Vargje nga autori Xhelal Ferizi

[lirik]

Titulli: Vargje Nga Poeti Lirik Xhelal Ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Atdhe
————
Autori xhelal ferizi
————–
atdhe ësht kur punohet me ndergjegje e përkushtim
atëdhe ësht kur bëhesh shpirtrisht njish me dhe
atdhe ësht loti i sinqerti i dhimbjes për vend tim
atdheu ësht ma e bukura fe
—————
atdhe ësht kur vdekjen e bën si me le
atdhe ësht kur vdes për atdhe e ringjallesh përsëri
e vdes prap e ringjallesh po të jet nevoja mbi dhe
atdhe ësht kur atdheun e quan dashuri
——————-
atdhe ësht kur sakrificë për te ndjehesh
atdheu ësht kur ri’vdes për te me mija her
atdhe ësht kur nga bukuria e tij dehesh
atdhe ësht kur e ndjenë se i yti ësht e i ti je përher
—————-
atdhe ësht kur ti ai bëhesh e ai ti
kur ndjeheni nji mish e gjak
kur dhimbjet e ndjenjat i keni nji
kur vdes duke e dashur në mbrojtje e prak
—————
atdhe ësht më e bukura dashuri shejtëria
atdhe ësht ushqimi ma shpirtërorë
atdhe nuk ësht demagogjija
e aktrimi me fjalë o të gjorë
———-
atdhe ësht vetëm puna veper
por jo vajtimi qyqarë
atdheu nuk ësht leckë as leter
puno për atdhe o shqiptarë
—————–
Autori xhelal ferizi
liriku shqiptarë kosovarë në mërgim me mallë të atdheut
————————-
lexoni lexues të nderuar
lexoni me koncentirm dhe vemendje secilin varg
të autorit nga kosova iliro dardano shqiptare
ndjehuni në varg
dhe tregoni shoqes shokut për vargjet
se ku mund të lexohen

mbani ndershmeri rrespekt drejtesi dhe konsideratë
nda j vargjeve shqiptare ju falenderoj per rrespektin
ne fund te fundit njerz jemi dhe rrespekti na mbanë gjallë
pa rrespekt e drejtesi jeta nuk
do te ekzistonte mbi dhe
-----------------------------
autori i lexuesve shqiptarë xhelal ferizi- liriku
rrespekt për lexuesit bashkattdhetarët e mi të dashur
shqiptarë motra dhe vllezer të nji gjaku vllezer shqiptarë
-------------------------------

[lirik]

Titulli: Vargje Nga Poeti Lirik Xhelal Ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Titulli: Vargje Nga Poeti Lirik Xhelal Ferizi
Sa shum të deshta atdhe
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''
Autori në mërgim xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''''''''
un sikur të isha vizatues
edhe krandet tua edhe fletët edhe gurët do ti pikturoja
sikur të isha aktrues
edhe qehret tuaja do ti emitoja

un sikur te isha mjeshter edhe degët e rremat tu do ti qendisja
un sikur te isha qiell edhe bukuritë tua ne figura do ti vargisja
do të të bëhesha zjarrë qe vlerat tua gjithmonë me nxe
do te bëhesha shpirtë me hy ne secilin gurë tendin e dhe

do te bëhesha shekull shprehës fjalor perkthyes për secilen tënde bukuri
do te bëhesha vet dashuri për tu shprehur mahnisht
do të isha bë sheqer gjithmonë i gatshem embël për tu shkri
per ty do të behesha si fjala si imagjinata per tu shprehur shprehurisht

dhe nuk jam i talentuar vizatues
as fjala e e menqurisë ma e zjarrtë
per ty u bë bëra pendë përshkrues
për të spjeguar ty kush je' do të bëhem shpirtë-art
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''''''
Autori në mërgim Xhelal Ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''

[lirik]

