Fushatë antikombëtare e grekofilve të Janullatosit

[Neferta]

Artan Mullaj

EGOIZMI PRIMITIV I GREQISË
Që grekët ndaluan Marin Memën e Top-Chanel në kufi, kjo gjë krijon përshtypje të madhe, por nuk përbën aspak një befasi të rrallë. Nuk është hera e parë që autoritetet greke dëshmojnë një ndjeshmëri të shëmtuar ndaj të vërtetave që thuhen. Kjo ndjeshmëri ka rënë në sy edhe më parë si një dobësi kolektive: Dobësi për mënyrën primitive se si ata përballen me realitetin e gjërave. Sa më shumë spikatin faktet dhe të dhënat, aq më shumë shtohen përpjeket e tyre për t’i fshehur e fshirë. Prandaj grekët sot, sfidën e kanë sa me historinë, që nuk lejon të c’bëhen të bërat, aq me veten e tyre.


Para shumë vitesh, në kohën e ikjeve massive, një mbrëmje Korriku, po kaloja ilegalisht kufirin e Greqisë, pranë doganës së Kapshticës. Sapo isha dipllomuar dhe, bashkë me dy shokë shkolle, e kishim marrë vendimin e arratisë. Si shumë studentë të tjerë të Dhjetorit, mbrapa po linim Shqipërinë mes kaosit që solli rebelimi ynë kundër diktaturës. Qielli mbi mal ishte i pastër, yjet vezullonin kaq afër sa mund ti prekje me gishta. Përpara kishim premtimin e ëndrrës. Mbi kokë ndjenim magjinë vezulluese të yjeve mbërthyer në mister. Ajo cka provonim, ishte si emocionet e një dashurie të frikshme, që nuk zgjati shumë. . Ne ecnim mes shkureve cjerëse në mal, në mesnatë, kur papritur ramë në pritën e ushtarëve grekë.. U derdhën mbi ne duke thirur, duke shkrehur armë dhe duke lehur egër.(kishin qen me vete). Pastaj na lidhën dhe na cuan në postën ushtarake të Kristalopigjisë.
Kur rrezet e mëngjesit ranë në sheshin para postës, një ushtar grek, trupmadh e i pashëm, që mbante një shkop të trashë në duar, me unaza metali, u afrua. Na pyeti ku shkonim dhe i thamë, si mundëm, se ishim emigrantë shqiptarë dhe vinim për të punuar në tokën e tyre. Ju jeni vorioepirotë, na pyeti sërish dhe ne mblodhëm supet. U sul në fillim mbi mua pastaj mbi të tjerët. Na qëllonte me shkop lart e poshtë nëpër trup, xhunglërisht. Pas cdo goditje, klithnim si kobrat prej dhimbjes. Shkopi fishkëllente në ajër, me ca tinguj ulërritës, mes të cilëve shfaqej lakuriqe urrejtja. Ishim dëshmimtarë të dhimbjes sonë dhe të një paradoksi mes te cilit po humbiste shpresa për të jetuar. Sulmi fillonte në kokë, kërciste mbi këmbët e zbathura, mbi gishtërinj, ngulmonte në shpinën e gjakosur. Lodhja e njërit qëllonte mbi dhimbjen tonë, mbi ne. Dhimbja dhjetëfishohej mes nesh. Me vështirësi kuptonim se e gjitha po përfundonte në një realitet shtazarak. Nuk ishte thjesht një torturë. Përtej kufijve të krimit, ajo që ndodhte ishte një mohim absurd. Një sfidë e përzotshme. Një poshtërim i qënies përmes një mungese barbare të keqardhjes. Kur ushtari e pa të udhës të bënte një pushim, ne rrinim ende në këmbë, por nuk e njihnim më njëri-tjetrin. Të nxirë e të gjakosur nga koka te këmbët, mezi mbaheshim. Pastaj trimoshi helen mu afrua dhe më kërkoi të zgjasja para pëllëmbën. Sytë i kishin dalë nga zgavrat. I mbytur në djersë e kishte rrëmbyer amoku. E kishte ndezur, si një dem, gjaku ynë. Më qëllonte si i tërbuar me shkop në dorë, deri sa pëllëmba ime u enjt, u nxi, u fry. Një moment lekura u ca, plasi si flluskë. Në tokë rrodhi një lëng i bardhë, përzier me gjak mavi. Atëhere ushtari me shkop ndaloi. Në fakt nuk kishte ndaluar ai, kisha rënë unë përdhe, pa ndjenja.
E solla këtë detaj për të thënë se në kujtesën e cdo njeriu, mbeten përjetë dhe nuk fshihen kurrë, si tatuazhet në lëkurë, ngjarje të tilla, në të cilat vritet pafajësia. E solla edhe për të bërë një analogji me Camërinë. Camëria është një cështje dhe një “heshtje”që nuk mund të fshihet nga kujtesa e shqiptarëve. Por jo vetëm. Mbi ngjarjen në kufirin grek, doja të nxirrja në pah egoizmin primitiv të Greqisë. (Grekët duan që edhe të tjerët të besojnë se janë ata që udhëheqin planetin). Është e vërtetë që me mijëra emigrantë u torturuan kafshërisht ato kohë nga armata e ushtarëve grekë të kufirit dhe dhimbja e tyre u shua dhe harrua pa u vënë re nga askush. Në këto séanca ndëshkimi helen, ushtarët shkumëzonin mes patriotizmit të tyre, te mbjellë si me vaksinë, qysh në barkun e nënës. Patriotizëm barbar! “Ju, shqiptarë të qelbur. Ju krimba! Na keni grabitur Vorio Epirin, ë? Dashkeni dhe Camërinë,ë? E doni ë? Ju shqiptarë bythpalarë, dashkeni pronat atje?. Por si guxoni e pretendoni ndaj grekëve që përfaqësojnë origjinën e qytetërimit, origjinën e intelektit dhe origjinën e kulturës? Ju që jeni racë inferiore, shumë poshtë nesh, cobanë të pagdhendur dhe myslimanë të lindjes së largët, të ardhur këndej, dashkeni prej nesh Camërinë, në vend që të na lironi Vorio Epirin?”
