A e keni "pa" VDEKJEN me sy?

[legenda]

JETA dhe VDEKJA,
ne lufte te panderprere njera me tjetren....
qerdhe e misterieve,....
.FILLIMI dhe FUNDI.apo????....


....qe nga lindja sillemi rreth boshtit -VETES,
me VETEN sillemi rreth JETES,...
e JETA sillet rreth VDEKJES apo AMSHIMIT???....

...ne sillemi rreth TOKES,
TOKA sillet rreth DIELLIT,
e DIELLI????....
Cka nese shuhet AI????...

----------------------------------------
...komplexi i rrethanave jetsore shpesh na sjell neX- situata ne te cilat lendohemi,globi i mbeshtjellur me shume misterie,...befas na ndodhe te:

TAKOHEMI ME VDEKJEN SY ME SY,


te shprehim perjetimet tona, ...,
thone se para VDEKJES njerzite shohin mbrenda 2 apo 3 sekondave gjithe jeten,si nje film i shkurter qe shkeputet....
pra

NJE JETE E TERE - mbrenda 2 sekondave....(Sa zgjat JETA ne te vertete????.....)

...njerezite qe kane pesuar VDKJE KLINIKE,gjate rrefimeve te tyre kane pershkruar momentin e VDEKJES si nje DRITE TE BARDHE,ne fund te nje tuneli....

-a,iu ka ndodhe ne jete te ballafaqoheni me nje FENOMEN te tille
-si e keni ndjere veten ne ate gjendje
-si e pershkruani at MOMENT.
.
.
. etj.etj....

CKA pas VDEKJES???

A,eshte VDEKJA nje PIKEKALIMI ne nje trajte tjeter,???....


e shume ,e shuuuume te tjera.....

Tema nuk iu dedikohet vetem atyre qe kane qene prane rrezikut...mirpo ka per qellim ,edhe qe te shprehni mendimet e Juaja ne aspektin filozofik mbi kete PROCES te domosdoshem...

(...fatkeqesishte,nje pjese e madhe para dhe gjate luftes,perjetuan tmerrin...si ne FRONT,ne kampe,ne burgje,e edhe ata qe mbeten te izoluar mbrenda ne shtepite e tyre duke mbijetuar pa buke ...
....pjesa dermuese e " pane " VDEKJEN me sy...)





P.s.iu lutem te mos i ipni temes karakter fetar,te diskutojme edhe per raste reale qe i keni perjetuar personalishte apo dikush nga rrethi i JUAJ.



Legenda

[legenda]

.....ishte nje mengjes pranvere,,,ishte nje dite e javes e sterngarkuar per mua,jetoja ne nje periudhe te bujshme,me obligime dhe detyra....plote stres....
qe ne mengjes u zgjova e lodhur,per pak minuat dola jashte,
qela veturen dhe u nisa me shpejtesi ,me duhej te arrija ne kohe te caktuar,...
ne gjysme te rruges kishte ndodh nje aksident,e kishin bllokuar rrugen....e perjetova keq at pamje....mu desh te anashkaloja dhe te ipja gaz,qe te arrija me kohe....

pas ktheses se pare me ndodhi mua AKSIDENTI.

...ne ato momente e pashe se sa te VLEFSHME jane sekondat,qe ne shpesh ne jete nuk i perfillim

(....ehhhh,fshatari prap me ra ndermend " RASTI ESHTE I TMERRSHEEEM!!!!" )

...nuk di si permblodha veten ,duhej te veproja ne te qindetat e sekondes,qe te i shmangesha VDEKJES.

...ahhhhh,,,sa e laaaarget dhe e dashur mu duk JETA ne at cast....
Jeta te cilen nuk dime ta jetojme,JETA-te cilen e perdhunojme me ose pa qellim....qe shpesh e shkelim,e cenojme,...

....e di se ne ato momente ,nuk me eshte kujtuar asgja,kam pa vetem BARDH,....

athua VDEKJA ishte e BARDHE????....

....prap, "RASTI I TMERRSHEM",apo fati deshi qe i ika vetures qe me sulmoi,dhe shpetova pa u rrokollis,....perderisa pjesa e perparme e vetures( ...e cila ishte nje veture e forte,se perndryshe nuk do te kisha pas fat te i shkruaj keta rreshta....),u shkaterrua plotesisht,dhe thyerja gati preku volanin...

