Ditari i ndjenjave....!

[Honesty^uk.]

Sot mengjesi ishte i kendshem,rruga per ne shkolle me buzeqeshje,hyrja me gezim pastaj papritur entuziazmi u ul .Vetem 2 kg qiell peshuan mbi sy,4 reze dielli preken floket ,2 shetitje, 5-6 fleshe romantizmi neper tru
Pastaj qetesi ,e zhytur ne boten time .
Qetesi e permbajtur edhe kundra ca njerezve qe nuk ia vlen te mbash.
But there are always sweet hearts in this world.
5 here ndjeva tundimin te shkruaja,ne te fundit here arrita te gjeja pak kohe.
You are late -i was told-do u know what time is it?
E nga ta dija? Une s'mbaj ore dore .Edhe kur kam patur kohe me pare s'kam qene i interesuar te shihja oren.
-What took you so long? -
Une qesha. E di qe ka nje kenge te tille?
what took you so long
what tok you all night
what took you forever
to see i am fine
(baby Spice)
Cuditerisht shume gjerave sot i perngjita nga nje kenge.

[Naki]

Duke perceptuar ethet e se premtes nje emision TV Argetues dhe Zbavites ne gjuhen Amtare shqipe te moderuar nga nje moderator nje artist qe aq bukur bene komunikim interaktiv,me ringjall emocionin duke
shfaqur nje optimizem qe ne rrjetin tone TV kosovar se shpejti do te kemi
Moderatore te Kalibrit te tille.

[Murgesha]

Kjo nate e qete me Yje qe shendrisin, me sjell kujtime.
Ne nje cep te qiellit shoh nje Yll, eshte i vetmuar, i vogel, dhe shum pak shendrit. E njoha menjeher, eshte Ylli i femijerise sime, eshte Ylli ku drejtoja lutjet.
Ylli qe me rriti, me dha shpresa per te jetuar. E une Yllin e kisha Nene, se me dukej se pikerisht aty si nje Engjell rrinte ajo me shikonte e me ledhatonte dhe se bashku me mua lotonte. E vogel isha ateher me paten thene se nena te eshte shenderruarr ne nje Engjull qe prej se largu te shikon e kujdeset per ty. E une e merzitura nenen e perfytyroja te mezitur per mua, une isha e vetmuar dhe ajo patjeter e tille do te ndihej. Sa nete pa gjume valle kam kaluar duke e shiquar kete Yll? Me mijera!!! Netet e vetmise sime, netet e merzise sime, netet e loteve te mia te derdhura per nje dashuri te mohuar, per nje buzeqeshje te pa zbuluar, per nje ledhatim te deshiruar.
Oh pa dashur me dalin lotet, kane te njejten njelmesi si dikur, zemra gjemon me te njejtin hov, dhe deshira eshte po e njejta, shpresa e pa tjetersuar, pa primtas ndjehem e dobet, e pa fuqishme dhe dora kerkon po te njejtin gjoks ku koka deshiron te mbeshtetet, te ndjej, ah sikur vetem njeher ta ndjeja ate ledhatim, vdekja do me ishte e embel, deshira e plotesuar, vetem ateher do isha qetesuar.

[Murgesha]

Plage Dashurie ... mall qe pervelon...

