Vargje nga autori Xhelal Ferizi

[lirik]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

E dashura penda ime
---------------------------------------
xhelal ferizi autorë mërgimtarë i harruar mbi tridhjet vjet poet i ndaluar
tri her politikisht i burgosur i përndjekur duke ja shkatrruar te gjitha librat dhe vargjet
atdhetare në at kohë edhe sot nga disa shpirtprishur shqipfolsa pengohet
------------------------------------------------------------------------

e dashura penda ime
të dua aq shum un i eturi
ti me jep shkrime
e un të jap punë
e urime
i harruari i tretur
mos u shterr
buro
e mos le kund terr
ligjëro
mos le vargun djerrë
shqipëro
hap shteg
mos u ligshto
dnoncoj tradhtitë
me të ligat mos u pajto
ti per varg je lindë e je rritë
mos lejo
as kurthë as pritë
shtigjet ndriqoj
kthjelloj me të magjikshmen dritë
--------------------------------------------

xhelal ferizi autori mbi tridhjet vjet në harresë
--------------------------------------------------

[lirik]

Vullkanet rafshin mbi ta
----------------------------------

Xhelal Ferizi autori i vargjeve lirike shqiptare
në mërgim
---------------------------------------------
mbi ta rafshin vullkane
kushdo që ësht antishqiptarë
edhe ata që tradhtojnë! në vendë të dheut balte e rane
ecshin mbi prush e zjarrë
-----------

të huajt na ushqejnë sabotimin
ta përkrahun vyshkjen
ata na e mbollen mjerimin
dhe na e duan gjak ndryshkjen
------------

ata na i përkrahin mercenart
ata na djegun për së gjalli
ata ata ndërkombtartë
ata përjetsisht na lidhin për brenge vuajtje e halli
-------------

ata favorizojnë tardhtarin
po kurrë jo patriotin
ata e ngrisin zuzarin

e ulin gjeniun e ngrisin të kotin
----------------------

ata vetëm ata
paguajnë për të zezat tona
ata pra grek e shkja
e tjerë satan e demona
------------

kush tjetër përveq ata vampir djaj
ata të pa shpirtë e zemer
nji komb e duan vetëm me lot e vaj
deri sa të ket glob me emer
----------------

ata he dalshin fare
ata u shofshin me fise
ata token shqiptare
të djerrë e duan me drize
--------------

me therra me shkreti me varfri me lot
me anarki e pshtjellim e ngecje në qdo sferë
ata na duan në kurvri në shekuj e sot
pa nam pa punë e pa nderë
--------------

at që me ne jan tallë
në shekuj me ndjenjat tona
mos mbetshin në breza pa u kallë
vendet i paqin zezona
--------------

ata dhe vetëm ata
na zien në kazanin e ferrit
ata pra ata jan e zeza hata
jan pjella e hiles e territ
-------------

ata na e ndalin diellin
ata në shuajnë nëpër breza
ata na mbushin tokes e qiellit
me lot e pusi të zeza
----------

ata na rrijnë në prita
ata na quajn me fjalorë
hjdut na quajn e bandita
por vet mshefin thikë e dorë
----------

ata e mshefin helmin
në plane i kan dy ftyra
ata na e vejnë gjithmonë shkelmin
me rrena na mbajnë e mënyra
-------------

ata na shkatrruan fabrika
duke na i premtuar të reja
ata na futen me ndarje e thika
na ndanë kah krahina e feja
-------------

ata he ditë mos të g'zojnë
ata na qthuren me lojë
ata gjithmonë na dënojnë
he mbetshin në shkrumb e rrënojë
---------------

ata vatan mos paqin mbi dhe
mbetshin tu u gri në mes vete
ata u ndafshin me fise e me fe
e gjaku ju derdhtë si dete
-----------

ata në shekuj na varfruan ata na rrënuan
themele fabrika e shkolla
nga ata sot etnikja shqiperi po vuan
nga planet e tyre të holla
-------------

ata nuk na lëshojnë nga kthetra dora
paguajn sabotatorë
ata jan qakaj e hora
ata na kan në dorë
---------

dhe zoti i sheh për qudi
nuk i shuan me tokë e me dhe
ata jan kulqedra e lubi
ata nuk lan diellë shqip me nxe
-----------

jo jo askush tjeter
vetëm ata na mbajnë
me fre me fjalë e me leter
nga shekujt e fatit na ndajnë
-------------

ata e kan poshtërsinë
ushqim dhe ushujza jan
atyre nuk ua sheh tinzrinë
se maskat engjull i kan
--------------

ata jan rrethi i dante aligerit
i nënti rrathë përmbi dhe
ata jan gjarpijt e fjerit
që pijnë gjithmonë gjak nga ne
---------------

ata nuk e lëshojnë nga kthetrat
shqipërinë etnike shqiptare
ata na i vulosin fatet e letrat
me shputen e tyre barbare
-------------

ata nuk na lëshojnë me ecë
as në progres e në zhvillim
ata jan shkaktarë pse kem ngecë
ata pra o kombi im
------------------------------------

