Te tjeret per Ahmet Krasniqin...!

[Urata]

Halit Bogaj

AHMET KRASNIQIT



Atë ditë zie n’Shqipëri

Ra Ahmeti në pusi

Por nuk dihet kush e vrau

Ish shqiptari apo shkau

2

Por vërtet ishte një krim

Që na mbushi me trishtim

Na u vra një oficer

I shkolluar burrë me nder

3

E vrau nata plot mister

Si ka ngjarë ndër ne shpeshherë

Armiqtë tanë e dinë më mirë

Si e vranë atë martir

4

Por do vijë prapë një ditë

Ai mister për t’u shëndrrit

Asesi nuk do t’lejohet

Gjaku i tij që të harrohet

5

Se e kemi për detyrë

Në atë vrasje për të hyrë

Se e kemi amanet

Që atë krim ta zbulojmë vetë

6

Se Ahmeti ish për ne

Promethe për këtë atdhe

Ish i lidhur fort me tokën

Për të cilën e la kokën

[Urata]

adri Mani: Gjakatarët po na vrasin me rend alfabetik
E Marte, 15-12-2009, 09:49pm (GMT)


Ahmet Krasniqi, Ministër i Mbrojtjes
Arkivore

GJAKATARËT PO NA VRASIN ME REND ALFABETIK
/Cilët janë atentatorët e Kolonel Krasniqit?/

Nga Kadri Mani

E nderuar familje Krasniqi, të nderuar bashkatdhetarë të rrymës kombëtare shqiptare, lajmi kobzi për vrasjen me atentat të kolonelit Ahmet Krasniqi, më 21 shtator 1998 në ora 23 e 25 minuta,- na goditi rëndë: me lot në sy e zemërgjakosur, ju shprehim ngushëllimet tona më të thella për vdekjen tragjike të Kryefamiljarit tuaj dhe të Kryekomandantit tonë legjendar të forcave çlirimtare kosovare.
Si të ju ngushëllojnë juve, kur nuk mund ta ngushëllojmë as vetveten, si t`i ngushëllojmë shokët e bashkëpunëtorët e Ahmetit, që po e njihnin me kohë, dhe ata të cilët po pritnin me padurim të takoheshin me ekspertin e luftës e të artit luftarak?- po ngushëllimi është reciprok, tek na rrahin zemrat bashkë për një ideal, tek ngritim grushtet njëkohësisht për hakmarrje të shenjtë ndaj armiqve të jashtëm e mercenarëve të tyre në meset tona, tek kujtojmë likuidimet fizike (e politike) me rendin alfabetik me shkronjën-A: Ahmet Delia, Azem Bejta. Aziz Zhilivoda, Azem Hajdari, Ahmet Krasniqi... Ngushëllohemi tok kur kujtojmë fjalën e urtë se rrufetë nuk gjuajnë në hithra por në lisa të mëdhenj; ngushëllohemi tek shohim pamjen impozante të Kolonelit, përpara të cilit ushtria çlirimtare jepte betimin solemn, dhe urdhrin e Ministrit të Mbrojtjes: Ju urdhëroj që ta mbroni flamurin dhe kurrë të mos ia dorëzoni armikut.

Ahmeti ishte një diell, e dihet se drita e diellit i verbon shpendët e natës, andaj edhe planet djallëzore të lakuriqëve e të urithëve të zinj, të qyqeve, lorëzave e hutinëve... për të manovruar nëpër errësirën skëterrë të popullit tonë liridashës; nuk po mund ta duronin filistinët... Ngushëllohemi reciprokisht kur jemi të bindur se çdo zemër e vërtetë shqiptare do të ndizet flakë e zjarr kundër planifikuesve dhe dorasëve të atentatit mizor mbi trupin e Ahmetit tonë të dashur...
Ahmeti nuk la vetëm një tufë fëmijë, Ai la rininë dhe popullin liridashës të vendit e të globit tokësor, që do t`i hakmerret shumëfish. Ahmeti edhe pas vdekjes fizike është me ne e në ne, përjetësisht dhe amshueshmërish ndër breza.
Skllota filistine e meskine nuk mund ta honepste dudajevin shqiptar; lëpushkat e neveritshme po villnin gjak e vrer kundër oficerit madhor, për të vetmin „mëkat“ pse ka qenë student në Beograd e jo në Tiranë!!- pavarësisht dezertimit nga stuhia serbijane dhe dorëzimit të kazermës të Gospiqit kroatëve që bënin luftë të drejtë çlirimtare, nga i njëjti pushtues; pamarrëparasysh... sepse, ndryshe, nuk mund të bëheshin komandantë barinjtë e kulmaxhinjtë!!- pra, atentatorë nuk ishin vetën dy fantazma me maska që shkrehen fishekët në trupin e birit të popullit shqiptar, atentatorë janë dyqind e dymijë shpifarakë e grindavecë rrugaçë të rrugëve e rrugaçë gazetash; atentatorë janë edhe ata që kosovarëve (shqiptarëve) jua ndalojnë hyrjen në Shqipëri- pa viza!!!

