Pregatitja për Ramazan

[uliksi31]

Postimi origjinal është bërë nga DEA

Hyra thash te marre vesh diqka per ramazan se kur ja fillon, po po me duket kam gabuar teme!!!!!!!!

Po e nderuar Dea, ashtu do te mbes. Ketu mund te shkruani vetem lidhje me temen, cdo shkrim tjeter do te fshihet pamvarsisht. Perndryshe keni rubriken e ankesave. Cka jeni "cua pesh" ku eshte toleranca fetare. Ani tash para ramazanit duhet treguar anen e rahmetit-meshires e jo vec te jemi gati per mos durim dhe jo tolerance.

[hasanmehmeti]

Ketu mund te shkarkoni Vaktijat e Ramazanit per Kosove , Norvegji dhe Austri.


http://www.radio-pendimi.info//modules/meny/vaktit.html


selamualejkum
hasani

[gazi-de]

Selamalajkum,vllezer e motra muslimon,po hym nje muaj te sheje te vitit RAMAZNAN.
Allahu e bekofte ate qe kane mundesin ta agjirojn ramazani,dhe Allahu ja beft kabull,apo Allahu jau ptanoft ket obligim.
me respeket per te gjithe,dhe e kome nje lutje per te gjithe antaret e dardani,qe se paku ne kete muaj te fos fyjen,se paku ne ket muaj te ket urtesi dhe respeket e toletrance ndaj islamire...
Allahu ju bekoft ata qe kan mundesit ta agjirojn ket muaj,dhe Allahu ju shberbleft me parajse(xhenet).

[Dr. Leone]

Muaji i Ramazanit dëshmi e besimit të sinqertë

Hasan BAFTIJARI


Jemi në prag të muajit të Ramazanit, para muajit që gjithmonë ofron ngrohtësi dhe kënaqësi, muajit specifik që ka rregullimin, orarin dhe atmosferën e vet.
Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] në fillim të muajit të Ramazanit iu drejtua besimtarëve:
"O njerëz! Ju ka ardhur muaji i All-llahut të Madhërishëm, muaj i begative, mëshirës dhe faljes; muaji më i lartë tek All-llahu. Ditët e këtij muaji janë më të vlefshmet e ditëve; netët e këtij muaji janë më të mirat e netëve; orët e këtij muaji janë më të bekuarat e orëve. Është muaji në të cilin jeni të ftuar tek All-llahu si miqtë më të respektuar të Tij. Është muaji në të cilin shikimi është lartësim i All-llahut dhe gjumi është adhurim, është muaji kur pranohet lutja dhe shumëfishohet shpërblimi për veprat. Kërkoni pra, me zemër të pastër dhe qëllim të sinqertë bekimet e All-llahut për mbajtjen e agjërimit gjatë këtij muaji dhe lexoni Kur'an për hir të Tij. Atij njeriu që i mohohet falja e mëkateve në këtë muaj, është njeriu më i pafat. Uria dhe etja e këtij muaji le t'ju sjellë ndërmend urinë dhe etjen e Ditës së Kijametit. Jepni lëmoshë për të varfrit dhe të vobektët, nderoni të moshuarit dhe silluni me ëmbëlsi ndaj fëmijëve, forconi lidhjet farefisnore, ruajeni gjuhën, uleni shikimin dhe ruajeni dëgjimin nga ajo që është e ndaluar, tregojuni të mëshirshëm me jetimët, që të tjerët të tregohen të mëshirshëm me ju, kthehuni tek All-llahu të penduar sinqerisht dhe ngrijini duart në lutjet tuaja dhe në namaz për të kërkuar begatitë dhe mëshirën e Tij. Ramazani është epiqendër për përforcimin e fuqive shpirtërore, psikike e morale në jetën e popullit apo të individit... Ky na rikujton të vërtetën e qiejve dhe të tokës, na armatosë me fuqi ngadhënjyese dhe na nxitë ta duam lirinë, prej së cilës varet nderi i njerëzimit. Pra, Ramazani na dhuron të vërtetën, fuqinë dhe lirinë gjatë ditëve të urisë dhe etjes. O njerëz! Shpirtrat tuaj janë peng i veprave tuaja. Shpengojini ata duke kërkuar falje. Supet ju rëndojnë nga mëkatet. Çlirojini duke u përgjunjur me ballin në tokë. All-llahu ka premtuar që nuk do të dënojë dhe as frikësojë ata që janë lutur dhe përgjunjur përpara Tij. O njerëz! Nëse nderoni një agjërues duke e ushqyer me një vakt, All-llahu do t'ju japë shpërblim sikur keni çliruar një skllav dhe do t'ju falë mëkatet". Kur e dëgjoi këtë, një prej shokëve të Pejgamberit u ngrit e tha: "O i Dërguar i All-llahut, jo të gjithë prej nesh kanë mundësi të ushqejnë një agjërues siç thua ti". Kësaj Pejgamberi iu përgjigj: "Ruajeni veten nga e keqja e zjarrit qoftë edhe me një copë hurmë apo me një gllënkë ujë."
"O populli im! Nëse një prej jush ndreq karakterin e tij gjatë këtij muaji, All-llahu do ta ndihmojë që ai të kalojë urën e Siratit (urë mes zjarrit dhe kopshtit) me hapa të sigurt, në një kohë kur të tjerëve do t'u dridhen këmbët. All-llahu do ta zbutë gjykimin ndaj njerëzve që tregojnë butësi gjatë këtij muaji kundrejt atyre që kanë nën vartësi. All-llahu do ta largojë zemërimin kur të takohet me një prej robërve të Tij në Ditën e Gjykimit, i cili është larguar nga mëkatet gjatë këtij muaji. All-llahu do ta ndërpresë mëshirën e Tij për ata njerëz që i prishin lidhjet e gjakut gjatë këtij muaji. All-llahu do t'i mbajë larg zjarrit ata njerëz që me dëshirën e tyre falen më shumë se ç'ju është bërë obligim, kurse shpërblimi për faljet e obliguara këtë muaj është 70 herë më i madh se në muajt e tjerë. Shtimi i faljeve në këtë muaj do të rëndojë shumë në peshoren e Ditës së Gjykimit. Shpërblimi i atij njeriu që lexon vetëm një varg të Kur'anit këtë muaj, është i njëjtë me shpërblimin që ka sikur të ketë lexuar të tërë Kur'anin në ndonjë muaj tjetër.
O njerëz! Gjatë këtij muaji hapen dyert e Xhennetit. Lutuni All-llahut që të mos i mbyllë ato dyer përpara jush. Gjatë këtij muaji mbyllen dyert e zjarrit, ndaj lutuni All-llahut që të mos i hapë ato dyer përpara jush. Shejtanët janë të lidhur, ndaj lutuni All-llahut që të mos kenë ndikim mbi ju." Pasi dëgjoi të gjithë këtë, Ali ibn Ebi Talib u ngrit në këmbë dhe pyeti: "Cila është vepra më e shpërblyer gjatë këtij muaji?" Pejgamberi [sal-lall-lahu alejhi ve sel-lem] u përgjigj: "Vepra më me vlerë dhe me shpërblimin më të madh gjatë këtij muaji është të qenit i kujdesshëm ndaj gjërave që All-llahu i ka ndaluar".
Muaji i Ramazanit është moment i fillimit të shpalljes së Kur'anit, prandaj edhe quhet muaji i Kur'anit, i shpalljes, i pejgamberisë. Prej atij momenti fillon edhe formimi i një grupi islam, e më vonë edhe themelimi i Botës islame. Shikoni muslimanët e hershëm, ata të cilët në betejën e Bedrit, e cila u zhvillua në ditën e shtatëmbëdhjetë të Ramazanit, të cilët edhe pse ishin pakicë, korrën fitore bindëse kundër pabesimtarëve, fitore të cilën e përmendi edhe All-llahu në Kur'anin Famëlartë... A mendoni se do të korrnin sukses sikur të mos i kishte përforcuar agjërimi në shpirtrat e tyre fuqinë, të vërtetën dhe lirinë e plotë shpirtërore? Ata sulmonin me fuqinë e Zotit, qëllonin me fuqinë e Zotit, sulmi i tyre kishte për qëllim të vërtetën. Pastaj shikoni fitoret e muslimanëve në betejat e Jermukut, Kadisijes, Xhelules, Hit-tinit etj...! A do të mund të ndodhnin ato në atë mënyrë mahnitëse, që i habitnin edhe hulumtuesit më të mëdhenj, sikur të mos ishin fituar me karakteristikat e agjëruesve, si ndershmëria, krenaria, sakrifikimi, durimi ndaj vështirësive, nënshtrimi para Zotit dhe zhvlerësimi i fuqive destruktive? E gjithë kjo ndodhi me fuqinë e Zotit të Madhërishëm, sepse Ai është ngadhënjyesi më i madh!
Të tillëve u hapen dyert e Xhennetit në Ramazan, u mbyllen dyert e Xhehennemit, pranojnë prej engjëjve (melaikeve) në Natën e Kadrit uratë dhe paqe, u falen mëkatet e të këqijat, u mbushen zemrat me dritën e Zotit dhe e përtërijnë famën me fuqinë e besimit (imanit)...
Me të tillët fitohen luftërat, gëzohen shoqëritë...
Nevoja jonë për njerëz të tillë është shumë e madhe, sepse sot ballafaqohemi me nënshtrim, me gjëra destruktive, korrupsion dhe devijim...
Muhammedi [sal-lall-lahu alejhi ves-sel-lem] ligjëroi në ditën e fundit të Muajit Sha'ban kështu: "O ju njerëz, është afruar muaji famëlartë dhe i begatshëm, në të cilin është nata që vlerësohet më tepër se një mijë muaj, në të cilin obligohen agjërimi dhe lutja (namazi) vullnetare natën (nafile); kush vepron pak, fiton shumë dhe ai që kryen një farz në të, sikur ka kryer shtatëdhjetë farze në një kohë tjetër; ky është muaji i durimit, kurse durimi shpërblehet me Xhennet; ky është muaji i barazisë dhe i shtimit të furnizimit (rizkut) të besimtarit; ai që ushqen ndonjë agjërues, i falen mëkatet, shpëton nga zjarri dhe nuk i pakësohet shpërblimi fare". Njerëzit i thanë: "O i Dërguar i Zotit, nuk mundet çdokush prej nesh të ushqejë ndonjë agjërues", kurse ai u përgjigj: "Zoti e shpërblen kështu atë që ushqen ndonjë agjërues me hurmë, ujë ose qumësht".
Fillimi i këtij muaji është mëshirë, mesi falje (ndjesë) kurse fundi shpëtim nga zjarri. Ata që japin nga pasuria e vet, Zoti i mëshiron dhe i shpëton nga zjarri.

