Është ndarë tragjikisht nga jeta ikona e filmit, Bekim Fehmiu

[Fshatari]

Është ndarë tragjikisht nga jeta ikona e filmit, Bekim Fehmiu
Beograd, 15 qershor - Bekim Fehmiu, 74 vjeç është gjetur i vdekur në banesën e tij në lagjen Zvezdara në Beograd, raportojnë mediet serbe.
Lajmin në Beograd e ka konfirmuar ministri i brendshëm serb, Ivica Daqiq i cili ka thënë se mendohet se bëhet fjalë për vetëvrasje, pasi që Fehmiu ka vdekur nga arma e regjistruar në emrin e tij.
Familjarët e tij në Prishtinë e kanë konfirmuar lajmin për KTV-në.
Bekim Fehmiu, u lind më 1 qershor 1936 në Sarajevë. Fakultetin e Artit Dramatik e kreu në Beograd nga vitit 1956 deri në vitin 1960, në klasën e profesorit Mate Milosheviq. Famën e arriti me filmin „Mbledhësit e puplave” të Aleksandër Sasha Petrovicit, në vitin 1967.
Karrierën e ka zhvilluar jashtë, dhe sidomos në Itali, ku ka punuar me regjisorin Dino Laurentiso.
Ka bashkëpunuar edhe me Xhon Hjuston, Avo Gardner, Sharlo Azbavuron dhe të tjerë.
Me aktrimin nuk merrej që prej vitit 1987, në shenjë proteste për histerinë antishqiptare.
Ka fituar shumë shpërblime, mes tjerash edhe Arenën e Artë në festivalin jugosllav të filimit, në Pulë, për rolin e Halil Begut në filmin ‘Roy”.
Ka qenë i martuar me Branka Petriqin, me të cilin ka pasur dy dhem – Hedonin dhe Uliksin.
Uliks Fehmiu është gjithashtu aktor, dhe rolin e fundit të madhe e ka pasur në filmin “Nesër në mëngjes”, të Oleg Novakoviqit.
Në prill 2001 e botoi autobiografinë “Shndritshëm dhe tmerrshëm”, të cilën në fakt e kishte shkruar në vitin 1985.

[gazi-de]

Beograd, 15 qershor - Bekim Fehmiu, 74 vjeç është gjetur i vdekur në banesën e tij në lagjen Zvezdara në Beograd, raportojnë mediumet serbe.
Lajmin në Beograd e ka konfirmuar ministri i brendshëm serb, Ivica Daçiq i cili ka thënë se mendohet se bëhet fjalë për vetëvrasje, pasi që Fehmiu ka vdekur nga arma e regjistruar në emrin e tij.
Familjarët e tij në Prishtinë e kanë konfirmuar lajmin për KTV-në.
Bekim Fehmiu, u lind më 1 qershor 1936 në Sarajevë. Fakultetin e Artit Dramatik e kreu në Beograd nga vitit 1956 deri në vitin 1960, në klasën e profesorit Mate Milosheviq. Famën e arriti me filmin „Mbledhësit e puplave” të Aleksandër Sasha Petroviqit, në vitin 1967.
Karrierën e ka zhvilluar jashtë, dhe sidomos në Itali, ku ka punuar me regjisorin Dino de Laurentis.
Ka bashkëpunuar edhe me Xhon Hjustonin, Ava Gardnerin, Sharl Aznavurin dhe të tjerë.
Me aktrimin nuk merrej që prej vitit 1987, në shenjë proteste për histerinë antishqiptare.
Ka fituar shumë shpërblime, mes tjerash edhe Arenën e Artë në festivalin jugosllav të filimit, në Pulë, për rolin e Halil Begut në filmin ‘Roy”.
Ka qenë i martuar me Branka Petriqin, me të cilin ka pasur dy djem – Hedonin dhe Uliksin.
Në prill 2001 e botoi autobiografinë “Shndritshëm dhe tmerrshëm”, të cilën në fakt e kishte shkruar në vitin 1985.