Kjo ishte kënga helene për emigrantët shqiptarë, herë e thënë, herë e pathnë. Mes kësaj atmosfere e gëlltitën emigrimin djemtë shqiptarë. Si një parrullë poshtëruese, ajo ju shfaqej në cdo kthesë të ambicjeve të tyre në tokën e huaj. Shfaqej për tju kujtuar cdo moment inferioritetin e tyre dhe për t’i ndëshkuar me një racizëm brutal, të pandodhur ndoshta kurrë tjetërkund. Vazhdoi gjatë, po aq sa vazhdoi përbaltja e shqiptarëve, që qëndruan në këmbë dhe morën hak duke duruar. Por jo vetëm duke duruar. Edhe duke u lartësuar. Si kudo në Europë, shqiptarët në Greqi u rritën vit pas viti, u integruan dhe treguan se qytetërimi nuk trashëgohet vetiu, pa u përpjekur. Qytetërimi shkrihet me kohën. Krijohet dhe ruhet me vullnet të mirë, me tolerancë, me dashuri dhe dinjitet. Puna, urtësia, durimi dhe shpresa, i dhanë një dritë të epërme emigrantëve shqiptarë në Greqi. I dhanë atyre epërsi ndaj vendasve… Dhe epërsia e të huajve, nëse ekziston realisht, është edhe një mundësi për të njohur vetveten nën dritën e tjetrit. Kjo ka ndodhur. Emigrantët tanë në Greqi, nga më të fismit në planet, kanë ndricuar hapësirat greke mes sakrificave të pathëna kurrë, duke ju afruar grekëve një shans të njohin vetveten. Të kuptojnë kush janë. Sa vlejnë realisht. Si duhet të sillen me të vërtetën. Pa asnjë dyshim, emigrantët tanë, që punojnë dhe jetojnë në Greqi, janë heronj të vërtetë. Për këtë rol të përzotshëm, ata janë krenaria e brishtë e shqiptarëve. Përvec dritës së bardhë, përsosja e tyre morale në mes të racizmit ishte një mësim ndershmërie, që grekët e morrën falas dhe në mënyrë ekskluzive nga fqinjët e tyre. .
* * *
Grekët kanë ngatërruar keq këmbët në kompleksitetin e tyre. Në Ballkan, helenët shihen si hapësira ku mungon modestia dhe vullneti i mirë. Asnjë shkallëzim ndjeshmërie për përmirësim të fqinjësisë. Turbullira me Turqinë, cështje me Bullgarinë, sherzën me Maqedoninë, dinakëri me Shqipërinë. Në kulmin e mizerjes që solli kriza ekonomike helene, kundër llogjikës, Greqia ka mardhënie delikate me fqinjët ballkanikë, por edhe me Europën e Amerikën. Antiamerikanizmi i grekëve është po aq i sigurtë sa egoizmi i pakuptimtë i tyre. Mënyra se si grekët orvaten të trajtojnë, minimizojnë dhe fshehin Camërinë, plagën e saj të pambyllur, në njëfarë mënyre tregon se mes problemeve të tjera, ata kanë problem edhe me ndërgjegjien e tyre. Në përgjithësi sjellja komplekse e grekëve ndaj të vërtetës, përbën sot një cilësi kombëtare, që nuk është thjesht nacionalizëm. Kjo cilësi nuk fillon dhe nuk mbaron me Camërinë. Tepria e krenarisë i shtyn të mohojnë edhe qënien shekullore të arvanitasve atje, ndonëse, komunitete të tëra, lart e poshtë, në Veri edhe në Jug, flasin shqipen e mocme. Mohojnë hapur edhe qënien e bullgarëve dhe maqedonasve në teritorin e tyre, megjithëse në Greqinë e Veriut fshatra të tërë flasin zëulët në familje gjuhën e tyre. Atëhere, cfarë është kjo babëzi delirante e një kombi për të patur doemos të drejtën në anën e saj në cdo rast? Raporti i grekëve me të drejtën dhe të vërtetën përbën sot një vecori kombëtare që i kalon kufijtë e një nacionalizmi të sëmurë. Nacionalizmi i sëmurë mund të ishte një shpjegim për mjegullën etnike që shpërndahet lart e poshtë, ashtu si, “ ndjesia e inferioritetit kombëtar”, për shkak të “bythrënies në hendek”,në kushtet e krizës së thellë, dhe zhgënjimit të thellë, mund të japë një përgjigjie të zbehtë se përse grekët nuk e durojnë dot në axhentën e tyre të ditës Camërinë si problem, Vorioepirin si problem, emrin e Maqedonisë si problem, konfliktet e përheshme me Turqinë dhe antiamerikanizmin si problem.
Prej shumë vitesh kanë bllokuar padrejtësisht hyrjen e Maqedonisë në Nato, për shkak të emrit të saj. Rast unikal. Fjala “veto” është bërë si mbiemër i Greqisë, në vendimet e komunitetit Europian. Jo rrallë dhe jo rastësisht. Jo rastësisht Greqia e varfër quhet fëmija e përkëdhelur e Europës. Cpo ndodh me grekët dhe Greqinë? Gjithë kjo mjegull frike rreth tyre! Kush është arsyeja? Mos janë të pakënaqur me veten? Mos kanë instaluar më në fund edhe ata thellë vetëdijes së tyre, atë që besojnë popujt e tjerë, se grekërit nuk ngjajnë gjëkundi me paraardhësit e tyre brilantë të antikitetit?. Se nuk kanë asnjë lidhje me ata që ndricuan botën ndërsa këta nuk kuptojne dot as veten e tyre? Se mbas koke nuk e kanë më yllin që duhej të kishin si pasardhës të Aristotelit, Eskilit, Homerit dhe Pitagorës?
Greqia jo rrallë është treguar e padrejtë me fqinjët dhe duket sikur gabon për shkak se vuan nga prishja e raporteve të saj me të vërtetën. Nga sindroma e nje egoje të shëmtuar. Dëshmi e e mungesës së ekuilibrit dhe kësaj egoje është edhe ndalimi i turpshëm në kufi i gazetarit të Top-Chanel.

