Mrekullit Shkencore ne Kur'an

[loni19]

Alb Muslim Zoti te shperblefte per kete qe e ben sepse ka nevoje e sidomos per nje teme qe eshte aktuale ne gjithe boten dhe per te cilen kane interes edhe bota perendimore.
me respekt loni19.

[munti]

FJALA

Psikologu Holandez Vander Hoven,ka shpallur nje zbulim te ri mbi ndikimin e Kur'anit dhe perseritjen e fjaleve Allah si per paciente ashtu edhe per njerez te shendosh.

Profesori Danez e verteton zbulimin e tij me ndihmen e studimeve dhe hulumtimeve qe jane bere me pacientet ne nje periudhe trevjecare .Disa prej pacienteve ishin jomuslimane,ndersa te tjeret nuk dinin gjuhen Arabe dhe ata jane mesuar se si duhet te shqiptohet fjala Allah.Rezultati ishte i shkelqyeshem,posaqerisht te ata paciente te cilet vuajshin nga depresioni dhe kureshtja.

Gazeta Saudite EL-Watan ka njoftuar fjalet e Psikologut i cili ka thene: Muslimanet te cilet dijne me lexu gj.Arabe dhe Kur'anin e lexojne rregullisht,jane ne gjendje te mbrohen nga semundjet shpirterore.

Psikologet kane spjeguar se cdo shkronja ne fjalen:Allah ka ndikim ne sherimin e semundjeve shpirterore.Shkencetari i lartepermendur ne studimet qe i beri,theksoi se shqiptimi i shkronjes se pare te fjales,Allah shkronja -A-e liron sistemin frymemarres dhe e kontrollon frymemarjen.

Poashtu ka shtuar qe shqiptimi i shkronjes -LL- ne harmoni me gj.Arabe,gjuha duhet ngadalshem te prek pjesen e eperme te qiellezes duke bere nje pauz te shkurter e mandej ne menyre konstante duhet perseritur te njejten pauze,kjo menyre e lehteson frymemarrjen.

Poashtu shqiptimi i shkronjes se fundit, -H- e mundeson lidhjen ndermjet mushkerive dhe zemres,e kjo lidhje kontrollon rrahjet e zemres.

Gjeja me interesante ne kete hulumtim eshte fakti se Psikologet nuk jane muslimane por jane te interesuar per Diturite Islame dhe mshehtesite e Kur'anit fisnik.

Allahu i Madheruar ne Kur'an thote:

Ne do t'u bejme atyre te mundshme qe te shohin argumentet Tona ne horizonte dhe ne veten e tyre deri qe t'u behet e qarte se ai (Kur'ani) eshte i vertete.A nuk mjafton qe Zoti yt eshte deshmitare per cdo gje?

[lazdranja]

Halifi el-Me’mun i mblidhte shpesh intelektualët në konferenca. Në njërën nga këto konferenca merrte pjesë një burrë i veshur me rroba të bukura, i cili kishte një fytyrë të hijshme dhe me aromë nga një parfum i ëmbël. Ai fliste në mënyrën me të rrjedhshme dhe elokuente. Kur konferenca filloi, el-Me’muni ju drejtua këtij njeriu dhe e pyeti atë: “A je ti nga çifutët?” Ai u përgjigj që ishte i tillë. El-Me’muni i ka thënë: Pranoje islamin dhe unë do të vë në dispozicion tëndin gjëra shumë të mira”. Ashtu El-Memun i bëri atij një numër premtimesh.

Burri vetëm ju përgjigj: “Fenë time dhe fenë e baballarve të mi” dhe iku. Një vit më vonë, ai u kthye si musliman. Ai fliste rreth çështjeve të ligjit islam në një mënyrë, me të vërtetë të mprehtë. Kur konferenca u bë edhe njëherë, el-Memuni përsëri ju drejtua atij dhe i tha: “A nuk je ti ai personi që ishte me ne më përpara? Ai ju përgjigj po. El-Memuni pastaj e pyeti çfarë e shtyu atë të pranonte islamin.

Ai u përgjigj: “Kur unë ika nga ju, unë dëshirova të vija fetë në provë. Dhe ju me të vërtetë më shihni si një njeri me intelekt. Kështu unë e ktheva vëmendjen time tek Tevrati (libri i çifutve). Unë bëra tre kopje prej tij, secilën herë duke shtuar dhe hequr disa gjëra nga ai. Unë i mora këto kopje në vendin e lutjeve (aty ku kishte njerëz të ditur nga çifutët) dhe unë i shita.

“Pastaj ktheva vëmendjen tek Ungjili (libri i të krishterëve) dhe bëra tre kopje nga ai, secilën herë duke shtuar dhe hequr disa gjëra nga ai. Pastaj unë i mora këto kopje në kishë (aty ku kishte njerëz të ditur nga të krishterët) dhe i shita”.

Unë pastaj ju ktheva Kur’anit dhe bëra tre kopje prej tij, secilën herë duke shtuar dhe duke hequr prej tij disa gjëra. Pastaj unë e mora këto kopje tek kopjuesit (nga rradhët e muslimanëve) dhe ata u shikuan ndërmjet tyre. Kur ata i gjetën shtesat dhe heqjet që unë i kisha bërë, ata i hodhën ato dhe nuk i blenë. Kështu unë e kuptova që ky ishte një libër i mbrojtur dhe kjo ishte arsyeja që unë pranova islamin.”

[lazdranja]

pershendes shum AlbMuslim-Ku dhe i uroj suksese
gjithashtu pershdnes te gjith bashkpjesmarresit e kesaj teme



nes ibën Maliku transmeton se Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] ka thënë: “Allahu gëzohet më tepër kur robi i Tij pendohet se sa ndonjëri prej jush nëse do të kishte qenë në një shkretëtirë të madhe me devenë e tij, e ajo papritmas humbet, e mbi të ka patur të ngarkuar ushimin dhe pijen e tij. (pasi që e kërkon) humbë shpresat se mund ta gjej, shkon dhe shtrihet nën hijen e një druri. Pasi që humbë shpresat, duke pushuar, papritmas sheh devenë që është kthyer pranë tij. E kapë atë për kapistrin e saj dhe nga gëzimi i madh thotë: o Allahu im, Ti je robi im kurse unë jam zoti yt, gabon për shkak gëzimit të madh.” (Buhariu dhe Muslimi)

Allahu [subhanehu ve teala] thotë: “pedohuni të gjithë tek Allahu, o besimtarë në mënyrë që të gjeni shpëtim.” (Nur – 31), poashtu thotë: “o ju që keni besuar, pendohuni tek Allahu me një pendim të sinqertë.” (buhariu dhe Muslimi)

Pendimi (teube) gjuhësisht don të thotë: kthim, kurse qëllimi është: të kthehesh nga mëkati.

