Muslimanja

Lijanna · 05-04-07, 21:49

Në një hadith qëndrojnë këto fjalë: “E kanë pyetur Pejgamberin, salallahu alejhi ve selem, se kujt duhet t’i kushtohet më shumë kujdes?” Ai është përgjigjur: “Nënës”. E pastaj kujt? – kanë pyetur shokët e Pejgamberit. “Nënës” - është përgjigjur. E pastaj kujt? – prap kanë pyetur. “Nënës” - prap është përgjigjur. E pastaj? - pyetën sahabët. “Babait” - u përgjigj Pejgamberi, salallahu alejhi ve selem”.

Nga kjo shohim se roli i saj në formimin e njeriut në aspektin shpirtëror e fizik është shumë më i rëndësishëm se sa roli i babait. Ajo fëmijës i jep një pjesë të saj ende kur është në mitrën e saj, gjatë zhvillimit embrional. Pas lindjes e ushqen me qumështin e saj dhe prap ia jep një pjesë të saj. Kontributi i saj në formimin e anës shpirtërore të qenies njerëzore po ashtu është shumë i madh. Nëna është ajo e cila në shpirtin e fëmijës e futë gjithë atë që është e ndershme, e bukur dhe e vlefshme. E nderon shpirtin e fëmijës dhe, përskaj dashurisë së ngrohtë ia jep gjithë atë me të cilën ai bëhet njeri dhe me të cilën dallohet nga kafshët. Prej këtu është edhe kujdesi i madh të cilin Pejgamberi, salallahu alejhi ve selem, ia ka kushtuar grave, e për këtë ka thënë: “Më i miri është ai i cili më së miri sillet ndaj grave. Ato janë nënat e fëmijëve tanë”.

Që të na bëhet më i qartë roli dhe nderi i nënës në Islam dhe familjen islame, e që në bazë të asaj të dijmë ta vlerësojme familjen, të shohim pak jetën e familjes në perëndim.

Çka don të thotë për ata nëna, çka është për ata familja, ç’është për ata termi “femër” në përgjithësi?
E para që do ta shohim është çrregullimi i cili është i qartë dhe çdokush mund ta vërejë. Ai çrregullim ka dalë gjithsesi për shkak të statutit të pabarabartë të femrës dhe shkaku i përzierjes së roleve të burrit dhe gruas. Femra është munduar dhe ka kujtuar për emancipimin e rrejshëm. Është bërë e lirë dhe e pavarur (duke imagjinuar). Liria e saj shihet në atë se mund të punon ç’të dëshirojë, mund të bëjë gjithçka që bën edhe mashkulli. E nuk ka asnjë punë, fizike ose psikike, e të cilën femra nuk mund ta kryej. Gjithçka që mund ai, mundet edhe ajo; ai qeverisë me shtetin, edhe ajo qeverisë, ai gjykon edhe ajo gjykon, ai në bashkëshortësi ka jetën e vet private, edhe ajo e ka. Ai mund të ketë të dashur (jashtë kurorës), edhe ajo mund të ketë dashnor, e nuk ka kurrfarë dallimesh, mashkulli është femër, e femra është mashkull. E kur është kaq e lirë dhe e pavarur atëherë si është e mundur që të jetë e eksploatuar? Ajo prap është bërë mjet i kënaqjes dhe dëfrimit dhe vetëm kaq! Në përgjithësi, a ka ajo status të qenies e cila do të respektohet, e cila është simbol i nderit dhe virtyteve? Meshkujt e shfrytëzojnë dhe me te fitojnë, ndërsa ajo ka luftuar kundër kësaj. Në llogari (hesap) të trupeve të zhveshura të femrave, shumë njerëz fitojnë miliona e miliona dollarë. E për vendin e saj si nënë edhe të mos flasim, a i edukon ajo fëmijët e saj apo atë punë e bëjnë të tjerët - shkolla, televizioni ose shpeshherë këtë e bëjnë shërbëtoret e degjeneruara. Nëna nuk ka kohë për këtë. Ajo është e punësuar dhe ka punë më të rëndësishme. Duhet që në klubin e natës t’i zbavitë meshkujt të cilët kënaqen me trupin e saj. Edhe ajo edhe burri i saj kthehen prej pune të lodhur dhe të hidhëruar në njëri-tjetrin dhe gjithmonë të nervozuar. Si ndikon ajo në fëmiun e tyre i cili në atë moment pret buzëqeshje dhe dashuri nga nëna? A është kjo emancipim? A mund të quhet kjo liri?

Për ta plotësuar fotografinë e të drejtave dhe pozitës së femrës në perëndim do t’ua japim disa ilustrime të cilat e shprehin atë realitet. Me rastin e ekspozitës botërore për automobilë në vitin 1975, në Suedi, në të cilën janë ekspozuar modelet më të reja të automobilave në të cilën sferë të prodhimit edhe kanë patur sukses, kanë shfrytëzuar femra plotësisht të zhveshura si reklamë që në atë mënyrë sa më shumë t’i tërheqin vizituesit. Femra është bërë mjet i mirë i realizimit të interesave të meshkujve. Në perëndim gjithçka shikohet nëpërmjet interesit, e po ashtu edhe femra. Për këtë, fjalët e filozofit Paus Holbach e zënë vendin e vërtetë në këtë kontekst. Ai ka thënë: “Interesi është motivi i vetëm i sjelljeve njerëzore”.

Në kumtimin të cilin e ka dhënë OBSH (Organizata Botërore Shëndetësore) më 1962, qëndron se në botë për çdo vit bëhen rreth 15 milion aborte ose mbytje të fëmijëve akoma duke qenë në mitrën e nënës. Kjo statistikë flet qartë për abortimet sekrete të cilat me ligj nuk janë të lejuara. Ekzistojnë shtete në të cilat ato janë të legalizuara, edhe ato sot janë shumë, siç janë shtetet skandinave dhe shumë shtete evropiane. Statistika na flet për abortimet nga viti 1962, ndërsa a mund ta paramendojmë ose të bëjmë një krahasim ndërmjet asaj kohe dhe kësaj të sotmes, pas më shumë se 38-të viteve?!

Femra në perëndim nuk e ka shkatërruar vetëm veten, por e ka shkatërruar edhe një edukatë të madhe për gjeneratat e ardhshme të cilat po ashtu do të shkatërrohen për shkak të saj. Perëndimi e ka humbur kujdesin e nënës, e ka humbur bashkëshorten e ndershme dhe fisnike. Bota perëndimore do të humbet (shkatërrohet) nëse e shkatërron familjen e shëndoshë dhe të balansuar. Perëndimin, po edhe botën tjetër mund ta shpëtojë vetëm Islami dhe parimet e tij; Islami i cili ia ka caktuar të drejtat dhe rolin adekuat femrës për të gjithë kohërat.

Për çfarë shkaku kam përmendur gjendjen e femrës në Perëndim?