Kush e nisi luftën ma i pari!!

Ahmetin tonë të dashur e vrau politika shoveniste grabitqare e fqinjëve tanë të vampirosur e të lugatosur, por edhe politika folklorike e krenarisë fodulle: ata që do t`i imponohen historisë, vetëm sa për t`iu kënduar „brezat“ këngë lavdie: o kush e nisi luftën ma i pari!!!- pamarrëparasysh se luftën e nisën të parët dëshmorët tanë të historisë më të re: Fazli Greiçevci, Shaban Shala, Afrim Zhitia e Fahri Fazliu, Rexhep Mala e Nuhi Berisha, Vëllezërit Gërvalla e Kadri Zeka...: kush i vrau këta të fundit dhe kush angazhohej për të mos u zbuluar atentarët!!!???- a mund të ketë lidhje me ta edhe kjo gjëmë???
A e kemi ne në nivel sistemin e informimit, shërbimin informativ-kundër informativ??- kemi ne Institutin e Strategjisë Kombëtare dhe çfarë punohet atje??
As gjatë pajtimit të gjaqeve nuk stigmatizoheshin vrasësit mizorë, po vetëm lavdëroheshin falësit e gjaqeve zemërgjerë!!- përse të mos trimëroheshin ata të rrymës antikombëtare, përderisa ne i falim me aq zemërgjerësi babaxhane!?- madje edhe kur dihet mirëfilli se ishin të nxitur e të yshtur nga UDB-ja, sikur në rastin tragjik të atentatit të hapur në pikë të ditës të dëshmorit tonë Rexhep Elmazi...
Në pritje të kapjes së menjëhershme të atentatorëve mizorë dhe të gjykimit të tyre shembullor, shtojmë: poshtë pushtuesit serbo-grekë dhe poshtë rryma antikombëtare!!

Lavdi e përjetshme Komandantit legjendar Ahmet Krasniqi!

/Kadri Mani: “SHQIPTARËT JANË ATJE!”, Tiranë, 1999, f. 324-325; kryetar i Komisionit Informativ i Bashkësisë Shqiptare në Zvicër/

[Urata]

Neki H. Lulaj: Ahmet Krasniqit
E Diel, 13-12-2009, 09:27pm (GMT)

Neki H. Lulaj

AHMET KRASNIQIT

Emri i një ushtaraku
kolonel me shiqim te zjarrt,
officer i shkolluar
shqiptar me jë traditë të lartë

Kolonel Ahmet Krasniqi,
trim për sakrifica sublime
komandant i një ushtrije
qe di të jau prishte strofullat shkijeve.

Njeri me ambicje të mëdha
ushtarak i pa shoq
për lirinë e Kosovës nanë
i gatshem të vihet në ballë dhe në front.

Ahmeti ministër i mbrojtjës,
komandant i një ushtrije
burr I madh i Zhilivodës,
frigë e tmerr për shumë shkije.

Sa lakmoi edhe unë vet,
qe të isha ushtar i tij
se i përkas etnisë kombtare
të atij burri trim dai.

Mbremje e zezë 21 shtatori
i motit nëntëdhjetë e tetë
krismat e pabesisë misterioze
e privuan Ahmetin nga kjo jetë.

Gjakatarët me shpirt shkau,
kryen në Tiranë edhe një atentat
vranë te madhin kolonel,
pa i berë kujt hile,pa i hi kujt ne hak..

Thonë se Nata ka sy, ka vesh, ka gojë
pabesija e trethetija të kafshon si ulkojë
po ku te gjet ty me zemër të madhe
i pa vdekshmi i ushtrisë Shqiptare.

Kosova e nëntëdhjetë e tetës,
lengonte gjak e veshur me te zi
por një plagë të pa sherueshme
ja shtoi vrasja jote në pa besi.

A thua vrasesit qe thurën plane,
tradhetaret qe të vran në pusi
kurrë ata mos i ngohtë ky diell
se kurre nuk do të kenë rehati.

Një gje dua të ja u rikujtojë
mos ta bejn gjumin rehat
se një ditë do të dalin para drejtësisë
ata gjakpirësa , lubijat e shkaut.

Komandant Ahmet Krasniqi,ti pusho ne qetësi
hak nuk betohem se do te marrim,
por misterin e vrasjes tande
do ta zbardhim ne terësi.

Ti nuk je meteor i shuar,
gjithmonë do të kujtoj kjo shqiptari,
se ishe ministri i mbrojtjes
Komandant për një ushtri..

