Përse shërben hipnoza?

[rilinda]

Përse shërben hipnoza?

Disa të dhëna se përse mund të shërbejë ajo

1 – Për të eliminuar dhimbjet
2 – Për kurimin e alergjive
3 – Për eleminimin e dhimbjeve
4 – Kundër duhanit dhe obezitetit
5 – Kur nuk është e këshillueshme

Edhe egjiptianët antikë e praktikonin për të anestizuar të sëmurët. Termi që njohim sot, “hipnozë”, u përzgjodh nga një mjek, skocezi James Braid, në 1800, por vetëm në fund të shekullit të XVIII, një neurofiziolog francez, Jean Charcot, studioi teknikën për ta bërë hipnozën të praktikueshme edhe nga mjekët. Është marrë me të edhe Sigmund Freud, babai i psikoanalizës. Pikërisht duke studiuar këtë shkencë të alteruar, ai arriti të përpunonte teoritë e tij të para, edhe pse më vonë, e braktisi atë.
Sot hipnoza, përtej përdorimit spektakolar që bëjnë disa prestigjatorë, praktikohet si një instrument kure prej psikiatërve dhe psikoterapeutëve. Efektet mbi pacientët janë të shumëfishta. Hipnoza ndihmon për të kontrolluar emocionet emotive, lejon zhvillimin e potencialiteteve të pashprehura, përmirëson funksionalitetin fizik dhe mund të shërojë gjendjet e ankthit, fobitë, shqetësimet psikologjike. Mirëpo ajo nuk është në gjendje të bëjë mrekullira: nëse një person nuk di të pikturojë, përshembull, me anë të hipnozës mundet vetëm të përmirësojë kapacitetet e tij deri aty sa të jetë e mundëshme, por ai nuk do të bëhet kurrë një artist.
Çfarë efektesh ka në trurin tonë hipnoza, kjo teknikë e njohur edhe nga egjiptianët e lashtë? E mbi të gjitha, a funksionon ajo tek të gjithë në të njejtën mënyrë?
Fjala greke “hypnos” do të thotë “gjumë”. Mirëpo në gjendjen e hipnozës ne jemi të zgjuar. Të gjithëve mund të na ndodhë të eksperimentojmë një gjendje “autohipnoze”. Për shembull, kur jemi tepër të dhënë pas leximit të një romani, aq sa nuk dëgjojmë zilen e shtëpisë apo të telefonit. Por çfarë ndodh në mendjen tonë? Një hipotezë e neurofiziologëve është ajo sipas së cilës hipnoza ve përkohësisht në gjendje qetësie hemisferën e majtë të trurit tonë, që i korespondon aktivitetit logjik, për t’iu drejtuar hemisferës së djathtë e cila është e lidhur me emocionet. Kjo “ndarje mendore”, favorizon memorizimin e frazave të shkurtra të cilat nëpërmjet fjalëve dërgojnë imazhe tepër të sakta që përthithen menjëherë nga “truri i fantazisë”. Duke superuar barrierat e racionalitetit, bëhet e mundur modifikimi i zakoneve të gabuara. Hipnoza, në fakt është një metodë e shpejtë për këtë qëllim.


Vetëm 15 përqind e personave arrijnë lehtësisht një gjendje transi të thellë, të tjerët duhet të kënaqen me gjendje të ndërmjetme. Një seancë kushton nga 100-150 dollarë dhe mund të zgjasë nga 20 minuta deri në 1 orë. Kohëzgjatja e trajtimit mund të shkojë sipas shqetësimeve që janë për t’u eleminuar. Për shembull:
• për t’u përballur me provimet shkollore: duhen 2 deri në 3 seanca;
• kundër varësisë së duhanit: duhen 2 deri në 5 seanca;
• për të përballuar një ndërhyrje kirurgjikale: nga 2 deri në 5 seanca;
• për të superuar një garë sportive: nga 2 deri në 5 seanca;
• për ankthe dhe fobi: 10 seanca;
• kundër shqetësimeve psikosomatike: nga 8 deri në 10 seanca;
• për përgatitjet e lindjes së një fëmije: 2 apo 3 muaj, me takime dyjavore.


