Dinjiteti..........( rruga per ne hene)

[DEA]

Huazuar nga Kosovarja Nr4/2008

Me siguri ndonjeri prej jsuh edhe e ka lexuar kete artikull dhe ska nevoje ta lexoj prap po menjeher te filloj te komentoj , e per ju qe se keni lexuar urdheroni...........


Mendohet se dinjiteti u perket njerezve te mencur.Raca e njeriut te mencur, nuk lejon degradimin e dinjitetit, per shkak se ne ate menyre do te perbaltej personaliteti.Se dinjiteti u takon te mencurve dhe njerezve elite,kete e dime.Por,dicka qe se kenizbuluar dhe shijuar ende, eshte dinjiteti i budallait. Ketu qendron esencae ketije karakteri.Ta pershkruani nje njerite ketije karakterieshte dicka qe ne boten perendimore, mund te mos e kuptojne si duhet.T`i thuashdikujt se nje budalla e mbron dinjitetin, eshte e njejte sikur te thuash per shembull, nena eshte burre.T`i bejme dy krahasime te tillaper dinjitetin e dy pal njerezveqe te shohim nese, ne fakt,ka fare dinjitet ne bote, ose ne Kosove, sot jeton ndokush per dinjitet...........


NUK I MUNGON ASGJE E PRET NE RRESHT PER NDIHMA!

Ne Entin Social, nje njeri po priste ne radhe per te vajtuar se duhet t`i takojne 40 euro ndihme sociale.Shkurt e shqip, priste ne rresht me fukarenjet.Nuk e kisha verejtur se ishte fqinji im, te cilit nuk i mungon asgje." vetem thit i ka mangut!", thot populli. Thit i mungojnr por jo edhe milionat. Kishte thene hiq me larg se para dy vjetesh se nuk do te trokiste kurre qe ti merrte dyzet euro ndihme sociale, derisa ka njerez qe e kerkojne buken ne berllog. kishte thene se cdo gje mund ta bente, madje ta gelltisteedhe plumbin, por nuk mund ta jepte dinjitetin. kjo i bie se do ta pranonte plumin ne koke, por jo te mbetej pa dinjitet. Me bien menjeher ne mendje fjalet e tij para dy vjetesh dhe e pyes:
-kojshi, edhe ti per dyzet euro te fukarenjeve ne rend ,a?
-Po .Pse ti le ato qe me takojne?!Po i marrin te gjithe, prandaj edhe une dua ti marre!
-Po dinjiteti, kojshi?
-C`fare dinjiteti ? Kush e humbiqe ta gjej une? kush jeton sot per dinjitet, lere per Zotin kojshi! Ti qenke ne endrra!
- Po, po i them, me fal se kam pa nje enderr te keqe dhe nuk po me leshon tere diten, s`qenkam ne vete.Une jam fajtor sepse ato para te takojne dhe nese nuk i merr ti, mund t`i marr ndonje politikan ose ndonje hajn.

KURRE NUK DO TA NDERROJ FJALORIN POLITIK
U zgjodh kryetare i nje komune nje shoke i imi.Kishim luajtur futboll dikurme te dhe ai, me vone,u perfshi ne strukturat e UCK-sedhe pas luftesnisi te merret me politik.Teksa po qendronim bashke ne vitin 2003, ne nje tubim qe po e mbante KFOR-i per nder te hapjes se nje tregu te perbashket shqiptaro-serb, degjova fjalorin e kryetarit te atehershem komunal se si po pershendetej me ta.Shoku mu afrua dhe me tha:
" Mire qe nuk jamkryetare, se sikur te zgjidhesha ndonjeher, kurre nuk do ta kisha thene asnje fjale te vetmenga keto qe po degjoj prej ketije njeriu.Turp i qoft, kemi luftuar kunder tyre dhe sot t`i kruajmduke i favorizuar! Njeriu duhet te ket dinjitet nese deshiron te jet dikush ne jete .
Thot edhe shumecka tjeter dhe... ikim nga tregu per te mos i lenduar syte me pamje te tilla.
-Durim he burre, kuptoje pak realitetin, sepse s`kemi c? fare te bejme tjeter, pos t`i pranojme keto krijesa ne mesin tone.
-Nuk pajtohem kurrsesesi, me tha dhe ikem duke mbajt nasihat per dinjitetin...
Deshi Zoti dhe pas pak koheai u be kryetare komune.Po mendoj me vete si do te ekzistoje tash ky fare burri me gjithe ate hektare dinjiteti qe nuk do ti jepte edhe sikur te permbysej qielli. " Po ja kam halli ketij burri, me besoni,se eshte aq kokeforte sa mun te na sjell fare demi ne ceshtjen e pavarsis..". po i thosha vetes, me te degjuar se ai ishte zgjedhur kryetare.
Nuk shkoj as nje muaj dhe po lexoje nje artikull ne gazete se si ai i ka lutur serbet te mos e braktisin Kosoven, sepse eshte atdhe edhe i tyre.Po lexoj se ai ka marre nje varg iniciativash per t`u ndihmuar atyre ne qdo sfere te jetes.Me behet qejfi, per Zotin! Qenka transformuar ky njeri.Nuk paska me probleme me veteveten.Por, une si une, nuk durohem pa e ngacmuar:
-E ke mesuar fjalorin e politikes , o filan fisteku?
-Jo o filan po me thuaj zoti kryetar!
-Te te them, nuk eshte problem, o lum miku!Por, cfare do te besh pastaj kur nuk do te jesh me kryetare komune?Serish duhet te te therras ne emer, prandaj emrin qe ta ka lene nena - ruaje mos e humb, sepse nga emrat tjere, asnjeri nuk te sherben per nder.A te kujtohet cfare me pate thene te tregu, kur po inaugurohej tregu i perbashket?
-Jo, nuk e mbaj mend, kam harruar edhe cfare kam ngrene mbreme, e lere me cfare kam thene ateher.
Dhe une ja perkujtoj fjalet e vitit 2003, e ai me thote:
-Nje goj qe thote po, thote edhe jo.Ku ka dinjitet ne politike? A nuk po e degjon ti Hashim Thaci-n si eshte bere me i but se Ibrahim Rugova?!Ai ka qene madje me i ashper se ky sot dhe kur ky sillet kaq i modernizuar, pse te mos modernizohem edhe une? Dinjitetin ia kam lane opozites, une dua te kem pushtet.


