Edhe une shkruaj...

[Rozafa]

.....kenga e zogjeve...dallget e detit..me rikthyen nje kujtim..nje enderr te bukur qe nuk vdes kurre..!!
...Koha bente me vape sot,rrezet e diellit te ngrohnin mua dhe ty shpirti im...qielli ishte blue dhe pulebardhat e trembura fluturonin mbi ne...peisazh i bukur...tingujt e muzikes ..
.qendronim te shtrire buze detit..dhe une te tundja ashtu sic dallget tundin detin...te mbuloja trupin me puthje..te rreshiqsja ngadal ne gjdo pjes te trupit tend....sa i bukur qe je lepurushi im...je vet mrekullia ime...Te Dua Ty shpirti im..dashuria ime e pambarishme!!

[Rozafa]

Sonte shiu bie pa ndal...e dua shiun sepse kam kujtime romanatike...pikat e shiut me deftojne mallin e loteve qe rrjedhin per kujtimet e bukura shpirti im...dhe shiu bie gjithnje e me shume...nuk ka te ndalur,ndersa mua me behet sikur zeri Yt me theret..sikur buzet tuaa jane afer buzeve te miaa...dal jasht veshtroje..por tii askund nuk je...ishte vetem shiu dhe era...dhe une ashtu e lagur te ndjeje thelle ne zemren time....

[GURI SYLAJ]

...dikush me pat thene njehere -mos ju beso loteve ne shi!!As sot nuk dij pse por megjitheate , mund te them ,ndryshojne shume ne mes veti pika e lotit dhe pika e shiut.
Secila , neper qiellin e vet, rrugtojne dhe baritn me vete shuemcka por pika e lotit eshte shume ,shume me e rande se nje pike shiu ...ndoshta pse qielli neper te cilin lodron eshte shume ,shume me i madh!!
Nuk dij pse mos t'i besoj lotit qe bie ne toke bashk me pika shiu...

[Idila]

...tek sodisja yjet me ëndje, befas sec m`u shfaqe ti, si një yll i vetëm! Tek më ndriqoje shpirtin plot brishtësi. A thua je ti? Jo nuk besoj! Nuk mundem t`a besoj!
Kujtimet e bukura i hodha tutje në harresa, tutje tejjj kufijve të harresës!
Më fal! Më fal të lutem njëmijë herë! S`di pse t`i them të gjitha këto?! Ndoshta ngaqë më bren ndërgjegja e ndarjes së pa sqaruar, lamtumirës së pathënë!!
....rigjeta vetveten, qëndroj me këmbë në tokë, e fortë si guri, e drejtë si muri, zemërlua...apo më mirë do të shkonte fjala e "pazemër", besoj se kështu e mendon edhe ti, për këtë të jap të drejtë! Më quaj cfarë të duash, në dac më shaj, por të lutem, mos më urrej!!

...i hodha tutjeeee, tej tutjeee, harresat tej kufijve të harresës....por jo gjithcka!!!

[GURI SYLAJ]

... pikrisht atje jam une!Ne shiun neper te cilin pikon edhe nje pjese e imja.
Tej kufijve te harreses ,ne ate pak gjithecka qe ka mbete .Neper sirtaret e mbuluara , jo nga pluhuri ,po naga friga se mos me ke harru!!?
As koha ,as plaget ,as krrusja nuk ma ndalin dot ecjen .As shiu e as lotet nuk ma prejn udhen .Krejt cka me frigon eshte heshtja jote.Qeshu po pata pse ,qaje po pate nevoje krejt cka du dua te ta ndiej zanin...qe me deshire do t'a ndigjoja ne kenege !

[Rozafa]

....lotet pikojne per ate kujtim te bukur...ndersa era mbi lekuren time te lagur nga shiu me defton ftohtesine....Shiu bie akoma..pos meje nuk shoh njeri jashte...me duket sikur njerzit qe jane mbrenda me shiqojne...duke menduar se mos jam e cmendur....por jo jo s´jam e cmendur...dua te qendroj e lagur,ne shi...ne prani te mallit...dua ti rrefej perendis,per kujtimin tone te bukur...lepurushi im..!!