[~AnnA~]

:)

http://www.dardania.de/vb/upload/showthread.php?t=29833

Tema ekziston!

[murrizi]

Postimi origjinal është bërë nga ~AnnA~

:)

http://www.dardania.de/vb/upload/showthread.php?t=29833

Tema ekziston!

Mos u ngut, ani që egziston.

[murrizi]

Ne duhet të guxojm edhe Bekim Fehmiun ta kritikojm për "vdekjen e tijë".

Të ishim nja 100 milion, ndoshta nuk do të ishte më rëndësi si të VDISJE dhe ku të VDISJE. Por në rastin tonë kjo edhe nuk është edhe bash "menquri" të vetvritesh, apo edhe të të vrasin midis shkinije.
Mirë, Dakord.
- Bekimi Fehmiu u lindë në Sarajevë, dhe më vonë u vendos në Beograd, nga atje edhe përfundojë me karrieren filmike. Por a nuk do të ishte më mirë të largohëshe nga atje, nëse jo në Prishtinë e Tiranë, kthehu vëlla në Pejë, kthehu Bekim Fehmiu dhe ju "BEKIMAT" e tjerë nëpër shknihane se edhe në Kosovë nuk vdiset urie !!! ( e mos shkoni si qeni n'rrush).

[gazi-de]

Postimi origjinal është bërë nga ~AnnA~

:)

http://www.dardania.de/vb/upload/showthread.php?t=29833

Tema ekziston!

po me vones e pash,po me duket pune e juaja eshte mu mer me tema e postime,korigju,fshi ato qe jon ka dy e tjera,po per fat te keq pak po mireni me gjera te tilla nuk e kom veq me ty AnnA po gjith modrratoret...

[~AnnA~]

Postimi origjinal është bërë nga gazi-de

po me vones e pash,po me duket pune e juaja eshte mu mer me tema e postime,korigju,fshi ato qe jon ka dy e tjera,po per fat te keq pak po mireni me gjera te tilla nuk e kom veq me ty AnnA po gjith modrratoret...

Perhendetje gaz!
Sa per temen, une s'do e kisha fshire, por do ja kisha bashkangjit temes tjeter :) por fatkeqesisht qe nuk moderoj kete zone!

[Shpat]

Bekim Fehmiu në sytë e të birit të tij Uliksit





Që të flas për babanë tim, Bekimin, së pari do të duhet të flas për gjyshin tim, Ibrahimin, i cili ka lindur më 1892 në Gjakovë, në një familje tregtare dhe arsimore.

Shkollën Normale dhe Medresenë e kishte kryer në Shkup. Biografia e gjyshit shkurtimisht mund të tregohet edhe përmes emrave që ua kishte lënë fëmijëve të vet, duke u përpjekur që ata t’i kishin vetëm me kuptime shqiptare, e në asnjë mënyrë arabe ose turke.

Vajza më e madhe quhej Besa - fjalë e nderit, betim dhe një lloj shenje mbrojtëse e shqiptarëve; Shpresa - shpresë në ditë më të mira për popullin shqiptar; Bashkim - djali i parë, në kuptimin e bashkimit të shqiptarëve; Arsim - arsimimi i popullit; Fatmir - fat i mirë për popullin; Bekim, babai im - donte të thoshte bekimi i popullit; Afërdita - agimi është afër për popullin shqiptar dhe Luljeta - lulja e jetës.

Ibrahim Fehmiu me pushkë dhe libër ishte dora e djathtë e patriotit të shquar Bajram Curri, i cili kishte luftuar kundër pushtimit turk në vitin 1912. Si një ndër mësuesit e parë shqiptar, i kushtohet arsimimit të popullit të tij dhe hapjes së shkollave nëpër Kosovë dhe Shqipëri. Për këtë shkak, pushteti serbo-malazez e dënon me vdekje.