Titulli: Vargje Nga Poeti Lirik Xhelal Ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Titulli: Vargje Nga Poeti Lirik Xhelal Ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''
Kshtu e ka o zot kjo jetë-
''''''''''''''''''''''''''''
Autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
kshtu e ka o zot kjo jetë
kur nuk ka shpirtë të vërtetë
që ta' njeh t' drejten e zotit
që ta fshinë palcen e lotit
kur ty në faqe dnesshëm t'rrjedhë
nuk del kush për me ta mbledhë
në ndoj mindil a faculetë
me ta dhanë ndoj pik vullnet
'''''''''''''''''''
as me të ndalë me i fjalë të mirë
por me maskë dalin të pshtirë
sa mizerë e sa lanet
sa smirzi e hijanet
s'të kuptojnë as brengë as mallë
veq se dijnë me maskë me u tallë
porse atyre sa një bokë
kur ju bjen halli mbi kokë
sorollaten e rropaten
edhe i sheh si qyqet naten
ma nuk tallen veq dyllosen
shkrihen zverdhen sakatosen
edhe kerkojnë ndoj mbshtetje e fe
e kërkojnë ndoj diell me i nxe
'''''''''''''''''''
sillen pshtillen si bibana
tu u pendu pse i lindi nana
e kan egon porsi fmija
se ata s' dijnë se q' ësht burrnija
as nuk dijnë se q' ësht tipari
zemra e tyre s' ësht si ari
as si vlimi as si kullimi
nuk ka erë për kah njerzimi
por se e ka egon qyqare
nuk ka besë as fe shqiptare
''''''''''''''
se ajo jetë mbanë vetiake
nuk ësht gongje as zambake
as lulkuqe as karajfile
as nuk ka mirsi bilbile
as ndoj fjalë me embelsirë
as nuk mban qellim te mirë
por se vjedh ajo varg e rimë
e pshtrioset me cicrimë
me te huaj veshet lavdi
e luan rrolin si mirsi
por se ësht e mjerë një maskë
zemer skile e laraskë
qe zgerdhihet epervidhet
kund me fjalë as besë nuk lidhet
veq se din per me gerthitë
famen të huaj gjith m e e grabitë
se e ka lindë nana cinike
nuk ka vlerë as ndjenjë fisnike
'''''''''''''''''
ajo e don famen e huaj
e ka gjakun vnerë e ujë
nuk ka gjak te trandofilit
as kullimin si t' currilit
por se e turbullt esht vampire
nuk ka gjene gjevahire
''''''''''''''
a keni pa o vllezer e motra
kahdo shqip ju që u flet votra
se tash sa e sa shum vjet
del satan e del nalet
e mundohet me u lavdrue
me varg t' huej kush me u lulzue
dikush fryhet si bretkosa
dikush prenë shpotitë si kosa
dikush gjuan e sa legena
dikush myk po ka n' per krena
dikush gjuan fjalë mbi lirikun
e knaqë shkjaun edhe armikun
rus e grek edhe bullgarin
posht e qet gjithmonë shqiptarin
nuk ja don kund emrin t' vetit
se s 'ka zemer t' bereqettit
se gjeloz e ka falë zoti
tu e shpotitë gjith i shkon moti
mandej del porsi vampiri
me i far drapri e i far zingjiri
e mundohet porsi shkja
me lidhë shpirtra e me vra
e me pre koka me dije
veq pse pjellë ësht prej smirzije
del per gjah te lig me gjue
si sarhoshi tu u lavdrue
'''''''''''''''
farë e keqe prej zagari
që s' don dritë as varg shqiptari
veq pse e ka zemren rezile
veq pse e ka ndjenjen katile
edhe mohon kurr pa ja nda
thue se esht ndoj grek a shkja
ndoj andart a ndoj qetnik
e ma ka gjuhen llastik
që e terheqë si maskë lavire
me do fjalë që jan pështire
qe jan të zeza si katrani
del e pllet porsi satani
''''''''''''''''
thue se brirë po ka ne zemer
e nuk len shqiptarë me emer
pa e hudhë n' flakë e në zjarrë e qet
s' len krijues as s'len poet
pa u mundue poshtë me e qitë
epitet as ves pa i ngjitë
''''''''''''''''''''''
pa u lulzue me famë te ti
tu i vjedhë vargun si rrospi
''''''''
per pak lavd e per per pak jargë
tu i vjedhë rimë e tu i vjedhë varg
'''''''
e dheut t' shqipes as sa i lek
nuk do i qelte udhë as shtek
'''''''''
ju do t' m' thoni qka po shkruen
o poet kaq shum pse vuan
por ta dini se liriku
ka përvoja si qeliku
se jam rrahë e jam kalitë
shum e maskat i kam ditë
i kam pa se jan vampire
nuk kan ndjenjë as besë ilire
as nuk kan vlera shqiptare
jan bastarde e jan bizare
''''''''''''''''''
porse e kan pjellen t' mashtrimit
duan lavdinë jan pjellë e krimit
jan si skile si kunadhe
duken në skenë si famë e madhe
por se jan disa balona
tullumbaca në viset tona
që i shpon leht me i t' vogel ferrë
se ma kan plancin si derr
'''''''''''''''
edhe jartgt i kan t' lavdisë
porsi gjama e mjeranisë
ata jan pjella e mashtrimit
enden prore në udhë t' kerkimit
ku me gjetë dikun me pi
ndoj pikë famë a ndoj lakmi

edhe jasht kah rrijn përgjimit
disa specie jan t, mërgimit
jan do morra e do breshkana
vetlavdi i polli nana
''''''''''''
vdesin për lavd vdesin për famë

t'shesin token pllambë për pllambë
'''''''''''''
veq me u dalë dikund ai emer
se për art ata s'kan zemer
porse vdesin prej lakmije
e nuk kan as vlerë as dije
''''''''''''
se shum kush ktu do të bie n' prova
mbajeni n' mend se qka u tregova
ata jan do tullumbaca
jan do rriqna do kopjaca
do plagiat e puthadorë
që hanë turp e myk e horë
që as kurriz nuk kan as krye
e lakmia i ka ndersye
veq per fam e per at emer
por se shpirtë nuk kan as zemer
as per art e poezi
as per varg e krijimsi
'''''''''''''

jan sarhosha zemer lig
e kan gjakun plot intrigë
jan flliqarë e s' kan kaqik
t' shesin dheun për metelik
''''''''''''''''
a s -nuk njohin komb as fe
veq lavdi e lak mbi dhe
'''''''''''''''''
kurr njiher s 'flasin t' verteten
kurr si vlerë s e njohin jeten
dalin pllasin me varg t' huej
nanë shqipni ah sa po vuaj
se su gjet ndoj bi fisnike
me i ndegjue fjalët lirike
as ndoj djal as grua as burrrë
dhimbja io del vargut si gurrë
e po shtyrdhë ky dhimbje e gjak
se ndegjon i ri as plak
'''''''''''''''''

[lirik]

as bajraku as flamuri
se ma paskan zemren guri
'''''''''''
se nuk ka kund vesh ndjenjëtarë
thue se t gjith jan ba tregtarë
'''''''''''''''
e nuk ndjejn kund gurra e rrmore
thue se kohrat jan ba vorre
kur kaq shum vargu po vuan
kurka shum liriku shkruan
'''''''''''''
që po i shkruan penda e xhelalit
me i përcjellë po djal pas djalit
''''''''''
me ja lanë gjith amanetit
per me i dridhë po valtë e detit
se liriku e ka mirë
kur e gjveshë qdo maskë të pshtirë
'''''''''''
që don në lavd ajo me veshë
pa meritë për me u zgërdheshë
''''''''''''
jo qe besa lum zotnija
se sot shifet leht tradhtija
'''''''''''
edhe lavire maska e pshtirë
s mund të shitesh burrë i mirë
''''''''''
as mashtruues as madheshtorë
veq per lavd mjeran i gjorë
''''''''''''
mbani në m,end o fise t' mija
se do gjveshet kshtu i dit lavdija
e pa meritë ajo rruspi
që nuk njeh kund ndoj drejtsi
as nuk ka ndoj vlerë t'permendet
por djallzore gjithmonë endet

ku me e gjetë ndoj lavd me e pi
me vjedhë famë me vjedhë si djalli i zi
e mundohet me vjedhë rimë
pa pasë art në shpirtë ndoj grimë
''''''''''''''''''''
veqse drue se i dit lavdija
ka me i shembë viset e mia
'''''''''''''''
se nuk rrnohet pa meritë
ndoj punë dore kurr pa e qitë
veq me e marrë gjith vleren t' huej
endacak me vjet e muej
e shpotitë pastaj vlerëtarë
tjerë poet e vargatarë
''''''''''''''
edhe bjeri moh gjithmonë
ati flijuesit per dhe tonë
''''''''''''
veq pse e shtynë e mjerë zilia
per me i pshty vargjet e mia
'''''''''''''

