Anegdota nga odat tona!

[Barbaroza]

Te nderuar diskutues,ne kete teme mund te postojme anegdota te ruajtura nga thesari i kultures sone popullore.

Kur po me kujtohet daja...
E kish pase njani dajen e keq.Kish pas thane:
-Kur po e kujtoj dajen,edhe nana po m'merzitet.


Tre vjet te kam livdue
E kish pas marre ni plak ni grue per djal t'vet.reja i kish pas ba hyzmet plakur rrum tre vjet.Plaku tre vjet e kish pas livdue rejen n'ka ish zatete kur kish pas shkue neper miq:"Ni re qe e kam marre une,kush se ka n'ket rrethine.
Mas tri vjete reja s'po i ban hiq hyzmet e as s'po e ngon.Plaku ni dite po i thote:
-Hej moj bi,shume n'zor jam ra une tash.Tri vjet t'kum livdue ,e tash tri vjet m'duhet me t'kesh per me jau mush menen hallkut qe s'asht ashtu qysh kam thane.

Me m'i dijte te zezat qe i kam...
E mueren nusen n'ni katun.Shkuen gra e qika me e pa.Nusja ish kane e zeze n'fytyre.Njana prej grave tha:
-Mashalla,mashalla,mori nuse po e zeza qi kanke!
-He mori gra-tha nusja-me i dijte ju t'zezat qi i kam une mrapa,kurgja nuk jam e zeze n'fytyre.


Mretit ja qelte Zoti syte e zemres
Ke ni halle plake.E pat ni djale edhe rene e vet.Djali ish kane shkue ni dite n'pazar.Kur erdh prej pazarit,p'e vete e ama:
-Bir,a mun erdhe?
-Erdha nane.
-A kish naj haber,e njeve naj sen?
Djali deshti m'u mahite pak me nanen per dashtnim e i tha:
-He mori nane,ni urdhen qi e kish qit mreti,vejushk kun mos me lane,veq tana me e marr ka ni burre.T'reja e plaka,jashta m'e pase ni dham n'goje,s'ka qare pa u martue.
Halla e shtini gishtin ne goje e po e kqyr mos e ka naj dham.
-He,more bir-tha plaka-ja zgjat jeten Zoti mretit shume se po u deshka me sunue mire.
Reja ish kane n'magje tuj site miellin.Keshi ho-ho-ho,se p'e merr vesh qi djali po mahitet.Halla i tha:
-N'dash ban ho-ho-ho,e n'dash hi-hi-hi,shka a fole,ka mu ba.Mretit ja qelte Zoti syte e zemres.

[florian]

PERSHENDETJEPRINCESH

DJALI E NANA ULEN ME HANGER E DJALI E PYT NANEN CKA KI BA STO PER DREK
;VALLAHI DO CORB E KAM BA QYRE DJAL E TE BAFT MIR
DJALI FUTLUGEN E PAR NE GOJ E PO FILLOJN ME I RA LOT
CA KIE BIR I THOT NANA
SEN BRE NAN ME RA NE MEN QAI VALLA QE ME KA DEK VJET
AH BA NANA E E FUT NI LUG CORB NE GOJ E EDHE KSAJ PO I BIN LOT E DJALI E PYT
HE NAN CA KIE TI TASH
VALLAHI PO MENOJSHA PER DJALIN QE ME DEKI VJET ; AI DEKI VJET E TI VDEKSH SIVJET PO QYSH SEM THE SE A CORBA E NXEHT

[Murgesha]

Dhendrri dhe gruaja e menqur!

Isha kne nje djale koxha si mendjemadh edhe ish kane martue. Mbasi fjet me gruen naten e pare t´nesermen i mori qete dhe shkoi me livrue ne are e u tha njerezve te shtepija:
Buken me ma pru djali.
Shkon te ara e ja nis me livru e po pret se cka po bejne ata te shtepise, kush po ja qon buken.
K´ta te shpija sdine si me ja ba. a bahet pramet me u martu e sot me ja qu buken djali te ara?
Mirepo ajo nusja e tij ish kane e meqme e po ju thot:
Me tregoni ku eshte ara e me jepni nje drapen se buken po ja qoj vet.
Ja japin draperin e buken dhe i tregojne ku eshte ara. Kur mberrin te i shoqi i thot.
Puna e mbare.'
Mbare paq!- i pergjigjet ai.
Ku me ja nis me korre o njeri?
Qysh me korre i thot i shoqi?- Po une veq sa ja nisa me livru.
Po si qa djali yt o njeri.- i thot e shoqja. Prome u martove e sot po don me ta pru buken dja li ne are.

