BOTA E FSHEHTË: Krijesat e (pa)dukshme - xhinët

[kacaniku]

ju lumt shum interesant qenka ky lexim...ndoshta mbushen pak mend njerzimi....

[Shkupi]

Pershendetje kacaniku, jeni i fort ;)

[4peace]

Postimi origjinal është bërë nga kacaniku

ju lumt shum interesant qenka ky lexim...ndoshta mbushen pak mend njerzimi....

Pershendetje "kacaniku"

Te falemnderit per paraqitjen. Te ta them te drejten ashtu kam menduar edhe une "...ndoshta mbushen pak mend njerzimi...". Perndryshe, ne vend qe t'a kisha postuar ketu do ta kisha mbajtur per vete.


Gjitha te mirat!



!!!

[betimi_15]

vllavi jem pse sja ngjitshe ksaj teme emrin "Libri i Krijesav te Mshefta"

[4peace]

Ani be/ timi, si t'thuash ti.

Ani? Me shkolle si i ke punet? A iu afrove semimatures apo?

Tung e bofsh!


***

[4peace]

...







LLOJET E SIHRAVE (MAGJIVE)





Sot, lloji më i përhapur i sihrit është ai, me anë të të cilit “hidhet” urrejtja ndërmjet një çifti bashkëshortor, në mënyrë që të vije deri te shkurorëzimi (divorci) i tyre. Pas kësaj vie ai lloj i sihrit, me të cilin pengohen marrëdhëniet seksuale të një çifti bashkëshortor e pas këtyre vie lloji i sihrit, me anë të të cilit ndonjë personi të caktuar i çrregullohet çdo përparim në punët e tij të përditshme, punët e tregtisë (afarizmi) e të ngjashme. Janë prezente edhe ato lloje të sihrit me të cilat bëhet pengesa e martesës së dy të rinjve beqarë (mashkull e femër). Pastaj vijnë lloje tjera që shkaktojnë çrregullime fizike e psikike te njerëzit gjegjës. Poashtu është i pëhapur edhe lloji i sihrit, përmes të të cilit nënshtrohen xhinët a shejtanët, duke i detyruar ata që të futen në mitrën e ndonjë femre (të martuar), në mënyrë që ajo të mos mund të lind fëmijë e të bëhet shterpë apo, ruana Zot, që në mitrën e saj të krijohet kanceri. Në ditët e sotme është gjithashtu i përhapur lloji i sihrit, me të cilin nënshtrohet xhini për t’u futur në mitër të ndonjë femreje (apo edhe në pjesët tjera të trupit) me qëllim që asaj t’i shkaktohen sëmundje të ndryshme në lëkurë, apo për ta bërë të shëmtuar e jotërheqëse për çdo djalë beqar që do t’i paraqitej asaj, kështuqë ajo për këtë shkak mbetet e pamartuar e lehonë.










LLOJI MË I RREZIKSHËM I SIHRIT













Sihri me të cilin çrregullohen marrëdhëniet seksuale ndërmjet çifteve bashkëshortore, fatkeqësisht është tejet e i përhapur në ditët e sotme, madje edhe në vet shtetet islamike. Dr. Ahmed Hixhazi Es-Seka e mohon dhe e përgënjeshtron një gjë të tillë si kjo. Për gjendje të tilla ai ka dhënë disa pikëpamje e shpjegime të veta, të cilat, fatkeqësisht, nuk kanë dhënë kurrfarë rezultatesh pozitive. Ai ngulmon se këto gjendje (situata) e dobësi momentale paraqiten si rezultat i ndonjë lodhjeje psikike apo brenge, me të cilat është dikush i preokupuar apo se fjala është për cfilitje fizike, paaftësi etj.





Me këtë rast dua të porosis fare qartë e zëshëm se një meditim i tillë është krejtësisht i gabueshëm. Shejhu Muhamed Mutevveli Esh-Sha’ravi, duke i shpjeguar shkaqet e çrregullimeve seksuale midis çifteve bashkëshortore thotë: “Xhini është në gjendje të inkarnohet (shndërrohet) në figurën e gruas së bukur, ndërkaq që burrit të saj t’ia paraqesë tejet të shëmtuar e krejt tjetërfare nga ajo që ajo e ka në të vërtetë pamjen e saj, kështuqë burrin fillon t’i shmanget e ta përbuzë”.





Kjo që vë në pah Shejh Esh-Sha’ravi është e vërteta por jo edhe e tërë e vërteta. Ekzistojnë dy lloje të sihrit, me anë të të cilëve shprishen (çrregullohen) marrëdhëniet seksuale ndërmjet bashkëshortëve.





Xhini musliman thotë: “Ekziston pengimi i marrëdhënieve seksuale pa nënshtrimin e xhinëve. Ky lloj i sihrit është shumë i rrezikshëm. Ky e mbyt tërësisht epshin seksual te njëri apo te të dy bashkëshortët. Ndërkaq, ekziston edhe lloji tjetër i sihrit, me të cilin nënshtrohen xhinët në personin përkatës, me qëllim që t’ia frenojnë ndiesinë dhe në këtë mënyrë t’ia mbysin (dëmtojnë) qendrën e trurit (që ka si funksion) për kënaqësi seksuale”.




“Cili është ilaçi për këtë?”





“Një lloj i ilaçit është për rastin e parë e një tjetër për llojin e dytë të sihrit. Te lloji i parë, sihri duhet të gjendet e të cbëhet apo të lutet All-llahu i Lartmadhëruar xh.sh, që me fuqinë e Vet ta shkatërrojë, në rast se nuk jemi në gjendje ta gjejmë ne vetë. Te lloji i dytë duhet doemos të përzohet (ndërhyjë) xhini, i cili është i nënshtruar (detyruar) për ta bërë frenimin e ndiesisë seksuale”.










MËNYRA E ZBULIMIT TË SIHRIT DHE E PRANISË SË XHINIT NË ORGANIZËM








E pyeta mikun tim: “Si mund ta vërejmë kur te ndonjë person është (prezent) sihri dhe kur është (ai) i sulmuar nga xhini?”





Ai tha: “Personi, tek i cili gjendet sihri, ndien se i shfaqet diçka pa pandehur siç është, bie fjala, ta urrejë papritmas bashkëshorten e vet, megjithëse në momentin paraprak e ka dashur shumë dhe këtë e bën pa asnjë arsye. Apo i paraqitet papritmas dhembje e madhe në ndonjë pjesë të trupit. Në këto raste kemi të bëjmë kryesisht me llojin e sihrit ku është i nënshtruar xhini (a shejtani) dhe me llojin më të rrezikshëm të xhinit.





