Vargje nga autori Xhelal Ferizi

[lirik]

Lutje në jetë

Xhelal Ferizi autori shqiptarë nga kosova

Nëpër lutje i shita të gjitha fjalët e mia fjalët e dijes e te pendes
qka qenka lutja or mik
a thua qenka nji hiq lutjen asksush ma nuk e ndëgjon
e shterra nëpër lutje fondin e mendjes

lutje pse lutje! të kalojmë në veprim
kerkoj ilaqë shpëtimtarë
se lutja qenka bjerrakohë mjerim
veprimi ma i mirë ësht o shqiptarë

xhelal ferizi autori mergimtarë ish i përndjekur politik

--------------------------------

[lirik]

Kur fjalen e zbërtheva

autori xhelal ferizi shqiptarë kosovarë në mergim

kur fjalen e zbërtheva në planet
e zbërtheva në robëri
kur e zbërtheva në det
kur e zbëtheva në liri
më doli gurrë e pashterrur
më doli sasi e madhe
më doli sa her e therrur
më doli lule në livadhe
më doli e pandalshme derdhur si ujë
më doli burim i jetes
më doli art që shkruaj
më doli në pranga e lidhur
më doli plumbi që vret
më doli enigmë e zgjidhur
e pazgjidhur robëreshë që flet
më doli shkollë e përsosur
më doli art i lirisë
më doli vulë e prangosur
më doli yllë i hjeshisë
kur e zbërtheva fjalen
në shekuj të menqurisë
edhe yjet u ndalen
në kët lidhse të diturisë
ajo më doli mahni
ajo më doli shkollë
më doli vet liri
më doli mendjehollë
fjala më doli nxitse
ajo më doli luftare
ajo më doli mahnitse
mbretreshë ndërkombtare
ajo më doli në punë
ajo më doli në shkencë
më doli e sertë në dhunë
në nxitje e në violencë
fjala si lidhse botrore
fjala si lidhse e diturisë
si lidhse për zemër vaje
si lidhse e dashurisë
fjalen o njeri mbaje
ajo ësht vertetë
me krah që fluturon
nga zemra në zemër flet
aj nga shpirti buron

ajo më doli shkenctare
që lidhet me shum ura
ajo më doli magjistare
që lidhë shum gjuhë e kultura
ajo ësht në fletore
ajo më del në qdo fletë
në libra e akte shkollore
njeiun e lidhë në jetë
ajo lidhet me gjak
ajo lidhet si rreze
ajo valon si bajrak
dhe nxitë motive ndër breze
ajo e mahnitë poezinë
dhe artin a vargut lirik
ajo e don lirinë
dhe bluhet nën mik e armik
fjala ësht vet busolla
e gjuhes marrveshjes njerzore
ajo i lidhë dijet e holla
dhe kombet e gjuhë botrore

autori xhelal ferizi ne mergim

-------------------

[lirik]

--------------------------------------------------------------------------------

PSE

shkruan xhelal ferizi

po pse ti oj fletbardha e g'zume
nuk ma hodhe nji ylber
lidhë për zemre ditve t' lume
në at kosovë dikund n'pranverë
po pse ti oj shkrirja e ngjyrë bardhes
nuk ma hodhe ´k'ndej me nxe
ndoj copë dielli a ujë t' shkumbardhes
kah etnisë i thonë atdhe
po pse ti oj fjalbardha e motit
s' ma dërgove nji të falë me hije
a' s' mi sheh qeprikt e lotit
Kah po m' pikun n'mallë etnije
po ti shpirtë a ke e zemër
a ke gjak që të ecë n' damarë
po për shqipni at t' lashtin emër
digjem i mjeri mërgimtarë
po a se sheh ti oj oj dritgzume
e ju tjerë o të bijtë e hirit
pashë at rreze t' reflektueme
pse s' çonë shndritje n' gjak t' ilirit
po un ilir jam këtu i mundimit
po un jam vet nga i lashti dhe
nën sa thundra të sundimit
mbetë kam shkelë nder kombe e fe
po ti ku e ke moj karajfilin
qe s' kërkon nga ai ndoj fjalë
ku ma ke ti at bibilin
qe pin ujë mbi shkumbë e valë
po a' s' ja merr atijë prej sqepi
ndoj cicrrimë shqip nder zallina
kur bjen poshtë prej maje shkrepi
për me pi nëpër kthjelltsina
po pse ti oj karajfile
kurr s' ma dhe ndoj shpresë vlimtare
po un në gjak n' mergim s' kam hile
pse ktu vlon dhimbja shqiptare
mos ma qoni mos m' dërgoni
se ju me djegë fort jeni msu
por se këtu gjëmim i joni
nëpër breza ka me ushtu
e ju tjerë që flisni arbnore
gjuhën të lashtë atje mbi baltë
lanë na keni fort mbas dore
tue lpi lukset n' llump e mjaltë
veç ta dini mërgimtari
nuk harron si ju n' harresë
e ju ai fieri edhe bari
do të ju kjajnë në të pikshmen vesë