[Murgesha]

Llukman Heqimi ne kohnat e vjetra e ka shpike doktorine ma s´pari.
Kur ashte smu me deke i kan shku populli me e pa.
- A po fol najsen?
- Po. Kater mije vjet rrnova ne ket dynja, edhe kater mije pejgamerve u bera hyzmet. Tete fjale i zgjodha se ishin me te mirat.
- A ban me na i kallexuar?
- Po. Ma e para "Ruaje mendjen", e dyta "Ruaji syte", e treta, "Ruaje gjuhen", e katerta "N´sofer te huaj, n´pune te huaj ruaje takatin".
Katra tjerat, dy duhet me i permende e dy s´duhet me i permende.
- Cilat me i permende?
- Me i permend zotin dhe vdekjen.
- Cilat mos me i permende?
- Nese dikujt i ban mire mos ja permend se haumb vleften te mires, po mazallah n´ta bafte ai te keqen, edhe ate mos e permend, se e keqja kur permendet vjen tuj u rrit.

[progoni]

NDODHIT E HAXHISHABANIT
-----------------------------------



SYZAT


Veliu kthehet nga Italia dhe i bën një vizitë Haxhi Shabnit.
Për drekë kishin pas perpeq (pite me djathë):
Veliu i ngjet syzat dhe fillon të haj.

-Veli edhe bukë han me gjysëllukë? -pyeti Haxhi Shabani
-po jan nga Italja e gjelbrojn pitën e bëjn laknor.-përgjegjet piktori Veli

Haxhi Shabani nuk kishte njërin sy nga sëmundja e kancerit në sy.

-aha qenkan shumë të mira,-shtoj Haxhi Shabani
-i doni një palë?-thotë piktori.
-veq një palë a nuk ke më shum,-ja kthen Haxhi Shabani
-Haxhi këto jan syza jo rrobe nuk ndrrohen një pal jan boll-po i thot piktori.
-JO JO SE PATA PER VETI PO NE AHER I KAM DO LOP E NUK PO MA HAN KASHTEN THASH NASHTA JAU BEJ SAN ME GJYSLLUK.




SI E KA EMRIN KALI



Hyn partizanët dhe e mledhshi otkupin(plaqkitja që u bënte Kosovës nga regjimi komunist i qujtur teprica):
Haxhi Shabanit caktojn të ja marrin kalin.
Pasi i murrin kalin e pyesin

Haxhi si e ka emrin kali?
mazë - ja kthen Haxhiu
çfar mazi kqyrë sa i vjetër është kali !-ja kthen porezniku.
NA I THOMI MAZË E TI NË KOFSH NANA E KALIT KALLZOJA VJET



SHKURJA NË HANË



Haxhi Shabanin kishin ardhë ta vizitojn Veli piktori dhe Arif gazetari me veti kishin marrë edhe Shabanin vllaun e gruas të Haxhi Shabanit pej Prugovci.

-Haxhi dëgjove që shkuan në Hanë?-pyeti Arif gazetari.
-jo kjo është punë e zotit .-ndërhyn Shaban Prugovci
-po po jan shkue,-po mundohet ta bind Veli piktori
ME MENËT E MIJA E TË SHABAN PRUGOVCIT KURRË VALLA NË HANË ATA JAN SHKU ME MENËT E VETA-shtoj Haxhi Shabani



BORQË TE HAXHI SHABANI



Mulla Sylë, Haxhi Shabani ka pare për me ble truallin në Prishtinë -

po i thonin Haxhi Hajrizi e Haxhi Ferizi mulla Sylë Rimanishtës; por Haxhi Shabani nuk ju gjen meq i kishte gjetë Ali Rimanishtës(familjës së Nazmi Mustafës-kryetarit të komunës të Prishtinës,tashë i ndjerë).
Me të dëgjuar mulla Syla drejtë e te Haxhi Shabani

-Qyshë pate fëtyrë mua mos me më gjetë pare e Ali bothëqkyemit i gjete
-i drejtohet rrëmbyeshëm mulla Syla
PO MULLA SYLË TI IMAM I BARILEVËS BURRË I MADHË BOLL TY TË GJAN EDHE HAXHI FERIZI EDHE HAXHI HAJRIZI E ALIS TË NGRAT FUKARA
KUSH NUK JA BEN QAREN-ja ktheu Haxhi Shabani





Ndodhit jan të vërteta, në shenjë respekti për Haxhi Shabanin çdo herë kam përmendur titullin fetar të tij,përsenazhët jan të vërtet edhe prefesionet e tyre edhe vendëbanimet e tyre si jan përshkru.