Përsa i përket personit që është sulmuar a ngërthyer nga ana e ndonjë xhini, tek ai janë simptomatike dy gjendje. Personi gjegjës fillon përmenjëherë të mbyllet në vetvete e të izolohet nga bota apo, papritmas, bëhet njeri i shoqërueshëm ku për shoqëri të veten e tërheqin ekskluzivisht shoqëritë e këqia. Simptomet tjera te një person i tillë janë edhe këto: Atij i skuqet apo i nxihet kohëpaskohe fytyra a ndonjë pjesë e saj, ëndërron ëndërra të llahtarshme e tepër shqetësuese. Bie fjala: Personi gjegjës jo rrallë sheh (ëndërr) duke rënë nga ndonjë lartësi e madhe, ndien frikë të madhe në vete, ndien dhembje të padurueshme në një a disa pjesë të trupit të vet, flet fjalë të çuditshme e të panjohura, etj.





Për çdo rast, ekziston mënyra e të verifikuarit nëse te ai person është fjala për sihrin, sulmin nga xhini apo kemi të bëjmë me ndonjë sëmundje natyrore”.



“E në ç’mënyrë mund të bëhet kjo?”


Ai tha: “Thuaje duanë në shuplakën tënde, si vijon:

1. Dhjetë ajetet e fundit të sures Ibrahim, që nga ajeti 42. e deri te ajeti 52.


2. Njëzet e dy ajetet e fundit të sures Mu’minum, që nga ajeti 97. deri te ai 118.


3. Dy suret: El-Felek dhe En-Nas.


Në momentin kur je duke i “kënduar” këto, vendose shuplakën e djathtë në gojë. Pasi ta kryejsh këtë, vendose shuplakën para syve të të sëmurit dhe kërko nga ai të shikojë në shuplakën tënde. Në rast se nuk është në gjendje ta shikojë shuplakën por fillon të ndiejë alivani (të fikët), kokëdhembje, dridhje të qepallave të syve, dora yte t’i duket e kuqe a e zezë, në shuplakën tënde i sheh dy kryqa, ndien ngrohtësi (temperaturë të lartë) në kohë apo nëse i shfaqet çfarëdoqoftë shenje tjetër pa pandehur e befasisht – në këtë rast duhet të jesh i sigurtë 100% se te ky person kemi të bëjmë me sihër, sulm nga xhini apo që të dyjat së bashku”.












SHËRIMI NDAJ ÇRREGULLIMIT TË MARRËDHËNIEVE SEKSUALE NDËRMJET BASHKËSHORTËVE





“E cila është mënyra e shërimit të atij personi, tek i cili është bërë sihri?”

“Mënyra më e mirë dhe më efikase është që, po qe se është e mundur kjo, të gjindet sihri dhe të çbëhet”.


“Po, nëse nuk është e mundur të gjendet, si mund të shërohet atëherë, përmes Kur’anit?” – e pyeta.


Ai ma ktheu: “Ekzistojnë mënyra të shumta, me ndihmën e All-llahut. Mënyra më e njohur është ajo me të cilën shërohet lloji më i rrezikshëm i sihrit. E ky sihër është ai që i çrregullon marrëdhëniet seksuale ndërmjet bashkëshortëve:


1) Merri shtatë gjethe të lotosit të gjelbër, shtypi (imtoi) me gur, mjet të metaltë apo ndonjë mjet tjetër të fortë, në mënyrë që të bëhen pluhur.

2) Këtë pluhur të gjethes së lotosit fute në një enë të madhe dhe mbushe me ujë, ashtu që të ketë mjaft si për të pirë nga ary, ashtu edhe për t’i pastruar (larë).

3) Fute gishtin tënd të djathtë në atë ujë (të përzier) me pluhur lotosi.

4) Afroju me gojë atij uji dhe “këndo” (recito) në të, me sa vijon:


- Ajetul-Kursijen,
- Suren El-Kafirun,
- Suren Ihlas,
- Suren Felek,
- Suren En-Nas
- Ajetet për sihrin nga sure-ja El-Ar’af, ajetet 17 e 19.
- Ajetet për sihrin nga sure-ja Junus, nga ajeti 79 deri tek ajeti 82.
- Ajetet për sihrin nga sure-ja TaHa, që nga ajeti 65 e deri tek ajeti 69.




Këtë ujë personi gjegjës duhet ta pijë e të lahet shtatë ditë me të. Me ndihmën e All-llahut, pas kësaj (periudhe shtatë ditëshe) nuk do të ngelë kurrfarë gjurme nga sihri”.





***

[4peace]

...






FUTJA E XHINIT (MBRENDA) NË NJERI





Ngandonjëherë njeriu çuditet, kurse unë vetë nuk jam çuditur dhe (nuk) kam pyetur për atë se në çfarë mënyre mund të hyjë xhini a shejtani në trupin e njeriut. Mirëpo, unë jam bindur se ai, jo vetëm që mund të hyjë në të porse edhe të strehohet (të banojë) në ndonjërën nga pjesët e trupit të njeriut.





Kjo nuk do të duhej të na habiste, veçanërisht në atë rast kur ta kemi parasysh hadithini e Pejgamberit a.s., të cilin e ka transmetuar Safija, e bija e Hajjit, në të cilin thuhet: “Me të vërtetë shejtani sorrollatet nëpër qarkullimin e gjakur të njeriut”. (34)





Sipas kësaj, ai është në gjendje të sorollatet e të vërtitet në organizmin e njeriut njësoj sikurse sorrollatet rryma nëpër tela. Disave prej tyre iu shkon ndoresh për ta okupuar (ngërthyer) njeriun deri në atë masë, sa që mund t’i shkaktojnë çmenduri, t’ia marrin mendjen tërësisht apo tërësisht t’ia marrin dikujt dëshirën (vullnetin për të bërë diçka) dhe mendjen. Që të gjitha këto situata që i përmenda pak më parë, unë i kam parë dhe i kam përjetuar edhe vetë.












ARSYET PËR TË CILAT XHINËT I RRËMBEJNE DHE I SULMOJNË NJERËZIT








E pyeta mikun tim: “Cilat janë arsyet që xhinët t’i rrëmbejnë e sulmojnë njerëzit?”