po ku je moj qeveri
a ke gjak e bukuri
po si mundesh me durue
në zyrat tueja me u ngujue
padrejtesi kshtu gjith me pa
vargun shqip tuie dashtë me e tha
disa të zi me zemra qorre
qe po qelin gropa e vorre
e kan zili sa ujt e detit
me ja qit kurthat poetit
po a keni fmi e djepa
kur ushtojnë po male e shkrepa
prej atij vargut të lirikut
e po e shkelë thundra e armikut
e ju rrini në fotele
thue jan vargjet teveqele
''''''
e nuk lidhin porsi rreze
zemra e gjak n'për kohra e breze
''''''''''''''''''''''''
po a keni kund ndoj ind
cila tokë ju ju ka lindë
a thue keni ndoj damarë
a thue n' komb jeni shqiptarë
'''''''''''''''''''''
a thue gjallë jeni mbi dhe
a thue n' gjak dini me u nxe
'''''''''
a po i shihni padrejtesitë
e mbi dhe lajka e lakmitë
kah po turren shum tradhtarë
mbi poet e vargatarë
'''''''''''''''''''''
tridhjet vjet pse un me u shkelë
me me ndejt vargu n' pranga e tel
her e lidhi ai armiku
her e lidhi munafiku
'''''''''''''
her tradhtari e zhgjyragjija
her ai lavdi e zemerzija

a thue vallë ku esht shqipnija
'''''''''''''''
ku esht e lashta nanë etnike
ku ma ka zemren qelike
ku mi ka po emocionet
e drangojt edhe drangoonet
ku mi ka po gjeraqinat
ku mi ka ato martinat
embelsinë ku e ka te fikut
pse si del n 'mbrojtje lirikut
''''''''''''''
kur edhe t' vdekurit ndjejnë nder vorre
a mos kjo ka zemer qorre
e nuk ka ndjenja etnike
e mi perbuzë vargjet lirike
''''''''''''''''
veq pse un s' jam pasanik
nuk lufoj per metelik
''''''''''''''''''
mos o dhe a ke qeliza
kanga e vargu e kjanë puhiza
edhe ndjenjat m e emocione
s' jan provinca as zhargone
''''''''''''''''''
por se jen si mjaltë kombtare
e kan cakun n' dritë shqiptare
''''''''''''''''''
që përher ai zhgjyraniku
don me e i ndy porsi armiku
'''''''''''''''''
po ku rrin ti oj qeveri
e ju te artit demt e ri
'''''''''''''''''
ju studenta e ju pleq
e ju tjerë disa kryeneq
''''''''''''''''''
qe jeni msue mos me përfillë
kur këndon bilbili n' prillë
''''''''''''
kur i shtrohet qdo pranverë
e ju za s' nxjerrni për vlerë

që po shkelet pa mëshirë
nga mizore koha e pshtirë
'''''''''''''''''''
nga bastardi e nga zagari
nga ftyrziu e mercenari
''''''''''''''''''
se dollarë krejt nuk ësht jeta
e mos vdisni n' pare t' shkreta
''''''''''''
porse nxjerrni i lot për faqe
per kto vargje manushaqe
''''''''''''
që po shkelen nga vampiri
që po lidhen nga zingjiri
'''''''
që po qajnë e që po ndryhen
që përbalten e po fyhen

dielli don ai plast me ra
e gajsen grek e shkja
''''''''
edhe gajaset ai armiku
veq pse ju ai meteliku
s' ju la tjeter gjurmë as themer
me mbajtë shqip ndoj varg në zemer
veq vraponi mbas dollari
mbas mashtruesi e gospodari
'''''
a thue un jam tue gabue
ndoshta fort qe jam deshprue
prej keqbërsi e padrejtesie
e nuk jam ma varg urtsie
'''''''''''''
veq po ndezna ne flakë e zhare
e po gjuaj me fjalë batare
''''''''''''''
se ky vargu më del si rreze
po kerkon me nxe nder breze
porsi dielli i ati qielli
shqip tue rrjedhë kah fjala e filli
kur si drita rrezatare
u thrret liriku n' gjuhë shqiptare
''''''''''''''''
a thue gjallë jeni a jeni vdekë
n' shpirtë e gjak jeni stermekë
e u ka ra ndoj fe a- koma
kush kah meka e kush kah roma
por se syt s- kthehen kah dheu
ku u lind genci e skenderbeu-
''''''''''
edhe teuta e agroni
ku po qanë ky dhe e i joni
ku po qajnë po gurë e dhe
ku po qajn po kto tri fe
ku po qanë po mali e vrrija
ku po qanë kjo bukuria
edhe lulet e ajo besa
ku po qanë currili e vesa
''''''''''''''''
edhe gryka e albanikut
kah po i shkrinë vargu i lirikut
edhe m' rrini si t' stermekë
thue per t' gjallë po m' jeni vdekë
'''''''''''''''
hiq pa u drue se u bjen korija
kah po qajnë kto vargje t' mia
kah po thrrasin në gurë e dhe
kah po shkojnë si diell tue nxe

