Tregime

[Domira]

Postimi origjinal është bërë nga Zero Cool

Jam i edukuar sipas principeve të përgjithshme morale:

Kur isha i vogël: prindërit, profesorët, gjyshërit, të afërmit, fqinjët.... ishin njerëz të denjë për t’i nderuar.
Sa më të afërt që ishin ose më të moshuar, aq më shumë na jepnin keshilla e ndjenja te ngrohta.

Ishte jashtëzakonisht sjellje jo e mirë për tua kthyer fjalën të moshuarve, mësuesve ose të panjohurve me te vjeter...

KISHA RESPEKT.

Kishim besim tek ata që ishin më të vjetër sepse ishin prindërit, nënat ose të afërmit e të gjithë fëmijëve, qofshin të grupit të lagjes ose të qytetit....

Frikësoheshim vetëm nga errësira, gogolët, shtrigat dhe nga filmat e frikshëm.

Sot jam pa masë e pikëlluar për çdo gjë që kemi humbur, për të gjitha ato nga të cilat nipërit e mijë do të jenë një ditë të frikësuar nga frika në shikimin e fëmijëve, të rinjve të rriturve dhe të vjetërve.

Të drejtat e njeriut për kriminelet...?
Të drejtat e pakufizuara për qytetaret e ndershëm...?
Pagesat e faturave, kthimi i borxheve dhe je i marrë...?

Amnisti për mashtruesit...?
Të ndershmit janë budallenj...?
Mos shfrytëzimi i përparësisë dhe del se je budalla...?
Çfarë është duke na ndodhur kështu ???
Profesorët e rrahur nëpër shkolla! tregtarët iu kërcënohen ekonomistëve!
Grilat nëpër dritare tona!
Secili i mbyllur në botën e vetë!


Çfarë vlera janë këto?
Automobili që vlen më shumë se përqafimi,
fëmijët që kërkojnë shpërblim për të kryer një vit shkollor.
Celularët në çantat e fëmijëve që posa kanë dalë nga pelenat.


Çfarë kërkon në këmbim për një përqafim?
Më shumë vlen një Armani se sa diploma.
Më shumë vlen një ekran i madh se sa një bisedë.
Më shumë vlen një makijazh i shtrenjtë se sa një akullore e përbashkët.
Më shumë vlen DUKJA se QENJA.

Kur ndodhi kjo kështu që të gjitha të zhduken ose të duken qesharake?
Dua që ti heq grilat nga dritaret që të mund në to t’i vej lulet!
Dëshiroj të ulem jashtë në lagjen time dhe t'i lë dyert e hapura gjatë netëve verore....
Dua ndershmërinë si nxitje të krenarisë.
Dua karakter të shëndosh, faqen e bardhë dhe shikimin drejtë në sy.
Dua turpërimin dhe solidaritetin.
Dua shpresë, gëzim, mirëbesim...
Dua t’i kthehem jetës së vërtetë, të thjeshtë porsi shiu, të pastër si qielli i prillit, të lehtë si puhiza në agim.

Poshtë “KAM"

Rroftë "JAM"

E çmoj jetën e përbashkët the të thjeshtë; të bazuar në Dashuri, Dhembshuri dhe Solidaritet.
Neveri kundrejt mungesës së etikës, moralit dhe respektit....
Të kthehemi për të qenë "NJERËZ",

Për të ndërtuar një botë më të mirë, më të drejtë, ku njeriu e respekton njeriun....

Sa bukur je shprehur ZC...duket se ke dashuri per njeriun dhe jeten. Te pergezoj per kete shkrim te bukur. Uroj qe ta lexojne e mendojne sa me shume forumista.

[lovely]

