Enver Hoxha

[hasanmehmeti]

Symbylluri shkruan:

Lavdi Jetes dhe Vepres se me te madhit Shqipetar te Historis Njerezore

Kryeprofetit

Enver Hoxha

Wallahi tu paskan mbyllur syte me te vertete . Hapi ore syte se rritet Horizonti i Dijes .

Mos harro se

Nuk eshte Smuj Veq rate me nejt .

Lus Zotin te Hapen syte e Zemres dhe te Ballit .

me te mira

Hasani

[Symbyllur]

Armatën e Nishit O, djemtë e Kosovës
E kishit në shpinë Nënat, qysh u qanë?
Përballë U.D.B-në Kur u mori plumbi,
Në zëmër lirinë Kush u ndodhej pranë?

Amanet baltë e Kosovës
Amanet po të lë djalin
Ma mori plumb' i mizorit
Nëna s'di ku e ka varrin.

(Fragmente nga një këngë popullore e Shqipërisë së jugut, e kënduar, pas ngjarjeve të 1981-shit, në Kosovë).

Marrim akuzën e parë: Enver Hoxha sipas patriotëve të 1990-es, e ka shitur Kosovën. .Do tju shtrojmë atyre një pyetje: Meqë sipas tyre, Enver Hoxha na e paska shitur Kosovën, ata si patriotë që janë duhet ti shkojnë çështjes deri në fund dhe ti sqarojnë shqiptarët dhe për një çështje tjetër. Enver Hoxha që e shiti Kosovën, kur e kishte blerë, sa e kishte blerë dhe kush ishte noteri? Keshtu ndihmohet me shume kombi. Perseri me llogjiken e tyre. Meqe Enver Hoxha e shiti Kosoven, meqe Kosova sipas tyre na qenka mall, atehere perse pushtetaret e sotem patriote dhe nacionaliste shqiptare, nuk e blejne perseri ate? Ata te gjithe deklarojne se kane miq te fuqishem dhe shume te pasur si Ameriken, Angline apo Francen etj.
E para: Enver Hoxha, nuk kishte mundesi, qofte me 1944 apo qofte me 1945, as ta shiste dhe as ta blinte Kosoven, siç pretendojne sot njerez qe ose nuk kane lexuar gje nga historia, ose mbajne kete qendrim per interesa pushtetore apo interesa te tjera qe ata i dine me mire. Sepse Enver Hoxha nuk ishte tregetar ne ate kohe, po partizan qe kishte dale malit per te çliruar vendin. Historikisht trojet shqiptare kane qene coptuar nga fuqite e medha europiane dhe boterore per interesa te tyre pragmatiste apo zonash influence. Ja shkurtimisht kronologjia historike e ketij copetimi.
1978-Kongresi i Berlinit vendosi coptimin e trojeve shqiptare, qe ishin akoma nen sundimin e Perandorise Turke. Flota nderkombetare e fuqive te medha ne brigjet e Ulqinit, u kujdes qe Mali i Zi te merrte pronat qe i ishin falur.
1913-Konferenca e ambasadoreve ne Londer, vendosi perfundimisht, te lere jashte shtetit te ri shqiptar, gjysmen e trojeve te tij. Komisioni ndekombetar i kufijve u caktua per ekzekutimin e ketij vendimi.
1919-Konferenca e Versajes la ne fuqi vendimin e Londres. Disa personalitete politike dhe shoqërore shqiptare, coptimin e trojeve shqiptare dhe përkrahjen e Sërbisë e lidhin vetëm me Rusinë. Që Rusia ka qënë aleate e sllavëve të jugut, kjo nuk diskutohet. Por nuk ka qënë vetëm ajo. Këtyre personaliteteve, do tju kujtojmë vetëm nje detaj nga konferenca e Versajës e vitit 1919. Po të lexojnë arkivat e kësaj konference, do të shikojnë se frymëzuesi dhe inspiruesi i krijimit të mbretërisë sërbo-kroato-sllovene, që në 1927, u quajt Jugosllavi, ishte nje francez. Kryeministri i Frances, i quajturi Zhorzh Klemanso, i mbiquajtur Tigri. Eshtë ky Klemanso, që me shaka, Sërbinë e quante "Çakalli i fitoreve tona". Dhe ne kompensim të kësaj, në Beograd, dhe sot e kësaj dite, ekziston nje përmendore që ka këtë epitaf: "Ne e duam Francën, sepse dhe ajo na do ne".
1945-Konferenca e Jaltes, krijoi harten e re te Europes pas shkaterrimit te fashizmit. Gjysma e trojeve shqiptare, mbeti perseri nen Jugosllavi. Per ata qe e njohin sadopak historine, e dine se Jugosllavine e deri 1990-tes e ndertuan tre fuqite e medha ne Jalte. Emrat e burrave te ketyre tre shteteve jane gjithsesi te njohur. Franklin Delano Ruzvelt-President i Amerikes. Josif Visarionoviç Stalin- Udheheqes i Bashkimit Sovjetik dhe Winston Çurçill-Kryeminister e Britanise se madhe. Ne keto kushte Enver Hoxhes, udheheqes i nje vendi te panjohur ne arenen nderkombetare,te vogel dhe te shkaterruar plotesisht nga lufta, i mbeti vetem nje rruge. Besimi se komunizmi e socializmi do ta zgjidhte kete padrejtesi historike dhe ruajtja e forcimi i pavarsise se Shqiperise ekzistuese. Mosbesimi i Enver Hoxhes, ndaj fuqive Perendimore, per te cilat flitet shume sot, ishte i sakte dhe i bazuar. Kishin qene keto fuqi qe i kishin coptuar trojet shqiptare. Ishin perseri keto fuqi qe mbështetën jugosllavet gjate luftes se dyte boterore. Ata qe e njohin historine e dine mire nje gje te tille. Por do perpiqemi te freskojme kujtesen e "analisteve" te pluralizmit dhe te sqarojme shqiptaret e thjeshte. Qysh ne muajin qershor 1943, Vinston Çurçilli, vendosi te dergoje prane Titos, nje mision ushtarak, te kryesuar nga nje deputet konservator dhe gjeneral, i quajtur, Fitzroy McLea Pas raportit te derguar nga misioni ushtarak, ai pa nguruar vendosi ta mbroje deri ne fund Titon dhe te mos u jape asnje perkrahje çetnikeve te Drazha Mihajlloviçit. Ne shenje simbolike te kesaj, vendosi te dergoje prane Titos, djalin e tij, te quajturin, Randolf Çurçill. Le tu bëjmë një pyetje, politikanëve dhe analistëve shqiptarë të sotëm: Si e spiegoni ju zotërinj, një gjë të tillë?. Si e
spiegoni që Anglia antikomuniste, gjatë luftës së dytë botërore në Jugosllavi, u lidh dhe mbështeti, jo antikomunistët, por Ushtrinë Nacional-Çlirimtare jugosllave, që drejtohej nga komunistët?. Ja dhe nje pyetje tjetër: Gjatë luftës së dytë botërore, në Angli, u strehuan një sëre monarkësh dhe qeverish që ikën nga shtete të ndryshme të Evropës. Midis tyre, ishin, qeveria poloneze në mërgim, mbreti i Jugosllavisë, Peter dhe qeveria e tij e kryesuar nga Subashiçi, francezet të kryesuar nga De Goli dhe Mbreti i Shqipërisë Ahmet Zogu. Eshtë nje fakt historik, se të gjitha këto qeveri në mërgim, anglezët i njohen. Me një përjashtim. Ata asnjëherë nuk e njohën, zyrtarisht, mbretin e Shqipërisë, Ahmet Zogun. Si e spiegoni ju zotërinj politikanë një gjë të tillë? Përsëri, personalitete te ndryshme shqiptare, kur flasin sot për qëndrimin që ështe mbajtur ndaj shqiptarëve gjatë 45-vjetëve të kaluara, e lidhin këtë me komunizmin si ideologji, veçanerisht me komunizmin rus. Eshtë i padiskutueshem roli i Bashkimit Sovjetik, ne mbrojtjen e Jugosllavisë. Gorbaçovi, në viziten që bëri në Beograd, më 1986, deklaroi se me sërbet kemi të njejtat gene. Por nuk është vetëm kjo. Për 45-vjet me radhë, Jugosllavia ishte e perkedhelura e Amerikës, e Anglisë, e Francës etj. Dhe njerëz të tillë, thonë se Perëndimi, nuk arriti të kuptojë masakrën që bëhej në Kosovë. Pallavra diletantësh politikë dhe servilësh anglo-franko-amerikanë. Evropa Perëndimore dhe Amerika, të gjitha i dinin mirë. C.I.A. amerikane, Dëziem Byroja franceze dhe Inteligjens Servisi anglez, të gjitha i dinin, të gjitha i kuptonin. Ata ishin te informuar në detaje se çfarë shtypje ushtrohej mbi shqiptarët ne ish-Jugosllavi, se çfarë masakre ushtrohej ndaj tyre. Por politika e shteteve që u përkisnin, me ndërgjegje e bënte veshin shurdhër. Për një arësye shumë të thjeshtë, për çdo shqiptar. Qëndrimi i tyre ndaj shqiptarëve ka qëne dhe është një qëndrim racist, përbuzës, përçmues. Në themel të padrejtësive shekullore ndaj shqiptarëve, nuk qëndron, ideologjia komuniste e lindur ne Gjermani, dhe e triumfuar ne Rusi, siç e trajtojnë politikanë dhe personalitete të ndryshme shqiptare. Përkundrazi, ne themel të kësaj padrejtësie, ka qëndruar dhe qëndron, mentaliteti racist, fyes dhe përbuzës, i të mëdhenjëve te Evropës dhe botës, amerikanë, rusë, francezë apo anglezë. Ky mentalitet, nuk e pranon krenarinë e popujve të vegjël, e vëndeve të vogla.