kah po thrrasin e alarmojnë
kam ne shqip me gjuhë po u ftojnë

po ju thrrasin e ju bertasin
kah po treten kah po ngasin
kah po u ftojnë per emocione
kah tregojn në maskë demone
''''''''''''''''
kah me gisht ju tregojnë djallin
kah pëlcasin gurë e zallin
me at rimë t' thekshme shqiptare
kah tregojnë mbi maskë tradhtare
''''''''''''''
kah tregojnë ku ka kori
kah tregojnë shteg për mirsi
''''''''''''
kah tregojnë kto porsi era
se si mbahet puna e ndera
''''''''''
kah tregojnë kto maskat t' pshtira
kah tregojn edhe caqet t' mira
''''''''''''
kah tregojn për do kermilla
kah po japin rreze e kshilla
'''''''''''''
kah tregojn për do uritha
ndër qenefe ku ka hitha
kahdo rriten në nevojtore
qe po shtrihen në tokë arbnore
që jan pjella e armikut
e kund vend s' po i lanë lirkut
''''''''''''
e shpotisin e emitojnë
varg e rimë gjith ja amohojnë
edhe e pshtyjn e shkelin prore
me do fjalë e punë djallzore
''''''''''''
prandaj shih mori etni
shih o komb e qeveri
kah po bëhet padrejtesi
''''''''''''
kah po e shtyjnë mohuest lirikun
kahdo vargut lot po i pikun
''''''''''''
se tradhtarë do në kambë jan que
e po duan për me u shumue
e ju rrini pa u shqetsue
'''''''''''''''
e nuk delni hov me u pre
loti i vargut po shkon rrke
se ju kurr at nuk po e ndjeni
kah me rimë po i ecë refreni
'''''''''''''''''
e gjëmojnë vargjet e mjera
e po qajnë tash vargu e vlera
kah po qanë e mjera rimë
her po shkrepë por si vetimë
her në kshillë e edukim
''''''''''''''
her në apel her në alarm
shqip tue nxitë me vlerë e t' tharm
'''''''''
por ju o kohra ma mohoni
po ma shkelni e sakatoni
'''''''''
e me kokë e disi kryeneqe
po ma shkelni si i punë t' keqe
''''''''''''
thuas e ky nuk thrret per vlera
thua se fjalët po i merr era
''''''''''''
veq kur filtet interesi
shum vrapojn andej kah vesi
edhe i shkelin rreze mirat
vargje e rimë kto tinguj lirat
''''''''''''
që ushtojnë por si ujvare
tue ligjrue me rimë shqiptare
''''''''''''''''''''''''''
e jue tue kenë nji farë vjeter
pse nuk nxjerni za as leter
pse gjithmonë kah e mjera pare
tu i perbuzë vargjet shqiptare
'''''''''''
kur ato rrshqasin damarit
porsi rrezja e diellit t' arit
'''''''''
droj se koha ka me u rrxue
zot i qiellit me u mallkue
''''''''''
se me i ra ju shklem ksaj rime
me za t' bukur kanarine
''''''''''
qe vjen qiellit përmbi dhe
me ua lidhë zemrat n' nji fe
''''''''''
porsi degë ku shtrijnë nder pipe
kahdo shtrihet toka shqipe
------------
Autori xhelal ferizi liriku i vargjeve te lira -qe ndjehet per perkrahjen e kombit t evet qe ndihet i vetmuar pa atdhe ne tokene huaj te vuajterisë e mergimit i tretur
vazhdon me pjesen e dytë te vargjeve shqiptare
me titull------------
Kshtu e ka o zot kjo jetë
---------------------------
vazhdon ne pjesen e dytë
lexoni dhe tregoni shoqes shokut
-----------------------
vargje te lira moderne lirike shqiptare te kohrave sot
-------------------
lexoni me dashuri e vemendje e edukim
ndikohuni ne emocionin tuaj shqiptarë te dashur
-----------------

[lirik]

Titulli: Vargje Nga Poeti Lirik Xhelal Ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Titulli: Vargje Nga Poeti Lirik Xhelal Ferizi
U NGATRROVA ME MATERIET
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Shkruar nga autori Xhelal Ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
me diellin që gjithmonë mirë e kam pasur u ngatrrova
dhe një ditë atij i hidhrueshëm i thash!
pse e nxenë ti tradhtarin ?
ndoshta ngutshem i thash gjaknxehtë veprova !
por dieli diell ësht
''''''''''''
më tha un nxejë se program nuk kam të veqant
rrezet nuk i kam menduar para se të dal tradhtija
butsisht më tha
mu duk sikur u nxitova
pa faj qenkam nevrikosë
dielli për të gjith qenka nda
un jam per rruzullin dritësia-
'''''''''''''''''''''''''''''
sa keq thash un
dënim nuk paska për tradhtarin
dhe prap disi nevrik u shtrëngova
e tokes i thash pse e mbanë
ti tradhtarin
'''''''''
pse i jep me pi ujë dhe gji për te ndanë
pse lisat tu nuk e varin
sa esa pyetje shtrova


'''''''''''
si duket toka
poashtu armë nuk kishte as qels fjale për kët shëmtuese dukuri
edhe ajo më tha ashtu u krijova
nuk më ka shkuar mendja kah koka
se duhet te mbaj dinak e tradhti
sa per tradhtarin qe do te ecë mbi mua nuk mendova
''''''''''
pastaj ne hidhrim me plot pezm
vrapova e i thash hanes
pse ti pse i jep dritë
pse i jep buzqeshje tradhtarit
dhe ma ktheu me gjuhë të rrezanes
se as ajo nuk e paska ditë

'''''''
por të gjith më than
edhe toka e me dhe
sikur ta dininim
për tradhatrin do të krijonim nji anë
ku vetem errsirat do të rrinin
por jo te rrinte me ne
''''''''''''''''''
mandej
do të kishim lanë
për tradhtarin disa nej
nej errsire të mëdhej
që ai dritë mos me zanë
dhe duke u nevrikosur vazhdova
me pyet oqean e det

''''''''''
perse ju e leni me u la tradhtarin
dhe m' than ata vet
nuk e lajmë ne bizarin
ate do e lanë një ditë
vetëm ferri i vet
'''''''''''
u grinda edhe me lumej
me ujë e me gurra
me bjeshk me lugje me vrrije
me fllad e me lule e me curra
''''''''''''''
të gjith i pyeta pse
përse i jepni aromë e qehre tradhtarit o ju fletë
përse mbi ty me ecë e len o dhe
përse i jepni jetë
'''''''''''
dhe than
ne jemi kështu siq jemi
krijue per keto detyra
po ju që njerz jeni
pse nuk gjeni menyra
me ndalë tradhtarin
'''''''''''
më pyeten përse pra s' po e ndaloni
un thash
nuk e di
--
pyetne plumbin pyetne barotin
përse rrin kot
pytne zotin
neper shekuj e mot
---
pse tradhtari
pse
nuk herret nga toka dot
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '
Autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[lirik]