[Idila]

...emnes do t`më mbetesh, emnes i paharruar për jetë! Edhe nëqoftëse mbetem udhëtare nëpër rrugë, shtigjeve të jetës, eshtër dhe lëkurë, emnes do t`më mbetesh...
...me fuqinë e pafuqishme, kapërxeva malet më të lartër për të dëgjuar jehonën e zërit tënd, brodha fushave për të ndier aromën tënde dehëse, lundrova përtej oqeaneve të gjurmoj gjurmët tua mahnitëse, fluturova qiellit për të rigjetur buzëqeshjen tënde magjike! Askund nuk i gjeta, as në male, as në fusha, as në oqeane dhe as në qiell!
....një zë më brohoriti nga thellësia e zemrës! ....më zgjoi kërshërin, sec më zgjoi nga gjumi i përjetësisë! Ishte zëri yt: "Ja ku më ke, i strukur si perla nën guacë, i pashlyer përjetë"!

[Rozafa]

Motrush kjo e fundit shume e bukur,Rrofsh!!

..e premte..edhe sot shiu s´ka te ndalur..te prisja te vish se bashku me shiun....Ti nuk erdhe,te prita kot!!! Por une te pres...te pres me shiun e ardhshem....lepurushi im!!
E vetmuar ruges une dhe shiu,mbas meje mbeten vetem gjurmet e kepuceve te mia te lagura dhe vargjeve te pashterruara ndjenjash.Une eci edhe me tutje me vetmine dhe pyes veten....Valle... Ti je ajo qe me mesove të dashuroj, Ti je ajo qe me flake ne parajsen e lumturise dhe ferrin e pikellimit, apo je Ti vetja ime!
Valle moj perendiiiii..nganjehere me behet te dehem...te bertas...te te theras....Kuu Je ???

Shiu u ndal e loti vazhdoi.....

[GURI SYLAJ]

e cfare kenege kerkoj une ne kete shi qe i ka ba bashk toke e qiell.Cila kenge do hynte ne akordet e kesaj melodie,ne mes pikave te shiut e pikave te loteve!?
Ah, po !
Kengen nuk po e kerkoj ketu ku jam me trup por atje ku jam me mendje e ne mes nesh eshte nje rruge paksa e gjate por qe nuk matet me kilometra !Atje ku nen strehe ,larg syve e vesheve qe merrnin rroge ,kendonim kenget tona!!

[Idila]

.... heshtje! Pa lëvizur e shohim kohën e cila vrapon si e cmendur. Orët ikin, ditët shtyjnë njëra tjetrën, muajt rendin nxitimthi, e ne po prapë rrimë si parazitë pa kapur castet që jeta t`i dhuron vec njëherë.
C'tmerr! Një ditë e re vjen dhe ikën e percjellë njerëzisht nga indiferenca jonë. Vitet shkojnë, ndërsa ne si spektatorë gjykojmë atë që s'kemi bërë e atë cfarë kemi bërë....

[shfletuesi_]

....Mëndova dhe unë të shkruaj diç, jo që mëndova por më sillësh vërdall nëpër mëndjë.. Edhe sot si çdohere prita thirrjën tëndë, çdo thirrje qe më vinte më bëntë zëmra brof nga gëzimi mëndoja që ishe ti , por kot ishin thirrje koti që për mua sishin asgjë .... një brof më një dhëmbje të leht sikur ta therrësh më maje të gjilpërës... u bënë shumë kohë që nuk të kam parë, të kam harruar dhe fotografin së si dukësh...sikur ta dija në fillim para se tët njoh që është kaq e vështirë të jesh pa ty ( pranin tëndë ) dhe të jem më ty çdo sekond,minutë, orë,ditë,javë,muaj....dhe vit... Nuk do merrja ketë rrugë kaq të vështirë... Më gëzove herën e fundit kur erdhe pa pritur dhe e di sa më gëzove...ndoshta kjo me mban gjall dhe me jep shpres që kështu papritur do vish serish...