Kam falur gabime gati te pafalshme, kam provuar te zevendesoj persona te pazevendesueshem dhe kam harruar persona te paharrueshem.
Kam vepruar sipar momentit, jam zhgenjyer nga persona qe nuk e mendoja kurre se mund te zhgenjehesha, por dhe une kam zhgenjyer.
Kam mbajtur dike mes kraheve te mi per ta mbrojtur, jam bere mik perjete.
Kam qeshur kur nuk ka qene e nevojshme, kam dashuruar, me kane das...huruar, por edhe me kane refuzuar.
Me kane dashuruar dhe nuk kam ditur si tua kthej dashurine.
Kam bertitur dhe jam hedhur perpjete per kaq shume gezime, per kaq shume,,,
Kam perjetuar dashurine e kam bere premtime te perjeteshme, por me eshte thyer zemra kaq e kaq here!
Kam qare duke degjuar muzike e duke pare disa fotografi te mbushura me kujtime.
Kam telefonuar thjesht per te degjuar nje ze.
Jam dashuruar perseri me nje buzeqeshje.
Kam besuar perseri me nostalgji dhe... kam pasur frike te humbas nje person shume te vecante ( te cilin kam perfunduar duke e humbur)... por kam mbijetuar!
Dhe jetoj atoma!
Dhe jeta , nuk me lodh!
Dhe ti... nuk duhet te lodhesh nga jeta.
JETO!
Eshte mrekulli te perpiqesh me bindje, te perqafosh jeten dhe ta jetosh me pasion.
Te humbesh me klas dhe te fitosh me guxim. Sepse bota i perket atij qe guxon!


e huazuar

[Zero Cool]

Derisa po shihja tv, i shtrire ne divan, cingerroi zilja e deres. Kjo paksa me habiti, por pa pertese dola dhe e hapa. Se`c kishte ndodhur nuk e di por dritat ne koridor ishin te fikura dhe po mbreteronte nje erresi gati apsolute, para meje po qendronte nje siluete. Silueta e nje femre qe nuk po dallohej ne erresire. E vetmja qe po shihja ishte nje kapele e bardhe ne koken e saj e futur thelle ne koke. Qendrova ashtu para saj gjate, shume gjate, pa asnje fjale, edhepse ne te vertete nuk kisha qendruar as nje sekond, perderisa mendja po punonte me shpejtesi marramendese ne kerkim te dallimit te personit qe qendronte para meje. Nuk e di as vete pse, e as si, por nje levizje automatike pershkoi mendjen time dhe zgjata duart, ja kapa faqet gjysme te mbuluara nga kapela dhe shalli i bardhe, dhe fillova ta puth,,, Si`c duket edhe ajo u befasua nga ky veprim i papritur i imi, dhe per momentin nuk reagoi fare ne puthjet qe po ja dhuroja. Vazhdova ta puthe deri kur me shtyu dhe me tha: "Cka ki budallo" ? Huh, tani nga zeri e dallova qe po puthja personin e gabuar, po e puthja dikend tjeter duke mendu qe ishte dikush tjeter :$ :@...
Paj, me mori malli, ia ktheva.
Ku te mori malli- tha, ska as 10 minuta qe me ishim bashk...


Ky ishte tregimi apo ma mire ta quaj ngjarja qe i ndodhi "nones se vakive" , perkatesisht mua ...

[Zero Cool]

Zakonisht, gjate vozitjes, degjoj muzike me ze te ulet, shpesh here edhe nuk degjoj fare. Nuk e di aresyjen pse por dje isha ne disponim te tille qe te degjoj muzike me ze me te larte nga normalja derisa po vozitja neper "autobahnat" Gjermane.
Se cfare ndodhi nuk e di por ne nje moment u ndal muzika dhe degjoj dicka qe mu duk si lajm. Me kete gjermanishten time te qale e kuptova disi keshtu: "achtung" "achtung" po thoshte, "ne filan autobahnin (nuk e mbajta mend numrin) , eshte fute dikush ne drejtim te kundert, makina ka kete ngjyre dhe ka tabela Holandeze, blla blla, blla,,, lajmi u perserit disa here kurse une po mendoja, "he Zot, po rracista qe jane keta Gjermanet, paska hy nje Holandez gabimisht ne drejtimin e kundert, e kta e bejne kjamet, perderisa para meje vozitin te gjitha keto makina me tabela Gjermane, dheeee te gjithe kan hy ne anen e kundert, por askush nuk lajmeron per kete .....

nona vakive ,,,

[emine]