[alipasha]

Dy trima sapo krisi pushka,lane betejen dhe ja mbadhen vrapit.Diku, te lodhur ng vrapi, qendruan ne nje perrua.
Dhe njeri tha :
Si thua,shpetuam?
Shpetuam me duket- pergigjet i dyti
Po mos jemi plagosur more ?
Ku ta di une i ziu!Sikur s'ndje gje ne trup.
Mire,mire po c'erë k agjkau, di gjë ti?
S'di per nder,se s'jam plagosur ndonjehere.
- Epo, dëgjo këtu,: Neqoftese gjaku ka erë muti, thuaj ore,se unë qenkam plagosur rëndë .....


:lol:

[alipasha]

Nje here Ali Pashait i rastisi te flinte ne nje fshat.
- Me coni te ffe me nje shfepi ku te mos kete me te madh
se une.
E shpune te nje plake e varfer, qe s'kishte tjefer vec dja/in, nusen e djal/t e nje fem/je:
Naten femija filloi te qaje. U ngrit All Pashai.
- Ku vete, Pasha? - i tha plaka.
- Ka me te medhenj nga mua ketu, - iu pergjegj Ali Pashai.

-------------
Nje i dehur takon ne rruge Ali Pashane, qe ecte kaluar. Pijaneci i kap serbes frerin e kalit dhe i thote:
- E, Pasha, sa ma shet kalin?
Ali Pashai vuri buzen ne gaz e i thote:
- Po te therres neser ne pallat e te them.
Dhe me te vertete, te nesermen e thirri ne pallat e i thote, gjoja seriozisht:
- Jam dakort te ta shes kalin dhe dua kaq para.
Por sarahoshi, qe tani ish esell, i thote qete-qete:
- Eh, Pashai Sikur te ma kishe dhene mbreme do ta kisha
marre, se kisha koken bosh e xhepin "plot", po tani e kam
koken plot e xhepin bosh.

[Barbaroza]

Njoni niset me kali me shku me nda nji pleqni dikund, si pleqnar. Tu shku udhes e merr etja e ndalet te nji shpi me pi pak uje. Kur thirri n'dere oborri, u ndi nji zo femne dhe ia hapi deren dhe u pershndeten.
- A jane burrat ktu moj fisnike? - e dveti pleqnari.
- Jo valla burrat s'jane k'tu, po shka e mira t'qiti ksajde ty? - ia ktheu gruja.
- Jam etshem, e pak uje n'kofte e mujtne me 'dhone!
- Po, menjihere, - ia priti gruja dhe shkoi mbushi uje n'bunar e ia pruni me kofe bunari.
- Ky pleqnari, tu pi uje, e po e kqyre grune n'sy edhe tu pij. Gruja nuk boni zo, e mbasi ai piu uje, e dveti.
- Po ku je nise kshtu me shku o njeri?
- Jam pleqnar, e jam nise me shku m'i nda nji pleqni, po osht larg pej k'tuhit - ia ktheu burri.
- Ani, mbasi koke pleqnar ti, a mundesh me m'kallxu, se shka e korite burrin, ma s'forti? - e dveti gruja.
- Ky pleqnari mendoi e tha: me ia djege kush shpine, me ia marre armet pej krahut, e disa tjera fjale...
Gruja keshi, e i tha:
- Ti koke pleqnar, e nuk muj une me t'm'su ty, po nuk ia ki qellue.
- Ani fisnike, a bon ti me fole?
- Po, tha gruja - burrin e korite ma s'shumti kojtja!

Burri, mori kalin e doli perdera dhe u kthye n'shpi t'vet e iu qoj fjale Pleqnise, se une nuk kokna me nda pleqni hala!

Burrin e korite kojtja. Gruja e ndau pleqnine.

[Barbaroza]

Mustafa Qemal Ataturku dhe Shqiperia



Mustafa Qemal Ataturkut, sekretari i solli për të firmosur një listë me emrat e disa shqiptarëve, që do të shpërnguleshin nga Turqia.
Ataturku, pasi i lexoi emrat, mori stilografin dhe në krye te listës vuri emrin e tij.

- Zotëri, nuk e kuptoj përse e vute emrin tuaj në krye të listes?! - pyeti sekretari i habitur.
- E vura, sepse i pari që duhet te shpërnguleme nga Turqia, duhet të jem unë sepse edhe unë jam shqiptar, - ia ktheu Ataturku.