Autori xhelal ferizi mërgimtari me vargje shqiptare
----------------------------------------------------
Të ri pleq plaka gra nuse motra të reja vasha djem burra e gra shqiptare
të shqipërisë etnike
lexoni vargje nga poeti lirik në mërgim Xhelal Ferizi autorë i shum vargjeve shqiptare
lexoni dhe krijoni knaqsi ndjehuni gjat leximit analizoni komentoni
----------------------------------------------------------------------
Përshëndetje kombit tim nga mërgimi autori Xhelal Ferizi
-------------------------------------------------------------------

[lirik]

Titulli: Vargje nga autori Xhelal Ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Jetë që na ikë duke të mësuar

''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

Autori xhelal ferizi

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

jetë që na ikë duke të mësuar

që vrapi i përvojes mbas teje deri në varr na shkon

gjith jeta shkon duke përjetuar

shkollë e pa fund me emocion

''''''''''''''''''''''''''''

mësojmë edhe nga pësimet

kur mësojmë nga njiher ësht vonë

na i sjellë rënkimet e gëzimet

qka qenke ti kështu o jeta e jonë

''''''''''''''''



ti dukesh si nje bukuri

dijet aq shumë ti kërkon

nji det dije dituri me e pi

dhe prap viktima e jote e quajtur njeri gabon

'''''''''''''''''''

q'na qenke kështu o enigmë formulë

q'na qenke keshtu o fenomene e quajtur stërmund

ku të rrin aq fshehur ajo magjike vulë

që vrapin nëpër kohra nuk e ndalë askund

''''''''''''''''''''''''

ti qenke sekreti vet

hapi i instiktit që ecje imponon

ti qenke si i pafundmi det

përvojë që rrëshqet e gjykon

''''''''''''''''''''''

qenke filozofi e quditshme kureshtare

qenke edhe magji spontane

ti qenke edhe zhivë mbi ekuilibre e kandare

ti qenke ëngjëllore e satane

'''''''''''''''''''''

Të habitë me at të quditshme tënde specifiken

të len pa tekst me disa gabime

lakmija nga njiher ta merr etiken

e syri i pa ngopur të joshë në veprime

'''''''''''''''''''''''''

nuk dia a të quaj mashtreuse me sekrete

nuk di a të quaj enigmë e pa mëshirë

ti njerzit i bën me folë vet me vete

fjalen ua bën her krim e her ëmbëlsirë

'''''''''''''''''''''

qudija vet je mbi dhe

gjith jeten duhet të mësojnë ty

ndër kombe e fise e fe

sa njerzt duke të mësuar i ke thy

''''''''''''''''''''''

dhe të mësojnë e pësojnë nje jetë

shkollë me të rrëshqitshme arsye e hendeqe

ti qenke e quditshmja vet

kah ti kush në cak e kush përthuret n'për leqe

'''''''''''''''''''''''''''''''

autori xhelal ferizi

''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[lirik]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Dashurija për mua
'''''''''''''''''''''''''''''''
autorë xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''

ajo për mua
tha vetëm nje fjalë
u përvlove #

tha

o i beses
se
më ke pi

të valë
----------------
Autori xhelal ferizi
-----------------------

[lirik]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Un për dashurinë

--------------------------
xhelal ferizi autori
------------------------
un per dashurinë kam shqetsuar yjet
deri në qiell kam bërtitë
kam dridhë me radhë malet kodrat pyjet
shekuj muaj e dit

--------------------
un për dashurinë kam shkundë majat e larta
e zemrat e veshura me gurë
kam zgjedhë nga diamanti fjalët më të arta
magjiken lidhje shpirt'urë

---------------------------
un për dashurinë kam vlue dallgët e detit
kam shkumbuar edhe oqeane
kam prekë nëpër ndjenja edhe kallijt t' bereqetit
kam dridhë edhe kohrat vigane
----------------------------
un për dashurinë kam mallëngjy qdo qelizë
kam dënesë përmbi dhe qdo pendë
kam shkri për së gjalli qdo erë e puhizë
e koka gjeniale me mendë
-------------

un për dashurinë nëpër qdo fletë
kam nxitë nga një lot për faqe
nuk kam lanë as udhë e as shteg në jetë
pa e mbjellë në pasthirrma e gjaqe
-----------------------
un për dashurinë deri në kupë të qiellit
kam lëshuar shpirtin n' kërkim
un kam thirrë me emër të gjith rrezet e diellit
deri n' t' pafundmin përjetsim
--------------------------

kam shku në qdo nektarë me qelizat poetike
edhe në fjalët e botanikes
un për dashurinë kam thurë fjalë magjike
të veshura me ligje të etikes
---------------------
nuk kam lanë curril për pa e mallëngjye
e yje pa pikë ndoj lot
nuk kam lanë kërcyell të luleve ndjeshmërisht pa e thye
për dashurinë kam thye qdo mot
---------------------

un për dashurinë un për dashurinë
kam dridhë edhe kombe e fe
un për dashurinë ,që edhe sot më shkrinë
i dridhi gurët me dhe
----------------------------
Autori xhelal ferizi
---------------------------------

[lirik]