Në kohën e Mbretërisë së Jugosllavisë, ndiqet si ithtar i Bajram Currit dhe Fan Nolit. Gjyshin e ndiqte edhe Mbreti Ahmet Zogu, duke vënë një çmim shumë të lartë dukatësh për kokën e tij.

Më 1929 kapet dhe izolohet në Valevë. Në atë kohë familja e tij jetonte në Gjakovë, kurse dy vite më vonë të gjithë së bashku deportohen në Sarajevë, ku, përveç tre fëmijëve të lindur, në botë vijnë edhe bijtë: Fatmiri, Arsimi dhe babai im, Bekimi.

Në vitin 1939, pas okupimit të Shqipërisë nga Italia, ata shkojnë në Shkodër, ku gjyshi bëhet drejtor didaktik i shkollave fillore dhe lind edhe vajza e tij më e vogël, Afërdita.

Pas rënies së Mbretërisë Jugosllave më 1941, familja kthehet në Prizren, ku ai e vazhdon punën e tij edukative dhe patriotike. E burgosin edhe gjermanët.

As në kohën e Jugosllavisë së re nuk mbyllet golgota e familjes Fehmiu. Gjyshin e burgosin dhe pas procesit të montuar ai dënohet. Pas daljes nga burgu në vitin 1951 ai vdes.

Gjyshja ime, Hedija, ishte e lindur në Gjakovë më 1908, e cila e kishte përcjellë vazhdimisht gjyshin në rrugën e vuajtjeve të tij jetësore dhe babai im mendon se akoma nuk ka gjetur fjalë të mjaftueshme për t’i përshkruar të gjitha vuajtjet e nënës së tij dhe të familjes Fehmiu.

Gjenerata e babait tim Bekimit, është gjenerata e parë në historinë e Prizrenit që shkollimin e plotë e kreu në gjuhën shqipe – nga shkolla fillore deri në maturën e gjimnazit. Pas gjimnazit babai bëhet anëtar i dramës shqipe të Teatrit Krahinor, si teatër i vetëm profesional në Kosovë.

Akademinë Teatrore në Beograd e regjistron në vitin 1956, në klasën e profesorit të njohur Mate Millosheviç. E kalon provimin pranues dhe pranohet si student i saj, me kusht që të mësonte gjuhën serbo-kroate.

Teatri i Prishtinës ia ndan bursën e studimeve, por mallkimin që i kishin bërë “zotat “ e politikës ndaj familjes Fehmiu, bie edhe mbi kokën e babait tim. Pas dy muajve i ndërpritet bursa.

Duke falënderuar rektorin e Akademisë së Poetëve, Dushan Matiqit, i ndahet bursa për shkollim deri në fund të studimeve. Shpejt mëson serbokroatishten dhe gjatë vitit 1960 bëhet anëtar i rregullt i teatrit më të mirë të vendit, Teatrit jugosllav të Dramës.

Deri në ditët e sotme, profesorët e Akademisë e përmendin babanë tim si shembull i një talenti të jashtëzakonshëm dhe si një student i vyeshëm, që edhe unë, si student i të njëjtit fakultet, i kam dëgjuar disa herë ato lëvdata që i bëheshin babait tim.

Deri në vitin 1967, kur jep dorëheqje nga Teatri jugosllav i Dramës, për shkak të trajtimit të dobët, ai kishte luajtur mbi 40 role të llojllojshme teatrore, nga të cilat kishte interpretuar role të mesme dhe kryesore, duke hyrë këtu edhe “Atelia 212”. Në dy pjesë teatrore ishte asistent i regjisorit Millosheviç, për “Riçardin e tretë” dhe “Zbulimin” e Dobrica Qosiqit.

I realizon filmat: “Klakson”, “Roj”, “Vitet e nxehta”, “Protesti”, “Depsi”, “Pavle Pavlloviq” etj.