[Symbyllur]

Mosbesimi i Enver Hoxhes, ndaj fuqive të mëdha, behet me i sakte sot, kur qeveritaret shqiptare, thone se Fuqite e medha e duan Shqiperine dhe e përkrahin çështjen kombëtare të tyre. Dhe sot mbështetja e tyre ndaj kombit shqiptar, kufizohet deri ne plotesimin e lirive dhe te drejtave qytetare te shqiptareve. Coptimi ne menyre demokratike i trojeve shqiptare ne kater shtete, verteton me se miri, saktesine e mosbesimit te tij ndaj fuqive Perendimore dhe fallsitetin e dashurise "demokratike" te qeveritareve dhe partiakeve te sotem te Shqiperise. Kete qendrim te fuqive te medha ndaj trojeve shqiptare, detyrohet ta pohoje, natyrisht per interesa te veta dhe Lidhja e Historianeve te Kosoves, e cila per tu distancuar nga libri i Hakif Bajramit "Tragjedia e Tivarit", midis te tjerash detyrohet te pohoje se "Lypset studjuar nga themeli politika e Anglise ndaj çeshtjes ballkanike dhe shqiptare, per te dale ne perfundim nese ajo ishte perkrahese e bashkimit te Kosoves me Shqiperine. Veç kesaj, zgjidhja e bashkimit te popullit shqiptar dhe trojeve te veta, brenda nje shteti, nuk varej vetem nga konferenca e Bujanit..........veçse nga faktoret e jashtem dhe te brendeshem si dhe raporti i tyre i forcave" (Rilindja 4-Qershor 1994). Kete kumtese e kane nenshkruar nje sere historianesh duke filluar qe nga Zekeria Cana e duke mbaruar tek Tahir Abdyli. Po keshtu nje prej historianeve me te njohur te Shqiperise, Paskal Milo, pas studimit te arkivave te Moskes, pohon se "....Enver Hoxha, nuk kishte si ta shiste Kosoven dhe sikur te donte. Nga ana tjeter ai as mund ta mbante ose ta merrte ate sepse fuqite e medha sapo e kishin ndertuar Jugosllavine (Jalte 1945) dhe nuk mund te lejonin kurrsesi nje ndarje te re te kufinjeve. Pra te pretendosh sot se ai e ka shitur Kosoven me 1945, eshte nje budallallek" (Rilindja 10-Maj 1994 faqe 6)
Por dhe shpresa e tij mbi socializmin si çeles per zgjidhjen e çeshtjes kombetare, zgjati deri ne 1948-kur ai e pa qarte se shovinistet serbo-kroate, jo vetem qe nuk kishin ndermend te jepnin popullit shqiptar te drejten e vetevendosjes, por perkundrazi, punuan me insistim, per te gllaberuar dhe Shqiperine. Pas kesaj periudhe ai filloi sulmet per demaskimin e klikes titiste, e cila mbrohej ne kete periudhe siç, mbrohet dhe tani nga aleatet perendimore te pushtetareve te tanishem te Shqiperise. Ne kete periudhe çeshtja kombetare shqiptare zuri nje vend te rendesishem, ne propaganden e Shqiperise, ne vepren e shkruar dhe te folur te Enver Hoxhes. Ata qe e njohin sadopak kete propagande, e dine mire nje gje te tille. Aresyeja, perse nuk flasin sot, te thone te verteten, qendron tek urrejtja e tyre ndaj së kaluarës , apo tek frika ndaj te huajve te fuqishem qe bejne ligjin ne Shqiperi. Ne vend te kesaj thone se per 50-vjet, Shqiperia, Kosoven e ka shikuar me syrin e njerkes. Ndersa te tjere, pohojne se teza e tyre mbi tradhetine e Enver Hoxhes, vertetohet me faktin se ai per 50-vjet nuk e ngriti njehere kete çeshtje ne organizmat nderkombetare.
Pak histori teoricieneve tane. Deri ne vitin 1955, Shqiperia nuk ishte anetare e O.K.B-se. Nuk donin te fuqishmit e medhenj, Amerika dhe Anglia, "miqte" e sotem te Shqiperise. Ata, atehere si dhe tani ishin miqte e Jugosllavise. Eksperiencen e saj e quanin veç te tjerash, si nje zgjidhje te shkelqyer te çeshtjes kombetare, pra dhe te shqiptareve. Enver Hoxha nuk kishte besim ne organizmat nderkombetare. Te mos harrojme se ishte periudha e luftes se ftohet. Amerika dhe Anglia, hartuan nje plan te tere, per permbysjen e regjimit ne Shqiperi, me ane te forces. Libri i Nikolas Bethelit "Tradhetia e madhe", eshte nje pjese e vogel e ketij plani. Ekzistonin dy blloqe, dy pakte ushtarake. Ne keto kushte, organizmat nderkombetare, ishin formale, me teper ato ishin perde e te medhenjve. Drejtesia e qendrimit te P.P.SH-së, ndaj efektivitetit te ketyre organizmave, duket dhe sot, kur predikohet me te madhe rendi i ri boteror, dhe paqja e perboteshme. Masakra e Bosnjes mjafton, per te pare formalizmin e ketyre organizmave. Me dhjetra rezoluta te O.K.B-se, jane hedhur ne shporte nga serbet apo kroatet. Ne kushte te tilla Enver Hoxha ndoqi dhe zbatoi nje rruge te drejte, me te drejten qe mund te ndiqej ne ate periudhe. Te ruante dhe te forconte pavarsine e Shqiperise, dhe te mbante gjalle me ane te propagandes shpirtin liridashes te popullit shqiptar ne ish-Jugosllavi. Te shfrytezonte koniukturat qe mund te krijoheshin, per te bere presion mbi titizmin, per tu dhene sa me shume te drejta shqiptareve ne Jugosllavi. Koha i dha te drejte atij. Sa ishte ai gjalle, Shqiperia kishte nje pavarsi te merituar dhe te padiskutueshme. Politikanet e sotem si forme qeverisje, e quajne diktature. Po per problemin qe po trajtojme, kjo nuk do te thote gje. Diktature nuk do te thote mungese pavarsie dhe sovraniteti. Veç kesaj, ai gjate tere kohes, dha kontributin e tij qe shqiptaret qe jetonin ne ish-Jugosllavi, te fitonin sa me shume te drejta kombetare. Duan apo nuk duan "prokuroret" e sotem te pluralizmit shqiptar, ne mbrojtjen e lirive dhe te drejtave te shqiptareve ne Ish-Jugosllavi, Enver Hoxha, nuk u paraqit asnjehere komunist. Perballe tyre, edhe ne 1956-ten, edhe ne 1966-ten, edhe ne 1981-shin, foli vetem shqiptari Enver Hoxha. Le te sjellim per argumentim, disa fakte historike.
a-Ne vitin 1966, ne pleniumin e Brioneve, duke goditur, klanin serbomadh te Aleksander Rankoviçit, Titoja, u perpoq tja hidhte atij fajet per çdo masaker qe ishte bere mbi shqiptaret. Vete u perpoq te merrte poziten e mikut te shqiptareve. Ne kete periudhe, nepermjet shume shkrimeve, qe u botuan neper gazeta apo u dhane ne radio e televizion, u argumentua fallsiteti i kesaj farse, duke u bere thirrje shqiptareve qe jetonin ne ish-Jugosllavi, te mos binin pre e predikimeve titiste. Dhe ne keto shkrime, perveç te tjerave, njerezit ne Shqiperi, mesuan per here te pare dhe per simbolin e rezistences kosovare, te cilin Enver Hoxha, e quan qysh ne 1967-ten, "shkrimtari patriot kosovar Adem Demaçi". Në vitin 1985, megjithëse akoma në burg, megjithëse vetëm me romanin "Gjarpërinjtë e gjakut", Adem Demaçi, do të futej në enciklopedinë e parë shqiptare, krahas Kadaresë, Budës, Qosjes, Krasniqit, Çetës e të tjerëve.
b-Ne 1968-ten ne Shqiperi, u festua me madheshti, 500-vjetori i Vdekjes se Skenderbeut. Ne Shqiperi per kete ngjarje te madhe u ftuan veç te tjerave dhe qindra shqiptare nga diaspora. Asnjeri prej tyre nuk ishte komunist, por te gjithe ishin shqiptare. Midis te ftuarve ishte dhe Deme Ali Pozhari, nga Kosova, qe banonte ne Turqi. Lidhur me kete vizite, Sinan Hasani, ne librin e tij "Kosova: E verteta dhe mashtrimet", midis te tjerash, e akuzon Enver Hoxhen, qe bashkepunonte me ata qe kishin qene armiq te Jugosllavise. ( Sqarim per lexuesit. Deme Ali Pozhari, ka qene nje nder elementet kryesore qe ju kundervu, nga pozita nacionaliste Jugosllavise Federative) Per kete çeshtje Enver Hoxha, ne shenimet e tij me titull "Sugjerime, shokeve tane ne Kosove", midis te tjerash thote:
"Shoket tane ne Kosove, duhet te kene parasysh se lufta nuk behet vetem. Ata duhet te perpiqen te grumbullojne rreth vehtes, te gjithe elementet, qe urrejne titizmin, pavarsisht nga bindjet e tyre ideologjike qe kane. Veçanerisht ata duhet te punojne shume me te gjithe ata qe
ne Kosove konsiderohen "balliste". Shumica e tyre jane elemente patriote dhe ndryshojne shume nga ballistet qe vepruan ne Shqiperi dhe qe u bene bashkepuntore te fashisteve". (Enver Hoxha. Buletini Numur 3, faqe 13, viti 1979).
c-Ne 1978-en, ne Shqiperi u festua ne menyre madheshtore, 100-vjetori i Lidhjes Shqiptare te Prizrenit. Po per kete çeshtje, titistet jugosllave, reaguan si zakonisht ndaj Shqipërisë dhe P.P.SH-së, me parullat tashme te njohura si "nacionalizem shqiptaromadh".
d- Me inisiativen e Enver Hoxhes, ne fundin e viteve 1970-te, u shpeshtuan vajtjet dhe ardhjet ne Kosove dhe anasjelltas ne Shqiperi. U shpeshtuan vajtjet e pedagogeve, grupeve artistike dhe kulturore ne Kosove. Gjate kesaj periudhe nga disa njerez, qe sot hiqen demokrate dhe sulmojne të kaluarën u shfaq shqetesimi, se mos kjo hapje do ta demtonte Shqiperine, se mos U.D.B-ja, jugosllave, kishte me shume liri veprimi per te vepruar. Duke i quajtur te pabaza dhe pa themel keto shqetesime Enver Hoxha ne vitin 1979, theksonte: "Shqetesimi i shokeve eshte i pabaze. Ne i dime qellimet e Titos. Qellimi i tij per kete hapje eshte te ndikoje me ane te Kosoves tek ne. Po dhe ne kemi qellimin tone. Te ndihmojme vellezerit tane te mbajne gjalle, shqiptarizmin. Dhe ne do te fitojme. Kosovaret jane gjaku yne." Tre vjet pas ketij konstatimi, koha i dha atij, te drejte Rinia heroike e Kosoves, e perkrahur nga i gjithe populli, u ngrit ne demostarta dhe kerkoi Republiken e Kosoves. Duan apo nuk duan "analistet" e sotem shqiptare, me keto ngjarje ne Shqiperi, jetoi gjithe populli shqiptar. Trimat dhe trimereshat kosovare, qe i vune gjoksin armates se Nishit dhe policise serbe, ne Shqiperi u kthyen ne legjende. Per ata, populli shqiptar nga veriu ne jug, ngriti dhe kendoi kenge, te cilat u bene pjese e perhereshme e eposit shqiptar.
Në vitin 1980, në Shqipëri, filloi puna për përgatitjen e Fjalorit të Enciklopedisë shqiptare. Fjalori u botua në vitin 1985, në rreth 1300 faqe. Ja se çfarë thuhet, midis të tjerash në atë fjalor: " Arritjet e shkencave historike te Kosovës, ....të studiusve të ndryshëm si Ali Hadri, Fehmi Agani, Zef Mirdita, Skënder Rizaj, Zekeria Cana, Shukri Rahimi etj..........................Në fushën e shkencave gjuhësore, punimet e gjuhëtarëve si Idriz Ajeti, Hilmi Agani, Rexhep Ismajli, Besim Bokshi etj.........Arritjet në fushën e shkencave etnografike e folklorike, janë të lidhura me punën e studiusve të njohur si Mark Krasniqi, Anton Çeta, Demush Shala etj.......Fundi i viteve 60-të dhe fillimi i viteve 70-të, vëllime poetike botuan Azem Shkreli, Fahredin Gunga, Din Mehmeti, Besim Bokshi, Ali Podrimja, Muhamet Kërveshi, Qerim Ujkani, Enver Gjergjeku, Azis Islami etj. Ata i pasoi një brez tjetër më i ri poetësh si Agim Vinca, Hasan Hasani, Sabri Hamiti, Jusuf Gërvalla.........Dramën e kanë levruar Ekrem Kryeziu (Epoka para gjyqit), Azem Shkreli, Teki Dervishi etj"....."Në përmbledhjet me tregime......apo romanet si ....."Vdekja më vjen prej syve të tillë", i Rexhep Qosjes etj, trajtohen probleme të jetës shoqërore dhe të historisë së kaluar, lufta për të drejtat kombëtare........". "Kritika dhe studimet letrare, janë lëvruar nga autorë si Rexhep Qosja, i cili është dhe studjues i njohur i historisë së letërsisë, Ali Aliu, Hasan Mekuli, Vehap Shita, Agim Vinca, Ymer Jaka etj". Ja dhe një pasazh tjetër: "Letërsia shqiptare në Kosovë, hapat e parë i bëri me poezitë shoqërore dhe patriotike të Esat Mekulit, botuar nga mesi i viteve 30-të. Më pas u shfaqën pena të tjera si Mark Krasniqi etj"..........."Veprimtaria e çetave të armatosura, të komanduara, nga Azem e Shote Galica, Idriz Seferi, Mehmet Konjuhi, Ramë Vllasa, Sadik
Rama i Gjurgjevikut, Mulla Agan Kaja, Keri i Sadri Bardhit, vëllezrit Bajçinovci etj...." ( F.E.SH. Faqe 536, 537, 538, 540, 541.Tiranë 1985). Mund të vazhdonim akoma me fakte të tilla, por dhe kaq mjaftojnë për tu thënë pseudopatriotëve dhe pseudopolitikanëve të sotëm, se ata nuk janë gjë tjetër veçse fallsifikatorë të historisë së tyre.
Lufta dhe rezistenca heroike e popullit shqiptar në Kosovë, veçanërisht, pas viteve 70-të, u bë pjesë e ndërgjegjes kombëtare të çdo shqiptari patriot, pjesë e eposit të tij heroik.
Ja një kenge, prej dhjetra qe u ngriten ne Shqiperi ne perkujtim te demostratave te Kosoves te cilat i kane kenduar te gjithe, komuniste dhe qytetare. Ne vargjet e nje kenge labçe, midis te tjerash thuhet

