Poezia nga Zemra e Malsorit

[Malsori-Makaveli]

365 Ditë pa 7 Mujë,
Ni shoqri prej Askujë,
Nje Besim si prej Vetes,
Nje N`derim si urat prej Letres,

Une Bjeshken jau bana Koder,
Nje Disponim si me lujt me Loder,
Ni Respekt si Motra per Vlla,
Si Bes e Komb se kurr s`jan n`da,

Kur patet etja ju solla Goten me Ujë,
Kur patet dhimbje ju solla fjalen oh mos Vujë,
Kur pat uri jau solla Buken,
Kush ju n`guci e nisa Luften,

Un ju sho prej ulun m`rena,
S`me qan Syni por m`qan Zemra,
Veq e uli Koken dhe Heci,
Prej Marres i kuqun si Speci,

Dove dertin dhe un po jau Kjaj,
Lumturi e dhimbje me ju po e Ndaj,
T`luti e t`ves si e kalove Diten,
Un as kuj s`ja dava Rriten,

Jo,jo pasha Besen s`ta flliqi Ftyren e as Vendin,
Nuk t`koriti as se kam tradit lexo Emrin,
Jem prej nje Kombi me ki Vlla,
Un si ti nuk du mu Ba.

[Malsori-Makaveli]

E kam pas diqka tlidhun n`pe tu je n`gre mas Veti,
Ma ka k`put at Toj Malli e Derti,
M`ka n`shu kam marr turr si Zog po Fluturoj,
Se pse jam n`ket Bot spo e Kuptoj,

Asht ardh ni koh plot Fatkeqsi,
Mall e Dert dhe Merzi,
Flej me dhimbje Trupit e t`zemres,
Po ke Terqethje Trupit deri ne fundin e Themres,

M`shefe Lotin e qaj me Zemer,
Dhimbjen e kam lan pa Emer,
E mallkoj gjdo Ditë,
Po me sjell Frikë.









Nera nuk paguhet me Pare,
As nuk permendet se asht Marre,
Me Borgj nuk Krahasohet,
Per Ner kush nuk Livdohet,

Per Interes nuk Bahet,
E ban per Ner ajo Falet,
Respekti asht ma e madhe se nje Dashuri,
Ku e kan lan Sod kjo Rini.









Lumturija asht Gezime,
Dashurija asht Ambelsime,
Thuje fjalen e Vertete,
Gjithmon dot kesh perparim ne Jete,

Mos te vjen marre qe e Don,
Marre asht kur e Tradhton,
E she me Sye,
E nuk fol me Ty,
Por Zemra e din qe t`ka Pelqy,

T`shkon Dita ne Mendime,
Kalon Nata ne Kujtime,
Sukur ni Fare qe ja nis me Bie,
Ne Zemer thirret DASHURI.







Oh pom Dhem Shumê,
Kajher m´len edhe pa Gjumê,
Kajher s´muj as mu Perkulê,
Besa kajher s´muj as mu Ulê,

Shum her me Lodhê,
S´muj as me Folê,
Kajher m´dhem kur t´vrapoj,
Shum her kur t´pushoj,

Kajher mendoj se jam Verbu,
Syt me m´bushen me Lotê por s´kan forz me Piku,
Shum her po duhet veten me Majt,
Se pom vjen marre per me Qajt,

A asht Mushknija a Zemra,diqka pom Dhem,
A asht Kryt a Shpina,diqka pom Dhem,
A asht Varrê a Lendim,diqka pom Dhem,
A asht Mall a Merzi,diqka pom Dhem,
Besa n´doshta me dhimbin Krejt,
Se gjdo Ditê asht gati e N´jejt,

Veq diqka une e Di,
Mu ka ba Jeta Gerdi,
Qka po Ha e qka po Pi,
Per me majt veten n´fuqi.