[Neferta]

Vila: Masakra e Panaritit, si u fsheh nga historia gjenocidi grek» Drejtuar Kryetarit të Akademisë së Shkencave të Shqipërisë, Akademikut Gudar Beqiraj. Për dijeni Kryeministrit të Republikës së Shqipërisë, z.Sali Berisha. Unë që po ju shkruaj nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës, quhem Gani Vila. Jam Drejtor i Televizionit të Shqiptareve të Amerikës.
Arsyet përse shqiptarët në kohëra dhe rrethana të ndryshme janë larguar nga vendlindja tashmë dihen, por të rrallë janë ata shqiptare në emigracion që e kanë harruar vendlindjen. Sivjet populli ynë feston ngjarjen më të madhe historike, 100-vjetorin e Pavarësisë së Shqipërisë. Në këtë kuadër, si bir i fshatit Panarit të Korçës, mora iniciativën për t'ju drejtuar këtë letër nëpërmjet së cilës ju kërkoj që e ashtuquajtura "Masakra e Panaritit", por që në fakt ka përmasat e genocidit të vërtetë, që është kryer në këtë krahinë dhe në zonat e tjera përreth nga shovinistët grekë në vitit 1914, të zërë vendin e duhur si pjesë e historisë sonë kombëtare.
Qeveria greke e Venizelosit në kuadër të realizimit të ëndrrës së Vorio-Epirit, krahas vrasjeve të popullsisë shqiptare në krahinën e Kolonjës, Përmetit, Korçës etj, nëpërmjet ushtrisë së saj dhe të andartëve grekë të liruar nga burgu i Kretës, nga data 2 deri në 10 Korrik të vitit 1914, theri si bagëti, me thika, sëpata e hanxharë 375 gra, burra, pleq dhe fëmijë, dogji 150 shtëpi si dhe shkaktoi dëme të tjera. Mizoria e këtij gjenocidi tërhoqi edhe vëmendjen e Fuqive të Mëdha, saqë Lordi Lamington më 28 Korrik 1914 i bën thirrje Qeverisë së Anglisë që të reagojë kundër masakrave greke që po kryhen në Shqipërinë e Jugut. Po këtë ditë gazeta prestigjioze "Times" me artikullin e saj "Vendasit e fshatrave të Shqipërisë së Jugut po shuhen nga grekët" dënon rëndë aktin barbar mesjetar të tyre. Ndërsa deklarimet e andartit grek V.K. që ka qenë pjesëmarrës në Masakrën e Panaritit, janë të llahtarshme. Ai ndër të tjera tregon "...një nënë mbante në dorë një fëmijë me kokë të prerë dhe vazhdonte të kërkonte kokën e djalit … Grave shtatzëna ua çanim barkun dhe ua nxirrnim foshnjat të gjalla… Ju prisnim duart, ju ndanim kokën më dysh dhe ju nxirrnim trutë… Disa gra u përdhunuan dhe pastaj i vramë…"
Edit Durham kur shkruan për Masakren e Panaritit, ndër të tjera shton: "Grekët edhe sikur të bëjnë një shekull pendesë s'kanë si t'i lajnë krimet e urryera të atyre javëve…"
Për Masakrën e Panaritit në atë kohë është folur e shkruar shumë, ka dokumentacione, fakte dhe dëshmi nga njerëz të pranishëm. Por është i pa kuptueshëm qëndrimi indiferent i të gjitha qeverive shqiptare dhe regjimeve të kohës që nga viti 1914 deri në vitin 2012 të cilat nuk kanë përmendur, nuk e kanë studiuar dhe analizuar fare seriozisht e zyrtarisht Masakrën e Panaritit. Përkundrazi, kanë mbjellë dhe stimuluar ndaj saj farën e harresës duke rënë kokë e këmbë pre e lojërave të shovinistëve grekë. Të masakruarit vazhdojnë edhe sot e kësaj dite të jenë pa varre, të injoruar, përdhosur e çuditërisht të fajësuar e harruar. Heshtja ndaj këtij gjenocidi të paparë ngarkon me përgjegjësi veçanërisht qeveritë e mbretit Zog dhe regjimin diktatorial të Enver Hoxhës për qëndrimin injorues, antinjerëzor dhe antikombëtar që kanë mbajtur ndaj fatit të 375 shtetasve shqiptarë të masakruar në vatrat e tyre nga ushtria greke e Venizelosit. Por dhe shteti demokratik i pas vitit 1990 deri tani ka heshtur dhe jo vetëm që nuk ka bërë asgjë për Masakrën e Panaritit, por u ka lënë fushë veprimi agjenturave greke në Shqipëri.
