Lufta për Çlirim, Kosharja legjendare

[Pupi]

Gjithmonë kur vjen prilli të kujtohët diçka që nuk të le të bësh gjumë të rehat. sikur ndjen në vete ato ditë të ftohta edhe sikur ta keshë ngroht si në gusht. Ndjen ato ditë që mërdhin dhe të rrënqethët trupi.
Çfar ishte ajo maxhi tërheqëse që të bënte aq të fortë e aq të palëkundshëm ato ditë, Çfar i shtynte ata djelmosha që sapo kishin nisur ti bien brisk fytyrës, e që në brendi u ndizej zjarrë vullkani, për ta parë kosovën e lir. Pa qoft edhe për një ditë!
E gjatë do të bëhej lista për ti numruar të gjithë ata trima që i dhuruan më të shtrenjëtën Atdheut. E gjatë shumë e gjatë, dhe e dhimbëshme mbi të gjitha.
Sa vinin e vinin nga të gjithë bota Shqipet në prillin e '99-shit, dukeshin shumë të thjesht, e gjitha çfar kishin me vete ishin ca rroba të mbrendshme, sepse ditë më parë ishin përshëndetur me të afërmit, e askush se besonte që do të kthehej i gjallë.

Gëzo Lirin Kosovë, përveq që ishte obligim, është edhe kultur Kombëtare të jesh aty kur e kërkon Atdheu!