Dashurija asht shum e ndishme duhet mej ndejt Gati,
Se perndryshej shpejt i del Afati,
I dhemb Zemres dikun Fell,
I doket si me Shkel,









Ah moj Zemer t´lasha Bekue,
Kush t´lendoj e lasha Mallkue,
U mundova me ja plocu Deshiren,
Veq ta shfrytzun te Miren,

T´lan me vujt e t´lan me Prit,
Po me dhimbesh besom n´shpirt,
E di se shum e don Jeten,
Po pse askush s´ta beson t´verteten,

E prita pergjigjjen kur ta qita Pytjen,
Varres se e pata ti veq ja qite Krypen,
M´betsh pa gjak moj Zemra Ime,
Mfal se t´lash kaq shum n´idhnime,

Mfal se t´luta ma shum se Duhet,
Pse dashnis kurr si Rruhet,
Zemra ime si pem e Vjelun,
Me gjithkend rrin e Qelun,

I qeshesh edhe Anmikut,
Kaj her thom je prej Qelikut,
Zemer e di se dikur ki me qen e Lumtur,
Kur lulzojn Lule m´bi varr e vjen n´doj Flutur.







Nen rreze te Hanes te Kujtoj,
Ah moj Zemer Moj,
Shum te Dashuroj,
Anderr shpesh te Takoj,

Puthjet e tua te Lehta,
Oh sa e ambel me ty Jeta,
Sa Lumturi kur bashk Hecim,
Na le Zot bashk te Vdesim,

Kur un ty te Njofta,
Sa e bukur u bé Bota,
Zemren ma Robrove,
Plaget mi Sherove,

E di se pa mua nuk te Rrihet,
Nje Flutur ne Bark te Sillet,
Faj i kam un Zotit,
Nese ne faqe te sho pika t´lotit,

Jo Lot se te Hidherojn,
Por lot se te Gezojn,
Zemra ime po Flet,
Prej s´largi ne Gyrbet,

Buza n´vaj pret te laget me Lot,
Ishalla kto fjal nuk jan t´shkrume Kot,
Ne Zot jam Betua,
Seriozisht shum te Dua.






Ah moj e Dashura Zemer,
Sa me deshir ta thrras at Emer,
Me mungon,oh sa fort,oh sa Shum,
Bota me ty nuk ka kerkund Fund,
Sa i lumtur jam un Sonte,
Ka po shikoj pom del Fytyra Jote,









Pse me qesh kur nuk jam i Gzum,
Pse me qajt kur nuk jam i Idhnum,
Pse me Dasht kur sem don Kush,
Pse Andrren time se kupton Kerkush,

Pse nuk i n´guci e nuk me Ngucin,
Pse nuk i lus e nuk me Lusin,
Pse nuk me Dojn sa i Du,
Pse e kunderta me n´doll edhe Mu,

Pse kuj je n´gat Zjarrit N´zehesh,
Pse kur je lagt Teresh,
Pse pse gati tan Jeten,
Pse kurr n´faj se len Veten.







Jam si Vala Detit,
Dot vi e Shkoj,
A ty kurr nuk dot Harroj,
Edhe nese dot Vdes,
Si nje Engjull to te Zbres,
Do te maj gjithmon ne Mend,
E m`baj Amanet Shpirtin Tend,
Nuk jam asi Djali qe Mendon,
Por jam Malsor se Zemren ta Gezon.

[Malsori-Makaveli]

Per dy Jetima 2 Vjeqar Djali e 4 Vjeqare Qika.Se Nana e ka pas smundjen e keqe (Rakin)-(Krebs) dhe ka vdek.



Ah moj Nan e mjera Nanë,
Pse na ke ba e na ke Lanë,
Cila asht ma e keqja, na a Dhimbja,
Na ke lan tan Jeten Jetima,

Ah moj Nanë pse po Qanë?
Dhibjet Nanë a po mun i Banë?
Tuj vajtu,Lotë nau ba Gjaku,
Baba thot se t`ka ra Raku,

Por spo dim Nan qka asht Ajo,
Pse Nan tan Diten veq Vajto,
Nan pse nuk Qesh e nuk ke Lumturi,
Pse Baba del e shkon nuk qanë Nersy,

Pse nje Dit shkove e nuk u Ktheve??,
Qajë e qajë Zemrat naj Theve,
Anderr s`jam se asht Z`dritë,
Ende Nanë jem tuj t`pritë.








