Purhajr Hashuret!

sherri · 07-12-11, 00:08

Ndegjova qe sot ishte kjo fest,deshta te ju uroje atyre qe e festojn,edhe kush dine me shume rreth kesaj feste, te na spjegon me gjersisht rreth saj,e kam ni si fest,nuk e di saktesisht e festojn te gjithe muslimanet? apo eshte fest e ndonje sekti,cka eshte konkretisht?

LuLjaa · 07-12-11, 00:48

Hajr paq, na kena zi Ashure, dmth grur dhe vllau jem e ka majt kete fest ka agjeru, une ma shume s'di çka me than, vjen dikush qe din e kallxon,, ose osee neser ju kallxoj ma shume se qysh eshte kjo dite ( fest ) :)

PS. sherri a ke hanger naj here grur ti? :P

Makresh · 07-12-11, 00:51

Citim:

Postimi origjinal është bërë nga sherri

Ndegjova qe sot ishte kjo fest,deshta te ju uroje atyre qe e festojn,edhe kush dine me shume rreth kesaj feste, te na spjegon me gjersisht rreth saj,e kam ni si fest,nuk e di saktesisht e festojn te gjithe muslimanet? apo eshte fest e ndonje sekti,cka eshte konkretisht?

Hajr Paq o sherr,

Para se te vie ZeroCool e te na bombardon me ndonje copy-paste te ndonje web-sajti te bektashian, un do te pergjigjem shkurt, dhe ne detaje (me nje copy-paste, sipas sunniteve).

Shkurt : Eshte dite agjerimi, ne perkujtim te Profetit Musa (Moisiu) a.s.

Ne detaje :

Dita e Ashures

Historia e njerëzimit është e mbushur me beteja në mes të vërtetës dhe të pavërtetës, në mes të drejtës dhe të padrejtës, në mes të mirës dhe të ligës, në mes besimit dhe mosbesimit. Një nga këto histori për të cilën na ka folur edhe Allahu në Kuran është historia e Musait (alejhi selam) me Faraonin e Egjiptit. Allahu pasi e bëri Musain Profet dhe i ngarkoi këtë barrë të rëndë, e dërgoi atë te Faraoni, për t’i kërkuar dy gjëra. E para që ai të besonte, pra t’i largohej shirkut, mos të adhuronte tjetër kë veç Allahut dhe të mos e konsideronte veten më si Zot në mes njerëzve dhe së dyti, të lejonte Musain që të largohej me popullin e tij nga toka e Egjiptit. Por, Faraoni me mendjemadhësinë dhe arrogancën e tij nuk pranoi as njërën dhe as tjetrën, përkundrazi, i mbylli sytë para mrekullive që Allahu i tregoi nëpërmjet duarve të Musait dhe vazhdoi me shtypjen dhe dhunën që ai ushtronte ndaj popullit të Musait. Allahu atëherë e urdhëroi Musain që natën ai të merrte popullin e tij dhe të largohej nga ai vend. Musai duke iu bindur urdhrit të Zotit të tij kështu bëri. Ai organizoi popullin e tij dhe u nis për rrugë. Por, natyrisht nuk është e lehtë të udhëtosh me mijëra njerëz në një natë të vetme pa u ndjerë dhe u marrë vesh nga të tjerët. Kështu pra Faraoni me ta marrë vesh seç po ndodhte mobilizoi ushtrinë e tij që t’i vihej në ndjekje Musait dhe popullit të tij, për t’i kthyer ata mbrapsht. Në rrugë e sipër ata u gjendën përpara detit, nga ku nuk kishte rrugë tjetër ku mund të devijonin për në synimin e tyre, përpara qëndronte deti dhe pas tyre vinte Faraoni me ushtrinë e tij. Çifutët, populli i Musait, filluan t’i ankohen atij për situatën e krijuar, por ishte Allahu i Madhëruar, Ai që i kishte nxjerrë ata nga ai vend dhe jo Musai, ndaj Ai nuk kishte për t’i braktisur ata. Allahu hapi para tyre një rrugë në det, duke i ngritur valët e tij si të ishin male dhe urdhëroi Musain dhe popullin e tij të kalonte nëpër të. Dhe kështu u bë. Faraoni nga ana e tij, që edhe njëherë tjetër po shihte me sytë e tij një nga mrekullitë e Allahut, përsëri nuk u bind, por u vu në ndjekje të tyre në mes të detit nëpër të njëjtën rrugë nga e kaloi Musai popullin e tij. Por, Allahu e mbylli këtë rrugë në det, shpëtoi Musain dhe popullin e tij dhe e mbyti Faraonin bashkë me ushtrinë që shkonte nga pas. I tillë do të jetë përfundimi i të gjithë atyre që ngrenë krye kundra Zotit të krijesave.