Elez Isufi dhe diplomati

Një diplomat i huaj, i shtyrë nga politikanët serbë i thotë patriotit dibran, Elez Isufi:

- Elez Aga, Bjeshkët e Sharrit është mirë tia jepni Jugosllavisë kundrejt një shpërblimi të mirë. Bjeshkët e Sharrit edhe sikur te jenë cifligu im, kurrë nuk i shes, lëne ma që ato janë pronë e kombit shqiptar, - ia ktheu Elezi.

Diplomati për të ndërruar bisedë tha:

- Zoti Elez, ku e ke qepur kaq bukur kete kostum shajaku?
- Ne Galican te Dibrës, - ia ktheu elezi.
- Interesant, - thotë me mëndje diplomati, - kurrë s'kam parë njeri me veshje Galicani dhe me mëndje europiani.

[Barbaroza]

Ishte kan nje grue ne nahije te Prishtines. I kishte dek burri. Pasunia i kish met grues. Gruja martohet mas nje kohe dhe e merr burrin e bjen ne shpi t'vet. Me ket burrin e dyt i len tri çika se me t'parin s'kish pas thmi. Dikur vdiçen baba e nana e mbeten tri çikat vetun. Keto tri çikat u rriten e po dojn me u martue por s'po dijn qysh me da pasunin, e as gjykatsit s'po i bien ne fije. Po menojn me thirr pleqnar te katuneve. E thirren Tahir Paliqin prej Qybreli, Ram Deçanin dhe nje plak prej Rrotllave te Prizrenit. I quen në Prishtinë pleqnart dhe i mshelen ne dhoma veç e veç, pa e pa njani tjetrin.
Zyrja e gjykates te parin e thirri Tahir Paliqin ku ja kallxoi gjendjen e ktyne tri çikave; pasunia eshte e nanes tyne. Duhet tua dajsh pasunin tri motrave !
- Mbasi ju zotni gjykates e keni ket detyre, çka lypi une ktu ?
- Thuje ata çka din, se kemi rane dert.

- Motra e pare e merr nji hise, e dyta dy, e treta i merr tri hise.
- A ban me na kallxue pse ?- i tha kadija...
- Malli u kan i nanës. I pari thmi eshte vetem i babes, i dyti eshte gjysë, si prej babe si prej nanës, e thmija i tretë eshte vetem i nanës e i merr tri hise.
- Shko pra ne dhom, te shofim a po del qashtu si thu ti, i tha kadija.
E thirren edhe te dytin pleqnare e ai ju tha qashtu, hiç pa ju shmang te parit.
E prun edhe te tretin po edhe ky ju thot njisoj pa kurrfar ndryshimi.
Më ne fund gjykatsi e dajti pasunin qysh kishin than keta trepleqnar prej tri vendeva te ndryshme te Kosovës.

[Barbaroza]

Njoni e kish pase nji qike shume te bukur e azgone, sokoleshe me flete edhe ia lypin per martese nja njizet vet rend, po asnjonit nuk ia jep. Nji nate i thirre te gjithe dhondurrtë pernjihere ne darke. Erdhen ne darke rend, te gjithe ata qe e kishin lype qiken e tij (dhandorët, dhondrrat e ardhshem:) edhe u ulen ne çergë rend ne ode burrash. Baba i qikes se bukur e sokoleshe me flete, e porositi t'bijen:
- Merre nji bakall me uje te nxehtë valë, e hin e qitju me i la durtë para darke! - Qika mori bakallin me uje t'valë edhe po iu qet me i la durtë dhandorve me rend... Secili nuk foli asgjo, as of as if, veç u salakuqen n'f'tyre, e deri ne te mbramin dhonderr (te ardhshem), po i lajne durtë me uje te nxehte valë edhe u pervluen durshë.

Kur qika shkoi tek djali i fundit edhe ia qiti ujin e valë duerve - ai djali i iku duert e i tha me rrembim rrebtë:
- Ik, moj t'plaçin syte e ballit, po nuk jam ardhe k'tu me u pervlue me uje t'vale - ik andej e thé qafen...!
Baba, i tha atij djalit te fundit:
- Baclok - ty te kjofte per hair, kjo qika jeme, edhe u trashigofshit per jete e mot - se ketyne tjereve, nuk ka çka u vyen qika jeme - k'ta qe nuk guxuan t'ia kthejne fjalen - nuk jane per qike temen!

Edhe trimi mori qiken, e ata tjeret shkuan me bisht nder kombe,kah erdhen!

[Barbaroza]

Kerkoj falje qe nuk kam cekur autorin origjinal te anegdotes se mesiperme.Ai eshte Odise!