Oh Shqiptar e Dud i Zi,Mend n`kry si Ujë n`kusi.


Ku je more Cung,more Rrajë,
Sjelljet tua s`po mun i Bajë,
More i pa sjellshem Kokë Trashë,
Urdhnon e vepron si me kan Pashë,

Jo ma Turq nuk Kemi,
Shqiptar jam,na Vllazen Jemi,
E pse jam un tjeter Fe,
Ni Atdhe kem e ni Komb kem Le,

Ti nimend si Statu me Lloq e Lyme,
Por ma shum keq e Zhyme,
Se nuk she ma shum se t`thojn,
Ku veq Urrejtjen e tjeter z`dojn.








Edhe ne Deti ka Gjelbrimê
Mej Besu dikuj duhesh me pas shum Guximê,
Jeta asht si Lloteri,
Labyrint pa Kufi,

N´doshta hala se ki Mendu,
Gjdo Ditê ka diqka ki me Msu,
Kan met Rrejt,Shajt e Lendu,
Kan met Tradhtu mu mendu met Shkel e met Ofendu,

Ki mu msu qysh me u Dashuru e me Respektu,
Kajher s´mundesh me zjedh k´ta e du k´ta se Du,
Ki me pa q´ka nuk ki qef me Pa,
Ki me pa qysh Vllau Vllaun ka me Vra,

Edhe pse Bota asht Rrumbullak,
Nuk asht gjdo Njeri Rahat,
N´doshta ne ni Vend te Pasur ki mu Rritê,
Por edhe aty shum ki mu Merzitê,

Mos i merr vesh t´thash e t´thame,
Mos ja plas Zemren Babes e asaj Nane,
Mos mendo me Jetu Sod per Neser,
Por mendo per ma Teper,

Un nuk jam Migjeni,
As nuk jam Makaveli,
Veq une juve po ju Tregoj,
Qka mua me Kaloj.
__________________








Asht diqka qka nuk po mun e Baj,
Asht diqka qka Synin ma m´bush me Vaj,
Asht diqka qak me deshir me ty e n´daj,
Asht diqka qka me vjen dom mej derdh Lot e nuk Qaj,

Asht diqka qka po me mundon Shum,
Asht diqka qka nuk gjan Gjithkun,
Asht diqka qka nuk ka fjal me Shkru,
Asht diqka qka mos te gjet ty qka me ka gjet Mu,

Oh asht diqka qka fjal nuk Gjan,
E m´brenda ne Zemer tan Jeten e m´ban,
Nuk mundesh kurr prej Zemres me Largue,
Gjithmon ne Shpirtin tan ka me Jetue.







Moj e rritur si Lulja n´frangi,
Lum e lum gjith fati Ti,
Dashurija jote me m´bet Histori,
Mej s´jell Jetes Lumturi,

Yll se edhe diten Shihet,
Munges se pa ty nuk Rrihet,
Msheftsin e Zemres e m´ban,
Ne rrugen e Jetes gjithmon e Gjan,

Kush asht me Ty,
Ka me pa Jeten me Sy,
Engjull Njeri,thom se Ka,
Edhe pse kurr me Sy s´kam Pa,

Kshtu si ty e Paramendoj,
Me gjith Zemer te Adhuroj,
Nese dot lutem,zotit per ty ja thom do Fjal,
Pasurija e jetes tende te jet aj Djal.







Stê pres mê se mjaft Prita,
Pse je ti k´shtu un se Dita,
N´munges pa kthim edhe veten e Hupa,
Se te k´thehesh nje Dit sa shum Zotit ju Luta,

Tuj Jetu me shpres se nje Dit ti dot Vjen,
Dhe mua ne Vetmi nuk me Len,
Por, prite Lumturin e prite Vdekjen,
Te Prita ty e prisha Jeten,

Kur fryn Era let dhe mi shkarravit Floktê,
Kujtoj se asht Dora jote e me pikin Lotê,
I msheli Syt per met Pa,
Prej dhimbjes n´zemer nuk te sho Ma,

Gjemon Shpirti Im,
I mungon nje Perqafim,
Ngjyra ngjyra asht Ylberi,
Zemra Zemren pse kaq shum e Theri.