Disa dijetarë pendimin e definojnë si: keqardhje për mëkatet që i ka bërë në të kaluarën dhe kjo arrihet me dhimbjen që e ndiën në vete, për atë është thënë: është zjarr në zemër dhe dhimbje në mëlçi.

Disa të tjerë e definojnë si: zëvendësimi i veprave të neveritura me vepra të lavdëruara.

Fjalët e selefit (të parët tanë të mirë) për pendmin e sinqertë janë të ndryshme, mirëpo rezultati është i njejtë. Omer ibën Hattabi dhe Ubëj ibën K’abi kanë thënë: pendimi i sinqetrë është të pendohet prej mëkatit e pastaj të mos kthehet në të ashtu siç nuk kthehet qumshti në gjir.

Hasan Basriu thotë: të ndiej keqardhje për atë që ka kaluar, i vendosur për të mos kthyer në to.

Kelbij ka thënë: të kërkoj falje me gjuhë, të ndiej keqardhje me zemër dhe të ndalet nga mëkatet me trup.

Kërkimi i faljes (elistigfar) ndonjëherë përmendet veçmas, ndonjëherë përmendet së bashku me pendimin. Nëse përmendet veçmas përfshinë edhe kuptimin e pendimit, njësoj siku kur përmendet pendmimi veçmas përfshin kërkimin e faljes. Pra pendimi përfshin kërkimin e faljes dhe kërkimi i faljes përfshinë pendimin, dhe secili term hyn në tjetrin kur përmenden veçmas. Allahu [subhanehu ve teala] thotë: “Unë u thash: kërkoni falje Zotit tuj se ai vërtet fal shumë; Ai ju lëshon nga qielli shi me bollëk.” (Nuh – 10,11), kërkimi i faljes këtu përfshinë pendimin dhe kërkesën që Allahu ta falë, që t’ia fshij mëkatet dhe gjurmët e tyre, që ta mbrojë nga të këqiat sepse këto gjëra e pengojnë dënimin siç thotë Allahu [subhanehu ve teala] : “Allahu nuk do t’i dënoj ata derisa ti (Muhamed) je në mesin e tyre dhe Allahu nuk do t’i dënojë derisa ata kërkojnë falje (istigfar).” (Enfal – 33), Allahu [subhanehu ve teala] nuk e dënon atë që kërkon falje, kurse sa i përket atij që ngul këmbë në mëkatë dhe kërkon falje nga Allahu, kjo nuk është kërkim i faljes.

Kur këto dy terme përmenden së bashku, atëherë kuptimi i istigfarit është: kërkimi i mbrojtjes nga e keqja që ka kaluar, kurse pendimi: kthimi tek Allahu [subhanehu ve teala] dhe kërkimi i mbrojtjes nga veprat e këqia që mund të të ndodhin në të ardhmen, Allahu [subhanehu ve teala] tregon fjalët e Hudit alejhi selam : “o populli im, kërkoni falje prej Zotit dhe pendohuni tek Ai, Ai ju lëshon shi me bollëk, dhe fuqisë tuaj i shton fuqi, e mos refuzoni e të bëheni mëkatarë.” (Hud – 52)

Dijetarët thonë: pendmi prej çdo mëkatit është obligim (vaxhib). Nëse mëkati është ndërmjet njeriut dhe Allahut dhe nuk ka të bëj më njerëzit, ka tre kushte:

1. të largohet nga ai mëkat.

2. të ndiej keqardhje për atë që ka bërë.

3. të vendosë që të mos kthehet në ato mëkate asnjëherë.

Nëse ndonjëri nga kushtet e sipërpërmendura mungon, pendimi nuk pranohet.

Nëse mëkati ka të bëj me njerëzit, atëherë pendimi ka katër kushte, tre që u përmendën më parë, kursi kushti i katër është që t’ia kthen të drejtën atij që i ka bërë padrejtësi. Nëse është pasuri ose e ngashme ia kthen atë, nëse ka shpifur për të kërkon falje, nëse është përgojim kërkon falje gjithashtu. Njeriu obligohet që të pendohet nga të gjitha mëkatet, e nëse pendohet vetëm prej disa prej tyre, pendimi i tij është i pranuar për ato mëkatë dhe i mbesin mëkatet tjera.

Argumentet nga Kur’ani, suneti dhe njëmendësia (ixhmai) i dijetarëve për patjetërsimin e pendimit janë të shumta. Pendimi është prej themeleve më të rrëndësishme të Islamit, ai është grada e parë e atyre që ecin për në Ahiret. Vonimi i pendimit nuk lejohet, nëse ndokush e vonon ka bërë mëkat për shkak vonimit. Allahu [subhanehu ve teala] thotë: “pendohuni që të gjithë tek Allahu, o besimtarë, në mënyrë që të gjeni shpëtim.” (Nur – 31), poashtu thotë: “Thuaj: o robërit e mij të cilët e keni ngarkuar me shumë gabime veten tuaj, mos e humbni shpresën ndaj mëshirës së Allahut, pse vërtet, Allahu i falë të gjitha mëkatet, Ai është që shumë fal dhe është mëshirues.” (Zumer – 53)

Në hadithin e përmendur në fillim të këtij kapitulli mësojmë nxtijen për t’u penduar dhe se Allahu [subhanehu ve teala] gëzohet dhe kënaqet me pendmimin e robit të tij, për këtë Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] na nxitë që vazhdimisht të pendohemi, ai thotë: “o njerëz, pendohuni tek Allahu, vërtet unë pendohem njëqind herë në ditë.” (Muslimi)

Pendimi sjell dobi, prej tyre:

1. Allahu [subhanehu ve teala] gëzohet me pendimin e robit të Tij.

2. pendimi i shlyen mëkatet dhe penduesi bëhët i barabartë me atë që nuk ka mëkate, Allahu [subhanehu ve teala] thotë: “nëse heqin dorë (nga rruga e tyre e gabuar) do t’u falet e kaluara.” (Enfal – 38). Kurse Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] thotë: “Ai që pendohet nga mëkatet është sikur ai që nuk ka mëkate.”