autori i vargjeve xhelal ferizi nga Mitrovica
mergimtarë shumvjeqar
ose xhela siç njihet nga shoqerija dhe emri përgdhels nga fëminija
përndryshe njihej si xhela i mitrovices

kontakti me autorin [email protected]
autori shqiptarë

[lirik]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi
Mjerim
----------
shkruan xhelal ferizi
-----------------
medet sa poshtë ka ra morali
besa po shterret po tretet
sa shum do të vuajnë fusha e kodra e mali
sa shum do të vuajn edhe detet
---------------------
besë ma nuk po ka
qka do të thoni o yje
sa qiftet për tradhti jan nda
sa fatet jan lidhur me nyje

-----------------------
dhe guri do të pëlcas'
s' durohet ma dyftyrsia
lakmia qe i ndjekë nga pas
dhe shkurtpamsja llassa e verbria
----------------------
këto po e vrasin jeten
tradhti po mbjellin mbi dhe
po e mbysin të vërteten
ndër njerz ndër kombe e fe
---------------------
sa keq lakmia bizare
shëmton bukuritë e jetës
tradhtia ajo daltë fare
po i prinë botës së shkretës
--------------------
autori xhelal ferizi
------------------------

[lirik]

Pamvarsija po vjen

--------------------------------------------------------------------------------

-Pamvarsija po vjen-
xhelal ferizi
*autori ne mergim shkruan titullin pamvarsia po vjen
*po vjen e veshur ,ne ,shpresa*
*e ,qendisur, ,me breza,qendrestarë
*po vjen e lidhur si besa*
*po vjen,me gzim nder shqiptarë
*po vjen kah toka e qielli*
*si drita,qe vjen prej dielli
*po,vjen,e qendisur,si hana*
*ësht nisë ,ne rrugë kah dardana
*po vjen si hyjni qiellore*
**po vjen ne kosoven arbrore
*te gezoj ,qdo gurë e qdo dhe
*po,vjen perjetshem nder ne
*po ,vjen ,per te reja shpresa
*kaloj,neper shekuj me shtresa
*në rrugen,plot lot e gjak
*po vjen e qendisur,n bajrak
*po vjen ,po,vjen pavarsija
*fest,do,te,ketë shqiperija
*qdo kund ,do,te,lozin yjet
*sa bukur do të qelin pyjet
*e flladi,me gëzim në qdo zemer
*e shekujt do t'Gëzohen n'Kët emer
*po vjen një erë e re
*shpetimi kombtar për ne
*po vijnë te reja freski*
*me veshë qdo gjë n'dashuri
*me veshë gurë e dhe ,me liri
*po veshet kurorë mbretrije
*kosova kjo bijë shqipërije
*po veshet fjera me bari
*me ,shend po veshet shqiptari
*me nanë shqiperi kosovari*
*po ndanë tash gëzimet,,e reja
,*s,na,ndanë as hasmi as feja
*se bashk,do,të,rrijm ne kala
*shqiperi e kosov,jan një vlla
,*s,durojm ma grek as shkja
*se jemi t'pathyeshem qelik
*nuk shkel,mbi ne ma armik
*se ,fushat i kemi,t,paana
*se,detin,na e kullon rana
*se hana na shkruan n' lavdi
*Shekujt qe ranë për liri
*se zemrat na rrahin ,per dhe
*robrija,nuk,rritet nder ne
*lirija prangat i then
*e yjet,nder ne i bjen
*i sjell dritbardhat mbi dhe
*nuk ndahet shqipnija me fe
*se gjaku nder deje na vlon
*shqipërija,ne na bashkon
*bashk na mbajnë ,per mishi