“Për këtë ekzistojnë shkaqe të shumta. Kryesori dhe themelori është shprishja e njeriut. Muslimani i cili tëhuajësohet nga feja e vet, e lë anash përkujtimin në All-llahun dhe bën harame (mëkate), është si terren shumë i përshtatshëm për rrëmbimin dhe sulmin nga ana e shejtanëve e xhinëve të rëndomtë apo Ifritëve. Arsye për këtë mund të jetë edhe ajo që njeriu, duke e mos ditur (pa dashje) për këtë, ta ketë lënduar ndonjë xhin. Bie fjala, njeriu gjuan diçka të rëndë në ndonjë vend, pa e “kënduar” Bismilahin, e aty qëllon xhini dhe në këtë rast lëndohet xhini. Apo ndokush derdh ujë të nxehtë në kanalizim, pa e pasë “kënduar” Bismilahin, e aty (mbrenda në kanalizim) të qëllojnë fëmijët e xhinit a shejtanit e kështu që ata me këtë rast të përvëlohen apo çbëhen. Në rastet e këtilla, xhinët a shejtanët e shfrytëzojnë çdo moment me qëllim hakmarrjeje ndaj atij personi që i ka bërë këto. Në rast se ky person qëllon i dobët në besim dhe larg nga dhikri, ata e rrëmbejnë. Arsye tjetër mund të jetë edhe ndonjë rast kur ndonjë xhin dashurohet në ndonjë femër përkatëse. Kjo iu ndodh rëndom atyre grave që janë të zbuluara dhe të stolisura tej mase. Me këtë rast do t’i kisha thënë dy gjëra me rëndësi. E para ka të bëjë me ato gra të cilat vëjnë llak nëpër gishtërinj. Kur ndonjë nga femrat vë llak në thonj, atëherë kur të marrë abdes (bëj pastrim ritual) apo të lahet, uji nuk ka mundësi depërtimi nën atë llak. Në këtë rast, abdesi apo larja e të njëjtës, nuk i vlen. Nga ana tjetër, kjo do të thotë se ajo shkon e papastër dhe për këtë të mos jetë fare e vetëdijshme. Xhinët a shejtanët e shfrytëzojnë një situatë të tillë për rrëmbim e sulm. Fytyrën e grave të bukura, All-llahu xh.sh., e fsheh nga shikimet e xhinëve a shejtanëve, kështuqë ata të mos mund të dashurohen në to apo t’i rrëmbejnë ato e as të mund t’ia bëjnë ndonjë të ligë tjetër.




E dyta ka të bëjë me dobësinë e njeriut gjat sutuatave kur ka dhembje të madhe apo gëzim të ekzagjeruar. Këto janë çaste jashtëzakomisht të volitshme për xhinët a shejtanët për ta bërë rrëmbimin e tij mu në ato çaste.












SHPORRJA APO ÇBËRJA E XHINIT








“E, si është e mundur të bëher shporrja e xhinit apo çbërja e tij, kur ata e rrëmbejnë ndonjë person dhe nuk duan ta braktisin atë?”





Miku im, tha: “Para së gjithash, ai që merret me shporrjen e xhinit a shejtanit, duhet t’i plotësojë disa kushte të caktuara, siç janë:

- të jetë i nënshtruar Zotit
- të mbështetet sinqerisht në All-llahun xh.sh.,
- t’u përmbahet të gjitha parimeve të islamit
- të jetë me abdes që nga vendi prej nga shëron dhe
- t’i heqë të gjitha fotografitë e statujat, nëse i ka, meqenëse ato u japin forcë (energji) xhinit a shejtanit.





Nëse është fjala për femrën e sëmurë, le ta urdhërojë që të mbulohet dhe të marrë abdes, e në kokë t’ia vë mus’hafin, në mënyrë që xhini të mos tentojë të dalë përmjet syve të saj e kështu ta lëndojë. Poashtu, një mus’haf, mund të vendoset në gjoksin e të sëmurës. Nëse te e sëmura ka më tepër xhinë, është e nevojshme që dikush t’ia mbajë këmbët...





Pasi që të jenë plotësuar kushtet e përmendura, atëherë fillon faza shëruese. Ai që e kryen aktin e të shëruarit, duhet ta vendosë shuplakën e dorës së tij të djathtë në kokën e të sëmurit, kurse në veshin e djathtë të tij “të këndojë” me sa vijon:





1) Fatihanë
2) Katër ajetet e para të sures El-Bakare,
3) Ajetull-Kursijen, një ajet para dhe një pas saj,
4) Katër ajetet e fundit të sures El-Bekare,
5) Nëntë ajetet e para të sures Ali_Imran,
6) Ajetet e 18 e 19 të sures Ali-Imran,
7) Prej sures En-Nisa, nga ajeti 115 e deri te ajeti 121.
8) Ajetet 54 e 55 të sures El-A’raf,
9) Ajetet 115, 116,117 e 118 prej sures El-Mu’minum,
10) Dhjetë ajetet e para të sures Jasin,
11) Dhjetë ajetet e para të sures Es-Safat,
12) Tre ajetet e para të sures Gafir,
13) Gjashtëmbëdhjetë ajetet e para të sures Er-Rrahman,
14) Katër ajetet e para të sures El-Xhin dhe
15) Suren El-Zilzal
16) Suren El-Kar’ia
17) Suren El-Humeze
18) Suren El-Fil,
19) Suren El-Kurejsh
20) Suren El-Kafirum
21) Suren En-Nasr
22) Suren El-Mesed
23) Suren El-Ihlas
24) Suren El-Felek dhe
25) Suren En-Nas.





Pastaj, miku im, xhini musliman, vijoi: “Ai, gjatë “të kënduarit”, mund ta mallkojë shejtanin a xhinin e mundet, në frymën e hadithit, “të këndojë” dua kundër tyre, kështuqë, nëse është ndonjë (xhin a shejtan) i dobët, ai mund të flasë. Poqe se flet (xhini o shejtani), ai është i obliguar që t’i nxisë në islam. Ndodh që All-llahu xh.sh, me sebepin e Tij, ta udhëzojë (në islam), po qe se ai (xhini a shejtani) mbetet i ndërlidhur me pabesim, nuk guxoni ta vrisni për këtë rasye. Le t’i kujtohen fjalët e All-llahut të Lartmadhëruar xh.sh.: “Nuk ka dhunë në fé”.





Poqese qartësohet se dëshiron të dalë dhe ta lëshojë atë (trupin), urdhëroje që të dalë përmes gishtit të majtë të këmbës së majtë, pastaj merre një gjilpërë dhe me të shpoje gishtin tri ose katër herë, në mënyrë që të dalë prej ndonjërës nga ato vrima, pasi që më parë të jesh i bindur se është penduar për shkak të dhunës që e ka ushtruar kundër atij personi”.




“Po qe se do të jetë i dobët dhe nuk do të dëshirojë të flasë, si do të dihet se e ka lëshuar trupin e personit gjegjës?”