Çdo shqiptar, kur të mësojë se në fshatin Panarit të Korçës në korrik të vitit 1914, ushtria greke ka kryer këtë gjenocid duke masakruar në shtëpitë e tyre 375 njerëz të pafajshëm, do t'ju dhembë zemra, do të çuditen e do të pyesin se përse nuk është folur më parë për këtë krim të shëmtuar, përse të masakruarit nuk janë respektuar, përse kjo masakër është mbajtur "sekret" në opinionin shqiptar dhe trajtohet përciptas në tekstet e historisë së Shqipërisë, përse është minimizuar dhimbja dhe rëndësia e saj në jetën politike e shoqërore shqiptare.
Përse e masakroi këtë popull të pafajshëm ushtria greke?
Të gjitha këto shqetësime, dhimbje e pyetje kërkojnë përgjigje nga Akademia e Shkencave të Shqipërisë, nga historianët dhe shteti shqiptar.
Unë vlerësoj shumë punën tuaj shkencore si Akademi Shkencash, por në ribotimin e Historisë së Popullit Shqiptar, kapitulli 3-të, kur flitet për masakrat dhe genocidin që grekët kanë kryer në vitin 1914, akademikët tuaj, nuk kanë hequr apo shtuar asnjë presje të tekstit të Historisë së Vjetër të regjimit komunist, kur shkruhet për Masakrën e Panaritit. Ndaj ky veprim më indinjon pa mase dhe kërkoj që historia e Masakrës së Panaritit t'i bëhet e ditur me intimitet gjithë popullit, pasi është masakra më e madhe në tërë kohërat e historisë së shqiptarëve dhe në kuadër të 100 vjetorit të Pavarësisë së Shqipërisë, Masakrës së Panaritit t'i jepet vendi që meriton në Historinë e Popullit Shqiptar.
Në këtë mënyrë, historiografia dhe shteti shqiptar do të korrigjojnë një gabim të madh historik e shoqëror dhe ne pasardhësit e tyre do të kemi mundësi të përulemi me respekt dhe të vendosim lule në vendin ku do të caktohet memoriali në kujtim të të masakruarve, me synim që në 100 vjetorin e genocidit (Masakrës së Panaritit), në korrik të vitit 2014, përkujtimi të bëhet nën kujdesin e shtetit shqiptar.
Skenari (sekret) i përgatitur nga shovinistët grekë në Athinë, gjenocid për pastrim etnik me legjendën: "Ne masakrojmë, faturën e krimit ta paguajnë shqiptarët", e arriti qëllimin. Ata e realizuan, e maskuan duke i imponuar për 100 vjet harresën shtetit shqiptar.
Ka ardhur koha që shtetit e popullit grek, ti themi publikisht se paraardhësit e tyre, të inkuadruar në formacionet e ushtrisë së Jorgji Zografit (ish-Ministër i Punëve të Jashtme të Greqisë), kanë kryer masakrën e Panaritit të cilët megjithëse kanë kaluar 98 vjet, nuk kanë kërkuar akoma të paktën falje. Ndaj do t'i demaskojmë në organizmat ndërkombëtarë dhe do t'i paditim para drejtësisë në Gjykatën e Hagës për gjenocid.
I nderuar kryetar është në nderin tuaj, të institucionit që ju drejtoni si dhe të Qeverisë Shqiptare që të merrni në konsideratë këtë kërkesë, të vlerësoni genocidin grek në mënyrë që "Masakra e Panaritit" të zërë vendin që i takon në Historinë e Popullit Shqiptar, që përfundimisht 375 të masakruarit të kenë më së fundi një memorial dhe një ditë përkujtimore.
Me respekt dhe konsideratë të lartë, Michigan, SHBA, shtator 2012.
*Drejtor i Televizionit
të Shqiptarëve të Amerikës.