Une shkova ne feste dhe mbajta mend ate qe me the ti.
- Me the te mos pija alkool, keshtu qe une piva nje Spritie dhe ndishesha krenare me veten time ashtu si me the edhe ti, qe ndiheshe krenare per mua!
- Me the qe nuk duhet te pi dhe te ngas makinen, ndryshe nga disa miq, keshillat e tua kane qene gjithmone te drejta.
- Kur festa mbaroi njerezit filluan te ngisnin makinat e tyre pa qene ne gjendje per ti ngare ato.
- Une shkova ne makinen time me mendimin se do te kthehesha ne shtepine time si gjithmone.Nuk e mendoja se cfare me priste.
- Nene tani jam e shtrire ne rruge dhe degjoj policine qe thote: "Ajo qe shkaktoi aksidentin ishte e pire."
Nene, zeri i tij me ngjan shume i larget. Gjaku im eshte perhapur gjithandej dhe une po perpiqem me gjithe forcat e mija qe te mbijetoj.
Degjoj doktorin qe thote: "Vajza nuk ka per te mbijetuar." - "Jam e sigurt se ai qe shkaktoi aksidentin kishte pire, dhe mua tani me duhet te vdes. Pse e bejne kete gje njerezit nene? Duke ditur qe keshtu do te marrin shume jete. Dhimbja me ther si njemije thika.Thuaj motres qe te mos qaj, thuaj babit qe te jete i forte, se kur te shkoj ne parajse do tju shikoj gjithmone nga lart te gjitheve.
- Dikush duhet ta kish mesuar ate vajze, se te pish dhe te ngasesh, eshte e gabuar.
Ndoshta nese prinderit e saj do ti kishin thene, une nuk do isha duke vdekur tani.
Frymemarrja po me dobesohet me shume.
- Nene keto jane castet e mija te fundit dhe jam shume e deshperuar.
Do doja te te perqafoja nene, nderkohe qe jam e shtrire ketu, te te thoja se sa shume te dua, nene...te...dua...nene......lamtumire."

| Keto fjale jane shkruar prej ne gazetari i cili ishte deshmitar i gjithe aksidentit.Me shume dhimbje ai i shkroi keto fjale dhe menjehere filloi sensibilizimin ne qytetin e tij.

[lovely]

Moti kohe, ishin kan tuj punue ne nje fabrike te rrobaqepjes, 3 femna e 2 meshkuj. Punonin krah per krah, dite e nate, kishin me i dorzue filan rrobet n kohe t caktune.

Krejt kontribojshin , po si pshtjellt shkojke puna. Shukrija po i kqyr seri, edhe dikur u qu,, i qiti dy durt n mes, edhe po flet;

Qishtu, qishtu, qishtu nashta ish kane ma mire. E qiten edhe n vota kete fare pune, e shumica e votoi pro. Nese vazhdojme qishtu- vazhdoi Shukrija-, nuk kena me i perfundu rrobat ne daten e dorezimit.

U pajtuen, edhe vazhduen, puna shkojke mire. Edhe mire u kry qe besa, po, njana prej atyne, diqka u tranue. U tranue se keshillat e koleges, paten sukses.

Ni dite, po i qet ajo dy duert n mes, edhe po i drejtohet;

Oj Shukrije?

O hoja tha ajo.

A mos po t doket se e bane namin?

Namin? E pse une namin?- tha Shukrija pa dit kurgjo.

Po po, erdhe ktu krejt e vendost me vendime te prera , e sigurte se reagimet tua jane me te arsyeshme se tonat?

Oj Raze, i tha Shukrija, une veq i paraqita si ide, u perkrahen nga shumica, edhe patem sukses.


Raza nuk foli mo, se edhe vet e kish perkrah ate ide...

Po kqyr qka ndodhi masanej, Raza dul neper katun e tu fol fjale palidhje, Tu fol fjale t thmive, qe pasha zotin nuk folen hiq.

Qe thashe une kur e njeva kete histori, dy gra s duhet me i lan bashke kun.

Po Shukrija tybe dul ma burrneshe, ajo nuk e zgati mo ate pune. U bo kishemile une nuk po marr vesh kurgjo !

[Zero Cool]

Kishte kcy delja nje stõm edhe kur bjen andej i lakohet bishti, qellon afer dhija edhe i thot: "ta pash, ta pash" e lodhi delen me kete thanje, dikure pi thot delja dhis, : "po une jam ka ta shoh perdit e spo tham gjo, e ti nihere ma pae ngazete don mem qit"

[Zero Cool]