[Urata]

Në Wuppertal të Gjermanisë u mbajt akademi përkujtimore për Heroin e Kosovës Ahmet Krasniqin
E Merkure, 07-10-2009, 05:59pm (GMT)

Nga Myftar Halili

Organizuar nga Nëndega e LDK-së në Nordrhein-Westfalen dhe Dega e LDK-së në Gjermani në klubin “7 Shtatori” në Wuppertal, u mbajt akademi përkujtimore në njëmbëdhjetëvjetorin e vrasjes enigmatike të kolonel Ahmet Krasniqit, ish-ministër i parë i mbrojtjes në Qeverinë e Kosovës, i shpallur Hero i Kosovës. Akademia u udhëheq nga Abedin Gashi, anëtar i Kryesisë së nëndegës së LDK-së në NRW kurse krahas bashkatdhetarëve, anëtarëve e simpatizantëve të LDK-së morën pjesë edhe familjarë të kolonelit Krasniqi në krye me vëllain e tij, Behxhet Krasniqin.
Ahmet Krasniqi bëri përpjekje të mëdha për bashkimin e faktorit politik dhe ushtarak të Republikës së Kosovës
Në emër të organizatorëve të Akademisë foli Muharrem Xhafolli, anëtar i Kryesisë së nëndegës së LDK-së në NRW. Ai ndër të tjera tha se për t’i pasur të qarta shkaqet e vrasjes së Ahmet Krasniqit, duhet pasur të qartë situatën politike që mbretëronte në gjithë hapësirën tonë kombëtare. Krijimi i Ministrisë së Mbrojtjes të Republikës së Kosovës në vitin 1998, krijoi bazën e një organizimi institucional të luftës çlirimtare të popullit tonë që ishte nënë robërinë serbe. Ardhja në krye të Ministrisë së Mbrojtjes të një atdhetari, që rrjedhtë nga një familje me tradita të larta të atdhedashurisë dhe të trimërisë, të kolonel Ahmet Krasniqit, njërit ndër ushtarakët shqiptarë me përgatitje të lartë profesionale, bëri që të alarmohen armiqtë tanë shekullor nga droja se krijimi i Forcave të Armatosura të Republikës së Kosovës, për të cilat punonte me përkushtim Ahmet Krasniqi, do t’ua prishnin planet dhe skenarët që i kishin thurë. Ahmet Krasniqi bëri përpjekje të mëdha për bashkimin e faktorit politik dhe ushtarak të Republikës së Kosovës, që ishte kushti i parë për të iu kundërvu me sukses makinerisë ushtarake të Serbisë, në realizimin e aspiratave të saja antishqiptare.
Ahmet Krasniqi edhe pse ishte i vetëdijshëm se kundër tij dhe SHP të FARK-ut po behën komplote të rrezikshme, nuk e ndali veprimtarinë e tij për bashkimin e subjekteve politike dhe ushtarake të Republikës së Kosovës. Ai dha shembull konkret se shqiptarët duhet harruar mosmarrëveshjet, xhelozitë dhe hasmëritë që i kishin në mes vedi për shkak se ishim në luftë me Serbinë. Në vitin 1992 familja Krasniqi në Zhilovodë ishin bër objekt kontrollimi dhe maltretimi nga policia serbe, ngase siç thoshte policia serbe "nipat e Aziz Zhilivodës, kanë formuar njësite guerile të cilat po veprojnë rrëzë Qyqavicës", dhe pas shumë peripecive dhe përpjekjeve arritën që Ahmeti e më vonë edhe Behxheti e të tjerë, të shpëtojnë kthetrave të policisë serbe dhe të largohen për në Shqipëri.
Në emër të Degës së LDK-së në Gjermani foli Myftar Halili – Dragidella, anëtar i Kryesisë dhe zëdhënës i saj. Ai pasi përshëndeti të pranishmit dhe pasi i falënderoi ata për pjesëmarrje në këtë akademi sikurse në të gjitha manifestimet që i organizon Dega e LDK-së në Gjermani foli edhe për kontributin e madh të Heroit të Popullit kolonel Ahmet Krasniqit. Ai tha se vrasja enigmatike në kryeqytetin shqiptar e ministrit të mbrojtjes dhe atë në kohë të luftës ishte sulm ndaj përpjekjeve të luftëtarëve shqiptarë për çlirimin e Kosovës. Kolonel Ahmet Krasniqi do të mbetet gjithmonë njëri prej personaliteteve më të çmuara shqiptare si në përpjekje për çlirimin e Kosovës ashtu edhe kudo ku ai jetoi e veproi. Apeli ynë, tha ai, do të ishte: Të zbulohet vrasësi i kolonelit dhe eshtrat e tij të kthehen në Kosovë, për të cilën ai e dha jetën.
Qazim Bajgoraliu, sekretar i Degës së LDK-së në Gjermani, ndër të tjera tha se kolonel A. Krasniqi ishte autor i shumë punimeve te shumta studimore dhe shkencore në lëmin e artit ushtarak. Karriera ushtarake e tij në armatën jugosllave ishte përplot barriera dhe pengesa, ishte degraduar disa herë, vetëm e vetëm se ishte shqiptar me shkathtësi të veçanta prej ushtaraku, e degraduan edhe me rastin e burgosjes së vëllait të tij Behxhetit në vitin 1982, nga se edhe ky iu kishte bashkangjitur dhjetë vite më vonë lëvizjes së cilës i takonte kolonel A. Krasniqi. Kolonel A. Krasniqi, kishte punuar me përkushtim të madh për të koordinuar aktivitetin e eprorëve shqiptarë me qeverinë e Republikës së Kosovës që nga viti 1993 dhe sidomos në vitin 1998, që me profesionalizëm të lartë për të ngritur bazat e një ushtrie e cila do t´i jepte grushtin dhe goditjen e fortë forcave serbe.