[Neferta]

Nga Prof. Dr. Eshref Ymeri

Para pak muajsh dhe pikërisht më 18 maj 2012, në faqen e internetit të zotit Feliks Taho, filloi të botohej intervista e plotë që gazetari Fatos Veliu i kishte marrë zonjës së nderuar Zeqie Nuri, shqiptare nga trojet tona etnike të Çamërisë, e cila ka qenë dëshmitare e drejtpërdrejtë e masakrave kriminale që shovinizmi i tërbuar grek kreu kundër popullsisë së pafajshme çame. Çdokush që e ka lexuar atë intervistë, me siguri që ka përjetuar një tronditje të thellë në shpirt.

Vazhdoni leximin

[Neferta]

AK: Neonazistët do festojnë çlirimin e Greqisë në Këlcyrë


Aleanca Kuqezi ka akuzuar qeverinë shqiptare se po bën pazar me qarqet radikale greke. Akuza e AK-së vjen pas bërjes publike të lajmit se, nesër aktivistë të Partisë Agimi i Artë do të festojnë çlirimin e Greqisë në Këlcyrë. Këtë fakt, AK e ka cilësuar të papranueshëm, pasi Këlcyra dhe Përmeti, është tokë shqiptare.
“Ditën e shtunë pritet të mbërrijnë në qytetin e Përmetit përfaqësues të organizatave që synojnë destabilizimin e Jugut të Shqipërisë nën emrin e lëvizjeve për çlirimin e të ashtuquajturit Vorioepir. Këto organizata do të tubohen në Grykën e Këlcyrës tek Manastiri i famshëm ku vendosen eshtrat e ushtarëve grek, të cilat i nxori prifti i Kosinës. Ditën e nesërme këto organizata dhe shumë individë do të manifestojnë duke pretenduar se Përmeti dhe Këlcyra janë tokë greke dhe sipas tyre djepi i Vorioepirit, e cila duhet t’i bashkohet Greqisë”, thuhet në deklaratën e AK-së.
Kjo forcë politike pretendon se, "qeveri po bën pazar me qarqet radikale greke", dhe se, "do t'i ndalojmë vetë neonazistët në kufi". AK kërkon reciprocitet diplomatik ndaj Greqisë, ku sipas saj për çdo çam të kthyer, të ndalohet një grek.

[Neferta]

AK kundër Agimit të Artë


Aktivistët e Aleancës Kuqezi bllokuan kalimin në Urën e Dragotit në Tepelenë, për të penguar kalimin atje të përfaqësuesve të partisë së ekstremit të djathtë grek, Agimet e Arta.

Ishte lajmëruar se në ceremonitë që do zhvilloheshin në Këlcyrë të Përmetit do merrnin pjesë edhe aktivistët ekstremistë grekë për të përkujtuar ushtarët grekë të rënë në luftën italo-grekë.