KUR NUK MUNDEM T`IA UROJ NIPIT POSTIN...


Dy muajt e fuindit kam pasur nje sfide te papershkrueshme.Nuk kam mundur t`ia uroj postin e te parit te komunes nipit tim. Mos ta them me emer, sepse mund te me akuzoj.Gjate fushates parazgjedhore me tha se po e fitoj garen, do te dilnim te hanimnje darke solemne dhe une si une,s`kisha fije dyshimi se kjo do te ndodhte,Qe te mos e zgjas shume, u be kryetare dhe nje dite i dergova nje sms dhe pasi e urova, i thashe se do te dilnim nje mbremje per darke, sic ishim marre vesh prej kohesh. Ai ma caktoi nje afat te darkes posa ti konstituonte organet komunale dhe nje dite u kuptuam qe te takoheshim. I mora dy shoke dhe dolem ta prisnim.E pritem dhe e pritem e ai nuk erdhi.Mbeta i komprometuar para shokeve te mi, teksa po u shisja mend per nipinse si kishim qene ne afersi te mire shoqeroredhe gjaku.Atanuk me thane se nuk qenka gje puna jote, por me dukej se kete gje e bluanin nder dhembe.U pajtova, ne fund te fundit me faktin pse nuk doli ai, por nuk munda te pajtohem per dinjitetin e tij. " Alamet burri te mos ket dinjitet?!", them me vete.nje mik i imi me tha:
-Ata qe marrin pozita, nuk mund ta bejne kete me dinjitet dhe ata qe e ruajn dinjitetin , kurre nuk do te marrin pozita te larta.
O dinjitetin , o kryetarllekun? Keto dyja nuk shkojne bashke!


UDHETOJ AUTOSTRADES PER NE HENE

Po e ngisja veturen time neper magjistrale dhe fillova te mendoja per dinjitetin .Me bien nder mend te gjithe keta burra te zgjedhur si jane mposhtur nga dinjiteti dhe fillojne te me rreshqasin lotet e deshperimit, si po mbetemi pa burra te dinjitetshem Mendoj me vete se keta kane qene guret e fundit te botes, te cilet ballafaqoheshin me cdo sfide ne luft per dinjitetin . " Edhe keta shkuan..." them me vete.Kam mbet vetem une qe te merrem me te.Teksa vazhdoj tutje, nje burre ne rruge ma bene me dore qe te ndalem.E ndala veturen qe t`i beja nje te mire.Ai me pyet:
-Per ku po shkon,mjeshter?
-Per, ne hene zoteri.Nese je per te ardhur me mua ne hene, hidhu ne veture.
Njeriu e mbyll deren dhe iken prej meje.
-Jo, une po shkoj per Ferizaj.
-E une, per ne hene i them.
Eci tutje dhe mendoj se paskam mbetur i vetmi qe mund te jem burri me i mire nder te gjithe qe i mora me shembuj: Ende nuk me ka lene dinjiteti .Nuk e kam ndermend te behem kryetare komune, nuk e kam ndermend te pleqeroj ne oda burrash,nuk e kam ndermend te leshoj pe te gruaja dhe nuk kam ndermend ti harroj ata qe i dua.Prandaj nuk jam ne magjistralen per ne Ferizaj, por jam diku rruges per ne hene Lufta per dinjitet nuk e di nese do te ma marre buken e gojes dhe te femijeve,apo do te me lere nje burre te mire dhe asgje me shume.kjo me perkujton kohen kur vdiq nje burre i madhe. qe kish ditur te qendroj vetem burg. Ne varrimin e tij u tha: " ndjese paste, ishte burre i mire i gjori".

Sokol Murturi



Me pelqeu shkrimi dhe nuk desha as ta mangoj dhe as ta shtoj ne nje fare menyre u thane te gjitha lidhur me dinjitetin e sotshem.
Andaj forumista ju ftoj te diskutojme rreth kesaj dukurije qe ndoshta edhe disa vite ska per te ekzistuar fare.

Ju mirepres.............

[DEA]

Shkrimi i larteshenuar me beri qe vertet te mendohem e mendohem e mendohem.........
Vertet jemi ne prage te humbjes se identitetit?! Do te thot se nese jemi te sinqert e plot dinjitet dhe i mbrojme idet tona, nuk kemi edhe aq sukses ne boten perbindeshe , mendoni se kaluan koherat kur me dinjitet krenoheshim apo duhet te veprojme siq thot populli" Si eshte moti, ta kthejme gzofin"? Te nderuar forumist ne favorin qe flasim anonym pa frike se do te keni pasoja identiteti, ju lutem te jepni komentet e juaja te sinqerta , te qarte dhe mbi te gjitha me nje fjalor te kuptueshem per gjithesecilin prej nesh. Ta ken mundesine te gjithe edhe rinija e botes se jashtme ku dihen problemet gjuhesore te tyre, te jene pjese e ketije diskutimi.