--------------------------------------------------------------------------------

Fryn sot era dhe kaloj faqe perpara ne ditarin tim. Syte me shkojne rembimthi tek emri yt. Perseri faqja e ditarit u nderrua aq shpejt sa nuk e pashe me emrin tend sikur ai te mos kish ekzistuar kurre.
Por ti ekziston, ekziston bashke me historine tone pavaresisht qe as une dhe as ti nuk e dime se cbejme apo nuk dime se cpo behet me ne. Pa e kuptuar, apo pa dashur, isha zhytur ne shtjellen e syve te tu dhe kisha humbur ne universin brenda tyre pa mundur aspak qe prej andej te dal. Si ndodhi?!Pse ndodhi??
Pa e kuptuar krejt papritur ti fillove te beheshe vet persekutimi, nje persekutim i pambaruar.
Netet beheshin te gjata kur nuk te shihja, zemra me rrihte fort kur te mendoja, rruget dukeshin bosh,po krejt bosh pa ty. Tani dua te pyes veten: Çkam qene une per ty? Kam frike se shoh te dalin para dy alternativa. Dashuri e paster apo loje interesante. Mendoj per to dhe me ther ne zemer. Po filloj te qaj. Ndoshta sdo arrij kurre ti sqaroj vetes se c´jane keto caste magjike qe sot me duken si skenat e nje filmi te vjeter. Çdo gje me ben te te kujtoj dhe kete e urrej. Pra, urrej kohen qe me sjell keto kujtime... sepse, vuaj. Dhe une u lodha se vuajturi. Vuaja kur me thoje fjale te bukura dhe tani vuaj qe nuk me thua asnje fjale.
Kaloj kohe me shikimin e tretur nga rruga duke pritur nje telefonate...sigurisht telefonaten tende.
Vuaj vetmine dhe perpiqem ti jap shume kurajo vetes. S'guxoj te mendoj se te kam humbur. Ditet terheqin zvarre njera tjetren dhe kalojne per nje moment para dhimbjes dhe pastaj zhduken ne skutat e kohes. Dikush po qesh. Sa deshire kam te qesh edhe une, te ndihem e lumtur, sepse kam dite qe vetem qaj, dhe qaj duke shkaterruar veten.Mos ndoshta e dija qe sdo te me doje kurre ashtu, sepse njeriu vetem njehere dashuron ne jete dhe ti me siguri s'me kishe mua dashurine e madhe. Ti flisje shume por une s'e besoja.
Ti e le cdo gje ne heshtje. Pse?! Apo mos valle isha une ajo qe nuk e vija re? Apo mos isha une ajo qe kerkonte kete heshtje per ne te dy??? Oh, une s'di me asgje, s'kuptoj me asgje.
Mua, qe dua te harroj veten me rritet pa pushim deshira te eci mbi lotet e mi, te shkel mbi dhimbjen time, per ty!
Po, eshte kjo qe me ben te shoh nga telefoni i heshtur. Ndoshta do te beja mire te shetisja dhe te takoja dike qe te me dashuronte, por jam e bindur qe kjo per mua ska asnje rendesi. Une te dua vetem ty me gjithe dhimbjen qe po me jep.
Ka ndodhur qe ka rene telefoni, kam, kam ngritur receptorin...por asgje. Thuaj qe je ti, se vetem ti kembengulje dhe ti e di se une kenaqem me ate pak qe me jep nga vetja jote. Po dal ...
Kjo zile s'do te bjere dhe per shume e shume kohe...edhe nese do te bjere une s'do dua te jem ketu. Do iki ne vetmine time, do mbyllem si guacka ne det. Qe ti mos te shohesh dhe ndjesh dhimbjen dhe mallin qe kam per ty.
Ani se ndoshta nje dite do te mbytem ne detin e loteve te mi, ti jeto se jeta pa ty, per mua spaska kuptim.

[VARDARI]

Toka ime

Me lindi kjo toke e munduar.
Ne djepin e saj me perkundi.
Me klithmat e dhimbjes mekuar,
Vajet e nenave - kenge gjumi.

Dhe hodha une hapat e pare
Mbi trupin e saj te plagosur.
Mesova te flas dhe pa fjale
Per hallet qe s'paskan te sosur.

Me rriti kjo toke e lashte
Me endrra dhe shpresa ne gji.
Sot zemra tek ti rend plot mall,
O balta nene - Shqiperi.

[Murgesha]

Enderr e perhumbjes!!