Eshtrat e Heroit Ahmet Krasniqit të kthehen në Kosovë

Kolonel A. Krasniqi, si komandant i përgjithshëm i shtabit të FARK dhe ministër i mbrojtjes punoi gjithashtu me përkushtim për institucionalizimin e ushtrisë dhe unifikimin e faktorit ushtarak dhe atij politik. Ishin rezultatet e punës së tij, që kolonel A. Krasniqi i sollën vdekjen e parakohshme nga se çdo ditë UÇK, po forcohej dhe profesionalizohej dhe për armiqtë e shqiptarëve po bëhej vonë, nëse UÇK ngrihej në dy këmbët, kështu qe pushteti i qeverisë së Nanos, në bashkëpunim me forcat tjera të errëta, mundësuan armiqtë e UÇK-së dhe popullit shqiptar të kryejnë atentatin që i mori jetën ministrit, komandantit, ushtarakut, shkencëtarit e atdhetarit, kolonel Ahmet Krasniqit dhe kjo ishte goditje e madhe për UÇK dhe popullin shqiptar në përgjithësi. Gjatë veprimtarisë së tij në Shqipëri ballafaqohej me vështirësi dhe ka qenë shumë herë i ndaluar dhe i kontrolluar nga policia e shtetit amë, si në Tiranë ashtu edhe ne Kukës e gjetiu dhe të gjitha këto i përballonte me shpresë se një ditë do të tejkalohen, por fatkeqësisht dora tradhtare ia mori jetën dhe dëshira e tij për atë që punoi nuk u realizua, pra të formonte një UÇK që në të vërtetë do të çlironte Kosovën. Një ditë eshtrat e kolonel A. Krasniqit duhet të kthehen në tokën e Kosovës, për të cilën aq shumë punoi dhe e deshi dhe së një ditë do të ndriçohen të gjitha ato pengesa dhe vështirësi. – tha Qazim Bajgoraliu.
Në këtë akademi folën edhe Refki Ahmeti, ish-ushtar i kolonelit Ahmet Krasniqi, Agush Balaj, ish-deputet i Kuvendi të Kosovës që në Kaçanik aprovuan Kushtetutën e Kosovës, krijuesi Faruk Tasholli, aktori Liman Zogaj recitoi për Heroin Ahmet Krasniqi sikurse që me një recitim u paraqit edhe e reja Bleona Muçolli.
Në emër të familjes Krasniqi, organizatorët e kësaj akademie dhe të gjithë pjesëmarrësit i falënderoi Dardan Krasniqi, nip i kolonelit Ahmet Krasniqit. Ai me duke iu drejtuar pjesëmarrësve ndër të tjera tha: Me pjesëmarjen tuaj në këtë tubim ju keni nderuar Ahmet Krasniqin, keni nderuar përpjekjet e tij dhe të bashkëpunëtorëve të tij për të bërë një ushtri të organizuar mirë dhe të depolizituar tërësisht, ushtri e cila do të ishte e denjë për t´u ballafaquar me armikun shekullor dhe jo vetëm për t´u ballafaquar por edhe për të triumfuar ndaj tij. Axha im Ahmeti, siç e dini edhe ju krahas detyrës sie ministrit ai ka bërë përpjekje që të bashkojë faktorin politik, sepse e dinte se vetëm të bashkuar mund ta bënin realitet ëndrrën shekullore për liri e pavarësi të trojeve shqiptare në përgjithësi, andaj unitetin e konsideronte armën kryesore. Për këtë unitet ai kishte sakrifikuar çdo gjë, pra edhe jetën. Ju duhet ta dini se ai ishte ekzekutuar nga ata që ishin kundër bashkimit tonë, e ekzekutuatn ata kriminelë që në kohërat më të vështira që kalonte populli ynë mendonin vetëm për përfitime materiale.

[Urata]

Halil Rrustemaj: Akademi pėr Kolonel Ahmet Krasniqin
E Merkure, 24-09-2008, 06:12pm (GMT)

Me një Akademi përkujtimore ,bashkatdhetarët me qëndrim në Gjermani, përkujtuan dhjetëvjetorin e vrasjes së ish Ministrit të Mbrojtjes së Republikës së Kosovës, kolonelit Ahmet Krasniqi ,tashmë “Hero i Popullit”.

Shkruan: Halil Rrustemaj

Në Örlinghausen afër Bielifeld-it të Gjermanisë, organizuar nga Kryesia e Nëndegëve të LDD-së në Landin gjerman të Westfalisë së Rinit Veriorë (WRV-NRW), dhe në bashkëpunim me kolegët e kolonelit , ish pjestarë të formacioneve ushtarake nga shtabi suprem i Forcave të Armatosura të Republikës së Kosovës është mbajtur akademi përkujtimore në përvjetorin e vrasjes së kolonel Ahmet Krasniqit, ish ministër i mbrojtjes së Kosovës .
Në akademinë ku morën pjesë qindra bashkatdhetarë u përkujtua 10-vjetori i vrasjes, tanimë të heroit të popullit Ahmet Krasniqi, i cili dha jetën për çlirimin e Kosovës.