Me heshtjen ushqehem
---
Autori xhelal ferizi liriku në mërgim
***************************
me heshtjen ushqehem duke e gjykuar në bark pastaj e në zemer
e gjykoj nëpër secilin damarë të shekullit tim
heshtjen e përbijë detyrueshëm dhe e quaj ferr me emer
po ushqehem me heshtjen sa ironik ky fati im
---
heshtjen pse për mua ky specialitet
kur un dua të ushqehem me hare
heshtja ushqimi im që më vret
un ushhqehem me të dytrueshmen brengë
ajo heshtë duke më bre
---
kush han ksi lloj ushqimi përveq meje
ndoshta vetëm heshtja vet
heshtja qfar gjuhe qfar formule ësht kjo qfar feje
ushqim që shpirtin ma vret
---
mua ma mbollen rrisqet e rruletave të fatit lojtarë
u mbi me terrin dhe doli në skenë
un heshtjen kam dashur ta shuaj si farë
por ajo pas hapave të mi kahdo imponueshëm vjen
---
nuk e di si ta shëndrroj heshtjen në fjalë
heshtjen nuk di si ta shëndrroj në bërtimë
pasthirrmas as me artin ma të perosur nuk po ja dal
kam mbetur i sajë viktimë
---
autori i vargjeve shqiptare xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[lirik]

Sa i gëzuar jam
******************
Autori Xhelal Ferizi
-----------------------
as fjalë nuk kam
sikur të isha poet
me pasuri fjalësh si det
me të pasura fjalë
me dashurinë si valë
edhe qastet me i ndalë
mbi flladin e miqësisë
qe më l'moj tej përtej knaqsisë
se fjalë e bukur e juaj
nuk më len të vuaj
ju jeni të ëmbël si shegë
bilbila jeni nëpër degë
kahdo jeni shpërnda
nga atdheu ku jeni nda
e ju në atdhe
si lulet mbi dhe
për mua jeni fletë
që më jepni jetë
që më mbani si pip
se më flisni shqip
ajo gjuhë bilbiltare
më mbanë zemren shqiptare
më mbanë gjuha e mirë
të ndezur në dëshirë
ajo më jep shpresë
të mbahem me besë
ajo më mbanë gjakun
si shtiza bajrakun
si shqipja si finesa
si ema ajo melmesa
e ylli im miku
si ai i ëmbli fiku
si curril qerpiku
o miq të mirë
o ju zogj të lirë
nuk po gjejë fjalore
as ngjyrë ylberore
as hanë vetullore
me marrë germë rreztare
për fjalen shqiptare
për ju që ta shkruaj
oh sa shum po vuaj
që nuk gjejë si me u shprehë
me artin me u dehë
në mes tuaj me u´prehë
ju që shqip më mbani
nga sofra që s'më ndani
q ë m'jeni bashkue
si gzimi duke vlue
keni shum të fala
nga curril'bardhat e fjal' vala
nga germa e dorë'lirit
pasardhs i ilirit
se shqipja e ema
jan si kokrra e pema
jan si dy qershija
qe i lidhë miqsija
si dy shegë me mua
si kokrrat në ftua
si dy lule prilli
dy flet'bardha prilli
ato jan me mue
si ai diell tue vlue
----------------------
e në mes nesh' ësht ylli
si nji shtat n' kërcylli
që mbanë fletë hjeshije
përmbi dhe etnije
e mikesha e re
që mu në hare
ka marrë fjalë argjend
oh sa flet me vend
fjalen diell e ka
më quan mik e vlla
se shprehjet i ka lëng pikë
si shega me fik
dikund me u shartu
kah qielli në yj shkru
ju dua miq ju dua
si kumbull e ftua
si dredhzat buzkuqe
si lulet burbuqe
keni shum të fala
me pendë nuk u ndala
deri në kët faqe
o ju manushaqe
që aq shum më doni
me besë më shtrëngoni
ju jeni biluri
si kullimi n' guri
në t' kristalten valë
me miqsi tue dalë
me currila n' fjalë
me zemra lulë buqeta
ku ju lulzon jeta
me plot aromësi
e dashura miqsi
të dashur miqt e mi
ju dua o lule bese
pa hile e interese
se jeni ju vet
diamant pikë vese
të fala nga kjo pendë
të gjithve s' ju kam përmendë
por ju vet e dini
se un si ai drini
kur ndritshëm me dritë
zallinen ,n koloritë
e veton me vizllimë
bilurshëm larminë
edhe un me varg
me curril nga larg
të vargut tim
me rreze e shkrim
vetueshëm me shkëlqim
të gjithve ju lmoj
në germa me vlim
të gjithve u përqafoj
o miqt e mi
o miku im
shqiptarja e shqiptari trim
vargjet e mija
për ju o miq
i dehu i dehu
e përjetshmja dashurija
autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''

[lirik]

poshtri
''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi-liriku i vargjeve shqiptare
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
i poshtri ka vetem nje fe
dredhinë
i poshtri as diell nuk do te lente me nxe
i poshtri e ka fe poshtërsinë
''''''''''''
i poshtri pin vetëm poshtërsi
pije e specialitet i ka të zezat
të poshtrin hijet e zeza të veta kan për ta pi
i poshtri të poshtra i ka edhe tezat e hipotezat
'''''''''''''''''''''''''
Autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[lirik]

Të poshtrit kur bien në greminë
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''
autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
kur bien të poshtrit në greminë
e ju rrokulliset e liga
ata duan të marrin me vete qdo mot shekull e stinë
edhe ne fundosje mundohen te pjellin intriga
'''''''''''''''''''''''''
atyre në humnerë e sipër ju ndihet histeria
ata qjerrren për kohen e tyre bizare
ata ne te gjitha botërat i karakterizon poshtersia
ata jan të prishur prej fare
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi-liriku mërgimtarë
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[lirik]