Shetis rrugeve të qytetit te shkrete,
As neser sdo jete me mire se sot.
Shpirti im ushqehet pa shprese
E mbrapa me mbeten ditet e humbura.
Gjate shetitjes takoj fytyra te njohura,
Por pa ty me eshte e zbrazet kjo rruge,
Ne fytyren time merr shprehje dhimbja
Ndergjegja e vrare do me zgjase netet e pa gjumsise
Une gjysme e fjetur marr arratine
Mundohem te ike prej teje, prej gjithckaje
Ne kafen me te afert sikur vajton Violina
Po ate ze vajtues qe me kujton cka ne ishim.
Ne zemren e vetmuar rendon malli i jetes
E mua ende me djeg zjarri i vjeter
Nga venat me rrjedh pika e fundit e gjakut
Eshte kah merr arrati jeta ime
Ne ulesen e afert nje qyqe ja thot kenges se vajtimit
Ajo me perkujton ashpersine e kesaj jete.
Ne zemer mbaj ftohtesine e dhimbjen shuaj
Po, do te zhdukem marr vendimin
Para pragut te shtepise sime, ne toke do te bie
Do te vdes e vetme, pa e pare lotin e tjerve
Do te vdes pa shikimin e nje njeriu te dashur
Se pa dashuri nuk kam force ta perballoj jeten.
Neser te gjithe do te thone. "Ai e deshti"
Vdiq se nuk mundi ta perballoj dhembjen.

[Loloku]

Vjeshtë në park

Gjethe të verdha. Shi. Stola të lagur dhe zbrazti. Vetëm në plehra të kalbura kundërmon gjallëri. Lypsari i verdh kërkon një copëjete në kontejner. Sa trishtim. Varfëri. Vjeshtë gjithandej. Lagështi. Tmerr. Jeta është e lirë dëgjoj një zë luksi në parlament. Të ngjitur pas foltores si lupsari në kontejner...

[qika_pr]

Mesazh dashurie

Nnjoh mjerimin tend dhe mundimet e shpirtit tend,mangesit dhe semundjet e trupit tend,njoh ligesin tende,por nje lloj te them :”ME JEP ZEMREN TENDE ME DUAJ SIC JE”
Nese prêt te jesh engjull per ta braktisur veten ne dashuri ,nuk do te duash kurre!
Ndonse bie shpesh ne ato faje qe do te mos i beje me me nuk te te mos me duash ….MNe duaj sic je!
Dua dashurin e zemres tende te vobekt…. Dhe nese prêt te jesh i persosur nuk do te duash kurre!
Sigurishte,duq me kohe te te ndryshoj,por tani per tani te dua sic je,e deshiroj te besh te njejten gje … Dua te shikoj qe nga funderrinat e mjerimit te ngrihet dashuria!Dua net y nje britem te vazhdueshme zemre.Dua kengen e zemres tende,nuk kam nevoj as per shkencen e as per talentin tende,me intereson vetem nje gje te te shoh duke vepruar ne dashuri.
Sot,rri ne deren e zemres tende si nje “lypese”.Trokas dhe pres,pres,pres….Nxito te ma hapesh!Mos e pij mjerimin tende!Po ta njihje verte skamjen tende,do te vdisje nga dhimbja.dua qw edhe veprimin me te pa vlere te besh nga dashria.
Ma ked hen dashurin tende e une do jap dashurin time,e une te dua me shum se ti mund te mendosh….
Andaj mos harro”ME DUAJ SIC JE SEPSE TE DUA SIC JE”

[Murgesha]

U shetita per nja dy ore te mira ne temat e ndryshme te forumit. Rilexova shume kapituj, dikund me mberthente gazi e dikund vetullat e mia ngryseshin. Sa e bukur eshte te lexosh edhe njeher ato qe ti vet ke shkruar dhe reagimet e te tjereve ndaj shkrimit tend. Kete kenaqesi pata rast ta perjetoj ne kete dite monotone kur shiu ska mbarim, kur perjashta eshte nje natyre e egersuar dhe deshira per te dale jashte ka tretur.
Sa shkrime u bane, sa shkrime kane bere te tjeret, me nje harmoni qe rralle gjindet. Eshte i suksesshem ky forum nuk ka fjale.
Jemi bere nje familje e madhe e harmonishme dhe teper kerkuese per tu takuar e komunikuar me njeri tjetrin. Nuk i dihet ndoshta ne ndonje dite takohemi me ndonjerin prej nesh, me duket se do ta njihja menjeher qe ne fjalet e para, pa marre parasysh se cilin do te takoja.
Ne ket vend ku shpaloset shpirti i sejcilit prej nesh, nuk eshte e veshtire te bahet njohja. Jam e tera e futur ne boten e mendimeve. Sa e quditshme eshte jeta. Komunikojme, argetohemi, qeshemi e qajme me njeri tjetrin. A ka lumturi me te madhe se kjo???