*gjuha,e ashti,shumfishi
*qe vlejn ma shum se qdo fe
*shqipnija esht ,fole
*ku ne shqipet jem le
,*s, na ndajn ,me gjak as me fis
*se tirqi,,n gajtana e,plis
*i kemi bashk e ,halle
*me dhe e gurë e,zalle
*nuk ndahen,si dielli,qe s, ndahet
*as shqipja per fe nuk perqahet
*as ,kurr nuk ndahen ogjaqet
*shqip do t' valojn bajraqet
*SI hana qe endet prore
*me driten e saj vizllore
*perjetshem ,n,larminë,qiellore
*po vjen e shtrejt pavarsija
*do vlojm ,kah e lasht dardanija
*kush me këng e me gjak
*me shtiz nder duar e bajrak
*o toskë e gegë e vllazri
*mbledhuni ju tok, per etni
*ne festë ne ,bashkim,ne një shtet
*te gzojm,nder shekuj e jetë
*punen e frytin ,t,lirisë
*vraponi ,ne prag t,pavarsis
*kush në duar me lule e buqetë
*kush vrap si flutur e,bletë
*kush vrap e, n' flutrim;si krihlehta
*me penda e mendje te mbrehta
*te dalim,si yjet ,kur shndrisin
*si lulet mbi dhe kur harlisin
*te shperthejm gezimin,si,fleta
*kur,në diell i buzqesh jeta,
*kur hapet,nder,pejza pa hile
*si e kendshmja ,ermirë karajfile
*vraponi vraponi ,si rrfeja
*pa kqyr ,kah klani e feja
*as grupimet,e,kota,mjegullare
*vraponi per ,lirinë shqipëtare
*po vjen e shtrejtë pavarsija
*po duken tash do shkendija
*mbi zjarr si ,zjarri i lirisë
*e kuqe flakë ,e,vegjelisë
*po skuqet tash qielli me ,dritë
*po ,vijn me hap ardhmeritë
*dardana po veshet me gaz
*sa yjet,dhurata kan zbrazë
*me rastin e festes nder ne
*po lind një shqipri e re
*e quajn kosovë pamvarsi
*cop zemre, e lasht shqiperi
*një asht,një mish,me nji fytyrë
*e kputur dikur si gjymtyrë
*e lasht e madheshtore sa nana
*qe u lind ather ,kur hana
*mbi qiell filloj,rrugë rreztare
*atherë u lind kjo shqiptare
*pikrisht ne shekujt e vjeter
*me vulë te diellit ne leter
*e ngjajshme me diell e me hanë
*e shkruar nder ,shekuj dardanë
*e lashtë antike ilirianë
********************

autori i vargjeve me titull po vjen pavarsia
xhelal ferizi nga mitrovica autori ne mergim
****************************************
--------------------------------------------------------

e shkruar ne kohen kur mendohej pamvrasia e kosoves

lirik
Shiko profilin publik
Dërgo një mesazh privat tek lirik
Gjej më shum postime nga lirik
lexoni vargje nga lirik

[lirik]

Djeg'ja e nji pendtari në shekull

xhelal ferizi

u dogj në nji shekull njiher nji shpirtë qiellorë
që mbante të gjitha oqeanet në varg
dhe zbriste sa her dëshironte yjet me dorë
dhe pinte nji glob ujë bukuri për art

u dogj se e lan shpuztarët në flakë
thingijt e zi hijanet
ai ishte penda në cak
qe donte lumturi për njerzoren jetë

e lan të digjet pshtymtartë
e lan te shkrumbet në dëshirë
me penden e tij të artë
që e mbajten gjithmonë në zingjirë

autori xhelal ferizi autori ne mergim

------------------------------

[lirik]