Nikoqirë të Akademisë për kolonelin Ahmet Krasniqi, kësaj here ishin Nëndegët e LDD-së nga Bielefeld-i, Stukenbrock-u dhe Bünden-i , në bashkëpunim me kolegët e kolonelit , ish pjestarë të formacioneve ushtarake nga shtabi suprem i Forcave të Armatosura të Republikës së Kosovës (FARK) , me qëndrim në Diasporë.
Në akademinë për kolonelin Ahmet Krasniqi, krahas aktivistëve të LDD-së nga Gjermania , kolegëve të kolonelit , ish pjestarë të formacioneve ushtarake, morën pjesë edhe përfaqësues të partive kosovare që veprojnë në Evropë dhe të rinjë e të moshuar me qëndrim në Gjermani si dhe familjarë të familjes Krasniqi të rinjët; Hajriz Krasniqi dhe Besart Krasniqi.

Pas intonimit të himnit kombëtar , himnit të Dardanisë dhe atij të Kosovës , akademinë e shpalli të hapur aktivisti, Sali Berisha, nëkryetar i nëndegës së LDD-së për WRV.I cili
tha se përmes akademisë mëtojmë ta vëjmë në spikamë atë ngjarje makabër, sepse për një kohë u përmbysën ëndërrat, idealet dhe shpresat e shqiptarëve të Kosovës për ngritjen e një ushtrie moderne e profesionale e cila më së miri do t’u përgjigjej nevojave të luftës çlirimtare.

Muharrem Maliqi, kryetar i Nëndegve të LDD-së për Bielefeld, Stockenbruck dhe Bünden, në fjalën përshëndetëse në emër të nikoqirit, ka thënë: Kur në njëren nga Demonstratat e shumta që mbaheshin në Bon ,mësuam nga ish Kryeministri i Kosovës Bujar Bukoshi, se kishte emruar ministrin e mbrojtjes ne u gëzuam shumë , sepse kishim shpresen se Kosova do të çlirohej shpejtë, por lajmi për vrasjen e tin na pat piklluar shumë !

Në fjalën e rastit, Hilmi Gashi, kryetar i kryesive të Nëndegëve të LDD-së në Westfalinë e Rinit Veriorë (NRW), dhe ish epror ushtarak në Ministrinë e Mbrojtes të Republikës së Kosovës, pasi iu dëshiroi mirëseardhje pjesëmarrësve në akademi, ka theksuar:
U bënë dhjet vite, kur dora e zezë e tinzare i mori jetën, Ministrit, dhe strategut të artit ushtarak, kolonel Ahmet Krasniqit, dhe la familjen Krasniqi pa vëllanë, nipin, xhaxhain dhe babanë e dashur, la ushtarakët dhe kolegët pa Komandantin dhe udhëheqësin e tyre, la Kosovën dhe popullin shqiptar, pa një Shtatmadhor, dhe pa një Kolonel me aftësi dhe trimëri që rrallë kush mund ta kishte si Ahmet Krasniqi. Plumbi i drejtuar në drejtim të trupit të Kolonel Ahmet Krasniqit, nga dora e zezë e tradhëtare, ndërpreu dëshirën dhe vullnetin e Kolonelit për forcimin e mëtejmë të forcave të Armatosura të Republikës së Kosovës dhe lirimin e Kosovës, nga pushtuesi serbosllav. Ndërpreu udhëheqjen Komanduese dhe disciplinën në shtabin e përgjithëshëm të Forcave të Armatosura të Republikës së Kosovës. Ndërpreu rrugën e nisur qysh moti për lirimin e Kosovës, nga i pa harruari Aziz Zhilivoda, xhaxhai i Kolonel Ahmet Krasniqit, e që me siguri i kishte lënë edhe amanet që të vazhdojë, realizimin e aspiratave shekullore të popullit shqiptar, respektivisht popullit Kosovar. Familje me traditë që dha gjithmonë kontribut, dhe gjak për Kosovën tonë të dashur e të respektuar.Dora e zezë tinzare, i mori jetën Ahmet Krasniqi, i ndërpreu dëshiren që kishte për realizimin dhe përmbushjen e misionit të tij për Kosoven, dhe popullin e saj, por nuk mundi ta shuajë jetën dhe veprën e strategut të luftës kolonelit Krasniqi. Prandaj ne përkulemi me respekt para veprës dhe familjes së kolonel Krasniqit, dhe para të gjithë atyre që luftuan dhe ranë në altarin e lirisë ; si , Sali Çekaj e Agim Ramadani e shumë të tjerë.