Ramazani, muaji i lirisë
"Në liri plotësohet adhurimi, kurse me realizimin e adhurimit plotësohet liria".
Ahmed ibn Hadravejhi thotë: "Liria nuk është ashtu siç e kuptojnë shumica e njerëzve, gjegjësisht nuk përkufizohet me përfitimin e popujve të drejtat e tyre në udhëheqje e pavarësi, sepse kjo është liri politike, e pas saj vijon liria e idologjisë, e popullit, kulturës dhe doktrinave humane fisnike".
O besimtarë e besimtare!
Ramazani na mëson lirinë e plotë, me urinë e tij, etjen, kufizimin dhe ndalimin...
A nuk e dëshironi lirinë e tillë, që buron nga uria dhe ndalesa?
Ejani pra të fluturojmë në horizontet e lirisë! Ejani të largohemi nga bota e robërve! Ejani të shohim se si jetojnë robërit në botën e adhurimit!
A mendoni se politikanët e mëdhenj, të cilët i dirigjojnë çështjet e botës, janë të lirë? A nuk e shihni se ata janë bërë robër të ambicieve të tyre politike! E si të bëhet bota e lumtur kur robërit e udhëheqin?
A mendoni se ata të cilët e udhëheqin popullin pa dëshirën e tij janë të lirë? A nuk i shihni se ata janë robër të epsheve dhe lakmisë? Si mund të jetë populli i lumtur kur robërit e udhëheqin?
A mendoni se të gjithë popujt që anojnë nga epshet e lira janë të lirë nga çdo adhurim? A nuk e shihni se ata janë viktimë e pavetëdijes dhe shprehisë vrasëse? Si mund të zgjohet një popull që nuk është çliruar nga prangat e robërisë?

VAZHDON

[Dr. Leone]

Ramazani si dëshmi e besimit të sinqertë

Duke iu përgjigjur urdhrit të Zotit, besimtari heq dorë nga dëshirat e veta trupore, heq dorë edhe nga gjërat të cilat jashtë muajit të Ramazanit All-llahu ia ka bërë të lejueshme. Thënë edhe më qartë: çështjet e veta ia ka besuar All-llahut, e kjo është një sprovë nëpërmjet së cilës manifestohet sinqeriteti që i fle në thellësinë e shpirtit të tij ndaj besimit, kurse dihet se vetëm nëpërmjet detyrave - obligimeve zbulohen fshehtësitë që flenë në brendinë e njeriut.
Agjërimi është një adhurim i jashtëzakonshëm, ngase është veprim i fshehtë, është një çështje që i është besuar njeriut, askush tjetër nuk di nëse është duke agjëruar apo jo. Në anën tjetër, agjërimi është një adhurim që nuk ka kurrfarë përkrahjeje nga jashtë: agjëruesit nuk i brohorit askush. Përderisa për haxhiun njerëzit thonë "ky është haxhi", atij që jep sadaka i thonë bujar, atij që falet i thonë namazxhi etj., edhe pse këto thënie nuk duhet të peshojnë tek vepruesit, prapëseprapë ata kanë njëfarë përkrahjeje, kanë njëfarë shtytje ndaj atij personi, ndërsa tek agjëruesi mbretëron vetëm bindja e tij se Zoti është duke e përcjellë dhe vetëm ajo bindje e mban të fortë e të qëndrueshëm në vendosjen e tij për të agjëruar. Ndoshta për këtë arsye agjërimi është vlerësuar aq lart, siç thuhet në një hadith kudsij: "Çdo vepër e njeriut ka shpërblim, vepra e mirë shpërblehet me dhjetëfish e deri në shtatëqind fish, me përjashtim të agjërimit, sepse ai bëhet vetëm për hirin Tim, pra Unë vetë do ta shpërblej". E dihet se shpërblimi nga vetë Zoti është më i madh se shumëfishet e përmendura.
Kurrë nuk është vonë për t'u kthyer në rrugën e drejtë, për të përqafuar mësimet islame, për t'iu përulur madhërisë së Mëshiruesit, në duart e të Cilit është çdo gjë, e në duart e të Cilit do ta dorëzojmë edhe shpirtin.
All-llahu na dhuroftë vërtetësi të agjërimit, na bëftë nga të dhënurit pas namazit, posedues të veçorive të të devotshmëve; na ringjalltë me të shpëtuarit dhe na mundësoftë të arrijmë gradat e njerëzve të afërt me Zotin.

FUND

[valiii]

Disa hadithe mbi agjërimin

Transmetohet nga i dërguari i fundit i All-llahut, Muhammedi, paqja e All-llahut qoftë mbi të, se ka thënë: “Zoti i Madhëruar ka thënë: “اdo vepër e birit të Ademit i takon atij, përveç agjërimit. Ai është për Mua dhe Unë shpërblej për të. Agjërimi është mburojë (nga epshet dhe zjarri), prandaj kur të agjërojë ndokush le të mos flasë fjalë të ndyta dhe mos ta ngre zërin, e nëse dikush e ngacmon apo e sulmon, le të thotë: Unë agjëroj, unë agjëroj!”.
Dhe, pasha Atë në dorën e të cilit është shpirti i Muahmmedit, aroma e pakëndshme që del nga goja e agjëruesit është më e mirë tek All-llahu se sa era e miskut. Agjëruesi i përjeton dy gëzime: kur të hajë iftar gëzohet dhe kur ta takojë Zotin e vet gëzohet për agjërimin e vet (për shpërblimin)”. (Buhariu dhe Muslimi).