--------------------------------------------------------------------------------

Po ku mbete moj amazonë
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''
kushtuar një mikeshe shqiptare-
nga mitrovica venndase e imja
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''
Autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
ku je tretë nga toka e jonë
po t' kërkoj kahdo me varg
si nji lule dikund larg
ylli i parë që del me dritë
kureshtarë ësht për me e ditë
se ku rrin e ku je tretë
mbas sa male e uj e det
ku je shkri atje nga mërzia
ku të vlon malli e dashuria
per atdhe e për kujtime
fol njiher vendasja ime
më thuaj pse male ke kalue
më thuej pse rrin tash tu u kujtue
a mos në mendë t' ka mbetë ndoj shije
a ndoj yllë kund bukurie
që ti e le dikurë në atdhe
në troje tua n' dritë tue nxe
më thuaj me vargje e me ngjyrë loti
si po t' shkon në dhe t' huaj moti
a mendon për të bukura vise
për at farë e tua fise
për të afërm e për diell jete
për ndoj degë e ndoj copë flete
varur në lisa ku bën hije
që rrin varë si art hejshije
e ja lmon zogut at sqep të arit
kur ai kndon me gjuhë t' shqiptarit
më thuaj oj vashë pse nuk ke valë
me vrull gzimi nxeht me dalë
me gaz ylli e qehre jete
me qeshë ëmbël si sherbete
me ju kthye me gaz lirisë
mu në troje të dardanisë
mu atje ku ësht mirsia
ku luftoj me gjak djelmnia
në ato fusha aq të gjera
si askund ku qeshë pranvera
më thuaj pse strukë je në ato hije
në t' huaja mote prej mërzie
rrin si akulli përmbi shtresa
e të vret malli e kujtesa
mbi dhe të huaj të shkojnë sa epoka
ktheu në atdhe te ato boka
te ato bjeshkë te ato lugina
ku gazamue je mbi ledina
kur vrapue ke persi era
si i larmi zog kur i vjen pranvera
ku ke qeshë me plot hare
ku ke shndritë si hanë e re

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''
Nga autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''''

[lirik]

Ibrahim Rugova engjulli í njerzisë
————–
Autori Xhelal Ferizi
————————–
I njerzisë je o pëllumb i gjith globit dashamirë
ishe kunder luftes e dhunes së gjakut me kob
ti je krah zogu i paqes që qiell e dhe i deshte të lirë
ti je ´lulja e mëshires e paqes mbi glob
————
askush si ti aq urt e but nuk foli
ti nuk ishe kurrë me gjaksorin e me kasapin
nga shpirti i paqes ty fjala gjithmonë të doli
për fjalen e lirë për lirinë e atdheut kurr nuk e ndale vrapin
—————–
mbi glob kahdo shkove solle të shejta rreze
damarëve të urtësisë ju dhe shpresa dashurie
shembull paqeje ke dhanë nder kombe në gjenerata e breze
që ata ti ken neper kombe frymzim maturije
———
ti ishe vet mbjellja e thelbit paqësorë në planet
lakmi ta kishte edhe karajfili e ulliri
sa i gjerë ishte shpirti yt si nji det
o yllë nder yje ma i miri
————-
pse ty për nobel paqeje nuk të kandiduan
se bota ësht treg me pazare
por ty shejtnorët në qiell të pagzuan
simbol i urtësisë planetare
—————–
Autori Xhelal Ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[lirik]

Ylli i urtësisë-
'''''''''''''''''''''''''''''
kushtuar te ndjerit president Ibrahim Rugoves
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''''''
Autori Xhelal Ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''
nëpër dashuritë qëllimbardha të ujvarave je
në dashuritë qëllim mira të luleve urtake
nëpër dashuritë e qetsive kahdo mbinë mbi dhe
si lulëkuqe e manushaqe e shpirtbardhat zambake
''''''''''''''''''''''''''''''
ma i urtë se ti nuk ishte as puhija në mal
ma i qetë se ti nuk ishte as lulja ndër saksia
si uji i kulluar i qetë në një pyllë shtrojere pa valë
të rrinte ideali i virgjër me dëshirë kah mirësia
'''''''''''''''''''''''''''
ty o i biri shqipes i paqes misionare
shpirti do të rrin ëngjëllsisht atje pranë te nënë tereza
ti e mahnite me urtsi gjithkah boten ndërkombtare
u bëre nji shembull si fitohet miq’sija nder breza
'''''''''''''''''''''''''''
por viktimë e kohes ishe e koha e egërsuar
ku turrej shkjau me dhëmb qakalli i uritur për mish
e bota si gjithmonë peshë për luftra e quar
prandaj nuk të kuptoj skilja e qakalli e ndoj tjeter bishë
'''''''''''''''''''''''''''''
dhe mbete i murosur o paqja e flijimit
mbete i murosur në mes të gjaksorve krimo muratorë
ti je tash në qiell simbol i shenjtërimit
engjujt e zoti ti lmojn’ mirësitë me dorë
'''''''''''''''''''''''''''''''
mbi dhe rrallë kishte si mirësija e jote
si me sazhi yt qiellorë e human
por thika e pushka e plumbi i kësaj bote
paqen e shkelin se ka shum satan
'''''''''''''''''''''''''
e mos u brengos se vet drita e yjve
ka me ti qelë paqet në qiell me i shpalosë
se atje nuk mbrrinë i gjaksorve qels i djaj’ dryjve
kahdo idealet me ti lanë murosë
''''''''''''''''''''''''''''
se atje ëngjujt me shum dekorata
punen në qiell ty kan me ta lavdërue
kan me të dhanë yjet e hana dhurata
për punën në vepër t’ përjetshme lulzue
''''''''''''''''''''''''''''''''
Aautori Xhelal Ferizi

'''''''''''''''''''''''''''''''''

[lirik]

————————–
Nga autori në mërgim
Xhelal Ferizi
—————————
Cicërimë paqsore
'''''''''''''''''''''''''''
Kushtuar njeriutt e paqes Ibrahim Rugoves
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''


pse nuk flisni e ju o shekuj me cicërimë
bëhuni të gjith gojtarë bilbila
secili me këngë paqësore e me rimë
dëshmoni edhe ju paqësorë karajfila
——————
flisni ju të gjith o ëngjjuj sot
për ndjenjë’artin paqësorë mbi dhe ma magjik
kujtoni përmallshëm me kohore lot
nji njeri paqsorë qiellorik
————–
ai ishte ëmbëlsori mbi qiell e mbi dhe
simboli ma i dashur i urtësisë
ai ishte mirësia për kombe e për fe
busollë dielli për paqen e njerzisë
————-
ai qeshte aq ëmbël për paqen shejtërore
ai qeshte si lule i pa djallzuar
ai qeshte ëmbël si lulet arbnore
ai paqet i donte lulzuar
'''''''''''''''''
ai nuk i donte ofshamat e britmat llahtare
ai do të flijohej për fëmi e djepa
as dhunen nuk e donte të eger barbare
nuk donte vajtim qyqesh mbi qatija e shkrepa
————–
ai nuk donte qe të derdhej gjaku njerzorë
vyrtyt e kishte paqen e qetsinë
ai ishte i shejtë ishte yllë arbërorë
mahniti mbi dhe njerzinë
—————————–
Nga autori Xhelal Ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[lirik]

