Cila poezi ju ka pylqyer me se shumti?????????

[Dea_A]

Postimi origjinal është bërë nga Albanian eX|PerT

Si duket u zhduk mundesia e te qenurit anonim! Pokeri, te pershendes!

Eshte nje nder poezit qe me ka pelqyer me se shumti ,ska te beje me asgje tjeter !Expert !

[Albanian eX|PerT]

Postimi origjinal është bërë nga Dea_A

Eshte nje nder poezit qe me ka pelqyer me se shumti ,ska te beje me asgje tjeter !Expert !

Sigurisht, per kete tregon edhe vet tema, e qe per juve kam bindje se gjithenje jeni ne teme, duke mos lakuar jasht saj, porse ekspozimi i identitetit te dikutj xy, s'me pelqeu, porse sidoqofte, me fal per nderhyrjen motrushe.

te pershendet fort
albanian

[Paradox_13]

Fryma e Shtrigave

Rruga e njerezimit eshte e gjate
Dhe i barte njerezit dhe sendet
Neper rrugen e trasuar qe s'kthehen
Por ajo nganjeher ben perjashtim
Duke i kthyer kalimtaret
Sendet dhe dukurit e vjetra
Qe i ka percjell njeher
Njeher kure te gjithe e dinim
Se kan ikur per te mos u kthyer.
Ja pra sa rende kemi gabuar
Dhe sa shume jemi mashtruar
Kure nuk besonim ne shtriga
Kure e mohonim pranin e tyre
Dhe kure i fiknim dritat naten
E nuk i mbyllnim dyert mire
Kush eshte pra ai bire nene
Qe s'beson ne frymen e shtrigave...??


Respekt per autorin M.A.

[prishtinasi]

Gjendet e vërteta...


Këndova nga zemra,

Në një shkretëtirë,

Dhe fjala dhe kënga,

M’u bënë xhevahirë.



Këndova gjith’ jeta,

Këputa zinxhirë,

Gjendet e vërteta,

Dhe në shkretëtirë!...

[Rammstein_1979]

....i pash disa poezi te mira ..te gjitha ishin te mira...mirpo ato qe mu duken me origjinale edhe me te kuptuara , thjesht te mira me plot kuptim ...ishin nga Legenda ashtu mu duken shum te kuptushme dhe origjinale te dalura vet nga Lgenda. ...shum te mira me pelqyen . pershendetje , rrespekt.

[prishtinasi]

Iliriana Sulkuqi







SHTËPITË TONA…



(Ua kushtoj miqve dhe kolegëve të mi në mërgim)



Shtëpia ime me qera

Ka vetëm kukulla me gjuhë të huaj…

…Edhe ca lule nderë e tharë

që loti ynë i përvuan…



Shtëpia ime me qera –

Këmbadoraz në dhe të huaj,

Pret paranë nga unë të marrë... -

Vdes veten… Si do ta paguaj?!…



Shtëpia ime, kudo qofsh,

Mbi Diell a nën Hënë,

Bëmu një vatër nënkrese, moj,

T’paguaj dhe pa ngrënë!



Shtëpizë, ëndërr që më ftohesh,

Jepmë zë, paç Hirin tënd!

Shëtita pash më pash dhe Ferrin

Por prushin tënd s’ma dogji dot!

I. Sulkuqi

[Linka_pz]

Mëmëdheu

Mëmëdhe quhetë toka
ku më ka rënurë koka,
ku kam dashur mëm'e atë,
ku më njeh dhe gur' i thatë
ku kam pasurë shtëpinë,
ku kam njohur perëndinë,
stërgjyshët ku kanë qënë
dhe varret q'i kanë vënë,
ku jam rritur me thërrime
ku kam folur gjuhën time,
ku kam fis e ku kam farë,
ku kam qeshur, ku kam qarë,
ku rroj me gas e me shpres,
ku kam dëshirë të vdes.

Nje nder me te mirat e poeteve tane

[Albanian eX|PerT]

KOHA

Ē'ishte nuk ėshtė, ē'ėshtė nuk do tė jetė
Ja ky ėshtė njė nocion sekret!
Pėr mė tė afėrmen ndodhi tė zbuluar
Koha ėshtė e pėrmalluar!