[Murgesha]

Po, e kam parë para tri viteve në një aksident me makinë.
Ndoshta që nuk pata me vdekë atë moment nuk pash asgjë para vetes.
Pas disa përplasjeve të makinës nëpër hekurin ndarës të një magjistraleje (autobani) mendja vetëm më shkonte ta ndalja makinën sa më afër atij hekuri që mos të përplaseshin veturat tjera në mua.
Shoqja që ishte me mua më spjegon edhe sot e kësaj dite se është befasuar me demonstrimin tim në timon për tju ikë makinave tjera e mua smë kujtohet asgjë.
Më duket se truri po kalojke në gjendje afektive e nuk po të shkojke mendja se je në rrezik me e humb jetën.
Nejse shpëtova pa lëndime si unë si bashkëudhëtarët, e mij por javë të tëra isha në shok të plotë. Kur e shikoja çfarë shkatërrimi i ishte bërë makinës nuk mund ta merrja me mend se unë kam dalë gjallë prej aty.

[Guri i madh]

une kam pas aksident në tren po vetem më kujtohen 4 helikoptera të ADAC duke qendrue në ajr ,po pas nji ore kur me ka ardh vetdia në ndihmen e shpejt


se nji orë veq terr e kam pas


koh e gjat hiq nuk kam deshir me perkujtue at moment

[panta_rhei]

A është e mundshme që disa njerëz, tu u mundu me e kqyrë vdekjen me sy, "hutohen" edhe shkaktojnë aksident në trafik!?

Në këto raste shtrohet pyetja (me vend):
Sa jeni të aftë në vozitje?

[gazi-de]

Pershendetje e nderuar Legenda te pergzoj per temen,rasit juaj dhe i Murgeshes trgjik po per fare besoj pa pasoja te mdha.
Tash nuk kisha gjum dhe hyra ne dardani,dhe e pash kete teme,"A e keni pa vdekjen me sy"....
"Po por edhe jo se jetoj ende"......
Ishte nje dite vjeshte me djell e ftoft,siq thoj te ne"djell me dhemb",ter diten ishim me nje shok rugve me makin,edhe disi ishte nje dite besoj me e lumtur e jetes time por edhe e ati shokut,kur sot mendoj pse ishte ashtu nuk e kuptoj,apo ishte dita jon e e mram e asaj jete qe kishim,dhe ate dite nuk do ta harroj kurr,nejse te kalojm te tema...
Ne mbremje shkum te nje shok nje kafe,dhe duke u kthyar ishte ora 23 te nates,dhe interesont ai shoku ka qen shum i kujdeseshem ne makin po ate nate nuk e di ase vete pse e ngahi makinen me nje shpejtsi te tepert,qe sot kur te me kujtohet e urrej vehten se ter kohen tu i then ngadal,po kote se si thojm ne ishte shkru ashtu...
Nate ftof ishte ngri rruga dhe pak pa hy ne qytetin ku jetojm i rrshiti makina shokut e dtrejt ne lis,ai moment nuk me kujtohet,vetem cfirenat e ndihes se par dhe shurmen e mjekve dhe hilikopterin qe kurr ne jete nuk e harroj,atu me te vertet e pash vdekjen me sy,ne veti ndjeva jo dhimbje po ni lloj letehsie shpirtrore qe ishte shum e shkurt,momenti i ngjarejes nuk me kujtohet por masandej po por disi si enderr,dhe isha ne koma afer nje muaj,por ai muaj qe isha ne kooma ka qen i veshtir,dhe atu e kom kuptu sa e vlefshme eshte jeta,qe njeriu vetem nje sy po ti punon kish deshir me jetu,kjo jete eshte shum e embel...
Kjo histori eshte e gjat po une u mundova te fjal per a e keni pa vdekjen me sy..

[Murgesha]

Postimi origjinal është bërë nga panta_rhei

A është e mundshme që disa njerëz, tu u mundu me e kqyrë vdekjen me sy, "hutohen" edhe shkaktojnë aksident në trafik!?

Në këto raste shtrohet pyetja (me vend):
Sa jeni të aftë në vozitje?

E Panta_rhei nuk pajtohem këtu me ty dhe pikë.
Edhe shoferave më me përvojë nganjëherë i n`teket me e pa vdekjen në sy e prej hutimit e shkaktojnë aksidentin.
Në këto raste nuk parashtrohet pyetja për aftësi në të vozitur, por është në pyetje si kishin me thonë plakat "taksirati" dhe njëmend prap pikë.

[Paradox_13]

Postimi origjinal është bërë nga legenda

.....ishte nje mengjes pranvere,,,ishte nje dite e javes e sterngarkuar per mua,jetoja ne nje periudhe te bujshme,me obligime dhe detyra....plote stres....
qe ne mengjes u zgjova e lodhur,per pak minuat dola jashte,
qela veturen dhe u nisa me shpejtesi ,me duhej te arrija ne kohe te caktuar,...
ne gjysme te rruges kishte ndodh nje aksident,e kishin bllokuar rrugen....e perjetova keq at pamje....mu desh te anashkaloja dhe te ipja gaz,qe te arrija me kohe....

pas ktheses se pare me ndodhi mua AKSIDENTI.