Në një transmetim tjetër qëndron:
“Pejgamberi [sal-lellahu alejhi ve sel-lem] thotë: اdo vepër e birit të Ademit i takon atij. Një e mirë shpërblehet sa dhjetë sosh dhe deri në shtatëqind herë shumëfishohet shpërblimi, e Zoti ka thënë: “Përpos agjërimit. Ai është për Mua dhe Unë shpërblej për të, për shkak se njeriu e braktisë ushqimin për Mua, e braktisë pijen për Mua, i braktisë të këndshmet për Mua, e braktisë gruan e tij për Mua. Era e keqe e gojës së agjëruesit është më e mirë tek All-llahu se aroma e miskut. Agjëruesi i ka dy gëzime: njëri gëzim kur të hajë iftar dhe tjetri kur ta takojë Zotin e vet”.
(964)
· “Në xhennet ekziston një derë që quhet rejjan nga e cila hyjnë agjëruesit në Ditën e kijametit dhe askush tjetër nuk hyn nga ajo derë . E kur të hyjnë ata, ajo mbyllet e askush tjetër nuk hyn.“
(965)
· I Dërguari i All-llahut e kishte dërguar Ebu Musain me një grup në një betejë nëpër det. Në një natë të errët, duke qenë ata në anije, i ngritën velat, kur papritmas një zë u dëgjua nga lart: “O udhëtarë të anijes, ndaluni t’ju lajmëroj lidhur me një caktim që All-llahu ia ka caktuar vetvetes!”
Ebu Musa tha: “Na trego nëse e din!”
Zëri tha:“Vërtetë Zoti i Madhëruar ia ka caktuar vetvetes ta ngopë me ujë Ditën e etjes atë që është etur në një ditë të nxehtë.“
(970)
· “Kush thotë: Nuk meriton të adhurohet askush përveç All-llahut (La ilahe il-lallah) dhe jeta e tij mbaron me këtë, hyn në xhennet. Kush agjëron një ditë duke pasur për qëllim fytyrën e All-llahut dhe jeta e tij mbaron me këtë, hyn në xhennet. Kush jep një sadaka (lëmoshë) duke pasur për qëllim fytyrën e All-llahut dhe jeta e tij mbaron me këtë, hyn në xhennet.“
(972)
· Tregon Ebu Umame: “Shkova te i Dërguari i All-llahut, paqja e All-llahut qoftë mbi të, dhe i thashë: “Më urdhëro me një vepër që të kem dobi tek All-llahu me të!”
(Ai) më tha: “Të urdhëroj të agjërosh, ngase nuk ka diç të njejtë me të!”
(973 Transmetimi i dytë)
· “اdo rob (njeri a xhinn) që agjëron një ditë në rrugë të All-llahut, All-llahu e largon fytyrën e tij nga zjarri (i xhehennemit) në një distancë sa ec njeriu shtatëdhjetë vjet.“
(974)
· “Kush e agjëron Ramazanin me besim në All-llahun dhe me shpresë në shpërblimin e Tij, i falen mëkatet e kaluara dhe kush falet në natën e Kadrit me besim në All-llahun dhe me shpresë në shpërbëlimin e Tij, i falen mëkatet e kaluara.“
(978 Transmetimi i dytë)
· “Pesë namazet, namazi i xhumasë deri në namazin tjetër të xhumasë dhe agjërimi i Ramazanit deri në agjërimin e Ramazanit tjetër, i fshijnë mëkatet që janë ndërmjet tyre, nëse njeriu largohet nga mëkatet e mëdha.“
(980)
· Në një rast i Dërguari i All-llahut iu tha shokëve të tij:
Ejani te minberi! Thotë Ka’b ibën Uxhra:
“Dhe iu afruam, e kur hipi një shkallë tha:
“Amin!” , dhe u ngrit edhe një shkallë e tha:
“Amin!”, e kur u ngrit në shkallën e tretë tha përsëri:
“Amin!“ Pasiqë zbriti, i thamë:
“O i dërguar i All-llahut, sot dëgjuam nga ti diçka që s’kemi dëgjuar më parë?”
Ai tha:
“Mu paraqit Xhibrili dhe tha:
“U largoftë (nga mëshira e All-llahut- shprehje mallkimi) ai që e zë Ramazani dhe nuk i falen mëkatet!”, e unë thashë: “Amin!” Kur u ngrita në të dytën, ai tha: “U largoftë ai që kur përmendesh ti në prezencë të tij, nuk të përshëndetë (me selam e salavatë)!”, (e unë) thashë: Amin! E kur hipa në të tretën, ai tha:
“U largoftë ai që prindërit e tij, apo njërin prej tyre e ze pleqëria tek ai, e pleqëria e prindërve të tij nuk e futë në xhennet!”, (e unë) thashë: “Amin!”
(981)
· “Kur të vie Ramazani hapen dyert e mëshirës, mbyllen dyert e xhehennemit dhe lidhen shejtanët.”
(984 Transmetimi i dytë)
· “Ju erdhi muaji ramazan, muaji i bekuar. Zoti ua ka obliguar agjërimin në të. Gjatë tij hapen dyert e qiellit dhe mbyllen dyert e xhehennemit.“
(985)
· “Syfyri është përplot bereqet. Pra mos e leni, po edhe në qoftë një gëllënjkë ujë, sepse All-llahu i Lartë i mëshiron ata që hajnë syfyr dhe engjujt e Tij luten për ta.“
(1058)
· “Sa i mirë është syfyri i besimtarit me hurmë.“
(1059)
· Pejgamberit, paqja e All-llahut qoftë mbi të, i pëlqente të bëjë iftar me tri hurma, apo me ushqim që nuk është përgatitur në zjarr.“
(1063)
· “Kush i jep iftar një agjëruesi atij i takon shpërblim sikur i agjëruesit, pa iu mangësuar agjëruesit shpërblimi.“
(1065)
· “Kush nuk e le fjalën e rrejshme dhe punën me të (shpifjen), All-llahu nuk ka nevojë që i tilli ta lë ushqimin dhe pijen e tij.“
Në transmetimin tjetër, hadithi fillon me fjalët: ”Kush nuk e le fjalën e rrejshme dhe ashpërsinë në shprehje dhe sjellje…”
(1066)
· “Nuk është agjërimi (vetëm) prej të ngrënurit dhe të pimurit, por agjërimi është zmbrapsje nga e kota (fjalë dhe punë) dhe e ndyera. E nëse dikush të ngacmon apo sillet ashpër me ty, thuaji: Unë po agjëroj, unë po agjëroj! “
(1068)
· “Shumë agjërues nuk kanë dobi nga agjërimi i tyre pos urisë dhe shumë namazxhinj nuk kanë dobi nga namazi i tyre pos yerë (gdhirje e natës) të kotë.“
(1069)
· I dërguari i All-llahut e ka obliguar sadekatul-fitrin që ta pastrojë agjëruesin nga të kotat dhe të ndyerat (fjalë e vepra) si dhe të ushqehen të varfërit. Kush e jep atë para namazit (të sabahut), i llogaritet pastrim (zekat) i pranuar, e kush e jep pas namazit, i llogaritet si një sadaka e zakonshme. (1071)

[hasanmehmeti]

Sadakatul-Fitri

Ç’eshte Sadakatul-Fiter dhe urtesia ne te


Sadakatul-Fiter eshte quajtur me kete emer sepse ajo behet obligim pasi qe muslimani ta mbaroje agjerimin, dhe vazhdon ky obligim derisa te shkoje ne Musala [vendi ku falet bajrami, vend-falje] dhe zekati i Fitrit eshte bere obligim qe All-llahu ta pastroje agjeruesin dhe qe te jete ndihme per te varferit.


Thote Abdull-llah ibn Abasi, radijall-llahu anhuma: “E ka bere obligim i derguari, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, zekatin e Fitrit, qe te jete pastrim per agjeruesin nga fjalet e kota dhe te ndyra, dhe te jete ushqim per te varferit. Kush e jep ate para namazit [te bajramit], ai eshte zekat i pranuar, kurse kush e jep pas namazit, ajo eshte lemoshe e rendomte.” [Tr. Ebu Daudi dhe Ibn Maxhah, e saktesoi Shejh Albani, rahimehull-llahu.]