Pas suksesit të madh të filmit “Mbledhësit e puplave”, në regjinë e A. Petroviqit, ku luan rolin e romit Boro i bardhë (filmi fiton dy shpërblime në Festivalin e Kanës-Francë 1967 dhe nominohet edhe për “Oskar”, në vitin 1968), fillon karriera e tij internacionale, duke u bërë ylli i parë botëror nga hapësirat tona (rajoni ynë) dhe nënshkruan një kontratë disavjeçare me producentin Dino De Laurentis. Ai bëhet krenaria e ish-Jugosllavisë.

Kryesisht xhironte në Europë, SHBA, Amerikën Jugore, Afrikë dhe Azi. Luajti në gjuhën shqipe, serbokroate, maqedonishte, rome, turke, spanjolle, angleze, frënge dhe italiane. Spektatorët edhe sot i shikojnë filmat dhe teleseritë në të cilat luajti ai, siç janë: “Odisea” e Homerit, me Irena Papasin, “Aventurierët”, ku luajti rolin kryesor të Daksit (plejbojin Porfi ro Rubiroze), “Dezertor” me Xhon Hjustonin, Riçard Krenën, Rikardo Montalbanin, Çak Konorsin, Vudi Stroudin etj. Në “Shtatorin e zi” me Robert Shoun, Marta Kelerin... në “Libera dashuria ime”, me Klaudia Kardinalen, në “Sallon Kiti” me Ingrid Tulin, Helmut Berger dhe të tjerë.

Që ta fitonte rolin me buxhet të lartë në filmin “Aventurierët”, në regjinë e Luis Xhilbertit, duhej që ta zotëronte gjuhën angleze në një afat vetëm prej 10 javësh, gjë që pati sukses. Rolin e fitoi në vitin 1968, po atë vit kur u linda edhe unë.

Që t’u paraqitej të ftuarve, si ylli i ri i filmit “Aventurierët” me yjet më të mirë të filmit: Olivia de Hevilend, Ana Mofo, Kendis Bergen, Ernest Borgnin, Fernando Rej, Alen Badel, Rozano Brazi, Sharl Aznavur etj., për nder të babait tim ishte organizuar një pranim madhështor në hotelin “Pjer” të Nju Jorkut, në të cilin ishte paraqitur me veshje kombëtare shqiptare. Xhiroi mbi 50 filma, në të cilët luante kryesisht role kryesore.

Në shenjë proteste, për shkak të propagandës antishqiptare dhe urrejtjes ndaj popullit të tij, babai im më 1987-n në mënyrë demonstrative e lëshon pjesën teatrore “Madam Kolontajn”, ku luan Stalinin dhe Leninin dhe përshëndetet publikisht me veprimtarinë artistike në ish-Jugosllavi.

Roli i fundit që luajti për televizionin italian ishte Shën Josifi në filmin “Fëmija i emëruar Jezu” në regjinë e Franko Rosit, i cili është shfaqur edhe në televizionin amerikan.

Shkrimtari dhe producenti italian, Francesko Skardamalia, kishte thënë: “Bekim Fehmiu është i vetmi aktor internacional nga vendet lindore komuniste, i cili xhiroi në Perëndim gati njëzet vite, duke e depërtuar në perden e hekurt, deri në paraqitjen e Gorbaçovit dhe rrëzimin e Murit të Berlinit”.

Filmin e fundit “Xhingis Kani” e ka realizuar në vitin 1992 në regjinë e Ken Anakinit dhe në produksionin amerikano-italian.

Pas Aleksandër Moisiut, aktorit nga gjysma e shekullit 20, babai im është aktori i parë internacional shqiptar në gjysmën e dytë të shekullit 20.

Rënia e Jugosllavisë, lufta e tmerrshme vëllavrasëse, shkatërrimi i Vukovarit, bombardimi i Dubrovnikut, rrethimi shumëvjeçar i Sarajevës, lufta në Kosovë, kanë bërë që babai im të tërhiqej edhe më tepër. Është ndarë nga fjalët që për aktorin janë më të fuqishmet dhe mjeti më i mirë. Është ndarë prej tyre dhe i ka shndërruar në heshtje, në protestë, me ç’rast Hamleti do të thoshte... “Ka mbetur heshtja”.