Liri e buk
'''''''''''
autori xhelal ferizi me vite nëpër vargje shqiptare
-------------
duam liri buk pa lot duam paqe
këngë të vërrteta ,kulturë muzikë shqiptare
duam ,qetsi miq duam lule manushaqe
nuk duam krim tinzri plehra, e maska tradhtare
duaml mirsi harmoni,vllazri me kombe e fe
në dheun tonë ,të mos na futen rrëshanë
duam lirshëm me ecë pa sherr me shitë e me ble
duam yje qiell e diell e hanë
lule duam aromë puhi shpinen lirshëm me e kthy
këngèn e zogjve penden shkronjat me ngjjyrë
duam gjelbrim ,dashuri ,punë, e dritë për sy
duam besë etik ,drejtsi e fytyrë
nuk duam lojna t' pakufi
e tallava e fjalë kopile
dhe nuk duam
,pshtymen me lpi ,me urdhër të huej
mjaft me shekuj duruam
gjaku nuk ësht jo ujë
as lot e gjak krisma ,e ofshamë
nuk duam pasthirrë e dënesje e plasje
varfri e premtime te kota nuk duam
klane as krime e vrasje
nuk duam që gjaku të na shëndrrohet në ujë
duam liri pavarsi
nuk duam robëri e mundim tër zgjatur deri në plasje
nuk duam gjithmonë kujë vaj e gjamë
e labirinte të ferrit me pafundësi mizore
shtyrje nuk duam n' shkambij e rrëmore
e shekujt të na rrokullisen drejt gremines me rropamë

vargje nga xhelal ferizi nga Mitrovica
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''

[lirik]

Prizreni
'''''''''''''''''''''
shkruan Xhelal Ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''
përmbi maja të libotenit
ku e mbanë bora atje bardhsinë
kundrojnë yjet e prizrenit
kahdo rrotull bukurinë

pëmbi fusha flladi e hieja
qe ia nxjerrë qiellit at fjalë
nepër rrafsh kah bukurija
ecin dheut mbi erë ngadal

e kto jan pra ato troje
ku vet hana ka shkrue n' brusha
kto jan lulet porsi shtroje
qe bien n 'lugje nëpër gusha

edhe mahnija e qdo vale
kah po lanë gurë e zallina
kudo vetullat përmbi male
harqe rrijnë mbi druj qetine

lumi ecë kah vet magjija
që e ka rrafshi që dehë yje
sa e gjerë shtrihet dardanija
me t'mahnitshmet t' bukura pyje

por se fjalë ktu nuk mbanë barku
as i pendes e as i jetes
se ai qielli me ballë harku
ia nxjerrë shprehjet si aromë fletes

e ato gurrat e kti vendi
me at kullim si ai lang bore
si ingjija që rrejdhë nga shendi
ashtu jan gurrat arbnore

paq lavdi o i bukuri art
o qiellorë përmbi dardanë
ty prizren si yllit lart
vargje rrezesh kam me t' dhanë

edhe luleve që i ke me shije
si mbrendija e safirit
kur shartojnë rrezet me hije
mahnit' ballin n' kupë ' t 'empirit

---
autori në mergim Xhelal Ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''
l

[lirik]