Loti mbi gurë
'''''''''''''''''''''''''''''''''
shkruan xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
fola njiher me nji gurë,
sa i heshtur që ishte
kur heshtja e ti me dha spjegim
ma shum se shekujt
ia dhash lotin e shekujt e ndjenjave
rrudhave të ballit duke ecur
e koha
shkruajti aq shum nga ai lot
deri sa e shëndrruan në lot të pergjakur
dhe e quejten loti i përgjakur mbi gurë
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''''''
Autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[lirik]

Lakmija e poetit
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Shkruan xhelal ferizi autori në mërgim
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''''''
nëpër të gjitha egot,dhe të gjitha majat,shterrë
kudo që gjenë shprehje nëpër nektare
as detet nuk i len me u,shtu duke thith me pend

deri në qiell shpon e thell në shekuj therrë
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''''''''''''''''''''''''
nëpër qdo fryt të qenjeve,nxjerrë e kërkon mendë
mandej i thithë lulet ,as lum s ' len me ecë
pa e ndalë me e pi,nëpër valë të bardhë
kahdo që ndoj shekull,kah dera ti ecë
e kërkon me sy në thumb për ti ardhë
poeti hidhet gjithkah nëpër vrape
turr me nxanë ndoj udhë, turr me nxanë,ndoj shprehje
turret përmbi fllad përmbas ngrice e vape
derisa ajo penda ti kerkon ndoj prehje
poeti esht uri që e perthithë nektarin
nuk len mot as shekull pa e perthithë në ngjyrë
ai e lmon me pendë lule fletë e barin
ai vetes i jep etje e pendes qdo detyrë
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''''''''''''''''
Xhelal ferizi autori në mërgim
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''''''''''''''

[lirik]

Pajtohuni kolos
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Nga autori në mërgim xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''
pajtohuni kolos të mendimit
ja un po hy ndër mjet
pajtohuni ju dy gjenial të shkrimit
po e marr ngjyren sa nji det
për format në mes tuaj të pajtimit
po e marr edhe diellin vet
po e marr edhe shkencen e hollë
edhe teoritë fetare
po e marr secilin shekull qe ju ta keni pran mendjehollë
po e marr edhe mbarë shqipërinë etnike shqiptare
dhimbjet po i marr arbrore
e fjalet gjithkah magjike
lotet eshipqeris etnike
e vuajtjet e sdaj kohore
flsim pa anime
grupore klanore fetare
nuk po e marr mollë sherrin
sherrin fetaro mollë
as te pushtuesve ferrin
që na e mbollen nder ne si shkollë
pajtohuni s e jeni shqiptarë
pajtohuni per hirë te lirisë
mos i leni hamendjet varë
as hutimet e ndara të etnisë
nëse ju pajtoheni dasëm do të ket shqipnia
un do të jem valltari
do të gzohet gjuha shqipe dituria
do të gëzohet kahdo shqiptari
nuk u dasht ju kolos të dy bij të shqiponjes me dy krena
nuk u dasht në kët kohë ndërgjegjet specifike me i bre
u dasht të jeni që të dy si bedena
kala për komb e jo për të importuarat fe
ju e dini se rrënjët fetare në ndergjegje
kan hy nëpër labirinte të thella
shpirti shqiptarë përpëlitet kërkon dalje e shtegje
nga këto të huaja të rrënjosura të mbjella
dhe shpirti ësht tash brumi i vetëdijeve e bindjeve të thella
si pushtet ësht rrënjosur ky tash në secilen logjikë
që e soll i huaji
i pa shterrur si lumi rrjedhë e zbrazet në etikë
luhatet andej këndej
vuan shqiptari
neper nyje shekullore me nej
ndërgjegja ësht kanari
mëshirë nuk i vjen asnji pikë
u bë rob tash fetari
të huaja kthetra ma nuk e lshojnë
matet e qmatet nëpër vuajtje ma bindje
kahja e quajtur fe ne etikë
percaktim tash anim- rob në secilen fe te importuar ësht shqiptari
nëse njiher hapet dera e ndergjegjes
dhe hyn teoria fetare
rrënjët nguliten dhe ndahen kufijt e megjes
kështu u prangos edhe etnija shqiptare
veshtirë ësht me nji të terhequr litari
te zgjidhet nyja
ajo ka mbi ne shpirtra si bari
aty esht lidhur ndryja
te nxjerret tash nga vetedija
nuk mundet krufar magjistari
secili ka mbetë tash në rrënjët e huaja te tija i pa ndrequr
në të huaja të mbjella teori ka mbetë rob shqipnija
por q ti bësh dhëmb nuk ësht feja që të nxjerret me dana dentiste
gabuat që të dy që keni hy në ato sfera
ju jeni shkelqimi i shkences analiste
pajtohuni ju rritë ju ndera
pajtohuni jo për hirë te kombit jo për hirë të ndonjë feje
as për hirë të ndonje klani
pajtohuni dhe largohuni tash sa ma shum ksajë zeje
kthehuni te i pari iliriani--
kadare i madh e ti qosje akademik
pajtohuni për hirë të atdheut
dhe vazhdoni punen si vlla e si mik
pajtohuni o sternipa t' skenderbeut
në këmbë o bura qohuni
e mbarë ku do ësht shqipnia
afrohuni afrohuni
të pajtohet të pajtohet gjeniale dija
pajtohuni
kët madheshti e kërkon etnike shqipëria
pajtohuni thrrasin malet
luginat fushat karajfilat
ju thrrasin arti e festivalet
ju thrrasin poet e bilbilat
ku të doni pajtohuni
ne shkodër në prishtinë në tiranë
ne festen e pavarsisë gëzohuni
se bashku për lirinë në dardanë
pajtohuni se ju thrrasin qështjet madhore
fyerjen tërhiqe kadare