Qe sa dit veq dikun po rrin Mendja,
Aty afer ku dikan po e don Zemra,
Kto dit e mija kan nis po Zgaten,
Kur t´kujtoj ty kraht me Hapen,

Edhe pse je larg prej Meje,
Po e sho veten afer Teje,
Ka te pres si Zogi n´qerdhe,
Prita prita hala nuk Erdhe,

Jam si gaca kuqe se te n´zen,
Por ka te shkymet ti se Vren,
Dikur nalet mundov sat dush mej Fry,
Ajo nalet as nuk dhez e ma nuk t´vy,

Pema nihet n´frytet e Veta,
Nuk dihet se sa z´gat Jeta,
Dikush po pret si Zogi Pranveren,
Krah em Krah hapur e ka Deren.

[Malsori-Makaveli]

Oh Zemrat e Vetmuar,
Kush ju ka Hidhruar,
Me Zemer po Vajtoni,
Me Sy po Lotoni,

Mos vuni per ata se e Deshte,
Ma falni ni Buzqeshje,
Lotin n´faqe do ta Fshi,
Ju dhuroj Fat dhe Lumturi,

Per ditet qe i Prisni,
Mos mendoni te Vdisni,
Se Jeta apet Vazhdon,
Asht dikush se ju Don,

Jo jo mos Mallkoni,
Te kqija shpejt Harroni,
Mos mendo se Zoti nuk She,
Aj dikur jau Kthe,

Per ju Sonte Mendova,
Mfalni nese e Teprova,
Dhimbje per ju un Pata,
E di qka vun Zemra e n´grata,

Sod Njerzit kan Ndryshu,
Asht rren aj se t´thot fill te Du,
Nje Puthje jau Dhuroj,
Dhimbje pak t´jau Pushoj.





Mu perzi Loti me Shi,
E hupi Gjelpimin e Ti,
Pa deshir Loti me Pikonte,
E Mashtroj Zemra se e Donte,

Edhe Zoti ma pav Dhimbjen,
E n´shoj Shiun e Mumurimen,
E n´shun Lotin Syt e Mi,
Jet e lumtur ne Vetmi,






Nje Dhom e Vogel pa Dritare,
Aty hyre dhe u n´dale,
Spo ke qef prej atyhit me Dal,
Po me thrret edhe un aty me Ardh,

Ndoshta do ta kalojm aty tan Jeten,
Mos jam Anderr shum her e pys Veten,
Aty afer shum Rrug Ka,
Kam dhimbje nese nisim Rrugt mej n´da,

Po pres per Neser e sod po Vuj,
E m´baj per veti si thom Askuj,
Po marr Frym per ty e per Veti,
Veq ni fjal ne Goj me m´beti.






Oh Shpirti jem mos me Le,
Oh Zemer mos u n´dal por Rre,
Me k´ta dy Sy po du met Pa,
Edhe niher me te pa,se n´doshta nuk te sho Ma,

Zot me jep Forz te shkoj deri te Dera,
Pranveres ta di si poj vjen Era,
Me le ta baj me Lule ni Kunorê,
Me le ta preki Lapsin edhe niher me Dorê,

Ah moj e Dashur e di se keq pa mu ki m´betê,
Edhe niher kisha pas Deshir met Pa met Puth e met Prekê,
Edhe Lisit poj bjen Fleta,
Edhe Trupit tim poj shkon Jeta,

Tja la nje Lutje Zotit,
Ta kerkoj edhe niher piken e Lotit,
Edhe niher ata ta Sho,
Qe me thot me Do,

E pra tash po don mem kap Gjumi,
Edhe k´saj Letre i erdh Fundi,
Jam i shtrim ne ni Anê,
Ishalla nuk asht Nata e Mramê.







