Vargje nga autori Xhelal Ferizi

[lirik]

Shqipni nanë ty mirë se të gjeta

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Shqipni nanë po mirë s e të gjeta
të thot liriku tu ngjatë jeta
si bilbil në degë e pipe
po të vi me gjuhen shqipe
'''''''''''''
të gjetsha në lule e karajfile
se un të vi me varg pa hile
kahdo kndoj un degë më degë
me i bashkue toskë e gegë
''''''''''''''''''''
e porsi vet qëllimi i diellit
un me varg të vi rruges t' qiellit
me i zgjerue n' zemra do rreze
vargje të lira per ato breze
''''''''''
e kahdo i ke ata lisa
me qetina e qiparisa
ndalem rruges me pushue
male e fusha tu i kundrue
'''''''''''''''
shkoj kah drini e kah kelmendi
gjith malsi ku thirret vendi
ne kuks mirditë kah gjaku i jonë
kah shqipni vendit i thonë
'''''''''''''
vi n' flutrim un kosovari
me ato flatra shndritë prej ari
me i vrojtue malet kreshnike
me ligjrue n' vargje lirike
''''''''''''
me cicërimen shteg më shteg
ndalem n' bli ndalem në shegë
zemren shqipe me e njomsue

gjith ku të gjejë ndoj gurrë a krue
''''''''''''
e i shijoj me krah e sqep
sa bregore mal e shkrep
tue e kujtue gjithmonë trimninë
që e ka veshë n' shekuj malsinë
'''''''''''''''''''''
zemra ime kosovare
njomet ne dri neper ujvare
ne ato anë me plot idile
ku ka gongje e karajfile
''''''''''''
ku i lmon bjeshkt ajo era e malit
në Geg Hysen e n' lug t' cukalit
ku rrin zemra palcë e gurit
në iballë e majë t' merturit
'''''''''''''
ku kdnojnë zogjt me lara e sqepa
ku trimrija lindet n' djepa
andej vi kah rruga e hanes
me varg shqip ne gjuhë te nanes
'''''''''''''
prej dardane e kah janina
tue kendue si kanarina
ndalem ne male gjavahire
tue kendue me gjuhë ilire
''''''''''''
neper fusha e zabele
kahdo ka po dhi e dele
desh e qingja e cjap me zile
n eper brigjet ploti idile
''''''''''
neper fllad neper kanjone
kah shkojnë dri e ujë valbone
ku bashkohet te komani
vi me pendë e krah dardani
''''''''''''''''
deri sa stina te mahnitet
vargu im do te renditet
por si yjet e vizllimes
do i shendrit shqip me strofa t' rimes
'''''''''''''''
ne gjuhë amtare shqipe mali
siq u kndue po djalë pas djali
do ta kndoj edhe liriku
deri ne breg te adriatiku
''''''''''''''
ku shejtri ësht ai vendë ari
që na e la me gjak i pari
la me gjak e la me lot
me flakë zjarri e me barot
'''''''''''''''''
qysh se qiellit u pa shkrola
ka dhanë toka Mic Sokola
edhe vasha si ylbere
por si zana me krah ere
'''''''''''''''''''
un po nisem prej dardane
me shtat zemra iliriane
me shtat zemra e shtat krahina
me dalë n' vlorë e kah kanina
''''''''''''''
e ku rrijnë mahnitë shqiptare
bregut t' kalter n' buzë himare
atje me presin vlLezrit të gjakut
vi siq vjen qehrja e bajrakut
''''''''''''''
vi tue qeshë me zemer fushe
ne myzeqe tokë engjellushe
kah golemi e ne tokë lushnjare
vi me pendë e rimë kombtare
''''''''''''
zemren ne puls ua sjell arbnore
i lidhi aortat ylberore
prej qamerie n' malsi t' madhe
në dardanë n' fusha e livadhe