3. pendimi është shkak për të shpëtuar, Allahu [subhanehu ve teala] thotë: “pendohuni që të gjithë tek Allahu, o ju besimtarë, në mënyrë që të shpëtoni.” (Nur – 31)

4. pendimi është shkak që Allahu të shtoj bereqetin prej qielli dhe toke dhe të shtoj pasuritë dhe fëminjtë. Allahu [subhanehu ve teala] thotë: “unë u thash: kërkoni falje zotit tuaj, se Ai vërtet falë shumë; Ai ju lëshon nga qielli shi me bollëk. Ju shumon pasurinë dhe fëmijët, ju bën të keni kopshte dhe ju jep lumenj. “ (Nuh, 10 –12)

5. pendimi e pengon dënimin, Allahu [subhanehu ve teala] thotë: “Allahu nuk do t’i dënoj ata derisa ti (Muhamed) je në mesin e tyre dhe Allahu nuk do t’i dënojë derisa ata kërkojnë falje (istigfar).” (Enfal – 33)

Katadeja [radijallahu anhu] thoshte: Kur’ani ju sqaron sëmundjen dhe shërimin tuaj. Sa i përket sëmundjes ato janë mëkatet, kurse shërimi është kërkimi i faljes.

Aliu [radijallahu anhu] thoshte: “është për t’u habitur me atë që shkatërrohet e me vete e ka fjalën e shpëtimit! E pyetën: cila është ajo? Tha: kërkimi i faljes.

Njeriu i parë që u pendua është Ademi alejhi selam, pasi që hëngri nga pema e ndaluar, u pendua dhe Allahu [subhanehu ve teala] ia pranoi pendimin, Allahu [subhanehu ve teala] thotë: “Ademi pranoi prej Zotit të tij disa fjalë (lutje), prandaj Ai ia fail (gabimin). Ai është mëshirues dhe pranues i pendimit.” (Bekare – 37)

O Zot! Largoe errësirën e mëkateve tona me dritën e njohjes dhe udhëzimit Tënd, na bën prej atyre që ecin drejt Teje dhe ia kthejne shpinën gjerave tjera.

O Allah i yni! Na mundëso që të kemi njohje të pastër, na dhuro përmirësimin e sjelljes dhe raporteve mes nesh sipas rrugës së sunnetit, na furnizo që të mbështetemi sinqerisht në Ty, të kemi mendim të mirë për Ty, na e lehtëso çdo gjë që na afron te Ti së bashku me faljen në të dy botat, me mëshirën Tënde, o më i Mëshirshmi Mëshirues!40. E

[denideni05]

Postimi origjinal është bërë nga AlbMuslim-Ku

Forumist te nderuar , ju pershendes dhe ju ftoj te mirni pjes ne kete tem , "Mrekullit shkencore ne Kur'an", hapi ket tem per vellezerit ton ne Islam te cilet nuk posedojn edhe libra rreth mrekullive ne Kuran .

Me Kete ftoj te interesuarit te lexojn mrekullit shkencore qe Shpalli Allahu xh.sh , ne Kur'an Muhammedit a.s.

Besoj ne respekt te vecant kur flitet rreth Krijuesit , Kur'anit dhe te derguarit te Tij Muhammedin a.s.

Me Respekt
AlbMuslim-Ku

[GURI SYLAJ]

JU , qe keni hape kete teme dhe qe me shkrimet e juaja i kontriboni kesaj teme keni rrespekt te vecant nga ana ime. Ju pergezoj dhe ju uroj pune te mire dhe te mbare. Eshte nje teme shume e qelluar e cila kerkon seriozitet dhe perkushtim te vecant, gjithmon te vetedijshem se interpretimi i AJETEVE KURANORE behet ne forma ta ndryshme nga studjus te ndryshem. P. sh jo gjithehere kur flitet per uje te njelmet e te embel e ka edhe kuptimin e asaje qe realisht permendet . Ndonjehere kjo mund te jete simbolik e karaktereve te besimtareve , e besimtareve dhe jo besimtareve etj.etj.
Me rendesi te veqant ne kete teme do te ishte nje Ajet Kuranor ku thot " TOKA KA FORMEN E VESE; DITA HYN NE NATE DHE NATA HYN NE DITE" Per kohen kur kjo eshte shkruar ka qen nje tabu dhe si e tille edhe eshte spjegu nga shum sherbyes te fese deri ne ditet e sotme por ketu ne kete Ajet egziston levizja sepse ky ndryshim ne mes dites dhe nates mund te behet vetem nese egziston levizja .
Kurse e vecant tjeter dhe me shume interes per kete teme do te ishte edhe nje ceshtje shume me rendesi jo vetem per Kuranin por per te gjithe Librat e shenjet p.sh pse asgjekundi nuk permendet Amerika , jo me emrin qe ka sot por ne cfardo forme tjeter. Kina po. Ose ndoshta une nuk kam informacione te plota rreth kesaj ceshtjeje prandaj kisha pas interes te dij me shume.

Me nderime Guri Sylaj

[munti]

A KENI PRANUAR FATUREN PREJ ALLAHUT?

Nje njeriu 70 vjecar eshte semure nga semundja e urinimit.Mjeket i kane propozuar operacionin per t'u sheruar.Ai u pajtua qe te operohet sepse dhimbjet ishin prezente qe disa dite.Mbas operacionit mjeku ja dha faturen e cila permbante hargjimet e trajtimit mjekesor.Mbasi e shikoi faturen njeriu ja nisi te qaje.Kur e pau kete mjeku i tha:"Nese qmimi ishte i larte,atehere ne mund te bejme nje merreveshje per trajtimin e bere."Njeriu u pergjigj:Une nuk qaje per te hollat,por une qaje per ate se Allahu me ka mundesuar 70 vjet te urinoj dhe asnjehere nuk me ka derguar faturen.

SUBHANALLAH!Ne me te vertet rralle e falenderojme Allahun per gjera te tilla,te cilat jane nje meshire e madhe per neve.Te lusim Allahun qe t'na mundeson njohjen e gjeresis dhe bujarise se Tij dhe t'na mundeson shpesh ta falenderojme Ate.