Kjo ngjarje ka ndodhur pikërisht në dhjetë Muharem, pra në ditën e dhjetë të muajit hënor Muharem, ndaj dhe kjo ditë quhet dita e Ashures, që në gjuhën arabe do të thotë e dhjeta, pra dita e dhjetë.

Kur Profeti (alejhi salatu ue selam) emigroi në Medinë, ai pa se çifutët agjëronin në këtë ditë, sepse Musai (alejhi salatu ue selam) e agjëronte këtë ditë, si shenjë mirënjohje ndaj Allahut. Profeti (alejhi salatu ue selam) vendosi ta agjëroj këtë ditë duke ndjekur shembullin e vëllait të tij profet, Musait dhe jo çifutët, sepse myslimanët janë më afër Musait sesa vetë çifutët, që pretendojnë se janë ndjekës të Musait. Agjërimi i kësaj ditë, siç përcillet nga fjalët e Profetit (alejhi salatu ue selam), shlyhen gjynahet e një viti më parë; që me agjërimin tonë si myslimanë të mos ngjajmë me çifutët, është mirë që bashkë me ditën e Ashures të agjërojmë një ditë para ose një ditë pas kësaj dite.

Dita e Ashures është ditë agjërimi, pra ditë adhurimi dhe nuk është ditë feste dhe as ditë hidhërimi. E themi këtë sepse po në këtë ditë është vrarë padrejtësisht edhe Husejni (radijallahu anhu), nipi i Profetit (alejhi salatu ue selam), djali i Fatimesë dhe Aliut (radijallahu anhuma), në vendin e quajtur Kerbela (Qerbela) duke luftuar me njerëz zullumqarë që kishin dalë ta ndalnin rrugëtimin e tij për në Kufe të Irakut dhe për ta detyruar tu nënshtrohej kërkesave të tyre. Mirëpo kjo ngjarje, tepër e dhimbshme në historinë islame, nuk mund të shërbej për tu shndërruar në një ditë zie, apo përkujtimesh mortore. Kjo ditë nuk është ditë kur njerëzit duhet të vënë kujën dhe të gjakosen me kama dhe zinxhirë, si pendesë për një krim që nuk është kryer prej tyre. Nëse ka fatkeqësi vdekjeje më të madhe për myslimanët, ajo është vdekja e Profetit tonë (alejhi salatu ue selam), e megjithatë askush nga ne nuk e kthen këtë ditë hidhërimi në një ditë përkujtimi zie dhe skenash makabre, që të vjen turp t’i shohësh. Vdiq Ebu Bekri, Umeri, Osmani dhe Aliu u vranë nga armët gjakatare të njerëzve të padrejtë, por umeti islam nuk i shndërroi ditët e vdekjes së këtyre burrave, shumë më të rëndësishëm sesa Husejni (radijallahu anhu), në ditë zie dhe ditë ku më shumë se asnjëherë tjetër shëmtohet imazhi i Islamit para syve të gjithë botës, nga njerëz të cilët për fat keq pretendojnë se janë ndjekës dhe dashamirës të familjes së Profetit (alejhi salatu ue selam), por që në realitet rruga e tyre është shumë larg rrugës së tyre. Por, natyrisht është po ashtu e gabuar, që si kundërshtim ndaj këtyre veprimeve që nuk gjejnë mbështetje në fenë tonë, të bëjmë të kundërtën, duke gëzuar dhe festuar! Kjo është një ditë adhurimi dhe kaq mjafton, ndërsa ngjarjet që kanë përkuar të ndodhin në këtë ditë, janë pjesë e historisë, për të cilat ne nuk mund të sajojmë dhe shpikim kremtime mortore apo festive bidat, sepse çdo bidat në fe, siç pohon Profeti (alejhi salatu ue selam) është humbje.

