Le ti këndohet Dashuris, Në shqip tingëllon edhe më bukur

[AuRoNi]

Qe ne fillim, te nenforumi Dashuria, pash te jete shkruar,,.......... Apo janë keto Tema tek ne Tabu'' .
Nuk jam i mendimit te jene keto Tema tabu tek shqiptaret, pse fundja!
Dashuris i kënduan te gjithe te mdhenjet, si ata kombetar, dhe ata nderkombetar. Por, kuptohet. Duke mos kaluar ne Perverzitet!

[AuRoNi]

Nuk pati nevoj te me thuash me fal, nuk pati nevoj te derdhesh lotin, une e pegadita te teren vete. jan keto fjalet qe u mundoja ta bindesha njeriun qe aq shume me kishte dashur.
Si mund te kete ndodhur kjo?
E une nuk kisha verejtur asgje, psheretiste me ze te mekur dhe rrotullonte syt dikah sikur kerkonte pergjegjien, ti ke sjellur ate, kur une kerkova te shkoje te me sjellje dicka nga ti, per tu dukur me vone gjithcka e rastit?
Ti i paske folur atije te gjitha keto per mua qe ai i di, sikur te me kishte njohur njeqind vjet?
ti, ti, ti..... ishin pyetjet per rrethe dy oreve sa ndenjem ne kafeterin e afert.

Une te pata dashur, sa shume me pati pelqyer qe ti me kuptoje gjithmon, sa shume me pelqente kur ti rregulloheshe enkas vetem per mua, nuk kishte nevoj te ma thoje me fjal, e gjitha dukej qe sa na perpiqeshin syt.
E dije qe ti fola shume gjera, nuk keqperdora besimin tend ndaj meje, dashurin tende ndaj meje. Por mu desh ti flas te gjitha keto, mu desh te shtirem kishe jam i martuar, i lumtur i martuar!
Sa mir ndihem tash kur marr vesh nga ti qe ka funksionuar dashurija qe une e pegadita, sa i lumtur ndihem per ty, edhe kjo eshte dashuri shpirt, sa mir e pate mesuar ta shqiptosh kete fjal"shpirt" ne shqipe dhe shume te tjera.
Të dua aq shumë. Sa që, të jesh e lumtur të dhurova tjetrit!

[AuRoNi]

Postimi origjinal është bërë nga AuRoNi

Qe ne fillim, te nenforumi Dashuria, pash te jete shkruar,,.......... Apo janë keto Tema tek ne Tabu'' .
Nuk jam i mendimit te jene keto Tema tabu tek shqiptaret, pse fundja!
Dashuris i kënduan te gjithe te mdhenjet, si ata kombetar, dhe ata nderkombetar. Por, kuptohet. Duke mos kaluar ne Perverzitet!

Ka kohë që nuk kam kaluar këtej, si duket dashuria këtu qenka vërtet Tabu... ?

[Arb]

heeeu Auron bre... T'paska fshi dyshnia perpara bre... Maje veten he burre...

[Pupi]

Postimi origjinal është bërë nga Arb

heeeu Auron bre... T'paska fshi dyshnia perpara bre... Maje veten he burre...

Po Qebesa edhe une po i tham qashtu, herifi ma paska vjedh nji shokë nga kallaballëki jem, dhe qenka i dashurun deri në vesh ha, hahahaha...

[Pupi]

O djal, se harrova pak para.
Pa ta dhënë "bekimin" ndonjë me famë(Dilaveri ta kish bo mir boll nji Argat diku), apo ndonjë çikirrush s'të shkrepin këso Temash k'tu....

[AuRoNi]

Dy orë (të vështira) rruge, me bukuroshen time

Sa gjatë duket të kishte pritur që të merrnim një rrugtim të tillë, sa u gëzua për po-en time sot.

Ato pak fjalë që kishte mësuar në shqip të linin të kuptonin se do bëje qmos për të mësuar më shumë. Që në start ama diçka nuk përkiste me ato që i thojn ,,dashuri për zemre'', Nejse mendova me vete, ku mund ta dijë kjo se çfar thotë Arta Bajrami me ,,Qokolaten''. U mundova të përzgjedh diçka nga koleksioni im i muzikes së bollekshme, se don. Ëhm! thash me vete, dhe mu kujtua kjo Temë e imja ,,Dashuris më së miri, i këndohet në shqip''.
Për tu ndalur rrugës aty këtu, për të pirë diçka, apo për t'ia tërhjekur vëmendjen në diçka romantike.
Kishin kaluar përafër një ore dhe gjithçka thujse kishte mbetur në pikënisje, as ato puthjet e vjedhura tash nuk na u kujtonin. Gjithçka kishte marr një ngjyr tjeter, që më së paku i ngjante dy të dashuruarve.
Pas pushimit të shkurtër dhe kafes që pimë, vendosëm të vazhdonim, mu nuk më heqej koke, pse i propozova të vije me mua!
Herë pas here merrte në dorë qanten e saj të dorës për kërkuar diçka që as vetë se dinte, nuk ishte edhe aq vështir të zbuloje që ajo kishte në medje vetëm dhe të vetmin qëllim. Si mashkull thënë të drejtën edhe unë nuk do të isha kundër, por unë pata pritur më shumë.
Se muzika luaka aq rolë të madhë në dashuri e kam pas të dëgjuar, ama aq rrol të madhë ?
Në qytetin ku ishim edhe unë edhe ajo të huaj, gjithçka dukej madhështore, dyqanet e rregulluara mirë, passaget e shitësit me qoshet e tyre ofronin gjithçka për Uri qasti.
Asnjërit si bënte të thonte të shkonim diku ku ishim nisur, biseda paraprake për ta kaluar një mbrëmje romantike thuajse ishte fundosur diku thellë në mendime.
Mbaja disi doren e saj me menzi, nuk më bënte edhe aq ta shtrongoja. Ishim të "trembur" njësoj të dyve ne. Mendoja në vete, edhe kjo duhet të ndihet si unë dhe as që më jepej të ndrroja ndonjë "muhabet" me të.
E di i thash unë, ka mundësi të bëjm një punë neve ? Pash që i vinin të ndërruara fytyrës së saj të pafajshme, nuk e kishte pritur një "goditje" kaq direkte. Shiqonte herë pas here për të mos patur guximin të fliste gjë.
Do kthehemi "shpirt", ishte ndër fjalët që kishte arritur ti mësonte e shqiptonte në shqip. Të kthehemi se nuk na shkon "muhabeti". Më falë nëse të zhgënjeva, edhe unë kam pritur më shumë nga kjo "avantur" e jona, ama si duket nuk na shkon.
Të vetmin problem e kisha në mos do të shkrehej në vajë. Por jo, edhe ajo e kishte kuptuar ku qëndron "problemi".
Po "shpirt" tha, do kthehemi.
Si duket nuk të kam njohur sa duhet, nuk e merrja me mendë që ty'a ,,VETEM NË SHQIP TË TINGËLLON BUKUR".