Pyetje per qeshtjet e ndryshme ne fene Krishtere

[Giovanni]

Profetesha Ana


Profetesha Ana ishte bija e Fanuelit, prej fisit te Aserit, shume e vjeter. Porsi Simoni edhe ajo ishte tip ideal i nje te drejti, te pershpirterise ne Beslidhjen e Vjeter, me agjerim e dhe me lutje. Me kete mori fund Beslidhja e Vjeter duke dhene deshmi per Jezusin, me te cilin filloi nje kohe mesianike - Beselidhja e Re (BR).

Vizita e dijetarve


Dijetaret ne lindje ishin njerez qe merreshin, pos te tjerash edhe me magji dhe astrologji.

Duke percjelle nje udhe arriten ne Jerusalem. Ishin nga lindja. Lindja per shkrimtaret e pare te Kishes Antike (Shen Justini, Klementi i Aleksandrise) ishte Persia, Mesopotamia dhe Arabia. Tradita e vjeter e kishes i quan mbreter, me siguri per arsye te dhuratave mbreterore qe sollen. Pasi qe u informuan ne Jerusalem, arriten ne Betlehem dhe i dhuruan: ar, kem dhe mirre. Te mesuarit ne enderr prej Hyjit qe te mos ktheheshin tek Herodi ne Jerusalem, u kthyen ne vende te tyre.

Shen Mateu nuk na tregon numrin, as emrat e dijetarve. Nje tradite shume e vjeter na thote se ishin tre dijetar mbreter. Ketyre tre dijetarve edhe iu dhane emrat: Gaspri, perfaqesues i Azise; Melkiori, perfaqesues i Europes dhe Baltazari, perfaqesues i Afrikes.

Porosia e shen Mateut eshte: filozofia, teologjia, pushteti pagan, pushteti boteror e njerezor vjen per te adhuruar te Verteten, Dijen dhe pushtetin Hyjnor.
Vizita e dijetareve duhet te kete ndodhur diku ne mes te vitit 5. para Krishtit.

Ikja ne Egjipt dhe kthimi ne Nazaret


Pasi qe dijetaret nuk u kthyen ne Jerusalem per ta njoftuar Herodin per mbretin, keshtu qe Herodi u zemerua. Engjelli nxiti Jozefin te shkonte me Marine ne Egjipt. Por me koke e paguan moshataret e pafaj te Jezusit - deshmitaret e Jezusit me jete.

Jozefi me familje banoi ne Egjipt derisa vdiq Herodi. Ne vitin 4 para Kr. kishte deshire te kthehej ne Betlehem, por pasi qe ne vend te Herodit erdhi Arhelai i cili ishte i ngjashem me te atin, pati frike. Prandaj mori rrugen per ne Nazaret te Galilese.

Jezusi fëmijë në Tempull

Kur Jezusi mbushi dymbedhjete vjet, prinderit e moren me vete ne Jerusalem per Pashke. Por duket se ligji obligonte cdo djalosh qe, porsa ti mbush dymbedhjete vjet, te shkoje per Pashke ne Jerusalem. Arriten ne Jerusalem dhe e festuan Festen. Pas feste u kthyen per ne Galile. Por Jezusi qendroi ne Jerusalem. Kur prinderit hetuan se biri i tyre nuk ishte me ta, u kthyen dhe e kerkuan. Pas tri ditesh e gjeten mes dijetaresh, duke i degjuar dhe duke iu bere pyetje. Jezusi ne pyetje te Nenes pse e beri kete dha nje pergjigje, qe ata nuk e kuptuan. Mbi kete do te flasim me vone, kur do te bejme fjale mbi Jezusin dhe prinderit e tij.

Jezusi i kthye me ta nga Nazareti, ku u rrit me dashuri dhe kujdes te prinderve, duke qene i degjueshem.

Kjo eshte e vetmja ngjarje, episod ne femijerine e Jezusit prej kthimit nga Egjipti deri ne fillim te veprimtarise publike.

Kjo ngjarje ndodhi per Pashke ne vitin 6 pas eres sone.

[Giovanni]

Rinia dhe 'jeta e fshehte' e Jezusit


Pas kthimit ne Nazaret Jezusi perparoi ne pervetesimin e diturive (ne moshe) e ne hir para Hyjit e para njerezve.

Jezusi eshte rritur me nje zhvillim njerezor. Ketu mendohet ne zhvillim, rritjen morale, trupore, intelektuale e fetare: i pjekur ne teresi. Me perjashtim te mekatit, Jezusi ishte njeri i vertete porsi te tjeret.

Koncili i trete ne Konstantinopol, viti 368, deklaron se ne Jezusin ekzistonin 2. natyra: ajo hyjnore dhe njerezore [te pandara, te paperziera, ne te njejtin Jezu Krishtin Zotin tone].

Megjithese i ri, shihet se Jezusi eshte i vetdijshem se i takon vetem Atit te vet (Lk 2,49). Kete vetdije ai e kishte prej amshimit. Jezusi nuk u zhvillua, nuk u rrit ne natyren Hyjnore. Ne kete natyre, Jezusi ishte gjithnje i njejte. Keshtu qe cdo gje qe eshte njerezore ne Jezusin (cdo gje qe ka thene apo vepruar ne Toke) eshte edhe hyjnore.