“Me ndihmën e All-llahut, kjo është e lehtë për t’u hetuar”, tha ai. “Të “kënduarit” e mëparmë përsërite edhe një herë dhe, po qe se i sëmuri do të ndiejë ende marramendje, dhembje të kokës, ndonjë mundim në gjoks, ngulfatje, dridhje në trup a në ndonjërën nga pjesët e trupit, nëse i sëmuri tenton t’i vendosë duart në sy (sepse xhini a shejtani i kërcënohet se do t’ia nxjerrë sytë, prandaj duhet ta pengosh që t’i vendosë duart në sy!!!), atëherë ta dijsh se xhini (a shejtani) gjindet ende në trup të të semurit dhe se të ka gënjyer. Në këtë rast mund ta çbësh në atë mënyrë që në një gotë uji të “këndosh”:



- Ajetul-Kursijen,
- Dhjetë ajetet e para të sures Es-Safat dhe të sures Felek dhe En-Nas dhe
- Ia jep të sëmurit atë ujë për ta pirë





Ai (xhini), me ndihmën e All-llahut, do të çbëhet. Është mirë që të sëmurit t’i përsëritet për disa herë “të kënduarit” në gotën me ujë e t’i jipet pakëz ujë i njelmët, në mënyrë që ta hedhë me të vjellura xhinin e çbërë nga barku i tij. Nëse nuk e vjell atë, atëherë ai (xhini i çbërë) do të dalë jashtë gjatë kryerjes së nevojës së madhe”.










KËSHILLAT ISLAME









1) Xhinët, të cilët i sulmojnë dhe rrëmbejnë janë ose (xhinë a shejtanë) të padijshëm (sharlatanë) ose zullumqarë (keqbërës). Për ta kuptuar se me cilin lloj kemi të bëjmë, këtë do ta kuptojmë përnga ajo se a insiston të qëndrojë në organizmin e njeriut apo jo. Ai që insiston për të mbetur, ta dijsh se u takon xhinëve zullumqar (keqbërës). Në këtë rast, të semurit mund t’i “këndosh” atë që thamë apo çfarëdoqoftë tjetër nga Kur’ani, e që xhinëve a shejtanëve u paraqet kërcënim. Më së miri është “të këndohen” me sa vijon:
- Ajetul-Kursija
- Jasini
- Sureja Es-Safat
- Sureja Ed-Duhan
- Seureja El-Hashr dhe
- Sureja El-A’la.





2) Ekzistojnë xhinë, të cilëve iu është mundësuar për të qëndruar në trupin e personave të caktuar, nga shkaku që ata persona kanë qenë te ndonjë sihirbaz, i cili (sihirbaz) i ka thënë që të therrë diçka për kurban e se xhini pastaj do të largohet. Në këtë mënyrë, personi përkatës e beson dhe e bën një gjë të tillë. Mirëpo, me këtë ai ia mundëson xhinit të qëndruarit në trupin e tij. Është kështu, meqenëse, sa herë që dikush kërkon që ai (xhini a shejtani) ta braktisë, ai gjithmonë kërkon diçka të re. Në rast se ndodh një rast i tillë, atëherë duhet “të këndohen” nga Kur’ani ato ajete, në të cilat përmendet ahzabi (dënimi).



3) Në rast se gjat kohës “së të kënduarit” të sëmuarit i rrjedhin lotë në sy, atëherë duhet ditur se fjala është për xhinin Marid, i cili është tejet i vogël por edhe shumë i fuqishëm.



4) Në rast se xhini flet me gjuhën e të sëmurit e fillon të sulmojë e ofendojë, mos ia kthe por sillu mirë me të. Mirëpo, në rast se vazhdom edhe më tutje me ofendime, atëherë në gotën me ujë duhet “t’i këndohet” me sa vijon:
- Jasinin,
- Suren Es-Safat,
- Ed-Duhan, dhe
- Suren Exh-Xhin, me nijet që All-llahu xh.sh. ta dobësojë e jo me nijetin për ta çbërë. Ky ujë duhet t’i jipet të sëmuarit për ta pirë dhe ai (xhini) do të përulet dhe do të dalë duke kërkuar (leje) nga ju për ta bërë këtë. Në këtë rast duhet t’i ndihmohet për të dalur, pasi ta keni marrë nga ai premtimin dhe përbetimin se nuk do të rikthehet kurrnjëherë. Duhet të urdhërohet që të dalë nga gishti i madh i këmbës së majtë të të sëmuarit, përderisa në veshin e djathtë të të sëmuarit i “këndohet” Ajetul-Kursije.



5) Kur xhini ta ketë lëshuar trupin e personit të caktuar (të sëmurë), duhet t’i bëhet sexhde All-llahut xh.sh. dhe të falënderohet Ai. Le ta bëjë këtë edhe i sëmuri.








PREVENTIVA – MË E MIRË SE SHËRIMI













Njeriu i bën dëm vetvetes. Largimi dhe mënjanimi i tij nga rregullat dhe programi, të cilin e ka vendosur All-llahu i Lartmadhëruar xh.sh., ia merr atij haraçin, të cilin njeriu e paguan në këtë botë. Njëra nga dëmet që ia shkakton njeriu vetes është ai se ai, me sjelljet e tij, shpeshherë i lë hapësirë xhinëve të shprishur e shejtanëve për ta rrëmbyer e sulmuar. Ata e bëjnë këtë në mënyra të shumta:




1) Duke nxitur në ligësi. Me pëshpërimat e tyre të rrezikshme, ata, njeriut ia hedhin dyshimin deri në atë masë, sa që e bëjnë të hezitojë në besimin e tij dhe e shtyejnë të bëjë vepra të shëmtuara. All-llahu i Lartmadhëruar xh.sh., thotë: “E nëse shejtani pëpiqet të të cysë në ligësi, ti kërko strehim te All-llahu.” (35)



2) Të futurit e halucinacioneve në mendje. Me mënyrat dhe metodat e tyre, ata fusin lloj-lloj halucinacionesh deri në atë masë, sa që ndokush ka mundësi edhe të çmendet. Pejgamberi a.s., ka kërkuar nga All-llahu xh.sh që ta mbrojë nga halucinacionet e shejtanëve. All-llahu i Lartmadhëruar, thotë: “Dhe thuaj: Të drejtohem Ty, o Sundimtari im, për mbrojtje nga fanitjet e shejtanëve dhe Ty, o Sundimtari im, të mbështetem që të më mbrosh nga prania e tyre”. (36)



3) Frymëzimi. Muhammedi a.s., siç e transmeton Ummu Selema, iu ka mbështetur All-llahut të Lartmadhëruar xh.sh. për t’u mbrojtur nga kjo. Kur do të ngritej ta falte nafilen e natës, do të thoshte: “All-llahu im, të mbështetem (që të më mbrosht) nga shejtani, halucinacionet, poezia dhe frymëzimit të tij.” (37)



4) Me recitimin e poezisë së dashurisë. Shejtanët i kanë poetët dhe poezinë e tyre. Në mënyrë që t’i nxisin epshet e njeriut ata iu pëshpërisin poezinë e tyre të dashurisë, poezinë erotike.