[lirik]

Nuk do te jet emundur te jetohet pa dinjitet e pa norma morale
bota njerzore nuk mbijeton ne kët degjenrim
FAJTORE EMADHE ëSHT PA DREJTESIA EMADHE E SISTEMEVE QE PJELLEN SIPAS QEJFEVE DHE TARAFEVE TE NJERZVE Q EMSHEFEN PAS INTEREAVE TE CAKTUARA
DHE PRASKTOKOJN GARA KANIBALESKE KU E DETYROJN NJERIUN TE KAFSHROHET
kjo formë e degjenrimit humb edhe kulturen dhe ndergjegjen ky ësht fundi pastaj
kur nuk ka shije jeta nuk ka ma as motiv
cili do t ejet ai budalla pastaj qe do t ekrijoj familje ne gjungel te ksi lloj kafshire kanibaleske te perbindshmeris e grabitjes
padrejtesia e sistemeve dhe fuqia e degjenerikve qe sjellin ide qe mbulon shoqerinë me myk
populli nuk ka faj faj ka ai qe mshehfet prapa maskes s e kti modeli
njeriu kushtzohet nga sistemi sistemi i drejton njerzit ne jetë dhe ne kulturë
mvaret ne at sistem a ka drejtesi apo padrejtesi dhe forma degjeneruese
nese ato jan ather detyrimisht nji pjes e njerzimit infektohet nga kso viruse
ata qe i gatuajn kto plane ne kuzhina ilegale te qendrave kanibaliste dhe i qesin ne treg te shoqeris per ti gelltit epraktiku njerzija kto jan prova demoniane per ta testuar trurin e njeriut me sjlelje te tilla
kat bejn prova mbi civilizimin
momnetalisht ne radhë jem ne me varfri dhe tallava tjera ku per dinjitet as qe flitet as per vlera
a per kualitete

[DEA]

lirik te faleminderit per pjesmarrje ne debat, thene te drejten gjuha jote e se shprehurit eshte paksa agresive dhe si njeri i shoqeris se sotme ku pak a shume e kemi te ditur se ne kete form shprehjeje , nuk mundemi edhe aq ta interpretojme te verteten sa qe te jene te gatshem ata qe jane ne prag te hapave te till ti parandalojme ne nje fare menyre. Andaj e kuptoj mllefin tuaj, duke mos e anashkaluar edhe dinjitetin e popullit tim, cdo gje ka zgjidhje, na mbetet ne qe ti gjejme ato dhe ti perdorim kohen dhe momentin e duhur!!


T`pershendet DEA

[lirik]

--------------------------------------------------------------------------------

Nuk do te jet e mundur të jetohet pa dinjitet e pa norma morale
bota njerzore nuk mbijeton në kët degjenerim
FAJTORE E MADHE ëSHT PA DREJTESIA E MADHE E SISTEMEVE Që PJELLEN SIPAS QEJFEVE DHE TARAFEVE Të NJERZVE Që MSHEFEN PAS INTERESAVE Të CAKTUARA
DHE PRAKTIKOJNë GARA KANIBALESKE
KU E DETYROJNë NJERIUN Të KAFSHROHET
kjo formë e degjenerimit humbë edhe kulturen
dhe ndergjegjen
ky ësht fundi pastaj
kur nuk ka shije jeta nuk ka ma as motiv
cili do t e jet ai budalla pastaj qe do t e krijoj familje ne gjungël amorale
te ksi lloj kafshrie kanibaleske të perbindshmeris e grabitjes.
Padrejtesia njerzore dhe e sistemeve dhe fuqia e degjenerikve
që sjellin ide qe mbulon shoqerinë me myk,
populli nuk ka faj
faj ka ai qe mshehfet prapa maskes së kti modeli që prodhon myk në shoqeri
apo nxitë ide të tëtilla ku shoqeria rrëshqet imponueshem në katastrofa morale
Njeriu kushtzohet nga sistemi
sistemi
i drejton njerzit në jetë dhe në kulturë
mvaret në at sistem a ka drejtësi apo padrejtësi
dhe forma degjeneruese
nëse ato jan prezente dhe vazhdojnë të degjenerojnë
ather detyrimisht nji pjesë e njerzimit infektohet nga kso viruse
Ata qe i gatuajn kto plane ne kuzhina ilegale te qendrave kanibaliste po them kanibaliste
se degjerimi shkallë shkallë kalon ne kanibalizem shpirtrorë domethënë humbet shpirti dhe shpresa
tejtersohet njeriu dhe prishet shoqeri me dukuri negative .

dhe i qesin ne treg të shoqërisë
t per ti gelltit e praktiku njerzija kto jan prova demoniane
për ta testuar trurin e njeriut me sjlelje të tilla
kta lloj bizarësh bejn prova mbi civilizimin
momnetalisht ne radhë jemi ne me varfri dhe tallava tjera e sabotime
ku për dinjitet drejtesi e mëshirë as qe flitet as për vlera
a per kualitete
Në kët rrokullisje mund të rrëshqet shoqëria por fajtore jan laboratoret e eksperimenteve te zeza dinake
që praktiikojn pjellat e satanit ne shoqeri.
Sa për laboratorete zeza ka mjaft prova ata praktikojn ngtrresat krimet anarkitë shkatrrimet ekonomike luftrat krizat varfrimin e shoqerisë menyren egrabitjes mos praktikimine moralit por antimoralit

ne shprehje nuk vjen kualitetit por kuantiteti jo vlera por pseudo vlera jo drejtesia por pa drejtesia
e shum eshum teori e praktika tjera tezeza si shfrytzimi i njeriut mbi njeriun skllavopronaria moderne
degjeriomi tallavizimi i kulturave poshtrimi i njeriut humbja e dinjiteteve adhurimi i kriminelit dhe banditit qe pasurohet kunderligjshem duke e quajtur bos te aft shperdorimi i detyrave
orgjit seksuale vjedhjet klane



asgjesimi i normave dal nga dal shkatrrimi mu ne dinjitet i njeriut kto jan forma shum perfide te pahetueshme por që sjellin degjenerim e prishje te dinjitetit ne dukje nuk shihen shum sepse jan tejet te maskuara