Prej gotės sime pika-pika burojnė gjėra tė reja
Unė nė shtrojerėn time ditė e natė!
Kokrra-kokrra i numėroj ndodhitė
Me ēdo kėnd njoftohem, por i ēuditshėm ėshtė njoftimi.

Dikujt i hipi-dikush mė hip, dikė e mbuloi pikėllimi!
Nuk ishte nė banket, faji im apo i yti qe?
Rruga ime nuk ėshtė qė ta lė gotėn tė presė
Lidhjen time sytė e fallxheshės nuk e njohin.

Nuk i arrin shigjeta nė cak
Nuk e ka pamjen e dijetarit
Ky gjak nuk ėshtė i agimit
Po ėshtė shenjė e perėndimit.

Agimi i ardhshėm pret qė e djeshmja
dhe e sotmja tė bėhen legjendė!
Kjo mendje ka zbuluar fuqitė e fshehura tė natyrės
Mendja ėshtė mė e rrezikshme se rrufeja nė ēerdhe!

Ciklonet, hapėsira e tyre, detyrat dhe anijet mbi ta
Tallazet e detit e mbrojtja e tyre
Kėto dredha janė ligje natyre
Siē janė ciklonet, detet e rrethi i tyre.

Po lind bota e re e vjetra po zhduket
Bota e vjetėr po emigron nė muzeun e kohės
Pa marrė parasysh furtunat, qiriu rri i kallur
Si i varfri qė e ka thėnė nė njė fjalė para diktatorit!

MUHAMED IKBALL, Kajro

[Skofiar]

Spleen
 
Sonte sikur ta kisha afër me deshirë,
Do ia puthja puthjen ashtu në flagrancë 
Nuk di pse mendon se jam i pamëshirë,
Dashuria nuk duron fragrancë.
 
Sonte do ia laja lotin me lotin e ngrohtë,
Do ia jepja sytë e mi dhuratë për ditëlindje,
Të ngrohet me ta kur natën të ketë ftoftë,
Kam frikë për té e për veti, flas me bindje.
 
Herë më thotë se jam gjithçka, edhe Zot
Pesë minuta më vonë më quan zemër dry
Kur duket që gjithçka merrë formë të kot
Me paraqitet si ëndërr mes ëndërrash mbrëthy’ 

Spleen

[Fshatari]

Postimi origjinal është bërë nga Linka_pz

Mëmëdheu

Mëmëdhe quhetë toka
ku më ka rënurë koka,
ku kam dashur mëm'e atë,
ku më njeh dhe gur' i thatë
ku kam pasurë shtëpinë,
ku kam njohur perëndinë,
stërgjyshët ku kanë qënë
dhe varret q'i kanë vënë,
ku jam rritur me thërrime
ku kam folur gjuhën time,
ku kam fis e ku kam farë,
ku kam qeshur, ku kam qarë,
ku rroj me gas e me shpres,
ku kam dëshirë të vdes.

Nje nder me te mirat e poeteve tane

Me lejën e Linkës-Pz, s'u durova pa e raportue në vazhdim njërën ndër poemat më të dhimbshme të letrave shqiptare, Vaje të kolosit të poezisë shqiptare, Çajupi :