'''''''''''''''''''
e them fjalen si e do zoti
kan me u gzue po stina e moti
se ne bashkim e gjuhë amtare
ka me thirrë penda shqiptare
'''''''''''''''
siq ka thirrë penda e lirikut
e i ka plasë zemren armikut
pansllavian e pan helenit
e qendroj si gurë bedenit
'''''''''''
ka qendrue por si graniti
e sot diten ajo e priti
per me dalë mbi tokë shqiptare
në labërin at qehlibare
''''''''''''''
me i rrahë zemra kah toskria
ku rrin arti e bukuria
si piktura llogaraja
tepelena e bejshk't e mdhaja
''''''''''''''
uj't e ftoft syri i kaltrisë
kah saranda e bukurisë
e kah shkon mati e kurbini
kah patoku e kah shengjini
''''''''''''''''''
që un peng lë shpirtin tem
per qdo pip e per qdo rremë
ku rrijn zogjt qe u thonë arbnorë
porsi yjet me dekor
'''''''''''''
se un shkrihem per atdhe
per qdo lum e qdo liqe
kahdo i thonë shqipni etnike
do e përshkruaj n' vargje lirike
'''''''''''''''''''
edhe fushat drenicjane
edhe mahnitë mbi tokë dardane
at rugovë me kreshta e pllaja
ku t' mahnitë fyelli e gjuraja
''''''''''''
me ato gryka aq ma gjike
me ledina idilike
veshur bjeshka krejt me bari
ku kdnojn fllanza e zogj prej ari
''''''''''''''
deri ku bjen ujvara drinit
niset rrafshit t' dukgjinit
i thue zotit te falem nderes
kur ja ndjenë flladin e eres
''''''''''''
asaj dardanje te bukur fushe
kah lugina prej mirushe
deri ku vala me valë ndiqet
ne lum e va ku e bardhë perpiqet
''''''''''
do e pershkruaj vargu i ,lirikut
deri ne grykë te kaqanikut
kah lug bardha e mitrovices
deri ne majë te qiqavices
'''''''''''
te falemnderit oj perendi
qe na e dhe ket bukuri
durrs ket qels te art t' ballkanit
edhe krujen e ilirianit
''''''''''''''
edhe lezhen që t' shkrinë n'shpirtë
shkoder loken zemer dlirtë
korqen perlen e bukurisë
pogradecin e mahnisë

''''''''''''''''
që ma t' bukur me liqe
nuk ka kund në glob me dhe
edhe arat bukanike
kahdo i thonë shqipni etnike
''''''''''''''''''
vazhdon në pjesët tjera me vargje
nga autori i vargjeve shqiptare ne mergim
xhelal ferizi krijuesi i vargut lirik popullorë dhe poezisë shqiptare
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Te dashur lexues mendimet tuaja per vargjet shqiptare
jan te mirpritura ato te gjitha do t epermbledhen ne nji
veqanti si mendime per vargun ndjenjat dhe pershtypjet tuaja
-----------------------
Lexoni autorin shqiptarë te mohuar te ciline izoluan q ë ne rini skëterra komuniste
pansllave qe synonte trojet tona shqiptare jo vetem kosoven por edhe durrs e vlorë e tiranë-lexoni tregoni shoqes shokut
------------------------

[lirik]

Mallkimet kohore të mbjellura në njerz
''''''''''''''''''''''''''''''
autorë xhelal ferizi
kohë e mallkuar
ku mallkimet ne njerzë i mbjellë
me fe shpirtrat emendjet duke i ndryshuar
helm e mëri ndaj qenjve njerzoee vjellë
''''''''''''''''''
njerzinë i ndanë me fe
ua bën gjithkajen te bindshme opium
kokat pastaj ua prenë ua rrokullisë mbi dhe
e gjakun ua derdhë si lum
''''''''''''''''''
i bindë në kundërshtime
mendjet u bën kryqe
i nxitë në inate ekrime
i len mbi dhe si qyqe
''''''''''''''
me fjalë e mite ua ngjyrosë gjakun
ua bën me larmi e ngjyra
i turrë në njeri tjetrin për të marur hakun
ju gjveshë maska e fytyra
'''''''''''''
ma gjakun bashk ju rrjedhin damarit
fe e opiume e i bën me teorina të dehur
pastaj me gjenetiken e fenomen instikt barbarit
shpatat i nxitë për ti mbrehur
''''''''''''
q'mallkime paska fytyra e dheu dhe e pergjakshmja toka
ku gjygje jan dita e nata
feja e ndasitë sa shum po prejnë koka
mashtrimet po vrasin e fjalët e gjata
''''''''''''''
shekujt jan shpresë e pa fund
koha genjen me optimizem
gjithkah gjak e lot e mund
teori kahdo me sadizem
''''''''''
njeriu ësht nje qenje jetësore
gjaku i kuq i njejt ësht kud me ngjyrë
dhimbjet jan te njejta jan vuajtje mizore
por koha e dogma ësht e pa fytyrë
''''''''''''
koha e dogma kado e prralla vret
edhe ndasitë me mite
njerzimi po derdhë gjake lot si det
qajë i lirik vargu si zogë i mjerë dite
'''''''''
plnaeti po ësht nji pelg me lot e gjak
vrasje kahdo per fe
karajfil i dashur o dashuri zambak
aromen na e lsho mbi dhe
''''''''''''
por jo eren e dhimbjes o kohë mizore
por eren e duam te e paqes
kokat të mos prehen per kto fe botërore
i duam urtësitë e gongje e manushaqes
'''''''''
urtesitë e luleve i duam e jo gjak e lot
duam buk e liri
koha te ka nda në armiqsi o botë
jeto o glob per dashuri
'''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''

[lirik]