[Symbyllur]

Arb sllav gregu
Armatën e Nishit
E kishit në shpinë
Përballë U.D.B-në
Në zëmër lirinë

Televizori i Shqipërisë, gazetat e Shqipërisë, artikujt e Enver Hoxhës, bënin fjalë, jepnin fakte nga dhuna e përgjakëshme, me të cilën policia dhe ushtria sërbe, shtypën demonstratat. Ishin me dhjetra të vrarë. Prandaj këngëtari anonim popullor nga Jugu i Shqipërisë do ta vazhdonte këngën me vargjet e mëposhtme:

O djemtë e Kosovës,
Nënat, qysh u qanë?
Kur u mori plumbi
Kush u ndodhej pranë?

Por egërsia e shovinizmit, nuk njihte kufij. Ai, jo vetëm që ua vrau djemtë, nënave shqiptare në Kosovë, por shkoi dhe më tej. Ato nuk dinin ku i kishin varret fëmijët e tyre. Me këtë qëndrim mesjetar të egër, u njoh tërë Shqipëria. Por nënat, kishin një ngushëllim. Djemtë e tyre të vrarë, do të ishin diku nëpër dheun e Kosovës, preheshin në baltën shqiptare. Prandaj dhe ai këngëtari popullor i Labërisë, i drejtohet baltës së Kosovës, njësoj siç do ti drejtohej një nënë shqiptare në Prishtinë, në Drenicë, në Ferizaj etj, duke i lënë një amanet që vetëm nënat heroike shqiptare mund ta lënë. Dhe kënga mbaron me vargjet rrënqethëse:

Amanet, fushë e Kosovës
Amanet, të ma kesh djalin
Ma mori plumb'i mizorit
Nëna, s'di ku e ka varrin.


d-Pas demostratave te Kosoves, siç dihet Jugosllavet, nderprene, programin e shkembimeve kulturore dhe artistike, qe ishte nenshkruar midis Shqiperise dhe Kosoves. Kete jugosllavet e konsideruan, si nje leshim te madh dhe nderhyrje ne punet e brendeshme te Jugosllavise. Me vone ata kerkuan qe programi te nenshkruhej midis qeverise se Shqiperise dhe te jugosllavise. Te ishin jugosllavet ata qe te vendosnin se çfare grupesh apo çfare aktivitetesh do te zhvillonin. Por kjo nuk u pranua. Qeveria shqiptare, nguli këmbë qe programi te nenshkruhej midis Shqiperise dhe Kosoves.
Teoricieneve te sotem te Shqiperise, natyrisht qe nuk u pelqejne keto argumente, te cilat jane shume domethenese. Por nuk ke çfare ben. Historia nuk behet "me predikime prifterinjsh", me "receta mjekesh", me "poezi poetesh apo tregime shkrimtaresh" As "me sikure", as me idealizem. E verteta aq sa ka karakter konkret, po aq ka dhe karakter historik.
Fallsiteti i predikimeve të politikanëve të sotëm shqiptarë mbi gjoja tradhëtinë e P.K.SH-së dhe Enver Hoxhës dhe pseudopatriotizmi i tyre, bie poshtë, po të ballafaqojmë kushtet ndërkombëtare në të cilat u gjënd Shqipëria e 1944-ës dhe Shqipëria e 1991-shit. P.K.SH-ja erdhi në pushtet, kur sapo kishte mbaruar lufta e dytë botërore, kur Shqipëria nuk njihej fare në arenën ndërkombëtare, kur siç do ta shikojmë më poshtë, ajo ishte lënë rezervë për tu ndarë midis Greqisë dhe Jugosllavisë. Ajo erdhi në pushtet kur harta e Evropës sapo ishte krijuar nga të mëdhenjtë në Konferencën e Jaltës dhe Potsdamit. Kur Jugosllavisë, fuqitë e mëdha jo vetëm që vendosën t'i linin kufijtë që kishte, pra dhe trojet shqiptare, por më tepër e morën atë në kujdestari të veçantë.
Ndërsa, politikanët shqiptarë të pluralizmit, pas 1992-shit, ishin politikanë të një shteti sovran dhe të pavarur në Evropë. Shqipëria e 1992-shit, ishte një vënd me prestigj ndërkombëtar. Ata erdhën në skenën politike të Shqipërisë, kur Jugosllavia filloi të shpërbëhej dhe brënda saj filluan të krijoheshin një varg shtetesh sovrane dhe të pavarura. Ata erdhën në skenën politike kur të mëdhenjtë e botës, filluan të merreshin me rirregullimin e hartës së re të ballkanit. Në këtë proçes politikanët e Shqipërisë, janë aktorë, jo spektatorë. Megjithatë, ata deri më sot, e kanë katandisur çështjen kombëtare të shqiptarëve në ish-Jugosllavi, në çështje të të drejtave të njeriut. Në sytë e tyre dhe me miratimin e tyre, kombi shqiptar u ricoptua në katër shtete, ndërsa ata vazhdojnë të flasin për "tradhëtinë" e së kaluarës për të mbuluar turpin e të sotmes. Në vënd të kërkojnë lirinë kombëtare, kërkojnë të drejtat qytetare. Në vënd të kërkojnë unifikimin kombëtare, predikojnë stabilitetin dhe paqen me çdo kusht, qoftë dhe me sakrifikimin e çështjes kombëtare.

-Rruga e një kombi drejt unifikimit: Komb gjuhësor, komb shpirtëror dhe së fundi komb politik. (Kongresi i drejtshkrimit të gjuhës shqipe, realizoi aktin e parë të unifikimit të kombit shqiptar si komb gjuhësor. Mardhëniet kulturore dhe artistike, shkencore dhe letrare me Kosovën, synonin realizimin e elementit të dytë të unifikimit të kombit si komb shpirtëror.

[Studenti1]

Symshelt, ska qene profet aj, kujdes mos sharro.

[Arb]

Komunist dhe patriot e nacionalist nuk shkon.
Komunist dhe intelektual nuk shkon.
Komunist dhe shpirterisht i lidhur per atdhe nuk shkon.
Komunist dhe i moralshem nuk shkon.

Sepse,
Komunistet jane internacionaliste.
Komunistet jane klasa puntore, të varferit, te pashkolluarit.
Komunistet nuk besojne ne gjera shpirterore ata materien e kane per baze dmth kalanicen se per te lufojne tane jeten.
Morali komunist eshte te spiunosh babain, nenen, gruan, motren.

KD

[Symbyllur]

SHTRESA TITISTE E ISH-KOMUNISTEVE SHQIPTARE TE LKJ-së



"Nacionalisti Tito, me gishtrinjte plot unaza xhevahiri, i rrethuar nga trockisti Kardel, nga aventurieri Gjilas dhe nga hijena Rankoviç, gjithmone bente plane per te copetuar Shqiperine."
Enver Hoxha


"Tash na del nje qen serb me emer Sinan Hasani, qe arrin deri atje, sa te thote se jane jugosllavet, qe formuan Partine tone, qe organizuan luften naciona-çlirimtare shqiptare dhe i dhane çdo gje Shqiperise. Por le te lehë, ai për atë punë paguhet."