I poshtri
''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi-liriku i vargjeve shqiptare
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
i poshtri ka vetem nje fe
dredhinë
i poshtri as diell nuk do te lente me nxe
i poshtri e ka fe poshtërsinë
''''''''''''
i poshtri pin vetëm poshtërsi
pije e specialitet i ka të zezat
të poshtrin hijet e zeza të veta kan për ta pi
i poshtri të poshtra i ka edhe tezat e hipotezat
'''''''''''''''''''''''''
Autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[lirik]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Mos më leni të flas vet me vete
------------
Autori xhelal ferizi
----------------
mos më leni të flas vet me vete
o kohra të pa kuptim
nuk dua të jem rob për sekrete
më leni të mbijë në lulzim
------------
më leni në shpirtë gzim det të gjerë
të notoj pa hile
më leni të fluturoj si i dehur në erë
në boten me karajfile
------------
mos ma largoni mëshiren e zotin
o kohra montim zeza
ma leni fushen artin fatin dashurinë e motin
të kndoj cicërushëm në breza
---------
Autori Xhelal Ferizi
------------------------
Lexoni vargje nga mergimtari
Xhelal Ferizi bashkatdhetari juaj në mërgim
tregoni shoqes shokut-----------
--------------------------
---------------------------

[lirik]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Nëpër udhët e shpirtit tim
--------------
Autori Xhelal Ferizi
---------------------
Nëpër udhët e shpirtit tim
me plagë që qesin gjak
lotin të vetmin ngushllim
i mërguar rrugëve të huaja me lak
-----------
barkun ushqim të huaj
zemren të uritur për atdhe
udhve të mia jetime udhë që po i stër'vuaj
as qiell nuk jam as dhe
-----------
nuk jam as krua lotësh se jam shterrë
nuk jam as sizif se as punë nuk kam
nuk jam as shtet se jam i harruar therrë
lule as bimë nuk jam
----------
nuk jam as qenje as cak
nuk jam as mjegull as kjartsi
shqip nuk më duan me gjak
më duan si hiq në mvartësi
---------------------
nuk kam flamur se ma moren
nuk kam simbol se më shkombtarizuan
nuk kam etni se nga duart ma nxoren
më një emer të pa njohur më quajn
---------
një shtet tallava ma njohen multi etnik
më lan të varur në mërgim
më quajn me emer zhduku ik
mos u duk mbi dhe o harrim
----------
nuk jam askundi më thonë
mos trokit në asnjë derë
vuajtje më thonë gjithmonë
zog i pa fole në erë
----.---------
ndoshta as statusin as emrin nuk do të ma njohin
as identitet mërgimtarë
se ata vetëm në errsirë shohin
vetë quhen qlirimtarë
-----------------
udhëve të mia vuajtërisht po tretem
nuk jam ma fuqi as për udhkryqe
ndoshta në shkretira nji dit do të mbetem
me i kja hallet me qyqe
----------
po po se kshtu e don koha satanike
të eci si i huaj pa adresë e pa fis e farë
të mos kem fole as shqipni etnike
të mos quhem mbi dhe shqiptarë
---------------------
Autori Xhelal Ferizi
---------------------
Lexoni vargje nga bashkatdhetari
juaj Xhelal Ferizi
l-i-r-i-k.-u në mërgim tregoni shoqes shokut
------------------------------

[lirik]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Ju që ndërtoni gjithqka mbi baza krahinore
*********************************