'''''''''''''''''''''''''''''''
se fyrja vret tipare
pajtohuni s e jeni dy yje arbrore
jeni dy kombi mbi dhe
pajtohuni për hirë te etnisë arbrore
per hirë të samiut e naimit
për hirë të fishtes madhështorë
për hirë të pashko vasës e të ti kushtrimit
për hirë te teutes e të agronit mbreter ilir me kurorë
pajtohuni se ket e kekrojn yjet e qiellorisë
shtrini si burrat shqiptarë dorë
ju të dy udhë rrëfyes të letërsisë
si dy yje pran nji hane
dy bij te etnike shqiperisë
të veprave madhore e romane
pajtohuni për hirë të mirsisë
''''''''''''''''''
per hirë te nxitjeve humane
---
madheshtore do te ishte kjo madhështi
akt i madh o kolos
mos rrini ashtu në ngushtësi
shpirtin ta keni të gjerë si kosmos
ne aktin tuaj do te kishte simbol
pajtimi do të simbolizoj edhe në fe
në qiell do te mbetej kjo ikonë si shkrolë
pajtimi ma i famshëm mbi dhe
se tri fe shqiptare kombin e kan idol
dhe bija jan të shqipërisë mbi dhe
prandaj pajtohuni i gjith kombi ka dëshirë
pajtohuni se duan vet vargjet shqiptare
ne nji takim madheshtorë në shqipërinë e lirë
le te tubohet elita kombtare
dhe të jem aty edhe un në shpirtin e ndërmjetsimit
le te vijn edhe kuadra shtetrorë
ju jeni simbole të kultures e shkrimit
shtrëngohuni shqip të bashkuar me dorë
festë do të ket e mbarë shqiperia
e vallet me tupana
sa gezueshëm etnikja do të vlonte dashurija
e në lojrat malsore valle me tagana
ejani pra mos rrini në mëri
të bluani secili zjarrë në kokë
le ta sheh gjith bota se shqiptarët në dashuri
si vllezer do të rrijnë e miq e shokë
pajtohuni pajtohuni kolosa krijues
kjo simbolizon qetsim
dhe ulen edhe gjakrat sepse shum e shum shkrues
nga feja dolen në fyerje e ngatrrim
dhe kjo e dhe ma gjerë kuptim ka
pse ju te dy duhet pajtuar
per veq se jeni nji gjak e nji vlla
edhe per të tjera fe simbolizoni qetsim të edukuar
prandaj mos rrini indiferent ndaj kësaj ftese
që u bëri lirik xhelal ferizi
kur të dy ju shqiptarë të nje gjaku e nji bese
do të kuptoni o të uruar
se ne pajtim tuaj porsi kokrra orizi
vijn me mija njerz për të ju bekuar
un nuk shoh ktu ndonjë të keqe
pse të mos pajtohen kta dijetarë
nuk shoh arsye për vazhdimsi kryeneqe
secili me sedren e vrarë
se kurr për te huajen nuk duhet ngatrruar
fati ynë ishte tragjika
ne na kan vulosur e na kan shartuar
le të flet ndergjegjja e etika
prandaj ndihmoni në kët mision o burra
të gjith profesor e shtetarë
se shqipnija ka potencial porsi gurra
ndihmoni në kët simbolikë o shqiptarë
kta dy duhet pajtuar që të ulen gjakrat
dhe sherret e ndezuara për fe
të mos ngacmohen ma të mos hyhet kah lakrat
askush ne kto fara qe kan mbi - mbi dhe
pse fort qe besa kto jan komplikime
ne fund nuk ju delet as ne krye
ma mirë shqiptart të jen të prirur për tjera shkrime
se në fe si vllezer me u thye
per hesape të huaja që neper shekuj
edhe guri na ka qa nga i tyre dhunimi
sa shum me urrejtje e amanete te dhimshme kan vdekur
nga kto fe
e ne tash po bëhemi mbrojtës të tyre përkushtimi
kur dihet mirë se sa nanat me foshnje nga muret kan ra
kalave mbi pezhgve te pervluara e gremina
femra shqiptare ilire me foshnjen në gji e nënat duke qa
deri ne qiell ka shkuar bertima
sa zemrat latini shqiptare latini e greku i kan tha
e turku ka ra mbi moral tonë mbi ne me ordi e orgji
turku e greku e shkjau mbi ne me aktin ma mizorin
mbi ne kan bë shekullore kerdi
ku femrat kan ra mbi greminë
pra secila fe e ka dhunuar arbnorin
dhe ka ardhë shqipninë me e lidhë si robinë
edhe shkja heleni bullgari
dhunuana kan edhe kto fe
nder shekuj ka kja shqiptari
në dhunë e kulte mbi dhe
pajtohuni pra tash per hirë te gjakut shqip
e jo për simbol ndoj simbol te huaj
të msyni ju vllau në vlla
per hirë te arsimit e kombit me pendë po ju shkruaj
shekulli ju fton ne pajtim me ra
pajtohuni mos hyni ne sherre per fe
shqip si nji diell me nxe
per hirë te dheut te parve
per hrië te librit e diturisë
per hirë te deshires se shqiptarve
pajtohuni te bijte e etnike shqipërisë-
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Autori xhelal ferizi në mërgim
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''
DESHTA TE POTENCOJ TE THEKSOJ S E PAJTIMI I KADARESë DHE QOSJES
Të DY--
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Njerz të mëdhej te pendes shqiptare-- do te paraqiste qetsim--- dhe simbolizim te madh dhe kulturë qytetrim dhe akt madhorë---opinionin tonë ---kjo do te ndikonte shum mirë dhe do te ishte nji akt madhorë
si ideatorë i ksaj iniciative dhe iniciatorë-- do te kisha deshirë të marr pjesë në at pajtim ---apo kuvend pajtimi te akademikve shqiptarë---
ku me sy të shihja përqafimin e tyre ---kjo do të na gëzonte të gjith shqiptarve---
dhe do t ë paraqiste akt madhështorë ---dhe do të tregeonte para bote se si dijn shqiptart të jen madhështorë- sternipt e skenderbegut---
kjo do te kishte edhe anët pozitive në popul---l prandaj thrras akademikt shqiptarë ti bashkangjiten ksaj nisme kti aksioni me qëlllim të madh-pajtues kombtarë
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''''''''
Autori i vargjeve shqiptare xhelal ferizi në mërgim
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[lirik]