5) Me praninë vetjake. Prania e shejtanëve në shtëpi a banësë, e çrregullon bereqetin dhe i dëbon melekët. Ata zakonisht strehohen aty ku jetohet e punohet në kundërshtim me parimet islame. Ata sorrollaten nëpër ato shtëpi ku përdoret e pihet alkoholi dhe ku ka fotografi e statuja, në të cilat ka ndonjë qen dhe në ato ku luhet, vallëzohet etj.



6) Me të prekur. Kjo është njëra nga mënyrat më të rrezikshme, me të cilat shejtani i sulmon njerëzit. Ai, me të prekur të tij, i rrëmben njerëzit, hyn në trupin dhe jeton në organizmin e tij, apo në mitrën e saj dhe se nga mbrendia të kryejë marrëdhënie seksuale me të. Me këtë i shkakton sëmundje të ndryshme e madje edhe çmenduri. All-llahu i Lartmadhëruar xh.sh., thotë: “Ata që merren me kamatë (fajde), do të ngrihen, siç ngrihet ai, të cilin e ka çmeritur shejtani me të prekur...(38)



7) Me ofrimin e shërbimeve përkatëse dhe dobiprurëse. All-llahu i Lartmadhëruar xh.sh., thotë: “ E në ditën kur Ai do të tubojë çdo gjë: O turmë e shejtanëve, ju i keni mashtruar shumë njerëz! – O Sundimtari ynë, do të thonë njerëzit mbrojtës të tyre – ne kemi pasur dobi nga njëri-tjetri dhe kemi arritur deri tek afati ynë të cilin na e ke përcaktuar ti. Zjarri ( i xhehennemit) do të jetë vendbanimi juaj, do të thotë Ai, në të do të ngelni deri në amshim.” (39)



Shembulli më i mirë për të lartëpërmendurin janë sihirbazët, të cilët kanë kontakt të drejtëpërdrejtë me shejtanët. Ata u kryejnë shërbime të shumta dhe ua realizojnë paramendimet e tyre të ndyta.




8) Me futjen e gjykimeve të këqia. Shejtanët zakonisht u fusin njerëzve gjykime e paramendime të këqia. Njësoj si këta, të njëjtën e bën edhe përcjellësi (xhin) i tij (njeriut), nëqoftëse do të ishte ndonjë (xhin) nga të këqinjtë po ashtu do të jetë edhe miku i tij njeri. Ata përpiqen që gjërat e këqia t’ia paraqesin si të bukura, me qëllim që ta shmangin nga rruga e drejtë. All-llahu i Lartmadhëruar xh.sh., thotë: “E shejtanët i shtyejnë “të mbrojturit” e tyre, që me ju të debatojnë...” (40)



9) Me shtytje. Kjo vlen veçanërisht për mosbesimtarët. All-llahu i Lartmadhërishëm xh.sh., thotë: “A nuk po e sheh se Ne mosbesimtarët ua kemi lëshuar shejtanëve, që sa më shumë t’i shtyejnë në ligësi.” (41)



10) Me ardhje. Ky është njëri nga llojet e pranisë së shejtanit. Kjo ka të bëjë me kafirin (mosbesimtarin), që është shumë normale, meqenëse ata janë gjithmonë pranë tyre. Për sa u përket muslimanëve, shejtanët iu vijnë ndonjërit që e ka braktisur mësim-besimin dhe fillon të gabojë. Sa herë që ai tentom të gënjejë, të shajë, të flasë fjalë të këqia, që do të thotë mosbesimtarí, sa herë që fillon të bëjë gjëra të caktuara e t’i shtrembërojnë të tjerat, etj. All-llahu i Lartmadhëruar xh.sh., thotë: “Doni që t’ju tregoj se kujt i vijnë shejtanët? Ata i vijnë çdo gënjeshtari, i përgjojnë dhe në të shumtën e rasteve ata gënjejnë... (42)



11) Me nxitje. Ky është në të vërtetë sulmi i njeriut në mendjen e shëndoshë të njeriut psikikën e tij, për ta nxitur në epshe. All-llahu i Lartmadhëruar xh.sh., thotë: “dhe të bëhemi si ai që e kanë dërguar në tokë dhe e kanë nxitur shejtanët e nuk di asgjë, të cilin, shokët e tij dhe të afërmit e thërrasin në rrugë të drejtë: Eja te ne...” (43)



12) Me prekje lemeritëse. Kjo ndodh atëherë kur në nënvetëdijen e njeriut paraqitet dëshira për të bërë ndonjë mëkat. Apo kur e kaplon harresa, ashtuqë, bie fjala, nuk e di se sa rekate i ka falur. All-llahu xh.sh., thotë: “Ata që i frikësohen All-llahut, posa të kenë prekje lemeritëse prej shejtanit, përmenden, dhe menjëherë vijnë në vete. (44)









***

[4peace]

...








MBROJTJA NGA XHINET DHE SHEJTANËT E SHPRISHUR








Xhini musliman, miku im thotë: “Thënë më së shkurti, mënyra më e rëndomtë e mbrojtjes nga xhinët e shprishur dhe shejtanët, është shënuar në fjalët e All-llahut të Lartmadhëruar xh.sh., në ajetet: “Kush do t’ia ketë frikën All-llahut, (Ai) do t’i mundësojë mga të gjitha situatat dhe do ta furnizojë prej nga nuk e pret e shpreson” (45), dhe “ Kësaj të vërteteje Unë do t’i përmbahem, tha Ai: Ti nuk do të kesh kurrfarë pushteti ndaj robërve të Mi, veçse ndaj atyre të cilët të mbështesin, nga ata që e kanë humbur rrugën.”(46)








Kërkimi i shpëtimit nga All-llahu xh.sh.







All-llahu i Lartmadhëruar xh.sh., thotë: “E, nëse4 shejtani tenton të të nxisë në ligësi, ti kërko strehim tek All-llahu, Ai vërtetë dëgjon dhe di çdo gjë”. (47)




Kërkimi i strehimit tek All-llahu xh.sh. me bindje të vërtetë dhe me besim të sinqertë, është fare e mjaftueshme që ta trondisë shejtanin dhe ta mposhtë e thyejë atë. E si nuk do të ishte e mjaftueshme kur t’i jesh drejtuar Sundimtarit më të Fuqishëm e më të Gjithëdijshëm të botërave?




