Edhe une shkruaj...

[Binasa]

Deshiroj qe kjo teme te jete nje teme e lire,ku do te mund te shprehim,nje ndjenje,nje gezim,nje hidherim,thjeshte te shkruajme me fjal tona qe rjedhin nga mbrendsia e shpirtit.


Edhe sonte me mungon shume,por sod e ndjej aromen tende me teper se kurdohere.Mbrem enderova sikur isha shtrir afer teje,dhe te perkledhja,te puthja te buzet,shikimin qe ma dhuroje s`mundja te ndaj nga syte ...te ndjej shume te ndjej

[Binasa]

Faleminderit dhimbja ime qe me kujton se vazhdoj te te ndjej,qe me ben te lumtur ne mendime,faliminderit qe me ben te provoj gjdo lloj ndjenje,faleminderit qe me bere te shikoj bukuri ne dhimbje dhe fatkeqesi ne kenaqesi.Faleminderit ty qe jeton me mua gjdo dite.

[Rozafa]

Sonte ndjej mall... mu kujtua fotografia jote,kur ma dhurove qe ta mbaja si kujtim nga ti...mora fotografin dhe me sy te fiksuar ne brendesine e asaj fotoje, mendja nisi fluturimin e saj....(a thua,a eshte e mundur qe ndjenjat e mia mos te jene ne kontrollen time)shiqoja syte qe jane aq te bukur...jane aq te thelle...te shkelqyer....ne brendine e tyre ndij aq ngrohtesi..ne pranine e tyre jam me e lumtura ne bote....shkelqej edhe une me ta.

Sikur te kisha mundesin te tregoj se sonte ndjej mall...

Po ti ku je..ku gjindesh..?

Te puth me mall te pashuar!

[doGzona]

Ska rendesi asgje tjeter kur ndjenjat tona kan marre ngjyren e dashurise..dhe mos u mundo te ndryshosh asgje kur ndalesh ne kohen e pritjes..sepse, atehere edhe frymarja ka ritmin e vete,kaher te shpejte dhe te embel,kaher te ngadalshem, por i ngjashem me frymarjen time qe na meson te mesojme per njeri tjetrin qe shpirterisht te jemi nje...!

[Fshatari]

Postimi origjinal është bërë nga Rozafa

Sonte ndjej mall... mu kujtua fotografia jote,kur ma dhurove qe ta mbaja si kujtim nga ti...mora fotografin dhe me sy te fiksuar ne brendesine e asaj fotoje, mendja nisi fluturimin e saj....(a thua,a eshte e mundur qe ndjenjat e mia mos te jene ne kontrollen time)shiqoja syte qe jane aq te bukur...jane aq te thelle...te shkelqyer....ne brendine e tyre ndij aq ngrohtesi..ne pranine e tyre jam me e lumtura ne bote....shkelqej edhe une me ta.

Sikur te kisha mundesin te tregoj se sonte ndjej mall...

Po ti ku je..ku gjindesh..?

Te puth me mall te pashuar!

Po, pa dyshim, sepse ndjenjat nuk i kontrollon arësyeja. Megjithatë, ato(ndjenjat) nuk janë të shfrenuara po, përkundrazi, janë të inkuadruara me tri harqe :
- Sonte ndjej mall... hap harkun e parë dhe përmban fotografinë si hark të dytë e cila përmban sytë si hark të tretë.
Do të vëreni se struktura e treshës (ndoshta pa vetëdijen e Rozafës) është e pranishme te rrethi i tretë (sytë) që janë : aq të bukur, aq të thellë, aq të shkëlqyer, e paralelizmi vazhdon me tri fjalitë që mbyllin rrethin e tretë, rrethi më intim dhe principi i jetës:shkëlqësia(drita) e syve.
Magjia e fjalës riaktualizon pjesërisht një moment të privilegjuar të së kaluarës! Pjesërisht sepse koha ka krijuar një hendek të pakapërcyeshëm mes dy partnerve; ajo e ka bërë komunikimin të pamundshëm; e ka shndërruar dialogun intim në monolog të hidhur! Prandaj nuk ka si t'ia kumtojë mallin; madje nuk ka as kujt t'i kumtojë :
"Po ti ku je..ku gjindesh..?". Nuk mund të komunikohet me mungesën.Edhe puthja është krejt simbolike sepse e "pashuar"!
Fjalia e parë : Sonte ndjej mall... pezullonte meditimin dhe mbante pezull edhe fshatarin.
Rozafa e përfundon "suspensin", thjesht, duke ftilluar fjalën mall si të "pashuar":dritë që s'shuhet kurrë.

PS. Lus autorin të lexojë postimin tim si një reagim i thjeshtë!

[>>{SpOnGeBoB}<<]

Edhe une shkruaj... po mare shkruj edhe une si tane qeta qetu qe kan shkrujt. Amo per dallim prej qetyne une shkruj ata qe e ndjej qetash per momentin hiq pa pas nevoje me zbukurue e ngjyrosen. A me fol te drejten deshta me shkrujt diqka amo nashta nuk vjen me lexue qajo qe duhet me lexue o veq mos e nxafsha se kom me ja shkrujt dy vllima spic me poezi te zgjedhuna nja mas tjetres e deri te e fundit e edhe nja tre romana dashnie.

[Rozafa]

-Nuk e di pse edhe sonte kam prap mall,me kthen ne kujtime..diten e pare ateherere kur te putha,atehere kur ne ty gjeta shpirtin tim...

-Nuk e di pse te kujtoj,kur ti ndoshta flen tani,po ja qe ndoshta imazhi yt me trazon,apo ndoshta zemra kerkon dashurine te kete prane....?