<iframe ="360" src="http://www.youtube.com/embed/4umnZRU...layer_embedded" ></iframe>

[Neferta]

“Kreshnik Spahiu, ekstremisti shqiptar që tronditi Athinën”


Gazeta greke “Proto Thema” e ka quajtur kreun e Alenacës Kuq e Zi, “ekstremist i djathtë”. Në artikullin me me titull “Ekstremisti i djathtë shqiptar që trondit Athinën”, i cili i kushtohet kryetarit të Aleancës Kuqezi, Kreshnik Spahiu, ku ky i fundit krahasohet me përfaqësuesit e partisë nenonazite greke.
“Kufij deri në Kostur dhe në Prevezë ëndërron kreu Alencës Kuq e Zi, Kreshnik, Spahiu”. Me këto fjalë hapet shkrimi i gazetarit Panajoti Savidi, shkrim që është nxitur nga njoftimet e deridjeshme për një miting të AK-së, në qendër të Athinës. Sipas gazetës, reagimi i ministrisë së Jashtme greke për ngjarjet e Këlcyrës dhe për incidentet e vazhdueshme antigreke në Shqipëri, e kanë nxitur Spahiun të demonstrojë forcën edhe brenda në Greqi.
Sipas gazetës, Kreshnik Spahiu përdor shkëlqyeshëm populizmin, demagogjinë dhe ka sindromën antigreke. “Orator i mirë, 43-vjeçari tashmë me stil sportiv, arrin të ngrejë peshë publikun e ekzaltuar, i cili sheh në profilin e tij, udhëheqësin që do të mbyllë në burg politikanët e korruptuar të vendit dhe do bëjë realitet Shqipërinë e madhe. “Antihelenizmi është flamuri i Aleancës Kuqezi, sepse sipas Kreshnik Spahiut, pas çdo të keqeje që ndodh në Shqipëri fshihet Athina, e cila ka si për qëllim copëtimin e vendit dhe marrjen e Vorioepirit”, thuhet në shkrim.
Gazetari vijon duke thënë se, “në rastin e Kreshnik Spahiut shkon për shtat thënia e Cezarit “Edhe ti Brut?”, për shkak se ai ka qenë i preferuari i Berishës dhe më pas u kthye në kundërshtar fanatik të tij”. Savidi vëren se “me një mënyrë moderne “made in USA” të të bërit fushatë, me autobusë që përshkojnë gjithë vendin, Spahiu ka si objektiv hyrjen në parlament dhe pjesëmarrjen në një qeveri të ardhshme koalicioni”.
Në fund autori i shkrimit i referohet një deklarate të kreut të PBDNj-së, Vangjel Dule, sipas të cilit “bëhet fjalë për një sharlatan të politikës shqiptare, një populist që gjithmonë hedh baltë mbi kundërshtarët e tij dhe ka bërë flamur të vetin antihelenizmin. Ky njeri nuk ka qëndrim për problemet e brendshme të shqiptarëve dhe ajo që di është të bëjë, është demagogjia”. Nga shekulli.
Vangjel Dulle nje fundrrine grekofile durohet ne qarqe shqiptare ashtu si eshte, ljo eshte absurde, po kur flen roja djajet lodrojne.

[Neferta]

.Qarqet profashiste greke edhe sot e kjaj dite mbajne fjalime ne token shqiptare pra ketej kufiri. Me viziten e fundit te ketyre paqvurave progreke qe hane fundrrinen perdite;
Ja se qfar fjalimi mbane Christos Papas: “E kaltër me të bardhë, siç i takon Aristotelit. Në shumë raste thonë që ky gjak duhet të jetë gjaku i fundit dhe urojmë që të jetë kështu, por kjo tokë, Himara, toka greke, ka treguar në shekuj të shekujve se ka gjithmonë heronj dhe gjithmonë jep djemtë e saj më të mirë, kurban për lirinë. Të jeni të sigurtë se, pavarësisht se Nëna Greqi dhe pushteti politik janë bukëshkalë e nuk i mbrojnë djemtë e tyre dhe helenizmin, të jeni të sigurtë se disa, me mendjen e tyre, pavarësisht se janë nëpër zyrat e Athinës, do të jenë gjithmonë në mbështetje të Vorio-Epirit. Dhe të them edhe një të fundit: Themi të gjithë për Vorio- Epirin dhe shumë mirë foli edhe kunati i të ndjerit Aristotel. Por nuk ka Vorio-Epir, Epiri është një. Vetëm një copë ka mbetur e skllavëruar dhe jo e lirë. Është në dorën tonë që të mbajmë këto Termopile. Mbi të gjitha jeni ju të parët, që jeni vendas e që jetoni këtu, që keni gjithë këtë presion të institucioneve shqiptare. Me ndihmën e grekëve të zgjuar, besoj se nuk do të vonojë koha që kjo copë e tokës greke do të bëhet, edhe nëse përkohësisht, autonome, pasi janë në fuqi vendimet e Protokollit të Korfuzit. Më pas të vijë edhe liria që kemi kërkuar. I paharruar qoftë kujtimi i Aristotelit! Qoftë i pavdekshëm, vdekja nuk llogaritet. Një është Greqia, për Greqinë luftojmë. I njëjti mesazh është edhe në Qipro, në Qipron tonë të skllavëruar. Mbi këtë varr duhet të betohemi për atdheun tonë, për fenë tonë, për idealet tona. Rroftë Greqia!”.