Disa e kanë transmetuar se, me një rast, Ibn Xhevziu, e ka pyetur njërin nga nxënësit e tij: “Ç’do të bëje ti me shejtanin, po qe se ai do të shtynte në ligësira?” –“Do të luftoja kundër tij”. “E, po qe se kthehet sërish, ç’do bëje atëherë?”, e pyeti Ibn Xhevzi. “Sërish do të luftoj kundër tij”, u përgjigj nxënësi. “E, në qoftëse kthehet përsëri?”, e përsëriti Ibn Xhevziu. “Sërish do të luftoja kundër tij”, iu përgjigj nxënësi. “Kjo do të shkonte në pafundësi”, tha Ibn Xhevziu.




“E, ç’do të bëje në rast in ku je duke kaluar pranë një tufe delesh, kurse ty të sulmon qeni e nuk të lë të kalosh atypari?”- “Do të luftoja me të”, iu përgjigj nxënësi. “Kjo do të të merrte shumë kohë. Por më efektive është të kërkosh ndihmë nga pronari i qenit e që ta largojë ai atë.




Kërkimi i strehimit për muslimanin, mburoja më e garantuar në çdo situatë, kurdo që e ndien pëshpërimën e shejtanit dhe përpjekjet e bindjeve të tij. Ebu A’la, transmeton se Osman b. Ebu As, i ka ardhur Pejgamberit a.s., dhe i ka thënë: “O Pejgamber! Shejtani po më përzihet në namaz, po më ngatërron dhe po ma çrregullon “të kënduarit”. Muhammedi a.s., tha: “Ai është shejtani që quhet Hinzeb. Sa herë që ta ndiesh, kërko mbështetje tek All-llahu dhe pështyj tri herë në anën e majtë. Këtë e kam bërë, thotë ai dhe All-llahu e ka larguar nga unë.” (48)





Sylejman B. Sard, thotë: “Në një rast kam ndejtur me të dërguarin e All-llahut a.s., ndërkaq po vinin dy njerëz me nguti. Njëri prej tyre u skuq përmenjëherë, ndërsa damarët (dejet) e qafës iu mufatën. Duke e parë këtë, Pejgamberi a.s. ,tha: “Unë e di që po ta thotë një fjalë që e di unë, atij do t’i shmangej ajo (nga ai) që e ka gjetur. Të thotë: “I mbështetem All-llahut (që të më mbrojë) nga shejtani i mallkuar”. (49)





Enes b. Maliku, thotë: “ Muhammedi a.s., para se të shkonte në nevojtore, thoshte: “ I mbështetem All-llahut (që të më mbrojë) nga shejtani i gjinisë mashkullore apo femrërore.” (50)





Transmeton Abdullah b. Ebu Katade nga babai i tij, se ka thënë: Muhammedi a.s., ka thënë: “Endërrat e mira janë nga All-llahu, kurse të shëmtuarat nga shejtani. Prandaj, sa herë të ëndërrojë ndokush nga ju diçka të shëmtuar e që e frikëson, le të pështyjë tri herë në anën e majtë dhe le të kërkojë tri herë mbështetje tek All-llahu nga e liga e asaj ëndërre. Atëherë, ajo ëndërr nuk do t’i bëjë keq.” (51)





QËNDRUSHMËRIA NË DHIKRIN E ALLAHUT ËSHTË BEDEM, TË CILIN XHINI E SHEJTANI NUK MUND RA KAPËRCEJNË





All-llahu i Lartmadhëruar, thotë: “dhe përmende Sundimtarin tënd më vete, në mëngjes edhe në mbrëmje, nënshtrueshëm dhe me rrespekt të ndrojtur, duke mos e ngritur shumë zërin, dhe të mos jesh i shkujdesshëm.” (52) (El-Ar’af, 205).





All-llahu i Lartmadhëruar, thotë: “Atyre që do të bëhen të verbër, për të mos e lartësuar të Mëshirshmin, Ne do t’i ngarkojmë shejtanët, dhe ata t’i bëhen shokë të pandashëm; ai (shejtani) do t’i shmangë nga rruga e drejtë, e njerëzit do të mendojnë se gjenden në rrugën e drejtë, e kur ndonjëri prej tyre të vijë te Ne, do të thotë: “Ku do të ishte ai fat që largësia midis meje e teje ishte aq e madhe, aq sa është midis lindjes dhe perëndimit! Çfarë shoku i keq paske qenë.” (53) (Ez-Zuhruf, 36-38)





Të përmendurit e All-llahut xh.sh., duhet të jetë i parreshtur në të gjitha rrethanat e situatat. Pejgamberi, për prikë na i ka lënë të gjitha llojet dhe mënyrat e dhikrit, që nga më i vogli e deri më i madhi, të cilët e mbrojnë muslimanin nga çdo shejtan e xhin. Seid b. Musejeb, transmeton nga Semurea b. Xhundubi, që Pejgamberi a.s., ka thënë: “Në natën e Isra’asë dhe Miraxhit, e kam parë njeriun nga ummeti im, tek e kishin rrethuar, e pastaj erdhi (nga ai) përmendja e All-llahut dhe i shporri ata nga vetja.”





Tirmidhiu me sened shënon nga enes b. Maliku, që Pejgamberi a.s., ka thënë: “Kush thotë në kohën kur del nga shtëpia: La havle vela kuvvete il-la bil-lah, (thuhet: je i mbrojtur, je i udhëzuar, je i ruajtur) dhe shejtani ikën prej atij duke i thënë shejtanit tjetër: “Ç’do të mund t’i bëje ti njeriut, i cili është i udhëzuar, i mbrojtur dhe i ruajtur?” (54)





SIGURIMI NGA E LIGA E SHEJTANIT DHE XHINIT








Hafiz Ebu Musa, e ka shënuar nga Ebu Imran El-Xhuniu, kurse ai nga Enes b. Maliku, kurse ky i fundit nga Pejgamberi a.s., se ka thënë: “Kur dikush nga ju shtrihet në shtrat për të fjetur dhe bie në anën e djathtë, e pastaj “e këndon” Bismilahin dhe Fatihanë, është i sigurtë nga ligësia e xhinit, shejtanin dhe çdo gjëje tjetër.” (55)










PËR DËBIMIN E SHEJTANËVE DHE PRANINË E MELEKËVE (ENGJUJVE)








