Lulja E Shpëtimit [p O E Z I]

[Pause_Print_Scroll]

MILAZIM KRASNIQI

LULJA E SHPËTIMIT
Poezi

POEZI SHQIP “LULJA E SHPETIMIT”
NGA MILAZIM KRASNIQI
PER SHQIPTARET QE LEXOJNE SHQIP, FLASIN SHQIP DHE MENDOJNE SHQIP

ALBANUR

POEZIA MË NDIHMOI QË TË KONSUMOJA ILUZIONET

I nderuari Adnan,
Botimi në këtë vëllim i poezisë sime të plotë, sipas seleksionimit që kam bërë vetë dhe sipas formës përfundimtare që u kam dhënë këtyre poezive, më jep një kënaqësi të veçantë, si kënaqësia që ka secili njeri kur e përfundon një punë të mundimshme e të gjatë.

Poezia ime që botohet në këtë vëllim, është finalizimi i tërë një projekti estetik që kam pasur si poet për më shumë se tridhjetë vjet.

Korrigjimet që kam bërë në shumë poezi, janë rezultat logjik i ndryshimit të koncepteve të mia estetike, fetare dhe jetësore, në udhën e vështirë të kërkimit të së vërtetës dhe të kuptimit të jetës sonë njerëzore.

Tash e di se e kam gjetur udhën e vërtetë, e cila më mundëson vetërealizimin si njeri në këtë botë dhe shpresoj edhe shpëtimin në botën tjetër.
Kërkimi im i gjatë poetik dhe jetësor, shumë herë ka qenë si i përhanshëm, kaotik dhe plot vuajtje, e kjo ka ardhur si pasojë e faktit se nuk e pata zbuluar me kohë të Vërtetën.

I jam mirënjohës poezisë sime, e cila më ndihmoi që të konsumoja iluzionet dhe të gjendesha në një truall, ku zgjedhja në mes të humbjes dhe shpëtimit, nuk ishte më e vështirë.

Dhe më duket se në poezi më nuk kam çka të them.

Kjo është forma përfundimtare e poezisë sime, të cilën do të dëshiroa ta kisha si një lutje të përhershme për veten time dhe për të gjithë njerëzit.

Lutem që edhe fjala poetike të jetë në shërbim të afrimit tonë me Krijuesin tonë.

Vetëm poezia që është e shkruar me idenë që të jetë adhurim ndaj Allahut dhe falënderim ndaj Tij, për të mirat me të cilat na e ka mundësuar dhe zbukuruar ekzistencën në këtë botë, është e denjë që të ribotohet.

Në Prishtinë,
1 nëntor 2004

Me respekt,
Milazim Krasniqi