Koha e Sadakatul-Fiter


Koha kur duhet dhene Sadakatul-Fiter eshte koha para se te falet namazi i bajramit, pra diten qe s’eshte dite agjerimi por eshte dite bajrami, dhe per kete kemi argument qe Ibn Omeri, radijall-llahu anhuma, ka thene: “Ka urdheruar pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, qe zekati i Fitrit te jepet para se te dalin njerezit per te falur namazin.” [Buhariu & Muslimi]


Dhe lejohet qe t’i jepet atij qe e mbledh Sadakatul-Fitrin nje dite ose dy dite para se te mbaroje Ramazani, qe t’ua shperndaje te varferve. Argument per kete eshte qe Nafiu ka treguar se Ibn Omeri, radijall-llahu anhuma, kur ua jepte Sadakatul-Fitrin atyre qe e mblidhnin ate, e jepte nje dite ose dy dite perpara, dhe keshtu ua jepnin edhe te tjeret atyre. [Buhariu]


E nese vonohet dhenia e saj deri pas namazit, ajo konsiderohet lemoshe si te gjithe te tjerat, siç u kujtua me lart ne hadith.



Mbi ke eshte detyre Sadakatul-Fiter


Sadakatul-Fiter eshte detyre per çdo musliman, qofte i vogel apo i madh, apo rob [abd], dhe eshte detyre mbi ata qe shpenzojne per ta, dhe qe zoterojne ushqimin e vetes se tyre dhe ç’kane nen pergjegjesi. Argument per kete eshte qe Abdull-llahi ibn Omeri ka thene: “Ka urdheruar i Derguari, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, qe te jepet Sadakatul-Fitri per te voglin dhe te madhin, per ate qe eshte i lire dhe per ate qe eshte rob, prej atyre qe ju pergjigjeni per ta.” [Shejh Albani, rahimehull-llahu, thote qe hadithi eshte Hasen; hadithi eshte tek Darakutni dhe Bejhakiu.]


Nga ky hadith kuptohet qe eshte detyre mbi ate qe shpenzon, te japi per ate qe e ka nen pergjegjesine e tij, sepse ai eshte pergjegjes per te dhe ne kete sadaka futet edhe robi qe mund ta kete ai, pra eshte detyre mbi zoterine.


Gjithashtu transmetohet nga Ebu Hurejra, radijall-llahu anhu, te kete thene se i Derguari i All-llahut ka thene: “Nuk ka sadaka ndaj robit vetem se Sadakatul-Fiter.” [Muslimi]


Pra, nuk ka sadaka/detyrim zoteriu i nje robi ndaj robit te vet vetem se Sadakatul-Fiter.



Masa e Sadakatul-Fiter


Masa e obliguar ndaj çdo njeriu ne Sadakatul-Fiter eshte:


1. Nje gjysme SAUN [njesi matese; me te maten dritherat, dhe eshte kater mbushje duarsh [pellembe] se bashku ose 2400 gram afersisht] nese jep grure.


Argumenti per kete eshte qe Esma, vajza e Ebu Bekrit, radijall-llahu anhuma, e jepte Sadakan e Fitrit ne kohen e te Derguarit, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, per familjen e saj si dhe per ate qe ishte i lire gjithashtu, e edhe per roberit, dy mbushje duarsh se bashku me grure ose nje SAUN te plote me hurma prej SAUN-it qe perdornin ata. [Tr. Tahavi, e ka saktesuar Shejh Albani, rahimehull-llahu]


2. Nje SAUN te plote nese jep hurma ose theker, ose çfare mund ta zevendesoje ate si orizi apo misri. Argument per kete eshte hadithi i Abdull-llah Ibn Omerit ku thuhet: “E beri deyre i derguari, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, Zekatul-Fitrin me nga nje SAUN me hurma ose SAUN me theker, ndaj robit dhe atij qe eshte i lire, si dhe ndaj mashkullit, femres, te voglit dhe te madhit prej muslimaneve dhe ka urdheruar te jepet para se te dalin njerezit per ne namaz.” [Buhari & Muslim]


5. A lejohet te japesh para ne vend te ushqimit?


Thote imam Neveviu ne librin e tij el-Minhaxh, se nuk e kane lejuar shumica e fukahave [dijetaret e fikhut] qe te jepen para ne vend te ushqimit, kurse kete e ka lejuar imam Ebu Hanifja, rahimehull-llahu teala, dhe ne pame me siper transmetimet nga Sahabet, radijall-llahu anhum, qe tregojne me perpikmeri se sa jepnin kur jepnin grure, dhe sa jepnin kur jepnin hurma apo theker, dhe nuk pame ndonje transmetim qe te kishte dhene ndonjeri prej tyre para ne vend te ushqimit, megjithate qe u kujtua me siper se çfare mendimesh rrifen, porse gjithmone ngel rruga e te Derguarit, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, dhe e Sahabeve, radijall-llahu anhum, si rruga me e mire dhe me e sigurt dhe ajo qe e kemi per detyre per ta ndjekur. All-llahu teala Alem.


6. Kujt i jepet Sadakatul-Fitri


Nuk jepet Sadakatul-Fitri vetem se per te varferit, te cilet nuk kane se me ç’te ushqehen. Dhe jo siç shkruhet neper shume libra, se Sadakatul-Fitri u jepet atyre qe e meritojne zekatin. Dhe argumenti per kete eshte hadithi i Ibn Abasit, qe e kujtuam me lart, “…dhe ushqim per te varferit…” [Hadithi eshte i sakte.] Dhe ky eshte gjithashtu mendimi i Shejhul-Islam Ibn Tejmijes.



Pergatiti: Muhammed Abdull-llah Ebu Umer
Damask, Siri.


selamualejkum
vellau juaj ne Islam
hasani

[hasanmehmeti]

Si të kërkohet Lejletul-Kadr
marrë nga "Namazi i Natës: Kijami dhe Teraujiet" të shejh Albanit

Lejletul-Kadr është nata më e bekuar. Personi që e humb atë, vërtet ka humbur një të mirë të madhe. Nëse një besimtar ka zell në bindje ndaj Allahut dhe i shton veprat e mira në regjistrin e tij, ai duhet të përpiqet të ndeshet me këtë natë dhe ta kalojë atë në adhurim dhe bindje. Nëse kjo lehtësohet për të, të gjitha mëkatet e tij të mëparshme do t'i falen.



Falja e Kijamit


Është e rekomandueshme të zgjatet kijami [qëndrimi në këmbë] në namaz gjatë netëve në të cilat mund të bjerë Lejletul-Kadr. Kjo tregohet në shumë hadithe, siç janë këto në vijim:


Ebu Dherr, radiallahu anhu, rrëfen:


"Ne agjëruam me të dërguarin e Allahut, salallahu alejhi ue selam, në Ramazan. Ai nuk na udhëhoqi [në kijam] fare derisa mbeten shtatë netë [të Ramazanit]. Pastaj, ai u ngrit me ne [atë natë, në namaz] derisa kaloi një e treta e natës. Ai nuk u fal me ne në të gjashtën. Në natën e pestë, ai u fal me ne derisa kaloi gjysma e natës. Kështu që thamë:'O i dërguar i Allahut! A po falesh me ne tërë natën?' Ai u përgjigj:


'Kushdo që qëndron në namaz me imam derisa ai [imami] ta përfundojë namazin, kjo i regjistrohet atij sikur të jetë falur tërë natën…'" [Transmetuar nga Ibn Ebi Shejbeh, Ebu Daud, et-Tirmidhi [i cili e bëri të vërtetë], en-Nesa'i, Ibn Maxheh, et-Tahaui [në Sherhu Me'en li-Ether], Ibn Nasr, el-Ferejbi, dhe el-Bejheki. Isnadi i tyre është i vërtetë]


[Dobi: Ebu Daud përmendi:"Dëgjova Ahmedin të pyetet:'A e pëlqen që njeriu të falet me njerëz [xhemat] apo i vetëm gjatë Ramazanit?' Ai u pëgjigj:'Falu me njerëz'. Poashtu e dëgjova atë të thotë:'Do të parapëlqeja që njeriu të falet [kijam] me imamin dhe të falë uitrin me të poashtu, se pejgamberi ka thënë:'Kur njeriu falet me imamin derisa ai ta përfundojë, kjo i regjistrohet atij sikur të jetë falur edhe pjesën tjetër të asaj nate'" [Mesa'il]


Ebu Hurejre, radiallahu anhu, transmetoi se i dërguari i Allahut, salallahu alejhi ue selam, ka thënë:


"Kushdo që qëndron [në kijam] në Lejletul-Kadr [dhe kjo i lehtësohet atij] nga besimi që ka dhe pritjet [për shpërblimin e Allahut], do t'i falen të gjitha mëkatet e mëparshme". [el-Buhari dhe Muslim. Shtojca "dhe kjo i lehtësohet atij" është shënuar nga Ahmed nga transmetimi i Ubadeh bin es-Samit; kjo do të thotë se atij i lejohet të jetë midis adhuruesve të sinqertë gjatë kësaj nate të bekuar.]