Pagëzimi i Jezusit

Ungjijte sinoptik (Mateu, Marku dhe Luka) na folin mbi pagezimin e Jezusit. Secili prej tyre e pershkruan kete ngjarje ne menyre te vet, duke pas parasysh qellimin e lexuesit.

Ungjilli i katerte nuk flet mbi pagezimi e Jezusit, megjithate gjate leximit ai (pagezimi) mund te nenkuptohet.

Sinoptiket pajtohen ne kete: Jezusi u pagezua ne lumin Jordan, e pagezoi sa ishte Gjoni. Pasi doli nga uji, u hap Qielli, zbriti Shpirti Shenjt ne te dhe u degjua zeri nga Qielli. Qe prej fillimit vendi i pagezimit merret nje vend afer kuvendit Prodromos (parardhes) perballe Jerihonit.

Si vit i pagezimit te Jezusit merret fillimi i vitit 28 pas eres sone.

Ne pyetjen pse u pagezua Jezusi, shen Luka na thote sepse Jezusi deshi te solidarizohet me popullin, hyri ne radhe me mekatar (lexo: njerëzimi).

Para se te futej ne uje, secili i rrefente mekatet. Kete e beri edhe Jezusi. Perse? Jo qe i rrefej mekatet e veta, por rrefej mekatet e popullit te vet.

Teologjia e krishtere gjithmone takohej ne veshtiresi, kudo qe deshironte ta sqaroj pagezimin e Jezusit. Shkaku ishte rendesia e dyfishte e kesaj ngjarje. Teologjia e pare dhe eterit kishtare ne kete ngjarje shohin nje veper pendese dhe i dhane kuptimin moralo-apologjetik. Eksegeza e sotme e cila mbeshtetet ne porosi te Bibles, e nderpren ne kete menyre sqarimin. Eksegeza e sotme kesaj ngjarje i jep kuptimin mesian. Me Jezusin filloi koha mesiane. Hyji Jezusin e prezenton, porsi ai qe erdhi te flas ne emer te Atit. Jezusi do te jete ai qe do i zbatoi premtimet e vjetra (te BV). Ai eshte Biri (djali i deshirit), te cilin Ati e miratoi, ne te cilin banon shpirti i rilindjes se gjithesise.

Ne shkretetire


Pas pagezimit, Shpirti i Hyjit e coi Jezusin ne shkretetire qe ta tundoi Djalli. Jezusi ne shkretetire agjeroi 40 dite dhe 40 net.

Numri 40 ka nje domethenie tradicionale ne kontekstin e tundimit dhe agjerimit. Si psh. Moisiu ishte ne Sinai per 40 dite (krahaso Dalja 34,28 ), 40 vjet populli i Izraelit kaloi ne shkretetire (Ligji i Perterire 8,2-3) e keshtu me radhe. Jezusi, prandaj është edhe Moisiu i ri dhe Populli i ri i Hyjit.

Këtë numer (40) nuk do te thote se duhet ta kuptojme vetem tradicionalisht. Kjo ngjarje ndodhi ne shkretetire te Palestines ne rrethin e Jerusalemit. Tunduesi është Djalli. Mateu dhe Luka na thone vetëm për tre herese se djalli e tundon Jezusin, mirepo tundimi zgjati tërë kohen.

Tre tundimet e pershkruara kane domethenie mesianike. Prandaj djalli Jezusin e sulmon porsi Mesi.

Qellimi i tunduesit është ta largoi Jezusin nga kjo rruge mesianike, por Jezusi doli Fitues.

Veprimtaria publike e Jezusit


Koha e fillimit

Perandorine romake e udhehiqte Tiberi (14-37 pas Kr.). Ne Palestine Arhelain e zevendesoi Antipa, por vetem ne Galile e Peraj, derisa Judeja qe prej vitit 6 pas Krishtit, ra nen sundimin e guvernatorit. Ne kohe kur Jezusi filloi te vepronte, guvernator ishte Ponc Pilati (26-36 pas Kr.). Po ne kete kohe kryeprift ishte Kajfa (18-36 pas Kr.).

Shen Luka duke dashur te caktoj kohen e fillimit te predikimit te Gjon Pagezuesit dhe fillimin e jetes publike te Jezusit, shprehet keshtu: "Ne te pesembethjetin vit te sundimit te Tiberit Cezar..." (Lk, 3,1). Duket se Luka numeron vitet ne menyre siriane. Prandaj i pesembedhjeti vit i sundimit te Tiberit, do te ishte i 28 vit pas Krishtit. Po ne kete vit edhe mund te themi se Jezusi filloi realizimin e planit Hyjnor (predikimin e Mbreterise se Hyjit).