Nga kjo Akademi përkujtimore kushtuar ish Ministrit të Mbrojtjes së Republikes së Kosovës kolonel Ahmet Krasniqi, iu drejtohemi edhe një herë organeve Shtetërore të Republikës së Kosovës; Presidentit Fatmir Sejdiu dhe Kryeministri Hashim Thaqi, që me ceremoni Shtetërore të barten eshtrat e kolonelit Ahmet Krasniqit, dhe të bëhet rivarrimi i tij në tokën që aq shumë e deshti për të cilën dha edhe jetën e tij. Njëherit nga organet Shtetërore të Republikes së Shqipërisë, Presidenti Bamir Topi dhe Kryeministri Sali Berisha, kërkojmë zbardhjen e rastit, dhe kërkojmë që aktorët e atij krimi të shëmtuar të marrin dënimin e merituar“ .

Sami Kutllovci,kryetar i Forumit Rinor të LDD-së, në WRV- duke folur rreth jetës së ish Ministrit Ahmet Krasniqi, ka thënë :
“Kolonel Ahmet Krasniqi ,u lind më 15 Janar 1948 në Zhilivodë, në kohën kur familja e tij ishin të internuar në Vushtrri. U lind nga një familje me tradita të qëndresës kundër pushtuesit serbosllav. Jeta e Kolonel Krasniqit dhe familjes së tij ishte e rëndë, por krenaria Kombëtare ishte e madhe. Shkollen fillore e kreu në vendlidje, duke vazhduar në shkollen e mesme Teknike „19 Nëntori”, në Prishtinë. Frymëzimi për patriotizëm dhe atdhedashuri i Ahmetit ishte lufta e xhaxhait të tij Aziz Zhilivodës, si dhe vuajtjet që përjetoi Familja e tij nga dhuna dhe diktatura e sistemit jugosllav.Kolonel Ahmet Krasniqi, si nxënës i shkollës së mesme teknike, mori pjesë aktive në demostratat e zhvilluara në vititn 1968 në Prishtinë.
Pas përfundimit të shkollës së mesme, vendosë të regjistrojë akademinë ushtarake, që një ditë të jetë i përgaditur të ndihmojë çlirimin e Kosovës si një strateg i artit ushtarak.

[Urata]

Kolonel Ahmet Krasniqi ishte autor i shumë punimeve dhe studimeve shkencore në lëmin e artit ushtarak.Karriera në armatën jugosllave ishte përplot barriera dhe pengesa, Nençmimi i aftësive të tij profesionale dhe degradimi që përjetoi iu bënë vetëm pse ishte shqiptar, si dhe për shkak të pjesëmarrjes në demostratat e vitit 1981, të vëllaut të tij Bexhet Krasniqi. Kolonel Ahmet Krasniqi punoi më përkushtim të madh për të koordinuar aktivitetin e eprorëve me qeverinë e Republikës së Kosovës që nga viti 1993 e sidomos me emrimin e tij Ministër i Mbrojtjes së Republikës së Kosovës. Kolonel Ahmet Krasniqi në vitin 1998 me profesionalizëm filloi ngritjen dhe forcimin e bazave ushtarake të Republikës së Kosovës, gjë e cila do ti ipte grusht dhe goditje të fortë, forcave serbe. Kolonel Ahmet Krasniqi, si Ministër i Mbrojtjes dhe Komandant i Forcave të Armatosura të Republikës së kosovës, punoi me përkushtim për institucionalizimin e ushtrisë dhe unifikimin e faktorit ushtarak dhe atij politik. Rezultatet e punës së Kolonel Ahmet Krasniqit, aftësia, guximi, vendosshmëria për Kosovën dhe profesionalizimi i UÇK-së, i sollën vdekjen nga dora tinzare, me datën 21 shtator 1998 pikërisht në mesin e Tiranës, para Kryeministrisë së Shqipërisë dhe afër Sheshit qendror.
Kolonel Krasniqi, gjatë veprimtarisë së tij në Shqipëri, ballafaqohej me shumë vështirësi, duke u kontrolluar dhe penguar disa herë nga organet e rendit shqiptar, si në Tirane, Tropojë e Kukës, ashtu edhe në vende tjera. Kolonel Krasniqi të gjitha pengesat që kishte i përballonte dhe i tejkalonte me shpresë se një dite do të kanalizohen gjërat dhe do të futen në një binar, por fatkeqsisht dora tinzare ia mori jetën dhe dëshira e tij, për ate që punoi, nuk u realizua. Pra 1. formimi i një Ushtrie Çlirimtare të Kosovës me një Shtab e një Komandë dhe me një disciplinë ushtarake siç i ka hije një Ushtrie të një Shteti, 2. Çlirimin e Kosovës nga pushtuesi serb, dhe, 3. formimin e Shtetit të Kosovës” .

Telegrame përshëndetëse akademisë i kanë arritur nga Hafiz Gagica Kryetar i kryesisë së LDD-së në Gjermani dhe anëtar i kryesisë qendrore të LDD-së, si dhe Agim Mehmeti ish zëvendës i Minstrit të Mbrojtjes së Kosovës.