Vuajtja mizore
------------

Autori Xhelal Ferizi
------------------
Nnji dit pasi shpërtheva në mëri
vuajtjen e kërkoja për ta vra me armë në dorë
nuk kisha ma mëshirë në qelizë as dashuri !
isha nisur në kërkim me mund zvarras këmb e dorë
............
thua se në gjak as nji qast nuk e kisha ndryshim sa nji lëvizje n' qerpik
i mllefosur po vrapoja duke shikuar her mbas here në shekuj nga pas
vuajtjen e quaja të njerzisë armik jetik
vendimmarrës i pa luhatur kahdo vrapoja ta vras
--------------
dhe grryeva kahdo edhe në varr e në gurë
në kërkim të shkaktares kahdo për ta gjetë në të sajë fole
humnerave të lotit e në udhkryqe e tërthuer
në zanafillë e rrënjë ku ësht le
------------
me vete e kisha secilen arsye
armë e kisha qëllimin
dëshmi shekujt mbi te që jan thye
vetvrasjet e shumta e pendimin
-----------
vrapoja kahdo me synim
po grryeja në kërkim të sajë
në dënesjet e mia dhe të kombit tim
në planetin plot dhimbje e vaj
-----------
doja ta vrisja at skëterrë llahtare
kush e polli vuajtjen enigmen e qortoja ?!
dhe qeshen me mua shikimet lojtare
kur un kah caku në veprim vrojtoja
----------
u tallen shekujt me mundin tim !
më than ajo kahdo buron !
më than do sy qielli mos ec ma në kërkim
se vuajtja jeten pjeston
--------------
se ajo gjithkund ka fole
në gjene në gjak e në shpirtë
ti armë aq të forta nuk ke
nuk vritet aq leht kjo akull ngrirtë
----------------
nuk shuhet aq leht nuk coptohet
ky akull nga ferri ka mbi i katranit
njerzia prej sajë nëpër shekuj ankohet
ti je pjesë e sajë o i biri i ilirianit
-------------
kështu më tha e më la pa shpresë
arma më ra për dhe
u ringrita do luftoj deri sa të vdes
për ringjallje e ringritje mbi dhe
---------------

Autori Xhelal Ferizi
--------------------

[lirik]

Me qfar arme ti ndali qakajt
''''''''''''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''
me qfar arme ti ndali qakajt e shfrenuar
qe i jan turrë kohrave me degjenerim per ti shqye
a qëndron penda ime kjo armë e vetmuar
kur globi ka nisë me u thye
''''''''''''''''''
qakajt jan sulë drejt parasë
jan sulë drejt grabitjes e sundimit
as armët qelike e fjala thua nuk po kan gjasë
me i pritë qakajt e degjenerrimit
'''''''''''''''''
ata ju kan turrë kohes me epshe barbare
kafshojnë gjithqka që gjejnë para
e vetmuar para ju doli penda ime shqiptare
se egoja tash po shquhet për kah fara
''''''''''''''
prandaj nuk del kush ti ndihmoj pendes time
se kohrat jan qthurë nder qakaj
iku e mundur epoka e ndershme trime
e ngjyra ime lëshon vaj
------------
qakajt i jan turrur lakmisë
monedhes bankave e dollarit
moralit beses qytetnisë
ta shthurin duan djalë pas djalit
''''''''''''''
ata kan arritë kohen ta gjakosin
me gojen e tyre te pangopur
se secili shekull po del ma i pispillosur
e nderi po qanë i përlotur
'''''''''''''''''
penda a thua do të mbetet jetime
qakajt triumfalisht a thua do të lavdrohen
kohrat do të bien ne mjerime
bilbilat gjithnji do ankohen
''''''''''
qakaj po shqyejn ushkure e pelhura
gjeni njerzorë po bie gjithnji e ma puthadorë po përkulet
po këputen gjithnji e ma shum shpresa e ura
po vyshken kahdo botes lulet
'''''''''''''
këmbanat po bien mbi dhe
ndalni qakajt o drangoj
se kombe e fise e fe
do te lidhen në vuajtje e vargoj
'''''''''''''''
armët mbrehini të bashkimit
qakajve diljuni para
ndaleni kët lukuni të krimit
se globit i humbi fara
'''''''''''''''
qakajt jan turrur mbi glob
me gjveshë e me shqye qdo vlerë
tokes po i sillet nji kob
qëndresë nuk do të ket as nderë
''''''''''''
armë le të bëhet liria
ndërgjegjja te fitoj e nderi e uniteti
qakajt ti përpijë e tyre djallëzia
të lirë të jetojnë toka e deti
------------
vargjet shqiptare vazhdojnë
nga autori xhelal ferizi mergimtari
-------------------