"Dhe Ai ju dha gjithate qe e kerkuat(qe kerkoi nevoja e juaj)dhe,edhe ne qofte se perpiqeni t'i numeroni te mirat e Allahut,nuk do te mund te arrini t'i perkufizoni(ne numer).Vertet,njeriu eshte i padrejte dhe shume perbuzes. 14:34

[Arijanit]

Islami i dha impulse te reja invencionale dhe kreativitet mendimit njerezor. Muslimanet, te prire nga ndjenjat arsimdashese, burimin inspirativ te te cilave e gjenin perhere ne ajetet kuranore, e kuptuan shume drejt porosine e Allahut xh.sh. Ajetet e shumta qe flasin per diturine dhe per dijetaret, inspiruan mendjet me te ndritura islame qe te shkruajne me penat e tyre vepra e vepra te çmuara e te vlefshme, qe për shumë shekuj me radhe sherbyen si literatura burimore per shkencen e atebotshme boterore.

''Ne atyre (mohuesve) do t’ua deftojmë argumentet tona ne horizonte, si dhe ne vetveten e tyre, derisa t’u behet plotesisht e qarte se ky (Kur’an) eshte i vertete. Valle a nuk te mjafton ty qe Zoti yt eshte deshmues i çdo gjeje “ (Fussilet 53)''

Te nderuar forumist te diskuptojm dhe te japim tema dhe mendime te ndryshme qe kan pesh per kete teme,argumente te qarta te cilat deshmojn se Kur'ani famelart nuk eshte vetem liber i thjesht legjistlativ per venien e normave te jetes njerzore, por eshte edhe liber qe nxit ne zbulimin e shum sekreteve te kesaj ekzistence,te cilat mjershit ne ende shum pak i njohim.Cuditersiht shum gjera qe na rrethojn shum procese qe ndodhin ne ne dhe rreth nesh ,ende jan te mbuluara me perden e fshetesis dhe jan ende te pakapshme per mendjet tona...

Ju falenderoi paraprakisht per kontributin e dhene per kete tem,bekimi i Allahut qoft me ju te cilet kontribuat per te verteten nga e paverteta......

[Mustaqedredhur]

Postimi origjinal është bërë nga Guri Sylaj

Kurse e vecant tjeter dhe me shume interes per kete teme do te ishte edhe nje ceshtje shume me rendesi jo vetem per Kuranin por per te gjithe Librat e shenjet p.sh pse asgjekundi nuk permendet Amerika , jo me emrin qe ka sot por ne cfardo forme tjeter. Kina po. Ose ndoshta une nuk kam informacione te plota rreth kesaj ceshtjeje prandaj kisha pas interes te dij me shume.

I nderuem,
Ne Kuran nuk peremendet as Kina as Amerika..
Vendet qe peremden ne Kuran jane ne konatocion te ngjarjeve profetike/te profeteve.

[Mustaqedredhur]

Në Kur’an, rrotullimi i tokës, është theksuar si një nga realitetet e gjithësisë. Në suren el Nemël (Thnegla), ajeti 88, i Lartëmadhëruari thotë :

“Dhe i sheh malet (kodrat), e mendon (llogaritë) se ato janë të palëvizshme, ndërsa ato lëvizin ashtu siç lëvizin re¬të. (kjo është) Vepër e All-llahut, i cili çdo gjë e përsosi …”

Kodrat u rrënjosën thellë në tokë. Ishte e domosdoshme që këto të privohen nga lëvizjet. Të qenit të privuara nga lëvizjet, sigurojnë mosdridhjet e tokës dhe sigurojnë luhatjet e njeriut. Ato janë simbol i qendrueshmërisë. Kur ato vështrohen, e japin këtë mesazh. Nga pamja e madhësisë dhe rrënjosjes së tyre, beson se toka është stabile dhe nuk lëvizë as edhe një hap të vetëm.

Duket shumë stabile dhe e pa lëvizshme, prandaj All-llahu në Kur’an e thotë fjalën: mendon (llogaritë). Këtë e ka thënë nga mëshira e Tij ndaj njeriut. Njeriu mendon se kodrat janë të pa lëvizshme. Por, ja që All-llahu dëshiron të na tregojë, se atë që ne i mendojmë se ato janë të pa lëvizshme, në realitet lëvizin nga një vend në një vend tjetër.

Kodrat lëvizin ashtu siç lëvizin retë. Pse u tha si retë? Retë janë ato që nuk lëvizin vetvetiu, por lëvizin në sajë të erërave. Retë pa erërat qëndrojnë në vend. Erërat janë ato që i lëvizin retë nga një vend në një vend tjetër. Në Kur’an, përdorimi i shprehjes -“ si retë”, është sinonim i lëvizjes të kodrave me ndihmën e dikujt tjetër.

Nëse kodrat janë të pa lëvizshme, atëherë kush i lëviz ato, nëse nuk lëvizen nga vetvetja? Kush është ai që i vë në lëvizje? Kjo është toka, e cila me lëvizjen(rrotullimin e saj), i lëviz edhe kodrat. Me siguri që edhe toka lëvizë dhe rrotullohet, sepse përndryshe, si do të lëviznin kodrat duke qenë ato të rrënjosura thellë në tokë.

Pra kodrat e rrënjosura thellë, i përkasin një vendi që është në lëvizje. Ashtu sikur retë që janë të varura nga era, edhe kodrat janë të varura nga toka, ngase ato janë të rrënjosura në tokë. Në këtë mënyrë, All-llahu i Lartësuar na shpjegoi në formën më të përsosur, lëvizjen e tokës dhe rotacionin e saj. Ne kemi llogaritur se kodrat janë të palëvizshme por del se ato qenkan në lëvizje të vazhdueshme, përderisa toka lëviz. Fjala: “Mendoni se janë të palëvizshme“, ka nevojë për një shpjegim më të gjërë, sepse kjo na vërteton një tjetër realitet shkencor.

/Muhammed Sharavi /

[Mustaqedredhur]

2.
Nëse qëndron në një trup që është në lëvizje, por nuk ka kurrfarë dridhje në ate trup, nuk e ndjen atë lëvizje. Do ta ndiesh atë lëvizje, nëse e krahason atë trup me një trup tjetër, i cili nuk është në lëvizje. Nëse vështrojmë nga dritarja e aeroplanit me të cilin fluturojmë, atëherë e ndie¬jmë lëvizjen e aeroplanit dhe atyre që janë aty. Por, nëse mbyllim dritaret dhe koha të jetë e qetë, si dhe aeroplani të fluturojë pa dridhje, ne nuk do ta ndiejmë lëvizjen e aeroplanit. Pse nuk do ta ndiejmë? Kjo ndodhë për arsye se çdo gjë përreth nesh, është e pa lëvizshme dhe ne nuk e ndiejmë atë lëvizje. Karriket dhe çdo gjë përreth teje, është e palëvizshme. Kjo vlen edhe për qëndrimin tonë në veturë ose tren, nuk kemi tronditje dhe çdo gjë është e qetë dhe nëse i kemi mbyllur dritaret nuk do ta ndiejmë lëvizjen e mjetit dhe lëvizjen tonë. Por nëse e hapim dritaren dhe vështrojmë një objekt të palëvizshëm do të vërejmë lëvizjet tona me mjetin ku qëndrojmë vetë.