Hafiz Ebu Musa e ka përmendur hadithin, të cilin e transmeton Ebu Zubejri nga Xhabiri, që Muhammedi a.s., ka thënë: “ Kur njeriu shtrihet në shtrat, shejtani dhe meleku fillojnë të vënë bast (short) rreth tij. Meleku do të thotë: “Përmbylle (ditën) me të mirë”, kurse shejtani do të thotë: “Përfundoje me të keqe”. Dhe, nëse fillon të bëjë dhikër deri sa të mos e marrë gjumi, meleku e shporr shejtanin dhe qëndron me njeriun që ta ruajë. Ndërkaq, kur të zgjohet, shejtani dhe meleku, sërish afrohen rreth tij. Meleku i thotë: “Filloje (ditën) me të mira”, kurse shejtani thotë: “ I falemnderit Al-llahut që më ktheu të gjallë nga gjumi e nuk më mbyti”...Meleku e dëbon shejtanin dhe mbetet me të (njeriun) që ta ruajë.” (56)










MBROJTJA NGA INTRIGAT E SHEJTANIT, XHINIT DHE IFRITIT








Bishr b. Mensur ka transmetuar nga Vuhejb b. Virdi, i cili ka thënë: “Njëfarë njeriu në një kohë nate ka dalë në varreza. Atëherë, thotë ai, së pari e kam ndëgjuar një zë, kurse pas kësaj është sjellur një shtrat i rregulluar dhe në të ishte ulur diçka. Rreth tij e kishte ushtrinë e vet. Ai pastaj kishte bërtitur: “Cili prej jush do të ma sjellë Urvea b. Zuberjin?” Qe të gjithë heshtnin. Pastaj, njëri prej tyre tha: “Unë do të ta sjell”, dhe u nis për Medine. Pas pak kohësh, ai u kthye dhe tha: “Uvret b. Zuberjit nuk mund t’i afrohet askush; ai në mëngjes e në mbremje i thotë disa fjalë, sa që është e pamundur t’i afrohesh. Ai, njeriu, kishte treguar: “Kur u zgjova në mëngjes, u përgatita dhe shkova në Medine. U interesiva për Urveun b. Zuberjin, dhe e gjeta. Kur, ç’të shoh, ishte një njeri plak”. I thashë: “Ti je duke “kënduar” diçka mëngjeseve dhe mbrëmjeve, a do të më tregosh se çfarë?” Nuk deshti të më tregojë. Kur i rrëfeve se ç’kisha parë e dëgjuar, ai tha: “Por nuk e di. Asgjë tjetër nuk “këndo”,, përveç asaj se për çdo mëngjes e mbrëmje nga tri herë them: Amentu bil-lahil-Adhim ve kefertu bil-xhibti vet-taguti ve istemektu bil-urvetil-vuska el-leti la-infisame leha vallahu semiun-alim. Ebu musa ka përmenduar nga Muslim El-Betini që Xhibrili i ka thënë Pejgamberit a.s., Ifriti nga xhinët tenton të të bëjë intriga. Prandaj, kur të shtrihesh në shtrat, thuaj: Eudhu bi kelimatil-lahit-tammati el-lti la juxhavuzuhunne birrun ve la faxhirun min sherri ma jenziku mines.semai vema ja’ruxhu fiha ve min sherri ma dhere’e ve bere’e minel-erdi vema jahruxhu minha ve min sherri tavarikil-lejli vennehari il-la tarikam jetuku bihajrin ja Rahmanu.” (57)





Ibrahim b. Hakim ka transmetuar nga babai i tij, e ai nga Ikrimi, i cili ka thënë: “Në një rast, një ushtar kishte shkelur një njeri, i cili po flinte. Tek ai kishte parë një grumbull shejtanësh. Pastaj e kishte dëgjuar njërin prej shejtanëve, i cili i kishte thënë shokut të tij: “Shko, prishja zemrën atij që po fle”. Ai shkoi, e pastaj u kthye duke i thënë shokut të tij: “Nuk mund t’i afrohesh sepse “ka kënduar” ndonjë ajet të Kur’anit”. Pastaj ka shkuar edhe ky i dyti deri tek ai që po flinte dhe, duke dashur që ta bindë atë, tha: “E ke thënë të vërtetën”, dhe është larguar. Udhëtari e kishte zgjuar nga gjumi njeriun dhe i kishte rrëfyer se ç’kishte parë e dëgjuar, duke i thënë: “më trego se cilin ajet të Kur’anit e ke “kënduar” para se të flesh?” Ai ia tha këtë: Inne Rabbekumullahu-l-lezi halekas-semavati vel-erda fi siffeti ejjamin summe steva alel-Arsh, jugshil-lejlen-nehare jetlubuhu basisen vesh-shemse vel kamere ven-nuxhume museharatin biemrihi ela lehul-halku vel emru tebarekallahu rabul alemin.” (58) (El-Ar’af. 54)








DËBIMI I XHINËVE PREJ SHTËPIVE





Ebu Nadr hashim b. Kasim, thotë: “Kam parë diçka në shtëpinë time. Në një moment (atë që e pashë) më tha: Ebu Nadr, largohu nga fqinjësia jonë. Kjo më nervozoi dhe u kam shkruajtur Kafu Ibn Idris Muharrebiut dhe Ebu Usamit. Muharribi m’u përgjigj në letrën time. Në atë pëgjigje, thuhej si vijon: “Në Medine ishte një pus i thellë, në të cilin dikush e kishte këputur litarin. Kur kishte arritur një karvan dhe ishte ndalur aty, banorët që jetonin në afërsi të atij pusi, u ishin ankuar për këtë. Pasi i kishin dëgjuar, kishin kërkuar një kovë me ujë, në të cilin kishin “kënduar” diçka dhe (ujin) e kishin derdhur në pus. Nga ai pus doli zjarri, i cili u fik në krye të pusit. Ebu Nadr, thotë: “Edhe unë e kam marrë një kovë me ujë dhe i kam “kënduar” të njëjtat fjalë dhe (me atë ujë) i kam spërkatur këndet e shtëpisë. Kur, papritmas u dëgjua zëri: “Na dogje! Ndërpreje, ne vetë do të të braktisim”. E i kam “kënduar” këto fjalë:


Bismil-lahi, emsejna bil-lahil-ledhi lejse minhu shej’un mumtenium, ve biz-izetil-lahil-leti la turamu ve la tudamu, ve bisultanil-lahil-meni’i nahtexhibu, ve bismilaihil-husna kul-liha aizin minel-ebalise, ve min sherri shejtani-insi vel-xhini, ve min sherri kul-limu’linin ve musirrin, ve min sherri ma jahruxhu bil-lejli ve jukminu bin-nehari, ve min sherri ma haleka ve zere’e ve bere’e, ve min sherri Iblise ve xhinudihi, ve min sherri kul-li dabbetin ente ahidhun binasijetiha ine Rabbi ala siratin mustekum. Eudhu bilahi bima Isteaze bihi Musa ve Isa ve Ibrahim El-lzi vefa, min ma haleka ve dhere’e ve bere’e, ve min sherri Iblise ve xhunudihi ve min sherri ma jebga. Eudhu bil-lahis-semi’il-alim minesh-shejtanir-raxhim.


