Reflektime

[panta_rhei]

ne vendin tim, ne vendin tend
një kokë e çmendur, po çmendë një vend.

[panta_rhei]

inderresant, a
në polin e veriut nata vazhdon 6 muj, e mandej vjen dita. T'knaqet shpirti kur t'i thush dikujt "doku nesër".

[Antika]

THENIE TE FAN STILIAN NOLIT PER KRAHINAT E SHQIPERISE:

Do të hash e të besh qejf,
sofra shtruar si për mbret,
pastërti e për hyzmet,
të tille gjen veç në Përmet

a te duhen luftetare
a do botes ti vesh zjarrre
do arratine armiku ta marre
merr nja 10 kosovare

Do dembele per stamboll
mos e lodh dynjane
ne tirane rresht tabane
vetem te zgjatesh doren

po qeflinj a te duhen
qe me jevga duan te kruhen
zonja qe pjellin per vit
vec elbasani irrit

ne se do burra llafazane
qe cudisin gjithe dynjane
rrine tere diten rruges
nga keta gjen plot ne durres

kerko hoxhe e kerko prift
mos bridh e mos u ngjit
se si keta qe ben mekat
i gjen vetem ne berat

a do kuaj e budallenj
ca gomare porsi kopuk
shko e merri mu ne puke

a do njerez per ahengje
per tryeze e per kuvend
burra gra kercejn me loder
kta i gjen vec ne shkoder

do pune per nji korcar
i ke bujq e ustallare
ne grel bashke hapur vene
krahe e koke su kane te share

po kerkove kokpalare
kryengrites dhe gomare
qe punet te shkojn vaj
shko e merri ne kavaj

[panta_rhei]

“…Jam lindun në mjedis të rruzullit toksor në nji familje gjysë-nomadë, por jo në n’grazhd bagtishë: linda në nji pyllë.

Nuk e mbaj mend ditën që kam le se nuk jam aqi mendëshëm, e në të vërtetë nuk e dij as sot, por kam besue symbyllas shka më kan thanë të tjerët. A asht e vërtetë historike kjo? Nuk e dij.

Për si kam ndigjue, ishte fundi i verës 1924 . Familja si gjithmonë kishte dalë me verue ndër bjeshkët e nalta të Shqipnisë e gjindej pranë nji liqeni alpin, aty ku kufizojshin Malsia e Madhe e Dukagjini. Vendi quhej “tërthorja e Bogës” me nji naltësi mbi 1600 metra.

Mbas mjesdite nana eme e pa se duhej gatue buke tjetër, mbasi fëmijët e kishin mbarue. Tue kjenë se kunata e saj, nana Lulë, që ishte zojë shtëpie, kishte ra me pushue, dada muer tojen e sakicen e vogel per me pre nji barre dru aty poshtë në prozhmin mbi stanet e shaljanëve.

Mbasi bani nji barrë dru, ndërsa po pregatitej me e lidhë e kapën disa dhimba të forta. U kujtue mirë. Muer sakicen e vogel me vedi e hini aty mes shkurreve e kërkoi nji copë vend që të kishte sa ma shum dushk. Aty linda. Ajo me sakicen e vogel më preu kërthizën e lidhi, siç kishte ndihmue kush e di sa herë gratë tjera n’aso rastesh.

Mbasi më kishte lidhë në pështjellakun që zakonisht kanë gratë malcore, më muer e më çoi te barra e druve që kish pregatitë e, tue i u dukë tepër të vrazhta për trupin e njomë, preu do rrema të hollë ahit e i shtroi sipër tyne. Mbi to më lidhi mue, vuni litarin në qafë e u ngarkue me barrën e druve në shpinë, e me sakicen në dorë filloi kadalë-kadalë shtegun përpjetë me këthye te stani.

Kur mbrrijti nalt te stanet e pështeti me kujdes barren e druve aty te praku i naltë ku lëshojshin bucelat e ujit e mbasi më shtini mbrendë kthei e mori do dru, ndezi zjarmin, vuni nji kusi me ujë me vargue e u vu me gjetë nji kopajë druni si ato që hapshin tamblin.

Mandej nxori nga thesi i madh i teshave të veta ato që kishin pregatitë për lindjen teme. Muer edhe peshqirin, lëshoi ujët e vokët në kopajë e kur më shtini mue aty mbrendë thonë se fillova me bërtitë. Nanës Lulë që ishte shtri bri votrës i duel gjumi i mbasdites…”.



Këta rreshta janë të shkruar prej At Zef Pllumit.