Ndigjo bota e njerzisë
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
shkruan xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
ndigjo bota e njerzisë
un jam vargu i bukurisë
jam un vargu i shqiptarisë
që kur t' mbjellem ndër kopshtije
e' lmoj flladin me ato hije
se un jam stërnip i naimit
e bëj t' flas vargun e shkrimit
jam sternip i at Gjerjg Fishtes
që homer ishte i gegrishtes
edhe i vargjeve mahnitore
un jam djalë i nënës arbnore
ndigjo globi i njerzisë
vargu ynë diellin e nisë
me varg tonin niset hana
per me nxe n' per fise t' tana
''''
prandaj ti bota e njerzisë
lshoj pak sytë mbi dhe t' shqipnisë
gjith kah ësht ajo antike
shihi fushat dardanike
ku e shtron syrin i shndritshmi ylli
që e lmon n' dritë qdo trup kërcyelli
e lmon ujin n e rryma e turra
edhe shkumbzimet në valë e gurra
e ato sumbullat si pikbardha
i lmon lulet neper dardha
lulebardhat nder kopshtije
vargu jonë esht yllë n' për hije
neper degë si bilbil ne pip
kendon bukur ne gjuhen shqip
ai pushon nder hije të lehta
ai ësht erë që e prodhon jeta
ai ësht n' germa curril hane
ai ësht bimë e tok 's dardane
bimë e trojeve iliriane
me mahni esht plot lirike
vegjeton n' shqipni etnike
ai e nxitë palcen e mallit
i nxitë dhe e kokrra te zallit
e kahdo ka ne shpirtë qeliza
i njomson porsi puhiza
me dashtë diell e hanë i ndalë
kur ta nxjerrë magjike at fjalë
si palcë ylli si ndoj njalë
qe ne drite lakon mbi valë
si ndoj rreze me kenë qiellore
e reflekson driten rimore
neper rima e theks mahnije
kahdo ka art bukurije
sa magjija ne meteore
e ka shprehjen ylberore
qe vargisur n' trup t' lakeses
bjen me rrshqitë nder pika t' veses
me rrëshqitë nder vesë nder fleta
vargu ynë pra ësht vet jeta
se ne jemë shqiptarë mbi dhe
që e i mahnisim kombe e fe
si me art e si me nota
prandaj sytë kndej le te kthen bota
si ne kangë e rimë shqiptare
ti shoh ndjenjat qehlibare
qe e i mahnisim me urtsi
qe e i mahnisim me trimri
qe i mahnisim edhe me paqe
edhe me lule manushaqe
edhe me vargje rrjedhë prej ylli
me dhe tonë që mbanë druj pylli
pylli i jonë që ësht prej magjije
qe s' ka shoqe nder kopshtije
me qetina e lisa e plepa
ah e shkozë nder brinja e shkrepa
kreks e bli e qiparisa
kahdo mbinë mbi tokë me plisa
kahdo kapo rreze e hije
kahdo i thonë shqip tokë etnije
kahdo ka rreze mbi dhe
kahdo rrijnë kombet me fe
le ta dijnë per varg magjik
që i ka rrënjët ne ilirik
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''
Shkruar nga xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '
nga Mitrovica e dardanisë shqiptare
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[lirik]

O art mos qajë
xhelal ferizi autorë
mos qajë o arti i jets
mos qajë
nëse majat e thikave të ferrit të godasin
ata duan shpirtin e etikes të shkyejn
shekujt e mirsisë kahdo po bertasin
kur peshat e ferrit duan te shkyejn
pendat me lot po pelcasin
nga teoritë e oeshat e zeza
normat pse duan ti ndyjnë
e qthurjet ti mbjellin per breza
'''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi

[lirik]

Njeriu ka etikë -
autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''
njeriu ka etikë mendje emocion
andej buron dituria
por dolen satan vampir e demon
per ta thyer dolen pervers
qe njeriut të mos i prij menquria

ata dolen qe ti thyejn njeriut normë e moral
ti thyejn talent e etikë
ta shëndrrojnë ne jashtqenje ne bizarë kanibal
me gjak vampiri në qdo pikë
---
gjakun nuk ja duan si shegë
as me aromë si lulkuqe
po vjen nje kohë qe djeg
gongje karajfile e burbuqe
njeriun nuk duan ta lënë me ket pamje
duan ta shartojnë me satan
ligje te degjenerimit qe quhen te lira ramje
po i sjellin djajt antimoralist fizikan
'''''''
ata syrin nuk e duan ma njerzorë
por as logjiken ne mendë
ata e duan njeriun djallzorë
prandaj po qanë e lirikut kjo pendë
-----
ata nuk duan qe te duket ma njerzorë as qerpiku
ata duan që vlera te bie per dhe
kuptojeni pse ne varg po shkrihet liriku
kushtrim duke lëshuar nëpër kombe e fe
''''''''''



nga autori xhelal ferizi ne mergim
autori n xhelal feerizi qe nga rinija e hershme
ne format me te pa mshira koha e mohoj si asnji autor tjeter deri me tani
fajtore jan kohrat e kqia te pa kuptimta qe rrokullisen edhe fisin e tij ne varfri
e shkatrrim ne radhë te parë pushtuesi dhe politika e tij perverse ndersa sot nuk qanë kush koken per askend sepse kohrat u degjeneruan -
prandaj autori shqiptarë xhelal ferizi pa asnji perkrahje nga bashkkombasit e vet rrin i izoluar dhe jeton ne mergim -