Per shkak që të bëjmë një krahasim dhe të konkludojmë se cilat rrugë janë më të mira për femrën nëpër të cilat ajo duhet të ecë. Në Islam kjo qëmoti është e përcaktuar dhe vetëm duhet t’u dorëzohemi dhe veprojmë me ligjet e tij, e me këtë do të kemi edhe femër të shëndoshë, familje të shëndoshë dhe shoqëri të shëndoshë, e të gjithë në këtë mënyrë do të jemi të kënaqur.

Me të drejtë mund të konkludojmë, se liria perëndimore të cilën mundohen ta fusin tek ne modernistët, është absurde! Ajo tek ato është vetëm fjalë e cila tingëllon, por nuk ka garancë, nuk ka përmbajtje, dhe e komenton secili popull ashtu siç ua kënda epsheve të tyre.

Liria e vërtetë është në Islam dhe shihet vetëm në robërim ndaj Allahut, gjatë së cilit njeriu lirohet nga dominimi i epsheve dhe pronës së njerëzve, dhe është e pamundur që gjinia njerëzore të lirohet në ndonjë mënyrë tjetër përveç se me një devotshmëri e cila do të sundojë me njeriun, dhe do të qeverisë me brendinë e tij.

Nëse femrën e dirigjon devotshmëria, atëherë ajo është vajzë e mire, bashkëshorte e mirë, e grua e mirë dhe në atë rast nuk do të jetë mjet i diskriminimit dhe pabarazisë.

Marrë nga libri: “Femra dhe këndvështrimi islam mbi jetën”

Albanian eX|PerT · 05-04-07, 22:05

Bija ime!

Nëse njeriu fillon t’i regjistrojë punët e rëndësishme në jetën e vet, do t’i bëhet një listë shumë e gjatë. Mirëpo, nëse fillon t’i renditë sipas rëndësisë dhe përparësisë, sigurisht në krye të listës do të jenë fëmijët dhe familja e tij. Ata janë më të shtrenjtë se rehatia e tij, se pasuria e tij, se kërkesat dhe epshet e tij, madje janë më të shtrenjtë edhe se të gjitha obligimet tjera në këtë dunja. Argument për këtë, bija ime, është fakti se kur i sëmuret ndonjë fëmijë, ai mbetet pa gjumë, ndoshta udhëton prej një vend në tjetrin, harxhon prej pasurisë së vet, bile nëse nuk ka ndoshta merr edhe borxh, vetëm e vetëm t’i shërohet fëmija.

Andaj, ai kur bisedon me fëminë e vet ose kur e këshillon është shumë i sinqertë. Më parë është thënë: "vëzhguesi nuk e gënjen familjen e vet".

Bija ime!

ثshtë duke më habitur realiteti i sotëm i një vajze muslimane. Kjo vajzë jeton një konflikt të vazhdueshëm. Nga njëra anë dëgjon zërin e fëlliqur i cili e thërret në çveshje, në flakjen e nderit, kurse nga ana tjetër dëgjon zërin e sinqertë i cili e dridh nga brenda me një dridhje të madhe, duke i thënë: "ndal, ku je duke shkuar?". Kjo është rruga e lajthitjes dhe devijimit dhe dera e shkatërrimit. Kështu kundërshtohen këta zëre mes veti para veshëve të saj dhe i turbullohet mendja.

Bija ime!

Le të jemi të hapur ndaj njëri tjetrit aq sa na lejon sheriati dhe të qartë me një qartësi të qendisur me turp dhe nderë, që kështu të bëjmë një hap drejt përmirësimit dhe një lëvizje drejt reformës.

Të qëndrojmë larg nga emocionet dhe mashtrimet e saja. Nëse kjo vajzë që ka marëdhënie të ndaluara është e logjikshme dhe ia parashtron vetes një sërë pyetjesh të këtilla,si: ç’don prej meje ky djalosh?; çka e shtynë këtë djalosh të ketë marëdhënie me mua?; vallë, çka u thotë shokëve të vet kur takohet me to?; apo, me çfarë gjuhe bisedojnë për mua?

Unë jam i bindur, bija ime, se nëse ajo e largon mjegullën e emocioneve nga mendja e saj me gojëplot do të thotë: "Qëllimi i tij është vetëm shfryerja e epshit edhe atë në mënyrë të ndaluar". Andaj, a nuk frikohesh se mund të të mashtrojë? A thua vallë, ky djalosh meriton t’i besosh? A thua vlen t’i besohet vetëm pse ai rrezikon për të pasur marëdhënie të ndaluara, të cilit nuk i intereson dini, morali dhe nderi dhe të cilin e lëviz vetëm epshi? Ky djalosh e ka tradhëtuar All-llahun, dinin e tij dhe ummetin e vet, andaj kjo vajzë nuk do të jetë gjëja më shtrenjtë që e posedon ky njeri, ngase së shpejti do ta arrijë qëllimin e vet, mos dhashtë Zoti, kurse ajo do të mbetet robëreshë e keqardhjes, mërzisë dhe pendimit.

Kur vetmohen këta djem të humbur, bija ime, ngriten zërat e tyre duke qeshur me këtë vajzë të mashtruar, ose me atë vajzë e cila akoma jeton me premtimet e rrejshme dhe bisedat e ëmbla.

Bija ime!

All-llahu i Lartësuar është i Urtë dhe i Ditur, çdo send ka krijuar me urtësi, pa marrë para sysh a e dinë këtë njerëzit ose jo. All-llahu ka dashur që gruan ta udhëheqin emocionet, të cilat aktivizohen me secilin që i ngacmon dhe bëhen një fond i madh i ndjenjave që e krijojnë sjelljen e saj, ose e udhëheqin. Nëse një vajzë varet prej një djaloshi, pa marrë para sysh a është i afërm ose i largët, mund ta marrim me mend në çfarë pasione të mëdhaja do të arrijë.

Një vajzë e dashuruar në një djalë, kur e sheh fotografinë e tij në televizion e puth ekranin, kurse një tjetër, gjithashtu e dashuruar, me shpirt të flaktë pret ta dëgjoj zërin e tij dhe ta kënaq shpirtin e saj. Nëse gjatë kohë nuk ia sheh fotografinë, ose gjatë kohë nuk ia dëgjojë zërin, fillon të mërzitet dhe të dëshprohet, ngase vetëm ai është melhem për shpirtin e saj.

Bija ime!

Ik larg bisedës së këtillë se kjo është haram dhe në kundërshtim me sheriatin islam. Vallë, ç’ka mbetur në zemrën e kësaj vajze prej dashurisë ndaj All-llahut dhe Pejgamberit dhe prej dashurisë ndaj burrave të mirë?! Vallë, a ka mbetur në zemrën e saj lexim i Fjalës së All-llahut dhe ndierja e kënaqësisë nga ai lexim?! Ku është ajo vajzë që me shpirt të flaktë pret bisedën me atë djalë në kohën kur All-llahu zbret në treshin e fundit të natës?! A thua vallë kjo vajzë përulet para All-llahut dhe i lutet?! A thua vallë kjo vajzë i kryen obligimet e kësaj bote?! Kjo vajzë, e cila është e gatshme ta lë edhe mësimin që të takohet me të, madje t’i lë pas shpine edhe punët e shtëpisë për shkak të tij.