Autori Xhelal Ferizi
*******************
------------------------------
ju që mbi baza të zhurmave me fjalë aktore e falltore
pëshpëritsa fjalësh si kurvat e liga lavire
nuk ndahet në krahina jo toka arbrore
shqipnija etnike ësht një zemer e lashtë ilire
***
ju që hasmit i rrinit gati deri dje he legena
kur ai villte vrerin antishqiptarë
sot mbi kalanë shqiptare dukeni si dyftyrsha bedena
por jeni grryersa krahinarë tradhtarë mashtrimtarë
***
sytë e kohes ua dijnë juve djallzinë
stina nga afër ju ka vrojtuar
kur ju bashk me hasmin keni ngritur dollinë
e sot mbi pjerdhat tuaja rrini të lartsuar
***
por kot e keni se secila kokërr dhe
e tokes tonë etnike
e ka shqip një zemer e kan shqip një fe
nuk ndahen pse ju doni o hiena armike
***
mbi baza krahinore e ndërtoni partinë
mbi pëshpërimat djallzore pa meritë
ju doni ta coptoni etninë
uritha jeni naten e lavire për qdo ditë
***
atdheu nuk njeh krahinë
atdheu njeh tokë e dhe shqip
secili pip nënë e ka etnike shqipërinë
vatani nga ju ësht në zgrip
***
a thua cilat kurva ju linden ju o krahinorë
ju të pa ndjenja kombtare
pse ju dha gji etnija e gjorë
o grryesa nën dhe dalshi fare
***
po thonë s e numri i juaj nuk ësht i vogel
në rrezik nga ju ësht etnija
edhe pse ju mendjen e keni të errt sa një gogel
në rrezik nga ju ësht lirija
***
mbi baza krahinash flisni po ju a jeni bijë shkine
nga erdhët ju nga cila bretkosë
që me gjuhë të sajë nëpër kneta krahine
atdheun doni me e sakatosë
***
ikni zuzarë të bijtë e katranit
të zier kurvrisht nëpër orgji të vjellave spermash kopile
ju nuk jeni as gjaku as damarë i vatanit
shqipëria etnike ësht një karajfile
***
mos e prekni nënen etnike shqipni mos e flliqni ju flliqarë
ju nuk e njihini fare konceptin atdhe
ju jeni të bijt' e jargve të ndasive krahinarë
tradhtinë e ndasinë hilen e keni kult e fe
***
shqipëria etnike një shpirtë e ka
nji gjak një gjen një qelizë
ikni zuzarë ikni shkoni te kumara shkja
na e leni të qetë eren atdhetare flladin me puhizë
***
se zemrat tuaja nuk jan shqiptare
ju flet ju vet ndasija
se kombinim i keni nga ndasitë gjithfare
nga e ndyra mbarsuesja e juaj kafshrija
***
ikni primitiv humbni në shkretira
larg duart nga e bukura e dheut shqipëri etnike
toka e jonë mëmë ësht mbi dhe ma e mira
e ju e ndani me hile armike
***
e gruponi me krahinë partiake me ndasi e fe
e gruponi me banda grabitqare
shqipnija etnike ësht nën diell e qiell nji dhe
një zemer e lashtë shqiptare
***
ikni ju qena primitiv krahinarë
e pandashme ësht etnike shqipëria
deri sa të ket diell e mbi dhe atdhetarë
me rreze do të gjallroj shqiptaria
***
ikni he qena të bijtë e qenit he bërlloga
shqipërija etnike nuk ësht e juaj pronë
coptues krahinarë parazit llafolloga
ikni nga shqipni nana e jonë
***
se ne të gjith të barkut të saj jemi
me nji gjak na ushqeu ajo me mundim
e ju me ndasi o virusa veremi
mundohni ta ndani me hile e aktrim
***
qeni e kudra u ka pjellë ju jeni të pa ndjenja kombtare
shqipnia etnike ësht gjaku që nuk falet
e ju me myk zemre e katarane krahinare
po i coptoni me dhimbja fusha etnike e malet
***
ndasi klanore ju vetëm në ndasi vraponi
ndasija ju intreson coptimet shqiptare
ju jeni zagarë të mbarsuar nga demoni
me gjuhen tuaj të gjarprit fund e krye tradhtare
***
por pa u shemb yjet nuk shembet shqipnija
se vllezer e motra jan krahinat
e feja e jonë shqiptare ësht atdhetdashurija
ikni se ju vesin ua kan pjellur shkinat
***
të ligj jeni sa të duash mbi dhe
atdhe ju nuk ndjeni në zemer
për ju ndasitë jan ëmbëlsirë e fe
shqipëri etnike të mos ket me emer
***
po ju mij' a uritha a qka dreqin jeni
ikni he dalshi fare
pse mbledhë jan me përqa jeni ju gjithfar legeni
kala ësht e pathyeshme ësht shqipnija etnike tokë e lashtë shqiptare
================================================== ======

Autori xhelal ferizi poeti mërgimtarë i mohuar
nga ish regjimi komunist i ndaluar ne ish jugosllavi
gjat viteve dhe i lanun në harresë edhe nga vet populli i vet
---------------------------------------------------------------------------------

[lirik]

Te jeshë shqiptarë
''''''''''''''''''''''''''''
shkruan
'''''''''''''''''''''''''
xhelal ferizi autorë
'''''''''''''''''''''''''''''''''
të jesh shqiptarë,duhet me pasë,nji det lotësh me vete
të jesh vlla i qyqeve,
të jeshë prej qliku
duhet me qenë i ,biri i vujatjeve
''''''''''''''
dhe cak i shënjestrave të djajve
duhet me fol vet me vete
me u ndejtë,gati mërive e shpërgajve
me qen cak i ngutjeve
duhet me mbet,besnik i gjyqeve
''''''''
duhet edhe me pasë durim qiellorë
me ngranë hekur të kuq
me qenë në europë,i të fundit dorë
me qenë argtim për shekullin huq
'''''''''''''
te kerkojnë si kurban kohrat si argtues i sadistonjerzve
material loje,i,thundërshkelsve
i shtruar për tu tha gjith nën diell
të jesh në duart e sherr pjellësve
lakuriq as në, tokë as në, qiell
në voter te duan jo me ndejtë i lirë
të duan si simbol varfërie
her ,në,pranga her,,në, zingjirë
objekt loje me qenë për botë
me të sjellë si, os n'ë për rrotë
fuqitë me të ,ba drejt teje me gisht
ashtu si ne secilen kohë e mot
me të njitë gjithmonë ndoj bisht
te lanë pa diell hanë
t'mos,kesh' as babë as nanë
për vlera kurr mos me folë
për krim me shkue në shkollë
kshtu duan,faraonët,mbi,dhe
sundimtarë si djaj mendjehollë
në besë ata duan me te pre
,t,mos,keshë as kryq as dinë per fe
me emer duan te quajn dobiq
as gjallë as vdekë nuk te duan mbi dhe
te gjveshur nga qdo gjë te duan lakuriq
as,mall as,gjuh nuk të lënë pasuri as pare
të duan të nderë e të dalun fare
të duan pa dhe e gurë
të qnjerzuar ti duan djem e qika
te duan pa flamurë
duan me tu shue etika