[Neferta]

Se qeverija shqiptare eshte duke lundruar ne ujrat e turbullta ne kohe te fundit , shifet edhe nga rete
.Skandali, ministri Ksera takim me “Agimin e Artë”: Himara, tokë greke
Një ministër i qeverisë greke të Andonis Samaras nuk do guxonte t’i jepte dorën një deputeti të “Agimit të Artë”. Partia neo-naziste greke, që aktualisht ka 21 vende në Parlament, i ka shpallur ata armiq, duke paralajmëruar madje se në rast të ardhjes në pushtet, do t’i nxjerrë para një gjykate të posaçme për t’i burgosur e shpronësuar, raporton Gazeta Shqiptare.
Ndryshe ndodh me ministrat e qeverisë shqiptare. Në 28 tetor 2012, në kishën e Bularatit, Spiro Ksera, anëtari i kabinetit Berisha, jo vetëm ka shtrënguar dorën me një nga deputetët e “Agimit të Artë”, por ka zhvilluar me të edhe një takim të gjatë. Ka qenë pikërisht Kristo Papas, ligjvënësi neo-nazist më energjik, që publikisht i ka kërcënuar me jetë emigrantët shqiptarë dhe që mbi varrin e të ndjerit Aristotel Guma është betuar për çlirimin e Vorio-Epirit, siç e cilëson ai Jugun e Shqipërisë.
Takimi Ksera-Papas regjistrohet si skandali më i rëndë i një zyrtari të lartë të qeverisë, në kuadrin e festimeve të 100-vjetorit të Pavarësisë së Shqipërisë.(G.Sh/LajmeShqip.co

[Neferta]