Aq sasi e madhe e emocioneve derdhet, saqë fillon t’i fundosë të gjitha ndjenjat për punë të mira dhe ndjenjat e nderimit të prindërve, të cilëve nuk u ka mbetur më vend në zemrën e saj. Në këtë mënyrë kjo vajzë i asgjëson të gjitha ndjenjat që duhet pasur ndaj shokut të jetës, burrit, te i cili duhet të pushojë dhe i cili, gjithashtu, duhet të pushojë te ajo. Më vonë, kur All-llahu do t’i jep fëmijë, do të dëshiron t’i derdhë ndjenjat e saja drejt tyre, mirëpo do ta sheh se fondi i ndjenjave është harxhuar, andaj ata do të rriten dhe do të edukohen pa ndjenja.

Vazhdon

Albanian eX|PerT · 05-04-07, 22:07

Njeriu i mençur nëse posedon një sasi të pasurisë do të mundohet sa më racionalisht ta harxhojë, që ta ketë pranë në momentet kur do t’i nevojiten. Vallë, pse kjo vajzë i derdhë krejt këto ndjenja atje ku s’duhet, edhe pse pasuria nuk mund të krahasohet me ndjenjat, e as që mund të krahasohet dunjaja me to.

Bija ime!

All-llahu i Lartësuar e ka veçuar vajzën me këto ndjenja dhe me këtë butësi, për shkak të urtësive që i di vetëm Ai, me qëllim që këto ndjenja të mbesin fond që do ta mbushë jetën bashkëshortore me siguri dhe qetësi; fond me ndjenja që do të derdhet në edukimin e fëmijëve, për t’u bërë burra të mirë. Pra, kjo vajzë nuk i paska derdhur këto ndjenja për ti sjellë vetes fatkeqësi në këtë botë, andaj le ta vëndojë dorën në zemër nga frika se mos turpërohet në fund.

Bija ime!

Kur të kthehesh në shtëpi dhe kur të shtrihesh në shtrat, jepja vetvetes disa minuta dhe kujtoje një vajzë të mirë dhe të devotshme, e cila qëndron larg vendeve të dyshimta dhe krahasoje me një vajze tjetër, e cila është e ndytur me marëdhënie të ndaluara. Pasha All-llahun, cila prej tyre jeton jetë më të qetë dhe më të rahatshme? Cila meriton të lavdërohet, ajo që e ngadhnjen vetveten dhe pasionet e saja, në kohë kur edhe ajo ndjen një zbrazëtirë sikur vajzat tjera dhe vuan nga epshi sikur edhe tjerat, ose ajo tjetra, e cila rrënohet para epshit të saj? Këtë pyetje e parashtron vetë realiteti, vallë pse ajo vajzë korrë sukses, kurse kjo tjetra jo? Vallë, pse ajo i tejkalon pengesat, kurse kjo rrëzohet para tyre?

Bija ime!

Jam habitur shumë kur kam parë se një vajzë muslimane ecë me zell pas asaj që ia përshkruajnë armiqtë, e përcjellë modën dhe rebelohet kundër hixhabit dhe turpit të saj. Të gjithë jemi dëshmitarë se çdo ditë jemi duke parë forma dhe lloje të ndryshme të këtij rebelimi. Vajza ime, këto janë mashtrime të qarta që bëhen kundrejt hixhabit, madje mendoj se nuk ka nevojë për t’i përmendur fetfatë e ulemave rreth këtij problemi, mirëpo besimtarja e vërtetë, vajza ime, frikohet prej All-llahut dhe ruhet prej mëkateve dhe udhëheqës të vetin në këtë e ka hadithin e Pejgamberit sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem: "Lëre atë që dyshon dhe vepro sipas asaj që nuk dyshon.’’ Kjo vajzë e ka kuptuar shumë mirë se shtrembërimi i rregullave të sheriatit nuk do t’i bëjë aspak dobi në Ditën kur do të takohet më All-llahun, i Cili i di edhe fshehtësitë e gjoksit.

Bija ime!

اdo ditë kur shikohesh në pasqyrë, sheh fytyrën tënde që shkëlqen, e ndjen veten se je përplot jetë dhe rini dhe lëvizë falë shëndetit të mirë që e ke dhe fuqisë rinore. Mirëpo, a nuk e ke vizituar gjyshen tënde, ose a nuk ke parë ndonjë plakë, të cilës i është dobësuar ashti dhe i ka shkuar fuqia?! Një ditë edhe ajo ka qenë e re si ti, përplot jetë dhe gjallëri. Kësaj plake, shumë shpejt i kanë kaluar vitet e rinisë, ashtuqë shkëlqimi i fytyrës së saj është fshehur nën pleqërinë e saj. Kanë kaluar ditët e rinisë së saj, për të mbetur sot të gdhendura në kujtimin e saj. Vajza ime, ti sot je në të njejtën rrugë, këto fotografi të pleqërisë që i sheh përreth teje, shumë shpejt do t’i arrishë, andaj ke drojë dhe mos e harxho rininë dhe fuqinë tënde kot, mos e harxho gjallërinë tënde në gjëra që të sjellin vetëm pendim dhe përfundim të keq.

Bija ime!

Nëse njerëzit e dhënë pas pasioneve dhe kënaqësive kalimtare të kësaj bote vetëm pak mendojnë rreth përfundimit, shumë do të mendonin rreth pikënisjes së tyre. Vajza ime, paramendoe një njeri i cili i ka shijuar të gjitha kënaqësitë e kësaj bote, asnjë ditë nuk ka vuajtur, krejt këto do t’i harrojë nëse futet vetëm një herë në dënimin e zjarrit, All-llahu na mbroftë nga ai.

Kurse një njeri tjetër, i cili krejt jetën e tij ka vuajtur, do ti harrojë krejt këto vështirësi, nëse vetëm një herë futet në të mirat e xhennetit.

Enes ibën Maliku radijall-llahu anhu thotë: "Pejgamberi sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem thotë: "Do të sjellin njeriun që ka jetuar më së miri në dunja, mirëpo ka qenë prej banorëve të xhehenemit dhe do ta fusin një herë në zjarr, pastaj do ti thonë: "o njeri, a ke parë ndonjë herë mirë?; a je kënaqur ndonjë herë?" Ai do të thotë: "jo, pasha All-llahun, o Zoti im." Nga ana tjetër do të sjellin njeriun që ka jetuar jetë më të vështirë, mirëpo ka qenë prej banorëve të xhennetit dhe do ta fusin një herë në xhennet, pastaj do ti thonë: "o njeri, a ke parë ndonjë herë vështirësi? A ke vuajtur ndonjë herë?" Do të thotë: "jo, pasha All-llahun, o Zoti im, asnjë vështirësi se kam përjetuar dhe as që kam parë vuajtje". (Transmeton Muslimi)

-Në fund, bija ime, i lutem All-llahut, që është Krenar dhe i Mundshëm të të bëjë dobi kjo fletushkë.