[lirik]

Nuk dua te qeshi ma
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
nuk dua të qeshi ma
se qeshje natyrale askund nuk duket
maska u bë sot qeshje moter farë e fis e vlla
qeshja origjinale po zhduket
pasi edhe koha ka filluar të zgërdheshet
qeshje nuk ka ma biologjike
gjithqka ka filluar te gjveshet
rrallë ka qeshje etike
qeshjet duken gjysm elegjike
nganjiher tragjikomike
te dhunshme te detyrueshme teatrale
qejfin per te ja bë maska maskes
qeshen maskat taktike
qeshjet jan zhdukur ne qiell

nuk jan si dikurë jetike
nji dit edhe hana me diell
qeshjet nuk do ti ken romantike
po shemben fusha e male

gjithqka tash po zgerdheshet
po zhduket gjithqka ngadale
'''''''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[lirik]

Nga partia në parti
'''''''''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''
nga partia në parti llomotitës te pa kurrizorë
po kalojnë duke puthur këmbët e padronit
lokalist të pa nderë të pa brum krahinorë
të bijtë e interesit e demonit
'''''''''''''
her lavdërojnë e her lëpijnë jargët e pronarit
shartim vërtetë ky mjeran
kah të frynë era kthehen e kah të shihet fytyra e dollarit
sa të zi jan këta sharlatan
'''''''''''''''
ata për para lëpihen e bishtin e luajn si lavire
këpucët i lëpijnë për nji post rrogtarët
qajë oj dardanë oj tokë e lashtë ilire
se po shtohen mbi ty të pa cipë bizarët
'''''''''''''''
vrapojnë andej e kendej neper parti
sa të pa nderë jan e të ndyrë
kosoven e ndajnë me fise me klane e ndasi
nuk kan as besë as fytyrë
''''''''''
po q' mendoni mor satan dinak të pjellave horre
me ndasi peshperitje e veprime grupore
mbahet toka e shqipeve qe u mbulua me gjak e vorre
ju jeni vampir te kolonave mortore
..............
ju atdhetarë nuk jeni aspak
mallkuar qoftë ai qe ju ju jep vota
ju ndjenja kombtare nuk keni ne gjak
me ju po qeshë kahdo bota
''''''''''''''
vrap si krymba e vrap si kermilla neper karriga
me ndrrue parti si bretkosa neper kneta
ju fusin thikat krahinave të atdheut me intriga
kosoves me gjasë po i vyshket jeta
''''''''''''
ate që nuk e arriti me shekuj armiku
po e bëjnë tash garat fisnore e krahinore
kahdo po futet rryshfeti e meteliku
e tradhtia e lajka klanore
''''''''''
urrejtjet msyjnë neper te mjera krahina
kahdo qjerrje dinake e pervetsime
grupim me hile thue se i polli shkina
farë e zezë qe shkumbon inate meskine
'''''''''''''
votat djallit jepjani o popull por jo këtyre
qe vrasin atdheun me ndasi pa mëshirë
këta zemrat i kan fisnore krahinore me ndjenja zhgjyre
tellall jan e djaj me brirë
''''''''''''
në emer të llafeve zhurmëmdha duken si kaposha
rruspijat mashkullore atyre u nënshtrohen
disa jan si skile disa si sarhosha
atdheut themelet po i rrënohen
---------
ndrrimin partiak e bëjnë si prostitutat
dikurë ishin në ish parti pansllave të pushtuesit shekullorë
shqiponjat nuk fluturojnë ma mbi qiell sqepekrrutat
jan shtuar pulat me gjela të fryrë si te gjorë

---------
i mshefin ngjarjet E luftarët e vertetë
i mshefin te merituarit vullnetarë
ata edhe mbi zotin duan te dalin vet
që vet gjithmonë të jen të parë-
------------
shifni se qfar kombinimesh perverse na sollen
disa zvarranik që ndrrojnë ushkure
ata ndasitë krahinore na i mbollen
dhe vranë qdo damarë shqiptarë e brigje ure
'''''''''
se jan dinak të pa nderë e t' pa besë
se mediat i moren me pare
se lavdin e kan si mbulesë
se caqet i kan krahinare
''''''''''
caqet i kan fisnore
veprimet i kan inate
bojkotet i kan mizore
krahina te vrasin krahthate
''''''''''
vota mos ju jep o popull asnjiher
atyre q e nuk kan kurriz kombëtarë
as sahanlpirsve të mjerë
e atyre që zot e dijnë postin lakmiqarë
''''''''''
popull ik nga maskat e zeza
ik nga ata që helmojnë krahina
se të sjellin vuajtje e pasoja neper breza
ata i polli shkina
'''''''''''
o popull me voten tënde po tallen
o popull me ty po argtohen
o popull trojet me ndasi nen këmbë do të kallen
o popull mos i le vampirët të qohen
'''''''''''''''
popull ata qjerren siqakaj e bertasin
o popull ata nuk të sjellin ndryshim
o populll ata për karrriga gërgasin
o popull ata u pasuruan me krim
'''''''''
popull mos lejo ndasi e grupime
popull mos i beso atyre qe ndajnë zemra me thika
popull mos oj dardanja ime
te mos ndajë me fise e zezë politika
''''''''''''''
autori xhelal ferizi liriku ne mergim
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[lirik]