Me këtë All-llahu xh.sh. dëshiroi të na tregojë se ne nuk jemi në gjendje ta kuptojmë lëvizjen e kodrave, sepse toka është stabile dhe qëndrimi ynë është stabil, dhe qëndrimi përreth nesh është stabil, dhe ne llogarisim se çdo gjë është e palëvizshme, sepse nuk imagjinohet ajo lëvizje përderisa nuk kemi mjet tjetër të palëvizshëm para nesh që të krahasohet. Por ne ju themi, këto kodra lëvizin, dhe këto nuk lëvizin nga vetja e tyre që të shkojnë nga një vend në një vend tjetër mbi tokë, por, ato përcjellin tokën gjatë rotacionit të saj, e ti mos u habit sepse ajo është nga “ Vepra e All-llahut i Cili çdo gjë e përsosi“, e po u bazove në këtë, atëherë do të bindesh.

Dikush thotë se ky cilësim i përket Ditës së Kijametit, por ne u themi atyre se kjo nuk ka të bëjë me ate, sepse atje nuk ka parallogaritje, por, atje është bindja.

All-llahu thotë:
“…prandaj T’a hoqëm mbulesën, e sot shikimi yt është i mprehtë”.
Si dhe thënia e të Lartësuarit për kodrat në Ditën e Kijametit:
“Dhe do të pyesin ty për kodrat, dhe thuaju: Zoti im do t’i bëjë ato hi e pluhur”

Si është e mundur që ato t’i bën hi e pluhur dhe ato të parallogariten se janë të rrënjosura, thotë i Lartësuari xh.sh.
: “Ditën kur toka do të zëvendësohet me një tokë tjetër dhe qiellërat…”

Në Ditën e Kijametit çdo gjë do të jetë e qartë dhe sheshazi, sepse nuk ka kodra, e gjitha do të jetë hi e pluhur. Do të shohim xhennetin dhe xhehennemin, si dhe do ta shohim All-llahun, pra llogaritja i përket kësaj bote kurse bindja në botës tjetër...

[Albanian eX|PerT]

KUR’ANI DHE SHKENCAT MODERNE Shkruar nga Dr. Dhakir Abdul Kerim (Nga arabishtja: Bahri Curri)

Ky punim është një fragment nga ligjërata e Dr. Dhakir Abdul Kerimit, të mbajtur në tribunën e organizuar nga Liga Botërore Islame me rastin e haxhit të vitit 1996 (1416 h.) në Mine, ku morën pjesë dhe disa delegacione të haxhinjve, mysafirë të Ligës Botërore Islame.)

KRIJIMI I KOZMOSIT - TEORIA E EKSPLODIMIT TË MADH
Në vitin 1973, një grup shkencëtarësh mori shpërblimin Nobel, të cilët e dhanë teorinë e krijimit të kozmosit, të njohur me emrin TEORIA E EKSPLODIMIT TË MADH. Kjo teori thotë se e tërë gjithësia (kozmosi) ishte një lëmsh, i cili iu nënshtrua një eksplodimi të madh duke u formuar planete dhe trupa qiellorë të shumtë, ku më vonë u ndanë dhe u formuan galaksione yjesh, (dielli,hëna…).
Kur’ani Fisnik këtë eksplodim të madh si dhe ndarjen dhe formimin e trupave qiellorë na e përshkruan mjaft qartë para kësaj date (1973) më se 14 shekuj, duke thënë: “A nuk e dinë ata, të cilët nuk besuan se qiejt dhe toka ishin të ngjitura, e Ne i ndamë ato të dyja.” [Enbija, 30]



TOKA - FORMA E SAJ E RRUMBULLAKËT
Udhëpërshkruesi Fransis Drek ishte i pari, i cili argumentoi se toka është e rrumbullakët pasiqë e përfundoi lundrimin e tij rreth tokës në vitin 1597.
Ndërsa Kur’ani Fisnik Famëlartë thotë: “A nuk e di se Allahu e fut (errësirën) natën në ditë dhe e fut (dritën) ditën në natë.” [Llukman, 29]
Folja (julexhu) në gjuhën arabe ka kuptim: shndërrimi i natës në ditë në mënyrë të ngadalshme e graduale, dhe anasjelltas. E një gjë e tillë nuk do të ishte e mundur po të mos ishte toka e rrumbullakët, se sikur toka të ishte e rrafshët, do të ndodhte ky ndërrim natë-ditë, apo ditë-natë në mënyrë të befasishme, papritmas.
Allahu i Madhërishëm në Kur’an thotë: “Ai krijoi qiejt e tokën me qëllim të caktuar, Ai natën ia mbështjell (vendit të) ditës dhe ditën ia mbështjell natës.” [Zumer, 5]
Folja (jukevviru) në gjuhën arabe ka kuptim: për të mbështjellur, sikur që mbështillet shalli rreth kokës. Pra, dhe mbështjellja e ditës dhe natës (vendit të tyre) në njëra tjetrën nuk mund të ndodh përveç se kur toka është e rrumbullakët.
Allahu i Plotfuqishëm në Kur’anin e Madhëruar thotë: “I madhërishëm është Ai që krijoi yje në qiell dhe vendosi në të dritë (diell) e hënë që ndriqon.” [Furkanë, 61]

SHKËLQIMI I HËNËS – SHKËLQIM I REFLEKTUAR
Në të kaluarën shkencëtarët besonin se hëna shkëlqen dhe jep dritë nga vetvetja. Mirëpo, sot shkenca ka vërtetuar se hëna nuk ka dritë, por vetëm e reflekton dritën, e cila bie mbi të nga dielli, ku në ajetin e cituar më lart dielli është përmendur si (siraxh) - pishtar, i cili është vendburim i dritës. Është quajtur pishtari (vehaxh), ngase është formacion qiellor në një gjendje shkatërrimi të zjarrtë të përhershëm dhe është burim drite e nxehtësie. Ndërsa, hënën e përmend (nur) - dritë, i cili është trup joaktiv kimik që reflekton dritë. Dhe nuk e përshkruan hënën si (siraxh) e as diellin si (nur).
Në Gjenezë, Libri i parë i Dhjatës së Vjetër (Tevratit) thuhet që Allahu krijoi Diellin e Hënën dhe që të dyja japin dritë. Është përshkruar Dielli në Gjenezë si ndriques i madh, i cili pushton (mbulon) ditën, ndërsa Hëna si ndriques i vogël, i cili pushton (mbulon) natën.
Ylli (nexhm) në Kur’anin Fisnik përshkruhet si (thakib), domethënë se ai digjet dhe konsumon vetveten.