Një natë mora një telefonatë nga një mik i mirë .
U ndieva shumë mirë nga telefonata e tij. Gjëja e parë që më pyeti ishte :
- Si je ?
Nuk e di pse iu përgjigja :
- Ndihem i vetmuar !
Dëshiron të flasim ? - më tha .
Iu përgjigja - Po !
Dhe ai menjëherë më tha : Dëshiron të vi në shtëpinë tënde dhe të flasim ?
Unë iu përgjigja - Po !
Ula telefonin dhe për 15 minuta shoku im ishte para derës duke i rënë ziles .
I fola për orë të tëra për gjithçka , për punën time , familjen , të fejuarën , për dyshimet e mia , dhe ai më dëgjonte gjithmonë me kujdes .
Pa kujtuar ishte zbardhur , ndihesha i shlodhur mendërisht ,u ndieva mirë nga shoqëria e tij , mbi të gjitha nga dëgjimi i tij ,më bëri të kuptoj gabimet e mia . Ndihesha shumë më mirë , dhe kur ai e vuri re që ndihesha mirë më tha : - Mirë ! Tani që ndihesh më mirë , unë po iki në punë .
U çudita dhe i thashë : - Përse nuk më lajmërove që do ikje në punë ?
Shiko sa është ora dhe ti nuk ke flejtur fare , të humba gjithë kohën këtë natë !
Ai qeshi dhe më tha : - S'ka problem , për këtë janë miqtë !
U ndieva i lumtur dhe krenar që kisha një mik të tillë .
E përcolla deri te dera e jashtme e shtëpisë dhe ndërsa ai po shkonte drejt makinës i bërtita nga larg : - Tani çdo gjë është në rregull , po përse më telefonove aq vonë mbrëmë ?
Ai u kthye drejt meje dhe më tha me zë ulët që dëshironte të më jepte një lajm , dhe unë i thashë : - Çfarë ka ndodhur ?
Mu përgjigj : - Shkova tek doktori , dhe ai më tha që jam shumë sëmurë ..
Unë ngela pa fjalë , por ai buzëqeshi dhe më tha : Do të flasim përsëri , të uroj një ditë të bukur !
Ktheu kurrizin dhe iku .Mu desh pak kohë që të vija në vete dhe pyesja veten : Përse kur më pyeti si isha , unë harrova ta pyes për veten e tij dhe fola vetëm për vete ?
Ku e gjeti forcën të më buzëqeshte ,të më jepte kurajë ,të më thoshte gjithçka , në atë situatë që gjendej ? Kjo është e pabesueshme !
Që nga ai moment jeta ime ndryshoi .
Tani jam më pak dramatik për problemet e mia ,dhe luftoj shumë për gjërat e bukura në jetë .Tani iu kushtoj shumë kohë njerëzve që dua dhe problemeve të tyre ...
I uroj ata të kenë një ditë të bukur dhe iu kujtoj se : Ai që nuk rron për të ndihmuar të tjerët , nuk ia vlen të jetojë...

Jeta është si një shkallë , nëse ti shikon lart do të jesh gjithmonë i fundit në rresht ,por nëse ti shikon poshtë do të shohësh që janë të shumtë njerëzit që do të dëshironin të ishin në vendin tënd !

e huazuar.

[Domira]

Postimi origjinal është bërë nga Zero Cool

Një natë mora një telefonatë nga një mik i mirë .
U ndieva shumë mirë nga telefonata e tij. Gjëja e parë që më pyeti ishte :
- Si je ?
Nuk e di pse iu përgjigja :
- Ndihem i vetmuar !
Dëshiron të flasim ? - më tha .
Iu përgjigja - Po !
Dhe ai menjëherë më tha : Dëshiron të vi në shtëpinë tënde dhe të flasim ?
Unë iu përgjigja - Po !
Ula telefonin dhe për 15 minuta shoku im ishte para derës duke i rënë ziles .
I fola për orë të tëra për gjithçka , për punën time , familjen , të fejuarën , për dyshimet e mia , dhe ai më dëgjonte gjithmonë me kujdes .
Pa kujtuar ishte zbardhur , ndihesha i shlodhur mendërisht ,u ndieva mirë nga shoqëria e tij , mbi të gjitha nga dëgjimi i tij ,më bëri të kuptoj gabimet e mia . Ndihesha shumë më mirë , dhe kur ai e vuri re që ndihesha mirë më tha : - Mirë ! Tani që ndihesh më mirë , unë po iki në punë .
U çudita dhe i thashë : - Përse nuk më lajmërove që do ikje në punë ?
Shiko sa është ora dhe ti nuk ke flejtur fare , të humba gjithë kohën këtë natë !
Ai qeshi dhe më tha : - S'ka problem , për këtë janë miqtë !
U ndieva i lumtur dhe krenar që kisha një mik të tillë .
E përcolla deri te dera e jashtme e shtëpisë dhe ndërsa ai po shkonte drejt makinës i bërtita nga larg : - Tani çdo gjë është në rregull , po përse më telefonove aq vonë mbrëmë ?
Ai u kthye drejt meje dhe më tha me zë ulët që dëshironte të më jepte një lajm , dhe unë i thashë : - Çfarë ka ndodhur ?
Mu përgjigj : - Shkova tek doktori , dhe ai më tha që jam shumë sëmurë ..
Unë ngela pa fjalë , por ai buzëqeshi dhe më tha : Do të flasim përsëri , të uroj një ditë të bukur !
Ktheu kurrizin dhe iku .Mu desh pak kohë që të vija në vete dhe pyesja veten : Përse kur më pyeti si isha , unë harrova ta pyes për veten e tij dhe fola vetëm për vete ?
Ku e gjeti forcën të më buzëqeshte ,të më jepte kurajë ,të më thoshte gjithçka , në atë situatë që gjendej ? Kjo është e pabesueshme !
Që nga ai moment jeta ime ndryshoi .
Tani jam më pak dramatik për problemet e mia ,dhe luftoj shumë për gjërat e bukura në jetë .Tani iu kushtoj shumë kohë njerëzve që dua dhe problemeve të tyre ...
I uroj ata të kenë një ditë të bukur dhe iu kujtoj se : Ai që nuk rron për të ndihmuar të tjerët , nuk ia vlen të jetojë...