Te poshtrit ndasive po ju fryjnë
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''
te poshtrit ndasive po ju fryjnë
ata shkumbojnë myk ndarjesh neper elektorate
ata zemrat shqiptare në mëri po i ndryjnë
shqiperija etnike po qanë si qyqe nate
''''''''''
se ata hanë e pijnë e defrejnë
popullin me urrejtje e ndajnë
ata atdheun nuk e ndjejnë
shqipërinë etnike po e vrajnë
''''''''''
turr e vrap neper letra
turr e vrap ne grabitje
me rrena te reja e te vjetra
vrapojnë per pare e meditje
'''''''''''
fjalen atdhe e kan maskë
turren kah elektorati
dikush si sorrë a laraskë
dikush me ndoj maskë dukati
''''''''''
por zemren e kan fisnore
shpirtin e kan klanorë
atdheun e lënë pas dore
grupojnë rrogtarë puthadorë
''''''''''''
vrap neper ide me mashtrime
vrapo ne lobim per garë
vrapo neper peshperitje intime
vrapo per post bajraktarë
''''''''
vrapo her per fis e veri
tjetri per jug e perendim
ndajë shqiptarë në mëri
korrupt e lajka e krim
''''''''''''
shqiperi etnike vuaj
qajë mëmë e dashur antike
gjaku po bëhet ujë
maskat po të bëhen taktike
'''''''''''
grupet shum ma fioze
synimet kahdo provinciale
fatet ti hedhin në bigjoze
t'rënkojnë kahdo fusha e male
'''''''''
ty te vrasin me fe
me grupe e tjera tarafe
nuk të lënë sa nje fletë mbi dhe
provincat ti mbsuhin me lalfe
'''''''''''
llafet i kan primitive
me fise si te mesjetes
coptim duan te bejn te ndasive
tellallët e zi te trumpetes
''''''''''''
ata nuk jan atdhetarë
ata nuk kan damarë gjaku
ata nuk jan shqiptarë
atyre nuk ju dhimbset bajraku
'''''''''
ata shqiponjen me dy krena nuk e duan
e duan klanin e zi
prandaj liriku po vuan
se ra për dhe kjo shqipni

''''''''''
e ndanë me primitive mahallë
e ndanë ne vlorë e permet
e ndanë ne gurë e zallë
n krahina ne tokë e ne det
'''''''''''''
e ndanë kahdo karriggjijtë
e ndanë ata te pa dije
e ndanë kahdo tarkgjijtë
bandit e sarhosh e hafije
'''''''''''
e ndanë me grupe eme fe
ata qe nuk kan aspak nderë
ata qe nuk duan atdhe
te pa farë qe jan e t 'pa nderë
''''''''''''''''
e ndanë ata qe s kan zot
e ndanë ata qe s kan zemer
e ndanë e lan me lot
shqipërinë e duan pa emer
''''''''
ata te bijt e intriges
ata te bijt e urithit
te bijtë e skiles te liges
të bijtë e qenef ' hithit
'''''''''''''
ata po ndajnë shqipëri
i ndajnë toskë e gegë e dardanë
ata që nga legeni i armikut kan pi
shqipninë që se ndjenjnë si nanë
''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''

[lirik]