Enver Hoxha

Ne sulmet, sharjet dhe denigrimin e historisë 50-vjeçare të Shqipërisë dhe figures se Enver Hoxhes, ne periudhen 1990-1994, ka luajtur dhe vazhdon te luaje rol paresor, dhe nje shtrese e ish-komunisteve shqiptare qe benin pjese ne ish-Lidhjen Komuniste te Jugosllavise. Kjo shtrese ish-komunistesh, eshte rreshtuar ne nje krah me shtresen i ish-Partise se Punes, eshtc ne pararojen e çvleresimit dhe perbuzjes ndaj së kaluarës së Shqipërisë. Kjo koinçidence, ky rreshtim i tyre ne pararojen e sulmeve, nuk eshte rastesi. Ai ishte dhe eshte rrjedhoje, e se kaluares se kesaj shtrese e koncepteve dhe e formimit shpirteror, moral dhe psikologjik te saj. Per 45-vjet nje shtrese e tille i sherbeu Lidhjes Komuniste te Jugosllavise, zbatoi ne praktike porosite, vijen dhe direktivat e L.K.J-se. Per shqiptaret qe jetojne ne trojet e tyre ne Ish-Jugosllavi, kjo vije ishte vija e mohimit te te drejtave kombetare, vija e shtypjes nacionale e genocidit dhe pabarazise nacionale e fshehur pas parrulles se fameshme te Bashkim-Vellazerimit. Kjo ishte vija e shtypjes se çdo perpjekje te shqiptareve sa here qe ata donin te mevetesoheshin, sa here qe ata benin perpjekje per te fituar te drejtat e tyre kombetare, brenda Federates jugosllave, brenda Kushtetutes se Ish-Republikes socialiste e Federative te Jugosllavise. Perballe ketyre perpjekjeve dhe kesaj lufte te popullit shqiptar në ish-Jugosllavi, nuk qendronte vetem shovinizmi serbo-maqedono-malazez, nuk qendronte vetem titizmi, por qendronte dhe kjo shtrese ish-komunistesh, shqiptare te shkolluar dhe te edukuar ne shkollat e Beogradit, te specializuar ne shkollen politike "Gjuro Gjakoviç", per tu sherbyer atyre ne kompensim te posteve dhe privilegjeve qe gezuan gjate 45-vjeteve. Ne kapjen e domethenieve te sulmeve, sharjeve dhe denigrimit qe kjo shtrese i ben P.P.Sh-së, Shqipërisë "komuniste" dhe Enver Hoxhes, ka aresye me te thella. Aresyeja e parë: Këto sharje dhe ky sulm i paskrupullt janë një larje hesapesh me ate. Veç jo me te gjallin, por me te vdekurin me hijen e tij, me kujtimin dhe vepren e tij, veper te shkruar, por dhe te realizuar ne Shqiperi gjate 45-vjeteve. Ato jane nje nxjerrje mllefi, janë nje urrejtje patologjike, per ate stigmatizim, per ate demaskim qe Enver Hoxha i beri padronit te tyre, qe i beri titizmit si ideologji antikombetare dhe antishqiptare. Dihet, sherbetori nuk pranon t`ja shajne kurre padronin qe e mban me buke, pavarsisht se padroni eshte kunder prinderve te sherbetorit dhe origjines se tij. Historikisht kjo ka qene logjika e sherbetoreve ne çdo epoke historike dhe ne çdo vend. Aresyeja e dyte: Eshte nje fakt i njohur se gjate 45-vjeteve te kaluar ne trojet shqiptare ne ish-Jugosllavi, populli shqiptar nuk u pajtua me shtypjen dhe regjimin titist, nuk u pajtua me shovinizmin serbo-maqedono-malazez. Ai ne forma te ndryshme me mjete te ndryshme dhe nga koha ne kohe, e forcoi rezistencen e tij duke i dhene asaj nje gjerësi të madhe, permasa shume të medha, sa arriti ne parrullen e njohur dhe te fameshme "Kosova-Republike". Gjate tere kesaj periudhe te gjithe patriotet dhe atdhetaret kosovare, pavarsisht nga emrat, pavarsisht nga emertimet qe u kishin vene grupeve apo organizatave te tyre, qe te gjithe kishin nje admirim te veçante, qe te gjithe kishin nje adhurim te veçante, qe te gjithe kishin nje dashuri te veçante, per Shqiperine, per Partine e Punes se Shqiperise, per Enver Hoxhen. Neqoftese Shqiperia ishte enderra e tyre, Enver Hoxha ishte idhulli i tyre. Emri i Enver Hoxhes, artikulli i Enver Hoxhes, kenga e Enver Hoxhes ishte per ata burim force, ishte per ata nxitje, ishte per ta shprese, ishte per ata enderra e bukur e se nesermes. Ishin keta faktore plus patriotizmin e tyre plus traditat e te pareve te tyre, te Isa Boletinit, te Azem Bejtes, te Hajdar Dushit, Emin Durakut, Xheladin Hanës, te Shaban Polluzhes, Kadri Halimit, Metush Krasniqit, etj, qe gjate tere kohes, megjithe shtypjen, me gjithe egersine megjithe masat drakoninane, te shovinizmit serbo-maqedono-malazez, ata rezistuan dhe nuk u thyen e ligeshtuan perballe torturave te U.D.B-se jugosllave. Per ta çvleftesuar kete simbol, per ta çvleresuar kete enderr, per ti thyer moralisht dhe psikologjikisht atdhetaret dhe patriotet shqiptare, propaganda jugosllave shpifte me sa mundete, kunder Ne kete kor te propagandes jugosllave kunder Enver Hoxhes se bashku dhe brenda propagandes jugosllave, se bashku me propagandistet serbe dhe malazeze, luajten nje rol te rendesishem dhe shtresa e titozuar e ish-komunisteve shqiptare ne Lidhjen e komunisteve te Jugosllavise. Ishte ajo qe perpiqej ti mbushte mendjen rinise kosovare, ishte ajo qe perpiqej ti mbushte mendjen popullit shqiptar, per te mos e dashur, per ta urryer, Shqiperine dhe Enver Hoxhen. Ishte ajo qe perpiqej ti mbushte mendjen rinise dhe popullit kosovar qe Jugosllavia dhe titizmi, shovinizmi serbo-maqedono-malazez jane shume here me te mire se enverizmi. Koha ne keto vite te zhvillimit te Shqiperise, te ndryshimit te sistemit punoi ne favor te saj . Duke perfituar se kjo shtrese erdhi e para ne Shqiperi, ajo u angazhua qe vepren e filluar ne Beograd, Shkup, Titograd apo Prishtine, ta çonte deri ne fund. Kjo taktike e zgjuar titiste ka synuar dhe synon dy momente. Se pari: Per te vertetuar dhe njehere, gjoja me fakte dhe dokumente, se shqiptaret qe e kishin idhull Shqipërinë dhe Enver Hoxhen, qe mesonin dhe edukoheshin me vepren e tyre, e kishin patur gabim dhe me 1968-en dhe me 1981-shin. Te drejte kishin patur ata ish-anetaret e L.K.J.se, te drejta kishin qene gjyqet, burgjet, diferencimi, sepse ata ishin frymezuar nga nje tradhetar dhe antishqiptar. Se dyti: Nepermjet kesaj, ata duan te sigurojne sot ne levizjen kombetare shqiptare ne ish-Jugosllavi, monopolin e kesaj levizjeje. Duan perseri ashtu si shtresa karrieriste e Partise se Punes te jene ne krye te piramides shteterore, natyrisht duke ndërruar vetem kostumin, nga komunist ne demokrat. Duke perfituar nga çoroditja e nje pjese te atdhetareve kosovare, duke perfituar nga deshprimi dhe deziluzioni i nje pjese tjeter, duke i joshur disa prej tyre me poste e pergjegjesira, duke perfituar nga gjendja e rende ne te cilen kalon Shqiperia, ata si dhe koleget e tyre ne Shqiperi, ne parti te ndryshme politike, ja kane arritur qellimit. Sot ata jane ne sulm. Koha sot punon per ata. Ata bejne politiken dhe propaganden ne mbare kombin shqiptar. Çoroditja totale dhe konfuzioni i përgjithshëm në të cilën ndodhet kombi shqiptar, u kane siguruar atyre monopolin dhe rolin primar në jetën politike shqiptare. Dhe për shumë kohë kombi shqiptar do të drejtohet dhe udhëhiqet prej tyre. Shqiptarët sot në përgjithësi janë dakord me nje gjë të tillë.

[valiii]

ej na mbytet me copy/paste ,symbyllur spo leni as me lexu , un nuk e di qfar debati robotik eshte ky ,pa keqkuptime por postoji ne nje menyr graduale sepse perndryshe nuk do ti lexoj askush.

kalo bukur

[Symbyllur]

Postimi origjinal është bërë nga krijuesiii

...nje kenge e rrjedhshme dhe e bukur kendohej kesht
500 vjete Nana ka prite
Skenderbeut nje Vlla me ja rrit
Enver Hoxha emri i tij
50 vjet popullite ne ball
Lume si Shqipja qe e pate djale...