Jeta është si një shkallë , nëse ti shikon lart do të jesh gjithmonë i fundit në rresht ,por nëse ti shikon poshtë do të shohësh që janë të shumtë njerëzit që do të dëshironin të ishin në vendin tënd !

e huazuar.

ZC, a e din se gjithmon ki dit me i zgjedh dhe shkru keto lloj te tregimeve :) FLM e te lumte!

[Zero Cool]

Postimi origjinal është bërë nga Zero Cool

Zakonisht, gjate vozitjes, degjoj muzike me ze te ulet, shpesh here edhe nuk degjoj fare. Nuk e di aresyjen pse por dje isha ne disponim te tille qe te degjoj muzike me ze me te larte nga normalja derisa po vozitja neper "autobahnat" Gjermane.
Se cfare ndodhi nuk e di por ne nje moment u ndal muzika dhe degjoj dicka qe mu duk si lajm. Me kete gjermanishten time te qale e kuptova disi keshtu: "achtung" "achtung" po thoshte, "ne filan autobahnin (nuk e mbajta mend numrin) , eshte fute dikush ne drejtim te kundert, makina ka kete ngjyre dhe ka tabela Holandeze, blla blla, blla,,, lajmi u perserit disa here kurse une po mendoja, "he Zot, po rracista qe jane keta Gjermanet, paska hy nje Holandez gabimisht ne drejtimin e kundert, e kta e bejne kjamet, perderisa para meje vozitin te gjitha keto makina me tabela Gjermane, dheeee te gjithe kan hy ne anen e kundert, por askush nuk lajmeron per kete .....

nona vakive ,,,

upssssssss:


Një burrë pas pune shkon dhe pin në klub. Pasi pin mire e mire i dehur i hypen makines dhe niset për ne shtepi por hyn ne autostrade ne anen e gabuar.
Në lajmet e radios folësi thote: – “kujdes të gjithë shoferët sepse një i dehur ne filan autostrade ka hyrë në ane të kundert.
Gruaja e të dehurit i degjon lajmet dhe e merr burrin në telefon e i thote: – “kujdes se eshte nje i dehur ne autostrade në krah te kundert”.
Burri i përgjigjet: – “NUK ESHTE VETEM NJE ,JANE ME QINDRA”.

[emine]

Diku ishin 2 shok që duheshin aq shume saqë mund te sakrifikonin gjithçka per njeri tjetrin. Ishin njohur gjatë studimeve e kishin qëndruar në te njëjtën shtëpi. Njeri prej tyre dukej si më kurnac, kurse tjetri shume bujar.

Vjen nje ditë që shokut kurnac i ishin prishur punët e biznesit. Asnje përpjekje nuk ndikonte ne përmirësimin e punës . Shkon tek shoku i tij bujar e i kërkon që ta ndihmojë me nje shumë të caktuar të hollash. Miku i tij nxorri ç’kishte e ia dhuroi me shume dëshirë. “Urdhëro vëlla, gjithçka kam le te jete e jotja”, i tha dhe ashtu u ndanë.