Përgatiti: Justinian Topulli

**Zero Cool** · 07-12-11, 00:57

Citim:

Postimi origjinal është bërë nga Makresh

Hajr Paq o sherr,

Para se te vie ZeroCool e te na bombardon me ndonje copy-paste te ndonje web-sajti te bektashian, un do te pergjigjem shkurt, dhe ne detaje (me nje copy-paste, sipas sunniteve).

Shkurt : Eshte dite agjerimi, ne perkujtim te Profetit Musa (Moisiu) a.s.

Urime atyre qe e festojne !

Pse bektashit a sjan musliman a ? Sen spo marr vesh 1 kuran e 100 mije sekte ?

Moisiu (Musa) dicka si fort po me perngjan ne pejgamerin e jahudive ?!?

ps: po duhka me googlat tash a e festojne edhe jahudite e me pru naj copy/paste

LuLjaa · 07-12-11, 01:02

Makresh edhe une thash " fest" ama jo,, qe e lexova ketu te ti

Dita e Ashures është ditë agjërimi, pra ditë adhurimi dhe nuk është ditë feste dhe as ditë hidhërimi.

Makresh · 07-12-11, 01:02

Citim:

Postimi origjinal është bërë nga Zero Cool

Urime atyre qe e festojne !

Pse bektashit a sjan musliman a ? Sen spo marr vesh 1 kuran e 100 mije sekte ?

Moisiu (Musa) dicka si fort po me perngjan ne pejgamerin e jahudive ?!?

ps: po duhka me googlat tash a e festojne edhe jahudite e me pru naj copy/paste

Thirren ne Islam, po kan tradita te egra qe s'kan te bejn me fejen qe na predikoi Muhamedi a.s.
Ata ne kete dit te bekuar, e rrahin veten sikur te mos jen normal, keto veprime qe demtojn trupin dhe shendetin e njeriut, jan HARAM, edhe me keq se Alkoholi e konsumimi i mishit te derrit ! Atyre u mungon nje shtraf ne krye.

Kurse Moisiu, Musa a.s. eshte Profet i Zotit, qe e njeh feja Islame si te vertet, dhe te derguar te Zotit. Pra, eshte nje profet musliman qe predikoj si gjithe te tjeret : 1 Zot, te vetem.

Makresh · 07-12-11, 01:04

Citim:

Postimi origjinal është bërë nga LuLjaa

Makresh edhe une thash " fest" ama jo,, qe e lexova ketu te ti

Dita e Ashures është ditë agjërimi, pra ditë adhurimi dhe nuk është ditë feste dhe as ditë hidhërimi.

Te kuptoj, po kta dervishet e "festojn" ndryshe kete dit te bekuar. Ndoshta per kete, autori e kishte fjalen.

Selam,

**Zero Cool** · 07-12-11, 01:09

Citim:

Postimi origjinal është bërë nga Makresh

Thirren ne Islam, po kan tradita te egra qe s'kan te bejn me fejen qe na predikoi Muhamedi a.s.
Ata ne kete dit te bekuar, e rrahin veten sikur te mos jen normal, keto veprime qe demtojn trupin dhe shendetin e njeriut, jan HARAM, edhe me keq se Alkoholi e konsumimi i mishit te derrit ! Atyre u mungon nje shtraf ne krye.

Kurse Moisiu, Musa a.s. eshte Profet i Zotit, qe e njeh feja Islame si te vertet, dhe te derguar te Zotit. Pra, eshte nje profet musliman qe predikoj si gjithe te tjeret : 1 Zot, te vetem.