[lirik]

un fjalen

Un fjalen
autori xhelal ferizi ne mergim
un fjalën dua ta mishëroj me secilen udhë
me secilen materje qenësore
me secilen brengë e rrudhë
e qelizat e përbërjet toksore
un fjalen e kam shkri
kahdo nëpër palca mbi dhe
në qiell në art në dashuri
kahdo ndër fise kombe ndjenja e fe
un fjalen e kam qëndisë në liri
e kam qëndisë zemërsisht nëpër yje
sa akuj fjala ime i ka shkri
sa shum ka cicruar si zogjt nëpër pyje
un fjalen e kam shpirtzuar me pikturë
me jeten e me hapin e sajë në cak
e kam bë lidhse nëpër zemra si urë
dashurisht e kam lidhë në gjak
un fjalen e kam lidhë nëpër plisa
kahdo kjartë dhe shqip
nëpër degë e bimë në qetina e lisa
atdhedashurisht nëpër secilen fletë e pip
fjalen e kam ndjenjësuar e mishruar me ylbera
si kult e kam shkri në secilen ngjyrë
e kam ndërtuar si kult kah besa e ndera
si kala e kam ndërtuar në moral e fytyrë
un fjalen e kam fjalëzuar shpirtrisht
edhe në damarët e lirisë
edhe në qeliza të shpirtit kahdo dashurisht
në vet krijesat e dashurisë
un dhe fjala ime kahdo nëpër mendë
kemi dalë me të bardhen dritë
kahdo në etikë e në logjikë me pendë
fjala me ngjyrë zemre ka shndritë
un fjalen e kam shpirtzuar detalisht në atdhe
imtsisht nëpër secilen dhele
beden për kala kombtare me vle
e deshta në etni si skele
un fjalen e kam shtrue kahdo aq shpirtrisht
kahdo në secilin lot si akt
un kam dashtë që dhimbjet me u ndje dhimbsurisht
në kohrat e në secilin fakt
un fjalen e kisha si buken për art
ushqehesha dhe e kisha si farë
për yjet që shndrisin nëpër qiell aq lart
e mbi dhe të zjarrtë për shqiptarë
un fjalen e kisha për qëndresë qelike
e ndërtova qdo kund si themel
kahdo n’ bereqet në shqipërinë etnike
në secilen kokërr grurë e mel
edhe n ‘për bashtina edhe n’për kopshtije
fjalen si ndërtim biluri
kahdo ku i thonë gurë e dhe shqipërije
Në deje e kam shpirtzuar n ’shtizë e ballë flamuri
un e kam shpirtzuar edhe nëpër gzime
fjalen shpirtrisht e kam stilizuar
kahdo si curril e si koder vlime
madhështore në shpresa ka vluar
un fjalen e kam nxitë nëmiser e fletë
nëelb në të lashta e tërshanë
me vlue si nji art i veqantë enë jetë
në yje në diell e hanë
në gjuhë të mëmës e në gjuhë të atit
në gurë neper fusha e kopshtije
nëpër ligje e ujvara en prroje e faqe t’ shpattit
në erë të lehtë puhije
un fjalë ekam nxitur mu në cicërimë
ne secilin varg e lirikë
në rreshta ari në të bukuren rimë
si curila nga yjet me pikë
të dua o fjalë ti je shpirti vet
ti hyn ku do ti je e zemres vlimtare
ti hyn në qeliza ti je gjuhë arti mjet
kur vlon në rimen shqiptare
autori xhelal ferizi ne mergim

[lirik]

Loti

xhelal ferizi autori ´jasht atdheut

ju e keni pa e njihni e dini lotin
sa i vogël ësht sa një vesë
ësht sa një pikë
por sa një qiell ka dhimbje
në përbërje të tijë ka romane shprehjesh
neper secilin qerpik

ai në gjykim e nxitë zotin
kur qanë me dhimbshuri
---
loti në mbrendinë e tij ka gjëmim
ka vaujtëri

njimij shekuj i ththë dhimbshëm në përshkrim

ai përmbanë edhe gëzim sa nji det me dashuri
loti ësht një kullim emocion bërthamë

qudi që del nga zemra
ai permbanë nostalgji
ka mallë e gjamë
ai esht domethenes ne mbrendi

ai ësht përquesi ma i famshëm i ndjeshmërisë

loti në të gjith poetet e pendat ësht përshkruar me famë


sa i vogël në përbërjen e sasisë

në shprehje të mbrendësisë mbanë me mija emra

loti ësht simbol duket si curril

ai shprehë të gjitha mallengjimet

ai permbanë emocion te nostalgjisë

ai esht aq magjik

kur rrjedh prej syrit ne sqep o bilbil

autori xhelal ferizi
--------------------------------------------

[lirik]

