Drenica

[lirik]

Postimi origjinal është bërë nga Shqiptare_ne_Turqi

Paj tybe jam mbes Drenice dhe krenohem,...por,trima e trimeresha ka ne kater ené té Kosovés dhe té Shqipérisé ...

Nuk ésht ne dobi té kombit té shiqojm kaq ngusht ...

-------------------------------
Nuk esht fjala e nji shikimi ngusht apo gjerë-
por e nji kronikë historie qe perfshihet simbas shembullit te msimit shkollorë-
per ngjarjet npe r treva e regjione -
ku secila zonë ne kronikat e kohes esht pershkruar ne dokumente -
ku pastaj jan marr nga historiant neper arkiva te rretheve e komunave -
dhe mbi keto gnjarje e baza esht shkruar histroia -
spjegohet ne forma te tilla peer shkak te ngjarjeve aty -
keshtu spjegohet histroia shkollore-
nuk esht shtu siq po mendon ti ngusht e gjerë -
por esht kronologji e pershkrimeve historike dhe ngjarjeve te nji treve -
keshtu spjegohet secili rajon ne historin e literatures shqiptare ne pergjithsi sepse keshtu shkruhet historia shkollore-
kemi beteja e kaqanikut lidhja e prizrenit -vrasja e magjar pashes ne gjakovë -
kuvendi i pejes e kshtu me radhë keto jan thjesht pershkrime -
qe nuk kan te bejn me at qe thua ti ngusht e gjerë por spjegohen kryengritjet zakonet gjeografia statistika popullsia klima e nji vendi ne rajon sipas pershkrimit dhe dokumenteve qe kan nxjerrë historiant -secili regjion e ka keshtu ku spjegohen doket vallet ngjarjet e shum qka tjeter ne kronika kohore

[GURI SYLAJ]

Fale keti patriotizmi Drenica ishte zona me e mbrapametur e te gjitha trojeve shqiptare !Zona me e neperkembur e pushtuesve dhe zona ku armiku mundohej dhe gjente bukur shume bashkpuntore!
Po nje fjale e urte thot se ; "Minjet rrin ne hambaret plot drith"!
Por Drenica nuk ndryshon shume nga zonat tjera sepse me to lidhet edhe me teritor ,edhe me miqesi ,edhe me gjak e gjuhe edhe me ndihmen per njeri tjetrin .Drenica eshte pjese e Kosoves sikur edhe te gjitha pjeset tjera!
" Nuk po lufton Kelmendi po vendi...!"
Ndoshta edhe kjo ishte perparesi e Drenices sepse vendi ishte me i pershtatshem per te ju kundervu pushtueseve!
Gryka e Carraleves dhe Gryka e Llapushnikut ishin dy arterje kryesore ku mund te kalonte ushtria pushtuese .Ne te dy grykat kishte mundesi per perplasje edhe me ushtri me te forta ne numer e armatim!Pjeset tjera ishin me te sigurta si Qyqavica e Bjeshka e Berishes!
Lavdin , Drenica, nuk guxon me e marr si mendjemadhesi sepse pa pjeset tjera ,pa krahet e saje ,Drenica as nuk ka e as nuk do te kishte asnje vlere!
Nuk guxojm te krenohemi me "Albanine e Azem Bejtes " sepse ajo kishte vetem tri fshatra e armiqet kete e donin dhe e deshirojn edhe sot .
Nuk guxojm te kerenohemi me "Drenicen e Adem Jasharit" sepse ajo ka vetem njeqind e tri fshatar !
Duhet te krenohemi me luften dhe qendresen e tyre sepse ata nuk luftuan e as nuk qendruan per nje "Albani" te vogel e as per nje "Drenice" por per Trojet Etnike dhe per nje bashkim kombtare!

[>>{SpOnGeBoB}<<]

Le be mos shkruni qesina sene palidhe ani qaj krijusi hamomit qe pu perzijke si speci ne pasul.

Sha zoten sherri i qisajna drenices jena kane tu meten pa Kosove pa Vlore e pa kurgjo hiq tak.

Nisja qaty jo zhuj Selmanin jo daden Shote amo hiq mendja mos me ju fiqirue qe kallet zharave. A osht be qashtu ti Guri Sylaj se qishtu e kam lexue qka e ki shkrue qe nji budall si pe gjuke ni guri shoq edhe 99 te menqum adhe ata te zgjedhun me kukalle nuk po mujshin me hjeken. Edhe pernime shoq u que tane Avropa e Amerika menzi shoq qe kan hjeken qate gurin qe e gjujten qata drenica qatje.

Lirik, lexo knena qikjo pernime osht tema jote amo une kom drejten me jepen mendimin tem qashtu qysh une menoj. Nuk ka fill me ardhen edhe me ja nisen qysh din ti mu qarten qisajde jo qishtu e qishtu e qishtu, po me folen me argumenta.

[krijuesiii]

Postimi origjinal është bërë nga Shqiptare_ne_Turqi

Paj tybe jam mbes Drenice dhe krenohem,...por,trima e trimeresha ka ne kater ené té Kosovés dhe té Shqipérisé ...

Nuk ésht ne dobi té kombit té shiqojm kaq ngusht ...