...Une vertet spajtohem me stilin e udheheqjes diktatoriale te Everit po nje gje smund te mohohet se ai me shoke shpetoi gjenezen e shtetit Shqipetare, dhe se ishte nje Nacionaliste i perbetuar...



tungiii

Enver Hoxha ishte para se gjithash nje nacionalist shqiptar

Jon Halliday


Shqipëria është i vetmi vënd i Evropës Lindore ku ndjenja nacionale ështe shprehur nëpërmjet stalinizmit
Zhan Bertolino


Se treti: Sipas "analisteve te sotem", ai ja shiti pavarsine e vendit, komunizmit. Kjo eshte llogjika e tyre. Po argumentet e tyre cilat jane? Ata nuk japin argumente. Ata jane te bindur se keshtu eshte. Si shembull global te marrin Shqiperine e sotme te shkaterruar dhe te thone :"Ja Shqiperia e Enver Hoxhes". Shqiperia e sotme, lypese dhe e shkaterruar, nuk eshte Shqiperia e tij. Kush e beri te tille me nje skenar te perpunuar, do flasim me gjate ne nje kapitull tjeter. Tani do te mjaftohemi te themi se Shqiperia e Enver Hoxhes, i ngjante ne menyre figurative nje njeriu qe vertet nuk ka shume pasuri, qe vertete nuk ka shume rroba, por ato qe i ka, i ka te pastra dhe eshte shume dinjitoz ne karakterin e tij. Ndersa per çeshtjen qe po trajtojme do te perdorim vetem argumentet. Eshte e vertete se Enver Hoxha besonte ne komunizem, eshte e vertete se ai luftoi per ta mbrojtur komunizmin si doktrine. Megjithate kjo nuk ishte ndonje herezi dhe nuk eshte baraz me tradheti. "Patrioteve", tane do tu kujtojme se dhe Romen Rolani, Bertold Brehti, Anatol Fransi, Frederik Zholio Kyri, Iv Montani, Federiko Garcia Lorka, Pablo Neruda, Pol Elyari etj etj figura te shquara te artit dhe kultures boterore, kane besuar ne komunizem. Eshte e vertete se ai kete doktrine dhe ideologji e zbatoi ne praktiken e Shqiperise. Eshte perseri e vertete, se pas viteve 1965-ne zbatimin e kesaj teorie u vune re gabime te medha qe renduan nivelin e jeteses se popullit shqiptar. Eshte perseri e vertete se ne zbatimin ne praktike, ndaj mjaft njerezve, u vune re shkelje te medha te lirive dhe te drejtave te njeriut. Eshte perseri e vertete se ketu pergjegjesine e ka dhe e mban me shume Enver Hoxha se ai ishte udheheqesi kryesor i Shqiperise. Dhe eshte nje gje normale qe vepren e Enver Hoxhes ne keto çeshtje tja nenshtrosh kritikes per te bere me shume se ai. Por eshte anormale, qe duke u nisur nga gabimet qe u vune re ne zbatimin e Socializmit ne Shqiperi, apriori te nxjerresh konkluzione se Enver Hoxha gjate kohes qe ishte ne pushtet, nuk punoi per te mbrojtur interesat e popullit dhe te vendit qe udhehiqte. Me kete, pohim, tregon ose naivitetin per te mos kuptuar Enverizmin si komunizem dhe Enverizmin si shqiptarizem, ose thjesht urrejtje. Le ti referohemi historise.
Enver Hoxha besonte ne komunizem. Por komunizmi i Enver Hoxhes ishte komunizem deri sa atij nuk i kercenohej liria dhe pavarsia e vendit. Perballe ketij rreziku, ai pushonte se qeni komunist. Vendin e tij e zinte nacionalisti dhe atdhetari. Ja disa fakte.
Ne vitin 1947-jugosllavet duke pandehur se me ane te Koçi Xoxes dhe te tjereve e kishin ne dore Shqiperine, bene propozimin per te sjelle ne Shqiperi, dy divizione jugosllave. Propozimin e solli gjenerali Kupreshanin. Nen pretekstin e gjoja nje kercenimi te Shqiperise nga Jugu, nga monarkofashistet greke, te pushtohej Shqiperia dhe ushtarakisht nga Jugosllavet. Duan apo nuk duan sot nje pjese e shqiptareve, vetem trimeria, shkathtesia dhe zgjuarsia e Enver Hoxhes e shpetoi vendin nga nje tragjedi shume e madhe. Kjo ngjarje dhe ky qëndrim, kanë gjetur vënd dhe në literaturën perëndimore. "Disa udhëheqës shqiptarë, ishin të bindur se Titoja, donte ta bënte Shqipërinë republikë të 7-të të Jugosllavisë. Udhëheqja e Partisë Komuniste shqiptare, vazhdoi mardhëniet e ngushta me Jugosllavinë gjer në momentin kur në fillim të vitit 1948, Titoja, deshi të vendoste nën komandën jugosllave, forcat e armatosura shqiptare dhe të staciononte në Shqipëri trupat e tij, për ta mbrojtur atë nga kërcënimet e monarko-fashistëve grekë. Enver Hoxha megjithë egzistencën në gjirin e Partisë të një fraksioni të rëndësishëm projugosllav, vendosi të reagojë". (Histoire des Pays de l'Est, faqe 433). Një nga udheheqësit më të lartë të Jugosllavisë se pasluftës. Millovan Gjilasi, pas 50 vjetësh deklaron hapur se "Unë edhe sot mendoj se potezi jugosllav, për dërgimin e divizioneve në Shqipëri ishte gabim i madh, i cili ka mundur të nxitë dyshimin tek shqiptarët në qëllimet e Jugosllavisë. Në instancë të fundit qëllime të tilla kanë ekzistuar, që Shqipëria t'i bashkohet Jugosllavisë, por me kushtet që ne t'i diktonim. Eshtë me rëndësi të themi, se Shqipëria nuk u dorëzua, as para se të ndërhynin sovjetikët.." (Millovan Gjilas, intervistë dhënë "Zërit", 9-10 Shkurt 1991).
Ne vitin 1960-te, nga shumica e shqiptareve dihet mire se Shqipëria, u prish me superfuqine e atehereshme te botes, Bashkimin Sovjetik. Sot kur flasin per kete çeshtje "analistet" shqiptare, e trajtojne ate ne kuadrin e manise se Enver Hoxhes per te mbrojtur komunizmin, pra thjesht si lufte ideologjike. A kishte ne kete polemike dhe prishje, elemente te komunizmit. Padiskutim. Por ato nuk ishin shkaku kryesor. Ato ishin fasada. Historia dhe faktet, tregojne qarte se vetem per hir te devijimit nga komunizmi, Enver Hoxha, nuk kishte per tu prishur me ruset. Ne vazhdimin e miqesise me Bashkimin Sovjetik, Enver Hoxha kishte filluar te shikonte nje rrezik te madh per lirine dhe pavarsine e Shqiperise. Jane dy fakte qe na japin te drejte ta bejme nje pohim te tille. Ne vitin 1955-Nikita Hrushovi filloi rehabilitimin e klikes se Titos dhe titizmit, duke shkuar vete ne Jugosllavi dhe duke i kerkuar falje atij per gabimet qe ishin bere ndaj tij. Njekohesisht, ai kerkoi dhe nga te gjithe vendet e tjera te Kampit te atehershem socialist, te benin nje gje te tille, duke e shoqeruar kete me rehabilitimin e te gjithe atyre personave qe deri me perpara ishin denuar si agjentura te Titos. Ne kete veprim te Hrushovit, Enver Hoxha nuk pa rrezikun per veten e tij, por rrezikun per Shqiperine. Ai e dinte mire se çfare planesh per gllaberimin e Shqiperise kishte ndermare titizmi. "Enver Hoxha-pohon Henri Bogdani- nuk kishte harruar synimet imperialiste të Titos mbi Shqipërinë" (Histoire des Pays de l'Est faqe 454). Ndërsa Zhan Bertolino thekson se "P.P.Sh-ja, refuzonte të rehabilitonte Titon. Kjo do të kishte si pasojë dëshirën e shprehur nga Moska: rehabilitimin e Koçi Xoxes. Kjo do të thoshte gjithashtu se lufta kundër ndërhyrjes jugosllave si dhe lufta e zhvilluar për afirmimin e sovranitetit nacional të Shqipërisë kishin qënë gabime politike" (Jean Bertolino. Albanie: La sentinelle de Staline, faqe 230). Ne kohen e luftes Nacional-çlirimtare, duke besuar me sinqeritet dhe naivitet ne parimet e komunizmit, ai i dha besen, "vellezerve", jugosllave, sepse dhe ata i premtuan se nuk ishin si te paret, po te mire dhe do ta zgjidhnin pas luftes njehere e mire çeshtjen kombetare. Koha provoi se ata u treguan te pabese. Jo vetem qe nuk paten ndermend te bashkonin Kosoven me Shqiperine, por donin te gllaberonin dhe Shqiperine. Ne keto kushte, tek Enver Hoxha si shqiptar qe ishte, veproi institucioni i bese-prerjes. Ata, per ate u shndrruan vetem si armiq dhe shkuar armiqve. Te tille mbeten gjate gjithe jetes se tij. Prandaj ai kurre nuk mund te pranonte te lidhte perseri dashuri me titistet, megjithe predikimet e Hrushovit. Andre Fonteni, në librin e tij Historia e Luftës së Ftohtë, vëllimi i dytë, e sqaron më qartë arësyet reale të qëndrimit të Enver Hoxhës dhe shokëve të tij. Ai thotë se: "Tito, kurrë nuk e kishte injoruar që rruga e pajtimit të plotë të tij me Hrushovin, kalonte nëpërmes likuidimit të kundërshtarëve të tij shqiptarë. Këtë dhuratë(Domethënë, likuidimin e udhëheqësve shqiptarë-shënimi ynë), Nikita Hrushovi, ishte i predispozuar tja bënte mareshallit jugosllav dhe për të arritur qëllimin e tij kishte vënë në përdorim duke pritur realizimin e një puçi ushtarak, mjetet e presionit ekonomik" (Andre Fonten Histoire de la guerre froide vëllimi i dytë faqe 395). Ndërsa Fransua Fejto thotë: "ata, shqiptarët, kishin plotësisht të drejtë të trëmbeshin se mos vëndi i tyre, në kuadrin e
bashkëekzistencës paqësore, përdorej si monedhë shkëmbimi për një afrim të Bashkimit sovjetik me Jugosllavinë dhe Greqinë" (Fransua Fejto. Historia e vëndeve të demokracive Popullore faqe 167). Fakti i dyte. Qysh pas krijimit te "Traktatit te Varshaves", ne Shqiperi u krijua baza e fuqishme ushtarako-detare e Vlores, e cila ishte nje baze e perbashket. Ne kushtet e lidhjes se Hrushovit me Titon, per Enver Hoxhen, u be plotesisht e qarte se vazhdimi i metejshem, i miqesise me Bashkimin Sovjetik, do te kishte vetem rreziqe te medha per lirine dhe pavarsine e Shqiperise. Ne keto kushte, per te mbrojtur kete liri dhe pavarsi te fituar me gjak dhe sakrifica te shumta, ai zgjodhi rrugen e shqiptarizmit. Vendosi te prishej me superfuqine nga e cila trembeshin shtete shume te medhenj.