[jadore]

vlera e arit matet me nxetesine e zjarrit .
pesha e femres matet me ari .
vlera e burrit matet me femren qe ka perkrah.

p.s.
jo me kote dolen At Zefa , e Haxhi Tasima..

[panta_rhei]

Postimi origjinal është bërë nga jadore

vlera e arit matet me nxetesine e zjarrit .
pesha e femres matet me ari .
vlera e burrit matet me femren qe ka perkrah.

p.s.
jo me kote dolen At Zefa , e Haxhi Tasima..

Me ari???
Jo, je gabim dhe eshte padrejtesi ndaj femres.

Njeri eshte femra. Njeri.
Nese nuk je ne gjendje me ia njofte femres statusin e Njeriut, ti nuk e njeh as ekzistencen e saj.

Shndrrimi femres: ne objekt adhurimi, ose ne objekt urrejtje, eshte krejt njesoj.
Kryesorja po e shnderron ne objekt.
Ne kete menyre e shkaterron qenien e saj. E mohon.

Ne shume raste, aq shume mundohen me e ngrite lart femren saqe e quajne edhe Kala e pamposhtur. Demek aq e pamundshme ju duket arritja e saj, arritja e bukurise e dashurise se saj.

E cka i bejne, pastaj Kalase kur ta mposhtin?
E shkaterrojne, deri ne themele.

Edhe femren, e ngrisin ne qiell, e quajne Kala e pamposhtur derisa nuk arrijne ta mposhtin, ta pushtojne.
Pastaj?
Si me cdo kala te pushtuar, edhe me femren; e shkaterrojne deri ne themel, shpirterisht e ne cdo menyre te mundshme.

Per te miren e vet, femrat duhet te pretendojne e ta arrijne vetem nje forme te respektit: Njerezor.
E te ruhen sa me teper prej formave te krahasimit me ari, e me lule e me keshtjella, sepse fati i tyre i pret.

[panta_rhei]

Nje reflektim për dy fakte te vocrra, qe po ju thojne, biblike.
(ok, te vocrra edhe pernga thellesia e analizes)

1.

Zoti ia kishte lejuar njeriut (Adamit) shijimin e kopshtit te Edenit.
Ia kishte ndaluar vetem nje gje: Te mos e shijoje asnje frut nga "Pema e dijes".
Pra, Zoti nuk donte qe njeriu (Adami) te behej i ditur (???!!!)
Tash, njeriu derisa ishte i paditur, si mund te gjykonte se a ishte e drejte keshilla, ose si mund te gjykonte pasojat e mosbindjes, si i paditur qe ishte?
Por, megjithate, pika me e forte e ketij "fakti biblik" eshte se: Njeriu (Adami) e kafshoi frutin nga pema e dijes. Kjo dmth se njeriu edhepse u denua për aktin e tij, ai tashme ishte bere i ditur, sepse e kishte kafshuar frutin e dijes. (!?)

(Ketu e ka origjinen edhe "mekati origjinal" ose "mekati i pare", sipas te cilit njerezimi eshte i denuar te vuaje pergjithmone pershkak te kafshimit te atij fruti nga njeriu i pare (Adami).)
(Ketu, ma e forta eshte qe: vetem Adami (pra mashkulli) ka ngrene nga pema e dijes , ndersa femra jo )
(S'dij sa jam i kjarte? Gjithsesi jam i hapur për diskutim)

2.

"Fakt" tjeter "biblik" eshte: Zoti e flijoi birin e tij te vetem për te miren e njerezimit. Jezusin.

ok,

E flijoi Një.
Ne krejt historine e njerezimit, e paska fliju veç nje.

E njerezit?
Sa bij e bija i kane fliju për te miren e njerezimit???
Miliona.


Nejse,
Pa merak, jemi ne nivel spekulimi.

[sherri]

OOOOOOO Reflektoni,reflektora,he n'paqit cka!, Reflektimi duhet ta ket burimin(driten,mendimin...).qeshtu kure nuk eshte Luani,kesajde lodrojn ........... :( syt xixa refleksione,refleksione :P:P

[vjeshta]

SHBA-të kanë një miqësi të fortë dhe të qëndrueshme me Kosovën dhe Serbinë !(H.Klinton)

[emine]

sa her epe shof ket tem,po mrrok malli per shkrimet e pantes,lapoqi keq

[jadore]