...O Valla se shikova ngushte si thua ti, dhe as nuk jam nip i Drenices e as vete sjam i Drenices, po duhet me thane te Verteten e me ja dhane hakune se eshte shume e Vertet ajo qe thote lirik-u se ne Drenice Nanat kane perkundure heronje e Trima te vertet e InshAllah perkundin nje jete te tere, se ne luften e Kosoves nje Nane e Drenices u kjane ne gjendje me i flijue 4 a 5 djeme per Liri ndersa nje ne gjilane ferizaj e Prishtine e gjetiu se ka marre gjumin naten prej tutes se mos po ja thirrin djalin ne UCK-e, e di i kame perjetuar njohure e bashkjetuar neper male me shume njerze te te gjitha rajoneve te Kosoves, edhe eshte e vertet se ka Trima gjithe andej ne boten Shqipetare, por sikur ne Drenice veq te rrejne se nuk gjene, mua me ka ra rasti quni 16 vjeqare ka ardhe ne UCK i Drenice me tregoj vetem mua qe i kishte 16 sepse te tjerev ju kishte thene 18 se UCK-ja ne ate kohe nuk pranonte njerze nen 18 vjete...


...Valla bila Drenica kurr ska bere ndasi e dallime perkundrazi ka qene per Bashkime, kane qene gjakovare pejanet dhe te tjeret qe vini dhe i ndanin Ushtaret ne baza regjionale kame qene ne nje raste ne grup me pejan dhe erdhe kryredaktori i rilindjes ne Tirane qe ishte pejan dhe shperndante nga 50 DM vetem per pejan dhe mua shoket e mi me thane, kur te me pyete se ku e kam shpine te them se e kam te xhamia ne peje dhe ashtu ndodhi ajo ftyre turpesire me pyet vertet se ku e kisha shtepin une i thash si me thane shoket dhe ne ate raste nderhyri nje shoki i imi se kishte frike mos po sharroj e po me heton ai, po ti thosha se jam i Drenices a i Prishtines si kisha pa 50DM me sy, per Gjakovaret spo flas se ata jane si jahudite ushtaret gjakovare po sa e kane shkel kufinin e jane dale ne Shqiperi i kane pas kushtet super per jete keto jane ndaresi e nderuar Moter ne Turqi dhe jo te thuash nje te Vertet per nje vend qe lind Drangoj dhe Vizionista te medhenje te Liris Shqipetare...


tungiii

[Tinky-Winky]

Tyben e tybs kta fshatunart tan kohen jan konen kurkusha e kishe mile na po luftojme e po bohem dikusha edhe po shihen tash mas lufts se shka o konen puna e tyne dhe per shka kan luftue viq per qat kompleksin qe e kishin paten se qata djem qe perime kan luftua ata sot rnojn me ni sociall e disa tjer me ni rog temekes qe t shkretet tan kohen kan majt berdhog e kan shlirue kanalizime besa edhe kan ndertue shpija tshkavit bile bile njani prej qityne o rxue pre kulmit 40 grad xeht vers dhe ka dek ty ja qiten kulmin ni shpis shkavit edhe baba i vet deri von i merke 75 evra t leshit e qitash edhe qato ja kan nderpreren.nuk e keni provue luften lu qi po folni ngoni shka po ju thot qiky tinki pasha shpirtin e nons skini ren se kur kom qillue en loxh edhe kur kercitshit raketat tok tok ka 55 killa asoshne o shoq ski ren kur e kqyrsha kallashin tem mu doke si qaqkalic e dojsha mi gliren dhomt ev shoq sa interesant se kejt neper rove edhe maca e qen e krejt qa kish i ke paten neper rova se edhe hajvanati po e dike droen.raportojke sa mujke radio kosova e lire se armiku ka humbje t mdha ne njerz e shkavin se kishim as 100 metra larg e e rumi dreqit e hiqke majicen e qashtu cullak na zalibatke e skishim shka i bojm me kallasha veq i majshim qato pika deri sa zvike shkavi me artileri trand e tonashile zdishim as bythen ku ekemi ,paramenoni ni shok i lufts i jemi qe o meten qashtuqene mi thonen kur e kemi kalue kufinin e ka mar vesh qe se ka gjilponen e kallashit e se ka shkrepen as nu plumb e sot i mer 4 roga edhe gran gjipa 4x4 po lejini kulufet e mos boni hajgare me fukara e me ju qel vart e vjetra.shnetje

[lirik]