Të përkulem shqipëri etnike
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '
xhelal ferizi autori në mërgim
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''
përkulem para maleve tua qerdhe shqiponjash me plot shejtëri
përkulem para olympeve tua maja e pllaja madhështore
përkulem o nënë etnike përkulem me plot përvuajtëri
të dua aq shum sa nuk gjejë sasi shprehjesh në hapsirat kohore
'''''''''''''''''''''''''''''''''
un marr secilin mikro dhe tëndin secilin mikro'zallë e gurë
nëpër të gjitha rrudhat e indeve të mia i jetësoj
shpirtrimin tim ta jap për flijime e faqet i mbështes në flamur
të përkulem nënë e dashur të përkulem etnikja ime oh sa të adhuroj
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Autorë xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' l---i---r---i---k---u---

[lirik]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi
Eh ti më thuaj oj era e malit
---------------------------

Autori xhelal ferizi

------
eh ti më thuaj o era e malit
ku ësht sot penda e xhelalit
ku ësht penda e lirikut
qe sa vite prej armikut
ndejt rrethue e ju mor fjala
mos me ecë si lumi e vala
mos me rrjedhë mos me ligjrue
shqip si zog mos me cicrue
ja pat ndalë zërin sllaviani
mercenari edhe dushmani
nuk e lan kund me shpërnda
dritë lirike e as me kja
me vajtue as shqip me qeshë
në ndoj festë ajo me u veshë
as me dalë kund mbi ndoj binë
por ma mbajten si robinë
tridhjet vjet në errsirë ma mbshtollen
tridhjet ja ndalen shkollen
tridhjet vjet ma kan mohue
tridhjet vjet se lan me kndue
tridhjet vjet hasmi i shqiptarit
ma ndaloi penden e arit
tue ndry n'burgje e në zingjirë
nuk ja lan fjalen e lirë
e sot me u derdhë siq derdhet deti
nuk po e len tash hijaneti
zemërziu e blozagjia
as klanori e dilingjija
krahinori e vese' sëmuri
m'ja kan ndry fjalën në guri
edhe pse kjajnë hana e dielli
edhe pse pranvera e prilli
edhe stinë shum argjentare
po e kërkojnë me gjamë shqiptare
por se sot s' po ka shqipni
veq klanorë e fajdegji
as për shqipe kush nuk qanë
as s' përfillë kush diell as hanë
as nuk ka zemer as mendë
as nuk ndjejnë për fjalë e pendë
veq për të s'mura xhelozi
për grupime e për orgji
me pasë venë me pasë liker
kush nuk kjanë për karakter
as për fjalen atdhetare
as për rimë n' vargje shqiptare
as për penden e lirikut
ma vleft ka fjala e armikut
e ndoj huti e ndoj kodoshi
batakqiu a ndoj sarhoshi
e ndoj zhgjyri në rruspihane
se kjo penda feriziane
se tash keq na zu mallkimi
dual kamata e përfitimi
doli hilja e interesi
nuk të thot kush mirmëngjesi
pa e pa ftyren e dollarit
pa u zgerdhi me ves t' tradhtarit
e jan sëmurë zemrat shqiptare
jan ngushtue jan ba tinzare
e nuk duken ma arbnore
veq provinca e krahinore
e gajaset biznesmeni
e mbi fron duket legeni
lart ka hypë taksa e mashtrimi
fjalë po mbanë degjenerimi
e ka fjalen edhe rruspija
u'vyshk etnike shqipërija
i vdiq fjala e burrnija
i vdiq nami u kurthue
ka nisë burri me u bë grue
nuk i vlon si dikurë gjaku
nuk i mbet besë as mustaku
nuk i mbet kund fjala vulë
as sa i kashtel kund me u ngulë
as sa i fije sa do e hollë
thue se qyqja ate e poll
e jo e lashta gjeraqina
prandaj qajnë tash moti e stina
edhe penda e lirikut
se tash loja e metelikut
e ka shtrue për dhe shqipninë
aj s' ësht ma gjeraqinë
ajo s'ësht ma tash bujare
ta shet mundin për dy pare
nuk njeh vargjet atdhetare

ka disa që shesin atdhe
e kan paren kult e fe
s' ka vyrtyt ma kastriot
sot paraja i rrin si zot
edhe i kjajnë zallina e deti
sot ma i ligu bëhet mbreti
quhet mbret ai mbrenda nate
rrin mbi fe e tarikate
rrin mbi post e rrin mbi shtet
dje rrogtarë sot bëhet mbret
veq pse i vjen koha bizare
i sjell kuroren fitimtare
edhe e bën ma trimin t' logut
por ky pjellë e demagogut
ësht e tjeter s' ka vyrtyt
veq një maskë e do gjak t' ndytë
prandaj penda ime sot
ma shum lshon kjo gjamë e lot
se rrethue ësht përsëri
me klanorë e tarikgji
kush m' ja din ksajë dhimbje e hallin
se kjo qanë për dheun e zallin
se kjo qanë e don me nxe
për tokë t' parve e për atdhe
-------
Nga autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''

[lirik]

Titulli: Vargje Nga Poeti Lirik Xhelal Ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Shtrydhjet kohes
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
un ty të kam shtrydhë deri sa ti qite gjak
pse nuk flet oj e pa gojë
që më shkele ne rriskun tim pa hak
e vargun ma bëre plojë
'''''''''''''
Penda ty të akuzon
ti je nji kurthë e keqe
lojrat i thurë me demon
e diellit shum'her i bën leqe
''''''''''''''''''''''
ti je pjellë e quditshme shum her e pamëshirë
kontraste që sjell' mizore
sa fjalen e ke vra të lirë
kur flitej në stinet kohore
''''''''''''''''
ti je edhe antagoniste
ti shtrydhesh por kur duhet nuk flet
ti je edhe idealiste
ti lulet nga i her i vret
'''''''''''
kur duhet nuk e shmangë greminen
abusrde je nganjiher
vargun i shkelë e rimen
poetin e len të mjerë
''''''''''''''''''
dënimet i ke te gjata
edhe yjet i pshtynë ne dritë
ti sjellë absurde situata
t' pafajshëm në kurtha ke qitë
'''''''''''''''
ke ba edhe mbret pa merita
ke vra gjeni pa faj
ke thurë per menquritë prita
ke lënë sa dijet ne vaj
'''''''''''''''''''
Autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''