Euu euu mu qudite, ata po e predikojkan fene e Alis, nipit te Muhamedit dhe dhendrrit te Muhamedit e skokan musliman hmmmm

Musa pra gjithashtu si pejgamer i jahudive (pas Abrahamit dhe nja 2000-2500 vjet para Muhamedit) ka besu ne nje Zot, edhe jezusi te njejten,,, e ne fund Muhamedi ka hece rruges se tyre,,, a te kuptova mire ?

ps: a e festojkan jahudite kete feste a jo?

Makresh · 07-12-11, 01:18

Citim:

Postimi origjinal është bërë nga Zero Cool

Euu euu mu qudite, ata po e predikojkan fene e Alis, nipit te Muhamedit dhe dhendrrit te Muhamedit e skokan musliman hmmmm

Musa pra gjithashtu si pejgamer i jahudive (pas Abrahamit dhe nja 2000-2500 vjet para Muhamedit) ka besu ne nje Zot, edhe jezusi te njejten,,, e ne fund Muhamedi ka hece rruges se tyre,,, a te kuptova mire ?

ps: a e festojkan jahudite kete feste a jo?

As Muhamedi, As Alija e as djemt e tij, asnjeher se kan festu kesisoji sic e festojn e sic besojn dervishet.

Ne kete dit, dervisht e rrahin veten, sepse e auto-denojn veten se si nuk qellun para 1400 viteve per ta paraljmruar e per ti ndihmuar imam Hysejnin ne nje krim i kushtoj prerja e kokes. Kjo eshte budallaki cfar bejn ata.

Kurse per Musën a.s., mir e paske kuptu, dhe normalisht, edhe hebrenjt e festojn, por jo ne te njejten dat me ne, meqe dallojn kalendaret e tan.

Alima · 07-12-11, 01:19

Citim:

Postimi origjinal është bërë nga Zero Cool

Euu euu mu qudite, ata po e predikojkan fene e Alis, nipit te Muhamedit dhe dhendrrit te Muhamedit e skokan musliman hmmmm

Musa pra gjithashtu si pejgamer i jahudive (pas Abrahamit dhe nja 2000-2500 vjet para Muhamedit) ka besu ne nje Zot, edhe jezusi te njejten,,, e ne fund Muhamedi ka hece rruges se tyre,,, a te kuptova mire ?

ps: a e festojkan jahudite kete feste a jo?

...

Mos nxjerr gjidavi , po lexo qeta fund e kry .... mos harro me kqyr edhe syretin

Citim:

Dita e Ashures

Citim:

Historia e njerëzimit është e mbushur me beteja në mes të vërtetës dhe të pavërtetës, në mes të drejtës dhe të padrejtës, në mes të mirës dhe të ligës, në mes besimit dhe mosbesimit. Një nga këto histori për të cilën na ka folur edhe Allahu në Kuran është historia e Musait (alejhi selam) me Faraonin e Egjiptit. Allahu pasi e bëri Musain Profet dhe i ngarkoi këtë barrë të rëndë, e dërgoi atë te Faraoni, për t’i kërkuar dy gjëra. E para që ai të besonte, pra t’i largohej shirkut, mos të adhuronte tjetër kë veç Allahut dhe të mos e konsideronte veten më si Zot në mes njerëzve dhe së dyti, të lejonte Musain që të largohej me popullin e tij nga toka e Egjiptit. Por, Faraoni me mendjemadhësinë dhe arrogancën e tij nuk pranoi as njërën dhe as tjetrën, përkundrazi, i mbylli sytë para mrekullive që Allahu i tregoi nëpërmjet duarve të Musait dhe vazhdoi me shtypjen dhe dhunën që ai ushtronte ndaj popullit të Musait. Allahu atëherë e urdhëroi Musain që natën ai të merrte popullin e tij dhe të largohej nga ai vend. Musai duke iu bindur urdhrit të Zotit të tij kështu bëri. Ai organizoi popullin e tij dhe u nis për rrugë. Por, natyrisht nuk është e lehtë të udhëtosh me mijëra njerëz në një natë të vetme pa u ndjerë dhe u marrë vesh nga të tjerët. Kështu pra Faraoni me ta marrë vesh seç po ndodhte mobilizoi ushtrinë e tij që t’i vihej në ndjekje Musait dhe popullit të tij, për t’i kthyer ata mbrapsht. Në rrugë e sipër ata u gjendën përpara detit, nga ku nuk kishte rrugë tjetër ku mund të devijonin për në synimin e tyre, përpara qëndronte deti dhe pas tyre vinte Faraoni me ushtrinë e tij. Çifutët, populli i Musait, filluan t’i ankohen atij për situatën e krijuar, por ishte Allahu i Madhëruar, Ai që i kishte nxjerrë ata nga ai vend dhe jo Musai, ndaj Ai nuk kishte për t’i braktisur ata. Allahu hapi para tyre një rrugë në det, duke i ngritur valët e tij si të ishin male dhe urdhëroi Musain dhe popullin e tij të kalonte nëpër të. Dhe kështu u bë. Faraoni nga ana e tij, që edhe njëherë tjetër po shihte me sytë e tij një nga mrekullitë e Allahut, përsëri nuk u bind, por u vu në ndjekje të tyre në mes të detit nëpër të njëjtën rrugë nga e kaloi Musai popullin e tij. Por, Allahu e mbylli këtë rrugë në det, shpëtoi Musain dhe popullin e tij dhe e mbyti Faraonin bashkë me ushtrinë që shkonte nga pas. I tillë do të jetë përfundimi i të gjithë atyre që ngrenë krye kundra Zotit të krijesave.

Kjo ngjarje ka ndodhur pikërisht në dhjetë Muharem, pra në ditën e dhjetë të muajit hënor Muharem, ndaj dhe kjo ditë quhet dita e Ashures, që në gjuhën arabe do të thotë e dhjeta, pra dita e dhjetë.

Kur Profeti (alejhi salatu ue selam) emigroi në Medinë, ai pa se çifutët agjëronin në këtë ditë, sepse Musai (alejhi salatu ue selam) e agjëronte këtë ditë, si shenjë mirënjohje ndaj Allahut. Profeti (alejhi salatu ue selam) vendosi ta agjëroj këtë ditë duke ndjekur shembullin e vëllait të tij profet, Musait dhe jo çifutët, sepse myslimanët janë më afër Musait sesa vetë çifutët, që pretendojnë se janë ndjekës të Musait. Agjërimi i kësaj ditë, siç përcillet nga fjalët e Profetit (alejhi salatu ue selam), shlyhen gjynahet e një viti më parë; që me agjërimin tonë si myslimanë të mos ngjajmë me çifutët, është mirë që bashkë me ditën e Ashures të agjërojmë një ditë para ose një ditë pas kësaj dite.