[lirik]

Nëse keni lexuar ne vargjet emia këfenomen ekam interpretuar ne vargje e nderuara dea
katastrofa po ndodhë ne shoqeri kush ka sy me pa krime vetvrasje humbje shpirti mosnjohje ete afermve grabiz tje hile shtyrje me brryla sistemet i sjellin kto dukuri vrastare te shpirtrave njerzorë
Njeriut nuk i mundsohet perspektiva por kriza ne te ardhmen do te kemi ma shum vrasje evetvrasje nese nuk ndryshon sistemi dhe praktika
Nëse keni sy me pa prostitucionin që bëhet per para qe humbë ndjenjen e dashurisë dhe dinjitetin kjo ësht nji prej mija dukurive që jan lajmruar ne shoqeri dhe nuk po shkpohet kah permirsimi
por kah skllavrimii shpirtrave dhe poshtrimi
Nji bos mafioz i blen njimij femra per qejfe te veta dha perfitime prostitucioni nuk esht vetem te femrat por edhe ne tjera seksione keto dukuri po shkkatijn kriza edhe ne identitet te njeriut ne civilizimin e sotem

[panta_rhei]

Përshëndetje e nderuar DEA,

që në fillim dua t'të them se tema që keni hapur bën pjesë "ndër fushat që më interesojnë seriozisht"... sidomos titulli.
Thashë titulli sepse përmbajtja e tregimit të Sokol Mërturit më duket extremisht e nxjerrur nga konteksti, prandaj në masë të madhe e rëndon (sadokudo mendoj se i bie në qafë pa të drejtë, pa faj) realitetin (realitetit). Po nejse, meqë ti nuk qëndron prapa shkrimit (të paktën jo si autore) nuk do të ndalem më gjatë.

Meqë je autore e titullit "Dinjiteti...", desha t'të pyes:
Si e kupton, ose si duhet ta kuptojmë drejtë dinjitetin?! A është dinjiteti në raport me TË TJERËT, a është dinjiteti në raport ME VETVETEN!
Unë, në të vërtetë si pjesë e shoqërisë e traditës shqiptare (të njëjtës që i përket edhe ti) e kam të kjartë kuptimin formal si shoqëria e kupton dinjitetin (të jesh kështu e të mos jesh ashtu, të mos lëshosh pe lehtë, të mos ndryshosh bindje lehtë, këmbëngulës, i qëndrueshëm, besnik, burrë... e të tilla të ngjashme)..., por:
Nëse unë për vete jam i bindur se ajo që dëshiroj të bëj (veprimi), është i mirë, në të mirën time dhe të të tjerëve... a jam dinjitoz nëse heq dorë nga ky veprim përshkakse për të njëjtin veprim jam i bindur se të tjerët do të më konsiderojnë jodinjitoz?

Nëse unë për shkak të ruajtjes së dinjitetit heq dorë nga bindjet e mia, dëshirat e mia, pse jo: ambiciet e mia... a jam UNË? A jam vetvetja?
(e kjartë që njeriu është qenie sociale, e jo egoiste... por, të gjithë po pajtohemi sot që kohës e jetës kolektive ia kemi kthy njëherë e përgjithmonë shpinën... është koha e individualizmit... koha kur njeriu ka identitet... identitetin e vet e shfrytëzon sipas dëshirës së vet, sepse është i veti).
Ose, sa kemi të drejtë të gjykojmë tjetrin si të dinjitetshëm ose jo... kush na garanton se gjykimi në atë rast nuk është subjektiv?!
...
me shpresë se "nuk përfundon me kaq", mbeteni e nderuar

[lirik]

Individulizmi vetiak egoja që ndryshe shprehet interes qenje vetiake pra nëse njeriu shfaqë dëshirat për kët lloj identiteti individualizëm në at kohen e moqme popullorqe shpreheshin pleq per nji njeri
dhe thonin nuk vyen gjai se ësht veq për prapanicë t' vet
ose kceva drinin t' dhjefsha kalin
Me sa po shihet shumkush po preferon nji politikë të tillë kjo quhet politika e dhelpnes
dua ti kem të gjitha dua qe te tjeret te mos më thonë jo dua ti realizoj te gjitha dhe në fund nuk dua të ndjej obligim as pergjegjsi dua të jem identitet i vetvetes.
Më kujtohet nji i tillë i cili telashe më bëri me vite ktu ne gjermani duke vrapuar me ja gjet punen e me e rahatu me ja rregullu letrat e vrapoja mbas tij shum her i kam lanë punet e mia
e kthyen pastaj ne kosovë sepse paraqitej kapadai e i dukej vetja mbret nuk ndegjonte askend.
mbas sa vitesh kur shkova ne kosovë e takova ishte me do shokë te vet ne veturë ne kerr
dhe nuk zbriti nga vetura me me folë as me me thanë paske ardh pas kaq vitesh ne kosovë
por vetem ma bëri me dorë dhe shkoj iku, sepse kishte hy ne ket moden ne ket far shoqerinë e akullit te ftoftesisë se identitetit mjeran.
Kta njerz do ti kuptoja sikur te ishin vertet te vetvetes e te mso kerkonin asgjë nga shoqeria,kurfar ndihme po ky mua më bëri telashe me vite per secilen vogelsu i me vinte ne derë me ja rregullu punet si shum kush qe vinte e tundte bishtin si dhelpra para deres time me nji fytyr krejtsisht te nenshtruar dhelpnake me te shti ne gjynah.
Kto lloje qenjesh te gjala un nuk i quaj me identitet por i quaj dhelpra servile dhe te pa ftyrë.
Kta tipa sikur te ishin tarzana e te mos kekronin nga askush kurfar sherbimi do te ua njihja te drejten te jen indiviidualista por jo tunde bishtin dhelprak e ben njerzit telashe per sherbime pastaj terhequ ne egon tende kta njerz nuk meritojn te ju kryejsh kurfar sherbimi.
Po reagoj ashper se ne kosovë dhe ne shipqeri neper ndeja e dasma e kudo l jemi ngatrruar
per kto tema edhe per dukurit se si po i lënë prindrit vetëm e po ikun nga pergjegjsia edhe per egoizmin