-Paqja dhe bekimi i All-llahut qofshin mbi Pejgamberin tonë, Muhammedin [sal-lellahu alejhi ve sel-lem]

Muhammed ibn Abdull-llah ibn El-Duvejjish,

11.11.2000

http://www.albislam.com

Albanian eX|PerT · 05-04-07, 22:10

Shenja ndriçuese për gruan muslimane

Falënderimi i takon All-llahut, Atë e falënderojmë dhe prej Tij falje dhe ndihmë kërkojmë. Cilin e udhëzon All-llahu s’ka kush e lajthitë dhe cilin e lajthitë s’ka kush e përudhë.Paqa dhe bekimi i All-llahut qofshin mbi Muhammedin [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem], familjen, shokët dhe gjithë ata që e pasonjë në mënyrë më të mirë deri në Ditë të Kijametit.
Porosia e një gruas drejtuar vajzës së saj gjatë martesës

Esmaja e bija e Harixhe el-Fezaijes, vajzës së saj gjatë martesës i tha:

vajza ime, ke dalur nga strofulla në të cilën je mësuar dhe ke shkuar në një shtrat të huaj, të cilin nuk e njeh dhe shoqërohesh me të cilin nuk je adaptuar,

bëju atij qiell të bëhet tokë,

bëju shtrat të bëhet shtyllë,

bëju robëreshë të bëhet rob.

Mos insisto për ndonjë gjë e ta mërzitish,

mos u largo prej tij që të haron,

nëse të afrohet afroju, nëse largohet largohu edhe ti.

Ruaje hundën, dëgjimin, dhe syrin e tij, le të nuhat vetëm erë të mirë prej teje, vetëm fjalë të mira le të dëgjon dhe vetëm pamje të bukura le të sheh.

Porosi e një prindi

Ebul-Esved Duveliu duke këshilluar vajzën e tij thotë: ruaju nga xhelozia sepse xhelozia është çelësi i divorcit (ndarjes), zbukurohu, kurse zbukurimi ma i mirë është kuhli, parfymosu, kurse parfymi ma i mirë është abdesti, bëhu ashtu siç i kam thënë një ditë nënës tënde:

Pranoje faljen time e vazhdon dashurinë time ndaj teje

Mos folë kur jam në kulmin e hidhërimit tim

Sepse kam vërjetur se nëse bashkohen dashuria dhë dëmtimi

Nuk kalon shumë kohë, e dashuria ikë.

Merni gra nga fisi Benu Temim!

Sherih Kadiu i thotë Sha’biut: mer grua nga fisi Benu Temim sepse i kam hetuar se janë të mençura. Sha’biu ia ktheu: ç’farë mençurie ke parë të to? Iu përgjigj: kalova pranë shtëpive të tyre dhe pashë një vajzë të bukur dhe e fejova. E caktuam datën e martesës. Po ti shihje Sha’bi se si e bënin gati gratë për ta futur në gjerdek. Kur hyri në dhomë tha: prej sunnetit është që kur gruaja hynë te burri të ngritet dhe t’i falë dy rekate dhe t’i lutet All-llahut tia sjellë të mirat e saja dhe të kërkon strehim te Ai nga të këqijat e saja. E fala namazin dhe dhashë selam. Pasi dhashë selam vërejta se edhe ajo ishte falur pas meje. Kur u zbraz shtëpia iu afrova dhe e zgjata dorën në drejtim të saj, kurse ajo më tha: mos u ngut Ebu Umejje! Pastaj tha: Falënderimi i takon All-llahut, Atë e falënderoj dhe prej Tij kërkoj ndihmë. Dërgojë salavate mbi Muhammedin dhe familjen e tij. Unë jam grua e huaj, nuk ta njoh sjelljen tënde, për këtë më trego gjërat që i do, që ti bëjë dhe gjërat që i urren që të largohem prej tyre…Edhe ty ke mundur të martohesh në fisin tënd edhe unë, mirëpo kur të cakton All-llahu një gjë ajo gjithsesi do të ndodhë. Më ke në pronë, vepro ashtu siç të ka urdhëruar All-llahu [subhanehu ve teala]:

{ فَإمْسَاكٌ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْرِيحٌ بِإِحْسَانٍ } ( البقرة: 229)

"…ose jetë e njerëzishme (bashkëshortore) ose shkurorëzim me mirëkuptim". (El-Bekare: 229). Këto ishin fjalët që dëshirova ti them dhe kërkoj falje prej All-llahu për mua dhe për ty.

Tha: më detyrojë që edhe unë të mbaj bisedim në këtë rast e thashë: Falënderimi i takon All-llahut, Atë e falënderoj dhe prej Tij kërkoj ndihmë. Dërgojë salavate mbi Muhammedin dhe familjen e tij. I the disa fjalë nëse përqendron në to do të fitosh shumë, e nëse nuk i zbaton do të bëhen argument kundër teje, këtë e këtë e dua, kurse këtë e këtë e urrej, në jemi të përbashkët e mos na ndaj, nëse sheh diç të mirë përhape e nëse sheh diç të keqe mbuloje.

Ma ktheu: si dëshiron të na vizitojnë familja ime? I thashë: nuk dëshiroj të më mërzisin miqtë. Më tha: cilin prej fqinjve ke dëshirë të të viziton, e ti jap leje dhe cilin nuk e dëshiron që mos ti jap leje. Bijt e filanit janë burra të mirë, kurse bijt e filanit janë njerëz të këqinj. Mbeti me mua një vit e asgjë të keqe nuk kam parë prej sajë. Në krye të vitit erdha nga një këshilli për gjykim dhe në shtëpi gjeta një plakë e cila urdhëronte dhë ndalonte. Kur u ula mu drejtua plaka dhe më tha: es-selamu alejkum, Ebu Umejje. Ia ktheva: ve alejkis-selam, kush je ti? Më tha: unë jam vjehra yte. I thashë: All-llahu të afroftë. Më tha: si e ke gjetur gruan tënde? I thashë: shumë grua e mirë. Më tha: Ebu Umejje, gruaja më së keqi është në dy situata: kur të lindë djalë ose kur të jeton mirë te burri i saj. Nëse të brengosë diç përdore shkopin, sepse burrat nuk kanë futur në shtëpi njeri më të keq se gruan e lazdruar. I thashë: më ke edukuar dhe më ke stërvitur shumë mirë.

Vazhdon

Albanian eX|PerT · 05-04-07, 22:12

Vazhdimi i temes:

Shenja ndriçuese për gruan muslimane

Mirëpo Zejnebeja nuk është prej atyre grave që meritojnë rrahje, pastaj thashë:

I kam parë disa burra si i rrahin gratë e tyre

Mu thaftë e djathta atë ditë kur ta rrahi Zejneben

A ta rrahi pa kurnjëfar gabimi

Nuk është drejtësi prej meje të rrahi atë që s’ka gabuar

Zejnebeja është diell kurse gratë tjera janë yje

Kur të del dielli nuk shihen yjet.

Mustafa Sadik Rafiu thotë:

Vetëm gruaja është atmosfera humane e shtëpisë së burrit. Një grua hynë në shtëpinë e burrit dhe e bënë kopsht të shëndritshme, të këndshme dhe të çiltër edhe pse është e thatë dhe nuk ka asgjë në te. Edhe një grua tjetër, e cila hynë në shtëpi dhe e bënë sikur shkretëtirën, me rërën, stuhitë dhe zhegun e sajë, edhe në qoftëse kjo shtëpi është e përgaditur sikurse të ishte xhennet. Kurse gruaja e tretë shtëpinë e bënë sikurse varrin.