Shoku që nuk kursehej per asgjë, tashmë ishte fejuar e priste që së shpejti te martohej. Miku i tij kurnac, vjen ,e fton per kafe. “Dua të te them diçka shume të rëndësishme, por sdi se si”, i tha ai.Te ketë vallë gjë më te rëndësishme se miqësia jonë? – ju kthye miku bujar.Dëgjo vëlla, mua me pëlqen shume e fejuara jote, prandaj dua te martohem me të, tha ai duke ulur kokën përdhe.

Pas nje qetësia të dyfishtë, miku bujar u mendua gjatë e nga dashuria që kishte per shokun e tij s’ia refuzoi atë. “Le te bëhet ajo që thua ti”,- i tha e kështu u nda nga e fejuara per te bërë te lumtur mikun e tij.

Kalojnë vite dhe punët e mikut te mirë po i shkonin keq e më keq. “Të shkoj te kërkoj pune tek miku im”, tha ai me vete. “Ai duhet te më ndihmojë patjetër.”, vazhdoi ai. Kur trokiti ne portën e mikut të tij dhe i kërkoi punë, ç’të shikonte e ç’të dëgjonte. “Nuk kam si të te ndihmojë”, i tha ai e ashtu e përcolli

I miri, i mërzitur per atë që kishte ndodhur nisi te mendonte sërish pozitivisht. “S’ka gjë,s'dihet si kanë ardhur punët, prandaj s më ndihmoi dot…

Kaluan dite djali bujar takon nrrugë 1 burrë te vjetër e te sëmurë, që po i afronte vdekja. E merr, e çon ne shtëpinë e tij , e ndihmon dhe e përcjell deri diku ku mund te gjente shtëpinë e tij. Pas disa ditësh ai tashmë kishte vdekur. 1 avokat troket ne derën e shtëpisë së djalit bujar e i thotë që plaku te cilin kishte ndihmuar kishte qenë shume i pasur dhe e i kishte lënë atij te gjithë pasurinë që kishte. Kalojnë ditë e javë dhe djali, tashmë i pasur, merr 1 shtëpi pranë asaj te mikut të tij. 1 ditë, teksa po kthehej në shtëpi, pranë portës takon 1 grua të lodhur e te sëmurë që i kërkon diçka per të ngrënë pasi ishte shume e uritur. Djali, e merr ne shtëpi, e ushqen dhe duke qenë se jetonte vetem i kërkon asaj që te qëndrojë me të. “Ti merru me punët e shtëpisë dhe me gatimin, un shkoj ne punë e vij. Kështu as ti s'mbetesh rrugëve, as unë s'vuaj nga këto gjëra”, tha ai. E moshuara pranoi me kënaqësi.Pas disa kohësh, gruaja, e kthyer në nje nënë per djalin që e kishte ndihmuar aq shume, i kërkon atij që te gjej 1 vajzë e te martohet. “Ne fakt, dhe unë kam menduar, por deri tani smë ka dalë ndonje njeri i përshtatshëm përballë”, thotë djali. Gruaja i propozoi te martohej me nje vajzë që e njihte nga afër. 2 të rinjtë njihen dhe më ne fund vendosin te martohen. Erdhi koha per dasmën dhe te riut bujar i duhej të mendonte per te ftuarit. Sido që punët kishin ardhur, atij i duhej të ftonte dhe mikun e tij te vjetër. “Miqësia jonë duhet tjetë me e fortë se keqardhjet. Prandaj do ta ftoj dhe atë në kete ditë te lumtur timen.”, mendoi dhe i dërgoi ftesën.

Ne ditën e dasmës, dhëndri e nusja dukej se ishin më te bukur se gjithkush tjeter..Nisi muzika e te gjithë po argëtoheshin më se miri. Dhëndri, merr mikrofonin dhe nisi te shpjegojë historinë e jetës së tij.

Nje herë e nje kohe, kam pasur 1 mik per kokë. E doja shume e jepja kokën per të. Nje ditë, kur punët po i shkonin keq, më kërkoi para e i dhashë gjithçka . Nje ditë tjeter, me kërkoi te fejuarën që e doja shume. I mërzitur, i dhashë dhe atë, se në ishim miq, e donim njeri-tjetrin. Pas disa kohësh, kur un isha ne gjendje të keqe ekonomike, ju drejtova atij e i kërkova punë. smë dha, madje me nje zë të vrazhdë gati sa smë përzuri. U mërzita, por përsëri smund te mendoja keq per të. Ishte miku im i shtrenjtë.