Lutjet


Poashtu është e rekomandueshme të shtohen lutjet në këtë natë. A'isha, radiallahu anha, transmetoi se ajo kishte pyetur të dërguarin e Allahut, salallahu alejhi ue selam:"O i dërguar i Allahut! Po ta dija cila është Lejletul-Kadr, çfarë të them gjatë saj?" Dhe ai e instruktoi atë të thotë:


"Allahume inneke afwun tuh'ibbul afwa fe'fu'ani – O Allah! Ti je falës, dhe Ti e do faljen, pra më fal mua". [Transmetuar nga Ahmed, Ibn Maxheh, dhe et-Tirmidhi. Është vërifikuar të jetë i vërtetë nga el-Albani]



Lënia e kënaqësive të kësaj bote për hir të adhurimit


Më tej është e rekomandueshme të kalohet më shumë kohë në adhurim gjatë netëve në të cilat mund të bjerë Lejletul-Kadr. Kjo thërret për t'i lënë shumë kënaqësi të kësaj bote me qëllim që të sigurohet koha dhe të mendohet vetëm në adhurimin ndaj Allahut. A'isha, radiallahu anha, transmetoi:


"Kur fillonin të dhjetat [e fundit], pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] e shtrëngonte izarin e tij [dmth ai largohej nga gratë e tij me qëllim për të pasur më shumë kohë për adhurim], e kalonte tërë natën zgjuar [në namaz], dhe e zgjonte familjen e tij". [el-Buhari dhe Muslim]


Dhe ajo tha:


"I dërguari i Allahut, salallahu alejhi ue selam, përpiqej më shumë [në adhurim] në dhjetë të fundit sesa në netët tjera". [Muslim]


selamualejkum
vellau juaj ne Islam
hasani

[Kastri]

Postimi origjinal është bërë nga hasanmehmeti

Sadakatul-Fitri

Ç’eshte Sadakatul-Fiter dhe urtesia ne te


Sadakatul-Fiter eshte quajtur me kete emer sepse ajo behet obligim pasi qe muslimani ta mbaroje agjerimin, dhe vazhdon ky obligim derisa te shkoje ne Musala [vendi ku falet bajrami, vend-falje] dhe zekati i Fitrit eshte bere obligim qe All-llahu ta pastroje agjeruesin dhe qe te jete ndihme per te varferit.


Thote Abdull-llah ibn Abasi, radijall-llahu anhuma: “E ka bere obligim i derguari, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, zekatin e Fitrit, qe te jete pastrim per agjeruesin nga fjalet e kota dhe te ndyra, dhe te jete ushqim per te varferit. Kush e jep ate para namazit [te bajramit], ai eshte zekat i pranuar, kurse kush e jep pas namazit, ajo eshte lemoshe e rendomte.” [Tr. Ebu Daudi dhe Ibn Maxhah, e saktesoi Shejh Albani, rahimehull-llahu.]



Koha e Sadakatul-Fiter


Koha kur duhet dhene Sadakatul-Fiter eshte koha para se te falet namazi i bajramit, pra diten qe s’eshte dite agjerimi por eshte dite bajrami, dhe per kete kemi argument qe Ibn Omeri, radijall-llahu anhuma, ka thene: urdheruar p“Ka ejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, qe zekati i Fitrit te jepet para se te dalin njerezit per te falur namazin.” [Buhariu & Muslimi]


Dhe lejohet qe t’i jepet atij qe e mbledh Sadakatul-Fitrin nje dite ose dy dite para se te mbaroje Ramazani, qe t’ua shperndaje te varferve. Argument per kete eshte qe Nafiu ka treguar se Ibn Omeri, radijall-llahu anhuma, kur ua jepte Sadakatul-Fitrin atyre qe e mblidhnin ate, e jepte nje dite ose dy dite perpara, dhe keshtu ua jepnin edhe te tjeret atyre. [Buhariu]


E nese vonohet dhenia e saj deri pas namazit, ajo konsiderohet lemoshe si te gjithe te tjerat, siç u kujtua me lart ne hadith.



Mbi ke eshte detyre Sadakatul-Fiter


Sadakatul-Fiter eshte detyre per çdo musliman, qofte i vogel apo i madh, apo rob [abd], dhe eshte detyre mbi ata qe shpenzojne per ta, dhe qe zoterojne ushqimin e vetes se tyre dhe ç’kane nen pergjegjesi. Argument per kete eshte qe Abdull-llahi ibn Omeri ka thene: “Ka urdheruar i Derguari, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, qe te jepet Sadakatul-Fitri per te voglin dhe te madhin, per ate qe eshte i lire dhe per ate qe eshte rob, prej atyre qe ju pergjigjeni per ta.” [Shejh Albani, rahimehull-llahu, thote qe hadithi eshte Hasen; hadithi eshte tek Darakutni dhe Bejhakiu.]


Nga ky hadith kuptohet qe eshte detyre mbi ate qe shpenzon, te japi per ate qe e ka nen pergjegjesine e tij, sepse ai eshte pergjegjes per te dhe ne kete sadaka futet edhe robi qe mund ta kete ai, pra eshte detyre mbi zoterine.


Gjithashtu transmetohet nga Ebu Hurejra, radijall-llahu anhu, te kete thene se i Derguari i All-llahut ka thene: “Nuk ka sadaka ndaj robit vetem se Sadakatul-Fiter.” [Muslimi]


Pra, nuk ka sadaka/detyrim zoteriu i nje robi ndaj robit te vet vetem se Sadakatul-Fiter.



Masa e Sadakatul-Fiter


Masa e obliguar ndaj çdo njeriu ne Sadakatul-Fiter eshte:


1. Nje gjysme SAUN [njesi matese; me te maten dritherat, dhe eshte kater mbushje duarsh [pellembe] se bashku ose 2400 gram afersisht] nese jep grure.


Argumenti per kete eshte qe Esma, vajza e Ebu Bekrit, radijall-llahu anhuma, e jepte Sadakan e Fitrit ne kohen e te Derguarit, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, per familjen e saj si dhe per ate qe ishte i lire gjithashtu, e edhe per roberit, dy mbushje duarsh se bashku me grure ose nje SAUN te plote me hurma prej SAUN-it qe perdornin ata. [Tr. Tahavi, e ka saktesuar Shejh Albani, rahimehull-llahu]


2. Nje SAUN te plote nese jep hurma ose theker, ose çfare mund ta zevendesoje ate si orizi apo misri. Argument per kete eshte hadithi i Abdull-llah Ibn Omerit ku thuhet: “E beri deyre i derguari, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, Zekatul-Fitrin me nga nje SAUN me hurma ose SAUN me theker, ndaj robit dhe atij qe eshte i lire, si dhe ndaj mashkullit, femres, te voglit dhe te madhit prej muslimaneve dhe ka urdheruar te jepet para se te dalin njerezit per ne namaz.” [Buhari & Muslim]


5. A lejohet te japesh para ne vend te ushqimit?


Thote imam Neveviu ne librin e tij el-Minhaxh, se nuk e kane lejuar shumica e fukahave [dijetaret e fikhut] qe te jepen para ne vend te ushqimit, kurse kete e ka lejuar imam Ebu Hanifja, rahimehull-llahu teala, dhe ne pame me siper transmetimet nga Sahabet, radijall-llahu anhum, qe tregojne me perpikmeri se sa jepnin kur jepnin grure, dhe sa jepnin kur jepnin hurma apo theker, dhe nuk pame ndonje transmetim qe te kishte dhene ndonjeri prej tyre para ne vend te ushqimit, megjithate qe u kujtua me siper se çfare mendimesh rrifen, porse gjithmone ngel rruga e te Derguarit, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, dhe e Sahabeve, radijall-llahu anhum, si rruga me e mire dhe me e sigurt dhe ajo qe e kemi per detyre per ta ndjekur. All-llahu teala Alem.