[Symbyllur]

Më mirë se "analistët" shqiptarë, këtë e thonë të huajt. "Kurrë ndonjëherë më përpara, udhëheqja sovjetike, nuk ishte sulmuar në shtëpinë e saj me kaq zhurmë dhe furi....Por e vërteta, skandali më i madh ishte kur ai(Enver Hoxha-shënimi ynë), filloi të fliste për marëdhëniet sovjeto-shqiptare.....që ruset nuk pranuan ti livronin Shqipërisë, 10-mijë ton grurë, meqë ajo ishte prekur nga një thatësirë e jashtëzakonshme" (Fejto po aty faqe 167).
Kane kaluar, qysh nga momenti qe po shkruajme, rreth 36-vjet nga mbledhja e 81-Partive komuniste dhe punetore ne Moske. Ne kete mbledhje Enver Hoxha mbajti nje fjalim. Do tu japim lexuesve disa fragmente nga ky fjalim, per te gjykuar vete mbi domethenien e fjaleve. : "Ne i dhame pergjigjen Sofokli Venizellosit, shoku Hrushov me ane te shtypit dhe besoj se ke marre dijeni. Ne nuk jemi ne kundershtim te beni politike me Sofokli Venizellosin, por me kufijte dhe te drejtat tona duhet te mos beni politike, pse as kemi lejuar dhe as do te lejojme.............Shoku Hrushov e di se kufijte e Shqiperise jane te paprekshem dhe te shenjte; kush i prek ata eshte agresor. Populli shqiptar do te derdhe, gjak po tia preke kush kufinjte. Shoku Hrushov gaboi rende kur i tha Venizellosit se ai pa ne Korçe greke dhe Shqiptare qe punonin si vellezer. Ne Korçe nuk ka fije minoriteti grek, por ka lakmi shekullore te grekerve per krahinen e Korçes si per gjithe Shqiperine.
..............Ne komunistet shqiptare nuk do te quheshim te tille, neqoftese nuk do te mbronim me konseguence dhe me vendosmeri, lirine e atdheut te shtrenjte nga komplotet dhe sulmet diversioniste te klikes se Titos te cilat synojne invadimin e Shqiperise.......A mundet dhe a eshte e lejueshme qe ne komunistet shqiptare ta leme vendin tone te behet gjahu i Titos, i amerikaneve, i grekerve apo i italianeve? Jo kurre!!....Jugosllavet na akuzojne se gjoja jemi "shoviniste dhe nderhyjme ne punet e brendeshme dhe kerkojme rektifikimin e kufijve"
....Ajo qe ne kerkojme dhe do te kerkojme vazhdimisht nga titistet dhe per te cilen do ti demaskojme ata deri ne fund, eshte te heqin dore nga krimi i gjenocidit kunder popullsise shqiptare te Kosoves, te heqin dore nga terrori i bardhe kunder shqiptareve te kosoves, te heqin dore nga debimi i shqiptareve nga tokat e tyre dhe dergimi ne mase i tyre ne Turqi, ne kerkojme qe popullsise shqiptare ne Jugosllavi, ti njihen te drejtat ne baze te Kushtetutes se Republikes Popullore te Jugosllavise. Shoviniste eshte kjo kerkese apo marksiste?
.....Ju e konsideroni Shqiperine si plaçke tregu, qe mund te fitohet apo te humbitet nga njeri apo nga tjetri. Ka qene nje kohe qe Shqiperia, konsiderohej si plaçke tregu, kur te tjeret mendonin se varej nga ata nese Shqiperia do te ekzistonte apo jo.
.......Rankoviçi deshiron qe ne ti bejme kufinjte han me dy porta, ku te hyjne dhe te dalin pa vize agjente dhe arme jugosllave, italiane dhe greke, per te na sjelle kulturen e tyre te thikes ne dhembe, per te realizuar Titoja enderren e vjeter qe Shqiperia te behet republike e shtate e Jugosllavise, ose borgjezia reaksionare italiane te vere ne zbatim per here te trete qellimet e saj grabitqare kunder Shqiperise, ose monarkofashistet greke te realizojne enderren e tyre te çmendur per grabitjen e Shqiperise se jugut. Por ne si kemi lejuar dhe nuk do ti lejojme kurre keta, prandaj jemi "luftenxites". .............Natyrisht ne jemi kunder nje bashkeekzistence te tille, per hir te se ciles ne shqiptaret, duhet ti bejme konçesione teritoriale dhe politike Sofokli Venizellosit. Jo ato kohëra kur tokat e Shqipërisë bëheshin monedhë tregu, kanë vdekur përgjithëmonë.
.............Eshte hapur fjala se shqiptaret jane gjaknxehte. E perse jemi gjaknxehte? Gjaknxehtesi eshte te mbrosh atdheun dhe popullin tend nga revizionistet jugosllave monarkofashistet greke dhe neofashistet italiane qe kane me se 16-vjet qe po na provokojne ne kufi? Nese ne quhemi gjaknxehte pse mbrojme interesat jetike te popullit tone, kete ne nuk e pranojme. Haram qumështi i nënës, haram buka që na ushqen partia dhe populli, nëqoftëse nuk mbrojmë interesat e popullit tonë.......(Nga fjalimi i Enver Hoxhes ne mbledhjen e Moskes ne Nendor 1960. Vellimi Gjithmone vigjilence vellimi i pare faqe 644, 665, 673, 689, 690, 691, 692). Për këto pohime dhe të tjera si këto, shumë udhëheqës partish, pjesmarrës në mbledhje, reaguan me egërsi. Dolores Ibaruri, e "cilësoi ndërhyrjen e Hoxhës si provokacion të papranueshëm në gojën e një militanti proletar". Ndërsa Luixhi Longo e cilësoi atë si "fraza dhe fjalë që nuk mund ti drejtohen veçse armikut të klasës" (Histoire des Pays de l'Est, Faqe 396).
Pohimet e mesiperme te Enver Hoxhes, politikanet dhe analistet e sotem shqiptare te se majtes, se djathtes apo te qendres, i quajne komunizem. Puna e tyre. Por kemi te drejte tu shtrojme atyre nje pyetje? Kush quhet atehere shqiptarizem? Po ate qe nuk pranojne ta thone politikanët shqiptarë, e thonë të huajt antikomunistë. Jon Halliday, ne librin e tij "Shqiptari dinak", midis te tjerash thote: "Ne kete rast, Hoxha me te vertete, arriti, qe t'i bente vend vehtes dhe Shqiperise ne harten e botes. Gazetat e te gjithe botes, shkruajten me germa te medha, per denoncimin qe ai i beri Hrushovit, madje dhe armiqte e tij te eger, e pranojne se Hoxha u tregua burre i zoti dhe trim"(Shqiptari Dinak, faqe 197).
Ja dhe një dokument tjetër: Enciklopedia franceze me titull: "Kronikë e shekullit të njëzetë". Për mbledhjen e Moskës, në këtë enciklopedi, thuhet: "Lideri shqiptar, Enver Hoxha, del në mënyrë spektakulare nga konferenca botërore e Partive Komuniste" (Chronique du 20-siecle, faqe 918)
Ndërsa Henri Bogdan për këtë çështje thotë se "Nëqoftëse të gjitha demokracitë popullore europiane kanë ndjekur orientimet e Moskës, të nesërmen e krizës së 1956-ës, Shqipëria është treguar që në fillim e rezervuar.....Shqipëria rifilloi sulmet e saj ndaj Jugosllavisë.. Gjatë viteve 1960, mardhëniet midis Moskës dhe Tiranës, u ashpërsuan papritur. Shqiptarët shumëfishuan atëhere sulmet e tyre kundër "revizionistëve jugosllavë", po përmes tyre dihej mirë që ata synonin Nikita Hrushovin. Ata shumëfishuan mospajtimet në emër të pavarsisë se tyre nacionale ndaj ideve të ndarjes ndërkombëtare të punës që kish filluar të propagandonte Moska" (Histoire des Pays de l'Est faqe 475).
Ne vitin 1968-forcat e "Traktatit te Varshaves", brenda nates sulmuan dhe pushtuan Çekosllovakine. Shqiperia ne ate kohe de jure, ishte akoma anetare e ketij traktati. De fakto, ajo kishte dale nga ky traktat qysh ne vitin 1960. Agresioni kunder Çekosllovakise u justifikua dhe u mbeshtet para opinionit boteror, me ane te teorise se sovranitetit te kufizuar te shpikur nga Brezhnjevi dhe te detyrueshme per tu zbatuar nga çdo vend anetar i ketij traktati. Ne keto kushte, perballe kercenimit qe i kanosej lirise dhe pavarsise se Shqiperise, udhëheqja shqiptare, mori nje vendim teper te drejte, por dhe shume te guximshem per kohen. Kuvendi Popullor i Shqiperise e denoncoi kete si nje traktat agresiv duke marre vendim ligjor per daljen e Shqiperise nga ai. Sot shumë politikanë dhe qeveritarë të Shqipërisë, duke filluar që nga Sali Berisha, thonë para politikanëve të ndryshëm të Evropës se Shqipëria duhet të ketë përparësi në N.A.T.O., sepse ajo ishte e para që denoncoi Traktatin e Varshavës. Kjo është një e vërtetë historike. Por nuk thonë se kush ishte ai që e dha urdhërin për të dalë nga ky traktat. Megjithatë, edhe këtë e thonë të huajt. Përsëri, në enciklopedinë franceze: "Kronikë e shekullit të njëzetë" thuhet: "Shqipëria e Enver Hoxhës, merr vendim të dalë nga Traktati i Varshavës". (Chronique du 20-siecle, faqe 1037). Ndërsa një autor tjetër, Fransua Fejto, për këtë ngjarje në librin e tij "Historia e demokracive popullore", jep këtë spiegim: "Ministri i jashtëm Andrei Gromiko, duke mbrojtur këtë intervencion përpara Kombeve të Bashkuara, e cilësoi aksionin si masë, vetëmbrojtëse, kundër synimeve të imperializimt. Kjo do të thoshte se Pakti i Varshavës, ishte i barabartë me një instrument vetëmbrojtës të Bashkimit Sovjetik, që vendosej mbi ligjet ndërkombëtare dhe Kartën e Kombeve të Bashkuara. Pozicion arbitrar që rriste kërcënimin ndaj të gjitha vëndeve fqinje dhe veçanërisht të vëndeve socialiste. Prandaj ajo pati si reaksion, veç të tjerash, tërheqjen e Shqipërisë, nga Pakti i Varshavës me anë të ligjit të aprovuar nga Kuvëndi Popullor, në Tiranë, në 12-Shtator 1968...( Fransua Fejto. Historia e demokracive Popullore faqe 361)
Kush ishte Traktati i Varshavës në atë periudhë? Le tu referohemi shifrave. Pas pushtimit të Çekosllovakisë, ky traktat agresiv kishte në gjirin e tij një forcë nga e cila trëmbej gjithë bota. Në gjirin e tij ishin gati për luftë 202-divizione me 2-milion e 815-mijë ushtarë. 2-mijë e 324-anije luftarake. Si dhe 12-mijë e 850-avionë luftarakë. Përballë këtij grupimi gjigand ushtarak, qëndronte N.A.T.O-ja me 2-milion e 188-mijë ushtarë. Me 1-mijë e 837-anije luftarake. Me 4-mijë e 305-avionë luftarakë. (Times gusht 1969). Megjithatë udhëheqja e Shqipërisë, me zgjuarsi dhe trimëri, arriti të manovrojë mes këtyre dy blloqeve dhe të ruante pavarsinë dhe dinjtetin e Shqipërisë.
Ne vitin 1978-kinezet, nderprene mardheniet ekonomike me Shqiperine si pasoje e sulmeve dhe demaskimit qe u beri Partia e Punes. Dhe kete ngjarje, sot perpiqen ta trajtojne si megallomani te Enver Hoxhes, per tu shndrruar ne qendren e revolucionit boteror. Perseri, askush nuk kerkon te depertoje, tej fasades. Kontradikta ideologjike midis Partise se Punes dhe Partise Komuniste te Kines, natyrisht qe kishte. Por nuk ishin keto kontradikta qe çuan ne ate ashpersim te mardhenieve. Perkundrazi ne ashpersimin e mardhenieve, ndikoi dhe pati rolin kryesor, perpjekjet qe bene kinezet ne fillimet e vitit 1975, per te sheshuar mardheniet e Shqiperise me Jugosllavine. Ne interes te qellimeve te tyre, kinezet i propozuan Shqiperise qe gjoja per tu mbrojtur nga nje sulm i mundeshem i sovjetikeve, te nenshkruante nje traktat mbrojtje, miqesie dhe bashkepunimi me Jugosllavine dhe Rumanine. Nje propozim i tille u hodh poshte nga Enver Hoxha, duke u konsideruar me pasoja shume te rreziksheme per pavarsine e Shqiperise dhe per mbrojtjen e te drejtave te shqiptareve ne ish-Jugosllavi. Ja çthote ai per kete çeshtje qysh ne fillim te viteve 70-te. "Çu-En Lai i perseriti Adilit planin e vete djallezor: "Bashkohuni ngushte me vendet e tjera te Ballkanit, pavarsisht nga mosemareveshjet qe keni". Armik i ndyre, pseudomarksist i poshter!! Ne as gjunjezohemi, as trembemi, as pa buke nuk do te mbetemi, por do te rrojme me nder te lire, te pavarur dhe sovrane si marksiste-leniniste, si komuniste shqiptare, si bij te ketij populli te lavdishem dhe heroik, qe nuk eshte perkulur ne shekuj...(Shenime per Kinen. Vellimi i dyte faqe 125). Analistë të huaj antikomunistë, kanë vënë në dukje, shkakun kryesor të prishjes së Partisë së Punës nga Kina, megjithëse, nuk janë dakord me vijën dhe doktrinën e tij. "Lidhjet e tij të fundit me Kinën, u shkëputën më 1978-ën, kur Mao-Ce-Duni, u bë mik me mareshal Titon, me njeriun, për të cilin Hoxha, besonte me të drejtë, se dëshironte ta shndronte Shqipërinë në një republikë të shtatë të Jugosllavisë". (The European 15-Tetor 1994). Drejtesia e ketij qendrimi kombetar , u duk me qarte me rastin e vizites se Hua Kuo Fenit-ish kryetar i Partise Komuniste te Kines, ne Jugosllavi. Ne kete periudhe ne shkrimin e tij me titull "Politika luftenxitese kineze dhe vizita e Hua Kuo Fenit ne Ballkan", botuar ne "Zeri I Popullit", date 3-Shtator 1978, midis te tjerash Enver Hoxha thekson se kinezi " ka ardhur ne Ballkan, me te njejtat qellime, siç kane ardhur Hrushovi, Brezhnjevi, Niksoni dhe te tjere para tij............Ai nuk mungoi te marre si shembull, politiken e barazise nacionale, qe ndjek Lidhja Komuniste e Jugosllavise. E çuditeshme kjo llogjike e kinezeve. Mao Ce Duni i gjente te padrejta, regullimet pas luftes se dyte boterore dhe propozonte te rregulloheshin ato, ndersa Hua Kuo Feni, i konsideron si te bazuara, vendimet e padrejta, te konferences se ambasadoreve te fuqive te medha mbi Ballkanin....."
Arsyeja reale e prishjes me Kinën, ka gjetur pasqyrim në literaturën politike perëndimore, qysh më herët. Në librin e tij historiani francez Henri Bogdan e trajton gjërësisht këtë ngjarje. : "Shqetësimi u rrit kur në Shtator 1977, Tito, kundërshtari i njohur i Partisë
Komuniste Shqiptare, ndërmori një turne të gjatë ...në Kinë dhe Korenë e Veriut......................................Udhëti mi i Hua Kuo Fenit në Jugosllavi, në Gusht 1978, një muaj pas prishjes së Kinës me Shqipërinë, nuk bëri asgjë për ta lëvizur Enver Hoxhën nga pozicionet e tij. Për shqiptarët, kinezët si dhe sovjetikët, nuk ishin veçse revizionistë. Po në këtë ndeshje, është përsëri Titoja, që ishte objekt i sulmeve më të egra të shqiptarëve".
Në romanin e tij "Koncert në fund të dimrit", Kadareja i trajton hollësisht këto ngjarje. Ajo që evidentohet qartë dhe hapur në veprën e tij, nuk është komunizmi, ideologjia, por dinjiteti dhe krenaria kombëtare e shqiptarëve të udhehequr nga Enver Hoxha. Ja disa pasazhe nga vepra e Kadaresë, nga monolgu i Mao-Ce-Dunit: "Ky shtet (Eshte fjala për Shqipërinë), jo vetëm s'më bindet, por kërkon të më imponojë vullnetin e tij. Ky vënd meriton një ndëshkim. Dhe unë do t'ja jap........................E dinte që Shqipëria do të hidhte shqelma për një kohë të gjatë, por që puna të arrinte saqë ajo t'i jepte urdhëra atij, kjo as mund të merrej me mënd.........Pra kishte ndodhur diçka që po ta merrte vesh populli kinez, do të rrëzohej përdhe nga turpi. Mao-Ce-Duni, e ndjente, se po zëmërohej më parë se çe mendonte. Do të bëj hatanë tha ai me vehte. Do t'i jap Shqipërisë një mësim, që të dridhet njëmijë vjet më vonë kur ta kujtojë.........Për çdo fabrikë apo uzinë, do të kërkoj një fli. Për çdo oxhak, për çdo turbinë, për çdo kredi. Jepni për secilën prej tyre diçka. Jepni krenarinë tuaj të padurueshme.....(Ismail Kadare. Koncert në fund të dimrit. faqe.....).
Por Shqipëria qëndroi. Ajo nuk e dha krenarinë e saj, nuk u kinezifikua, por mbeti shqiptare. E varfër por me dinjitet