“Bismil-lahir-rahmanir-rahim, ves-safati saffen, fez-zaxhirati zexhren fettalijati dhikren, inne Ilahekum levahid, Rabbus-semavati vel erdi vema bejnehuma ve rabul mesharik. Inna zejenna-essmaed-dinuja bizinetenil- kevakib, ve hifzan min kul-li shejtanin maeid, ja jasemmeune Il-lel-maleil eala ve jukzefune min kul-li xhanib duhuren velehum adhabun vasib, Il-la men hatifel-hatfete fe’etbeahu shihabun sakib.”









QË TË MOS MUND TË TË AFROHET SHEJTANI








Më herët KEMI përmendur hadithin e Buhariut për shejtanin, i cili kishte ardhur që të kërkojë diçka nga pasuria (zekati), të cilin e ruante Ebu Hurejra. Pasi që Ebu Hurejra e kishte kapur, ai i tha: “Më lësho, atëherë do të të mësoj diçka, e cila, me ndihmën e All-llahut, do të të nevojitet. Kur të biesh në shtrat “këndoje” Ajetul-Kursijen, me ty do të jetë rojtari dhe shejtanët nuk do të mund të të afrohen deri në mëngjes”. (59)


Ebu Hurejra thotë se Pejgamberi a.s., ka thënë: “ Në suren El-Bekare, ekziston një ajet, i cili, po qe se lexohet në cdo shtëpi, nuk ka shejtan që do të mund të qëndronte aty. Ky është Ajetul Kursija. (60)


Ebu Kutejbe transmeton dhe thotë: “Një njeri nga fisi Benu Kajb më ka rrëfyer me sa vijon: “Kam shkuar në Basra për të shitur hurma. Kërkova që të marr një shtëpi me qira, por nuk e gjeta. E gjeta një barakë të vjetër e të braktisur, të cilën e kishin kapluar rrjetat e marimangës. Shkova te pronari i saj dhe e pyeta që të ma japë me qira. “Largohu prej saj!” , më tha pronari.” Në atë shtëpi banon njëfarë Ifriti nga xhinët dhe, kushdo që e kalon natën në të, gdhin i vdekur.” “Ma jep ti mua atë me qira”, i thashë, “dhe më le me të, do të më ndihmojë All-llahu xh.sh.” “Merre”, më tha pronari, “ por, nëse të gjen gjë, unë nuk përgjigjem për këtë”. E morra atë shtëpi dhe u vendosa në të. Kur ra nata, u shfaq njëfarë personi i zi, sytë e të cilit shëndritnin si zjarri; me të ishte edhe njëfarë errësire, dhe nisi të më afrohej. Fillova “të këndoj” Ajetul-Kursijen. Sa herë e “Këndoja” një fjali, ai thoshte: “i njëjtë si unë”. Kur, duke “kënduar” arrita tek: Vela jeuduhu hifdhuhuma vehu-vel-alijjul-adhim” dhe “ e këndova”, nuk mu tha më asgjë. Duke e vërejtur këtë, vazhdova “të këndoj” vetëm atë fragment. U zhduk ajo erresira, u zhduk edhe ai person. Rashë në këndin e njërës dhime dhe fjeta. Kur jam zgjuar në mëngjes, në vendin ku më ishte shfaqur ai person, gjeta hí dhe gjurmë zjarri. Në atë moment bërtiti një zë: “E dogje Ifritin e madh xhin”. “ E me çfarë e kam djegur?”, e pyeta. “E dogje me fjalët e All-llahut të Lartmadhëruar: Vela jeuduhu hifdhuhuma vehuvel-alijjul-adhim”. (61)








MBUROJA PREJ ÇFARËDO FATKEQËSIE








Talk b. Habibi, thotë: Ka ardhur një njeri tek Ebu Derda dhe i ka thënë: “Po të digjet shtëpia!” “All-llahu i Lartmadhëruar nuk do ta lejojë këtë”, tha ai, “sepse unë sot në mëngjes i kam “kënduar” fjalët, për të cilat kam dëgjuar se Pejgamberi a.s., ka thënë: “Kush “i këndon” këto fjalë në mëngjes, atë ditë nuk do t’i ndodhë asnjë fatkeqësi deri në mbrëmje. Kurse, kush “i këndon” këto fjalë në mbrëmje, nuk do t’i ndodhë asnjë fatkeqësi deri në mëngjes. Këto fjalë janë:


“Allahumme Ente Rabbi la il-lahe Ente, Alejke tevekeltu, ve Ente Rabbul-Arshil Adhim. Ma sheal-lahu kjane, vema lem jeshe’lem jekun. La havle ve la kuvete il-la bil-lahil Alijil-Adhim. A’lemu ennellahe ala kul-li shej’in kadir. Ve ennellahe, kad ehata bi kul-li shej’in ilmen. Allahumme inni eudhu bike min sherri nefsi ve min sherri kul-li dabbetin Ente Ahid-hun binasijetiha. Inne Rabbi ala siratin mustekim.”










***

[at|n|]

Selam alejkum 4peace, deshta te di se a eshte i tërë libri i postuar apo ka mbet edhe ndonje kapitull dhe a mund te me sigurosh te terin per mua.

at|n|

[Reana]

:lol: :lol: :lol:
A per igjine, e sehire behet fjale ketu a???
Ata qe besojne dhe mirren me marifete te ketilla, nuk jane besimtare te Zotit, po te djallit!

[4peace]

Postimi origjinal është bërë nga at|n|

Selam alejkum 4peace, deshta te di se a eshte i tërë libri i postuar apo ka mbet edhe ndonje kapitull dhe a mund te me sigurosh te terin per mua.

at|n|

Pershendetje atini
Me kerkesen e nje anetari bera postimin e teresishem. Pra, keto postimet e fundit jane kompletim i librit. Megjithate, nese heton dicka se eshte duke munguar, me lajmero ashtuqe une ta bej me pastaj plotesimin e atij teksti.



Cdo te mire!