6. Kujt i jepet Sadakatul-Fitri


Nuk jepet Sadakatul-Fitri vetem se per te varferit, te cilet nuk kane se me ç’te ushqehen. Dhe jo siç shkruhet neper shume libra, se Sadakatul-Fitri u jepet atyre qe e meritojne zekatin. Dhe argumenti per kete eshte hadithi i Ibn Abasit, qe e kujtuam me lart, “…dhe ushqim per te varferit…” [Hadithi eshte i sakte.] Dhe ky eshte gjithashtu mendimi i Shejhul-Islam Ibn Tejmijes.



Pergatiti: Muhammed Abdull-llah Ebu Umer
Damask, Siri.


selamualejkum
vellau juaj ne Islam
hasani

............................................
............................................

Pershendetje
I nderuari hasan,gjithe ky munde qe e ke bere shpresoi te jen regjistruare(te ZOTI) si shkrime te nje femije,axhamie te pa dituri e jo nje te rrituri.

Kure thoni se i derguari e ka bere obligime,urdhruare( ZOTIN E KENI FUTE NENE KSHILLATE E TE DERGUARITE APO NENE URDHRATE E TE DERGUARITE).

Ne qofte se ju me te vertete mendoni keshtu, atehere per mendimine time keni mekate te mdha,po ja humbni gjithe kuptimine e ISLAMIT.

Per te mos kundershtuare,ose per te mos me keq kuptoni,prape po ju them se une mendoi,te gjitha urdhrate,obligimet jane nga ZOTI e jo nga te derguarite e ti,nese jane nga njreriu atehere jane te pa vlera po qofte ai edhe nje i derguare i ZOTIT.
Me nderime i nderuare.

[hasanmehmeti]

............................................
............................................

Pershendetje
I nderuari hasan,gjithe ky munde qe e ke bere shpresoi te jen regjistruare(te ZOTI) si shkrime te nje femije,axhamie te pa dituri e jo nje te rrituri.

pershendetje edhe juve Kastri dhe nese jeni agjerushem , lus Krijuesin ta pranoj agjerimin ,
pastaj , ai mund qe kam ber shpresoj te me merret ashtu siq eshte dhe nuk jam femije etj.

Kure thoni se i derguari e ka bere obligime,urdhruare( ZOTIN E KENI FUTE NENE KSHILLATE E TE DERGUARITE APO NENE URDHRATE E TE DERGUARITE).

Ne qofte se ju me te vertete mendoni keshtu, atehere per mendimine time keni mekate te mdha,po ja humbni gjithe kuptimine e ISLAMIT.

Per te mos kundershtuare,ose per te mos me keq kuptoni,prape po ju them se une mendoi,te gjitha urdhrate,obligimet jane nga ZOTI e jo nga te derguarite e ti,nese jane nga njreriu atehere jane te pa vlera po qofte ai edhe nje i derguare i ZOTIT.
Me nderime i nderuare

.

Ne islam ka obligime nga Allahu dhe profeti i Tij , dhe per kete urdheron Allahu ne Kuran duke thene:
“Thuaj: ‘Bindjuni Allahut dhe bindjuni të Dërguarit, por nëse ju shmangeni, ai (i Dërguari) është përgjegjës vetëm për detyrën që i është ngarkuar atij (të përcjellë Mesazhin e Allahut) ndërsa ju për atë që u është ngarkuar juve. Në qoftë se i bindeni atij, do të jeni në udhëzim të drejtë. Detyra e të Dërguarit është vetëm komunikimi (Mesazhin Hyjnor) i qartë.” (Nurë, 54)

po te paraqes ne vazhdim disa keshilla nga Islami mbi ata qe e kunderhstojne rrugen e Pejgmaberit alejhiselam.

Thote Allahu subhanehu we teAla ne Kuran:

......Thirrjen e të dërguarit mos e konsideroni si thirrjen tuaj ndaj njëri-tjetrit. Allahu i di ata që tërhiqen prej jush tinëzisht, prandaj le të kenë kujdes ata që kundërshtojnë rrugën e tij, urdhrin e ti (të dërguarit), se ata do t'i zë ndonjë telashe ose do t'i godasë dënimi i ithët”. (Nur, 62-63)

”O ju që keni besuar, mos ngrini zërin tuaj mbi zërin e Pejgamberit dhe mos iu ngërmoni atij si i ngërmoheni njëri-tjetrit, e të zhduken veprat tuaja duke mos ditur ju. Ata që ulin zërat e tyre pranë të dërguarit të Allahut, Allahu zemrat e tyre i ka përshtatur për devotshmëri, ata kanë falje mëkatesh dhe shpërblim të madh” (Huxhurat, 2-3).

“Dhe ai nuk flet nga dëshira e tij. Ai nuk është tjetër pos shpalljes që i shpallet” (Nexhm, 3-4).
Thotë Allahu në tjetër ajet:”Çka t'ju jep Pejgamberi, atë merrni; çka t'ju ndalojë, përmbajuni dhe kini frikë Allahun” (Hashër, 7).
keto dy ajetet me siper tregon ty se Ai alejhiselam nuk flet pallavra , por flet ate qe i inspirohet nga Krijuesi.Kush e kundershton ate e ka kundershtuar Allahun .

Metutje thote Allahu:
“Binduni Allahut dhe binduni të dërguarit, e kini kujdes (mos kundërshtoni). Nëse refuzoni, atëherë, pra, dijeni se obligim i të dërguarit Tonë është vetëm komunikimi i qartë” (Maide, 92).


“Kushdo që i bindet Allahut dhe të dërguarit, të tillët do të jenë së bashku me ata që Allahu i shpërbleu: pejgamberët, besnikët e dalluar, dëshmorët dhe me të mirët. Sa shokë të mirë janë ata!” (Nisa, 69).

E une ty te pershendes me nje ajet tjeter nga Allahu subhanehu we teAla qe thote:
”Nëse ata nuk të përgjigjen ty, atëherë dije se ata ndjekin vetëm dëshirat e veta, e kush është më i humbur se ai që, duke pasur fakt prej Allahut, ndjek epshin e vet? S'ka dyshim se Allahu nuk udhëzon popullin zullumqar” (Kasas, 50).

Ne nuk e adhurojme Profetin alejhiselam , por e kemi Obligim pasimin e urdhervave te tij nga Allahu subhanehu we teAla , perndryshe nuk e ke plotsu Shahadetin , perkatsisht pjesene fundin , we Esheduen ne Muhammed abduhu we resulu.


kalo bukur.
hasani

[hasanmehmeti]

Forma e namazit të Bajramit



Së pari: Namazi i Bajramit ka dy rekate. Argument për këtë është transmetimi i Umerit (Allahu qoftë i kënaqur prej tij): "Namazi i udhëtarit është me dy rekate, namazi i Kurban Bajramit është me dy rekate dhe namazi i Fiter bajramit është me dy rekate, të plota dhe pa shkurtuar. Këtë e kam dëgjuar nga goja e Muhamedit (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të)."61


Së dyti: Rekati i parë fillon me tekbirin fillestar, ashtu si në të gjitha namazet e tjera, pastaj thuhen shtatë tekbire, ndërsa në rekatin e dytë thuhen pesë tekbire përveç tekbirit të rukusë.


Nga Aishja (Allahu qoftë i kënaqur prej saj) transmetohet se ka thënë: "I Dërguari i Allahut (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të), si në namazin e Fiter Bajramit ashtu edhe në atë të Kurban Bajramit, thoshte shtatë tekbire në rekatin e parë dhe pesë tekbire në të dytin, përveç tekbirit të rukusë."62


Imam El Begavi ka thënë:


"Fjala e shumicës së dijetarëve prej sahabëve e pasardhësve të tyre në këtë çështje, është se në rekatin e parë të namazit të Bajramit thuhen shtatë tekbire, përveç tekbirit fillestar dhe në të dytin pesë tekbire, përveç tekbirit të ngritjes prej sexhdes. Kjo është transmetuar nga Ebu Bekri, Umeri, Aliu …etj."63


Së treti: Nuk është vërtetuar nga i Dërguari (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të) ngritja e duarve në tekbiret e namazit të Bajramit, por Ibnul Kajim ka thënë: Ibën Umeri, me gjithë përkujdesjen e tij të madhe në zbatimin e sunetit, i ngrinte duart në çdo tekbir."64


Them (Ali el Halebi):


Udhëzimi më i mirë është udhëzimi i Muhamedit (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të).