[Symbyllur]

Postimi origjinal është bërë nga valiii

ej na mbytet me copy/paste ,symbyllur spo leni as me lexu , un nuk e di qfar debati robotik eshte ky ,pa keqkuptime por postoji ne nje menyr graduale sepse perndryshe nuk do ti lexoj askush.

kalo bukur

Kë te drejt ... ketu por kur lecoj ketu nga disa sllav GREG .. them mendoj po te kishim xhaxhin prap ku do te banin vendin keta klysh.. sllav

[Symbyllur]

Postimi origjinal është bërë nga Arb

Komunist dhe patriot e nacionalist nuk shkon.
Komunist dhe intelektual nuk shkon.
Komunist dhe shpirterisht i lidhur per atdhe nuk shkon.
Komunist dhe i moralshem nuk shkon.

Sepse,
Komunistet jane internacionaliste.
Komunistet jane klasa puntore, të varferit, te pashkolluarit.
Komunistet nuk besojne ne gjera shpirterore ata materien e kane per baze dmth kalanicen se per te lufojne tane jeten.
Morali komunist eshte te spiunosh babain, nenen, gruan, motren.

KD

Për mos me lan ne harres juve ArB

http://www.kombetare.com/enverhoxha/...hes/index.html
http://www.kombetare.com/enverhoxha/...hit/index.html
http://www.kombetare.com/enverhoxha/...sht/index.html
http://www.kombetare.com/enverhoxha/...hit/index.html

Kaq për sante naten e mir...

Me Rrespekt..
Lavdi xhaxhit...

[Kercovari]

Qe bre une pa copy e paste!

Kur ka pas burre nder shqiptare ne mes KQPKB-Sovjetike ne kongres te nxjere revole vetem ky,e Behxhet Pacolli ai ka tanet e revoles qe i ka gjete ne tavan gjate renovimit te "Ruskaja Duma"Sote histori e gjalle Xhaxhi Enver qe athere e quajten ruset "Albanshki Aganjok" Zjarre shqiptare dhe i mbushen pantullat ne vend te vete,te mso flase per grushtat e gjeneraleve bregdetin shqiptare,dhe kur kaloj prane nje varri turku po ai gjeneral tha: Ky 500 vjete i la kocet ketu e une per vjete edhe gradat.
Lexo Gjeneralin e ushtris vdekur e gjen edhe rusin edhe turkun edhe demokratin Kadare.haahahahahaahah!
Mirmbetshi!

[hasanmehmeti]

Hahaha qka paska thene Kadare

ISMAIL KADARE:

Enver Hoxha veteran?... Ne asnje menyre!

Në asnjë mënyrë nuk duhet të jepet statusi i veteranit për Enver Hoxhën. Ky është mendimi i shkrimtarit Ismail Kadare. Shkrimtari ndodhet aktualisht në Francë dhe prej andej ka ndjekur debatin që zhvillohet në Tiranë në lidhje me dhënien apo jo të statusit të veteranit të Luftës Antifashiste Enver Hoxhës. Shkrimtari i njohur jep edhe arsyet pse sipas tij Enver Hoxha nuk e meriton që të shpallet veteran i luftës, për të gjitha ato çka ai ka bërë mbi këtë vend pas Luftës së Dytë Botërore.

"Lufta antifashiste e popullit shqiptar nuk nderohet duke i dhënë Enver Hoxhës statusin e veteranit, përkundrazi", thotë Kadare. Ai është në dijeni të qëndrimeve të mbajtura së fundi në lidhje me këtë çështje. I pyetur nga gazeta se përse ai ishte kundër dhënies së statusit të veteranit të luftës për ish-diktatorin, Kadare thotë se arsyeja duhet kërkuar te krimet, gjenocidi për 50 vjet mbi gjithë popullin shqiptar.

"Nuk mund të harrohen ata që u dënuan në këtë diktaturë më të egër", shton ai. Për shkrimtarin, Enver Hoxha është përgjegjës për varfërinë ekstreme të planifikuar për 50 vjet në Shqipëri. Përgjegjës për diktaturën e vendosur në këtë vend", thotë Kadare, duke mbyllur mendimin e tij me fjalët se asgjë nuk mund të harrohet dhe se Lufta Antifashiste nuk nderohet aspak duke shpallur Enver Hoxhën veteran të luftës.