Të poshtrit ndasive po ju fryjnë
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''
të poshtrit ndasive po ju fryjnë
ata shkumbojnë myk ndarjesh neper elektorate
ata zemrat shqiptare në mëri po i ndryjnë
shqiperija etnike po qanë si qyqe nate
''''''''''
se ata hanë e pijnë e defrejnë
popullin me urrejtje e ndajnë
ata atdheun nuk e ndjejnë
shqipërinë etnike po e vrajnë
''''''''''
turr e vrap neper letra
turr e vrap ne grabitje
me rrena te reja e te vjetra
vrapojnë per pare e meditje
'''''''''''
fjalen atdhe e kan maskë
turren kah elektorati
dikush si sorrë a laraskë
dikush me ndoj maskë dukati
''''''''''
por zemren e kan fisnore
shpirtin e kan klanorë
atdheun e lënë pas dore
grupojnë rrogtarë puthadorë
''''''''''''
vrap neper ide me mashtrime
vrapo ne lobim per garë
vrapo neper peshperitje intime
vrapo per post bajraktarë
''''''''
vrapo her per fis e veri
tjetri per jug e perendim
ndajë shqiptarë në mëri
korrupt e lajka e krim
''''''''''''
shqiperi etnike vuaj
qajë mëmë e dashur antike
gjaku po bëhet ujë
maskat po të bëhen taktike
'''''''''''
grupet shum mafioze
synimet kahdo provinciale
fatet ti hedhin në bigjoze
t'rënkojnë kahdo fusha e male
'''''''''
ty te vrasin me fe
me grupe e tjera tarafe
nuk të lënë sa nje fletë mbi dhe
provincat ti mbushin me llafe
'''''''''''
llafet i kan primitive
me fise si te mesjetes
coptim duan te bejn te ndasive
tellallët e zi te trumpetes
''''''''''''
ata nuk jan atdhetarë
ata nuk kan damarë gjaku
ata nuk jan shqiptarë
atyre nuk ju dhimbset bajraku
'''''''''
ata shqiponjen me dy krena nuk e duan
e duan klanin e zi
prandaj liriku po vuan
se ra për dhe kjo shqipni

''''''''''
e ndanë me primitive mahallë
e ndanë ne vlorë e permet
e ndanë ne gurë e zallë
n' krahina në tokë e në det
'''''''''''''
e ndanë kahdo karriggjijtë
e ndanë ata të pa dije
e ndanë kahdo tarkgjijtë
bandit e sarhosh e hafije
'''''''''''
e ndanë me grupe e me fe
ata që nuk kan aspak nderë
ata që nuk duan atdhe
te pa farë që jan e t 'pa nderë
''''''''''''''''
e ndanë ata që s' kan zot
e ndanë ata që s' kan zemer
e ndanë e lanë me lot
shqipërinë e duan pa emer
''''''''
ata të bijtë e intriges
ata të bijtë e urithit
te bijtë e skiles të liges
të bijtë e qenef ' hithit
'''''''''''''
ata po ndajnë shqipëri
i ndajnë toskë e gegë e dardanë
ata që nga legeni i armikut kan pi
shqipninë që se ndjenjnë si nanë
''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''

[lirik]

Lirija më doli ma e keqe se robërija
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Nga autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Mua liria
Më doli ma e keqe
se
robërija
sepse kahdo mbi dhe
u mboll
mercenaria shitja e atdheut
u mboll
shpirtngushtësia
shum shpirta jan shitë e jan ble
nga euro e rubla e dhrahmija
e qau toka e skenderbeut
se jan nda me kisha e gjamija e me fe
e ndasi fisnore klanore krahinore
ja grryenin themelet atdheut
më dukej sikur shqiptarë nuk mbeti mbi dhe
sikur u shua dashuria arbnore
pastaj lindi bizari perversi faqe zia
u lanë meritorët pa dore
perfitoj gjithfar ushujze gjakpirse nder ne
hilja mizoria barbaria
egoja ndarja klasore
dolen pederast pedofil e prostituta
sikur u tha e u vyshk besnikëria
ne qeill nuk shihej ne flutrim shqiponja sqepekrruta
vetem do laraska te kqia
ne trojet qe i la agroni e teuta
u mboll wehabija trinitrija
u mbush me vnerë e zhgenjim edhe kupa
u mboll mbi dhe dinakëria
u lan atdhetarët pas dore
për vjedhje lindi lakmija
u mboll edhe absurdi
tallava e pabesia
e hordhitë lakuriqe klanore
zhjgyri u mboll dhe orgjija
mos rrespekti e pandershmja dredhia
ankthi-
e u vra emocioni
u mboll kahdo papunsia
ne gara fitoj demoni
mjerimi u mboll e varfëria
u djallëzua njeri i joni
e vdiq mbi dhe dashuria
me ego doli padroni
u mboll kahdo ftoftësia
u mboll edhe antivlera
shundi kiqi e veset
e fama me lavde të pa vlera
u shtua mbi dhe pabesia
u mboll edhe ego mizoria
na u shiten fabrika e miniera
u mboll edhe hajdutria
mohimet kahdo e perbuzje
u mboll anti njerzia
u shiten me hile tendera
prandaj më doli ma e keqe
ma e keqe liria se robëria
e dalur fare e ndere
se u mbollen edhe kohrat me leqe
u mboll edhe dyftyrsia
ma e ndryshkur se qdo teneqe
dolen disa zemrat te kqia
ajo që aq shum e ëndrrova
me doli ma e keqe se roberia

liria liria liria
''''''''''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[lirik]