Në shqiperi njiher me kujtohet nji far gomari mundohej te paraqitej dijetarë i madh meqense un atje shkoj shpesh sepse jam dhëndërr dhe me njeh rrethi rri me njerz shum atje dhe kyqem ne lloj lloj temash.
Kur e takoj para pallatit e pershendes disa her dhe shoh se ai nuk donte te pershendetej
kur nji dit endaloj i thash pse mos te kam lenduar diqka ose të kam bë diqka pa dije rastesisht tha jo po pse ather nuk na pershendet sepse as ne perendim tha nuk pershendeten.
PO TI A KE JETUAR I THASH NE PERENDIM JO THA UN GATI SA NUK JAM RA PER TOKE ME
QESHë ME AT GOMARë KOKTRASHë:
Ai mundohej të bëhej individualist se ka degjuar s ene perendim kshtiu jan njerzit që në fakt ne perendim nuk jan ashtu aspak por jan shum solidarë dhe komunikues dhe kulturorë aspak egoist
por kan mirsjellje dhe te pershendesi´n dhe te ndihmojn sinqerisht me at qka munden.
KY DAIJA QE NUK PERSHENDESTE DERI SA ISHIM DUKE NDEJTUR ATY NE BISEDë ME NJI SHOK TIMIN VJEN EKEKRON NGA KY SHOKU NJI SHERBIM PSE VJEN I THASH PSE THA
MBAJE THASH AT BURRNIN TANDE DERI SA TI KALON RRUGES E PARA PALLATI E NUK DON ME PERSHENDET ASKEND PSE KEKRON SHERBIME NGA NJERZT AS MOS FOL AS MOS KERKO
ASGJë MBAJU ME IDENTITET Që KE ZGJEDHUR:
Mendoj se njerzit ne kosovë dhe ne shqiperi jan n e krizë por jo ne identitet ne fakt per fat shyqyr qe nuk jan te gjith por e shioh nji numer njerzish që mundohen te sillen ftoft dhe si egoista ndersa si lakmiqarë dhe shfyrtzues jan te pangopur dhe kur kan interes tregohen krejtisht ndryshe ket un nuk e quaj identitet por ´dyftyrsi dhe qnjerzim qthurje.
Njifar mode q epo paraqitet gjoja duke u munduar ta emitojn perendimin me individualizem jo që
nuk mund te jen kurr si perendimi por po kalojn ne degjenerim sepse perendimi ne dukje e qetsi duken te tillë por ne fakt ata i kryejn te gjitha obligimet dhe embajn civilizimin e organizimin e shoqeris shkelqyeshem e në mbrëmje i sheh bashk neper lokale mbas punes ata bashkpunojn te gjith nemenyren ma shembuullore ne te gjitha sferat.
Jam qe njizet vjet neperendim por akoma nuk ka ndodhë me kalu ka shkallet e nderteses pa te pershendet qytetari apo afer nderteses ndersa ne prishtinë ne nji hyrje aty ku banonte vlllau
nuk pershendeteshin edhe pse ishin banorë te njejtes ndertesë
kjo ësht qthurje dhe mos kulturë egersi prishje errsirë shpirti.
Njeriu nuk mund te mbjetoj si egoist po mendoj kolektivi sepse sipas filozofis jetsore gjithqka ësht e
lidhur lulja toka bima jan te lidhur njeri me tjetrin lulja ka nevoj per dritë per eren
toka per diellin dheu per shi autobisi ka nevoj per rrota njeriu per njeriun kafsha per kafshen
asgjë ne natyrë nuk mun dte ekszistoj ne formen individualiste as egoiste sepse gjithqka ësht e kushtzuar nga perendia edhe njeriu.
VETEM NE DYFTYRSI DHE QTHURJE PO NE DEGJENERIM SHPIRTRORë DHE TE TI UND BISHTIN KUR KA INTERES POR ATA NJERZ NUK MERITOJN SHERBIM ATYRE NJERZVE DUHET KTHYE SHPINEN
Pra siq eshohim jan te nevojshme parimet dhe dinjitetit i secilit si domosdoshmeri per te mbijetuar shoqeria sa ma ne rregull dhe sa ma knaqshem per t efunksionuar jeta por jo mbi bazat e te ashtuquajtiura e drejta individualsite sepse nuk esht reale sepse secila qenje mbi dhe kekron sherbim
pra jeta esht ndertuar mbi principin merr dhe jap por jo ne at marr dhe nuk jap
NJERIU DOMOSDOSHMERISHT DUHET TI PERMBAHET DINJITETIT
Njeriu domosdoshmerisht duhet ti permbahet principeve dhe gatshsmeris sociale sepse vet jeta ka elemente dhe struktur sociale dhe dinjitetit kekrohet ne qdo hap si buka nese shoeria largohet nga dinjitetit dhe pergjegjsia jeta shkatrrohet sepse te gjitha ndjenjat jetsore jan te lidhura ngusht njera me tjetren pershembull mohimi e zhgënjimi shkatrron shum vyrtyte shum veqori njerzore pastaj lendohen.
te gjith e dijm se nga shkatrrimi i moralit njerzor dhe dukuritë negative shkatrrohhet edhe bamirsia mshira mandej kalohet ne transe tjera kur fillon te zhduket edhe etika e dinjitetit parimet
dhe karakteristikat sociale tjera q ejan shtylla ejetes e shpirtit njerzorë
ne kso rrethanash pastaj lindë shthirja krimi vetvrasja ftofja zhgenjimi imoralitetti egoizmi
dhe vyshket optimizmi jetsorë bjen natalitetit humbet motivi dhe rrezikohet civilizimi
ose nese kjo smundje zhvillohet te nji komb rrezikohet ai komb
shum kombe jan zhdukur dhe shum jan ne zhdukje e siper te shi um popuj po bjen natalitetit per shkak se jan shfaqur dukuri qe ma parë nuk ishin prezente as qe mendoheshin ne shoqeri.
NDOSHTA VJEN NJI DIT QE NE SHKALLET EPALLATI TE NDERTESES TE MOSPERSHENDETET AS DJALI ME BBABAIN E ME NëNëN
dhe kjo quhet moderne civilizuese identitet dinjitet moral vlerë modernizem jo jo kjo ësht katastrofa dhe fundi
ka njerz qe jan nda nga prinderrit ne kosovë dhe prap paftyrsisht shkojn kekrojn para nga prindrit
i kan lënë prindrit vetem eshkojn si lypsarë ju kekrojn para kjo ësht paturpsi ky nuk ësht dinjitet por degjenerim pa karakter virus manjakizem defekt mendorë dhe devijim nga binari i jetes
vetem shpirti energjk dhe entuzuiazmi e pasuria shpirtrore i mbanë njerzit në jetë
civilizimi duhet te shkoj kah pasuria e shpirtit por jo kah varfrimi shpirtrorë si duket shum njerz ekan gabuar tabelen shigjeten drejtimin kahjen per ne civilizim e po shkojn kah kafshria e llojit te vet
KëTU DHASH NJI MENDIM PA EPREKUR ASKEND KTU NëT TEMë POR SIPAS PERVOJES QE KAM NE JETë TE DISA DUKURIVE QE PO SHFAQEN