DIELLI SILLET RRETH BOSHTIT TË VET
Në vitin 1981, në kohën kur isha nxënës mësonim në lëndën e gjeografisë se dielli është statik dhe nuk sillet rreth boshtit të vet sikurse sillet toka.
Ndërsa, Allahu i Madhërishëm në Kur’an thotë: “Ai është që krijoi natën e ditën, diellin e hënën dhe secili prej tyre noton në orbitë.” [Enbija, 33]
“As dielli nuk mund ta arrijë hënën, e as nata para ditës, po secili noton në një galaksion.” [Jasinë, 40]
Fjala (jesbehun) është nxjerrur nga folja (sebeha) që ka kuptimin për të lëvizur. Dhe ajo përdoret si shprehje për lëvizjen e çdo trupi në çdo mënyrë, qoftë ajo lëvizje e këmbës së dikujt që ec, ose veprim i të notuarit në ujë. Por, kur folja sebeha - lëvizje përdoret për trup qiellor (siç është dielli) nuk ka kuptimin e lëvizjes nëpër kozmos, por rrotullimin rreth boshtit të vet. Sot, të gjitha librat që merren me këtë çështje, përmendin dhe shpjegojnë se dielli sillet rreth boshtit të vet. Kjo sot, mund të shihet dhe vërtetohet përmes aparateve të ndryshme, me të cilat shikohet dielli pa u dëmtuar sytë e njeriut dhe mund të vërehet lëvizja e diellit rreth boshtit të vet.
Dielli një rrotullim të plotë e bën për 25 ditë.

QIELLI KULM MBROJTËS
Shtresa e Ozonit (O3) luan rol mbrojtës duke penguar rrezet e dëmshme që të arrijnë në tokë. Pengon (ndal) valët e shkurtëra siç janë rrezet X (rentgen) dhe ultravjollce, të dëmshme për jetën në tokë.

ASTRONOMIA (PËRFUNDIM)
Disa mund të thonë se nuk është diçka e çuditshme aludimi i ajeteve kur’anore për astronominë, ngase arabët janë të njohur me zhvillimin e kësaj shkence dhe ata janë më të merituarit në këtë aspekt. Mirëpo, ata nuk e dinë se Kur’ani ka zbritur para shekujve, në të cilët arabët janë shquar në astronomi dhe ajetet kur’anore që aludojnë në shkencën e astronomisë nuk kthehen në epokën e arabëve që janë shquar në të, por përkundrazi Kur’ani është ai që i nxiti arabët në zhvillimin e astronomisë dhe t’i tejkalojnë të tjerët në këtë fushë.

QARKULLIMI I UJIT NË NATYRË
Në vitin 1580 Bernard Polys ishte i pari, i cili bëri përshkrimin e parë të qarkullimit të ujit në natyrë. Njerëzit më herët nuk e kanë njohur burimin e ujërave nëntokësore dhe pohonin se ujërat e oqeaneve lëvizin nën ndikimin e erërave duke u futur në brendësi të tokës dhe pastaj ato ktheheshin në oqeane përmes rrugës së humnerës. Kjo ide dominonte që nga koha e Platonit (Tartarus). Në shekullin XIV mendimtari Dekarti besoi në të, dhe në shekullin XIX dominoi teoria e Aristotelit sipas së cilës uji ishte dendësuar në shpellat e ftohta malore dhe formonte liqene nëntokësore, të cilat furnizonin burimet dhe krojet me ujë.
Sot më na është i njohur procesi i filtrimit të ujit të shiut, i cili bie nga qielli dhe shpërndahet në tokë nëpër burime.
Kur’ani Fisnik na e përshkruan qarkullimin e ujit duke thënë: “A nuk e sheh se Allahu lëshon ujë nga qielli dhe atë e shpërndanë në tokë nëpër burime, mandej me të mbijnë bimë të llojeve të ndryshme.” [Zumer, 21]
Allahu xh.sh. e përshkruan se si uji avullohet nga oqeanet dhe nga avulli formohen retë, të cilat lëvizin dhe kur bashkohen (bashkëdyzohen me energji të kundërta) lëshojnë shiun, formohen liqene, lumenjë, të cilët duke rrjedhur kthehen përsëri në oqeane. Kështu vazhdon qarkullimi i ujit në natyrë, Zoti i Plotfuqishëm thotë: “Nga argumentet e Tij është edhe ajo që ua dëfton vetëtimën edhe si frikë, e edhe si shpresë dhe nga qielli lëshon shi e me të ngjall tokën pas vdekjes së saj. Në të ka argumente për një popull që di të mendojë.” [Rrum, 24]
“Ne lëshuam me masë ujin nga qielli dhe atë e përqendrojmë në tokë. Po, Ne kemi mundësi edhe ta humbim atë (ujin).” [Mu’minunë, 18]

ERËRAT MBARËSUESE TË REVE
Allahu xh.sh. thotë: “Ne i lëshojmë erërat mbarësuese, e nga qielli (retë) lëshojmë shi dhe atë ju japim ta pini, e ju nuk mund ta ruani atë.” [Hixhr, 22]
Fjala (levakih) është shumës i fjalës (lakih) që do të thotë: era e ftohtë nxitë retë e elektrizuara me elektricitet pozitiv dhe negativ, që si pasojë është vetëtima, murmurima dhe shiu. Kjo është forma e mbarësimit të reve.
Kur’ani këtë na e dëfton poashtu edhe në ajetin: “A nuk e ke parë se si Allahu drejton retë, pastaj i bashkon i bënë grumbull ato dhe atëherë e sheh shiun se si rrjedh prej tyre. Ai lëshon prej së larti nga retë e mëdha si kodra, breshër dhe me të godit kë do, e ia largon atij që do. Shkëlqimi i vetëtimës së dritës së resë gati sa s’të merr të të parët.” [Nurë, 43]