Katër breza në luftë
BEQIR NEBIH MEHA
(1936-1999)
MEJREME MARAJ-BERISHA
Familja e Emin Latit nga Prekazi i Ulët i Drenicës, e njohur si familja
Mehaj, është një ndër familjet e rralla emblematike të popullit.
Katër breza të kësaj familjeje luftuan dhe qëndruan në katër
periudhat historike të robërisë së Kosovës - vitet 1913, vitet 1918-24,
13 maji 1981 dhe vitet e fundit të luftës çlirimtare. Më 2 shkurt të
vitit 1936, në Prekaz të Ulët të Drenicës, u lind Beqir Meha. Nën
ndikimin dhe frymëzimin atdhetar të babait, gjyshit dhe xhaxhait,
Mehmetit, Beqir Meha me disa bashkëveprimtarë kanë zhvilluar
veprimtari atdhetare. Më 14 prill të vitit 1959, së bashku me Bislim
Tahirin, Adem Aliun, Sherif Musliun, Istref Osmanin,
Muhamet Qerimin dhe Ramadan Zenelin, arrestohet dhe më pas
dënohet për veprimtari antijugosllave. Ai dërgohet për ta vuajtur
dënimin në burgun famëkeq të Goli Otokut. Pas vuajtjes së dënimit,
Beqiri, së bashku me të vëllain Tahirin, për të ndihmuar në ngritjen
e familjes kërkon punë në Maqedoni, në Mal të Zi e gjetkë.
Në prill të vitit 1980, Tahiri bie në konflikt me policinë e asaj kohe
dhe për disa muaj rresht jeton ilegalisht te miqtë dhe te shokët.
Demonstratat e rinisë studentore të marsit dhe të prillit të vitit 1981,
Tahir Nebih Mehës i dhanë zemër dhe forcë për të vepruar fuqishëm
kundër forcave okupatore. Data e rrethimit qe caktuar 13 maji, një
datë e njohur e sigurimit jugosllav, pasi forcat policore marrin urdhër
për veprim. Herët në mëngjesin e majit 1981, qindra pjesëtarë të njësive
speciale dhe të ushtrisë jugosllave kishin rrethuar një rreze
të gjerë veprimi rreth Kullës së Tahir Nebih Mehës. Familja e
Tahir Mehës u bë kala dhe nuk iu dorëzua forcave okupatore, që
kishin vrarë nxënës dhe studentë në Prishtinë dhe në disa qytete të
tjera të Kosovës. Në rrethim ndodhej edhe Beqir Meha, me të gjithë
anëtarët e familjes. Bien pas 20 orë luftimesh babë e bir, kurse anëtarë
të tjerë të familjes plagosen. Më 22 janar të vitit 1998, kur forcat
serbe rrethojnë dhe sulmojnë shtëpinë e Shaban Jasharit, Beqir
Meha me Emin Latin (i riu) pozicionohen për sulm kundër forcave
serbe. Beqiri me Eminin dhe Nagip Mehemetin ishin ndër të
parët që kishin arritur te Jasharajt. Më 27 shkurt të vitit 1998, më urdhër
të komandantit Adem Jashari, Beqiri niset në drejtimin Qirez,
Likoshan e Gllanasellë me mision të caktuar. Më 28 shkurt, forcat
policore serbe ndeshën në veturën e Musa Jasharit dhe fillon shkëmbimi
i zjarrit. Në drejtim të vendit ku u zhvilluan luftimet niset edhe
Beqiri me shokë. Në këto luftime vriten disa policë serbë, po në këtë
përleshje bie edhe luftëtari Rexhep Rexhepi. Ndërkohë, gjatë
luftimeve që u zhvilluan deri në orët e vona të natës, në altarin e
lirisë bie edhe Beqir Brahim Rexhepi, ndërsa plagosen Musa
Jashari, Sabit Lladrovci dhe Sabit Geci. Për shkak të humbjeve të
pësuara, forcat serbe masakrojnë 24 pjesëtarë të Qirezit dhe Likoshanit.
Prej marsit 1998 e deri më 25 mars 1999, Beqir Meha ka luftuar në
rajonin e Zonës Operative të Drenicës. Ai kishte autoritet të
pakontestueshëm si vëlla i Tahir Mehës dhe si bir i Nebih Mehës,
por edhe si bashkëluftëtar i ngushtë i Jasharajve. Meqë ishte
kalitur në burgje dhe ndër betejat e luftës, ai gjendej gjithnjë në
ballë. Në mars të vitit 1999, në kohën kur kishte filluar ofensiva e
dimrit në Drenicë, Beqir Meha bashkë me bashkëluftëtarë ndodhej
në fshatin Rakinicë. Aty takohet me njësitin e fshatit Oshlan, i
cili sapo kishte arritur me armatim nga Shqipëria. Duke qenë se
luftimet zhvilloheshin në të gjitha anët, Beqiri merr përsipër për t'i
ndihmuar ushtarët në drejtim të Oshlanit në Zonën Operative të
Shalës. Rreth orës 23:00, të natës së 25 marsit të vitit 1999, Beqir
Meha bie në pritë të forcave serbe. Pas një luftimi të ashpër ballë për
ballë me forcat e armikut, ai plagoset rëndë, duke kaluar nëpër
fshatin Qubrel të Drenicës. Plagët e Beqirit ishin vdekjeprurëse.
Ra atë ditë marsi për të mos vdekur kurr

[lirik]

HAMËZ JASHARI - VALLJA E PËRJETËSISË DHE

„PASHALLËKU I QYQARLLËKUT“!



Shkruan: Mr. Kadrush Radogoshi * Prishtinë, 02. 03. 2009




Epopeja e Prekazit…



Epopeja e Prekazit me heroikën dhe tragjiken e saj e ndau kohën e Kosovës në dy periudha: e para e nënshtrimit, qyqarllëkut, zvetënimit dhe degradimit fizik e mendor, moral e shpirtëror dhe e dyta e qëndresës dhe heroizmit, kur shqiptarët u bënë të ndërgjegjshëm se janë faktori kryesor dhe vendimtar për zgjidhjen e drejtë të çështjes së Kosovës, pa nënvlerësuar faktorët e tjerë të rëndësishëm. Njëra nga figurat kryesore të kësaj epopeje është Hamëz Jashari, portretizimi i të cilit sa duket i lehtë në fillim, aq është i vështirë, kur provon ta bësh, për shkak të multidimensionalitetit të figurës dhe monumentalitetit, e cila duhet të vështrohet nga të gjitha pikëvështrimet e nevojshme. Sa herë më është kujtuar Hamëz Jashari, jam munduar t’i evokoj të gjitha çastet e kontakteve me të. Duke evokuar më imponohej dëshira për vlerësim dhe pastaj dëshira për t’ia caktuar vendin, që e meriton në radhorin e heronjve të kombit.