....nuk e dii jo nuk e dii...por e di se une jam me ty dhe e kuptoj kur zemra rreh dhe kur ajo dashuron....te lutem me jep doren tende te ndjesh se si zemra pulson dhe thote ...Te Dua!!

[>>{SpOnGeBoB}<<]

Belivalla Rozafa bravo se e paske qendisen qete tekst.

O send nuk kisha dashten vetum mu kane qajo qe pe priti mos po shkrun edhe mos dijte hiq me shkrujten vetum le ta marrin qete tekstin tone copy edhe kur ta bajne paste ta shkrujne qekjo u kane per ty >>{SpOnGeBoB}<< o send nuk kisha dashten ne kete dynje.

[Rozafa]

O ti siper cfare thua,nuk kuptova??

[>>{SpOnGeBoB}<<]

Postimi origjinal është bërë nga Rozafa

O ti siper cfare thua,nuk kuptova??

qfare thash mi qfare thash e mos e thenqa

une shkruajta qe e kishe shkrujt bukur tekstin, a po kupton tani edhe e shpreha deshiren a ka mundesi kete tekstin tend qe e ke shkrujt me huazu ajo vajza qe po pres me ma shkruajt mua. kaq ishte vetum kaq pa asnji gjo te keqe

[jadore]

Postimi origjinal është bërë nga >>{SpOnGeBoB}<<

Edhe une shkruaj... po mare shkruj edhe une si tane qeta qetu qe kan shkrujt. Amo per dallim prej qetyne une shkruj ata qe e ndjej qetash per momentin hiq pa pas nevoje me zbukurue e ngjyrosen. A me fol te drejten deshta me shkrujt diqka amo nashta nuk vjen me lexue qajo qe duhet me lexue o veq mos e nxafsha se kom me ja shkrujt dy vllima spic me poezi te zgjedhuna nja mas tjetres e deri te e fundit e edhe nja tre romana dashnie.

Spongebob, a e ke nijet me shkru-a,
o hiqju fjaleve te dashnise ,ngo jadore-n ti,sa te duash po te paguaj ndihmom , shkruaj fjale miradije tek pershendetjet dhe urimet per mua se qysh mu kane grumbullu me kthy selome me nxan java ,
po te garantoj mandej qe kur te fiton pare prej shkrimit per mu e blen edhe dashnine ....qeshtu eshte moda tash..

[Rozafa]

Patjeter,

[>>{SpOnGeBoB}<<]

Postimi origjinal është bërë nga jadore

Spongebob, a e ke nijet me shkru-a,
o hiqju fjaleve te dashnise ,ngo jadore-n ti,sa te duash po te paguaj ndihmom , shkruaj fjale miradije tek pershendetjet dhe urimet per mua se qysh mu kane grumbullu me kthy selome me nxan java ,
po te garantoj mandej qe kur te fiton pare prej shkrimit per mu e blen edhe dashnine ....qeshtu eshte moda tash..

a jo valla se ti nuk pi kthejshe pershendetjet ishe e shtire ti ka pershendetjet edhe pi kursejshe fjalet me doket qysh e pash. Shkruj, shkruj pernime sa faqe duhet me te pershendeten per me jav kthy pershendetjet. Kam nise me ardhe me shkrujt nji dite amo kur i kam pa tana ato shkrime u menova e thash pse more nuk e shkrun kjo nji fjale ose nuk punojna, ja jena shkue ne pushim.

Jo valla me dijte qe qashtu fitoj pare edhe muj me ble dashnine me paret e shkrimeve shkruj une deri sa te qel drita hiq pa u ndalen

[HëNna]

Postimi origjinal është bërë nga >>{SpOnGeBoB}<<

qfare thash mi qfare thash e mos e thenqa

une shkruajta qe e kishe shkrujt bukur tekstin, a po kupton tani edhe e shpreha deshiren a ka mundesi kete tekstin tend qe e ke shkrujt me huazu ajo vajza qe po pres me ma shkruajt mua. kaq ishte vetum kaq pa asnji gjo te keqe

Spongebob, na ishte njëherë një vajzë dhe që e kuptonte monologun se kuptonte edhe pse të gjithë u ngritën në këmbë ( me shkronja ) edhe e qe e kotë se nuk ia mësuan dotë.
Ma ke hek mallin e saj, ehh dynja, e me ketë deshta të them se as ti spo e kuptojshe hic monologun ( unë shkruaj..) hahahahahhahah

PS. Ishte me tepër për një mall dhe një shaka, mos mi merr keta reshta për keq!

[>>{SpOnGeBoB}<<]

Postimi origjinal është bërë nga HëNna

Spongebob, na ishte njëherë një vajzë dhe që e kuptonte monologun se kuptonte edhe pse të gjithë u ngritën në këmbë ( me shkronja ) edhe e qe e kotë se nuk ia mësuan dotë.
Ma ke hek mallin e saj, ehh dynja, e me ketë deshta të them se as ti spo e kuptojshe hic monologun ( unë shkruaj..) hahahahahhahah

PS. Ishte me tepër për një mall dhe një shaka, mos mi merr keta reshta për keq!

Jo valla hiq monolog, po u ba trialog se une shkrujta me Rozafen tani erdhe Jadore qetash erdhe ti e dikur nashta vjen edhe ajo qe po e pres.

Nuk e mora per keq po halo nuk jeni tu e kuptue per cilen gjini letrare e kom fjalen. Ti hala po me doket nuk e paske lexue Pablo Neruden kur shkojke zhagas me rreshtat e tij tu ja shkrujt monologun asaj qikes