Pas këtyre fjalëve, miku kurnac, me sytë e përlotur merr mikrofonin dhe nis të tregojë:

Nje herë e Nje kohë dhe unë kisha nje mik per kokë. Kur punët spo më ecnin siç duhet, i kërkova ndihmë e më dha gjithçka kishte. i kërkova dhe te fejuarën edhe atë ma dha. Arsyeja pse i kërkova te fejuarën, ishte se ajo vajzë s’ishte e duhura per të, ishte 1 grua e pamoralshme. Ne ketë mënyrë, shpëtova mikun tim te shtrenjtë nga ajo grua jo e denjë per të. Nje ditë, kur punët spo i shkonin mire miku erdhi e kërkoi punë nga unë. Une si dhashë diçka të tillë, pasi smund të urdhëroja atë që te bënte diçka në atë ambient. Ndërsa, burri i moshuar që miku im takoi ne rrugë, ishte babai im. Im atë ishte në prag të vdekjes e unë e dërgova pranë mikut tim. I kërkova babait që te gjithë pasurinë që kishte t’ia linte atij. Kurse, gruaja lypsare që i erdhi shtëpi, është nëna ime. E dërgova atë që te kujdesej per mikun tim e ta ndihmonte që te kalonte 1 jetë sa më te qetë. Ndërsa vajza me te cilën miku im po martohet, është motra ime. Unë e binda atë që te martohej me mikun tim

[lovely]

Jaran, beso zemra n kam mu ka que, e shuplaka po rreh per kete tregim kaq te dhimbshem, me happy end :(

Falemineres qe na e solle :)

[emine]

Postimi origjinal është bërë nga lovely

Jaran, beso zemra n kam mu ka que, e shuplaka po rreh per kete tregim kaq te dhimbshem, me happy end :(

Falemineres qe na e solle :)

SKa gje...!me vjen mire qe t'ka pelqy!



Nje fjal qe kam lexu diku:nese dikush nuk te do ashtu siq ti deshirone,kjo nuk don te thote qe nuk te do me gjith Zemer!

[lazdrani]

Lind, zhvillohesh, mëson, kujton dhe më në fund e vetmja rrugëdalje: VDEKJA. Si mund të kuptohet vdekja? Si mund të pranohet ajo? Asgjë më të vështirë se pajtimi me vdekjen nuk ka. Dhimbja më e madhe për ata që mbesin pas. Nuk di se çfarë ndodhë dhe a ka diçka pas vdekjes…, por shpresa vdes e fundit e le të vdes atëherë me vdekjen time sepse unë shpresoj dhe besoj në shpirt dhe në jetë pas vdekjes.
Duhet të ketë. Duhet… Ndryshe nuk mund ta pranoj vdekjen! Ndryshe nuk do të kishte kuptim. Por çfarë të bëjmë që ta pranojmë vdekjen pak më lehtë, vdekjen tonë dhe të atyre që na lan pas?! Ta shijojmë çdo moment. Ta çmojmë çdo frymëmarrje. Thjeshtë: „Të jetojmë me vetëdije“. Çdo hap që e bën, bëje me vetëdije. Çdo vendim që merr, merre me vetëdije të plot. Trajtoje çdo njeri dhe gjallesë sikur ta përjetosh momentin e fundit me të sepse ashtu mund të jetë. Pas vdekjes nuk ke mundësi më ta përmirësosh sjelljen tënde apo të kërkosh falje. Mos mbaj hidhërim dhe inat me njerëz të dashur e të afër sepse ndoshta kurrë më nuk do kesh mundësi të pajtohesh me ata. Vizito prindërit rregullisht, shokët, kushërinjtë sepse ndoshta nesër nuk i sheh më. Tregoju të gjithë atyre dashurinë që i do me të vërtetë sepse nesër mund të jetë vonë. Mos merr asgjë që nuk të takon ty ,se ndoshta nuk do kesh kohë më ta kthesh ose të revanshohesh. Çdo fjalë para se të del nga goja, mendoje mirë se mos e lëndon dike. Dhe nëse çdo gjë e ke bërë me vetëdije, DASHURI dhe ndërgjegje të pastër ndaj të tjerëve, nuk do e qan vdekjen e askujt ashtu si do ta kishe qarë dhe vajtuar nëse nuk do të ishe sjell ashtu. Vdekja nuk i merr veç të tjerët por do të na troket edhe neve një ditë, por duhet pritur edhe ajo me plot vetëdije duke e ditur që çdo gjë që e ke bërë në këtë botë është në kujtesë shumë të qartë, si në një libër që mund ta shfletosh, si shfleton kapitujt. Edhe vdekja duhet ta ketë faqen pas faqes së fundit të librit tënd, sepse në çdo faqe tjetër të pashënuar mund të jetë ajo e vdekjes. Dhe kështu mund ta bëjmë vdekjen pjesë të jetës, ajo që është. Kur ndërron jetë një i dashur, na shtangohet bota, asgjë nuk lëvizë. Gjaku në trupin tonë sikur nuk qarkullon më. Dëgjojmë vetëm zërat e vajit dhe të dhembjes, po ai zë që na kthen prapa në jetë duke na bërë të vetëdijshëm se sa i shtrenjtë është çdo moment i jetës dhe dashuria mes njëri-tjetrit…