[Rozafa]

Shpirti im,

Do te na jepet, valle, rasti e fati qe te gjendemi per nje çast ne parajsen tone te dashurise, te perkedhelemi me zjarrin e ndjenjave, te tretemi thelle brenda njeri-tjetrit, te mbytemi ne epshet e cmendura tere naten ... e siper nesh te na bejne drite vetem yjet, te na mikelojne vetem valet e detit, flladi i algave te na jep arome, zogjet te kendojne kengen me te dashur per ne dhe hena si qiri te qendroj mbi trupat tone kur gjumi te na marre mbi reren e ngrohte te detit...
Oh dua te mbeshtes koken ne gjoksin tend, te te ndjej frymemarrjen, te rrahurat e zemres dhe ne gjirin tend te fle embelsisht... nje cast, qofte dhe vetem nje cast ky, qe do te perbente tere jeten time...

Nuk do te arrija te kendoja
as te fluturoja
pa dashurine tende...

Ti me bere te bukur
si nje zog krah hapur
duke me lene ne krahet e tu...
duke me dhuruar puthje te ëmbla
qe e bejn shpirtin te dridhet si gjethet...

Ti me bere te bukur
si nje lis degëhapur
me dashurine tende...

Vetem kur syte e tu me pane te dashuruar
me gjeresine e shpirtit tend
e pashe se ne boten pa fund e pa ane
une aty kisha nje vend...

Me ke dashur e me do Ti
ndaj erdha dhe Une
qe te te doja dhe te te dua Ty, Shpirt...

[lirik]

Postimi origjinal është bërë nga Rozafa

Sonte ndjej mall... mu kujtua fotografia jote,kur ma dhurove qe ta mbaja si kujtim nga ti...mora fotografin dhe me sy te fiksuar ne brendesine e asaj fotoje, mendja nisi fluturimin e saj....(a thua,a eshte e mundur qe ndjenjat e mia mos te jene ne kontrollen time)shiqoja syte qe jane aq te bukur...jane aq te thelle...te shkelqyer....ne brendine e tyre ndij aq ngrohtesi..ne pranine e tyre jam me e lumtura ne bote....shkelqej edhe une me ta.

Sikur te kisha mundesin te tregoj se sonte ndjej mall...

Po ti ku je..ku gjindesh..?

Te puth me mall te pashuar!

----------------------------------------------------

Shprehje te bukura mjaft te thella dhe emocionale
perqendrimi ne fotografi dhe thelsli te fotografisë paraqet nji art t e vertetë shpirti ku koncentrohet etja e mallit--

je perfshi nga ndjenjat qe nuk i ke kontrolluar dot per qka flet se rrembimi i motivit te ka rrembeyer ne boten e asaj qenje qe ti e edhuron dhe te ka sjellë ne ëndrra dhe
mendime fisnike duke u endur neper shpirtzimet e emocio
nit -
dhe e forta deshirë e jotja qe esht mjaft e dhimshme dhe fisnike e sinqertë
fuqizon indet e ndjenjave ku malli esht kulmi i mallengjimit dhe ndjenjave ku ato detalizohen neper qelizat shpirtrore
neper mes te kti arti teatri dhe drame shpirterore e nderuara rozafa
ju keni interpretuar talentin tuaj te shpirtit emocionin e pasur njerzoren dhembjen dhe mallin largesinë e keni intepretuar me mjeshtri nepermes senseve dridhjeve mallengjy<ese ne boten tuaj te pasur te ndjenjave ku mungesa e personit qe la mallë e gjurmë kujtimi i tij u krijua nje shumë e madhe ndjenjash neper fushate gjera te shpirtit qe kerkon qe ato hapsira te mbueshen me kujtime te cilat ti i ofron si spjegim dhe parafytyrim me mjeshtri e afersi nepermes ekranit tend te gjerë shpirtror qe quhet emocion