Në një vend tjetër thotë:Gruaja e plotë dhe e dashur është ajo grua që i jep burrit atë që i mungon nga domethënja e jetës, i lindë gëzime nga ndjenjat e saja ashtu sikurse që i lindë gëzime dhe nga barku i sajë. Pra prania e sajë i bënë dy punë të mëdha: e shtonë jetën në trup dhe e plotëson mangësinë në domethënje.

Disa kanë thënë: gratë janë tre lloje; gruaja që i ngjanë trandafilit me erë të këndshme në një oazë të me gjelbërim të pasur, aq sa ma tepër i afrohesh aq ma tepër të shtohet dashuria për afërsi, e nëse largohesh prej sajë shpreson sa ma shpejtë t’i kthehesh. Kjo grua për ty është reahti, kopsht, trandafil yt në çdo kohë. Gruaja që i ngjanë therrës ose shigetë, gjuha e saj ta shkynë veshin, nëse i afrohesh të shtohet dashuria për të ikur prej saj, e nëse largohesh prej saj hija e saj të përcjellë kudo që je dhe të brengosë tërë ditën. Nëse vjen koha e kthimit në kopsht nëse nuk të gjuan me shigjetë atëherë të kafshon me gjuhën e saj, andaj sprehe gjuhën dhe thikën tënde. Kurse gruaja e tretë shtëpinë e bënë varr, për këtë ose varrose ate në këtë varr ose të varros ty. Mirëpo duhet thënë: se sikur situatat e grave, mundet të jenë edhe të burrave.

Shejh Xhasim Muhelhel, në librin e tij "El-Bejan fima jehtaxhu ilejhi ez-Zevxhan", ndër tjerash thotë:

Një zonjë duke e këshilluar gratë ka thënë: gruaja nuk mundet ta lidhë zemrën e burrit me gruan përveç se duke ia bërë të tërhjekshëm shtëpinë, e këtë mundet ta arrijë duke mbledhur në shtëpi gjera të cilat e tërhjekin burrin që të qëndron më gjatë në shtëpi, prej tyre janë edhe këto mjete:

1- Të kujdeset të ketë pamje femnore dhe të largohet nga përgjasimi me burrat, që të mbetet e cilësuar me cilësi dhe veçanti të gruas dhe duhet ditur se burri dëshiron që gruaja e tij të jetë në shtëpi sikur dielli në qiell nuk mund tia ndalë shkëlqimin asnjë re , sidmos nës vjen në shtëpi burri i mërrolur për shkaqe që skanë të bëjnë me te. Duhet ti dinë rregullat e bisedës, të heshtë kur duhet të heshtë, mos tia ndërpret bisedën nëse është duke folur, mos ta ngritë zërin kur është duke folur me te, e në krejt këtë vërtetësinë e ka udhëheqës, sepse vërtetësia e shpëton nga dyshimet ndaj sinqeritetit dhe dashurisë së saj.

2- Nëse e sheh se është ma inteligjente dhe posedon ma tepër dituri, le ta fshehë gjysmën e diturisë dhe intelegjencës, duke ia kompenzuar me dukuri të sinqeritetit, besnikërisë dhe mvarshmërisë ndaj tij, gjë me të cilën e fiton pëlqimin e tij, ndërlidhjen me te dhe nderimin e sajë.

3- Gruaja duhet ditur se burri nuk toleron që ajo të sillet ndaj tij e ftohur dhe pa interesim dhe duhet larguar prej këtij adeti dhe le ta kënaq burrin me fjalë të këndshme, të cilat i vijnë në zemër si melhem.

4- Gruaja duhet të jetë organizatore dhe ekonomike. Nëse burri i jep ndonjë pasuri për ta harxhuar për çeshtjet e shtëpisë, ajo që e gëzon pa masë është kur ta sheh gruan se kujdeset se si e harxhon këtë pasuri duke i plotësuar të gjitha nevojat e jetës dhe të gjitha mjetet e komoditetit. Gjithashtu dëshiron të sheh te ajo mendjeprehtësi dhe njohuri me të cilat e kupton përnjeherë qëllimin e bisedës së tij.

Nëse gruaj i pason këto porosi, atëherë burri kohën e lirë do ta kalojë në shtëpi me gruan e tij duke biseduar dhe duke e shoqëruar dhe largohet prej çajtoreve e kafeneve, vende të prishura dhe të flliqura.

Kriteri i lumturisë bashkëshortore

Vija ndarëse mes jetës së lumtur bashkëshortotre dhe jetës jo të lumtur është që gruaja të jetë ndihmëse e burrit në fatëkeqësi ose ndihmëse e fatëkeqësisë ndaj burrit.

Llojet e grave

Gratë janë tre lloje:

- E mençur dhe me prejardhje fisnike, kjo është gruaja më fisnike.

- E mirë, e devotshme dhe e kënaqur, kjo është gruaja më e kënaqur.

- Injorante dhe me moral të keq, kjo është gruaja që më së shumti të lodhë.

Në fund, motra ime e ndershme, të thamë atë që ia ka thënë Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] Muadh ibn Xhebelit [radijall-llahu anhu]. Tregon Muadhi [radijall-llahu anhu] dhe thotë: Më mori Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] një ditë për dore dhe më tha: "Muadh, vall-llahi të dua". Ia ktheu Muadhi: sakrifikofsha babanë dhe nënë time për ty, edhe unë, vall-llahi të dua. Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] tha: "Të porosis që mos të lësh pa thënë pas çdo namazit: (All-llahumme einni ala dhikrike ve shukrike ve husne ibadetike), All-llahu im më ndihmo të Të përmendi, të Të falënderojë dhe mirë të Të adhurojë". </SPAN>

