Bulevardi i muzave

[Le jardin des disparus]

Dashuria

Dielli më kalli mijëra plagë
e këtë bardhësi që të shoh
s`e gjenë as majë Alpeve
se era gjer atje çlulëzon dhe dëborën

S`gjendet më i bardhë trëndafil
që s`lëshon herë herë një çik pluhur

Mrekullia e vërtetë vetëm te njeriu është
ekstazë e patrazuar që rrezaton
gjer në pafundësi të gjithësisë

Çiltërsia s`është në mbrëmjen që ra
as në qiellin pasqyruar tek nje lumë, jo
as në diellin atje përmes degëve të mollës
por te dashuria…

(disparus)

Une nuk thash asgje, ajo erdhi vet si natyra e eger. Filloi te fliste pak per t`u derdhur porsi valet e Ujevares. Sa pak here qartet natyra e bukur? Sa here vdiste fizikisht mbi trupin tim, mbase vetem zemra i rrahte per t`shpresuar serish. Ndonese provonte te permbahej, nga bukuria e saj rridhte nje stuhi e perkufizuar grimasash ne rastin kur shperthente afshi. Keshtu binin Keshtjellat, keshtu kishte ngjare pergjate gjithe historise. Lufta e saj per t`a deshmuar pushtimin kurre nuk do mbaroj, ani se e "privuar" nga e drejta per t`a thene. :D

[lovely]

Më erdhi ajo atë natë
si vegim përrallash.
E veshur me fustan bojë qielli
të puthitur pas trupi.
Dredhej e perzdredhej
Shiqimin gëlltitës nuk ma ndante
Gjersa floku i gështenjë
fytyren prej engjëlli ia mbuloi.
Atë natë në lëngjet tona,
dashurija notoi...

[Le jardin des disparus]

Natë është

Borë po bie mbi flokët e tu
e në trotuarin e akulltë
lotët mbyten n`bulëzat e kristalta

Rruga është tmerrësisht e gjatë
e ti udhëton e vetmuar
me hijen tënde prej engjëlli
në natë

Shpesh dhe dashuria
e vetme bredhë rrugëve t`heshtjes
me ëndrrën e thyer që vuajtje pikon

Jashtë fle qyteti mbuluar n`mjegull
e me ty shtrohet nata n`shtratin tim
por unë prapë i vetëm jam

se nata natë është…


http://a.tumblr.com/tumblr_lxh5mvRbdv1r7k0m4o1.mp3



(© disparus)

[Le jardin des disparus]

Letër mikës

(Mos qaj për diellin
edhe kur një ditë ai të jetë shuar
ne do t`i falim zjarrin tonë)


Të shoh
ti je
por nuk je

T`i ndjej hapat
dihatjen e afshët
diellin e përflakur dhe qiellin blu
shoh brenda syve tu
buzëqeshjen që është po ajo
edhe duart e tua
por ti nuk je

Të kam kërkuar
mbrëmjeve t`vona
rrugicave si endacak
bashkë me yjët memece
që në ne ngjajnë
dhe lotët pa zë
varur n`cepat e syve

Ti je
por nuk je

Do t`i ruaj kujtimet tona
edhe kur koha t`i ketë braktisur
se ti do të jesh diku aty
mes vargjesh e shkronjash stisur …


http://simant.ru/pub/multimedia/mp3/...e%20Story-.mp3

(© disparus, janar 2013)

[Le jardin des disparus]

Bulevardi i muzave

Kam parë sytë blu
duke qarë në shi
dhe puthjen lamtumirëse
mbi buzë të ngrirë
dallëndyshet e trembura n`arrati
që s`kthehen më nën të njëjtën çati...


(© disparus, shkurt 2013)

[zanaa]

Po syt jeshil a i keni pare
Vezullonin nga lotet
Por ...vertet ishin te skuqur
Thuase nga ata rridhte zjarr'

Te turbullt nga mallengjimi
Ngjyren e kan ndryshua
Athua loti e vuajtja i beri
Te panjohur mbeten per mua....

(Ndoshta nuk e prisha temen Tuaj)

[Le jardin des disparus]

Postimi origjinal është bërë nga zanaa

Po syt jeshil a i keni pare
Vezullonin nga lotet
Por ...vertet ishin te skuqur
Thuase nga ata rridhte zjarr'

Te turbullt nga mallengjimi
Ngjyren e kan ndryshua
Athua loti e vuajtja i beri
Te panjohur mbeten per mua....