Shejhu ynë, El Albani, në librin "Tamamu el minneh" [f. 348] ka thënë:


"Fakti që kjo është transmetuar prej Umerit dhe djalit të tij, nuk e bën atë sunet, aq më pak kur thënia e transmetuar prej tyre në këtë çështje nuk është e saktë. Përsa i përket transmetimit të Umerit, ai e ka të dobët zinxhirin e transmetimit. Ndërsa transmetimin e Ibën Umerit nuk e kam shqyrtuar ende."


Gjithashtu, shejhu ynë në librin e tij "Ahkemu el xhenaiz" [f. 148], për një çështje të ngjashme me këtë ka thënë:


"Ai që ka bindjen se Ibën Umeri nuk mund ta bënte një veprim të tillë vetëm se me aprovimin e të Dërguarit (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të), duhet të sjellë argument për aprovimin e të Dërguarit të Allahut (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të)."


Së katërti: Nuk është vërtetuar nga i Dërguari (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të) ndonjë dhikër-lutje e caktuar ndërmjet tekbireve të namazit të Bajramit, por është vërtetuar nga Ibën Mes'udi (Allahu qoftë i kënaqur prej tij!) se ka thënë për namazin e Bajramit: "Ndërmjet çdo dy tekbireve, duhet lavdëruar dhe falenderuar Allahu i Lartësuar."


Ibnul Kajim (Allahu e mëshiroftë!) ka thënë:


"I Dërguari (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!), mbas çdo tekbiri bënte një pushim të shkurtër, por nuk është vërtetuar prej tij ndonjë dhikër i caktuar ndërmjet tekbireve."


Them: Të njejtën fjalë që thashë në çështjen e ngritjes së duarëve në çdo tekbir, them edhe këtu.


Së pesti: Pasiqë e përfundonte thënien e tekbireve, vazhdonte me leximin e sures El Fatiha dhe mbas saj lexonte "Kaf, uel Kur'anil mexhid" në njerin prej rekateve, ndërsa në tjetrin lexonte "Ikterabeti seatu uen shek-kal kamer"65


Ose lexonte: "Sebih-hisme rabikel eala" dhe "Hel etake hadithul gashije"66


Ibnul Kajim (Allahue mëshiroftë) ka thënë:


"Të dyja këto janë vërtetuar prej tij dhe përveç tyre nuk është vërtetuar gjë tjetër."67


Së gjashti: Veprimet e tjera janë të njëjta me ato të namazit të zakondshëm, pa patur asnjë ndryshim.68


Së shtati: Atij të cilit i shpëton pa falur namazi i Bajramit me xhemat, duhet të falë vetëm dy rekate.


Imam Buhariu (Allahu e mëshiroftë), në "Sahihun" e tij ka thënë: Tema: "Atij të cilit i ikën namazi i Bajramit me xhemat, fal dy rekate"69:


Imam Ibën Haxher në librin "Fet'hu El Bari" [vëll. 2, f. 550], ka thënë:


"Në vendosjen e kësaj teme nga imam Buhariu përfitohen dy gjykime:


1. Vlefshmëria e faljes së namazit të Bajramit me vonesë në rast se të shpëton namazi i falur në kolektiv, pa marë parasysh nëse është me apo pa arsye.
2. Numri i rekateve që duhen falur në këtë rast, është po dy rekatë."


Atau ka thënë:


"Nëse dikujt i ikën namazi i Bajramit me xhemat, duhet të falë dy rekatë."70


Dijetai i madh Velijullah Ed Dehlevi ka thënë:


"Kështu është në medh'hebin shafi'ij, nëse dikujt i ikën namazi i Bajramit me imam, duhet të falë vetëm dy rekate, në mënyrë që të përfitojë prej mirësisë së namazit të Bajramit, edhe pse ai e ka humbur shpërblimin e namazit me xhemat.


Ndërsa në medh'hebin hanefij, nuk ka zëvendësim (kaza)71, për namazin e Bajramit. Nëse dikush nuk e fal atë bashkë me imamin, atëherë e ka humbur namazin e Bajramit."72


Imam Maliku në "El Muata"73 ka thënë:


"Për çdokënd i cili e fal namazin e Bajramit vetëm, mashkull apo femër qoftë, unë jam i mendimit se duhet të thotë shtatë tekbire para leximit në rekatin e parë dhe pesë në rekatin e dytë, po para se të fillojë leximin."


Ai të cilit i ka ikur namazi i Bajramit, duhet ta zëvendësojë atë po në të njejtën formë, ashtu siç ndodh me të gjitha namazet e tjera.74


Së teti: Tekbiri është sunet, nuk prishet namazi me lënien e tij, e qëllimshme apo e pa qëllimshme qoftë lënia dhe për këtë kanë rënë dakort të gjithë dijetarët75. Ndërsa lënësi i tij, s'ka dyshim që ka lënë sunetin e të Dërguarit të Allahut (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të).


Referencat:
--------------------------------------------------------------------------------
61. E ka transmetuar Ahmedi [vëll. 1, f. 37] dhe En Nesai [vëll. 3, f. 183]. E ka përmendur gjithashtu Et Tahavi në librin "Sherh meani el ether" [vëll. 1, f. 421] dhe El Bejhaki [vëll. 3, f. 200].

62. E ka transmetuar Ebu Daudi [1150], Ibën Maxhe [1280], Ahmedi [vëll. 2, f. 70] dhe El Bejheki [vëll. 3, f. 287]. Zinxhirin e transmetimit e ka të saktë.

Vërejtje: Suneti është që tekbiri të jetë para leximit të Kur'anit, ashtu siç thuhet në hadithin të cilin e transmeton Ebu Daudi [1152], Ibën Maxhe [1278] dhe Ahmedi [vëll. 2, f. 180], nga Amër ibën Shuajb, Nga babai i tij, Nga gjyshi i tij, ka thënë:

"I Dërguari i Allahut (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të), në namazin e Bajramit bëri shtatë tekbire në rekatin e parë, pastaj filloi këndimin e Kur'anit, pastaj tha tekbir dhe ra në ruku, pastaj bëri sexhde, pastaj u ngrit dhe tha pesë tekbire, pastaj lexoi, pastaj tha tekbir dhe ra në ruku, pastaj bëri sexhde." Ky hadith është hasen (i mirë), pasi ka shumë hadithe të tjerë të cilët dëshmojnë për të. Shiko "Irvau El Galil" [vëll. 3, f. 108-112].

E kundërta e kësaj nuk lejohet, ashtu siç e ka sqaruar edhe dijetari i madh Ibnul Kajim në librin "Zadu El Mead" [vëll. 1, f. 443-444].

63. Emrat e të gjithë atyre të cilët e kanë thënë këtë janë përmendur në librin "Sherhu es sunne" [vëll.
4, f. 309]. Shiko gjithashtu "Mexhmua fetaua" të shejhul Islam [vëll. 24, f. 220-221].

64. Duhet të shohësh "Irvau El Galil" [vëll. 3, f. 112-114].

65. E ka transmetuar Muslimi [891], En Nesai [8413], Et Tirmidhi [534] dhe Ibën Maxheh [1282], nga Ebi Uakid El Lejthij (Allahu qoftë i kënaqur prej tij).

66. E ka transmetuar Muslimi [878], Et Tirmidhi [533], En Nesai [vëll. 3, f. 184] dhe Ibën Maxheh [1281], nga hadithi i En Nua'man ibën Beshir (Allahu qoftë i kënaqur prej tij).

67. "Zedu El Mead" [vëll. 1, f. 443]. Shiko gjithashtu "Mexheletu El Ezher" [vëll. 7, f. 194].
Disa prej dijetarëve kanë folur për urtësinë e leximit të këtyre sureve në veçanti. Fjalët e tyre i gjen në librin "Sherhu Muslim" [vëll. 6, f. 182] dhe "Nejlu el eutar" [vëll. 3, f. 297].

68. Nëse ke dëshirë të thellohesh në argumentet e kësaj, shiko çfarë ka shkruajtur mësuesi ynë, El Albani në librin e tij "Sifetu salati En Nebij (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të)". Shiko gjithashtu broshurën time (të autorit) me titull "Et tedhkiratu fi sifeti vudui ue salati En Nebij (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të)". Ajo është përmbledhëse dhe e shkurtër.