Kam kap Lapsin po e shterngoj prej Sikletit,
Jo bre Vllazen e Motra pasha Besen jo prej Gyrbetit,
As se po du me kan Dikushi,
Me pas me qajt besom ni Got me Lot e Mushi,
Se kam pa veten kaher te Perlotun,
As spo du me kan nje Njeri i Njoftun,
Por sa ka barut fija Qibritit,
I kam rendis kto fjal prej Shpirtit,

Mos em nguc se s´kam ka Shkoj,
N´doshta me Jet jam i gatshem te n´dimoj,
E jo mem lendu mas Shpine,
Si me kan njaj Bir Shkine,
E kam Zemren shum t´lendushme,
Kohet e kalume s´mun i baj te Harrushme,
Sa jam gatshem met ba Mir,
Per keq aq ma pak e kam Veshtir,

Fjalt e Shpirtit ato nuk Preken,
Asht e munshme se ta sjellin Vdekjen,
Sukur te Dekurit vorrin me ja Shkarravit,
Kshtu punt e juaja po me prekin n´shpirt,
As sjam Engjull as sjam Shejt,
Kam qef ne punt e mija me Nejt,
Mir se t´pash e mir se t´gjeta,
Ma shum me dhimbet aj qe e dua se Vetja.

[Malsori-Makaveli]

Kam mendu,mendoj nje Filozofi,
Per Motra e Vllaznit e Mi,
Per do fjal e Vepra,
Thojn e shkrujn ma shum se naper Gazeta,

Se qka po Folin,
Kam mendu se ashtu e kan Oborrin,
Ashtu kryq e Terthur,
I mshelun prej pamjes Botes me Mur,

Rreth em rreth si n`kala,
Mos e le kend jashta me Pa,
Edukat e kofizume me Urrejtje,
Met ardh seri ku e pave a ku e Gjete,

E mira e drejta veq mendimi Ti,
Per tjera gjana kurr ska pa as ska Ndi,
E ardhmja ti si me Lexu ne Liber,
S`ta len ni fjal mar por ta perlan si Lufta n`diber,

Teoria e Praktika kan Dallime,
Njana asht Veper e tjetra veq Shkrime,
Mos ja lyp Jetes Terion e Vepren,
Por hapi Syt e jetoje Jeten.

[Malsori-Makaveli]

Fjal mas fjale si nje Poezi,
Per ata se me lan n`vetmi,
Dert mas derti ni Kujtim Tjeter,
Nje Merzi e mall ma Teper,

Trupi yt si i veshun n`bor, Ftoft,
Nje trup i lam shum her me Lot,
I ke nje faj te madh Jetes,
Pse i ik te Vertetes,

E ki lan besimin e Zotit oh terr i Zi,
As Qirit nuk poj len Qetsi,
Mjeri un se te dua Hala,
Zot n`dimom ta harroj e ta La,

E di se apet vjen tuj Qajt e s`mun ja k`thej Shpinen,
Prap prej meje ajo po e lyp n`dimen,
Pse oh zot e kujtoj e bahem merak se si asht Ajo,
E per veti n`garkes ne Zemer fyrje e as pak s`me Do?









Jeta asht Vdekje msim prej njani Tjetrit,
Prano kshilla si prej t`riut ashtu edhe prej t`vjetrit,
Kaj her kur s`din si me vepru nigo Zemren,
Ajo ta drejton Mendjen,

Ma e mira asht Vetbesimi,
Nuk te humb kurr Drejtimi,
10 te mira sasht sa 1 e Keqe,
Vertet Jeta leqe Leqe,

Iher rrash e iher Koder,
Per do e do ishe veq Loder,
Shpat em shpat n`doj Ledinë,
Lule m`lule si Motë me Stinë,

Niher Ujkë e iher Bletë,
Niher Jeton niher Vdekë,
Niher si Lule niher si Lis,
Prap i fort si Guri e n`zemer i bardh si Plis.