Nëse qiellin me peshë ma shihni mbi kokë
----------
xhelal ferizi autorë
--------------
Nëse qiellin ma shihni mbi kokë
e diellin e saqin e skuqur
përse nuk ma hiqni o shekuj o e pa mëshirshmja epokë
un nuk linda për të qenë pendë e huqur
-----------
nëse ma shihni mbi kokë si saq qiellin e skuqur me zjarrë
përse o ju engjuj nuk kërkoni për mua mëshirë te zoti
un nuk jam lindur sizif për krrusje e barrë
nuk linda un që të më nëpërkëmbë stina shekulli e moti

'''''''''''''''''''''''''''''''''
nuk linda un që të jem gjithmonë i biri i mohimit
i hijeve të zeza mosmirnjohse që të shkelin
nuk linda që të jem në mes të grumbuijve të aktrimit
e interesave të qastit që kur ju duhesh të vjelin
--------------
nuk linda për hijet e ftofta të mendjeve të mdha
as si nji numer i kohes indiferente e dinakërive të qifligarve
nuk linda që të rritem për së gjalli me u tha
i ndarë nga trojet e adtheu i të parëve
------------
nuk linda prore për tu përbuzë
për qizmet shkelëse indiferente e të thundres së pa mëshirë
nuk linda për të qenë nji thingill në hi e në shpuzë
as rob i kohes maskë e pshtirë
--------
un u linda për të mbi mbi tokë për të pasë rrënjë në mëmëdhe
me rreze shprese deshta me u veshë
un deshta nën diellin shqip me fis e farë me u nxe
por pshtymë zezat kohra me mua jan zgërdheshë
'''''''''
me mua u zgërdhesh edhe akull hieja
edhe veset e blozat e zemrat e liga
me mua u tall edhe ftoftesia e shpirtngushtësia
e djajt që kcejnë mbi karriga

''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Autori Xhelal Ferizi
-----------------------

[lirik]

Në kët shekull
------------
autorë xhelal ferizik mërgimtarë shqiptarë
----------------------------
Në kët shekull kalova edhe nëpër njerz të heshtur e të ftoft si gurë
edhe nëpër asi si me s´trukturë shpirtrore si hekur
edhe nëpërmes të atyre që ishin si kufoma në as të vdekur
---------
kalova edhe ne mes te atyre qe hanin qelik
edhe neper mes te atyre qe trembeshin nga hieja e vet
takova edhe ata që ishin ma të kqi se qdo armik
kam pa edhe njerz të gjerë me shpirtë si det
------------
kam pa besa edhe qyqarë
kam pa edhe të heshtur si varre
kam pa edhe hyzmeqarë
që lindnin e vdisnin me marre
-------------
kam pa edhe heroj të heshtur
kam pa trima mbi trima
kam pa edhe të gjveshur
kam pa edhe të rrept si vetima
----------
kam pa edhe uritha e kopila
kam pa të zi demonian
kam pa të bardhë me zemer porsi karajfila
kam pa edhe djaj e satan
--------
kam pa gjithfar njerzish me soje e me gjak
kam pa gjithfar pjelle me hile
kam pa dinak dredharak
kam pa bijë dhelprash e skile
------------
kam pa edhe azgana
kam pa poet prozatorë
artista e djem si zana
trima mbi trima arbnorë
---------------
kam pa te ngrirë si akull
kam pa edhe shum dijetarë
kam pa që binin shakull
se ishin me kokë trutharë
---------
kam pa gjithfar soje
kam pa të heshtur si nata
kam lloje e lloje
me fjalë të shkurta e të gjata
--------
kam pa asi hekur që hanë
në vetull që marrin gjak
kam pa si shqipe e si zanë
qe vdesin per atdhe e bajrak
-----------
Autori Xhelal Ferizi
------------------

[lirik]

Buzë liqenitt të pafsha nnë dritë
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''
nga autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''
buzë liqenit të pafsha në dritë

në mes luleve aromëtare
bregut të vales zog tue pritë
me t' ligjrue në gjuhë shqiptare
------
të pafsha flokun në erë tue t l'vizë
leht tue shprushë puhija e detit
te pafsha shend ne qdo qelizë
rrezja tu bëft qels i sekretit
-------
lumturinë ta pafsha në ballë
ti lëmoftë drita ata sy
i pafsha yjet duke t' shpallë
ëngjëllushë duke t''quajt' ty



xhelal ferizi-autorë i vargjeve shqiptare
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[lirik]

Vargjet më jan bë cicërimë
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''
vargjet më jan bë cicërimë si bilbile
rima më ësht bë si violinë
fjala më ësht bë bukuri idile
e arti i kenges porsi kanarinë
''''''''''''''''''''
që të këndoj prore për një vashë mahnije
që shtrihen para sajë ma të bukurat lulëzime
e penda ime mu bë qels magjije
për të shkruar për ty o mikesha ime
---------------
diellin per ty e bëra shpirtë fols me gojë
dafinat i bëra bukuri në varg
artin e bëra mjaltë shpirti e hojë
që të ëmbëlsoj ty magjikshëm nga larg
''''''''''''''
autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[lirik]