Janë të ndryshme fushat në të cilat hipnoza mund të përdoret me rezultate të shkëlqyera: mjafton të kontaktohet me një profesionist.
Trajtimi i një shtatëzanie mund të nisë në trimestrin e parë të saj. “Mos ki frikë dhe kështu nuk do të ndjesh as dhimbje, kontrollo trupin tënd, ji e heshtur dhe e qetë”, përsërit vazhdimisht hipnotisti. Por, mbi të gjitha nëna e ardhshme stërvitet të dëgjojë trupin e saj, të kontrollojë ritmin e frymëmarrjes dhe tonin e muskujve të saj, për të zvogëluar çdo lloj dhimbje. Pas disa seancash me hipnotistin, bëhet e mundur edhe autohipnoza: pacienti mund të përsërisë vetë sigjestionet me të cilat është trajtuar. Në pak kohë pacientit do t’i mjaftojë vetëm një fjalë...

-Për të eleminuar dhimbjet
Nuk bëhet fjalë për një efekt të hamendësueshëm, por për një mundësi reale për të kontrolluar organizmin tënd. Hipnoza është e duhur për të eleminuar dobësitë fizike që lindin në psikikë apo për të neutralizuar dhimbjen organike pa përdorur ilaçe. Hipnotisti do të provojë fillimisht për të vënë në gjumë një pjesë të trupit, për shembull një dorë. “Dora jote është e mbështjellë nga një mbulesë e cila do të bëjë të mundur të verë në gjumë sensibilitetin ndaj dhimbjes”. Më pas hipnotisti do të mbledhë dorën për të parë nëse sugjestioni ka bërë efekt. Mirëpo, nëse problemi është një dhimbje në qafë, imazhi i servirur do t’i shërbejë kësaj pjese të trupit, e cila do të shërbejë për të eleminuar çdo lloj tensioni.

-Për të kuruar alergjitë
Në pak kohësh, në Shtetet e Bashkuara, një kërkim i Universitetit të 0akland, në Califomia, evidencoi që hipnoza aktivizon dialogun mendje-trup. Duke egzaminuar rastin e një pacienti të shëruar nga një formë alergjie të lëkurës, u vu re që në gjakun e tij, pas trajtimit, ishte shtuar sasia e antikorpëve në qarkullim. Një eksperiment tjetër u përsërit me një tjetër pacient që përgjatë dhjetë seancave kishte parë t’i zhdukej një pullë e madhe alergjike mbi dorë. Bëhej fjalë për një shqetësim viral, shumë rezistent ndaj antibiotikëve. Por hipnoza e kishte ndihmuar personin që të intensifikonte në mënyrë të pavullnetëshme mbrojtjet e tij natyrore, dhe për ti përqëndruar ato për të dobësuar “trupin e huaj”.

-Kundër duhanit dhe obezitetit
“Sa herë që të vesh në gojë një cigare, do të ndjesh një shije aq të keqe saqë do ta fikësh menjëherë atë”. “Duke parë një ëmbëlsirë do të ndjesh vetëm vuajtje”. Duket e pabesueshme, por janë pikërisht këto fjalë sugjestionuese nën hipnozë të cilat bëjnë që të ikë dëshira për të pirë duhan apo për të ngrënë shumë. Më pas personat binden se vërtet nuk e durojnë dot tymin e cigares apo se sallatërat janë më të mira se patatinat e skuqura, dhe më pas të bëjnë reagimin e nevojshëm. Sa më e sinqertë të jetë dëshira për t’i ndryshuar këto zakone, aq më i shpejtë është edhe trajtimi. Hipnoza mund të përdoret edhe për të forcuar vullnetin në mënyrë që t’i rezistojmë tensioneve të shumta të jetës së përditshme.