- - - - - - - - - -

Aktivisti, Sali Berisha, ka lexuar telegramin nga Agim Mehmeti ku thuhet:
“Kolonel Ahmet Krasniqi – ky kolos i kombit ! U bënë plot dhjetë vite që kur plumbat e tradhëtisë u zbrazën në trupin e atdhetarit, ushtarakut dhe Kolonelit Ahmet Krasniqi. Kosova mbeti pa Ministrin e parë të Mbrojtjes, ne mbetëm pa shokun dhe kolegun tonë të shtrenjtë, familja e tij pa më të dashurin e vet. Kolonel Ahmet Krasniqi, për shumicën e shqiptarëve, është një figurë historike e kalibrit të Gjergj Kastriotit – Skenderbeut.
Strateg dhe vizionar i pashoq i artit ushtarak, i lindur në kohët më të vështira në të cilat kalonte kombi, në një familje shumë të shquar të Zhilivodës patriotike, i rritur me sakrifica dhe varfëri, i përndjekur dhe i përbuzur, ia doli të kryente shkollat më të larta në armatën jugosllave. Kur flakët e luftës e përfshinë Slloveninë, Kroacinë dhe Bosnën, ai e ndihmoi Kroacinë në ngritjen e ushtrisë së saj, pa u inkuadruar në majat e pushtetit dhe ushtrisë kroate, sepse synim e kishte popullin e vet dhe Kosovën. Në atë pritje, atij iu desh që të mbijetonte. Kreu punë të vështira nëpër Kroaci, si punëtor krahu, duke u përkujdesur për familjen, në veçanti për shkollimin e fëmijëve Teutës dhe Florentit. Kur flakët e luftës iu afruan Kosovës, ai nuk u hamend dhe pa asnjë hezitim iu përvesh punës në organizimin e Forcave të Armatosura të Republikës së Kosovës.
Me fillimin e shpartallimit të Jugosllavisë, pjesa e ndërgjegjshme e oficerëve shqiptarë, braktisi armatën jugosllave. Pjesa dërmuese e tyre u strehua në Zvicër dhe Gjermani. Prej vitit 1991, edhepse në rrethana të vështira, herë me mbështetje nga Qeveria në egzil, e më shpesh pa mbështetjen e saj, me një ndërgjegje dhe përkushtim të pamohueshëm, oficerët shqiptarë në këto shtete, me mbeshtetje edhe nga kolegët e tyre në shtet tjera, iu përveshën punës në organizimin e Sistemit të Mbrojtjes së Kosovës. Përkundër kushteve të vështira të veprimit, u bë një punë e mirë dhe me fillimin e rezistencës së armatosur në Kosovë, erdhi momenti i shumëpritur që të kryheshin veprimet e para taktiko-operative në terren. Me kalimin në shkallë më të lartë të veprimeve, duke i studiuar dhe vlerësuar rrethanat e përgjithshme, posaqërisht duke vlerësuar realisht potencialin e armikut, vendosëm që detyrën e ushtarakut më të lartë të Forcave të Armatosura të Republikës së Kosovës t´ia besonim Kolonel Ahmet Krasniqit, gjithnjë duke u bazuar në përgaditjen e tij profesionale, të kaluarën patriotike të tij, dhe të familjes së tij, e në veçanti përkushtimit të tij për të luftuar deri në sakrificë. Vlerësimi dhe vendimi ynë ishte me vend dhe shumë i qëlluar. Ishim të bindur se me Kolonel Ahmet Krasniqin do të ndërtonim një ushtri moderne çfarë i nevojitej Kosovës.
Në pranverën e vitit 1998, Kolonel Ahmet Krasniqi, së bashku me shumicën e bashkëpunëtorëve, kaloi në Shqipëri me qëllim fuqizimin e Forcave të Armatosura. Vështirësitë që haseshin në Shqipëri nga grupe të llojllojshme, sabotimet e përditshme dhe sistematike që bëheshin, nuk na trembnin. Por, siç dëshmoi koha më vonë, përkunder përpjekjeve sistematike të Kreut të Shtabit të Ministrisë së Mbrojtjes për sistemimin dhe unifikimin e rezistencës ushtarake, gjërat me kalimin e kohës morën rrugë jo të mbarë. Shantazhet, sabotimet, shpifjet, pengesat, kërcnimet me likuidime, na u bënë përditshmëri. Në ato kushte dhe rrethana, qe bërë i pamundur kalimi në faza më teë larta të organizimit të Forcave të Armatosura të Republikës së Kosovës. Vetëm vullneti i madh, obligimi dhe dashuria ndaj popullit dhe atdheut, na shtynin pandërprerë që të bënim lëshime dhe sakrifica, të cilat asnjë ushtarak i shkolluar, i asnjë ushtrie në botë, as në rrethana lufte e as në rrethana paqeje nuk do t´i bënte. Përkundër lëshimeve të shumta, të cilat bëheshin me qëllim unifikimi dhe ndergjegjesimi të njerëzve, pasi ishim para rrezikut të çfarosjes totale të qenies sonë biologjike, një pjesë jo e ndërgjegjshme e njerëzve, tentonin dhe vepronin parreshtur në shkatrrimin e Institucionit të Ministrisë së Mbrojtjes, me qëllim të dominimit të tyre në skenën politike dhe ushtarake. Kur gjitha ato trysni nuk bënë punë, ndaj stafit udhëheqës të Ministrisë së Mbrojtjes u aplikuan planet vrastare antikombëtare, e në veçanti ndaj Kolonelit tonë Ahmet Krasniqi. Fatkeqësisht, ato plane ogurzeza të përpiluara në kuzhinat më antikombëtare, dreqi e merr vesh prej sa e sa shërbimeve, u realizuan me ekzekutimin e Kolonel Ahmet Krasniqit, para 10 viteve, më 21 nëntorë të vitit 1998, në zemër të Tiranes, para syve të Shërbimit Intelegjent të Qeverisë shqiptare.
Me vrasjen e Kolonel Ahmet Krasniqit u zvoglua mundësia për ngritje në nivel të lartë të një force moderne ushtarake të Republikës së Kosovës. Fatkeqësisht, me vrasjen e tij shumë gjëra morën tatëpjetën. Kaluan dhjetë vite. Ekzekutorët dhe urdhërdhënësit e ekzekutimit të Ahmet Krasniqit nuk u zbuluan për t´u gjykuar dhe për të marrë dënimin meritor. Shumë gjëra kanë mbetur pezull. Një nxjerje para drejtësisë të kriminelëve. Shkruarja e drejtë e historisë, do të lehtësonte sadopak dhembjen për humbjen e Kolonel Ahmet Krasniqit. Shpresojmë se drejtësia e shtetit shqiptar do të nisë procedurën për zgjidhjen e kësaj vrasje të kryer nga tradhëtarët e kombit. Me një gjykim të drejtë, shumë gjëra, shumë paturpësi, shumë tradhëti, do të dalin në siperfaqe dhe populli do të ketë një pasqyrë të vërtetë të rrjedhave të përgjithshme të kohës së luftës, sepse historia me gënjeshtra, mashtrime e krime nuk shkruhet. Emri dhe vepra e Kolonel Ahmet Krasniqit do të shkruhen me shkronja të arta në historinë e popullit shqiptar ».