[Giovanni]

Vendi i fillimit


Duke lexuar sinoptiket, fillimi i veprimtarise se Jezusit eshte i lidhur me Galilene, menjehere pas burgimit te Gjonit (Mt 2, 12). Mirepo ungjilli i katert, pra i Gjonit ploteson sinoptiket. Ne kete ungjill lexojme se Jezusi nje kohe e kaloi se bashku me Gjon Pagezuesin.

Jezusi, pra disa kohe veproi ne rrafshin e Jordanit, udhetoi ne Galile, pas pak kohesh shkoi ne Jerusalem per Pashke. Pershkon nje periudhe kohe edhe ne Jude, dhe pastaj kthehet perseri ne Galile

Sa zgjati jeta publike?


Ungjilli i katert na thote qarte se veprimtaria (ministeri) e Jezusit zgjati tre vjet. Si argument kemi 3. festa te Pashkeve: 1. Pas mrekullise ne Kane, Jezusi shkoi per Pashke ne Jerusalem (Gjn 2, 13.23); 2. Porsa u kthye ne Galile, buze liqenit e ushqeu nje turme te madhe njerezish me buke e peshk, ne nje kohe kur ishte afer festa e hebrenjve - Pashket (Gjn 6,4); 3. Jezusi arriti ne Betani gjashte dite para Pashkeve (Gjn 12,1).

Tek sinoptiket , permendet vetem nje feste e Pashkeve; ajo para se ciles vdiq Jezusi.

Sot kryesisht pranohet: Jezusi veproi, predikoi, shpalli Mbreterine e Hyjit per tre vjet.

JEZUSI DHE NXENESIT E TIJ


Jezusi Mesues

Ne kohe te Jezusit ishin shume mesues. Djelmoshat te cilet deshironin te pasuroheshin me dije mbi Ligjin dhe historine e Shelbimit, zgjidhnin vete mesuesin dhe duke ndjekur mesimin e tij, arrinin gjer tek dija. Jezusi nuk ishte nxenes i asnje mesuesi te popullit te Izraelit. Ai ishte vete Mesues. Ishte Mesues, por dallohej prej te tjereve. Jezusi vet zgjedh nxenesit e vet; nuk mbledh afer vete djeme, por njerez te pjekur ne moshe: koha e mesimit nuk eshte e kufizuar ne disa vjet, por qe te jene gjithnje me te dhe afer tij; Jezusi nuk perdor asnje metodologji mesimi, sic perdorin mesuesit e tjere. Ai i meson nxenesit e tij me fjale, vepra dhe me jete.

Thirrja e nxenesve


Sapo Jezusi filloi veprimtarine e tij publike, sikurse na thote ungjilli i katert filloi te mbledhe rreth vetes nxenesit. Duke lexuar Gjonin lehte mund te mendohet se thirrja qe iu beri Jezusi nxenesve eshte e para dhe definitive, sepse nxenesit percjellnin ne cdo vend ku shkonte. Ne anen tjeter, sinoptiket flasin per disa thirrje, derisa Jezusi ishte ne Galile. Edhe ketu Ungjilli i katert i Gjonit, i ploteson sinoptiket. Prandaj ky problem me se miri eshte te zgjidhet ne menyre tradicionale, se eshte fjala mbi dy thirrje: thirrja e pare - e perkohshme, per te cilen na flet ungjilli i katert dhe thirrja e dyte definitive ne Galile, per te cilen na flasin me shume ungjijte sinoptike.

Jezusi zgjodhi dymbedhjete nxenes ne nje mal (Mk dhe Lk). Ky mal gjendet afer Kafarnaumit dhe liqenit. Numri 12 si numer i 12 fiseve te Izraelit, eshte numer i persosur qe ne menyre simbolike zbatohet ne popullin e zgjedhur. Nga kjo edhe domethenia e 12 nxenesve te Jezusit; te cilet do te sundojne mbi dymbedhjete fiset e Izraelit (Mt 19,19). Sikurse e perfaqesuan Izraelin 12 fiset e Jakobit, popullin e ri te zgjedhur do ta perfaqesojne 12 nxenesit e Jezusit ne krye me Pjetrin. Sipas shen Markut, qellimi i kesaj bashkesie eshte te jene me Jezusin dhe ti dergoje te predikojne. Ata do te predikojne cfare predikoi Jezusi. Ne cdo rast ata do te paraqiten me pushtetin e Jezusit. Ata do te jene te derguarit e Jezusit qe ne gjuhen greke do te thote "Opustull". Ungjilli i katert nuk na thote asgje mbi zgjedhjen e dymbedhjeteve, porsi sinoptiket, por ne kete ungjill behet fjale gati mbi te gjithe keta nxenes te ngushte te Jezusit.

Brenda kesaj bashkesie Jezusi kishte nje grup te vogel te perbere prej Pjetrit, Jakut dhe Gjonit. Keta ne nje menyre ishin te privilegjuar. Kete e shohin te Mt 17,1-2; Mk 5,37-43; Lk 22,13 e ne vende te tjera. Pervec ketyre dymbedhjeteve, te cilet ishin anetaret e bashkesise se ngushte te Jezusit. Keshtu permenden 72 nxenes. Nga ky rreth i gjere, Jezusi zgjodhi dymbedhjete.