-Kur nuk është e këshillueshme
Hipnoza është e vyer për aq kohë sa përdoret nga një psikolog apo nga një mjek. Rreziku prej saj mund të vijë vetëm atëherë kur ajo bie në duar të “improvizuesve të rrezikshëm”. Në fakt, një mjek apo një psikolog e di se kur hipnoza duhet apo nuk duhet përdorur. Për shembull, ajo është mjaft e nevojshme në rastet e depresioneve e gjata, të cilat kanë nevojë për një psikoterapi më të thellë, ndërsa është absolutisht e papranueshme të përdoret tek ata njerëz që vuajnë nga patologji mendore, si skizofrenia. Ndër të tjera, nën hipnozë, mund të shpërthejnë emocione shumë të forta. Është e nevojshme të bëhet shumë kujdes dhe të mos bëhet e mundur të shkojnë në nivelet e koshiencës konfliktet psikologjike shumë traumatike, sidomos tek personat kardiopatikë. Çdo trajtim duhet të paraprihet nga një bashkëbisedim i gjatë, në mënyrë që mjeku të njohë kuadrin klinik të pacientit.

iliriaplus

[rilinda]

Hipnoza, mes realitetit dhe legjendës

Hipnoza është "kushërirë" e riteve voodoo, por nuk ka asgjë magjike. është një ndryshim i ndërgjegjes që na ndodh thuajse çdo ditë kur jemi të përhumbur.

Një veprim i kryer me mjete misterioze për të manipuluar vullnetin e njerëzve të tjerë. Një metodë për të "hetuar" në ndërgjegjen e një personi për të kuptuar sekretet... Një teknikë në gjendje të kurojë në mënyrë të mrekullueshme çdo lloj sëmundjeje. Në një mënyrë ose në një tjetër, të gjithë besojnë se hipnoza është një lloj magjie. Ajo është "kushërirë" e riteve voodoo, megjithatë hipnoza është klasifikuar mes "pseudoshkencave".

Fenomen natyral
Megjithatë, kjo praktikë nuk ka asgjë të çuditshme. Në të vërtetë është një eksperiencë normale, me të cilën përballemi thuajse çdo ditë. Për shembull, kur shohim një film ose kur lexojmë një roman të bukur, kur dëgjojmë një konferencë ku jemi të përfshirë, kur dëgjojmë një muzikë që na tërheq ose, për më tepër, kur "ëndërrojmë" me sy hapur. Ndonjëherë jemi të përqendruar, të përhumbur, të rrëmbyer nga diçka që e përqendron vëmendjen tonë deri në një pikë sa arrin të "injorojë" gjithçka që ndodh rreth nesh, duke humbur edhe sensin e kohës, me pak fjalë jemi të "hipnotizuar". Gjithashtu, vlen të theksohet se hipnoza është një gjendje që na ndryshon perceptimin dhe ndërgjegjen por që ka një të veçantë interesante: në fakt, na lejon që të aktivizojmë dhe të bëjmë të dobishme "resurse" që duken si të paarritshme, me rezultatin për të përmirësuar një performancë ose për të thjeshtësuar arritjen e ekuilibrit e mirëqenies.

Le të analizojmë një shembull konkret: ka artistë që "futen" në këtë gjendje për të krijuar veprat e tyre dhe aktorë (sidomos nëse praktikojnë metodën e famshme Stanislavskij), që e përdorin për t‘u njëjtësuar me personazhin ose për të tërhequr më shumë spektatorët.

Një fillim spektakolar
I pari që e cilësoi hipnozën si diçka misterioze dhe të çuditshme ka qenë njëkohësisht ai që është cilësuar si "zbuluesi" i saj: Franz Anton Mesmer, një personazh i diskutueshëm, që ka jetuar në periudhën mes viteve 600 dhe 800. I ndikuar nga zbulimet e kohës së tij (në veçanti nga elektriciteti dhe magnetizmi, forca të padukshme që ndikojnë mbi trupat), Mesmer teorizoi prezencën e një lëngu jetik në të gjitha qeniet e gjalla, duke e "pagëzuar" me emrin magnetizëm trupor, në analogji me forcën e padukshme që tërheq dy objekte të magnetizuara. Në vazhdën e eksperimenteve të tij të komplikuara, përmes aplikimit të i magneteve në pjesë të ndryshme të trupit për të rrezatuar energji), Masmer arritur të provokojë në disa persona një gjendje "somnambulizmi artificial", përveçse përpëlitje, gjendje të fikti dhe paraliza të përkohshme. Sipas tij, personat e hipnotizuar flisnin dhe u përgjigjeshin pyetjeve të tij, duke e harruar plotësisht ngjarjen. Me pak fjalë, flitej për efekte shpesh spektakolare, që e bënë të fitonte famë në shtresat e fisnikëve dhe borgjezëve të viteve 700. Por, hipnoza e atyre viteve ishte shumë ndryshe nga ajo "moderne": më e komplikuar, më autoritare dhe e drejtuar ndaj personave sugjestionues (që në shumicën e rasteve e përdornin për "të bërë spektakël").