...ne ato momente e pashe se sa te VLEFSHME jane sekondat,qe ne shpesh ne jete nuk i perfillim

(....ehhhh,fshatari prap me ra ndermend " RASTI ESHTE I TMERRSHEEEM!!!!" )

...nuk di si permblodha veten ,duhej te veproja ne te qindetat e sekondes,qe te i shmangesha VDEKJES.

...ahhhhh,,,sa e laaaarget dhe e dashur mu duk JETA ne at cast....
Jeta te cilen nuk dime ta jetojme,JETA-te cilen e perdhunojme me ose pa qellim....qe shpesh e shkelim,e cenojme,...

....e di se ne ato momente ,nuk me eshte kujtuar asgja,kam pa vetem BARDH,....

athua VDEKJA ishte e BARDHE????....

...bile shpeshe edhe kame degjuare te thuhet ''Vdekja eshte e ftohet'' keshtu qe duke pate parasyshe edhe thenjen tuaj me larte dyshoj mos te ket qen ndoj kohe me bore e te eshte duke se shkove ne parajs.....!!!

Sa per veten nuk di te me kujtohet ndojher te kem qen para ndoj sprove te tille,por edhe nese po sme kujtohet te kem par asgje te bardhe ngase ne situata te tilla instiktivishte me mbyllen syte.......

P.s.
Pardon,..mu rikthye kujtesa e tash e di nje raste ne vitin 1998,me shkrepi arma pa dashje ne dhome,ato momente nga detonimi aq i fuqishem qe nodhi per momentin nuk me kujtohet asgje, e dikure me vone kure morra veten pash se edhe yjet nga larte qeshnin me surratin tim...........

[LaCoStA]

Prej nga eshte qekjo "Vdekja" bre ???!!!

[panta_rhei]

Postimi origjinal është bërë nga Murgesha

E Panta_rhei nuk pajtohem këtu me ty dhe pikë.
Edhe shoferave më me përvojë nganjëherë i n`teket me e pa vdekjen në sy e prej hutimit e shkaktojnë aksidentin.
Në këto raste nuk parashtrohet pyetja për aftësi në të vozitur, por është në pyetje si kishin me thonë plakat "taksirati" dhe njëmend prap pikë.

Ani bre Murgeshë, mos u pajto se s'bohet nami.
Edhe:
(po m'vjen keq me t'i prishë "tripat" e kësaj teme, veq) Kurrë mos pafsh vdekje me sy!

[sherri]

Paradoxi14.......
P.s.
"Pardon,..mu rikthye kujtesa e tash e di nje raste ne vitin 1998,me shkrepi arma pa dashje ne dhome,ato momente nga detonimi aq i fuqishem qe nodhi per momentin nuk me kujtohet asgje, e dikure me vone kure morra veten pash se edhe yjet nga larte qeshnin me surratin tim..........."


Kame mendu qe vetem Lepuri vdes prej frike!!!

Met'vertet tem interesant,do te shkruaj me vone se tash me shtini me qesh Paradoxi,e ne ket tem duhet me qen serioz.

[Honesty^uk.]

Pershendetje per autorin e temes dhe per pjesemarresit ne diskutim, pa dashur te zgjatem ne detaje desha qe edhe une te le pohimin tim per pytjen e mesiperme.

Duke filluar qe nga 1997 dhe deri ne ditet qe jetoj sot ka pasur disa raste qe vdekjen e kam pas shume afer edhe pse ne shume raste do isha krenar po te kishte ndodhur por ka pasur edhe raste te atilla qe thoja ZOTI mos e thashte.

Mbeteshi me shendet.

Honesty

[Preshevar]

Me pa se kam pa,... por e di qe me pret diku.

[legenda]

GAZI,,,

mesazhi yt,eshte i thelle,...

"...jeta eshte e embel,e edhe me nje SY..."

....ka momente ne jete ,qe me gjithe perpjekjet tona,nuk mund te i shmangemi,...eshte nje FORCE_MISTIKE qe terheq,
...
por nga e keqja gjithmone njerzite zgjedhin me te voglen...

shpresoj se shoqeria e forumit,sado pak te ndihmon qe stoikishte te perballosh dhembjet,...

