Brengosjet e prindërve

[rilinda]

Vajza ime nuk ka të dashur. A është normale?

“Të gjitha mikeshat e saj kanë të dashur, ndërsa ime bijë jo. Ajo ka nevojë të nxjerrë në pah vetitë e saj, por është e re... E shoh që ndjehet inferiore dhe vuan për këtë. Rri me orë të tëra mbyllur në shtëpi dhe tregon se si shoqet e saj janë të lumtura që kanë gjetur dashurinë. Më thoni, si mund ta ndihmoj, pasi edhe marrëdhënia jonë ka filluar të përkeqësohet për shkak të gjendjes së saj?”.

“Është e këndshme, inteligjente, një vajzë e mirë...” thotë nëna, siç i përshkruajnë gjithnjë nënat vajzat e tyre. “Por rri shtrirë dhe buzërrudhur, në lulen e moshës së saj duke u ndjerë e vetmuar, në këtë botë ku çdo ditë lulëzojnë madje edhe simpati e flirte kalamajsh”.

Nuk është më aspak për të çuditur nëse nëna fillon të ndjekë me shqetësim jetën sentimentale të bijës, duke e përkrahur faktin e të paturit një të dashur. Madje, në bisedat e mamave tani lakohet me krenari ky realitet. Nënat shqiptare i njohin shokët e vajzave të tyre, i lënë të dalin sebashku për kafe, në disko e “pub-e”, dhe përjetojnë me emocion lidhjet e tyre. Madje kur vajza ka ardhur në një moshë të pjekur pa të dashur, shqetësimi nis të rritet edhe për mamatë. Kjo ndjehet jo vetëm nga letra e lartpërmendur, por edhe nga shumë copëza të tjera historish që na kanë ardhur përgjatë një viti. A duhet të shqetësohen nënat nëse bijat e tyre nuk po shoqërohen me ndonjë djalë, apo nuk kanë të dashur? Në arsyetimin tonë si nëna, duket një gjë krejtësisht normale. Ehe pse nuk ka të dashur tani, nuk do të thotë se kjo gjendje do jetë e përhershme. Por për një vajzë që nuk e mendon kaq shumë të ardhmen, por vuan të tanishmen dhe është e rrethuar me shoqe që i thonë tërë kohës ”i fejuari im më solli këtë..., do të dal me të dashurin tim...etj”, pa dyshim që kjo situatë kthehet në një gjendje të pakëndshme. Dhe një nënë në këtë situatë çfarë duhet të bëjë??? Mbi të gjitha nuk është për t’u nënvleftësuar “vuajtja” e bijës. Flitet për një vetmi edhe pse ajo është tepër e re. Por në të njëjtën kohë, duhet menduar: Mos ka ndonjë problem për t’u lidhur me të tjerët, në veçanti me djemtë?



Ndrojtja, problemi kryesor

Shpesh mbas këtyre problemeve fshihet ndrojtja. Një vajzë shumë e turpshme tërhiqet gjithnjë prapa, duke mbajtur një sjellje të ashpër dhe të ftohtë. Por mund të jetë dhe një agresivitet ndaj djemve që mund t’i shmangen dhe largohen. Në të dyja rastet në thelb ekziston pasiguria. Duke menduar dhe faktin që adoleshenca është një periudhë e mbushur me dyshime të mëdha dhe me pasigurinë që të krijon një trup i cili ndryshon vazhdimisht dhe që jep emocione. Duhet patur parasysh se sot jetojmë në një botë ku mesazhet mediatike japin gjithnjë figura femrash të përsosura fizikisht, që tërheqin meshkujt, dhe kjo i bën vajzat shpesh të ndjehen “joperfekte”. Kështu, një vajzë që është e shëndoshë, dhe do të dëshironte të kishte trupin e një topmodeleje, ndjehet keq. Ajo nuk e pëlqen veten e saj dhe këtë gjë ia transmeton dhe të tjerëve.



Mos ekzagjeroni

Si ta ndihmoj? - Pyet nëna për bijën e saj, e cila ndjehet e vetmuar. Asnjëherë nuk duhet nënvleftësuar fakti që ajo ndjehet keq, dhe as nuk duhet të priremi duke i thënë se "problemet janë të tjerat; ke një jetë përpara, mendo të studiosh etj". Por nga ana tjetër duhet patur kujdes të mos e bëjmë më të madh se ç'duhet problemin. Ka nëna që bëhen keq nga ky fakt dhe nisin t'i thonë vajzave: "Përse nuk del me Megin e cila njeh një grup të madh shokësh, pse nuk bën një festë, pse nuk del nga blloku, pse nuk shkon në palestër etj.???" Kjo mund t'i kthehet në ankth të vërtetë, bile mund të quhet përndjekje. Sepse vajza mund ndjehet jo vetëm e pafat që është pa të dashur ose pa shoqëri, por dhe nën vëzhgim, që në këtë moshë është e ngjashme me përndjekjen e një të huaji.




T’i japësh siguri

Eshtë mirë që nëna për të përballuar këtë problem t’i shpjegojë se si shumë vajza e nxitojnë kohën e lidhjes me një djalë dhe kjo nuk është fort e shëndetshme. Nënat mund t’ua qartësojnë se ”Të bësh dashuri me njeriun e parë që të bën komplimente është diçka e gabuar, sepse vajza është e parritur dhe mund të bëjë gabime” por edhe shumë gjëra të tjera që i dinë mirë mamatë e sotme... Objektivi që një nënë duhet të arrijë është të kthejë këtë gjendje dëshpërimi në një vlerë duke i shtuar sigurinë bijës: “që vajzat e mira duhet ta hedhin këtë hap më vonë...”. Gjithnjë duke hequr dorë nga vetitë e saj fizike, dhe duke u përqendruar tek virtytet njerëzore. Duhet patur parasysh se nuk është shumë e shëndetshme të preken të dhënat e saj fizike, ku ajo mund të ndjehet keq. Nëse ajo e ndjen këtë shqetësim as fjalët e nënës nuk mund t’ia heqin nga mendja “problemin” e saj fizik. Nëse nëna e përmend shpesh këtë detaj ajo do të perceptojë këtë aspekt si të rëndësishëm edhe për nënën, dhe do të vuajë më shumë, duke menduar që dhe në sytë e nënës vajza nuk është aspak tërheqëse. Nëna duhet të punojë shumë që ta ndihmojë që ajo të vlerësohet si person, duke nënvizuar se nuk është dhe aq e rëndësishme të kesh ose të mos kesh të dashur. Dhe që vëmendja kryesore duhet pasur në cilësinë e raportit. Një këshillë që do t’i vlejë asaj dhe më pas, kur të jetë e rritur.

iliriaplus.com