anonim,
11.12.2000

http://www.albislam.com

Albanian eX|PerT · 05-04-07, 22:13

Këshilla motrave muslimane

1. Pa kushtëzim besoji Allahut si Zot të Vetëm, i cili të ka krijuar dhe beso se Muhammedi (paqja qoftë mbi të) është i Dërguari i fundit i Zotit.
2. Mos u mbështet në askënd pos All-llahut. Dije se Ai ta cakton fatin dhe fatkeqësinë. Lutju që të të ndihmojë, por nëse të gjen ndonjë fatkeqësi, duro.
3. Frikësoju vetëm All-llahut dhe dije se një ditë do të japësh llogari para Tij.
4. Kërko nga All-llahu falje mëkatesh se Ai e pranon pendimin, por të jesh e vendosur se më nuk do t’i përsëritësh gabimet.
5. Ruaju nga mëkati më i madh - shirku (përshkruarja shok All-llahut). اdo vepër që e bën, bëje vetëm për All-llahun, ndërsa nga shirku kërkoji ndihmë All-llahut me këtë lutje: “All-llah, në Ty mbështetem nga shirku që e njoh, dhe kërkoj falje prej Teje për shirkun që nuk e njoh.”
6. Përmende All-llahun shpesh, se Ai është me ata që e përmendin.
7. Dije se All-llahu vëzhgon çdo hap tëndin.
8. Beso se krijesa të All-llahut janë edhe engjujt (melekët), të cilët i zbatojnë urdhërat që ua jep All-llahu.
9. Mëso sa më shpejt të falesh (nëse akoma nuk di) dhe fillo të falish namazin, sepse ky është një ndër kushtet për të qenë myslimane. Me anë të të falurit do ta pastrosh shpirtin dhe trupin, nga njëra ane, e nga ana tjetër, nuk do të të ngelë kohë për gjëra të kota.
10. Agjëroje muajin Ramazan (kjo është gjithashtu një ndër kushtet për të qenë myslimane), ndërsa ditët që të ngelin të pa agjëruara, agjëroi sa më shpejt, madje menjëherë pas festës së Bajramit.
11. اdo punë filloje me qëllim të mirë dhe duke thënë: “Bismil-lahir-rrahmanir-rrahim” (Në emër të All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëberësit)
12. Lexoje Kur’anin sa më shpesh që të njihesh me urdhërat dhe ndalesat e All-llahut. Gjithashtu, lexo libra që përmbajnë hadithe të vërteta (fjalë të Muhammedit u) sepse këto më së miri e shpjegojnë Kur’anin.
13. Respektoji dhe ndihmoji anëtarët e familjes (posaçërisht prindërit) dhe lute All-llahun për to, lutja jote shpejt do të pranohet, nëse do Zoti.
14. Lexo sa më tepër, se kjo ta përmirëson të shprehurit, dhe nëse ke mundësi, studijo ndonjë shkencë.
15. Ruaju nga mendjemadhësia, se mendjemëdhenjtë i urren çdo njeri.
16. Buzëqeshu shoqeve dhe jepu dhurata që të shtohet dashuria dhe mëshira mes jush.
17. Mos gënjej, mos përqesh dhe mos u bë dyfytyrëshe, se këto ta nxijnë nderin dhe i bën njerëzit që ta humbin respektin ndaj teje.
18. Asnjëherë mos u bëj kokëforte dhe mos hyr në konflikt me shoqet, e nëse vjen deri te konflikti, sillu sa më butë me to (ashtu siç i përngjan një myslim-aneje) se vetëm në këtë mënyrë mund të ngadhënjesh.
19. Bëhu e drejtë dhe e vendosur, stabile në qëndrimet e tua, por kur të sho-hësh se ke gabuar, pranoje haptazi.
20. Mos përgojo (kjo bëri kështu, ajo bëri ashtu), qoftë edhe nëse je në të drejtë, dhe mos paragjyko, sepse shpesh këto janë mëkate dhe traditë e injorancës.
21. Assesi mos shpif. Shpifja është mëkat edhe më i madh se përgojimi.
22. Asnjëherë mos u vetmo me ndonjë djalë dhe shmangu bisedave me djemtë.
23. Gjithmonë kur të takosh ndonjë të varfër jepi diçka, sado qoftë e vogël ajo dhe përpiqu që këtë ta bësh fshehurazi duke shpresuar në shpërblim më të madh tek All-llahu.
24. Përpiqu t’i mbulosh pjesët e turpshme (islamikisht) të trupit: mos vish tesha të shkurtra, të ngushta ose të tejdukshme. Burri yt le të martohet për bukurinë tënde shpirtërore, e jo për atë trupore (trupi e humb bukurinë pas një kohe, kurse shpirti është i përjetëshëm).
25. Gjithmonë ha me dorën e djathtë, ndërsa të majtën përdore për pastrim.
26. Pastroji dhëmbët para dhe pas fjetjes, si dhe para çdo namazi.
27. Mos lexo revista dhe libra me tematikë “të ndytë”, sa më pak shiko filma dhe sa më pak dëgjo muzikë, se këto ta robërojnë shpirtin, të bëjnë të jetosh në botën e ëndrrave dhe ta dobësojnë të mbajturit mend.
28. Shoqëroju me besimtare që të këshilloheni njëra me tjetrën.
29. Respektoje çdo urdhër të All-llahut dhe të Dërguarit të All-llahut, paqja e All-llahut qoftë mbi të.
30. Kudo që të jeshë, bëhu shembull për muslimanet dhe vajzat e tjera.

Autor: Abdullah Abdurahmani
Publikimi i parë në AlbIslam: 14.12.2000 </SPAN>

Abdull-llah ebu Muhammed Abdur-rahmani,
14.12.2000

http://www.albislam.com

Lijanna · 26-04-07, 22:23

Lijanna · 27-04-07, 09:11

Statusi i gruas para Islamit

Ajo që mendohet me "para Islamit" këtu është periudha e njohur si xhahilije [ditët e injorancës], në të cilën jetonin Arabët në veçanti dhe e gjithë bota në përgjithësi. Kjo ishte kur njerëzit s'kishin ndonjë të dërguar midis tyre dhe nuk kishin kurrfarë udhëzimi.

Në shumicën e rasteve, gruaja e kësaj periudhe jetonte në kushte mjaft të rënda, posaçërisht në shoqëritë Arabe, ku ata urrenin që t'u lindte vajzë. Pra, midis Arabëve ishin ata që i varrosnin vajzat e tyre ndërsa ato ishin ende të gjalla, gjersa ajo vdiste nën dhé. Dhe, midis tyre ishin ata që i linin të jetonin vetëm që të jetonin një jetë poshtëruese dhe degraduese. Allahu thotë:"Kur ndonjërit nga ata i vinte lajmi për lindjen e vajzës, fytyra e tij bëhej e errët dhe vrerosej. Ai fshehej nga njerëzit për shkak të lajmit të keq që pranonte. A do ta mbajë atë me turpërim apo do ta varrosë në dhé?" Padyshim, i lig është vendimi i tyre."[Nahl:58-59]

Allahu thotë:"Dhe kur foshnja femër, e cila është varrosur në tokë, të pyetet se për çfarë mëkati është vrarë ajo."[et-Tekuir:8-9]

Fjala meu'udeh i referohet foshnjes femër që është varrosur e gjallë dhe është lënë të vdesë brenda në tokë. Dhe, po të kursehej nga varrosja për së gjalli dhe të lihej të jetonte, atëherë, vërtet, ajo do ta gjente veten duke jetuar një jetë degraduese. Kjo meqë asaj nuk i lejohej që të trashëgonte hise nga prona e të afërmëve të saj, pavarësisht çfarë pasurie posedonte ai dhe pavarësisht nga skamja apo nevoja e skajshme që ajo mund të kishte. Në fakt, ajo pjesëtohej si pjesë e pronës së burrit të saj të vdekur, mu siç pjesëtoheshin paratë e tij në trashëgimi!

Asokohe mund të gjindeshin një numër i madh grash që jetonin nën një njeri, meqë ata nuk kishin ndonjë kufi për numrin e grave që mund t'i martonin. Kështu që ata nuk shfaqnin kurrfarë interesimi për atë se çfarë mund t'u ndodhte grave si rezultat i kësaj, siç është jetesa në kushte shtrënguese, parehatia dhe drejtësia.