[jadore]

i lehte i qofte dheu. i amshueshem i qofte shpirti..
... ngadal po e humb Kosova nje nder familjet e para pinjolle per kulture te paskajshe, dije te pafund ,dhe patriotizem te mirefillte ..
uroj qe e ndritesheme dhe e vazhduesheme i qofte vlera kesaj familje dhe ne gjeneratat e ardhshme ,
p.s.
e ju tjeret nese nuk keni pas nderin te perfritoni nga rezatimi i kesaj familje qe vuri themelet e nje kulture moderne nder ne,me keqadhje ju them qe shume keni humbur ..

[Guri i madh]

pse ma fshit shkrimin sen nuk kam gabue pse ka jetie ne belli grad


pse nuk ka jetue ne pej qy po deri kur dojna me e rrejt vetvehten

[panta_rhei]

Gjatë kohës së debateve shumë të nxehta, në vitet 1989-90 në mes të intelektualëve shqiptarë kundër atyre serb, që ishin mbajtur në Lublanë dhe Zagreb, e në të cilat kishin spikatur argumentet e forta kundër shovinizmit serbomadh, në ballë të Intelektualëve shqiptarë kishte shkëlqyer në mënyrë të veçantë, edhe në intervistat dhënë ZëritëAmerikës dhe BBC-së dr. Ibrahim Rugova... ishim të ulur në ëmbëltoren "Elida", kur aktori me famë botërore Bekim Fehmiu, i cili ishte aty, u ngrit në këmbë u afrua tek tavolina jonë dhe ia zgjati dorën Rugovës: "Qe dora, burrë, të përgëzoj për k*qet deri në gjunjë"!

(Këto janë fjalët autentike të Halil Matoshit, shkruar në Koha Ditore, në Shkurt 2008.)

Për mua, ishte një dhimbje e madhe lajmi i vdekjes së Bekim Fehmiut. Aq më të dhimbshëm, atë, e bëjnë edhe zërat se ai ka bërë vetvrasje.

Çka të thuhet? Një krijues i madh. Një patriot i kohëve moderne. Një shpirt i jashtëzakonshëm, një personalitet i jashtëzakonshëm, iku nga një botë, deri në banalitet, e zakonshme.

I pushoftë shpirti në paqe.

[Virti]

pusho ne paqe o Bekim Fehmiu, njeriu dhe aktori me i madh i koherave tua!

[turisti]

Postimi origjinal është bërë nga Guri i madh

pse ma fshit shkrimin sen nuk kam gabue pse ka jetie ne belli grad


pse nuk ka jetue ne pej qy po deri kur dojna me e rrejt vetvehten

Guri shoki,

Kure ka qene kjo pune,gjerat kan qene krejt tjera dhe shumica ...most hy tash ne politike,po deshta me thone se Bekimi ka qene njeriu i madh. Nuk eshte lehte qe ta mbrojsh Shqiptarizmin n'midis t'Beogradit kur as Pejant e as tjerret nuk mujne me e mbrojte veriun e Mitrovices...........

Ngushllimet me te sinqerta familjes se tij dhe adhurueseve.

[Arb]

Postimi origjinal është bërë nga jadore

p.s.
e ju tjeret nese nuk keni pas nderin te perfritoni nga rezatimi i kesaj familje qe vuri themelet e nje kulture moderne nder ne,me keqadhje ju them qe shume keni humbur ..

Perderisa autori i temes e ish gjete qendren e krimit, me shti me me besu se nashta Kadri Veseli si i devotshem i UDB-se, e ka ba kete krim.

Ke te ngushellojme ketu?

Ngushelloj te gjithe Shqiptaret per humbjen e ketij aktori!

[premium]

ngushellime Branka Petriqit , bashkshortes se tij ;(