[Honesty^uk.]

Ckemi ditaro,si ja ke kaluar keto dite..Spo me dukesh ne qejf..

He mor burr hajde ma thuaj te veshi ca ke...Mos e vrit shume mendjen se te gjithe ashtu jemi..Ja te tregoj cme ka ndodhur keto dite..Ndoshta i ndodh kujdo por e di qe te kam shok per koke dhe e di qe mund ti qaj hallet te ty.

Mendoj,enderroj,edhe me sy hapur ne te shumten e rasteve...Nuk e di cpo me ndodh...Nuk di pse prekem per cdo fjale dhe per cdo mendim..
Nuk e di pse mendoj kaq shume..sms-te pasonin njeri tjetrin dhe deshira per ti pare ishte aq e madhe sa edhe celi me binte nga dora kur i lexoja..Deri dje,,,,kur celi humbi..Ndoshta per fajin tim dhe per fajin e atij qe e gjeti dhe e mori.Por gjithesesi,celi me humbi,dhe mendoja si mund ti shkruaja dhe ti degjoja vetem per pak fjalet dhe zerin e embel te saj..
Akoma mendoj dhe jam duke enderruar edhe ne keto momente..Dicka nuk shkon,nuk e di cfare..Prekem me me te voglen fjale qe thote dhe me ben ta mendoj shume...Ndoshta edhe ajo eshte duke me menduar,nuk e di,ndoshta jo..Por gjithesesi dicka brenda meje me thote qe me mendon.
Perse gjithmone pas nje te mire vjen nje e keqe dhe mbas nje te keqe nje e mire..Mos eshte ndoshta nje ligj i pashkruar qe na pershkon te gjitheve dhe na ben te mendojme dhe per te..

[Honesty^uk.]

Disa mesazhe dashurie

Te dua pa mase
te dua pa dallim
te dua me fort
se sa shpirtin tim.
* * *
Kur ti je prane ne jemi tre
une, ti dhe dshuria.
Kur ti largohesh ngelemi serisht tre
une, imazhi yt dhe vetmia.
* * *

E bukur eshte ajo qe ka nje shpirt te bukur.
* * *

E bukur nga larg, por larg nga bukuria.
* * *

Kur dikush te do mos shiko se sa, por shiko se si...
* * *
Shpresoj qe tu pelqejne dhe te kene kuptim.

[Murgesha]

Ne vend te ditarit sonte po e paraqes kete poezi qe e gjeta ne net.

Alfons Dovana Shkruan "Poezi nga nje shpirt i trishtuar


MBI VARR T' NJE MERGIMTARI

Val' e jetes e surdisi ne mergim,
Larg nga nena qe e don me adhurim,
Shkriu jeten, i vetmuar , pa bitisur,
N' ato vise, andej tutje i helmatisur.

N' ato dhera atje tutje , vetmitar,
Ra ne gjumin e perjete, mergimtar,
Mbylli syte zemer - enjtur, dallge - dallge,
Larg atdheut i vetmuar atje larg.

Embel zbresin pareverat ne bregore,
N' ato vise qetesie, kujtimore,
Gjelberuar bar' e lule margariti
Kur mbi kryq pushojn' lehte rreze drite.

Dhe sa - i leht' peshon mbi trupin dhe i nxire,
Atje thelle n' ate grope erresire;
Kur kullon mbi kryq guri lot' i nenes,
Ndrisin embel naten vone rrezt' e henes.

Por atje ne ate qoshe drite shuar,
Ku s' ka ndalur kurr' nje nene e perlotur
Ku pushon o - i menjanuar mergimtari
Fol, si prehet trupi - i tija thell te varri?

N' ate qoshe bar' e lule te stolisur,
S' ka kulluar lot' i nenes helmatisur,
Per mbi shtratin ku fle thell' i çqetesuar
Mergimtari, larg prej nenes i vetmuar.

Veç bilbili per mbi kryqin fluturim,
E ndal vrapin, veç do çaste per pushim,
Edhe shtruar ia nis kenges, mallengjyer,
Dal nga dal, sy perlotur zemer - thyer.