Satusi i gruas pas Islamit

Por, kur erdhi Islami, ai i pezulloi këto padrejtësi nga gruaja dhe ia ktheu asaj nderin dhe vetëbesimin në njerëzimin. Allahu thotë:"O njerëz, vërtet Ne ju krijuam nga një mashkull dhe një femër."[el-Huxhurat:13]

Kështu, Allahu përmend që ajo ishte ortake e burrit në zanafillën e njerëzimit dhe njëlloj, ajo është ortake më burrin shprehur në shpërblimin apo denimin për veprat e bëra. Allahu thotë:"Kushdo që bën vepra të mira, qoftë mashkull apo femër, ndërsa është besimtar[e] i vërtetë, atij do t'i japim një jetë të mirë dhe do ta shpërblejmë në mënyrën më të mirë për atë që bënte."[en-Nahl:97]

Allahu thotë:"Kështu që Allahu t'i denojë mashkujt dhe femrat hipokritë dhe mashkujt dhe femrat idhujtarë."[el-Ahzab:73]

Dhe, Allahu ka ndaluar që femra të konsiderohet si pasuri trashëguese në pasurinë e burrit të saj të vdekur, siç thotë:"O ju që besoni, ju është ndaluar të trashëgoni gruan pa vullnetin e saj."[en-Nisa:19]

Pra, Allahu i dha asaj pavarësi në individualitetin e saj, në mënyrën që asaj iu mundësua të trashëgojë në kundërshtim me të qenit objekt trashëgimie. Dhe, Allahu i dha gruas të drejtë trashëgimie në pasurinë e të afërmëve të saj. Allahu thotë:"Duhet të ketë hise për mashkullin dhe hise për femrën nga ajo që lihet nga prindërit dhe të afërmit e tyre, qoftë ajo pronë e vogël apo e madhe."[en-Nisa:7]

Allahu thotë:"Allahu ju urdhëron në lidhje me trashëgiminë e fëmijëve tuaj: mashkullit t'i jepet hise sa dy femrave. Nëse ka vetëm bija, dy apo më shumë, hisja e tyre është dy të tretat e trashëgimisë; nëse është vetëm një [bijë], pjesa e saj është gjysma."[en-Nisa:11]

Kjo vlen po ashtu edhe për tekstet tjera ku qëndron se gruaja mund të trashëgojë, qoftë ajo nënë, bijë, motër, apo grua.

Në sferën e marrëdhënieve martesore, Allahu e kufizoi martesën e mashkullit me më së shumti katër gra, me kusht që ai t'i trajtojë të gjitha gratë e tij me drejtësi dhe barabartë sipas mundësive të tij. Dhe, Ai e detyroi burrin që të jetojë me to në dashamirësi, siç thotë:"Dhe jetoni me to ndershmërisht."[en-Nisa:19]

Ai e bëri dhuratën të drejtë të saj dhe urdhëroi që ajo t'i jepet asaj tërësisht, përveç asaj çka ajo lejon nga vullneti i mirë. Allahu thotë:"Dhe jepjani gruas dhuratën me bujari. E, nëse ato, nga vullneti i mirë i tyre, e zvogëlojnë ndonjë pjesë të saj, merreni atë dhe shijoni atë pa frikë nga pasojat."[en-Nisa:4].....

www.mburoja.net

Lijanna · 02-05-07, 11:47

Hidherimi per shkak te femijeve te gjinise femrore

“Dhe kur i vjen lajmi për lindje të vajzës, cilit do prej tyre i nxihet fytyra dhe përbrenda mbushet plot hidhërim që zien! Ai fshihet me turp nga njerëzit për shkak të së keqes që ia njoftuan. A ta mbajë atë me dhimbje e i poshtëruar, apo ta mbulojë atë në tokë? A nuk është me të vërtetë i ligë gjykimi i tyre?” (Nahl, 58-59).

Ky gabim nuk paraqet vetëm gabim në edukim, por edhe në besim - akide.
Për fat të keq, madje edhe sot, në kohën bashkëkohore të përparimit të gjithanshëm, kemi raste mjaft të shpeshta kur disa prindër hidhërohen e tërbohen kur Allahu iu dhuron fëmijë të gjinisë femërore. Disave kjo u vie aq vështirë, saqë ndiejnë turp, kështu që zemërohen rëndë me bashkëshorten e vet duke ia bërë të pamundur fëmijës jetën normale që në fillim. Nuk ka kurrfarë dyshimi se sjellja e tillë bën pjesë në zakonet e xhahilijetit dhe në zakone e veprime të xhahilëve (injorantëve).
Kemi të bëjmë me një gjë aq të madhe e të rrezikshme, saqë për të në mënyrë të drejtpërdrejtë flet edhe Zoti i gjithësisë, Allahu i Gjithëmundshëm, i Cili thotë (shqipëruar në këtë kuptim):

“Dhe kur i vjen lajmi për lindje të vajzës, cilit do prej tyre i nxihet fytyra dhe përbrenda mbushet plot hidhërim që zien! Ai fshihet me turp nga njerëzit për shkak të së keqes që ia njoftuan. A ta mbajë atë me dhimbje e i poshtëruar, apo ta mbulojë atë në tokë? A nuk është me të vërtetë i ligë gjykimi i tyre?” (Nahl, 58-59).

Ekziston thënia e njohur: “Dita e mirë njihet në mëngjes”, andaj çka mund të presë fëmija i cili është pritur kështu në këtë botë???
Nëse në ndonjë rast do ta vizitonit cilindo nga spitalet e mbarë botës dhe do të përqëndronit vëmendjen në pamjen e fytyrës së njerëzve të pranishëm që në atë moment kanë marrë lajmin për lindjen e fëmijës, e t’i dëgjoni e analizoni sjelljet e tyre, do të mund të vëreni përputhje të habitshme ndërmjet Fjalëve të Allahut të Lartësuar dhe sjelljeve të tyre.
E njëjta gjë vërehet edhe në spitalet ku, me anën e ultrazërit, shikohen shtatzënat dhe zbulohet gjinia e foshnjes. Do të mund të vëreni qartë se si shumica e baballarëve gëzohen pamasë kur bashkëshortet i informojnë se presin fëmijë mashkull, ndërsa atyre që u thuhet se do të kenë vajzë ngrysen në fytyrë dhe thellohen në mendimet e veta, e nuk është i vogël numri i atyre të cilët haptazi tregojnë shenjat e tërbimit e të zemërimit. Allahu i Lartësuar na mbroftë nga sjellja e tillë!

Rreziqet e sjelljes së tillë janë:
- Paraqet kundërshtim të hapur ndaj caktimit të Allahut, kaderit.
- Është pakënaqësi e qortim ndaj mëshirës dhe dhuratës së Allahut të Lartësuar.
- Është imitim i pabesimtarëve dhe pasimi i zakoneve të xhahilijetit.
- Është dëshmi e primitivizmit të atyre njerëzve, e injorancës së tyre, e jostabilitetit psikik dhe e prapambeturisë intelektuale.
- Kjo është për gruan ngarkesë në gjërat të cilat nuk mund t’i ndryshojë dhe në të cilat nuk mund të ndikojë. Disa madje e urrejnë gruan që pret dhe lind fëmijën e gjinisë femërore.
- Kjo është përbuzje, përçmim e përulje e personalitetit të gruas për gjëra në të cilat ajo nuk ka ndikim.