MESAZHI I HAMËZ JASHARIT: GJITHMONË SHKAU I PA BES A’KANË



Vallja e përjetësisë



Sa herë e kam kujtuar pamjen e tij fizike vazhdimisht më është kujtuar legjenda e valles shqiptare, Besim Zekthi, dhe pasardhësi i tij i denjë, Rexhep Çeliku. Ngjashmëria e fizikut të Hamzës me këta valltarë ishte e madhe: Ai kishte një bukuri epike. Vallja, që e filloi dhe e udhëhoqi së bashku me të vëllain Ademin dhe babanë e tij Shaban Jashari meriton të quhet me sintagmën lasgushiane ,,Vallja e përjetësisë”, e cila, në vetvete, përmban, në të njëjtën kohë, vallen e jetës dhe të vdekjes.

Sa herë e kujtoj Hamëz Jasharin më kujtohet njëra nga figurat më simbolike dhe më heroike të historisë kombëtare, më kujtohet Oso Kuka dhe fundi i tij heroik në Kullën e Barotit në Vraninë. Shkaku se pse Hamëz Jashari ma kujton Oso Kukën është i njohur për shumë pak njerëz, prandaj ndiej obligim moral e intelektual t’ia bëj të njohur opinionit të gjerë.



Në vitin 1990 u themelua Bashkimi i Sindikatave të Pavarura të Kosovës dhe në kuadër të këtij Bashkimi u themeluan shumë degë e ndër to edhe Dega e Metalistëve të Kosovës. I deleguar nga Sindikata e Pavarur e Fabrikës së Municionit të Gjuetisë në Skenderaj, Hamëz Jashari në Kuvendin Themelues të Degës u zgjodh anëtar i Kryesisë. Në Kryesinë e Degës së Metalistëve të Kosovës Hamza qëndroi nga themelimi e deri në dhjetor 1991, kur u ndesh për herë të parë me policinë serbe në Prekaz dhe filloi jeta e tij e luftëtarit të lirisë. Gjatë kohës sa Hamza ishte anëtar, Kryesia e Degës së Metalistëve të Kosovës i mbante mbledhjet e veta çdo të mërkurë. Hamza vinte me rregull dhe ishte i preokupuar për zgjidhjen e problemeve të punëtorëve shqiptarë, të cilat ishin pjesë e pandashme e çështjes kombëtare.



Vërtet e kishte pyetur Oso Kukën si të vepronte



Në një mbledhje të Kryesisë, në vitin 1991, në kohën kur Serbia po i fuste masat e dhunshme nëpër ndërmarrjet e Kosovës e në këtë kontekst edhe në Fabrikën e Municionit të Gjuetisë në Skenderaj, Hamza iu drejtua Kryesisë së Degës me këto fjalë: ,,Së shpejti do hyjnë masat e dhunshme edhe në ndërmarrjen tonë, ndërsa ne i kemi 20 tonelata barot. Punëtorët pyesin se ç’të bëjmë? Si t’ia dorëzojmë Serbisë që pastaj të na vrasë me të?”

Çështja e shtruar nga Hamza nuk u shqyrtua zyrtarisht, sepse për një pjesë të Kryesisë, të zhytur në qyqarllëkun e pacifizmit, u konsiderua si joserioze, për të mos thënë, si herezi, që e lëndonte ,,politikën e lartë”, e cila i zhvlerësonte potencialet kombëtare deri në pafundësi. Një pjesë tjetër e Kryesisë, e pakënaqur me politikën e gjumit dhe marrjes me vetveten, por e paaftë për t’u marrë me përgjegjësi të asaj natyre, buzëqeshi pa të keq, ndërsa dikush nga pjesëmarrësit i tha Hamzës:

- ,,Pyete Oso Kukën se çfarë thotë për zgjidhjen e këtij problemi!”

- ,,Oso Kukën e kam pyetur moti, po thash t’iu pyes edhe juve” - u përgjigj Hamza me temperamentin e tij të rrëmbyeshëm. Ngjarjet që pasuan dëshmuan se Hamëz Jashari, vërtet e kishte pyetur Oso Kukën se si të vepronte dhe porosinë e tij e kishte marrë në konsiderim.



Politika e gjumit të thellë



Hamza na kishte treguar se ishte anëtar i Partisë Republikane, sepse ajo parti në programin e saj nuk e përjashtonte luftën e armatosur si formën e fundit për ta arritur lirinë. Autori i këtyre rreshtave ishte i pranishëm, kur pas një mbledhjeje të Kryesisë në shtator të vitit 1991 Hamza bëri këtë dialog me njërin nga anëtarët e Kryesisë, të cilit, i pëlqente ,,politika e lartë”, kjo joshëse e gjumit të thellë:

- Qysh po ju shkojnë punët juve në Drenicë?