[Giovanni]

Të Dymbedhjetët, Apostujt


Ungjijte sinoptike dhe Veprat e Apostujve permendin emrat e dymbedhjete nxenesve. Ne keto kater libra, regjistri i ketyre nxenesve gjithnje fillon me Simon-Pjetrin dhe mbaron me Juda Iskariot.

Duke i lexuar te gjithe keta regjistra takojme shume emra, me shume se dymbedhjete. Disa anetar te kesaj bashkesie kane emra te njejte, por per kete arsye pas emrit kane shtojce: emrin e Atit apo fisit.

Si shembull ta marrim Jakobin. Permenden dy Jakoba: vellai i Gjonit - biri i Zebedeut i quajtur plak dhe Jakobi i biri i Alejit ose Jakobi i Ri. E njejta gje eshte me Juden: Juda Tade dhe ai nga Karioti.

Juda, te cilin e takojme tek Lk dhe Vap eshte i njejti me Juden e Jakobit, te cilin e takojme te Mt dhe Mk.

E njejta gje eshte edhe me nxenesin Natanael. Kete nxenes me kete emer e takojme te Gjoni, derisa te te tjeret ky nxenes quhet Bartol. Edhe ketu eshte i njejti nxenes. Keshtu sqarohet kjo mjegull mbi shume emra ne regjistra te Apostujve.


Te dymbedhjetet ishin keta: Simon Pjetri, Andrea (i vellai i tij), Jakobi Plak dhe i vellai Gjoni (bijte e Zebedeut), Filipi, Natanaeli-Bartoli, Toma, Levi-Mateu, Jaku i Ri, Alfeu, Juda Tadeu i Jakut, Simon Kenani-Zelltar, Juda nga Karioti.

Jezusi keshillon apostujt


Jezusi jo vetem qe i mesoi, u beri te mundshme ta njohin me mire se te tjeret, t'i shohin veprat e tij dhe ti degjojne fjalet dhe mesimin e tij, por edhe i qortoi dhe keshilloi.

Sa here qe ishte nevoja per qortim, Jezusi i qortonte. Jezusi kur i qorton nxenesit e tij, e ben kete plote kuptim dhe dashuri. Jezusi asnjehere nuk i qorton pa iu dhene shpjegimin mbi ate qe nuk kuptonin apo nuk kishin te qarte. Jezusi kishte durim te madh me nxenesit. Kete durim mund ta kuptojme vetem nese kemi parasysh faktin se Jezusi i pranoi keta njerez ashtu sic ishin, sepse kishte qellime te medha me ta dhe i donte per se tepermi. Qellimi i qortimeve eshte qe apostujt te forcohen e te pasurohen me shume.

Jezusi i qortoi nxenesit individualisht dhe te gjithe se bashku. Individualisht Jezusi i qortoi Gjonin dhe Jakobin, bijte e Zebedeut (Mt 20, 28-28 ), Pjetrin (Mt 16, 22-23), Juden (Gjn 12, 4-8 ), Filipin (Gjn 14, 8-9), Tomen (Gjn 21, 27-28 ), perseri Pjetrin (Gjn 21, 21-2) e keshtu me radhe.

Te gjithe se bashku Jezusi i qortoi atehere, kur shume nxenes - rrethi me i gjere i nxenesve - u larguan, sepse per ta ishte fjalimi i Jezusit mbi veten, porsi buke Jete (krah Gjn 6, 60-71; Mt 15, 1-20; Mk 9, 38-39).

[Giovanni]

Detyrat e Apostujve


Thame se qellimi i Jezusit me nxenes ishte te jene prane tij, t'i shohin veprat e tij, ta degjojne. Me nje fjale t'formoje per vete.

Por Jezusi nuk i mbajti gjithmone nxenesit afer tij. Pasi qe nje kohe e kaluan me Jezusin, pastaj i dergon neper fshatra, ku me vone ai do te kalonte neper keto fshatra. Me kete Jezusi deshiroi qe nxenesit e tij te fitojne eksperience ne te predikuar. Ky mision eshte i kufizuar: zgjate pak kohe. Detyra e nxenesve ishte te predikonin afersine e Mbreterise se Hyjit dhe nevojen per kthimin ne fe. Jezusi me kete rast u jep fuqi te bejne mrekulli. Keta duhet te prezantohen ne emer te Jezusit dhe me pushtet te tij. Nxenesit shkuan dhe pas disa ditesh u kthyen te gezuar (Mt 10, 1.5-16). Kete detyre nxenesit e bene me sukses. Mirepo detyrat e tjera qe do t'iu permendim me vone prisnin nxenesit ne te ardhmen e keto duhet t'i zbatonin.

Apostujt duhet te jene kripa dhe drita e botes (Mt 5, 13-16) ta duan njeri-tjetrin me te njejten dashuri me te cilen i deshi Jezusi ata (Gjn 13, 34). Kete dashuri ata do te tregojne duke iu sherbyer njeri-tjetrit. Apostujt per detyre kane qe ta bejne ate qe Jezusi e beri ne darken e fundit, kur e dha trupin e tij dhe gjakun per ushqim (Lk 22, 19).