69. "Sahihul Buhari" [vëll. 1, f. 134-135 (Hindije)].

70. I njëjti burim i mësipërm.

71. Në origjinë, kjo nuk duhet të konsiderohet kaza, pasi kështu emërtohet vetëm adhurimi i cili zëvendësohet jashtë kohës së përcaktuar.

72. "Sherhu teraxhimi ebueb El Buhari" [80]. Shiko librin "El mexhmua" [vëll. 5, f. 27-29].

73. Me nr [592- prej transmetimit të Ebi Musab].

74. "El Mugni" [vëll. 2, f. 212].

75. "El Mugni" [vëll. 2, f. 244].


Per me shume mbi rregullat dhe Dispozitat e dy festave Islame (Bajrameve ) ju keshilloj ti referoheni librit ."Dispozitat e dy festave (Bajrameve) në sunnetin e pastër "
nen kete linke e gjeni: http://www.mburoja.net/libra/Dispozi...estave.html#15

selamualejkum we rahmetullah
nga vellau juaj ne Islam
hasani

[hasanmehmeti]

Çka duhet të veprojmë nëse bie Bajrami të premten

Pyetje:
Nëse Fitr Bajrami bie të premten, a më lejohet që ta fali namazin e Bajramit dhe mos ta fali Xhuman apo e kundërta?
Përgjigje:
Falënderimi i qoftë Allahut.
Nëse Fitr Bajrami përputhet me Xhuman, atëherë kushdo që e fal Bajramin me imam nuk ka nevojë që të marr pjesë në Xhuma (nuk është obligim për atë); në rast të këtillë për te bëhet Sunet. Nëse nuk e fal Xhuman duhet ta fal drekën. Kjo vlen për njerëzit tjerë përveç imamit. Sa për imamin, ai duhet të jetë prezent për Xhuma dhe duhet ti udhëheq muslimanët të cilët marrin pjesë në namaz. Në këtë ditë namazi i Xhumas nuk duhet të braktiset tërësisht.
Shejh Salih in Fevzan el-Fevzan
per me shume ne lidhje me kete dhe argumentet mbi kete mund ta shiqoni librin qe e kam cekur ne linkun e mesiperm.

Dhe me Allahun subhanehu we teAla qendron Suksesi.

esselamualejkum we rahmetullah
vellau juaj ne Islam
hasani

[hasanmehmeti]

Urimi për festë

Është pyetur dijetari i Islamit, Ibën Tejmije për urimin në ditë feste dhe është përgjigjur23:


Për sa i përket urimit të njeri-tjetrit në ditën e festës, si psh "Tekab-belallahu mina ue minkum!" (Allahu na i pranoftë punët e mira neve dhe juve!), apo të tjera shprehje të ngjashme me këtë, është transmetuar se disa prej sahabëve kështu kanë vepruar. Disa prej dijetarëve, si Ahmedi apo të tjerë, e kanë lejuar urimin e njeri tjetrit në ditën e festës, mirëpo Ahmedi ka thënë: "Unë nuk e uroj dikë i pari. Nëse dikush më uron mua, atëherë edhe unë e uroj atë, sepse kthimi i urimit është vaxhib (obligim), ndërsa urimi nuk është sunet me të cilin jemi urdhëruar dhe as nuk jemi ndaluar prej tij. Ata të cilët e urojnë njeri-tjetrin, kanë shëmbëlltyrë te të parët e tyre e edhe ata të cilët nuk veprojnë kështu, gjithashtu kanë shembëlltyrë, e Allahu e di më së miri."24


Ibën haxher El Askaleni ka thënë25:

"Janë përmendur transmetime në "El Muhamilijet" me zinxhir transmetimi të mirë, nga Xhabir ibën En Nufejr, se ka thënë: "Shokët e të Dërguarit të Allahut (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të), kur takoheshin në ditën e festës e uronin njeri-tjetrin me shprehjen: "Tekab-belallahu mina ue minke!" (Allahu na e pranoftë neve dhe juve!)."


Ibnul Kudame në librin "El Mugni" [vëll. 2, f. 259], ka përmendur:

"Ibën Zijad ka thënë: "Kam qenë me Ebi Umamete El Behilij dhe me disa prej sahabëve të tjerë. Kur ktheheshin prej faltores, ata e uronin njeri-tjetrin duke thënë: "Tekab-belallahu mina ue minke!"."


Ahmedi ka thënë: "Zinxhiri i transmetimit në hadithin e Ebi Umames është i mirë."


Ndërsa, përsa i përket urimeve të përhapura mes njerëzve në ditët tona, si psh "Gëzuar për shumë vjet!", apo të tjera shprehje të ngjashme me këtë, ato janë të papranueshme dhe do të ishte me vend këtu përmendja e Fjalës së Allahut: "A kërkoni ta ndërroni të mirën me atë që ka vlerë më pak?!" [El Bekare: 61].



--------------------------------------------------------------------------------

23 . "Mexhmu'ul Fetaua" [vëll. 24, f. 253].

24 . El Xhelal Es Sujuti ka përmendur në broshurën e tij me titull "Usulu el emeni bi usulu et teheni", gjurmë të shumë prej selefëve, ku përmendet urimi. Kjo broshurë është botuar e bashkangjitur me "El havij lil fetaua" [vëll. 1, f. 81-82]. Studimi i saj është i dobishëm. Shiko gjithashtu librin "El Mesnua fi marifeti el hadithi el meudua" e dijetarit Ali El Karrij [87], si dhe komentimin që i është bërë.

25 . "Fet'hu El Bari" [vëll. 2, f. 446].

[hasanmehmeti]

Gjashtë ditë nga muaji Sheval

Ebu Ejub El Ensari transmeton se Profeti (a.s.) ka thënë: “Kush e agjëron muajin e Ramazanit dhe e përcjell me gjashtë ditë të muajit Sheval, do të shpërblehet si të kishte agjëruar tërë vitin”.[1] Ky hadith transmetohet nga “Grupi”, përveç Buhariut dhe Nesaiut. [2]
Sipas Ahmedit këto ditë mund të agjërohen rresht ose jo, pasi asnjëra nuk preferohet nga tjetra. Hanefitë dhe shafitë janë të mendimit se është e preferueshme që këto ditë të agjërohen rresht pas ditëve të Bajramit.


[1] Muslimi 2750, Ebu Daudi 2433, Tirmidhiu 759, Ibën Maxheh 1716.

[2] Ky hadith vlen për dikë që e plotëson agjërimin e Ramazanit vit për vit, ngase çdo mirësi shpërblehet dhjetëfish dhe një muaj agjërim shpërblehet me dhjetë muaj, ndërsa gjashtë ditë të Sheëalit shpërblehen me dy muaj, kështu që kompletohet i tërë viti.

[Dilaver]

Postimi origjinal është bërë nga hasanmehmeti

Çka duhet të veprojmë nëse bie Bajrami të premten

Pyetje:
Nëse Fitr Bajrami bie të premten, a më lejohet që ta fali namazin e Bajramit dhe mos ta fali Xhuman apo e kundërta?
Përgjigje:
Falënderimi i qoftë Allahut.
Nëse Fitr Bajrami përputhet me Xhuman, atëherë kushdo që e fal Bajramin me imam nuk ka nevojë që të marr pjesë në Xhuma (nuk është obligim për atë); në rast të këtillë për te bëhet Sunet. Nëse nuk e fal Xhuman duhet ta fal drekën. Kjo vlen për njerëzit tjerë përveç imamit. Sa për imamin, ai duhet të jetë prezent për Xhuma dhe duhet ti udhëheq muslimanët të cilët marrin pjesë në namaz. Në këtë ditë namazi i Xhumas nuk duhet të braktiset tërësisht.
Shejh Salih in Fevzan el-Fevzan
per me shume ne lidhje me kete dhe argumentet mbi kete mund ta shiqoni librin qe e kam cekur ne linkun e mesiperm.

Dhe me Allahun subhanehu we teAla qendron Suksesi.

esselamualejkum we rahmetullah
vellau juaj ne Islam
hasani

Në asnjë mënyrë nuk lejohet lëshimi i faljes së namazit të xhumasë edhe 700 000 bajrama me u përputh në të njejtën ditë.