[DEA]

Pershendetje Panta_rhei

Si e kupton, ose si duhet ta kuptojmë drejtë dinjitetin?! A është dinjiteti në raport me TË TJERËT, a është dinjiteti në raport ME VETVETEN!

Mendimi im,raport i ndersjellt, te mendosh ne te tjeret pa e harruar veten,
edhe kjo ka mundesi.

Nëse unë për vete jam i bindur se ajo që dëshiroj të bëj (veprimi), është i mirë,në të mirën time dhe të të tjerëve... a jam dinjitoz nëse heq dorë nga ky veprim përshkakse për të njëjtin veprim jam i bindur se të tjerët do të më konsiderojnë jodinjitoz?

Po ja bej edhe une pak si autori Murturi!, veq shembuj po marre qe te kuptohemi e mos te keqkuptohemi.


Mi jep ti disa para dhe thua dergoja filanit se ish ne gjendje te keqe financiare dhe mbi te gjitha fmiu i vuan nga nje semundje e rend, te lutem ma kryej kete porosi.Une si une pa dinjitet i marre ato para gjysmen i daj per veti dhe pjesen tjeter ja dergoj filanit, po harroj ti them fare qe ishin nga ti!!!!

Tjetra me kerkon nje i/ e njohur 50 euro dhe me thot se ska cka per te qitur sonte ne sofer femijeve,Une ne te vertet i kam ato para per me shku me ngrene dark me shoqe dhe nuk bej ze, e i them se per bes nuk kam.


I nderuar pikerisht deshirat, ndjenjat apo siq thot populli kojtja ta humbin dinjitetin!!!!!!!!

[lirik]

kajtja egoja ambicja e sëmurë që nuk sheh fare rrethanat vetem vepron si pas
defektit te vet
kajtja e korit burrin kan thë të vjetrit ata kan pasë përvoja

[panta_rhei]

Ligsht hesapi tybe... qaq poshtë paska ra dinjiteti saqë veq përmes pareve e eurove po u spjegojka!

Dmth:
Festo me dinjitet! dmth festo me pare!
Përballoje vuajtjen, sëmundjen, fatkeqësinë me dinjitet! dmth përballoje me pare e me euro!