Ti thuashi dikujt 3 muaj, cdo nate kam fjetur me qizme ne kemb dhe rroba ne trup, te merr per te qmendur .. hajde rroba, ama qizme veshur ..!
-epo ishte kohe qmendurie ..!..nuk e di, a ka provuar kush ndjesine kur lodhja te tradheton dhe ti i dorzon ¾ e trupit gravitetit ne shtrat dhe kembet te mbesin nga gjunjet si konzolle me ndjesine qe mos ndoti shtrojen
Nima , ku do te shkonja ..?...nese do degjoja ate lajmin e tmerrshem qe na terrorizonte cdo qast .
...veq ta dij ku do te shkosh po ndodhi gje ..!..kete pergjigje ma jep ..!
..nuk kam kohe te humbi duke veshur kepuce e kerku rroba,a e kupton ti..! me kujtohet si sot pergjigja qe I ipja motres sot e 12 vjet me pare ..e ndodhesha ne vendin me te sigurte e me te forte ne bote por e mobilizuar cdo qast ..!

.....http://www.youtube.com/watch?v=b_nGgWejv-8


Nima ku do te shkonja …? pyeta sot veten gjithe ato kilometra rruge deri ne vendlindje me nje mendim pas kaq vitesh , me po kete keng qe me percillte e mu be preteks per nje rikujtim te nje periudhe te erret ..!
Ende nuk e di pergjigjen ..si duket ne ndervetedije ishte forme solidarizimi ,mobilizimi ,ndjesie e ankthi qe perjetoje ne 2000 km largesi e njerzit e zemres i kishe te pa mbrojtur ne mes te luftes ..te vishje pizhamat te dukej luks ,perbuzje ndaj fatit te njerzeve te tu..duhej te ishte korrspodim telepatije , po po s'ka si te jete ndyshe , solidarizim pa vetedije qe reflektonte efektin e njejte qe vepronin keta ,sepse me vone kuptova qe dhe keta rrinin me rroba ne trup ne pritje te vdekjes e ti ne pritje te lajmit te tmerrshem per muaj te tere .
...Interesant ,mu kujtua , sa human jemi si popull, sa te duruar ..kurr nuk na perkujtuan faktin qe patem fatin te mos perjetojme ate makaber qe mbijetuan, por as kurr nuk na pyeten se si e perjetuam ate ndjesi te qoruditur ankthi e frige .. megjithate them qe kjo heshtje ky mos akuzim me kohe thelloj nje prerje nje ftofje ,nje revolt ne heshtje , ndyshe nuk di se si te shpjgoj pse me ironi na thene ..erdhen keta schatzat .u ndam ne, ne dhe keta .. pa e kuptuar keta qe gjithesecili nga ne qe ishim atje larg ketyre ketu ne ate kohe me vetedeshire do te benim ndrrime te pozitave , qofte edhe per vetem dy jete te shpetuara ,vetem te mos torturoheshim nga ankthi I pritjes , nga largesia qe te tjetersonte ..

..te jete efekt nga kenga apo nga mendimet e rruges ..kaq I shperlare me duket vendi im nga kjo debore ,kaq te shveshur e tregojne edhe rrezet e diellit ,sot.!

[lovely]

Sot, ndodhi ni aksident.

Ni djale 22 vjet, ne kolone komunikacioni, rruges per ne pune, ne mengjesin e hershem, mendoi;

Do t`i parakaloj keto dy kerre para meje, dhe nuk do te vonohem ne pune.

Shpejtesia ne ate pjese te rruges, ishte 70 n`ore.

Ne parakalim e siper, djali 22 vjeq, arriti diku rreth 100 km n`ore.

Ne anen e kundert, erdhi autobusi, 80 n`ore.

Djali i ri, i dha gaz pak me shume, me shprese se do te arrinte te dilte ne anen e vet.

Kjo nuk ndodhi kurre.

Autobusi, doli nga rruga, aq sa mundi, por nuk ishte mjaftueshem.

Djali i ri, u perplas me veturen e tij ne qoshin e autobusit, dhe fluturoi jashte rruges.
Dy kamt iu kputen, edhe vdiq ne moment.

Ni djale i ri, 22 vjeq, shnosh e mire, krejt jeten perpara, del ne sabah per me shku ne pune edhe e bon ni gabim qe i kushton me jete.

Thojne; Zoti t`i qerron syte, para taksiratit. (Taksirat duhet me kane aksident)

Pata bo llaf nihere me dikend t`afert, pasi shkoj dhe voziti drejt e ne bander, por fatmirsisht shpetoi mire, e pata pyetur;

A nuk e pe banderin a qka ke puna? Qka ndodhi?

Tha; Banderi ne syte e mi, beso qe nuk pat madhesi ma te madhe, se kokrra e qibrititit.

Nashta thashe, pernime Zoti " t`i qerron syte".