- - - - - - - -

Për të pranishmit në fund u shfaq një film ekskluziv dokumentar nga fjala përshëndetëse e Ahmet Krasniqi si kryetar i Bashkësisë Shqiptare në Rovinj, në festat e Nëntorit , organizuar nga bashkatdhetarët me qëndrim në Rovinj në vitin 1996 , përgatitur nga “ Studio Rini “ në Bon .

[gjini]

Postimi origjinal është bërë nga Urata

Halit Bogaj

AHMET KRASNIQIT



Atë ditë zie n’Shqipëri

Ra Ahmeti në pusi

Por nuk dihet kush e vrau

Ish shqiptari apo shkau

2

Por vërtet ishte një krim

Që na mbushi me trishtim

Na u vra një oficer

I shkolluar burrë me nder

3

E vrau nata plot mister

Si ka ngjarë ndër ne shpeshherë

Armiqtë tanë e dinë më mirë

Si e vranë atë martir

4

Por do vijë prapë një ditë

Ai mister për t’u shëndrrit

Asesi nuk do t’lejohet

Gjaku i tij që të harrohet

5

Se e kemi për detyrë

Në atë vrasje për të hyrë

Se e kemi amanet

Që atë krim ta zbulojmë vetë

6

Se Ahmeti ish për ne

Promethe për këtë atdhe

Ish i lidhur fort me tokën

Për të cilën e la kokën

Pasi qe shum mire e kom njoft ate burre dhe dua te shtoj vetem nje fjale per ate dhe familjen e tij:

Ahmetin e madh, ka mujt vetem shqiptari me e vra se ai ka qene i bindur se shqiptari nuk tradhton dhe ate bindje e ka patur gjithmon dhe ne shqiperi e ka ndie veten si neshpi te veten.
Pra, ate vetem shqiptar ka qene ai qe ja ka marr jeten ne vrulin ma te mire qe kishte ai per ta qlirue vendin e vete -Kosoven.

[realisti64]

Shkrimet tona i paska fshi naj pastrues i shtrembt e per cka me fol see??????

Knaquni e diskutoni me tonin e PAPAGAJVE blla bllaa bllaaa...

[gjini]

Postimi origjinal është bërë nga realisti64

Shkrimet tona i paska fshi naj pastrues i shtrembt e per cka me fol see??????

Knaquni e diskutoni me tonin e PAPAGAJVE blla bllaa bllaaa...

Reaalisti 64 a kishe mujt me than por ama sinqerisht qe nuk ka dore shiku ne vrasjen e ketyre njerzve te pafajshem dhe me te vetmin faj qe ishin te drejt dhe donin nje kosove demokratike kurse ju e donit te kuqe si baba juaj stalini