SHKENCA MBI TOKËN - GJEOLOGJIA
(“Ndërsa kodrat shtylla” Nebeë, 7)
Gjeologjia thotë se gjysmë diametri i globit tokësor është 3750 mila. Korja e tokës, mbi të cilën jetojmë, është shumë e hollë, që sillet rreth 1-10 mila, andaj dhe i nënshtrohet tërmeteve dhe lëkundjeve (dridhjeve).
Kodrat luajnë rolin e shtyllave për stabilitetin dhe përforcimin e tokës, sikurse shtyllat e përdorura për ngritjen e tendave, dhe janë themele të thella të shtresave gjeologjike.
Allahu i Madhërishëm në Kur’an thotë: “A nuk e bëmë Ne tokën të përshtatshme (për jetë). Ndërsa kodrat shtylla.” [Nebeë, 7]
“Dhe në të (tokë) Ne kemi krijuar bjeshkë të paluhatshme që të mos i lëkund ata.” [Enbija, 31]
Pra, këtu pohon rolin e qartë të kodrave në mbrojtjen e stabilitetit të shtresave gjeologjike (e veçanërisht të korës së tokës).

SHKENCA MBI OQEANET - BASHKIMI I DETËRAVE
(Ndarja e ujit të ëmbël nga ai i njelmët)
Allahu i Gjithfuqishëm në Kur’an thotë: “Ai la të lirë të bashkohen dy dete, ky (njëri) i pijshëm e i shijshëm, e ky (tjetri) i njelmët e i idhët, e mes tyre bëri si të jetë ndonjë pendë, pritë që të mos përzihen.” [Furkanë, 53]
Dhe në ajetin tjetër: “Ai i lejoi dy detet të puqen ndërmjet vete. Ndërmjet atyre të dyve është një pengesë që ata atë nuk e kapërcejnë.” [Rrahman, 19-20]
Fjala (berzah) do të thotë pengesë, por nuk është pengesë materiale. Kjo fjalë poashtu përdoret edhe për jetën pas vdekjes para se të ringjallemi në ditën Ahiretit. Nga kurioziteti për të parë bashkimin e detërave dhe mospërzierjen e ujit të ëmbël me ujin e njelmët, mund të shkojmë në CAPE TOWN në jug të Afrikës dhe ta shohim këtë të vërtetë, ku me bashkimin e detërave nuk përzihet uji i ëmbël me ujin e njelmët. Poashtu edhe në Egjipt, bashkimi i Nilit me Detin Mesdhe.

SHKENCA MBI JETËN
(Uji bazë e jetës)
Allahu i Lartmadhëruar në Kur’anin Famëlartë thotë: “A nuk e dijnë ata, të cilët nuk besuan se qiejt e toka ishin të ngjitura, e Ne i ndamë ato të dyja, dhe ujin e bëmë bazë të jetës së çdo sendi, a nuk besojnë?!” [Enbija, 30]
Shkenca moderne ka vërtetuar se uji përbënë 80% të citoplazmës (material bazë për ndërtimin e qelizës) dhe se përafërsisht 50%-90% e gjallesave të gjalla baza a tyre është uji, andaj për të vazhduar jetën kanë nevojë për ujë që nga çastet e para të jetës deri në vdekje.
Allahu i Plotfuqishëm thotë: “Dhe Ai nga uji (fara) krijoi njeriun, e bëri atë të ketë fis dhe të ketë miqësi. Zoti yt ka mundësi të jashtëzakonshme.” [Furkanë, 54]
Ligjërata poashtu përmban: krijimin e çifteve në bimë dhe shtazë, mrekullinë e mbretërisë-zgjoit të bletës, mrekullinë e rrjetës së merimangës: “…e më e dobëta shtëpi është shtëpia e merimangës…” [Ankebutë, 41], mënyrën e bashkimit (raportit) mes thneglave, specifikat e shërimit me mjaltë, procesin fiziologjik të formimit të qumështit tek bagëtitë: “Ju edhe në kafshët keni mësim (përvojë). Ne nga një pjesë e asaj që kanë në barqet e tyre mes ushqimit të tyre dhe gjakut, ju japim të pini qumësht të pastër, të shijshëm (të lehtë) për ata që e pijnë.” [Nahl, 66]
Ligjërata përmban dhe mrekullinë shkencore të Kur’anit në aspektin e embriologjisë dhe përshkrimit të procesit delikat të zhvillimit të njeriut nëpër etapa të ndryshme: “nutfetin” - pikë uji (fara), ndërsa “nutfetin emshaxhin” - është uji i bashkëdyzuar (sperma e përzier e krijuar nga elementet e sekreteve të gjendrave mashkullore), “alekaten” - që do të thotë “një gjë e varur” dhe ka kuptimin e embrionit deri në muajin e katërt të shtatzënisë. “mudgaten” - copë mishi (etapa e mishit) dhe zhvillimi i eshtrave dhe mveshja e eshtrave me tul.
Përmban dhe krijimin e të të dëgjuarit, të pamurit si dhe mrekulli tjera shkencore në Kur’anin Fisnik.
Marrë nga:
Revista “Rrabita”, nr.378 v.1996


http://www.fjalaebukur.com

[valiii]