E nderuara DEA, unë personalisht gjatë diskutimit të hapur nuk mundohem që përshkak të lënies së përshtypjes së mirë tek dikush, të heq dorë nga shprehja e asaj çka mendoj sinqerisht. Prandaj nëse e vlerëson diskutimin e hapur, s'ke nevojë që këtë postim ta marrësh si "armiqësor".
Përgjigja ime (që në këtë rast i mëshon pak edhe kuptimit të dinjitetit) do të ishte:
Thuaji Sokol Mërturit, ti me e ditë çka osht dinjiteti, kishe shkru tek "Kosovari", e jo tek "Kosovarja"!

përsëri mbeteni e nderuar

[Naki]

Dinjiteti i Njeriut

Materiale mbi temën shtjelluese: Dinjiteti i njeriut


Dinjiteti i njeriut nga pikëpamja e krishterë
E drejta natyrore, iluminizmi dhe dinjiteti i njeriut
Dinjiteti i njeriut në islamizëm


Dinjiteti i njeriut nga pikëpamja e krishterë

"Besimi i krishterë, për të argumentuar dinjitetin e njeriut përdor idenë e krijimit, e cila thotë: Njeriu ka dinjitet, sepse është shëmbëllesë. Besimi , e konsideron të qenit person njerëzor si të dhënë dhe të vendosur prej Zotit. Njeriu nuk është i vetëkrijuar".
"Të gjitha të drejtat e shumëllojshme të njeriut bazohen në dinjitetin e njeriut. Të drejtat e njeriut ekzistojnë në shumës, ndërsa dinjiteti i njeriut vetëm në njëjës. Për këtë arsye, dinjiteti i njeriut është rrënja e të gjitha të drejtave të njeriut. Shtrohet pyetja se ku qëndron dinjiteti i njeriut? Çfarë është ajo që e bën njeriun njeri? Për hebrenjtë dhe të krishterët, njeriu është shëmbellesë e Zotit në tokë."


[Jürgen Moltmann, Menschenwürde, Recht und Freiheit, Stuttgart/Berlin 1979, 18f.]
[Kreu i faqes] [Kthehu në vështrimin e përgjithshëm]

E drejta natyrore, iluminizmi dhe dinjiteti i njeriut

"Iluminizmi politik është zhvilluar nga mësimi "ideal" për të drejtat e njeriut. Pikë thelbësore e tij ishte dinjiteti i njeriut. Ky ka qenë edhe shkaku i lindjes së detyrimit kundrejt njeriut. Kjo do të thotë se njeriu nuk duhet të kuptohet vetëm në kuptimin natyralist, dhe se ai nuk duhet të bëhet objekt tregtie, siç është rasti me pjesën tjerër të natyrës. Ai duhet të respektohet gjithnjë si subjekt. Në aspektin politik, nga ky këndvështrim ka lindur kërkesa për liri, si kusht i cili mundëson që çdo njeri të ketë mundësi të barabarta për të zhvilluar aftësitë e tij. Rregulli themelor i iluminizmit politik thotë: Çdo njeri ka të drejta të barabarta për liri dhe dinjitet."

[Martin Kriele, Befreiung und politische Aufklärung. Plädoyer für die Würde des Menschen, Freiburg 1980, 49]

"Dinjiteti i njeriut është pa dyshim ideja kryesore humaniste. Megjithatë më duhet të theksoj se këtu hasim në probleme, kur është fjala për dallimin ndërmjet vlerës dhe dinjitetit. Siç ka theksuar Kanti në frymën e iluminizmit, dinjiteti është qëllimi absolut. E ju të gjithë e keni njohur fuqinë ndikuese të filozofisë moraliste të Kantit, të cilën ai e ka themeluar mbi bazat e imperativit të njohur kategorik, të pakuptueshëm për një profan. Në të vërtetë, imperativi në fjalë thotë se njeriu kurrë nuk duhet të përdoret vetëm si mjet, por ai duhet respektuar si qëllim përfundimtar. Parë në këndvështrimin filozofik, formulimet e lartpërmendura kanë marrë gjithnjë idealet e iluminizmit, të cilat ndoshta edhe i kanë thelluar edhe më tej."

[Hans Georg Gadamer, Die Menschenwürde auf ihrem Weg von der Antike bis heute, Stuttgart 1988, 96]

"Diçka që ka një çmim, mund të bëjë konkurrencë me një një mall tjetër, i cili gjithashtu ka çmimin e vet. Aty ku vihet çmimi, bëhet edhe krahasimi i mallrave. Në rast se paguan për diçka, bëhet ndarja e një shume të hollash për mallin përkatës, d.m.th. vendoset mbi vlerën e atij malli. Diçka që ka një çmim është edhe e vlefshme, por ajo mund të matet edhe me diçka tjetër. Ndërsa diçka që ka dinjitet, nuk lejon asnjë lloj ekuivalence, pra është e pakrahasueshme."

[Werner Wolbert, Der Mensch als Mittel und Zweck, Münster 1987, 17]


Dinjiteti në islamizëm
"Pikëpamja islame për dinjitetin e njeriut dhe mirëqenien njerëzore mund të konsiderohet si kontribut i vlefshëm për zhvillimin e kulturës morale dhe shpirtërore të njerëzimit. Ky përqëndrim i vëmendjes në fatin e njeriut, shprehet me kërkesën për sigurimin e një standardi dinjitoz njerëzor për secilin.
Kurani kërkon kujdesin për nevojtarët nga kushdo që ndodhet në gjendje të mirë. Me këtë akt, njeriu plotëson një urdhëresë të Allahut; ndërkohë, kjo nuk përcakton asnjë të drejtë të patjetërsueshme për një standard të caktuar jetese. Nevoja e të varfërve vihet në raport me mirëqenien e atyre që janë në gjendje të ndihmojnë; të varfërit ndërkaq nuk kanë të drejta të tilla natyrore që t'iu japin atyre mundësinë për pjesëmarrje sociale. Dimensioni social i mësimi të profetit është nënvizuar me të drejtë. Në këtë kontekst, gjithnjë nxirret në pah detyra e shtetit për të respektuar dijitetin e njeriut dhe për të përmirësuar kushtet e jetesës në atë masë që të bëjë të mundur përmirësimin e mirëqenies dhe fatit të njeriut. Kjo këshillë sociale për shtetin është një kërkesë e lartë për çdo formë sundimi politik dhe është padyshim parakusht në rrugën drejt realizimit të idealit të të drejtave të njeriut, por sidoqoftë jo sinonim i konceptit të të drejtave të njeriut."