Ne jemi me TY.


me respekt
Legenda

Postimi origjinal është bërë nga gazi-de

Pershendetje e nderuar Legenda te pergzoj per temen,rasit juaj dhe i Murgeshes trgjik po per fare besoj pa pasoja te mdha.
Tash nuk kisha gjum dhe hyra ne dardani,dhe e pash kete teme,"A e keni pa vdekjen me sy"....
"Po por edhe jo se jetoj ende"......
Ishte nje dite vjeshte me djell e ftoft,siq thoj te ne"djell me dhemb",ter diten ishim me nje shok rugve me makin,edhe disi ishte nje dite besoj me e lumtur e jetes time por edhe e ati shokut,kur sot mendoj pse ishte ashtu nuk e kuptoj,apo ishte dita jon e e mram e asaj jete qe kishim,dhe ate dite nuk do ta harroj kurr,nejse te kalojm te tema...
Ne mbremje shkum te nje shok nje kafe,dhe duke u kthyar ishte ora 23 te nates,dhe interesont ai shoku ka qen shum i kujdeseshem ne makin po ate nate nuk e di ase vete pse e ngahi makinen me nje shpejtsi te tepert,qe sot kur te me kujtohet e urrej vehten se ter kohen tu i then ngadal,po kote se si thojm ne ishte shkru ashtu...
Nate ftof ishte ngri rruga dhe pak pa hy ne qytetin ku jetojm i rrshiti makina shokut e dtrejt ne lis,ai moment nuk me kujtohet,vetem cfirenat e ndihes se par dhe shurmen e mjekve dhe hilikopterin qe kurr ne jete nuk e harroj,atu me te vertet e pash vdekjen me sy,ne veti ndjeva jo dhimbje po ni lloj letehsie shpirtrore qe ishte shum e shkurt,momenti i ngjarejes nuk me kujtohet por masandej po por disi si enderr,dhe isha ne koma afer nje muaj,por ai muaj qe isha ne kooma ka qen i veshtir,dhe atu e kom kuptu sa e vlefshme eshte jeta,qe njeriu vetem nje sy po ti punon kish deshir me jetu,kjo jete eshte shum e embel...
Kjo histori eshte e gjat po une u mundova te fjal per a e keni pa vdekjen me sy..

[Abetare]

Kjo temë mi rizgjoi kujtimet e fëmijërisë sime dhe mu duk se ajo ngjarje e hidhur më ka ndodhur dje...



Isha 12 vjeqare atëbotë , ishte dimer me plot acar ,

Shoqe e kusherinjë më kishin ftuar të shkojmë të rrëshqasim në livadhe ku i kishte marr uji kohë më parë dhe tash ishte bërë akull i dendur ku kënaqej njeri duke rrëshqitur ...


Mi huazuan edhe mua do " Sluquka " ( me keqardhje se nuk di si quheshin shqip )

Ditën e parë u kënaqa aq shumë duke rrëshqitur sa nuk më pritej të vinte mengjesi i ditës tjeter e të dilnja prapë...

Unë dola e para dhe i thirra të gjithë të tjeret...filluam të kënaqeshim prapë duke rrëshqitur , zhurmë e madhe , dikush fliste , dikush këndonte, dikush fishkëllonte disi më pengonin dhe u largova pakëz nga turma ...


Për një çast mu duk vetja si Patinazhiste e vërtetë , vendosa të rreshqisja me hov të madh pastaj ,edhe me hov më të madh deri kur u takova me një trung peme të madhe kot u munodova të ndalesha ... Për një çast ndiva dhembje në zemër , mu ndal fryma në gjysmë dhe disa yje me ngjyra të ndryshme i pash në një errësirë ... Kush e di sa kam qendruar aty askujt si kisha ra në sy të më ndihmonte ....

Dikur ...Dikur kujtova se jam në ëndërr dhe kisha të ftoftë , fillova ti levizi duart për ta kerkuar Jorganin se po ngrihesha , kur papritur hasja vetëm në akull , fillova ti hapi sytë ngadalë për ta pa Jorganin por çka me pa akull rreth e rrotull .... U zgjova ngadalë shkova në shtëpi edhpse të gjithë më njifnin se diçka nuk isha mirë ju pergjigja se vetëm të ftoftë kam dhe asgjë tjetër , rashë në shtrat u mbulova mirë dhe as sot e kësaj dite nuk i kam treguar askujt se çka ka ndodhë , por edhe sot e kësaj dite jam e sigurtë se e kam pa vdekjen me sy dhe se vdekja ishte e tmershme dhe e zezë me lloj-lloj yjesh me ngjyra ...


Nga ajo ditë i frigësohem vdekjes shumë shumë....