sikur te kisha mundsi te tregoj se ndjejë mallë fjala jote esht oikturë e dhimshme shpirti ku ajo thirrje mshire dnjenje nevoje per te pasur afer te shejten te dashuren madhore qe nga gjeografija gjendet larg intimja thellsia shpirterore qe krijon nevojen e madhe ne hapsiren shpitrore per te paraqitur me komplet shpirtin dhe nevojen per ta pasur se paku ne gjersinë emadhe te ndjenjees magjike qe quhet emocion per ta pasur at qe e ke dashur dhe tash te mungon shprehet nepermes te nji pasuri te madhe shpirtore me m jaft forcë dhe ndjenjë qe perkulë para teje shpirtin e butë dhe mirkuptuaes kur thua ah si kur te munndesha te tregoj se sonte dnejë mallë-
ketu qsti yt qe bëhet emocion per shkak te kohes largesisë dhe kujtimeve vertet shprehë mjeshtri interpreti artistik me dy fjalë por paraqet diqka madhore te dhimbshme te vuajtur qe zgjedhje nuk ofron sepse largsia esht ndasia ne mes

te pergzoj per keta rrEshta magjik e nderuara rozafa jeni shprehur bukur me emocion te lartë njerzorë emocion i pa fasjshem qe thrret per ndihmë e mirkuptim duke gjetur mbeshtetjen se paku te paraqitja te shfaqja shpalosjja te te pastjhirrma jote ku shfaqesh me ndjenjë e nevojë per te qenë kujtimi i pranishem se paku si shpresë per qastin dhe fjalet jan madhore
aty shprehesh s e vetem shprehja mund te flet e te dal krah shpirtit te mallengjyer
e ti shprehjen e qastit e shendrrove ne talent arti lidhje emocionale qe kerkon flet shprehet thrret te rrespektoj per ket mjeshtri te keti interpretimi te mrekullueshem
dhe te nderoj

[pasioni_]

Natë e qetë. Hëna e vetmuar në qiellin e lartë më bënë shoqëri. Mu kujtua një këngë e bukur, "Flas me hënën" që e dëgjonim me ëndje dikur...
Mbeten kujtimet. Mbeten përjetimet. Kohë që nuk kthehet. Më afër është hëna e largët se sa TI. Ylli im i vetëm...

[Rozafa]

Postimi origjinal është bërë nga lirik

----------------------------------------------------

Shprehje te bukura mjaft te thella dhe emocionale
perqendrimi ne fotografi dhe thelsli te fotografisë paraqet nji art t e vertetë shpirti ku koncentrohet etja e mallit--

je perfshi nga ndjenjat qe nuk i ke kontrolluar dot per qka flet se rrembimi i motivit te ka rrembeyer ne boten e asaj qenje qe ti e edhuron dhe te ka sjellë ne ëndrra dhe
mendime fisnike duke u endur neper shpirtzimet e emocio
nit -
dhe e forta deshirë e jotja qe esht mjaft e dhimshme dhe fisnike e sinqertë

I nderuari lirik...me bere te ndjehem e ngazellyer...nuk di tjeter cfare te them,pos te perkulem ne shenje falemnderimi per fjalet e sinqerta drejtuar mua.Kur kemi te bejm me ndjenjen "Dashuri"sigurisht se ja vlen te shkruajme..te shkruajme me ndjenja..ndjenjat jane ato qe te shtyen te shkruash..ndjenjat ngjallin perjetime..ndjenjat shijojne te emblen Dashuri...ndjenjat flasin...ndjenjat edhe vuajne...ndoshta edhe ndjenjat te shpien drejt rruges te pakthim..ndoshta??!!

..shkruaj
...edhe kur te jam e lumtur..
...shkruaj
..edhe kur te ndihem e pikelluar...
...shkruaj
...edhe kur me mungon...
...shkruaj
...sepse Ti me je oksigjeni im
...shkruaj
...sepse thjesht Zemra ime Te Do
...shkruaj
...edhe nese s'te mungoj..
...shkruaj..
... edhe kur te ndjej...
...shkruaj..
...sepse ndjenja ime per lepurushin tim eshte...si nje ujevare qe gurgullon embel.. qe shendrin e te magjeps.. qe te freskon e te shuan etjen!