[Ludger Kühnhardt: Die Universalität der Menschenrechte, Bonn 1991, 149]

"Shtrohet pyetja: si qëndron çështja e respektimit të të drejtave të njeriut në islam? Përgjigja e kësaj pyetjeje nuk është e lehtë, sepse nuk ekziston një islamizëm monolit dhe diskutimet për të drejtat e njeriut në botën islame zhvillohen sipas pikëpamjes tjetër aktuale politike: raportit mes traditës islame dhe kohës moderne të ndikuar nga Perëndimi.
Feja islame është një fe ligjore, e cila merr përsipër edhe organizimin e jetës shoqërore dhe individuale - sipas vullnetit të Zotit të manifestuar në Kuran. Për këtë shërben Sheriati. Sheriat don të thotë "rruga drejt burimit të ujit", rruga e drejtë që duhet ndjekur. Në kuptimin metaforik, Sheriati nënkupton ligjin legjitim të islamizmit, i cili rregullon të gjitha raportet mes Zotit dhe njerëzve. Si rend i islamizmit, Sheriati përcakton të drejtat dhe detyrat dhe rregullon jetën pivate dhe atë publike. Në këtë mënyrë, ai është baza e teologjisë islame. Mosnjohja e tij ka nxitur shpesh reagime të ashpra. Gjatë shekullit të kaluar, gjykatat perëndimore dhe ligjet shtetërore e kanë hequr në shumë vende të drejtën islame dhe e kanë kufizuar përdorimin e saj vetëm në të drejtën bashkëshortore, familjare dhe atë të trashëgimisë.
Raporti ndërmjet Sheriatit dhe të drejtave të njeriut nuk është problematik. Pikëpamja perëndimore për të drejtat e njeriut formulon të drejtën ligjore laike të individit kundrejt shtetit dhe shoqërisë, ndërsa Sheriati ngre lart detyrat fetare të individit kundrejt shtetit dhe shoqërisë. Megjithatë nuk eksiston, një 'Sheriat' i vetëm, por ai shfaqet më tepër në mënyra të ndryshme, në varësi të kohës dhe vendit. Temë e nxehtë diskutimi, Sheriati - e me të edhe çështja e të drejtave të njeriut në botën islame - u bë me shfqjen e fondamentalizmit islamik në vitet gjashtëdhjetë. Islamistët radikalë kërkojnë praktikimin e Sheriatit - një thirrje për betejë politike, e cila nuk ka asgjë të përbashkët me traditën juridike islamike dhe realitetin historik."

[Michael Lüders, Den Islam nicht verteufeln, në: DIE ZEIT vom 18.10.1996]

[DEA]

Postimi origjinal është bërë nga panta_rhei

Ligsht hesapi tybe... qaq poshtë paska ra dinjiteti saqë veq përmes pareve e eurove po u spjegojka!

Dmth:
Festo me dinjitet! dmth festo me pare!
Përballoje vuajtjen, sëmundjen, fatkeqësinë me dinjitet! dmth përballoje me pare e me euro!

E nderuara DEA, unë personalisht gjatë diskutimit të hapur nuk mundohem që përshkak të lënies së përshtypjes së mirë tek dikush, të heq dorë nga shprehja e asaj çka mendoj sinqerisht. Prandaj nëse e vlerëson diskutimin e hapur, s'ke nevojë që këtë postim ta marrësh si "armiqësor".
Përgjigja ime (që në këtë rast i mëshon pak edhe kuptimit të dinjitetit) do të ishte:
Thuaji Sokol Mërturit, ti me e ditë çka osht dinjiteti, kishe shkru tek "Kosovari", e jo tek "Kosovarja"!

përsëri mbeteni e nderuar

Pikerisht ketu qendron problemi i nderuar, nese do beje nje gje te till do te tregoheshe vertet i padinjitetshem, se nuk do ta thoje ate qe mendoje ,por ate se si kerkohet.
Kurse tjetra se nese flasim hapur dhe e themi mendimin hapur edhe nese eshte i ndryshem kurr nuk e marre si armiqesor ,me apo pa thonjeza.

T`pershendet DEA

p.s. a po ekzistoka " Kosovari " a?

[Naki]

Dinjiteti i njeriut është vlera e brendshme dhe njëkohësisht e drejta sociale dhe e drejta për t'u nderuar, e cila i takon njeriut nga vetë vullneti i tij. Dinjiteti i njeriut i takon çdo njeriu, ai është i lindur dhe i patjetërsueshëm. Në të kanë pjesë si të palindurit, ashtu dhe të vdekurit. Respektimi i tij do të thotë që shteti është i detyruar të heqë dorë nga çdo gjë që e rrezikon atë. Ai duhet ta respektojë njeriun si person, nuk duhet ta bëjë objekt të veprimit të shtetit dhe nuk duhet ta keqpërdorë për asnjë qëllim. Mbrojtja e dinjitetit të njeriut do të thotë që shteti ka për detyrë të ndërmarrë çdo gjë për t'iu kundërvënë cenimit të dinjitetit të njeriut - edhe nga persona të tretë .

[DEA]

Z.Naku shkrim mjaft domethenes, me duhet sot , neser dhe pasneser ta lexoj e rilexoj qe vertet ta realizoj qdo shkronje qe e keni sjell, faleminderit.

p.s koketrashe me

fjala ishte per shkrimin e pare, postuam ne te njejten kohe!!