Vaje


Që ditën që vdiqe, që kur s'të kam parë,
Lotët që kam derdhur s'më janë dhe tharë!...
Shumë vjet u bënë, sot u mbushëndhjetë
Që kur më ke lënë dhe s'të sho ndë jetë!
Ndë ç'kopshte me lule ke qëndruar vallë?
S'të vjen keq pë mua" S'të vjen mall për djalë?
O Ëngjëll i bukur mos mëno në botë,
Ktheu të të shomë të na mbeten lotë.
Motëmot që rrojtëm bashkë s'më hurreve.
Atje tek rri janë qipariz' e varre...
Ktheu të të shomë , mos na le për fare!
Mos na le të gjorë, me zëmër të ngrirë;
Ktheu të gëzonesh kur të shoç të birë:
E ke lënë foshnjë, tani u bë burrë;
S'harrite t'a rritje, s'të ka parë kurrë!
Për ty, shumë herë, çoç do të më thotë,
Po s'munt t'i përgjigjem se më mbytin lotë!
Kthej kokën me nj' anë dhe vështroj përpjetë...
Duke përshpëritur, te Zot' i vërtetë.
O Zot i vërtetë, s't'erdhi keq për djalë
Kur i more mëmën dhe më le të gjallë?
Të më kesh marrë dotë qe më mirë,
Me se rrojnë foshnjat? Ç'i rrit çilimitë?
dashuri e mëmës dhe përkëdhelitë.
O Zot, të jam falë, mos më le të mjerë:
Dërgom Efgjeninë t'a sho dhe një herë.
-"Pse s'kuvendon mirë, more punë-bardhë?
"Cili vdiq një herë dhe prapë ka ardhë?
"Gjithë humbasën gruan, mëmën a babanë,
"Po ata që mbetën, si ti nukë qanë:
"Të vdekurit lotë s'e bien në jetë,
"Po lutu dhe falu të riç djalën vetë"-

Doje drit' o Qiell, more dritën time,
Dhe më mbushë jetën plot me hidhërime!...
Tani rroj pa shpresë, ndaj s'dua të rroj,
Se dhe Perëndinë tani s'e besoj!...

[Ma-Origano]

edhe une cuditem qe jane kaq te bukura por edhe un po shtoje disa poeyi te bukura...

[Ma-Origano]

Denim......................me vdekje
Argetim..................i persosur
Shthurje..............e trurit
Ure..........................ku mund te kaloje cdo lloj rendese.
Rrezik........................nga zjarri
Ikje............................nga te vetmuarit.

[Ma-Origano]

Me fjalen DASHURI ndjej

JET
Pa dashuri ska jet...................

[Paradox_13]

..........
Dhe fjalet hargjohen
mbetet vetem frymarrja e shqetsuar
ndergjegjja e plagosur
nyjet reumatike qe kercasin si dergje pranvere
njerzit hecin trotuareve
dhe hedhin bishtat e cigareve mbi barin e shkelur
askush nuk e qane koken perse dridhet nje buze apo nje muskul
qe pervidhet neper nje fytyre pa qehre
ani
do te ecim pran e prane
bashkarisht do te kalojme zebren nga ane te kunderta
mos mendo se do ta lejoj zemren te klithe
as zjarrin te ndizet
une jam luftetare i madh mike
nuk i le kalorsit e vrerit te marshojne neper bebzat e mia
as tellallet e deshprimit te kapin megafonet
ok
qdo gje ne rregull
jeta rjedh andej nga ia leme shtegun hapur
ne jemi pergjegjes per rrjedhen e saje
mos mendo
nuk me befasojne fjalet e prera
moti kam mesuar te lexoj hieroglifet e vjetra
dhe fjalet ti kafshoj shkronje per shkronje
ok
mos e lodh koken shume
ke vepruar mire
asnjeher zemren mos e injoro ne jete
qdo gje ne rregull
edhe kjo eshte menyre
per te qitur pike te madhe ne fund te fjalise
pike qe peshon me tonelata .

[Paradox_13]

...ik De

ik....
ik shpejt
pa e kethyer koken prapa asnjeher
sepse zemra do te te liget
dhe kembet nuk do te te bejne...
do te mbetesh
as ketu as atje
ne mes'hapsire
apo kushedi q'far dimenzioni tjeter
do te ngatrrohesh
neper keto kabllo te pashpirta teli
qe nuk lene te ikesh
as andej
as kendej
madje as puthjet
as perkdheljet
nuk i lene te kalojne ne tjetren ane
ik...
ik shpejt
asnjeher koken mbrapa mos e kthe
sepse zemra do te liget
dhe kembet nuk do te te bejne
e une,
une....
do te pres ketu
pran ketij ekrani te nemitur
si sy viqi
qe as ngushllon
as nxite.......
koken prapa mos e kthe…
ik
ik de . . .