Dita e Ashures është ditë agjërimi, pra ditë adhurimi dhe nuk është ditë feste dhe as ditë hidhërimi. E themi këtë sepse po në këtë ditë është vrarë padrejtësisht edhe Husejni (radijallahu anhu), nipi i Profetit (alejhi salatu ue selam), djali i Fatimesë dhe Aliut (radijallahu anhuma), në vendin e quajtur Kerbela (Qerbela) duke luftuar me njerëz zullumqarë që kishin dalë ta ndalnin rrugëtimin e tij për në Kufe të Irakut dhe për ta detyruar tu nënshtrohej kërkesave të tyre. Mirëpo kjo ngjarje, tepër e dhimbshme në historinë islame, nuk mund të shërbej për tu shndërruar në një ditë zie, apo përkujtimesh mortore. Kjo ditë nuk është ditë kur njerëzit duhet të vënë kujën dhe të gjakosen me kama dhe zinxhirë, si pendesë për një krim që nuk është kryer prej tyre. Nëse ka fatkeqësi vdekjeje më të madhe për myslimanët, ajo është vdekja e Profetit tonë (alejhi salatu ue selam), e megjithatë askush nga ne nuk e kthen këtë ditë hidhërimi në një ditë përkujtimi zie dhe skenash makabre, që të vjen turp t’i shohësh. Vdiq Ebu Bekri, Umeri, Osmani dhe Aliu u vranë nga armët gjakatare të njerëzve të padrejtë, por umeti islam nuk i shndërroi ditët e vdekjes së këtyre burrave, shumë më të rëndësishëm sesa Husejni (radijallahu anhu), në ditë zie dhe ditë ku më shumë se asnjëherë tjetër shëmtohet imazhi i Islamit para syve të gjithë botës, nga njerëz të cilët për fat keq pretendojnë se janë ndjekës dhe dashamirës të familjes së Profetit (alejhi salatu ue selam), por që në realitet rruga e tyre është shumë larg rrugës së tyre. Por, natyrisht është po ashtu e gabuar, që si kundërshtim ndaj këtyre veprimeve që nuk gjejnë mbështetje në fenë tonë, të bëjmë të kundërtën, duke gëzuar dhe festuar! Kjo është një ditë adhurimi dhe kaq mjafton, ndërsa ngjarjet që kanë përkuar të ndodhin në këtë ditë, janë pjesë e historisë, për të cilat ne nuk mund të sajojmë dhe shpikim kremtime mortore apo festive bidat, sepse çdo bidat në fe, siç pohon Profeti (alejhi salatu ue selam) është humbje.

Përgatiti: Justinian Topulli

..

ps.Makresh , ma ban hallall per diplomacin

.... se o qellu njoni nervoz !

.

sherri · 07-12-11, 01:25

Citim:

Postimi origjinal është bërë nga LuLjaa

Hajr paq, na kena zi Ashure, dmth grur dhe vllau jem e ka majt kete fest ka agjeru, une ma shume s'di çka me than, vjen dikush qe din e kallxon,, ose osee neser ju kallxoj ma shume se qysh eshte kjo dite ( fest ) :)

PS. sherri a ke hanger naj here grur ti? :P

Poe kam hanger,edhe si me pas dite qe eshte kjo fest e hashureve,para dy dite e gjeta do grun edhe miell t'kallamojt,qe e kam pru veres mu kish pshtjell n'podrum :( hahahah e qe kesh tuj kallxu oj tine pardje e kam zie do,e me qelloje edhe perqetfar feste,

Alima · 07-12-11, 01:29

...

Zierja e grurit eshte bid'a ( risi ) ne fene tone !

Lidhje nuk ka gruri me ditene Hashures ! ... apet risi e shiave qe zene rranje ne jahudit e devijuar e qe kane pranu islmain per me e shkaterru dale-ngadale !

...pa sukses , kuptohet !

.

sherri · 07-12-11, 01:33

Cka duhet me ba oj halime, me cka vecohet kjo dite??

edhe cka eshte kjo fjala bedat?..s'je e detyrume me kallxu vec qe veta

aha risi e paske perkthy halime, tum falsh

Alima · 07-12-11, 01:39

Citim:

Postimi origjinal është bërë nga sherri

Cka duhet me ba oj halime, me cka vecohet kjo dite??

edhe cka eshte kjo fjala bedat?..s'je e detyrume me kallxu vec qe veta

aha risi e paske perkthy halime, tum falsh

...

Ibadet ( perkushtim , madherim) Zotit te Madheruar ... qe forma me e perulur eshte agjerimi !

jo, s' ka gje :)....edhe lemni vlla t' flej , qy

naten e mire , me nderime
Alima :)

.

sherri · 07-12-11, 01:46

jaaa Halime hin n'gjynah qe ik,se tashe ma pshtjelle krejt...agjerimi u kan sivjet niher,tash prap angllatisma edhe qeta e ik :D mus thuj jo se e ki per detyr edhe sevap fiton.........perkushitm,ibadet keto duhet cdo kohe cdo sekond halime 24 ore ne dite,une po du me dite me cka dallohet,vecohet kjo dite qy, the me agjerim po qysh sa dite pse,? une kishe pervec ramazanit(ramadanit se po idhnohen arabt me i than turqisht) ska tjeter agjerim.....!