Pasi qe u ngjall Jezusi, sa here takohej me nxenesit e vet i mesonte, u jepte shpjegime, sqarime, i qortonte dhe u jepte detyra.

Para se te ndahej prej tyre iu jep detyren: "Shkoni e beni nxenes te mi te gjithe popujt. Pagezoni ne emer te Atit, Birit dhe Shpirtit Shenjt. Mesoni dhe zbatoni gjithcka qe ju kam urdheruar. Dhe ja une jam me ju gjithmone deri ne te sosur te botes (Mt 28, 19-20). Dilni ne mbare boten e predikoni Ungjillin te gjithe njerezve (Mk 16, 15). Ju jeni deshmitaret e mi (Lk 24,48 ). Me nje fjale nxenesit, apostujt duhet te jene Jezusi i dyte. Keto detyra nxenesit me fuqi te tyre nuk jane te afte t'i zbatojne. Jezusi mbi ta dergon Shpirtin Shenjt, i cili do t'iu jap fuqi, do t'i udhezoje dhe do t'iu ndihmoje (Gjn 16, 15-20).

Veçanerisht Jezusi e detyron Pjetrin: "Ty t'i jap celsat e Mbreterise se qiellit: gjithcka te lidhesh mbi toke, do te jete lidhur edhe ne qiell e gjithcka qe do te zgjidhesh mbi toke do te jete e zgjidhur edhe ne qiell (Mt 16, 17-20). Simon... por ti kur te kthehesh, forcoji vellezerit e tu (Lk 22, 32). Kulloti qengjat, delet e mia (Gjn 21, 15-16).

Jezusi çfare u premton Apostujve?


Jezusi nxenesve nuk u dha vetem detyra. Ai u premtoi edhe shperblime, vuajtje dhe ndihme. Per cdo gje qe do te bejne per Jezusin, do te fitojne shperblimin.

Pas bisedimit me djaloshin e pasur (Mt 19, 16-22). Jezusi bisedon mbi veshtiresine e njeriut i cili eshte i lidhur dhe i dhene me mish e me shpirt vetem pas pasurise tokesore (te tij) e jo te fitoje Mbreterine e Hyjit.

Nxenesit degjuan keto fjale dhe u mrekulluan. Te habitur fillojne te pershperitin ndermjet tyre kush mund te shelbohet. Pjetri, ne emer te tjereve, thote se ata nuk jane te ngjashem me kete djalosh, sepse lane gjithcka dhe shkuan pas Jezusit. Pjetri e pyeti Jezusi per shperblimin. Jezusi i pergjigjet: shperblimi i tyre eshte roli te cilin do ta kene ne diten e gjyqit. Do te ulen ne 12 frone e do t'i gjykojne 12 fiset e Izraelit. Ky shperblim do t'i pres ne ate jete (Mt 19, 23-38 ). Te Luka lexojme kete: nuk mund te gjendet ky njeri, qe la per dashuri ndaj Mbreterise se Hyjit... qe te mos marre shumefish edhe ne kete boten e ne boten e ardhshme, jeten e pasosur (Lk 18, 29-30).

Jezusi iu premton nxenesve dhe te gjithe atyre qe e pranojne para njerezve se jane te tij, se do t'i pranoje para Atit se jane te tij (Mt 10, 32-33). Jezusi nxenesve te vet iu premton se do te shkoje nga ata, por do te kthehet perseri e do ta shohin (Gjn 14, 19).

Eshte interesante se Jezusi iu premton shperblime nxenesve, premton edhe salvime. Duket se per Jezusin salvimet qe do t'i perjetojne nxenesit jane njelloj shperblimi. Salvimet ne te ardhmen me siguri do t'i presin nxenesit: "do t'i dorezojne gjyqeve, do t'i frushkullojne nder sinagoga, do t'i nxjerrin para qeveritareve dhe para mbreterve per shkakun tim, qe te deshmoni para tyre" (Mk 13, 9). "Te lumte ju kur t'ju shajne e t'ju salvojne dhe kur per shkakun tim, t'i thone te gjitha te zezat kunder jush, por ne rrene. Gezohuni e galdoni, sepse i madh do te jete shperblimi juaj ne qiell. Jo, po keshtu i salvuan edhe profetet para jush (Mt 5, 11-12). Bota do t'i urreje, sepse ata me nuk jane te botes.

Arsyeja qe bota do t'i urreje eshte se jane te Jezusit. Por edhe Jezusin e urrejne para tyre..." (Gjn 15, 18-27).