- Dhuna është duke rrezikuar qenien tonë si shqiptarë, po edhe si njerëz. Ka arritur kufirin e mosdurimit - iu përgjigj Hamza.



- Kështu është edhe tek ne, por me durim e pa rënë në provokime, besoj se do t’ia arrijmë qëllimit - e vazhdoi dialogun anëtari i Kryesisë.



- Ne i kemi bërë disa armë dhe, në rast nevoje, do të mbrohemi tha Hamza.



- Lëre, bre, Hamëz, se vijnë e jua marrin armët dhe u rrahin shuplaka fytyrës, siç po bëjnë anekënd Kosovës - ia ktheu Hamzës, i cili i nevrikosur, e pse jo edhe i fyer në sedër nga përgjigja e shokut, tha:



- Varet kujt ia marrin armët dhe kë e rrahin shuplaka fytyrës, Hamëz Jasharit dhe familjes së tij, Prekazit, besa tërë Drenicës, kurrën e kurrës.



Mic Sokoli i dytë

Nja dy - tre muaj më vonë Hamza me të vëllanë, tanimë të shndërruar në legjendë, Adem Jasharin, i filluan pushkët e lirisë, të cilat goditën trupat e hienave të uniformuara serbe. Nga ai çast Kosova nuk do të jetë kurrë më ,,Pashallëku i qyqarllëkut”, të shpallur si politikë e mençur, e urtë, e butë, dhe e moderuar. Që nga ky çast Kosova do të jetë vullkan për Serbinë, i cili njëherë e përgjithmonë do ta djegë policinë kolonialiste dhe etnocidale në Kosovë. Akti i fundit, pas më tepër se gjashtë vjetësh, me të cilin e mbylli kapitullin e fundit të jetës së tij, Epopeja e Prekazit dhe gjoksi i lënë në grykën e topit serb me kalibrin më të madh, s’ka se si të mos na e kujtojë figurën madhore të Lidhje së Prizrenit, Mic Sokolin. Hamëz Jashari, me trup atleti e hap elegant prej valltari si Besim Zekthi apo pasardhësi i tij Rexhep Çeliku, hyri në vallen e filluar nga Oso Kuka e të vazhduar nga Mic Sokoli. Në këtë valle përjetësie nuk hyri vetëm, por së bashku me të vëllanë Ademin, babanë Shabanin dhe të tjerët që i pasuan.

· Autori aktualisht është kryetar i Lidhjes së Shkrimtarëve të Kosovës

[lirik]

HAMËZ JASHARI - VALLJA E PËRJETËSISË DHE

„PASHALLËKU I QYQARLLËKUT“!



Shkruan: Mr. Kadrush Radogoshi * Prishtinë, 02. 03. 2009




Epopeja e Prekazit…



Epopeja e Prekazit me heroikën dhe tragjiken e saj e ndau kohën e Kosovës në dy periudha: e para e nënshtrimit, qyqarllëkut, zvetënimit dhe degradimit fizik e mendor, moral e shpirtëror dhe e dyta e qëndresës dhe heroizmit, kur shqiptarët u bënë të ndërgjegjshëm se janë faktori kryesor dhe vendimtar për zgjidhjen e drejtë të çështjes së Kosovës, pa nënvlerësuar faktorët e tjerë të rëndësishëm. Njëra nga figurat kryesore të kësaj epopeje është Hamëz Jashari, portretizimi i të cilit sa duket i lehtë në fillim, aq është i vështirë, kur provon ta bësh, për shkak të multidimensionalitetit të figurës dhe monumentalitetit, e cila duhet të vështrohet nga të gjitha pikëvështrimet e nevojshme. Sa herë më është kujtuar Hamëz Jashari, jam munduar t’i evokoj të gjitha çastet e kontakteve me të. Duke evokuar më imponohej dëshira për vlerësim dhe pastaj dëshira për t’ia caktuar vendin, që e meriton në radhorin e heronjve të kombit.



MESAZHI I HAMËZ JASHARIT: GJITHMONË SHKAU I PA BES A’KANË



Vallja e përjetësisë



Sa herë e kam kujtuar pamjen e tij fizike vazhdimisht më është kujtuar legjenda e valles shqiptare, Besim Zekthi, dhe pasardhësi i tij i denjë, Rexhep Çeliku. Ngjashmëria e fizikut të Hamzës me këta valltarë ishte e madhe: Ai kishte një bukuri epike. Vallja, që e filloi dhe e udhëhoqi së bashku me të vëllain Ademin dhe babanë e tij Shaban Jashari meriton të quhet me sintagmën lasgushiane ,,Vallja e përjetësisë”, e cila, në vetvete, përmban, në të njëjtën kohë, vallen e jetës dhe të vdekjes.

Sa herë e kujtoj Hamëz Jasharin më kujtohet njëra nga figurat më simbolike dhe më heroike të historisë kombëtare, më kujtohet Oso Kuka dhe fundi i tij heroik në Kullën e Barotit në Vraninë. Shkaku se pse Hamëz Jashari ma kujton Oso Kukën është i njohur për shumë pak njerëz, prandaj ndiej obligim moral e intelektual t’ia bëj të njohur opinionit të gjerë.