Un me fjalen për ty
''''''''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi liriku i kohrave me vargje
'''''''''''''''''''''''''''''''''''
un fshehi në fjalen time ma të bukur magjike aromëtare lulet
edhe pse ato nuk duken në shikim të parë
vargu im i lulëzaur para dhuntisë tënde përkulet
ty secila kohë të quan shkëlqim diamant e ar
'''''''''''''''''
fjalen e kam lulzuar me bukuri e dekoratë
që ty ta jap në kuvend
e kam bekuar me uratë
qe ti ti japësh pastaj si bilbile at shend
''''''''''''
që ti ti japësh magjike at romantike cicërimë
se ty të shkon por si e bukura vlera
e mua le të më rrij në varg lirik e rimë
për ty ta kushtoj në kuvende tjera
''''''''''''
se nji mbretëreshë na duhet si ti idile
ajo na duhet në ballë
se ajo flet si hëna pa hile
luleve të mërgimit ju nxitë ndjenjë e mallë
''''''''''''''''
prandaj të zgjodha prijse ne mes yjeve un ty
që rrezeve me ju pri në romantike shende
mbretëreshë me të bukur të magjikshmit sy
na duhet një e tillë ne mes yjeve per kuvende
-----------
ti pra të na prijë se je margaritare femer
krahrorin ma ke të gjerë
mbretëreshë do të quajm me ma te shejtin emer
bilbile më e bukura n' pranverë
''''''''''''''
kur nje ditë të jemi bashkuar
të gjith damarët e trupit të etnisë
për ty un shqip me lirikë kam me shkruar
oj fama e vet idilisë
''''''
nuk kam kurfare tjera interese
për veq s e ti të jeshë mbretreshë
se ti nuk ke të meta as vese
ty ylli me dritë të ka veshë
''''''''''
prandaj na u vesh me ma të bukurat fustane
e dil kahdo e kudo që rrin etnija
di se je si tetuta l ma e bukura iliriane
se hije të ka fjala e dija
''''''''''
ndonjë fjalë nga damari mund ta them edhe un
por ti të jeshë zanë e para
se si ti nuk ka askund
as shega nuk ësht si ti as nara
---------
se fjalen e nxjerrë te shkelqyer si safiri
e shkrihet si i magjpsur duke të pa kuvendi
me shprehjet i ke prej gjevahiri
e para je e kti kti vendi
----------
na duhet nji prijse kombtare
pra ti je ajo mbi te mahnitshmin shqip dhe
me fjalen e shejt argjendtare
shqiptarët në zemra me i nxe
--------
se ti e ke fenomen cicërimen
ti do të jeshë teuta
mos ma thyej dëshiren bilure timen
se i ke shikimet aq të buta
'''''''''''
se hije të ka vet fjala
kur ti e qelë me mahni
se yjet të bëjnë të fala
kur ti e ngritë at dolli
-----------
do t ë jeshë ti dollija e parë
në kuvendë si zonjë me u shprehë
edhe zogjët ma cicrimtarë
me fjalen tënde ti i dehë
'''''''
prandaj të dua në fron
se ti si art ylli ke me na pri
do të jesh mbrtëresha e jonë
kahdo ku i thonë shqipëri
''''''''
edhe në gjithkombtare takime
edhe në seminare
edhe në manifestime
do të jeshë nje prijatare
--------
te tjerët do të pushojmë me shikimin kah ti si në pikturë
kur ty zëri të qelet me magjike ngjyra
të del duke lidhë shpirta porsi rreze me urë
buzqeshja duke të dalë magjike nga buza e fytyra
--------
duam me na pri se ti je magjike
lëvizjet në fytyrë art e sharm i ke
edhe fjalen e qehren ma ke idilike
ma e bukura fytyrë je mbi dhe
''''''''''''''
prandaj të shkon e te rrin aq bukur ty kurora
e fjala e kuvendi i arbnisë
ti je si ma e shendritshmja ne qiell meteora
driten në qiell kur e nisë
------------
në kozencë e në palermo e ne kalabri
ne stamboll e dardanele
në etniken mëmë shqipëri
ti do te jeshë yllë jona me kordele
---
ti fjales së bukur me i pri
te tjerët ti shohim artet në fytyren që e ke magjike
si shprehesh me plot bukuri
per bashkim të shqipërisë etnike
'''''''''
kahdo të shkojmë në takime
të gjith si lule kombëtare
do u përcjellë lirika e rima e ime
me vargje shpirtërore shqiptare
-------
arbreshët ti gzojmë kahdo nëpër troje
shqiptarët ku do q ë jan
e porsi bilbili do të nxjerrim këngë goje
shqiptarë të bashkuar ilirian
'''''''''''''''''''
Autori Xhlel Ferizi nga Mitrovica e bukur dardane
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''