Ah e mjera ti e Mjera,
Ku asht Morali e ku ash Nera,
Bab e Nan i len te Shpija,
Qajn n`ga Derti qajn nga Merzija,

Jau ke tha Shpirtin t`mjerve,
E po jau knaq atynve Tjerve,
Vetun n`shpi pot pret Motra,
Zemra saj asht edhe e Jotja,

E shkreta shan e po te Pret,
Motra madhe e ka lanun Vet,
Vllau pa fjal dhe aj i shkreti Motra ku i m`beti,
Se per Moter ma i dashtun asht Kreveti,

Ah e mjera moj e Mjera,
Mos mendo veq qefet Tjera,
As kuj sja din Tuten,
Turp me lan n`shpi e me ja kthy Buken,

Loti Nanes kur nuk Falet,
Vdekja tynve ma nuk n`gjallet,
Gjini Nanes se ta shun Etjen,
Iher gazep e mandej ta sjellshin Vdekjen,

Ma mir me Ner e me Dek,
Se Familja me ty tan jeten me Hjek,
Qofsh e mjer moj Lavire,
Ja ki ba Jetes me Hile,

S`ka m`bet Borgj pa u Kthy,
Ja me pare ja me Kry,
Nese nuk vun ti, at her Fmit e Tu,
Gazep Jeten kan me ta Pru.










Nuk me vyn Filozofi e Madhe,
Per me njoft ni Shqiptare,
Ni shikim ne Sy e Vetulla,
N`t`hecun,n`t`lyme,n`fjal e n`vepra,
Nje shikim gati krejt Sekretin,
I rri Distanc sja prishi Qefin,








Po vin te un veq kur te Qani,
Pse veten spo e Permbani,
Mua me kini lan Vetun,
Per ju kesh i Vdekun,

Vlerat e juja i Provova,
Shum gabova e kurr su Msova,
Lypni prej meje prap Gzim e m`beshtetje,
Me lype e prap me Gjete,

Sot n`dryshova t`mires ja n`dova Kamen,
Spo muj ma me duru n`zemer Gjamen,
Jetes nuk i Dihet,
Te lajmrohem nese pa ty nuk me Rrihet.








A e din qka asht Marrja?
A din qka asht prej Zemres n`darja?
A din qka don me than me pas Besim,
Mu pshtet ne krahin tim e mos me pas tjeter Gzim!

Me mendu veq per Zemren e Dashurume,
Sekundin, Minutin, Oren, Naten e Diten me ty te Lume,
A din qka don me than mua mem Poshtnu?
M`ke ba,qka nuk me ke ba, kurr sjam Idhnu!

A ta bani kush te miren sa Un?
A ke kush se te deshti ma Shum?
A ke ti ajo se ta pash Lotin tuj Rrjedh?
E z`gata doren sta lash ne Tok mu Derdh!!

A ke ti ajo se Syt mi shikove dhe the TE DUA po Lexon??
A the vet se Zemra,Zemren se mallkon se lendon as nuk e Harron!!
Ti more rrugen e Djallit shum e Teprove,
Desht te ma merr edhe Shpirtin??Ashtu Mendove??

[Malsori-Makaveli]

Dikur te kisha ne Zemer,
Sot ki m`bet veq ni Emer,
Edhe Emri ka nis me Hup,
Shpresat e Shpirtit ja ke Kput,

Shkronjë per Shkronjë kan nis me Ra,
Se kaher nuk jena Pa,
Edhe pse shum koh kan Kalua,
Sot met pa n`doshta prap te Dua,

Jeta pa ty shum e Varfun,
E me ty Zemra e Pasun,
Ka nje her po n`dalet Ora,
Po dhemb Zemra e po shkrun Dora.

[Malsori-Makaveli]

E pata nje Deshir,
Qka me kish ba Mir,
Nje perqafim te Fortë,
Me nis mem ra Lotë,

Mu shpre ne Ty,
Me lot ne Sy,
E ma vetun mos me Kan,
M`kan harru lendu e Lan.

[Kosovare]

hej malsori i malsis merre veten me te mir o burr i dheut se bahet mir ne keto 1000 vjet e ardhshme