Me lot

kushtuar te vuajturit anonim

-----------------

---------

autori xhelal ferizi

-----------------

me lot do ta mbushi pa shterrsinë

dhe dhe gropen në zemer sa një deti

për të përkujtuar të dikurshmen dashurinë

që më bën të flas vet me veti

-------

mo lot do ta ia tregoj e dënesje e vrragë

shpirtit - e do të pikturoj dhimbjet në shpirtkohë

secilen vi do ta kthej si plagë

do ti thrras pasthirrmat me oh

-------

dashurinë do ta quaj edhe mallengjim

e kohë që më dridhë nostalgji

përse të quhem dënestarë në ankim

e në vargje poemë me elegji

--------

koha qenka mizore

kohen duhet ndalë

koha sjell hendeqe llogore

e prita me kurtha e fjalë

----------

koha sa e ndryshueshme armike

qe sjell te papritura në kthina

dashuri a thua ike

e bashk me ty edhe stina

-------

oh pasthirrma pse ti je e pandashmja ime

dua ta pushtoj në gji zbraztiren

kohen do ta bëja copa e thërrime

që ma sjell në gji errsiren

------

dashuri pse vjen e ikë e vret

përse shekujt i len përjetsisht në kujtesë

ti qenke magjia vet

që lindë e ik ë rrëqitshëm si një vesë

-----------



autori xhelal ferizi

liriku në mërgim

[lirik]

Me varg jam un perseri
autori xhelal ferizi
muzgjeve duke kerkuar aromë
me artin ne shpirtë plot liri
po thrras o toka e jonë


dhe ti dije pashë ujë e detin
e token e qiell e dhe
se vargu e mbanë poetin
që k'ndon për komb e atdhe

se nuk e harroj jo zallin
as token nuk e harrova
as dheun që ma nxitë prore mallin
ku nënë quhet kosova



shqipni le të quhet ku do

ku shqipja ligjron si bilbili
atdhe mos më moho
se loti më del si currili

atdhe më duaj o mahni
o ty të shëndritshin yjet
kahdo ku i thonë shqipni
malet ku rrijnë fushat e pyjet

me varg jam un liriku
un që shtigjeve cicëroj
atdhe qëndro si qeliku
se ti je plot me heroj


se ti je plot me dëshmorë
se ti je la me gjak
se ti je ai dhe arbrorë
ku shqipja t' valon në bajrak


autori xhelal ferizi
---------------------------------------

[lirik]

Zbriteni mëshiren

Xhelal ferizi

zbriteni gëzimin ju thash nje dit'hyjnive
gjeni dikah ndonje shteg
neper ndonje vrimë qiellore
për zhuritjen time qe po djeg
ndonje pikë mëshire diellore

kështu ju thash nga larg
kaltrive me lot në sy
ju dërgova nga penda ime lutje me varg
germa emocioni të sinqerta nga zemra përkthy


por si duket mëshira nuk vjen
ajo nuk bjen per mua mbi dhe
ajo afër yllit ësht e diellit që nxenë
rrin e nuk zbret ndër ne

kot u ankova dhe germa theva
labirintit zhgenjyes gjithkah me vija
kot kah ai qiell me dy sy u ktheva
mëshira s' po vjen nga gjithsija
---
duke pritur tash afatin tjetër
epokët e mia pa halë
ku nuk mbetem varur nga armiku i vjeter
që dot nuk e them me fjalë
--------------

nga autori xhelal ferizi
-----------------------------------
_________________