Edhe per vuajtjet qe do t'i durojne per Jezusin do te marrin shperblim. Dhurata me e madhe dhe me e mire qe u premtoi Jezusi nxenesve dhe Kishes eshte Shpirti Shenjt. Jezusi do ta dergoi Mbrojtesin, i cili do ta vertetoje se bota eshte ne gabim ne lidhje me mekat, me drejtesi dhe me denim. Shpirti i se Vertetes, qe Jezusi premton, do ta zbuloje te ardhmen (Gjn 16, 8-13). I njejti Mbrojtes do t'iu mesoje te gjitha dhe do t'iu perkujtoje gjithcka, u tha (Gjn 14, 26). I premtuari Shpirt, i cili do te zbrese mbi ta, do t'i bej deshmitar te Jezusit ne Jerusalem, ne mbare Judene, ne Samari, pastaj dhe me gjere ne skajin e botes (Vap 1, 8 ). Fuqia e tyre ne te predikuarit e Lajmit te gezueshem dhe zjarri ne deshmine e apostujve mbi Jezusin, do te jete Shpirti Shenjt. Ky Mbrojtes do t'i udheheq qe ta njohin te Verteten. Mbrojtesi do te qëndroj me ju gjithmonë; Shpirti i së Vëretës që bota s'mund ta marr, sepse nuk e sheh as nuk e njeh. Ju e njihni sepse Ai banon në ju dhe është në ju, Jezusi nuk do të le apostij bonjak; "do të vij tek ju".(gj 14;18)

Me fuqine e Shpirtit Shenjt te premtuar, Apostujt do te jene te afte, te gatshem t'i kryejne detyreat, t'i zbatojne urdherat qe ju dha Jezusi derisa ishte gjalle dhe pas Ringjalljes.

[Giovanni]

JEZUSI
- Nga Katekizmi i Kishës Katolike -


430 Jezus në hebraisht d.m.th.: “Zoti shpëton”. Në momentin e Lajmërimit, engjelli Gabriel thote se emri personal i tij do të jete Jezus, emer i cili në të njejten kohë e shpreh dhe thekson identitetin dhe misionin e vet. Me qenë se vetem Zoti mundet t'i falë mëkatet, ai në Jezusin, Birin e përjetshëm të vetin të bere njeri, “do ta shelbojë popullin e vet prej mëkateve të tija.” (Mt 1, 21). Kështu, në Jezusin, Zoti , e rilind të gjithë historinë e shpëtimit në dobi të njerzve.

431 Në historinë e shpëtimit, Zoti nuk eshte kufizuar për ta liruar Izraelin prej “skllaverisë” (Lp 5, 6) duke e nxjerrë nga Egjipti, por e shëlbon edhe prej mëkateve të tija. Me qenë se mëkati eshte përherë fyerja e bere ndaj Zotit, vetëm Zoti mundet ta fshije. Prandaj Izraeli duke njohur gjithnje e me shume tërësinë e mkatit, nuk mundet te kerkoj shëlbim në asgje tjetër vetëm në thirrjen e emrit të Zotit Shpëtimtar.

432 Emri i Jezusit dtth se vet Emri i Zotit eshte i pranishëm në personin e Birit të vet të mishruar për Shelbimin e përgjithshëm dhe përfundimtare nga mekati. Vetëm emri hyjnor e sjell shpëtimin, dhe që prej tani mund ta therrasin të gjithë sepse, me Mishrimin, ai u bashkua me të gjithë njerzit, ashtu që “vetëm nëpër Të fitohet shëlbimi. Sepse për të vërtetë, s’ka asnjë person (në gjuhen greke eshte emër, në shqip eshte përkthyer person) tjetër nën këtë kupë qielli që Hyji ua dha njerëzve me anën e të cilit do të mund të shëlbohemi.” (Vap 4, 12).

433 Kryemeshtari, mbasi që me gjakun e flisë e ka sterpikë pajtimtoren e Shejtrores mbi shejtrore, e ka thirrur, vetëm një herë në vit, Emrin e Zotit për faljen e mëkateve të Izraelit. Pajtimorja ishte vendi i pranisë së Zotit. Kur shën Pali thotë për Jezusin se “Atë Hyji e caktoi të jetë, në saje të fesë, fli pajtuese me anë të gjakut të vet.” (Rom 3, 25), deshiron ta vertetoj se të qenit njeri të tij “sepse Hyji nëpër Krishtin e pajtoi botën me vetvete” ( 2 Kor 5, 19).

434 Ngjallja e Jezusit eshte lavdërimi i emrit të Zotit Shpëtimtar sepse tani emri i Jezusit e shfaq në plotësi pushtetin suprem “Emër që eshte mbi çdo emër” (Fil 2, 9-10). Shpirtrat e këqij frigohen prej Emrit të tij dhe në këtë emër nxenësit bejnë mrekulli; dhe çdo gje që ata kërkojnë prej Atit në emrin e tij, Ati ju jep.

435 Emri i Jezusit eshte në qendër të lutjes së krishterë. Të gjitha lutjet liturgjike përfundojnë me formulën “nëpër Zotin tonë Jezu Krshtin (…)” Lutja “Të falemi Mari” e arrin kulmin në fjalët “ dhe i bekuar eshte fryti i barkut tënd Jezus.” Lutja e zemrës, e rëndomtë te lindorët e thirrun edhe “Lutja e Jezusit”, thotë: “ O Zot Jezu Krishti, Biri i Zotit, ki mëshirë për mue mëkatarin”. Shumë të krishtenë, si shën Gjon d'Ars, vdesin me vetëm një fjalë në buzë: “O Jezus”.