MREKULLITË SHKENCORE NË KURAN


PARATHENIE

Katërmbëdhjetë shekuj më pare, Zoti zbriti Kuranin për të udhëzuar njerëzit në rrugën e vërtetë. Që prej ditës së shpalljes së tij e deri në Ditën e Gjykimit, ky libër i fundit hyjnor do të mbesë udhëzimi i vetëm për ta.
Stili i pakrahasueshëm i Kuranit dhe urtësia e tij e përkryer janë tregues të qartë se ai është me të vërtetë fjala e Zotit. Përveç kësaj, Kurani ka mjaft veçori të tjera të mrekullueshme, të cilat vërtetojnë se ai është me të vërtetë një libër hyjnor. Një prej këtyre veçorive është fakti se një numër i konsiderueshëm i fakteve shkencore, të cilat njeriu mundi t'i zbulonte vetëm me ndihmën e teknologjisë së shekullit XX, janë shpallur në Kuran 1400 vjet më parë.
Sigurisht që nuk mund të pretendojmë që Kurani është një libër shkencor, pasi qëllimi i shpalljes së tij nuk është shtjellimi i fakteve shkencore apo shpjegimi i dukurive natyrore, por siç e thamë dhe më lart, udhëzimi i njerëzve drejt së vërtetës. Megjithatë, në Kuran gjejmë shumë fakte shkencore, të cilat janë zbuluar në mënyrë të plotë vetëm në saje të fjalës së fundit të teknologjisë bashkëkohore. Këto fakte shkencore as që mund të perceptoheshin apo imagjinoheshin në kohën e shpalljes së tij, gjë që vërteton akoma më tepër prejardhjen e tij hyjnore.
Që të kuptojmë mrekullitë shkencore në Kuran, sëpari duhet të hedhim një vështrim në nivelin e shkencës që mbizotëronte në kohën e shpalljes së këtij libri hyjnor.
Në shekullin VII, në shoqërinë arabe ekzistonin shumë bestytni, me të cilat ishin përzier edhe çështjet shkencore. Mungesa e teknologjisë së duhur, me anë të së cilës do të studioheshin të fshehtat e natyrës dhe universit, i la këta arabë të hershëm nën ndikimin e bestytnive dhe legjendave të trashëguara nga brezat e mëparshëm. Për shembull, ata supozonin se ishin malet ato që e mbanin qiellin lart. Ata besonin se toka ishte e sheshtë dhe në dy skajet e saj ndodheshin male të larta, të cilat ishin shtyllat që mbanin qiellin lart.
Sidoqoftë, të gjitha këto besime të kota të shoqërisë arabe u zhdukën me zbritjen e Kuranit. Në ajetin e dytë të sures Er-Rra'd thuhet: "Zoti është Ai që i ngriti qiejt pa asnjë shtyllë..." Ky ajet hodhi poshtë besimin e trashëguar të arabëve se qielli qëndron lart i mbajtur prej maleve. Në mjaft çështje të tjera janë shpallur të dhëna tepër të rëndësishme dhe të sakta, në një kohë kur askush s'kishte asnjë njohuri për to. Kurani, i cili zbriti në kohën kur njerëzit dinin shumë pak rreth astronomisë, fizikës ose biologjisë, përmban argumente bazë mbi një sërë dukurish të ndryshme, si krijimi i Universit, krijimi i qenieve njerëzore, struktura e atmosferës apo ekuilibri delikat, i cili bën të mundur jetën në tokë.

Tani, le të shqyrtojmë së bashku disa mrekulli shkencore të shpallura në Kuran.

[valiii]

KRIJIMI I UNIVERSIT

Në ajetin e mëposhtëm, përshkruhet origjina e universit:
"Ai është Krijuesi fillestar i qiejve dhe i tokës (pa pasur asnjë shembull)..."(El-En'am 101)
Përfundimi, në të cilin ka arritur astrofizika sot, është se i tërë universi, së bashku me dimensionet e lëndës dhe të kohës, erdhi në ekzistencë si rezultat i një shpërthimi të madh, i cili ndodhi menjëherë. Ky fenomen i njohur me emrin "Big Beng", vërtetoi se universi ishte krijuar nga asgjëja si rezultat i një shpërthimi në një pikë të vetme. Qarqet shkencore moderne janë të një mendimi në lidhje me faktin se Big Bengu është i vetmi shpjegim i arsyeshëm dhe i vërtetuar i zanafillës së universit dhe i mënyrës së krijimit të tij.
Para Big Bengut, lënda nuk ekzistonte. Nga kjo gjendje mosekzistence, në të cilën as lënda, as energjia, madje as koha nuk ekzistonin - dhe kjo mund të përshkruhet vetëm në mënyrë metafizike - arrijmë në përfundimin se lënda, energjia dhe koha janë të tëra të krijuara. Ky argument është një nga zbulimet e fundit të fizikës bashkëkohore, i cili është shpallur në Kuran 1400 vjet më parë.









Aparaturat e ndjeshme në bordin e satelitit hapësinor COBE, i cili u lëshua nga NASA më 1992, arriti të kapte dukshëm pjesë të mbetura të Big Bengut. Ky zbulim shërben si dëshmi për Big Bengun, i cili është shpjegimi shkencor i faktit se universi u krijua nga asgjëja.

[valiii]

ZGJERIMI I UNIVERSIT

Në Kuran, i cili u shpall katërmbëdhjetë shekuj më parë, në kohën kur shkenca e astronomisë ishte akoma primitive, zgjerimi i universit përshkruhet në këtë mënyrë:

"Ne me forcën tonë e ngritëm qiellin dhe Ne e zgjerojmë atë. " (Edh-Dharijat 47)
Fjala "qiell" e përmendur në këtë ajet është përdorur në vende të ndryshme në Kuran me kuptimin e hapësirës dhe universit. Edhe këtu, kjo fjalë është përdorur me këtë kuptim. Me fjalë të tjera, në Kuran është shpallur se universi "zgjerohet". Pikërisht, ky është përfundimi i arritur sot prej shkencës.
Deri para fillimit të shekullit XX, i vetmi mendim i përhapur në të gjithë botën e shkencës ishte se "universi ruan një gjendje konstante dhe ka ekzistuar përherë pa fillim". Por kërkimet, vëzhgimet dhe rrezultatet e marra prej aparaturave moderne vërtetuan se universi në të vërtetë ka një fillim; argument për këtë është fakti se ai zgjerohet vazhdimisht.
Në fillimet e shekullit XX, fizikanti rus Alexander Friedmann dhe kozmologu belg Georges Lemaitre llogaritën teorikisht se universi është në lëvizje të vazhdueshme dhe zgjerohet.
Ky fakt u vërtetua gjithashtu prej të dhënave të vëzhguara më 1929. Astronauti amerikan Edwin Hubble, ndërsa po vëzhgonte qiellin me një teleskop, zbuloi se yjet dhe galaktikat largoheshin vazhdimisht nga njëra-tjetra. Një univers, ku çdo gjë lëviz vazhdimisht duke u larguar prej çdo gjëje tjetër, nënkupton një univers vazhdimisht në zgjerim.
Vëzhgimet e kryera në vitet në vazhdim vërtetuan se universi është në zgjerim e sipër. Përsëri del në pah saktësia e habitshme e ajetit kuranor, i cili përdor një folje të kohës së tashme për të përshkruar vazhdimësinë e këtij zgjerimi. Ky argument është sqaruar në Kuran në një kohë kur askush nuk kishte as idenë më të vogël rreth këtyre fakteve.


Që prej momentit të Big Bengut, universi ka filluar të zgjerohet vazhdimisht me shpejtësi të madhe. Shkencëtarët e krahasojnë zgjerimin e universit me sipërfaqen e një tullumbaceje në fryrje e sipër.


Edwin Hubble me teleskopin e tij gjigand

Georges Lemaitre