Në vitin 1990 u themelua Bashkimi i Sindikatave të Pavarura të Kosovës dhe në kuadër të këtij Bashkimi u themeluan shumë degë e ndër to edhe Dega e Metalistëve të Kosovës. I deleguar nga Sindikata e Pavarur e Fabrikës së Municionit të Gjuetisë në Skenderaj, Hamëz Jashari në Kuvendin Themelues të Degës u zgjodh anëtar i Kryesisë. Në Kryesinë e Degës së Metalistëve të Kosovës Hamza qëndroi nga themelimi e deri në dhjetor 1991, kur u ndesh për herë të parë me policinë serbe në Prekaz dhe filloi jeta e tij e luftëtarit të lirisë. Gjatë kohës sa Hamza ishte anëtar, Kryesia e Degës së Metalistëve të Kosovës i mbante mbledhjet e veta çdo të mërkurë. Hamza vinte me rregull dhe ishte i preokupuar për zgjidhjen e problemeve të punëtorëve shqiptarë, të cilat ishin pjesë e pandashme e çështjes kombëtare.



Vërtet e kishte pyetur Oso Kukën si të vepronte



Në një mbledhje të Kryesisë, në vitin 1991, në kohën kur Serbia po i fuste masat e dhunshme nëpër ndërmarrjet e Kosovës e në këtë kontekst edhe në Fabrikën e Municionit të Gjuetisë në Skenderaj, Hamza iu drejtua Kryesisë së Degës me këto fjalë: ,,Së shpejti do hyjnë masat e dhunshme edhe në ndërmarrjen tonë, ndërsa ne i kemi 20 tonelata barot. Punëtorët pyesin se ç’të bëjmë? Si t’ia dorëzojmë Serbisë që pastaj të na vrasë me të?”

Çështja e shtruar nga Hamza nuk u shqyrtua zyrtarisht, sepse për një pjesë të Kryesisë, të zhytur në qyqarllëkun e pacifizmit, u konsiderua si joserioze, për të mos thënë, si herezi, që e lëndonte ,,politikën e lartë”, e cila i zhvlerësonte potencialet kombëtare deri në pafundësi. Një pjesë tjetër e Kryesisë, e pakënaqur me politikën e gjumit dhe marrjes me vetveten, por e paaftë për t’u marrë me përgjegjësi të asaj natyre, buzëqeshi pa të keq, ndërsa dikush nga pjesëmarrësit i tha Hamzës:

- ,,Pyete Oso Kukën se çfarë thotë për zgjidhjen e këtij problemi!”

- ,,Oso Kukën e kam pyetur moti, po thash t’iu pyes edhe juve” - u përgjigj Hamza me temperamentin e tij të rrëmbyeshëm. Ngjarjet që pasuan dëshmuan se Hamëz Jashari, vërtet e kishte pyetur Oso Kukën se si të vepronte dhe porosinë e tij e kishte marrë në konsiderim.



Politika e gjumit të thellë



Hamza na kishte treguar se ishte anëtar i Partisë Republikane, sepse ajo parti në programin e saj nuk e përjashtonte luftën e armatosur si formën e fundit për ta arritur lirinë. Autori i këtyre rreshtave ishte i pranishëm, kur pas një mbledhjeje të Kryesisë në shtator të vitit 1991 Hamza bëri këtë dialog me njërin nga anëtarët e Kryesisë, të cilit, i pëlqente ,,politika e lartë”, kjo joshëse e gjumit të thellë:

- Qysh po ju shkojnë punët juve në Drenicë?



- Dhuna është duke rrezikuar qenien tonë si shqiptarë, po edhe si njerëz. Ka arritur kufirin e mosdurimit - iu përgjigj Hamza.



- Kështu është edhe tek ne, por me durim e pa rënë në provokime, besoj se do t’ia arrijmë qëllimit - e vazhdoi dialogun anëtari i Kryesisë.



- Ne i kemi bërë disa armë dhe, në rast nevoje, do të mbrohemi tha Hamza.



- Lëre, bre, Hamëz, se vijnë e jua marrin armët dhe u rrahin shuplaka fytyrës, siç po bëjnë anekënd Kosovës - ia ktheu Hamzës, i cili i nevrikosur, e pse jo edhe i fyer në sedër nga përgjigja e shokut, tha:



- Varet kujt ia marrin armët dhe kë e rrahin shuplaka fytyrës, Hamëz Jasharit dhe familjes së tij, Prekazit, besa tërë Drenicës, kurrën e kurrës.



Mic Sokoli i dytë

Nja dy - tre muaj më vonë Hamza me të vëllanë, tanimë të shndërruar në legjendë, Adem Jasharin, i filluan pushkët e lirisë, të cilat goditën trupat e hienave të uniformuara serbe. Nga ai çast Kosova nuk do të jetë kurrë më ,,Pashallëku i qyqarllëkut”, të shpallur si politikë e mençur, e urtë, e butë, dhe e moderuar. Që nga ky çast Kosova do të jetë vullkan për Serbinë, i cili njëherë e përgjithmonë do ta djegë policinë kolonialiste dhe etnocidale në Kosovë. Akti i fundit, pas më tepër se gjashtë vjetësh, me të cilin e mbylli kapitullin e fundit të jetës së tij, Epopeja e Prekazit dhe gjoksi i lënë në grykën e topit serb me kalibrin më të madh, s’ka se si të mos na e kujtojë figurën madhore të Lidhje së Prizrenit, Mic Sokolin. Hamëz Jashari, me trup atleti e hap elegant prej valltari si Besim Zekthi apo pasardhësi i tij Rexhep Çeliku, hyri në vallen e filluar nga Oso Kuka e të vazhduar nga Mic Sokoli. Në këtë valle përjetësie nuk hyri vetëm, por së bashku me të vëllanë Ademin, babanë Shabanin dhe të tjerët që i pasuan.