******
te duan lotin rrëke
të duan per se gjalli me te vra
ne bes te duan me t'pre
të duan të përthurur nën grek e shkja
'''''''
te jesh shqiptarë do të thot
me të lanë pa fe e fis
me të lanë pa fe e zot
pa triqi e simbol e plis
me ,t ë nda gjithmonë me fe
për dhe me te rrxue si lis
me,t'que,gjarpërij,në fole
me të lan ,pa,shpres ,mbi krye
me të lanë gjithmonë hyzmeqarë
me,të lan,udhkryqesh ne mergime thye
i botes gjithmonë rrogtarë
nën gurë e dhe tue ,t',rrmye
me te shitë per ndoj euro a dollar
te jesh shqiptar ne botë

te duan neper shekuj varë
me te vyshkë si lulet n' qdo mot
'''''''''''''''''''''
si breshëri qe i bjen lules në fletë
se len me qelë në jet
ashtu me qelë s të lënë ty
ne varfri te duan me te thy
''''''''''
te jesh shqiptarë mbi glob
ri gati veq për kob,
kur danajt të bien dhurata
europa fjalë të gjata
ti duan si koloniale
ne grryerje fusha e male
e duan me ta thye shtatin
nuklin me te vjedhë e dukatin
me te shembë neper miniera

me të shitë neper tendera

të jeshë shqiptarë duhet me derdh gjak rreke
nuk të lënë as diellin tënd me të nxe
kur ven ndoj kryq në ballë
ti djegun gurë e zallë
kur bëhesh me arabe fe
të vyshkun te gjallë mbi dhe
kur behesh me fe shqiptarë
mbo dhe te terhqein zvarrë
e token ta bëjn gjak e lot e varr
me qen shqiptarë ësht vështirë
se nuk,të mendojnë të tjerët të lirë
të vijnë gjithkah gjahtarë
e të vrasin puntorë dijetarë
ta vrasin intelejtualin
e rriten ne prodhim ta ndalin
ti zhvatin minierat e tua
në kurtha te tyre merr n' thua
e bjen shqiptari me hundë me buzë
e trojet ja bëjn shpuzë
ja bëjn edhe shkrump e hi
varfri i japin me pi
shkatrrim e papunsi
e mbsuhin kahdo token tonë
kolon mashtrues e demon
zyrtarë e taksa e dogana
i ligu bëhet mbret me nishana
te shkelë mbi dhe këmbë e huaj
e gjakun ta bëjn në damarë uj
shqiptari thonë duhet te vuaj
keshtu shkelsit të thonë
në rënkim me qa toka e jonë
te jesh shqiptar në, europ
te duan per mish e cop
askend nuk mundesh me ngopë
as të europs sadizmin ne oreks
sllavianët të duan për dhunë e per seks
e bota të don për orgji
moralinmbi dhe me ta nxi
të duan me te ndrydhë si mizat
ti qesin kahdo vizat
te rrethojn kahdo me djaj
me ujq e skile e qakaj
te jesh shqiptar ,s'ke,mik
kufomë je e rrethue me detin adriatik
nuk te vlenë askund pasaport
të kpusin në zemer e në aortë
dhe mbytje të duan neper det
ta vrasin mbi dhe qdo adet
me qenë shqiptarë me plis
të rrxojnë për dhe si lis
të presinn rremë e degë
të helmojnë hoje e shegë
nuk t 'lshojnë me shkue n 'zhvilim
t 'pengojnë në përparim
te duan pa fe e në krim
të duan me fe në vajtim
te duan as n ë qiell as në tokë
me t' pre shqipen n' dy kokë
të duan si krrokë cilikokë
si korb si sorrë a krrokë
të duan si qyqe e turrec
te duan ,të vyshkur pa ecë
të duan mbrapa me ngecë
të duan mos me u dalë në udhë
të duan,ne erë me t' hudhë
e lulet mbi dhe me ti vra
të mos keshë as mik as vlla
te jesh shqiptar mbi dhe
te mbshtjellin në njiqind fe
që udhë kurrë mos me gjetë
nji lis me e nda në shum fletë
përthurë me e lanë në për ngatrrestare fije
në prore me e lanë në hije
nuk duan shqiptarëpermbi dhe me pa
e duan,nën grek e shkja
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''
xhelal ferizi mërgimtarë nga Mitrovica-
liriku i vargjeve shqiptare
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[lirik]

Edhe në qiellë duket mërija

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''

autori xhelal ferizi lirikave te kohrave moderne

'''''''''''''''''''''''''