F.A

[lovely]

Tragjedi shekspiriane ne Tirane. Anxhelina Cerpja, shkoi dje pasdite ne varrin e sapombyllur te te fejuarit te saj Altin Koci dhe gelltiti disa kokrra helm duke iu bashkuar ne ate bote, njeriut te zemres. Altini, u vetevra me cifte dy dite me pare, pasi po vuante shume, prej diabetit. Deshmite ne vendngjarje dhe letra e viktimes

S.C.

TIRANE – Romanca e dashurise perfundon ne nje tragjedi per dy te rinjte e dashuruar. Altin Koci dhe Anxhelina Cerpja jane vetevrare njeri-pas tjetrit, pas nje grindje mes tyre. Gjithcka ka nisur dy jave me pare. Altini pas nje semundje te pasherueshme vendos te prishe maredheniet me Anxhelinen. Grinden dhe ndahen eprfundimisht. Por ne nje cast depresioni, diten e shtune 24-vjecari vendos te vetevritet me cifte. Gjithacka ka qene tragjike per familjen e tij, pasi vetevrasja u realizua ne banese. Trupi u percoll per ne banese te fundit, diten e diele, nderkohe ne varrim kishte mare pjese edhe Anxhelina. Por pak kush e priste se te njejtin veprim do te merte edhe 22-vjecarja, duke ndryshuar mjetin e vetevrasjes. Ne te tretat e te dashurit, vajza shkon te varri dhe qan, nderkohe me vete kishte marre edhe nje helm. Pasi kishte pire nje sasi te konsiderueshme, vajza prehet mbi varrin e te dashurit perjetesisht, ndersa pas disa casteve familjaret e Altinit kane gjetur trupine e pajete te Anxhelines dhe kane tentuar me te gjitha menyrat per ta sjelle ne jete, por perpjekjet ishin te kota.

“Mbi varr edhe nje leter”

Familjaret e Altinit, te cilet kishin shkuar per azhdisje mbi varrin e te dashurit te tyre, gjate tentatives per sjelljen ne jete te Anxhelines, gjeten nje leter, ku shkruheshin motivet e vetevrasjes. Letra u gjend afer trupit te pajete dhe mbi varrin e 24-vjecarit. Mesohet se letra e Anxhelines eshte lexuar nga te afermit, te cilet nuk e kane bere publike. Ndersa burime nga Komisariati i Policise Nr.5 bejne te ditur se vetevrasja e 22-vjecares ka ndodhur rreth ores 15.00, dhe ngjarja ka ndodhur ne varrezat e Kamzes. Mesohet, sipas policise, se vajza kishte shkuar e pergatitur, duke marre edhe helmin me vete. Policia thote se ende nuk ka mesuar ne lidhje me helmin qe ka pire vajza, duke ia lene ekspertizes mjeko-ligjore. Nderkohe te pyetur per lidhjen midis dy te rinjve, familjet e tyre kane mohuar gjithcka, duke cituar se nuk dinin asnje per ta.

Vetevrasja e Altinit

Rreth kater dite me pare, diten e shtune, Altin Koci, u vetevra ne shtepine e tij ne lagjen “Bregu i Lumit”, ne Kamez, periferi e Tiranes. Ngjarja ka qene e dhimbshme per familjene tij, pasi 22-vjecari u vetevra me cifte ne dhomen e gjumit. Pas ngjarjes u aludua nga familjaret fakti se Altini vuante nga nje semundje e pasherueshme. Ai ishte me diabet dhe kishte nje plage qe nuk kishte sherim. Semundjet qe kishte si dhe problemet me te dashuren, sollen edhe vetevrasjen, e cila u pasua nga veteflijimi i Anxhelines, te dashures se tij.