· Autori aktualisht është kryetar i Lidhjes së Shkrimtarëve të Kosovës
__________________

[lirik]

Homazhe pranë varreve të dëshmorëve në Landovicë
Myrfet Shasivari
Në Prizren u shënua 11-vjetori i rënies së komandantit të UÇK-së, Adem Jashari

Në kuadër të shënimit të 11-vjetorin e rënies së Komandantit të UÇK-së Adem Jashari dhe 53 anëtarëve të kësaj familjeje nga Prekazi, në Prizren u bënë homazhe dhe vënie e kurorave në varret e dëshmorëve të luftës së fundit në Landovicë. Qysh në orët e para ditës së sotme, në varrezat e dëshmorëve në Landovicë, udhëheqës të pushtetit komunal të Prizrenit, të kryesuar nga kryetari Ramadan Muja, bënë homazhe pranë varreve dhe lapidarëve të dëshmorëve. Homazhe dhe vendosje të luleve bënë edhe kryetarët e subjekteve të këtushme politike, familjarë të të rënëve dhe qytetarë të tjerë. Ndërkaq, në nderim të Epopesë së UÇK-së, zyrtarët e komunës së Prizrenit, në bashkëveprim me futbollistët e klubit të këtushëm “Liria”, zhvilluan takime miqësore me afaristë dhe sportistë nga Çikago e ShBA-së, të cilët po qëndrojnë për vizitë në Kosovë. Ndërsa dita e shtunë, do të jetë festë për prindërit e filloristëve të lagjes “Tusus”, kur pritet të bëhet përurimi i objektit të ri të shkollës fillore, në të cilin akt pritet të marrë pjesë edhe Ministrit i Arsimit në qeverinë e Kosovës, z. Enver Hoxhajt.
__________________
BAC,U KRY!

[Arb]

Postimi origjinal është bërë nga lirik

HAMËZ JASHARI - VALLJA E PËRJETËSISË DHE

„PASHALLËKU I QYQARLLËKUT“!



Shkruan: Mr. Kadrush Radogoshi * Prishtinë, 02. 03. 2009




Epopeja e Prekazit…



Epopeja e Prekazit me heroikën dhe tragjiken e saj e ndau kohën e Kosovës në dy periudha: e para e nënshtrimit, qyqarllëkut, zvetënimit dhe degradimit fizik e mendor, moral e shpirtëror dhe e dyta e qëndresës dhe heroizmit, kur shqiptarët u bënë të ndërgjegjshëm se janë faktori kryesor dhe vendimtar për zgjidhjen e drejtë të çështjes së Kosovës, pa nënvlerësuar faktorët e tjerë të rëndësishëm. Njëra nga figurat kryesore të kësaj epopeje është Hamëz Jashari, portretizimi i të cilit sa duket i lehtë në fillim, aq është i vështirë, kur provon ta bësh, për shkak të multidimensionalitetit të figurës dhe monumentalitetit, e cila duhet të vështrohet nga të gjitha pikëvështrimet e nevojshme. Sa herë më është kujtuar Hamëz Jashari, jam munduar t’i evokoj të gjitha çastet e kontakteve me të. Duke evokuar më imponohej dëshira për vlerësim dhe pastaj dëshira për t’ia caktuar vendin, që e meriton në radhorin e heronjve të kombit.

Eh, kaja nonen. Keta zagaret me Mr. e tituj te tjere dojne me la nam bre. Paske bo nomin qe paske nda "kohen e Kosoves" ne dy periudha.

O gabel qe punon ne Lidhjen e Shkrimtareve te Kosoves, Kosova, si Kosove, nuk ka dy periudha,as 10 periudha, as 500 periudha, por ka nje periudhe te vetme - perpjekjet e vazhdueshme (me dekada me rradhe) per clirim nga cetniket Shkije.

Kosova nuk nisi qendresen dhe heroizmin e saj me nje Hamez Jashari, apo me nje tjeter. Pse o burre shkruan gjera nuk qendrojne ne toke te bukes.

Cdo gjenerate, me dekada, ka dhene kontributin, ka bere qendresen, dhe heroizmin.

Shkurt e shqip, o Mr. pisimaluku, Kosova nuk u clirua as nga njerezit e "periudhes se qyqarllakut" as nga njerezit e "periudhes se qendreses, e heroizmit." Kosoven e cliroj NATO-ja. Shkruaje edhe ne balle, edhe ku te dush kete te vertete. Mos i ik kesaj te vertete, sepse duke i ikur kesaj te vertete, ti del e na ndan periudhat neper te cilat kemi kaluar si popull.

[shfletuesi_]

Postimi origjinal është bërë nga Arb

Eh, kaja nonen. Keta zagaret me Mr. e tituj te tjere dojne me la nam bre. Paske bo nomin qe paske nda "kohen e Kosoves" ne dy periudha.