Krishti


436 Krisht vjen prej përkthimit të shprehjes hebreje “Mesia”, dhe dtth “I Shuguruari”. Dhe kjo i behet Krishtit emër personal vetëm për atë se ai e përmbush në menyrë të përkryer dërgimin e Zotit të cilin ky emër e përmban në vete. Në Izrael në emër të Zotit kane qene të shuguruar apo të lyer njerezit me misionin të cilin Zoti ju ka besuar. Ashtu ishte me mbretërit, meshtarët, në raste të rralla, me profetë. Kështu eshte dashur te jete me Mesinë të cilin Zoti e ka derguar që përfundimisht ta themelojë mbretërinë e vet. Mesia eshte dashur te jete i shuguruar me Shpirtin e Zotit, në të njejten kohë si mbret e meshtar, por edhe si profet. Krishti e ka përmbushur shpresën mesianike të Izraelit me shërbimin e tij të trefishtë të meshtarit, profetit dhe mbretit.

437 Engjelli ju ka lajmëruar barinjve lindjen e Jezusit si lindje të Mesisë së premtuar të Izraelit: “Sot në qytetin e Davidit ju lindi Shelbuesi – Krishti, Zot” (Lk 2, 11). Ai që prej fillimit eshte “ai të cilin e ka shugurue Ati dhe e ka dërgue në botë” (Gjn 10, 36), i ngjizur “shenjt” (Lk 1, 35) në kraherorin virgjinor të Marisë. Jozefi ka qene i thirrur prej Zotit që ta “merr” tek vetja “Marinë” të “fejuarën” e vet, “shtatzënë me “atë që eshte ngjizun në të (...) prej Shpirtit Shenjt” (Mt 1, 20), dhe se Jezusi, i “quajtur Krisht”, të lindet prej të fejuares së Jozefit në brezninë mesianike të Davidit (Mt 1, 16).

438 Shugurimi mesianik i Jezusit e zbulon misionin e vet hyjnor. “Ai eshte ajo që dtth vet emri i tij, sepse në Emrin e Krishtit nënkuptohet ai që e ka shuguruar, ai i cili eshte i shuguruuar dhe vet shugurimi me të cilin eshte i shuguruar: ai që e ka shuguruar eshte Ati, i shuguruari eshte Biri, kurse ka qene i shuguruar në Shpirtin i cili asht shugurimi” shugurimi i tij i përjetshëm mesianik asht i zbuluar në kohën e jetës së tij tokësore në momentin kur ka qene i pagezuar prej Gjonit, kur Hyji e ka “shuguaruar me Shpirtin Shenjt e me pushtet” (Vap 10, 38) “t'i zbulohet Izraelit” (Gjn 1, 31) si Mesia i tyre. Veprat dhe fjalët e tija do ta zbulojnë si “Shenjtin e Zotit” (Mk 1, 24; Gjn 6, 69; Vap 3, 14).

439 Shumë hebrenj poashtu edhe disa paganë të cilën e kanë mbajtur shpresën e tyre i kanë njohur në Jezusin vijat themelore të “birit të Davidit” mesianik të cilin Hyji ia kishte premtuar Izraelit. Jezusi e ka pranuar emrin Mesi në të cilin ka pasë të drejtë, por jo pa kufizim, sepse një pjesë e bashkëkohasve të tij e ka kuptuar tepër njerzore, në thelb politike.

440 Krishti e ka pranuar dëshmimin e fesë me të cilin Pjetri e ka pranuar Mesi, duke e shpallur atëherë pikerisht vuajtjen e afërt të Birit të njeriut. Ashtu e ka zbuluar përmbajtjen e plotë të dinjiteti të vet mesianiko mbretëror, në njëjtësinë trascendente të Birit të Njeriut “zbriti nga qielli” (Gjn 3, 13) sikurse edhe të misionit të tij shpëtimtar si Shërbëtori i vuajtur: “Biri i Njeriut (…) s’erdhi për të qenë shërbyer, por për të shërbyer e për të flijuar jetën e vet si shpërblim për të gjithë!” (Mt 20, 28). Kështu kuptimi i plotë i dinjitetit të tij mbretëror shfaqet vetëm nga lartësia e kryqit. Poashtu pas ngjalljes dinjiteti i tij mbretëror do të mundet të jete i shpallur prej Pjetrit para popullit të Zotit: “Le ta dijë, pra, pa farë dyshimi mbarë populli i Izraelit se pikerisht këtë Jezus, që ju e kryqëzuat, Hyji e bëri Zotëri e Mesi.” (Vap 2, 36).

[rilinda]

Ndoshta edhe e ka bërë dikush këtë pyetje ama me një shikim të pjesërishëm nuk e pash.

Pse besimtarët më të devotshëm të fesë krishtere i praktikojnë veshjet e njejta me ato të myslimanëve, e në të njejtën kohë akuzohen myslimanët për veshje mesjetare?!?


Shëndet!
Rilinda

[rilinda]

Edhe pas 13 dite unë mbeta pa përgjigje. A thua pse?