Marrë nga libri: “Gabimet e rrezikshme në edukimin e fëmijëve”, Muhammed Ibrahim b. el-Hamed

Lijanna · 02-05-07, 22:59

Ndalimi i ekspozimit te kontaktit intim

Njerëzit më të këqinj në Ditën e Gjykimit janë ata të cilët pas marrëdhënieve intime i shpalojnë fshehtësitë e tyre (Transmeton Mulimi, Ahmedi).
Jeta bashkëshortore është një jetë shumë e veçantë. Njeriut gjatë kësaj kohe i ndodhin gjëra të cilat nuk dëshiron t’i dijë dikush tjetër. Është e ndaluar rreptësisht shpalosja e saj, sepse jeta bashkëshortore është e përmbushur me përplot fshehtësi nga më të ndryshmet. S’ka dyshim se ai që kërkon të mbulojë trupin përveç që duhet t’i mbulojë pjesët e turpshme, në të njejtën kohë duhet t’i mbulojë edhe të metat. Njejtë është rasti edhe në jetën bashkëshorte, ku secili prej tyre e mbulon tjetrin, ia ruajnë fshehtësitë njëri-tjetrit, janë të besueshëm në mes veti.

Kjo përhapje e fshehtësisë dhe ky përgojim shkaktojnë mosmarrëveshje dhe kjo prishë autoritetin e shtëpisë, karakrerin familjar dhe moralin e bashkëshortëve. Një besimtarë i devotshëm donte të ndante gruan e tij dhe e pyetën: ç’të shqetëson prej saj? Ai tha: I mençuri nuk nxjerr sekretet. Kur e ndau atë, i thanë: Përse e ndave atë? Ai tha: “ç’punë kam unë me gruan e tjetrit? Pra, është haram shpërndarja e fshehtësive edhe pas shkurëzimit.
Pejgamberi sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem i qortonte ata të cilët zbulojnë fshehtësitë-intimitetin e jetës boshkëshortore.

Transmeton Imam Muslimi, Ahmed Ibn Hambeli dhe të tjerë nga Ebu Seid Ibn El-Hudrij (radijall-llahu anhu) se Pejgamberi sal-lall-llahu alehi ve sel-lem ka thënë: “Njerëzit më të këqinj në Ditën e Gjykimit janë ata të cilët pas marrëdhënieve intime i shpalojnë fshehtësitë e tyre”. Ndërsa, në një transmetim tjetër të Imam Muslimit: “Emaneti më i madh te Allahu në Ditën e Gjykimit, kur burri pas marrëdhënieve intime me gruan e tij ia shpalon fshehtësitë e saj”, Imam Neveviu në komentin e këtij hadithi thotë: “Në këtë hadith shihet qartë se ndalohet shpalosja apo zbulimi i sekreteve që janë mes burrit dhe gruas si marrëdhëniet intime, apo edhe gjërat tjera ngërthehen me këtë rast si: bisedat, veprimet dhe gjithë ajo çka ndodh mes bashkëshortëve”.
Ky qortim ka të bëjë për të dy palët si për burrin ashtu edhe për gruan.
Gjithashru në transmetimin e Ahmedit dhe Ebu Davudit nga Ebu Hurejra thuhet: U falëm pas Muhamedit sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem dhe pasi përfundoi namazi u kthye nga ne dhe tha: “Rrini në vendet tuaja! A ka ndonjë burrë prej jush që e mbyll derën e shtëpisë, i ul perdet dhe bën marrëdhënie seksuale me gruan e tij, kurse pastaj del dhe u tregon njerëzve duke u thënë se ka bërë me gruan këtë e këtë?” Ata heshtën. Pastaj u kthye nga gratë dhe i pyeti: “A ka prej jush të tilla që i tregojnë këto gjëra?” Një vajzë e re u ngrit në gjunj dhe u zgjat që ta shihte dhe ta dëgjonte fjalën e saj Muhammedi sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem. Ajo tha: Po vall-llahi! Edhe burrat edhe gratë falasin për këto gjëra të fshehta. Muhammedi sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem tha: ”A e dini kujt i ngjan shembulli i këtyre? Shembulli i tyre ngjanë me shembullin e një shejtani dhe shejtaneje që kur takohen në rrugë, fillojnë të bëjnë marrëdhënie, duke i shikuar njerëzit në këtë pozitë”.
Prandaj, i ndalohet çdonjërit prej bashkëshortëve të bisedojë për njëri tjetrin me ndokend tjetër në çështjet e tyre intime, sepse këto janë sekrete për të cilat duhet të mbahen në konfidiencë dhe duhet të nbulohen ato.

Lijanna · 03-05-07, 15:23

Ju kerkoj hallallin sot

Vdekja sot mori hisen e vet te radhes. Falet xhenazja e nje tjeter njeriu qe ia dorezoi shpirtin Krijuesit te tij. Te heshtur qendrojme ne vdekjen e tij, sepse vdekja na flet te gjitheve. Fjalet i ka te renda. Zbrazetine e zemrave na e shtyp.

Nje shpirt sapo u nda nga trupi i vet. Jemi mbledhur heshturazi rreth kufomes dhe i lutemi Allahut ta paqtoje. Nuk ia lexojme dot skenarin e fshehur. As librin e veprave.
Keshtu te gjitheve do te na mbyllen kapaket e librave per t’u hapur ne nje dite te perbashket. Atehere do te na peshohen fjalet e veprat emer per emer.

Kufoma e mbeshtjelle me qefinin e bardhe iu mbeshtet tokes. Bute e vendosen per te mos e lenduar. Bardhesia qe fillon e zhduket nen masen e dheut sikur na kelthet lutjen e saj: „Ma beni hallall!“ Qajme per shpirtin e tij e lutemi per te. Ne heshtje shohim njeri-tjetrin. Qajme per shpirtin tone e lutemi. Vdekja hesht. Lotet tane kercasin mbi heshtjen e saj.
Ne kete caste kur shpirti e ka zbrazur dynjane, ju drejtohem te gjitheve: “Ma beni hallall!

O rober te Zotit, o bij te vdekjes! Sot ju kerkoj te falur per gjithcka qe di dhe nuk di, ndersa eshte ne hakun tuaj. Sot ju kam falur te gjitheve, sepse falja eshte me e embel per mua. Eshte dhe shprese tek Allahu i dashur. Ate therrime miresie qe kemi te Krijuesi perpiqem ta ruaj, per vete dhe per ju. Te na liroje frymen si pike uji kur te na rendoje pesha e dheut. M e zemren qe ma shkrin lotin e vdekjes, jua kerkoje te gjitheve hallallin sot!
Revista 'Argumenti'

ATEIST · 30-09-07, 19:53