Nuk ka vend ku s 'shkruan tradhtija

Nga ndoj rrotull e nga ndoj dredhë

As gjithsija s' mund ti mbledhë

Se q' ësht mbushë po pafundësija

esht zgjerue pa ftyrsija

Në grykë po derdhet kopilija

Thonë se shtri ësht deri në dete

Edhe n' gjithsi nëpër planete

S'e po pjellë po truri i njerit

Sa të gjith qiejt po për njiherit

sherre e te liga luftra në botë

don me e la jeten me lot

kahdo e shkeli ai mjerimi

edhe varfria rrena e krimi

me miliarada e shum tradhti

ngatrroj yjet varg e vi

e nuk ka ne qiell e dhe

e nuk ka nder kombe e fe

ku nuk ndihet padrejtesia

skamja e zezë edhe tradhtija

edhe sundimi e kalkulimi

lllafe bosh e i kotë premtimi

jan ra popujt ne pikë te hallit

thonë po ndahen gur'ët t'zallit

prej merzie e prej dredhije

prej mashtrimi mizorie

thonë jan plasur drujt ne per pyje

edhe te quiellit ato yje

edhe lulet thonë jan vyshkë

shum ezemrat thonë jan ndryshkë

se po zhvatin grabitqartë

se jan shtue zullumqartë

se kahdo e keqja e ka mblue

edhe planetet i ka hutue

se kan dalë mbi dhe permbi

matrapaz e fajdegji

edhe e dhunshmja superfuqia

shkelë në t' drejten ësht njerzia

po e ulë koken fukaraja

kahdo ligj po dredhë paraja

edhe mbret bëhet tradhtari

ajo kamata e dollari

rubla e euro e tjera pare

sot ka ardhë koha barbare

edhe mashtrimi po lavdrohet

po lavdrohet e po vizllohet

gjithnji i varfri po mjerohet

perfiton po rrenacaku

edhe ka nisur me u prishë gjaku

se në gjak ka hy lakmija

jo kultura e pastertija

as poema e ideali

seq po drdihen fusha e mali

se q' po ndillen do termete

kund kuptim ma s' shihet jete

ndoshta sherre veq po ndillen

gjak e lot mbi dhe do t'mbillen

luftra tjera e hata

se kjo botë qetsi s' po ka

veq mashtrime e llafe te gjata

kshtu po ecin dita e nata

kur karrigen e mbanë vampiri

e jo ne botë shpirti ma i miri

se ma dredhë zingjirin loja

per me i ra planetit ploja

kshtu e kallë lojen politika

per me u shndrrue ne dhunë etika

per me vuajt po djem e qika

gjenerata e shum breza

per me pa veq dit te zeza

e jo paqe karajfile

jo me rrnue mbi kohë idile

as mbi botë me lule ere

as me gzue ndoj shije vlere

veq me pasë kriza manjake

neper boten rrumbulllake

ne qdo shekull e qdo epokë

tue u nxe mendje e tu u nxe kokë

per do kob do luftra te zeza

per me pasë varfri nder breza

qe kurrë e mjera gjenerata

mos me pas kund gzime te gjata

perveq vuajtje e shemtime

gjak e lot luftra e mallkime

e me pasë kriza per pare

kshtu e don bota nderkombtare

me vrapue mbi mbijetesa

e me u shue etika e besa

hajde hajde o rendë rruspije

q' po i shuen vlerat prej njerzie

vetem kriza kriza e kriza

me shemtue gjithmonë filiza

mos me lanë mirqenje ne tokë

por me i prishë qdo shpirtë e kokë

tue vrapue permbas dollari

kush si bishë kush si zagari

ekxistenca e imponimit

per me i msue ne shkollë te krimit

me e shendrrue njeriun n' barbarë

me shit vlla per nji dollarë

kshtu e ka rendi i feudalit

që zgërdhinë si bisha e malit

turp pa pasë pa kqyrë per fe

ditë të bardhë s' po len mbi dhe

kahdo lotin po e derdhë rrke

edhe brengat ne zemra tjera

po i varfron shtresat e mjera

qe shum fise me u pendue

pse jan lindë e pse jan shtue

pse kan ardhë mbi botë te zezë

tue mallkue jetë e brez

se po i vyshkë per t' gjallë varfrija

se mbi fron po i rrin tradhtija

po i rrin djalli e faraoni

veq tue kja rrin glob i joni

kahdo luftra e rrena t' mdha

kund t' vertetë mbi dhe s' po ka

se mashtrim po bën kamata

kshtu po ecin kohrat t' gjata

llefet plot me shum vizllima

fat i varfri s' ka s a grima

se zgerdheshja e pasanikut

per nji rrotë te metelikut

e len tha e vyshkë mbi dhe

nuk e len n' pak gzim me u nxe

por qysh se u lind me u sorollatë

gjith tue tallë me barkun thatë

me vrapue per nji kafshatë

gjith tue lagë me lot qerpikun

e tue msy at metelikun

per fmi te vet e per buk goje

pasaniku e sjellë rreth loje

si te ja do qejfi ati

her me maskë her me dredhi

thonë do te bëhet bota hi

bota hi thonë do të jet

se nuk mbetë kund e vertetë

kohë as njeri burrë as grue

fort ky glob ësht tjetersue

as vullnet s' po ka per djepa

drue do i kndojnë qyqet mbi shkrepa

se ësht prishur nga dredhija

nga mashtrimi e nga lakmija

se kush lahet përmbi pare

e dikush qanë mbo tokë barbare

gjith mbi kohen varfanjare

përmbi token e pamëshirë

nuk e ka ndoj ditë te mirë

nuk ka pare as me hy ne dhe

as copë buke per me ble

deri sa i pasuri mbi at rrenë rrote