(Ndoshta nuk e prisha temen Tuaj)

Jooo zanaa, përkundrazi i keni dhënë shpirt me këto vargje të ndjeshme. Të falënderoj dhe jeni e mirërseardhur në Bulevard!

[Le jardin des disparus]

Kujtimi i një kujtimi...

Kur diçka të pushton zemrën
e ndjenja të përkulë
kur diçka të brengos
dhe fjala mbetet e pathënë
kujto kohën që kaluam bashkë

Vazhdoje rrugën
për të gjetur lirinë e zemrës
agimi do të zbardhë një ditë
dhe dielli prapë do lind
që shpirti t`mos mbetet
peng i natës së vetmisë

Se dashuria jeton edhe në heshtje...


(© R...)

[Le jardin des disparus]

Puhizë

Hijen tënde e stolisa
me më të bukurat trëndafile
dallëndyshe e vetme
n`qiellin e pranverave të mia

Nuk do fshehemi nga zogjtë
s`do turpërohemi nga lulet
a s`sheh se po vjen pranvera
n`kopshtin tonë sërish blerinë
shkretëtira e shpirtit
e ëndrrat e fjetura shprushën
nën pemën e dashurisë
si përhera…


http://media.shax-dag.ru/Music/users...__147909_7.mp3

[Le jardin des disparus]

Ishte pranverë

Kur dikur diku u dashuruam
në sytë tanë përflakej dielli
shkëlqente hëna, zbardhte agimi
Engjëll të thërrisja

Nuk mund t`i harroj
atë qiell, ato re, atë diell
as flokun tënd, buzët qershi
qiparisin në fund të rrugicës
dhe atë pranverë me shi

Ti nuk u ktheve më
as kur gjethet e zverdhura
ranë mbi trotuare…

Se engjëjt nuk jetojnë në tokë!


http://media.shax-dag.ru/Music/users...__148302_8.mp3


(© disparus, mars 2013)

[lovely]

" Une iu kam dashur
Ndoshta dashuria ne shpirtin tim
akoma nuk u shua..."

[Le jardin des disparus]

Etje në muzg

…dhe qenia ime ndjente etje
tek vala që përpinte terrin
e loti që shkëlqente
nga etja mori emrin

Kujtimi pluskon nganjëherë
dhe gojën ma flladit
veç ti të gjitha i trupëzove
n`etjen time, atë ditë!


http://cleanseas.com.sg/audio/ocean_...ntic_music.mp3


(© disparus, dhjetor 2013)

[Le jardin des disparus]

Grua

Ti çohesh, uji hesht
Ti fle, uji gurgullon

Ti je ujë që ik nga burimet e veta
Ti je lule që rritet me pranverën

Ti hedh bulëza vese në shkretëtirë
Ti këndon himne nate në shokën e ylberit
Ti i kryqëzon të gjitha rrugët

Ti e flijon kohën
për dashurinë e vërtetë
që shpirtin e mbështjell me gjallëri

Ti i afron të gjitha pamjet
Ti e ndriçon dashurinë dhe hijet e saja
Ti bie në dashuri larg çdo harrese

Grua, ti lind krijesa prore që të ngjajnë ty
Ti je ngjashmëri - eros - dashuri

Kush thotë se mund të jetohet pa ty
kush?

Ti je kudo!

(mars, 2014)

[Le jardin des disparus]

Muza...

Mos ki frikë shpirt
ja po shkoj edhe unë larg teje
nëpër natë e vetme mes qenve
që ulurijnë se hana i ka marr inat

Më jep një puthje të fundit
dhe një drithërim më tej
mbylle derën dhe me lotët e tu
kyçe zemrën dhe më mos me ndjej

Ja po zhdukemi
unë dhe andrrat e mia
larg, larg, larg...
përtej reve, maleve dhe heshtjes
për ty do të mbetemi veç një varg

Mos ki frikë shpirt
se koha shëron gjithçka
përveç budallënjve
sado e dhimbshme të duket sot
nesër asgjë s'është më e pafundme

Më jep një puthje
dhe vrapo larg meje
vrapo e gjeje një mal
kafsho buzët e ngjitu sa më lart
e atje në majë emrin tim fort piskat

Dhe do shërohesh nga unë
dhe andrrat e mia
do na hedhesh larg
përtej reve, maleve dhe heshtjes
për ty do të mbetemi veç një varg!

(© Elina Duni

http://youtu.be/8Xge3FgtmRY