O gabel qe punon ne Lidhjen e Shkrimtareve te Kosoves, Kosova, si Kosove, nuk ka dy periudha,as 10 periudha, as 500 periudha, por ka nje periudhe te vetme - perpjekjet e vazhdueshme (me dekada me rradhe) per clirim nga cetniket Shkije.

Kosova nuk nisi qendresen dhe heroizmin e saj me nje Hamez Jashari, apo me nje tjeter. Pse o burre shkruan gjera nuk qendrojne ne toke te bukes.

Cdo gjenerate, me dekada, ka dhene kontributin, ka bere qendresen, dhe heroizmin.

Shkurt e shqip, o Mr. pisimaluku, Kosova nuk u clirua as nga njerezit e "periudhes se qyqarllakut" as nga njerezit e "periudhes se qendreses, e heroizmit." Kosoven e cliroj NATO-ja. Shkruaje edhe ne balle, edhe ku te dush kete te vertete. Mos i ik kesaj te vertete, sepse duke i ikur kesaj te vertete, ti del e na ndan periudhat neper te cilat kemi kaluar si popull.

Thon pa kan sebebi nuk eshte kesmeti......... Do hynte natoja po te mos fillonin ato kacafytje me serbin... !!!??

[Arb]

Postimi origjinal është bërë nga shfletuesi_

Thon pa kan sebebi nuk eshte kesmeti......... Do hynte natoja po te mos fillonin ato kacafytje me serbin... !!!??

Kacafytjet me Shkijet nuk kane filluar vetem ne vitet 98-99. NATO-ja nuk ka hyre ne mbeshtjetje te qyqarllekut tone (si popull pergjithesisht) qe nuk ishim ne gjendje te luftojme Shkijet, por ne shpetimin e nje popullate qe ishte ne zhdukje e siper.

Histori te rrejshme kane zanat me shkru vec Shkijet. Neve nuk na ka hije kjo pune.

[shfletuesi_]

Postimi origjinal është bërë nga Arb

Kacafytjet me Shkijet nuk kane filluar vetem ne vitet 98-99. NATO-ja nuk ka hyre ne mbeshtjetje te qyqarllekut tone (si popull pergjithesisht) qe nuk ishim ne gjendje te luftojme Shkijet, por ne shpetimin e nje popullate qe ishte ne zhdukje e siper.

Histori te rrejshme kane zanat me shkru vec Shkijet. Neve nuk na ka hije kjo pune.

Po qdo here aty kan filluar.......

[>>{SpOnGeBoB}<<]

Shihe mara edhe Tinky tekoka tu shkrue qisajde. Edhe mire ja ke ba se qitu kena me shkrujten te tema qe e ka hapen ma se pari qeky Liriku. Ani qka qe nuk e kena ni mendim amo te tema e qatina psimiletit Pupit mos me shkru edhe kena me t`ja fut sankciona se o ardhen e ka kopju temen e lirikut ani kishe po qkruj diqka vetum ja ka fut qashtu meka edhe vatikani. Bile tanve ju boj thirrje me ja bojkutue qatina Pupit temen. Bile mu kane si qita moderatort ja kisha bo qatina tana temat bashke me ni vend.


Sha zoten qitu ja paska qillue qaj Radogosha edhe sha zoten nuk e di ku jeton qeky se nuk e kisha lane pa ja pague nji dreke prej ne supe e deri ne tatli, se qishtu bash qishtu pa ekivoka duhet mu shkrue historia drejte edhe rraste me te verteten para qashtu qqysh o kane edhe qysh duhet mu kane edhe nuk ka nevoje mi qiten as meke para e as vatikan mbrapa.

Pernime de a ta permen kush Hamz Jasharin. Hiq kerkush shoq tak. A per mendimin tem qaj osht legjenda e legjendave, se shoq qeky rrast o dalen para kamerave edhe i ka kallezue per qka e ka qiten pushken ne krah e pse pi duhet me bajten. Amo normal qetyne ju ka dasht ni legjend tjeter si vllau i tina, qe kush digjue nuk ja ka nji llaf.

Per mue Hamz Jashari, shoq mbetet figura ma i qmuar e shqiptarit qe me thjeshtesine e tina e te mbshtjellun ne brumin e shqiptarit ju ka kallezue para kamerave nji dynjeje ne TV per qka ka dalen.

A tane qita intelektuallat qe ka shkrue deri qitash jam i bindun qe per nji porci qebapa edhe ka nji birre peja kane shkrue rrena sa kane mujten edhe tu u munue me ndreqen e paketue me cellofan te verteten.

Sha zoten mare ti Arb, jo hiq qishtu po une qatina po ja paguj dreken a ti qiti paret me ja pague fare pije se qeky Radogosha rrast te e paska shkrue te verteten qesi hovi edhe po me vjen mire.

[Guri i madh]

DRENICA ka me qka të krenohet po mos te harrojm se edhe HALIT TERRNAFCI esht DRENIC po edhe AHMET DOBRUNA po edhe MUJ LUTANI



po mos te harrojna se 5 drenicak kan shkue në varrimin e aleksander rankoviqit në vitin 1984 ,po mos te harrojna se shum drenicak kan qen në tubimin e GAZIMESTANIT kur e pat organizue slloba


drenicen e dua aq sa e dua vetvehten po realitetin duhet me fol