me reklama sillet bote bote

shkon n' hotelet ma luksoze

i lmon deshirat tekanjoze

si te ja do degjenerimi

edhe qeshet prej vizllimi

se e shperdorë pa fund paranë

gjith tue tallë at fukaranë

porse dije o pasanik

gjith s 'do te jesh mbi metelik

pse tash bota u msue me sherr

nuk duan vuajtje lot as terr

per se gjalli nuk duan ferr

se po bjen nataliteti

ke me folë ti vet me veti

se askush permbi varfri

nuk po don me pasë ma fmi

as me u shtue jo njerzia

kur nuk shihet siguria

prandaj ti shko rrno me bisha

thatë do t' mbesin shkolla e kisha

edhe gjamija e fabrika

nuk do te kesh ma djem as qika

se nuk duan ma te mallkohen

mbi varfri e vuajtje t' shtohen

që të vuaj gjith nanë e shkretë

t' mos ket buk per fmiun e vet

veq pse don kshtu pasaniku

ai bastardi edhe armiku

po ai armiku i njerzisë

me e luejt lojen e varfrisë

si te don po llokme e ti

si te ja don ajo orgji

pyetni mot e pyetni stinen

feduali si e lmon shpinen

kahdo shkon neper masazhe

shtin makinen n' per lavazhe

e ne hotele te shtrejta dhoma

ku të dehë luksi e aroma

porositë ai at rrogtarin

at sherbtorin e hyzmeqarin

me ja lmue edhe kaqikun

tue ja hjedhë ky metelikun

porsi qenit tue ja gjue

kahdo trupin ky tu i lmue

kahdo muskujt tu i qlirue

kahdo prore ky zgerdheshet

kahdo andej ky del e gjveshet

neper plazhe e pishina

ne luks tu i shkue moti e stina

e fuakaraj qajë me lot

hyn ne lufta e hyn n' barot

veq pse e don ky i ziu zotnija

ne gjak me u la gjith qytetnija

per hesap te atij padronit

kahdo e nxitë plani i demonit

veq pse e don i madh zengjini

me ecë gjaku siq ecë drini

e me qa gjith fukaraja

per me lvizë arma e paraja

per me ecur do pazare

me u perdredhë gjuha tradhtare

ne konferenca e pordhë tjera

per me u shitë llafet e mjera

kahdo ne lojra e opiume

per me u ngaranun do llokume

pasi t' ken mbyllur te rrejshme paqe

per me nisur tjera gjaqe

e me u zgerdheshë gjithmonë mizori

e me u zgerdhi ai puthadori

e fukaraja i mjerë i gjori

per pak pare me u la në lot

në gjak e luftra e në barot

bota keq thonë ësht tue shkue

galaktiken e ka trulllue

vija e kryqe e punë mashtrimi

në univers tash ësht nisë krimi

mbasi i mbushi tokë e dhe

edhe vend s' po ka nder fe

as nder rraca e n' zallina

nuk ka pllambë pa u shtrue nder stina

ktheu e rrudhu mshefu e struku

her n' për terr e' n' mjegull duku

shëndrrou n' maskë e n' shum lustrime

thue e ktheu neper lakime

edhe lakoj si elastikë

nderë e normë e qdo etikë

thuru n' djalë e thuru n 'qikë

neper burra e nepre gra

n' labirinte kurrr pa nda

ajo zgerdheshja e interesit

kan nisë rrota permbas vesit

edhe bota andej po sillet

kah paraja keq po mbshtillet

jo kah arti e kah etika

sot po derdhet loti n' pika

prej mjerimit prishjes s' moralit

baba t' miren s' ia don djalit

djali baben e len ne udhë

porsi leckë mbi dhe e hudhë

sepse mendja i ësht bë pare

me u perdredhë mbi rrotë tradhtare

mbas vizllimes e mashtrimit

mbas grabitjes rrene e krimit

si me e shmangë dikund ndoj pare

si me gjetë ndoj shteg a qare

kah mashtrimi e interesi

deri sa n' grykë të mbushet thesi

ësht harruar dashurija

ajo etika e bukuria

e jetes së shpirtit e të mirsisë

e mbu loj maska e tradhtisë

me grabitë e me mashtrue

edhe prindin tue harrue

mos me njoftë ma vlla as moter

farë as fis as komb as voter

as kund dinë a s kryq mbi dhe

mos me njoft as kishë as fe

hogjë as prift po as gjami

perveq pares në rrokkulli

kshtu e soll norma bizare

jeten te ligë po ashiqare

e ka bë mbretereshë e intrigen

rrenen krimin e te ligen

por jo besen e te denjë njeriun

porse lart e ka ngritë thiun

derrit dajë duhet me i thanë

se q' po vyshken diell e hanë

nga mashtrimet komerciale

se q' po qajnë po fusha e male

se po prishet e gjith etika

se paraja po hyn si thika

nanë e djalë po per me i nda

as nuk ka ma fis as vlla

as nuk ka ma njerz t' vertetë

veq paraja ësht kult mbi jetë

të ciles i falen të gjith mbi dhe

kah ka kombe fise e fe

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''

autori xhelal ferizi

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

liriku i vargjeve shqiptare te kohrave moderne

te vargjeve moderne lirike te aktuealiteteve sot te botes

se pa meshirë me plot zjgjyre mashtrime zhvatse -

ku as djalli nuk i perballon dot kti rendi mashtrues te pa mshirë

ku asgje tjeter nuk favorizohet sa paraja e mashtrimi-



'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''