqipron vala në tokë himare

e damartë e gjirit t' detit
e kallijt e bereqetit
e ulliri lmuar në faqe
e ato lule manushaqe
bashk me eren bregdetare
mbanin art mbi tokë himare
zemren të luanin si violina
thue se sharm po shkrinte stina
tinguj t’ leht vala përthye
uj't syprines tu e ngazllye
un mendoja me pendë n’ dorë
si ta shkruaj poeti i gjorë
kët pasqyrë porsi kristali
kur ai shkëmb valen e ndali
me stërkala përplasë n’ pika
thue platina ktu po u shkrijka
me diamantin e gurë tjerë
nisa në vaj me u zhgrehë si i mjerë
se nuk gjeja të duhuren fjalë
me e lidhë shqip për uj e valë
detit jon për me ia thurë
perlë e art ndjenjë e bilur
prandaj thirra un naimin
thirra ndihmë lshova kushtrimin
thirra fishtë mjedë e shiroken
t' gjith poet në shqipri loken
edhe kërkova varg hua
te' t'gjith shqiptart kah jem një vlla
si bilbili degë degë më degë
kahdo rrijnë po toskë e gegë
për himarë të shqipni nanes
t'ndihmojnë vargjet e ilirianes
ta përshkruaj si driten t' hanes
ah kët vlerë ingji magjike
thash po e msynë llava armike
thash te mbrojë me një magji
t' mos e shkelë klan as orgji
t' mos e sheh i lig ndoj sy
se mandej mundet me e thy
then krahinen perlë shqiptaren
lulë ksamilin e himaren
ishujt t'jonit margariten
ku e merr shndritshëm vala driten
ku të mbanë në shpinë e n' bark
ah valbardha n’ gjysëm hark
thue se shtrat ësht qehlibari
uj e zallë në at dhe shqiptari
prandaj m' qanë mua sot kjo pendë
kur himara më bjen ndër mendë
me ato male prekë në qiell
llogara që flet me diell
ah turizmi një kryevepër
n'pika ari po e shkruaj n'letër
e po e shkruaj me pika ylli
flladin t' detit n' breg kah pylli
me gështenja man e bli
shegë e agrum edhe bojli
dardhë e rrush të shijshme mollë
edhe hijet mbi fletë'hollë
qe i lshojnë drujt kah bregu i detit
a ato fusha t’ bereqetit
që deri n' buzë tu e ndërpre malin
nganjëherë n' lugina dalin
ndërpejnë shkëmbin bardh e shkurre
tu u përpjekë me kullim gurre
ku ato kthjellshëm derdhen n'deti
si valbardha në mes veti
gurgullushëm kah shkumbzojnë
bukuritë thua po këndojnë

kur përplasen kah ujvara
kush bilur me dalë ma e para
ashtu shndritë me sharm himara
ashtu shndritë kjo ndriqimtare
qoftë mbi dhe gjithmonë shqiptare
--------------------------

Xhelal Ferizi nga Mitrovica e Kosoves i shkruan bukurive
të atdheut shqipërisë etnike vargjet i keni nëpër
forumet shqiptare '''''''''''''''''''''
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''''
Të dashur lexues
lexoni vargjet e autorit shqiptarë në mërgim
xhelal ferizi nga mitrovica tregoni shoqes shokut të afërmve
---------------------------------

[lirik]

Duke vrapuar
-----------------
Shkruan Xhelal Ferizi

l-i-r-i-k-u
-------------------------
duke vrapuar ,mbas pendes time të etur
shterra shi qielli e re,të bardha e të,zeza
pas hapit,të pendës thellsitë mendueshëm duke i tretur
i preka thekshëm ,materjet nëpër breza
po penda ime ,nuk ndalej,e penda duke ndjekë, kohrat në,hap
kudo vrap mbas shekujve labirinte pa mbarim
një ditë penda,grepas,mbi lakmi u kap
e un paarritshëm,po i shkoja në secilin lotim
në secilin meditim krijim imagjinim
ma mirë thash një mollë,a shegë ta kisha mbërri
se penden që qenka shekuj e qiell, pa fund
sikur të kisha fyellin,e pa brenga të dal në vrri
do të kisha ndrruar tingujt leht në fyell këndshëm e pa mund
përse të jem rob i pendes në kërkim
gjahtar i mundimeve qdo kund

------------------------
vargje shqiptare
nga autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
---------------------