Autobusi, kogja i madh osht. Dy kerre perpara veq, rruga e drejte, dmth tona mundsite i ka pas me e pa autobusin, po o dal...

Nejse, qka deshta me thane, ai djale shkoj, dikun sigurisht ni nane e ni babe, e kan ni merzi e ni trishtim t madh..

E tjert, u ndine keq boll, per sa kohe? 5 minuta nashta, edhe krejt ecen punve t veta.

Po du me thane, per ni jete kaq t re, a nuk ish dashte me u ndal koha pak???
Me u ndal jeta, veq per pak, per qat rreth?

Vdekja si duket, eshte bere diqka qe ndodh minimum nje here n`muaj.

Ktynehere, nuk e maj n`mend, qe kan vdek njerez kaq shume e kaq shpesh, sikur sot!

[Bajlozi i Zi]

Tu lexu qeshtu neper kete forum, gjithcka e gjithkonin, sidomos postimet e disave, vetvetiu i vjen njerit njefare si lutje:

Ktyne ishalla zoti ua ruan trupin, se sa i perket mendjes, zor edhe me shpresu qe bohet mirë.

[lovely]

Asnjehere nuk e kisha menduar se ate qe e quaj "jeta ime", ne te vertete nuk eshte e imja.
Jeten, per te cilen jam aq krenare se une jam padroni i saj, ne te vertete eshte vetem nje mashtrim i cili me eshte huazuar.
E drejta per shfrytezim eshte e imja.

Vdekja fillon me lindjen tone, dhe perfundon me mbylljen e jetes.
Sipas kesaj del qe jeta ne te vertete nuk eshte jete, por qenka vdekje.

Njerezit te cilet gjithmone jane per ngute, thone se i kryejne detyrat me shpejt.
Thone se keta nuk jetojne gjate.
Jane gjithmone ne levizje, jane te shpejte, por te pa fjale, puntore, dhe gjithcka rreth tyre duhet te jete ne rregull.
Sikur e dijne, se nuk ka kohe shume, dhe se duhet lene gjithcka ne vend.

[Bajlozi i Zi]

Postimi origjinal është bërë nga lovely

Asnjehere nuk e kisha menduar se ate qe e quaj "jeta ime", ne te vertete nuk eshte e imja.
Jeten, per te cilen jam aq krenare se une jam padroni i saj, ne te vertete eshte vetem nje mashtrim i cili me eshte huazuar.
E drejta per shfrytezim eshte e imja.

Vdekja fillon me lindjen tone, dhe perfundon me mbylljen e jetes.
Sipas kesaj del qe jeta ne te vertete nuk eshte jete, por qenka vdekje.

Njerezit te cilet gjithmone jane per ngute, thone se i kryejne detyrat me shpejt.
Thone se keta nuk jetojne gjate.
Jane gjithmone ne levizje, jane te shpejte, por te pa fjale, puntore, dhe gjithcka rreth tyre duhet te jete ne rregull.
Sikur e dijne, se nuk ka kohe shume, dhe se duhet lene gjithcka ne vend.

Ok, sa për me ta mbajtë zhagin


Po.
Jeta eshte shume e shkurte.
Per ma teper, eshte e çuditshme. Pershkakse eshte e çuditshme, ne nuk kuptojme shume ne keto hesapet e jetes. Per hala ma teper, s'kemi qaq kohe, pershkakse eshte e shkurter.

Pra, siç e shihni, jemi te detyruar te zgjedhim nje rruge, te rrokim nje flamur ne dore, dhe te perpiqemi t'i shkojme asaj rruge deri ne fund.
Eshte e qarte se nje njeri nuk ka as mundesi as aftesi
te merret me gjithçka, me fole per gjithçka, me vendose per gjithçka.
Por ai i zgjedh nja dy, tri, ose pese tema, qe do te jene TEMAT E JETES SE TIJ.
Keshtu, kur te vdese, ky njeri do te njihet nga keto tema, dhe njerezit do te thone: Po, e mbaj mend qe ka pasë fole e shkru shpesh per kete.

Dmth, keto tema behen karakteri i tij, personaliteti i tij.

Eshte fort mire qe te mos mashtrohemi ne zgjedhjen e ketyre temave.
Sepse, nese pahiri kemi qelluar dhe kembengules e kokeforte, atehere zgjedhja e nje rruge apo teme te keqe apo te gabuar do te jete fatale.

Duhet te mendohemi mire pra, para se ta perqafojme nje çeshtje a ideal.
Besnikeria ndaj nje ceshtjeje a ideali, eshte thike me dy teha: kjo te ben ose nje njeri te madh, ose nje njeri pis, kriminel dhe te urryer.