"I merguar qe po prehesh ne keto dhera,
A ndigjon perkedhelite kur fryn era?
Nder lendinat e - ameshuar kujtimore
Zbresin embel pareverat ne bregore !"

O sa i rende prehet trupi thell' te varri
Kur mbyll syte larg prej nenes mergimtari,
I brengosur ! "Oh perse valle,
Ikin vitet, me harruan, s' kane malle?"

Anas varrit n' ato qoshe te brengosur,
Celin lulet, rritet bari i pasosur,
Por akoma s'ka kulluar lot' i nenes
Mbi at' pllake ku s'ka zbrit nje rrez' e henes.

Shkuan vitet, nipat te ngriten permendore,
Gur' mermeri shkronja t' arta kujtimore,
Po tani a prehesh embel n' ato varre,
Atje thelle n' ato vise mergimtare?

ALFONS DOVANA 1956 "

[Honesty^uk.]

Nen rrezet e diellit qe ka arritur majen me te larte te qiellit,eci me koken lart..Kam arsye per ta bere..Perse mos ta bej kur te gjithe e bejne,per me teper kur e bejne ata qe nuk e meritojne..Ashtu me syte e fiksuar te ai bej disa hapa,pastaj e ul perseri koken,sfiden e fitoi ai..Ai qe ne ate moment ishte pikerisht siper kokes sime dhe qe me veshtronte me embesi dhe me egersi njekohesisht..Ndoshta ishte shoku im gjate gjithe rruges edhe pse nuk beja dot asnje muhabet me te..Kaluan disa sekonda dhe ai vendosi te me flase i pari..Me tregoi nje te nje miliarden e jetes se tij..Histori shume e bukur dhe e dhimbshme..Me tregoi per vuajtjet dhe gezimet,per uljet dhe ngritjet,per deshirat dhe mos realizimin e tyre,per bukurine dhe per te shemtuaren,per jeten dhe vdekjen..Arrita ne shtepi me nje gezim te madh..Kuptova se cdo gje te bukur dhe te shemtuar,cdo veshtiresi,cdo merzi,cdo gezim qe kam kaluar ne jete e ka kaluar cdokush ne kete bote,madje edhe me tej,e gjithe gjithesia..

[Gentiana]

Nese as tani nuk e kupton njeriu se sa e padrejt mundet te jet bota, ateher jemi duke jetuar ne enderra, dhe ne boten e fantazive. i them Vehtit zgjohu oj e mjer, zgjohu se nuk te esht jeta ashtu siq ti e mendon, po un e mjera qka te bej, i kam duart e lidhura...
Bota esht aq e komplikuar, dhe me vjen qudi, perse e bejn njerzit ashtu, e die se nuk esht leht per askend, po me fjal me pak, me pun, durim, kuptim, dashuri dhe drejtesi do te ishte bota dhe po ashtu edhe Jeta shum me e mir. po kte askush nuk don ta kuptoj, ne e shikojm vetem si te bejm fjal, si tja veshtirsojm jeten tjetrit...

O njerez shikojeni se ne e bejm boten te komplikuar pa nevoj, mundohuni ta kuptoni jeten ashtu siq duhet te jet, e jo ashtu siq ju e beni!!!

[Gentiana]

Me tvertet nuk di qka ndodhi me mua, pse vall asgje nuk me duket siq ka qen dikur, dhe ne zemer kam diqka, diq se nuk e spjegoj dot. Nuk esht dashuri, jo nuk mendoj se esht dashuri, dhe nuk dua te esht kjo Dashuri, po esht diqka, e di se esht diqka. do te doja qe se paku ti tme kuptosh, po ja qe as qe ndoshta din qe egzistoj, ose se paku ndoshta jam per ty vetem nje person me shum ne ket botë!!!! Do te doja qe te heki nga mendja, qe te harroj, po per qudi as ket nuk mundem, por besoj qe koha do tme ben te harroj, qe koha do tme ben, qe se paku te them edhe un per ty, esht vetem ni njeri me shum ne ket botë. Ndoshta nuk do te mundem, po ja qe kjo shpres me mban, qe te te flas me ty dhe prap te mos ndjej asgje…