Postimi origjinal është bërë nga rilinda

Ndoshta edhe e ka bërë dikush këtë pyetje ama me një shikim të pjesërishëm nuk e pash.

Pse besimtarët më të devotshëm të fesë krishtere i praktikojnë veshjet e njejta me ato të myslimanëve, e në të njejtën kohë akuzohen myslimanët për veshje mesjetare?!?


Shëndet!
Rilinda

[Giovanni]

Postimi origjinal është bërë nga rilinda

Ndoshta edhe e ka bërë dikush këtë pyetje ama me një shikim të pjesërishëm nuk e pash.

Pse besimtarët më të devotshëm të fesë krishtere i praktikojnë veshjet e njejta me ato të myslimanëve, e në të njejtën kohë akuzohen myslimanët për veshje mesjetare?!?


Shëndet!
Rilinda

E nderuara rilinda, feja katolike nuk ju imponon besimtarve se si te vishen, por thjesht gjdokush vishet per qefin e vete.
Te vjetrit ende veshin veshjet kombtare por nuk ju imponon feja keto veshje.

Nese don pergjigje mbi veshjet kete pyetje mund ta besh te nenforumi i modes besoj se do te kesh pergjigje me gjere...

Me nderime Giovanni.

[Preshevar]

Postimi origjinal është bërë nga giovanni

E nderuara rilinda, feja katolike nuk ju imponon besimtarve se si te vishen, por thjesht gjdokush vishet per qefin e vete.
Te vjetrit ende veshin veshjet kombtare por nuk ju imponon feja keto veshje.

Nese don pergjigje mbi veshjet kete pyetje mund ta besh te nenforumi i modes besoj se do te kesh pergjigje me gjere...

Me nderime Giovanni.

A ka të drejta nje "Motër nderi" te shkon në kishë trupin lakuriq ?!....

Ose me shkurt, A ka rregulla në Krishterizëm ?

[Murgesha]

E kam edhe unë një pyetje. Këto motra nderi që po përfliten tash, a janë të detyruara të shkojnë ashtu apo e bëjnë këtë nga vullneti i tyre i lirë?

[Giovanni]

Postimi origjinal është bërë nga Murgesha

E kam edhe unë një pyetje. Këto motra nderi që po përfliten tash, a janë të detyruara të shkojnë ashtu apo e bëjnë këtë nga vullneti i tyre i lirë?

Si motrat e nderit ashtu edhe prifterinjet ....nuk jan de detyruar por nga vullneti i tyre.


Sa i perket pyetjes se Preshavarit per veshkjt e motrave te nderit Aty ka rregull dhe duhet te mbahen ato rregulla.

[Preshevar]

Postimi origjinal është bërë nga giovanni

Si motrat e nderit ashtu edhe prifterinjet ....nuk jan de detyruar por nga vullneti i tyre.


Sa i perket pyetjes se Preshevarit per veshjet e motrave te nderit ( pyetje qe kam fshir) Aty ka rregull dhe duhet te mbahen ato rregulla.

E pash qe e fshire, per ket edhe s'lejon te zhvillohet nje debat. Si psh: Pyetjen qe e kam ber para dy tri faqëve, erdhe dhe e inondove me historin e Jezuit që s'me interesoj aspak. Si moderator te ka pas hije ta hapesh nje tem dhe ta postosh vetem linkun per tek kjo tem. E jo ta mbulosh gacën me hi.

Bëhu pak "Tolerant" :lol:

[Giovanni]

Postimi origjinal është bërë nga Preshevar

E pash qe e fshire, per ket edhe s'lejon te zhvillohet nje debat. Si psh: Pyetjen qe e kam ber para dy tri faqëve, erdhe dhe e inondove me historin e Jezuit që s'me interesoj aspak. Si moderator te ka pas hije ta hapesh nje tem dhe ta postosh vetem linkun per tek kjo tem. E jo ta mbulosh gacën me hi.

Bëhu pak "Tolerant" :lol:

Po dal nga tema por ti e meriton me te dhen pergjigje.

Une ka shume kohe qe jam te dardania.de po nuk kam shume mesazhe se nuk shkruaj budallaqe siq ben ti shkruaj kur eshte nevoja.
Dhe deri me tani nuk me ka ndodhe qe te me fshihen postimet sepse i permabahem temave te forumit e jo si ti prap po e theme.

Ti nuk ben pyetje sepse nuk din ta formosh nje pyetje...... Ti ben vetem provokime, ateher nese provokon edhe pergjigjen do ta merresh me provokim.


Andaj tu kisha lutur qe te mos besh pyetje.... me pare mesohu se si behen pyetjet pastaj ben pyetje.

[Preshevar]

Dole nga tema per t'mos then asgje,... apo ndoshta s'ta lejon forumikatolik mu pergjigj para se t'konsultohesh me dajen e vogel ?

S'po di, si mos qen te ksaj bote ju. Mir qe ju ka len Zoti me fshisa ne dor e po fshini.

Pytjet e mia jan direkte, s'ka terthorazi à la don leshi.