E vërtetë apo jo?
Nga një lloj e tillë eksperience e ka marrë origjinën e ashtuquajtura hipnoza skenike, një formë argëtimi, që edhe sot gëzon një sukses të madh. Zakonisht ndodh kështu: hipnotizuesi fton një vullnetar nga publiku, e shikon drejt e në sy duke folur në mënyrë monotone dhe përsëritëse, deri sa personi i përzgjedhur lëviz dhe mbyll qepallat, duke rënë në një gjendje gjumi hipnotik. Në këtë pikë, personi duket sikur po "komandohet" nga hipnotizuesi. Në të vërtetë, personat e përfshirë në këtë ekzibicion bëhen "bashkëpunëtorë" të hipnotizuesit. Në fakt, duke zgjedhur mes radhëve të publikut, hipnotizuesi rrezikon të dështojë, sepse personat sugjestionues janë të rrallë. Gjithashtu, mund të denoncohet edhe si abuzim me profesionin e mjekut. Në shumë vende perëndimore hipnoza u lejohet vetëm mjekëve psikologë, sepse, nëse ndodh diçka ndryshe nga ajo që hipnotizuesi kishte menduar (aq më tepër te personat sugjestionues) mund të ketë pasoja të rënda psikopatologjike.

Mund të kryesh krime
Një tjetër mit që duhet rrëzuar është ai i "hipnozës për të vjedhur". Sipas ekspertëve, ato episode që në mënyrë të vazhdueshme shfaqen nëpër gazeta dhe në të cilat personazhet (zakonisht indianë ose arabë) hipnotizojnë personat për t‘i grabitur nuk janë gjë tjetër veçse legjenda. Në të vërtetë nuk është e mundur të vendosësh në gjumë hipnotik një person pa vetëdijen e tij. Në rast të këtij lloji, më shumë se për hipnozë duhet folur për një manipulim, për shembull përmes "teknikës së konfuzionit". Shpesh, "viktimat" nuk duan ta pranojnë se janë mashtruar, ndaj pranojnë (në mënyrë të ndërgjegjshme ose jo) se janë hipnotizuar. Po ashtu, të pamundur janë edhe krimet e kryera nën ndikimin e hipnozës, siç shihet shpesh në kinema. Në fakt, nuk mund të detyrohet një person të kryejë veprime në kundërshtim me principet e tij morale dhe aq më tepër për të kryer krime.

Mendime të gabuara
Gjithashtu, në tjetër "mit" që duhet rrëzuar është ai se hipnoza ndikon në revokimin e ngjarjeve të harruara... për shembull të ndërtosh skenarin e një krimi apo të formulosh akuza të pabaza ndaj dikujt. Kështu, fenomeni i hipermenesisë, ose i fuqisë së kujtimeve (edhe kjo një mënyrë e shfrytëzuar nga kinemaja) në të vërtetë është i diskutueshëm. Në fakt, nuk është e thënë se gjatë hipnozës të mendosh dhe të bësh gjëra që i ke jetuar realisht, sepse kujtimet lindin gjithmonë nga imagjinata. Një person i pandërgjegjshëm mund të kryejë skena të imagjinuara dhe të bindet se i ka jetuar vërtet. Në këtë mënyrë shpjegohen edhe "rikthimet në kohët e shkuara", të arritura nën efektin e hipnozës: nuk janë gjë tjetër veçse "zhytje" në fantazi sugjestionuese.