Një tjetër shkrimtar, Dritëro Agolli, i pyetur nga Gazeta dy ditë më parë, shprehu mendimin e tij se Enver Hoxha e meriton statusin e veteranit të luftës. "Atë që ia jep historia, nuk mund t'ia heqë dot askush. Enveri ka luftuar me pushkë në krah për të çliruar vendin dhe kjo nuk mund t'i mohohet për shkak të faktit se më pas u bë një diktator", tha Dritëro Agolli.

Ndërsa kryetari i Organizatës së Bashkuar të Veteranëve të Luftës, Rahman Parrllaku, gjeneral leitnant, thotë se "Enver Hoxha duhej të gjykohej me akuzën për gjenocid ndaj popullit të tij, sepse pas Pol Potit Enver Hoxha ishte i vetmi që bëri gjenocid ndaj popullit të tij. As Hitleri s'e bëri një gjë të tillë ndaj popullit të vet, por vetëm ndaj popujve të tjerë", përfundon mendimin Parllaku.

(Nga "Gazeta Shqiptare")

Mos arb me keso shkrimesh , sa shpejt po ndryshon historia dhe vete personalitetit bashke me te .Ismail Kadare ne kohen e Xhaxhit te Symbyllurit e perkrahke e tash na eshte dalur si kepurdha ne Pranver dhe flet keq per te .
Nuk e ka keq Qosja qe e pershkruan Ismailin me Personazhe te grave te romaneve ruse , qe nderrojne fjalet dhe qendrimet shume shpejt.

[Arb]

Enver Hoxha?
11 Pridhi?

Shkruan: Edison Ypi

Inteligjent?
Nuk bëri dot asnjë shkollë të plotë, s'mori dot asnjë diplomë. Përveç gjuhës së gjarpërit, asnjë gjuhë tjetër nuk dinte.
Ca që e kishin dëgjuar të mbllaçiste dy llafe fërngjisht, të nesërmen kishin zbazur zorrët me gjith' brëndinë e stomakut të një viti.

I kulturuar, i edukuar, erudit ?
Aq sa, ata që e njihnin dhe e dinin sa i tillë ishte, i vrau të gjithë.

I ftilluar?
Sa ngatërronte babain me xhaxhain, kjo jo për faj të tij.

I njohur në Botë?
Veç ca zhabave nga amerika latine apo nga Azia, atje kryetarë partish, këtu fshehur. Zhabat, "Miq të Partisë", kapardisur nëpër vila të bregdetit jonian, me komitet qëndror, me zyra, me anëtarë, me elektorat, me simpatizantë, me të gjitha - vetëm veten. Kurrkush tjetër në Botë nuk e dinte se ekzistonte. Ose disa e dinin që ekzistonte, por vetëm si mi' që vegjetonte.

Patriot?
Ohu, shumë, por për lumë. Nga krejt trualli shqiptar, patriot, atdhetar, atdhedashës, vetëm për dherin nën vehten, vetëm për katër pllaka dyshemeje ku vinte këmbët. Kosovën, kosovarët i kishte xhan. Për Kosovën gjysëm llafi s'e tha.

Kosovarët e malluar për të që vinin më kët anë, i rrihte dhe i burgoste rregullisht. I kishte njëlloj të dashura të dyja majat e mprehta të shpatave të partive respektive; edhe Sigurimin e këtejshëm, edhe UDBA-n e përtejshme.

Kosovën e bëri sikur të ishte në Papua. Më mirë, madje shumë më mirë, kosovarët e Titos e njihnin dhe e njohin Shqipërine, se sa shqiptarët shqipërinë.

Për Maqedoninë perëndimore s'u kujtua kurrë. Ka ende sot shqiptarë të Shqipërisë që të thonë në mënyrë urdhërore se Struga ndodhet në Kosovë.

Burrë?
As vet' s'e mori dot vesh kurrë nëse ishte grua apo burrë.

Burrë shteti?!
Lere mos e nga, goxha. Krejt vendin e mbushi me pellgje gjaku, moot haleje, bunkera frike. Administratën me shushunja, tutkunja, sorollopë, koveçë, saldatorë, karrocierë.

Vllazëroi për mrekulli, shqiptarët latino-mediterranë, me sllavët e stepave të bizantinisë dhe kinezët e orizit të urisë.

Trim?
Dhjetra vite fshehur si gjarpëri nënë gur.

I besës?
I vrau të gjithë shokët pas shpine. Krejt historia e tij është me; Kujt ja futi, kujt ja qiti, kush e hëngri kush se hëngri, kujt ja hodhi kujt s'ja hodhi, kush mbeti, kush ngordhi.

Familiar, edukator?
Ptu ! Lindur për të urryer e për tu urryer, në pafundësi e në përjetësi. Diabetiku diaboliku la pas ca kërcunj, ca palluqe si paidhaqe, që po na rrëfejnë historira familiare fort të edukuarish, me ca rraqe me gjiriza me ramiza.


Gëzojuni o shqiptarë kësaj date të bekuar kur ngordhi një përbindësh i shëmtuar !

Të gjithë ! Edhe ata që kanë lindur para tre mijë vitesh, edhe Ju që jeni gjallë, edhe ata që do lindin pas një mijë vitesh.

Ti i lodhuri, i sëmuri, i plakuri i internimeve e burgjeve, Ti e Ti e Ti tjetri e shumë e shumë të tjerë që rrëke lotësh të nxehtë u a çanë faqet për dhjetra vite - Ju e dini vet' ç'bëni.

Gëzohu Ti o fshatar se një copë tokë e ke. Gëzohu edhe Ti malësor se një shtëpi e ngrite. Edhe Ti tjetri malësor që nuk e ke ngritur ende shtëpinë, gëzohu, se sigurisht do ta ngresh.

Falenderoje këtë datë edhe Ti nostalgjiku i pa kurueshëm. Në mos për tjetër, meqënëse gënjeshtra deshe, gënjeshtra kishe, gënjeshtra ke, ather nuk i dije, tani po i lexon më nge.

Faljuni kësaj date edhe Ju pensionista me pensionin e pleqërisë më të vogël se tensionin e Zemrës. Faljuni sepse gjallë jeni, do autobuza po i keni, kafe të lirë, duke u llafosur si të doni, po pini.

Lumnohu edhe Ti o komunisti i pa ndreqshëm. Një parti kishe, disa tani ke. E jo vetëm partira. Ke edhe të tjera arësyera. Po hyn e po del "Jashtë Shtetit", po bën biznes, je pasuruar. Po sytë në ballë nuk i ke ?! Nuk sheh se më tepër se "Antarë Partie", grataçiela po ka ?!

Nderoje këtë datë fatlume ti o zagar langua o lehëtar i thashethemeve të kafeneve, shpifjeve, shpikjeve të pseudonimeve. Me gjith' atë talent që ke, po të mos ishte kjo datë, sigurisht sigurimist, hetues a prokuror, hedhur më ndonjë zgëq do ishe. Tani je i dukshëm, deridiku edhe i famshëm. Ke ca kohë që hesht. Po të vjen era mish. Dije se kërrma do hash.

Gëzohu Ti i urti që me shpirt ndër dhëmbë durove prite.

Gëzohu edhe Ti budallai, se, siç duken bythët, edhe ministër mund të bëhesh.
Gëzohu o i sëmurë. Ka ilaçe plot. Edhe po s'pate para' t'i blesh, i gjen.

Celefonoi atij skiles që të shurdhoi; "Ja ku isha". T'i jep ay. Ay që paturpësisht dhe katastrofikisht mburr veten e vet. Ose gjej ndonjë të ngjajshëm me të pacipin.

Nga ata që bëjnë Art Leninian nga ay; "Arti i takon gjith' popullit" me ato këngët; "Të dy në një brigadë u njohëm". Jo këtu. Këtu nuk dinë ta çmojnë Artin. Shko ta gjesh në Shkup e Prishtinë ku paguhen më mirë. S'ngrihesh dot nga shtrati, s'ke celular ?! S'ka problem. Vjen i gjithgjindshmi katran të gjen. Ti mbi divan, ay mbi ekran.

Gëzohu o Analist pa "ist". Gëk s'të linte të bëje. Tani, e di vetë ti, veç nxi e nxi e nxi. Shih mos të shpëton ndonjë që punon.

Ti adoleshenti që më '90-ën s'kishe lindur; lexo mbi libra ! Rrënqethu duke mësuar si kafshonte një kuçedër. Mos harro kurrsesi ! Gëzohu që ngordhi, më s'është e më s'do vijë.

Mos e humb shpresën emigrant ! Sado të këqinj të duken këta tani, s'munden me qen sa ai Lubi'.

Ngushëllohu o i papunë. Ezhdërhaja të rraste në burg me nenin; "Për papunësi". Ik piq tulla a qerpiça mbi ndonjë kodër. Po s'di a s'do, ngordh edhe ti, s'ka demokraci që të bën derman ty.

T'i marrsha t'ligat Ty o ndërtimtari "Pa arsimin përkatës". S'ke pun' me Lubinë. Gëzoje dhe shfrytëzoje Lirinë ! Kusur mos i lër. Vazhdo punën. Ndërto rrugë, grataçiela, ura. Harroje arsimin po t'them ! Ke talentin, ke energjinë.

T'ishe n'at' koh' pa ta shihje vërrën e satëme sa do të vlente talenti dhe energjia. Meqë ra fjala, e di sa ?! Sa njq qeli burgu, ku, kush punonte, përfundonte. Hiç mos u habit. Dhe hiç mos i dëgjo të vjetrit akademikët sovjetikët sumllastikët. Ata janë horra që u ka mbetur ora. Merr të rinj, diva si lisa dhe divnesha si perëndesha.

11 Pridhi festë ? Jo - jo. E keni në zemrat tuaja.

J'u djegshin eshtrat j'u djegshin Lugatit që erdhi nga Ferri. Merrini hidhuani qënve ato eshtra. Po nuk i hëngrën, flakini nën akujt e Polit të veriut a të jugut. Nëse edhe atje nuk dematerializohen, bartini mbi ndonjë anije kozmike t'i flaki jashtë Rrugës së Qumështit të Jetës, a hidhini brënda ndonjë Vrime të Zezë të Universit.

Ju gërrymtë shpirti ju gërrymtë !

Gëzohu o i uruar, ngushëllohu o i dëshpëruar, lubia lindi e ngordhi mes nesh, por i yni s'ish.

Panorama