Janullatos, aleanca e djallit
nga: AT NIKOLLA MARKU
Të vërtetat historike nuk janë shovinizëm, apo nacionalizëm, përkundër, janë përgjegjësi për të ardhmen dhe kujtesë e domosdoshme për brezat që vijnë. Është detyra jonë është që memorien ta ruajmë domosdoshmërisht për ngjarjet historike në dëm të kombit shqiptar e për t’ua treguar brezave që vijnë. Ata duhet të mësojnë se 1913 ka qenë viti i kasaphanës mbi kombin dhe trojet shqiptare, kasaphanë e bërë nga fqinjët tanë, ku njëri është i përkëdhelur i perëndimit e tjetri i Moskës. Pas një skenari të turpshëm nga Janullatos me eshtra të ushtrisë agresive greke në dëm të popullit shqiptar në jug të Shqipërisë deri në Prevezë, na shfaqet një pseudo prift serb në Shkodër për të kërkuar varre ushtarësh serbë. Ky prift i quajtur Amfilohije Radoviç, jashtë misionit të tij si prift, i dërguar nga patriarkana e Beogradit, kërkon të na kujtojë ushtarë serbë të vrarë në Shqipërinë tonë, e cila me të vërtetë është bërë varrezë për armiqtë e këtij populli (Zoti të më falë për këtë që citova). Shqiptarët nuk kanë varre në dhe të huaj, sepse kurrë nuk kanë vrarë, grabitur, shfarosur popuj të tjerë. Historia na mëson shumë për të kaluarën tonë ndër shekuj, por sidomos për vitet 1912-1913, kur atdheu ynë u bë kurban për fqinjët tanë, që në ato vite treguan natyrën e tyre të vërtetë kundër kombit shqiptar. Serbët në Kosovë dhe grekët në Çamëri vranë popull shqiptar të pambrojtur dhe të pafajshëm, plaçkitën dhe shpërngulën si barbarë të uritur njerëz të mirë ortodoksë, myslimanë, katolikë, bektashi, vetëm se ishin shqiptarë në shtëpitë dhe pronat e tyre.
Çfarë kurdisin dy aleatë të djallit me eshtra ushtarësh si greku Janullatos dhe prifti serb Radoviç në dëm të kombit dhe truallit shqiptar?
Vetëkuptohet se të prekësh ndjenjat e një shoqërie apo kombi është t’i sjellësh ndërmend ushtarët e vrarë dhe qëllimin e tyre përse janë vrarë, me qëllim që të ngresh një mendim dhe qëllim të ri po si ai i vjetri në shoqërinë e sotme. Janullatos dhe nazistët grekë thonë se kanë heronjtë e Vorio-Epirit, Radoviç thotë se serbët kanë luftuar kundër osmaneve në veri të Shqipërisë, e cila shtrihet deri në Mitrovicë e Preshevë, kur Shqipëria e kishte shpallur Pavarësinë e saj më 28 Nëntor 1912 për të katër vilajetet pa asnjë ndarje. Ç’kërkonin këto hordhi grabitqare dhe kriminelesh në atdheun Shqipëri 62 mijë kilometra katrorë? Kuptohet se çfarë ndodhi më 1913.
Kisha Ortodokse Kombëtare Shqiptare, për hir të së vërtetës, krahasuar me kishën serbe dhe atë greke qëndron në piedestal të lavdishëm pranë dritës së Perëndisë dhe profetëve. Në asnjë mënyrë kisha nuk mund të bëhet vegël në duar terroristësh, mafiozesh, politikanëve vdekje-mbjellës, qëllimeve të urrejtjes apo racizmit injorant që buron që nga Kaini i Biblës. Si mund të thuash se Zoti të bekon ty, kur ti mendon për vdekjen dhe shfarosjen e tjetrit!? Ne shqiptarët e dimë shumë mirë se, misioni fetar është ai i dashurisë, respektit, besnikërisë, bujarisë dhe mbi të gjitha i lutjeve dhe faljeve të mëkateve që bën çdo njeri pa përjashtim në këtë botë.
Si prift që është, Radoviç apo kisha serbe duhet të kryejë misionin e saj human në gjetjen e mbi 3000 shqiptarëve të zhdukur nga ushtria serbe, ndërsa prifti Janullatos, t’i kërkojë shtetit grek respektimin e emigranteve shqiptarë si dhe kthimin e çamëve në pronat dhe shtëpitë e tyre në Çamëri. Çdo shqiptar dhe politikan duhet të mbajë qëndrim të qartë ndaj fqinjëve, që me gjithë gjenocidet dhe grabitjet ndaj popullit shqiptar dhe trojeve të tij, ne përsëri jemi për fqinjësi normale. Le të mbrojmë së bashku të paktën parimet kushtetuese, përsa u takon veprimeve antishqiptare, që cenojnë territorin dhe identitetin shqiptar. Në rast se nuk ndërhyjnë institucione të shtetit në mbrojtje të vlerave tona, atëherë e them me përgjegjësi se do t’i mbrojë populli me veprime fizike të drejtpërdrejta, sepse kupa po mbushet, siç e ka mbushur me kohë Dule, Bollano, Radoviç, Janullatos etj. Një ditë durimi i çamëve do të soset dhe po ashtu dhe ai i shqiptarëve në Maqedoni, Presheve, Bujanovç etj. Nuk mund të jesh nënshtetas i Shqipërisë dhe të kërkosh Vorio-Epir, këtu toleranca kthehet në dobësi dhe paaftësi për të vepruar. Disa herë kisha serbe është bërë frymëzuese e akteve të dhunshme në Mitrovicë. Thua se Europa fle për këto akte të drejtpërdrejta terroriste, në dëm të shqiptarëve të Kosovës? Ne besojmë se jo, por duhet informuar. Ne nuk e kuptojmë heshtjen e gjatë të partive tradicionale të djathta, që e kanë në program bashkimin kombëtar dhe nuk mbrojnë programin e tyre.
Ne si kishë e kemi të qartë planin ortodoks-serbo-grek në dëm të kombit shqiptar dhe kishës ortodokse shqiptare. Jemi të përgatitur për të përballuar me çdo mjet, sepse është e drejta jonë të mbrojmë veten tonë, kombin shqiptar dhe truallin e tij të bekuar në çdo drejtim. Gjatë festimeve të 100-vjetorit, ndodhi një mrekulli e madhe, kjo mrekulli ishte angazhimi politiko-qytetar i gjithë shqiptarëve me aktivitete të shkëlqyera, në çdo drejtim, që nga ekspozitat e flamurit e deri tek mbledhja e qeverisë në Vlorë. Vetëm Janullatos nuk organizoi asnjë simpozium historik për ata ortodoksë që dhanë jetën për pavarësi dhe liri. Çudi? Jo, tashmë e kanë të qartë të gjithë shqiptarët se ky përfaqëson kishën e minoritarëve të shitur tek asfalia greke dhe racistët e çmendur të Agimit të Artë. Kisha ortodokse kombëtare shqiptare dënon çdo veprim të çdo prifti që merret me politikë shoviniste, me qëllim genocidi ndaj çdokujt, qoftë ndaj individit apo kombeve të ndryshme. Ne do të reagojmë mbi parime kristiane ndaj Radoviçit dhe Janullatosit në organizma ndërkombëtare përkatës, me qellim që spekulimi i këtyre gjeneralëve të veshur me rroba prifti të marrë fund bashkë me planet e tyre.