Adem Demaçi - "Nderi" i RTK-se

[Florim Zeqa]

Adem Demaçi-"nderi" i RTK-së !

Këtë reagim timin po e filloj me një thënje pragmatike e mysafirit të emisionit të fundit "DEBAT" të televizionit publik (politik)-RTK-së.
"Mos thurni këngë për Adem Demaçin për së gjalli, nuk i dihet jetës,...deri sot kam qenë i mirë, nesër mund të bëjë gabime..."
Ishte kjo deklaratë e vet Demaçit, në kohën e daljës së tij nga burgu (1990), kur rapsod dhe këngëtar popullor filluan t'i këndonin këngë e ballada simbolit të rezistencës popullore.
Pikërisht ndodhi ashtu, nga ajo kohë e deri më sot jo vetëm që nuk u thurë më asnjë këngë për "simbolin" e rezistencës, nuk u fol asnjë fjalë dhe nuk u shkrua asnjë rresht i mirë për të!
Historia 24 vjeqare e jetës së tij jashtë burgjeve të Serbisë jo vetëm që e vërtetoj thënjën e pragmatike të tij, e dëshmoj në mënyrën më tragjike degradimin e kësaj vlere kombëtare.
Shëndrrimi i tij, nga një "simbol" i rezistencës në simbol ndarës dhe përqarës të shqiptarëve, jo vetëm që nuk i bënë nderë personalitetit të tij,...ka lënduar rëndë imazhin e një ish të burgosuri politik, veprimtari dhe idealisti të lirisë.
Nuk dua të ndalem shumë në vokabularin e tij të ulët ndaj ish presidentit Rugova, as në akuzat e pabazuara ndaj komandantit të lavdishëm të ushtrisë çlirimtare Tahir Zemajt dhe as në shpifjet drejtuar komandantëve të tjerë të ushtrisë institucionaliste, por dua të ndalem në një segment tjetër të intervistës së tij.
Gjatë kësaj interviste "simboli" i rezistencës nuk u përmajt dot nga nostalgjia e tij e madhe ndaj vllëzërve serb.
Admirimi i tij i pafund për fitoren e "ujkut të vogël", siq e quajti disa herë Vuqiqin, për zgedhjet e fundit parlamentare të Serbisë, respekti i tepruar ndaj Edvin Kristaq Ramës dhe dashuria e madhe ndaj Hashim Thaçit, e ndërton lidhjen e "trios" politike në ballkan Vuqiq-Thaçi-Rama, si dhe mardhënjet e shkëlqyera të dyshes politike neokomuniste shqiptare Rama-Thaçi !
Po ashtu "simboli" i rezistencës nuk mundi t'i ikë as dashurisë së interesit që ka më kryeministrin e vendit tonë të bazuar në "zalloga" siq i quajti ai privilegjet (pagën e majme mujore) dhe peshqeshet (privilegjet materiale) për fushatat mediatike kundër rivalëve politik të kryeministrit aktual.
Mirëpo e mira e ka të mirën, thotë populli! Sa herë që i duhet Demaqi kryeministrit Thaçi për fushatë, ky i fundit ia tregon vendin, shko në RTK.
Mediumin ky, në të cilin Demaçi shprehë lirëshëm e gjithë urrejtjen dhe mllefin ndaj presidentit historik dhe përkrahësve të tij politik, duke nxitur vazhdimisht urrejtje dhe përqarje ndërshqiptare.
Kësaj radhe shpërthimi i Demaçi i kaloj të gjitha limitet e urrejtjës.
Për Demaçin nga dy milion shqiptar, një i vetëm (Thaçi) është i mirë, gjithë të tjerët i trajton si paqavra, një parti e vetme (PDK) ka vlerë për të, të tjerat janë të parëndësishme dhe të pavlera.
"Nderi" i kombit shkonë aq largë me identifikimin shumicës shqiptare në vend si "fanatik" të rugovizmit, duke harruar se Ibrahim Rugova në zemrat dhe kujtesën e historike të shqiptarëve ka hyrë jo si përqarës, por si unifikues dhe paqësor, krijues i shtetit të Kosovës dhe si shpëtimtar i popullit të saj.
Veprat do të jenë ato që do t'i tregojnë sëcilit vendin në histori, në këtë rast edhe personalitetit të "nderit" të RTK-së, Adem Demaçit, këtij përqarësi fatal të shqiptarëve.
Mbase do të ishte nderë edhe për mediumet publike, që t'u jepin më shumë hapsirë figurave unifikuese të vendit që kanë bagazh të pasur politik, historik dhe kombëtar siq janë akademik; Mark Krasniqi, Idriz Ajeti, Pajazit Nushi e shumë e shumë të tjerë si këta, që një jetë i kanë kushtuar lirisë së atdheut të tyre.